De poetis scaenicis graecis hymnorum sacrorum imitatoribus

1쪽

RITU IMPETRANDOS SCRIPSIT

2쪽

Paginarum numeri iidem sunt supplementi vicesimi sexti annalium philologorum

3쪽

ΡARENTIBUS

5쪽

Ut dolii sanetoque colerentur, o quid neglegerotur diuini iuris aut uiolaretur, ut sollemnitor peragerentur ritus o publici et priuati, haec omnibus temporibus hominibus antiquis et Romanis et

Graecis summa cura fuit inter ea autem qua dilig0nter parandariteque erant adhibenda carmina quibus deorum laudes celebrabantur hymni sacri, non infimum obtinebant locum nequo desunt huius moris documenta, inim non pauca exstant ita ut fore nullius aetatis non tradantur hymni siue hartis mandati siue lapidibus insculpti.

Nihil amon sex quinti a Chr. n. saeculi carminibus aeris re- lietum est, quibus temporibus cum alia tum illud carminum genus quo deorum laudes offeruntur maxime floruisse certum manifestumque est nisi fragmenta pavea et exigua illius carminis quod in Aeseulapii honores Sophoeles confecit, nisi nomina poetarum eaque non ita pavea nihil aecepimus ita ut hane carminum speciem quaerentibus sero omnis sublata osso uideatur occasio recte ut illa tempora inquirantur deque iis sent0ntia proferatur satis firmata. itane uero γquid quod illa carmina non ipsa quidem XStare eorum tamen imaginem quasi repercu8sam recipi posse et retegi reconditam eantieis quibusdam poetarum tragicorum et comicorurn illius aetatis iam saepius a uiris doctis intellectum monitumque est inde nuper reeeptae sunt caeremonia quaedam initiandi ritusque quibus seeta illae Orphica visebantur Aristophanis ubi, uersibus 250 sqq. necurate dilucido tuo a Disterichio explieatis.' inde etiam uestigia hymnorum sacrorum detegenda esse cum alii tum ill illo loco quin iterum

moneret non praetermisit.

Itaque hau quam prolaturus sum disputatiundula quae mihi inquirenda propOSuerim pauci ut Xponam, priore quidem in capitulo in iis qui exstant hymnis omnibi s et integris et quorum reliquia tantum traduntur opera et studium ponentur ut quaecumque arminum Sacrorum Sermonis et usu propria uidentur in serbis ligendis disponundis exprimendis nee non formula sollemnes et legitima quam diligentissim colligantur certoque ordine disponantur. His autem rebus satis constitutis iam videmus quibus legibus trationibus illa conseribi atque eonforrnari soleant altero uero in capi - 1 in mus Rhen uol. XLVIII p. 375 sqq.

6쪽

tuto ad ea progredi0mur inquirenda carmina quibus illos quos eruimus hymnorum Sermoni usus ne Consuetudine imitando reddantur nec uer tanta nunc molimur ut de omnibus agamus canticis in quibus hymnorum Sacrorum uestigia certa manifeStaque Oecurrunt, sed in iis

solum laborabimus in quibus componendis hymnos in Dionysum sollemniter cantatos exemplar fuisse apparebit. Qua si exsequii sumus, ultimo in capitulo nonnulla spero colligi posse atque comprehendi quae hymnorum Sacrorum quales quinto saeculo in Dionysum recitabantur propria habenda sunt a quasi fundamenta subiciuntur illorum tamquam imaginis satis claro et per

Sed opus ess uidetur priuSquam rem ipsam aggrediamur, pluribus disseror d fontibus in quibus exhauriendis id quod dixi consilium secuti in priore capitulo uerSabimur. Atque princeps inter eos locus quin hymnis Opφε c qui inseribuntur tribuendus ess0 dubium esse non poterat horum enim de origine atque in dolo long in aliam sunt0ntiam uiri docti orducti sunt atqu0 in quam obesthius primus sero qui in iis accuratius explicandis operam consumpsit in libro illo Aglaophamus qui inscri

postquam in illis quaestionibus pertractandis uersati sunt, ueri simillimum esse putabant hanc quam hab0mus precationum collectionem in usu habitam fuisse seligioso a sodalibus quibusdam Orphicis. quam opinionem Di0t0richius' non comprobauit solum sod etiam nouis certisque argumontis allatis confirmauit demonstrando hymnos illos certo quodam ordine dispositos ess atqu0 ita a certi thiasi

Baechiel Orphiei sodalibus adhibitos in Aegypto prope Alexandriam q)de tempore uero ita diiudicandum esse uidetur ut eos hanc in for-

1 qua in re metrorum nullam habitam esse rationem ne quis aegre serat fieri posse ut his satis accurate et perspicuo adhibitis rationes inter carmina antiquiora et recentiora intercedentes augerentur atque illustrarentur, multum aberat ut neglegerem tamen nunc e non reSΡeXiet difficultatibus retentus maioribus quam ut eas adiret etiam magis uersatus siquis in talibus quaestionibus est, et quod hac quoque sola uia qua ingredi uiribus par esse mihi uidebatur, ad certum quendam finem atque iudicium firmum perueniri posse periubam. 2 cuius uerba haec sunt. 395 . . . haec mihi Sententia est, ha precationum formulas quicumque composuerit nulli certo aut sacrorum ut hominum generi destinasse sed omnibus, qui deorum aliquem propitiaturi 88ent, quasi uerbis praeire Moluisse, non quo crederet, quenquam his S rum Sed animi causa et ut ostenderet, quid Orpheus, si Moluisset optimam precandi rationem tradere, praecepturus fui88e

3 in hilolog uol. XXVII 1879 p. 385 sqq.

4 De commun et coli quib. Graec. sal philol. H. Muppio oblata Burol. 1879 p. 14 8 sq. o De hymnis Orphicis 1891 . 1 - 25.6 a qua sententia dissentiri Stengelium Grie hischeiuliusalteriumers 898 . 7 adnot. 15 idque nullis argum0ntis allati non ignoro.

7쪽

D0 00tis scaenicis Graeci hymnoriam acromim imitatorii iis 'Elimam tuam tenemus redactos osse ut collectos tertio Dra suo illo p. Chr. n.' putemus, ingula tamen Carni illa eoruni tu primordia inden sauculo iure secundo usque nil primum . Chr. n. Orta esse cum

Dioturielii l. l. p. 25 ponamus quin otiam antiquissimorum temporum sententias legitimas atque formulas ritualus sollemnes tu illis

hymnis Summa cum Constantia On Seruata esse compluribus locis

Dioturielitus eurtum effecit. itaque in his perquirendis uel maximo mihi erit pura navanda, inde potissimum petenda qua quaero sorinula legitima linguaeque sacrae Propria. Deinde non minoris momenti se offerunt hymni Delphis nuper r0130rti in Dionysum et Apollinem qui p0 80 ipsi et inseriptionibus una cum iis inuentis quin in usum religiosum confecti sint ita ut diobus illis sestis Delphidis sollemnitur canerentur a deorum cultoribus nulla in dubitation uersantur publiei iuris eos Dei H0 eus Woil' primos iu in Auli uol. XVII ab eo editos iterum recensuit Coisius 3 eorumque de numeris sermone tempore atque Origine Summa cum cura atque diligentia disputauit ac sane in Singulis rebus X- ponendis narrandisque non uerba modo singularia sed etiam totaqlocutiones antiquiorum poetarum adhibitae sunt inprimis tragicoriim.' quorum quidem operibus illa poetici usus sermonisque propria laeta rant tam0n d legibus quibus confici atque instrui de iudrebus et sententiis quibus in referendis armina aera uersari solita

sunt uel optime docemur his hymnis Delphicis rite con etis rituque adhibitis. Eiusdem autem generis sunt Isylli carmen in Aesculapium Epidauri sepertum' ut 0liquia hymnorum in eundem deum et Athenis

et in Aegypto inuenta quibus quoniam in eandem fere omne compositos fuisso speciem atque forinam apparet'), Summa cum PerSe-1 cf. oli deum Psyche II p. 99 adnot. 1.2 cf. inprimis . . . 104 1.3 Bullet. le corresp. hellen uol. XVII p. 561 sqq. 0l. XVIII p. 345sqq. uol. I p. 93 8qq. 4 Die delphisehen, ii inen 1894 in Philol. uol. LlII suppl. quam

quidem laudabimus editionem. 5 cf. qua Crustus . . p. 25 de Aeschyli Eumenidum uia. 1 sqq. ab Aristono primi illius hymni auctore Xpressis composuit. f. etiam Deubnerum De incubatione . 55. iis tamen qua hic in capite III De carmine Delphico Ettripide p. 53 sq. composuit de Iphig. Taur uersibus 1231 sqq. t de hymnis illis Delphicis inter se congruentibus nescio an magis uripidem comanunem illorum fontem illustrasse uideatur quam formulas illas dicendi quibus congruunt legitimas et priorii quoque

temporum uel Omnium demonstrasse quod quidem fieri posse mihi quoque persuasum est, sed non Delphie solum uerum etiam ceteri qui x-

stant hymni et Orphici et alii adhibendi erunt. 6 in hoc pertractando ita mowitgius operam nauauit Philol.

Inter s. IX.

7 cf. Ziebarthium De nouo paeane in honorem Aesculapii fucto in comment philolog. MonacenS 1891 P. 1 sqq. . .

8쪽

uerentia formulas legitima Sermonisque Sollemnis proprietates conseruata esse conicere licet.

In his igitur hymnis sacris diligenter inuestigandis primum ae

praecipue elaborabimus. Sed qua inde carminum astrorum notas collegimus certas atque claras, eae alii quibusdam adiuuantur et aug0ntur

ex aliorum hymnis qui traduntur petitis nequo enim Callimachi Alexandrini neque Homerici qui dicuntur hymni nihil contribuero

existimandi sunt ad illas quas quaerimus nota cognoscenda atque illustrandas nam etsi fastile conceditur Oetam illum Alexandrinum in carminibus quae sunt in Iouem Apollinem Dianam Delum insulam Cererem Mineruam conformandis non parum suo indulsisse ingenio, tamen quoniam hymnos componendo Sibi proposuerat meque dubitari potest quin in usum certum religiosum conscripserit , carminarit adhibita adeo certe ei exprimenda erant ut eorum proprietates formulasque legitimas et rituales quam accuratissime retineret et reddoret quodsi igitur nonnulla inueniuntur quae cum ii quae explanaturi sumus linguae Sacrae propriis consentiunt, ne haec quidem neglegenda putaui, Sed hos quoque loco cum ceteris coniunxi non tam ut demonstrarent quam ut confirmarent et illustrarent simili autem modo hymni quoque Homerici aduocandi sunt nam ipsa ration atque aetate licet alium longe alia prooemia potius quam hymnos illos habendos esse constat tamen eorum quoque HetoreS non paucis in rebus carminum Sacrorum uestigia institerunt eorumquo proprietatibus notisque legitimis carmina sua accomodauerunt. Sed etiam poetarum lyricorum carmina quaedam quibus in componendis cum hymnos rite cantatos exemplar fuisse in aperto sit, hic illic comparata non nihil praebent utilitatis nec uer posteriorum temporum hymnos qui exstant Mes modis rocli 00platonici neglexi neque orationes quasdam ristidis rhetoris aliorumque neque ceteros cuiuscumque tradunturAE nno Graeco et Latinos namque etsi de multis eorum num in usum religiosum conditi sint suo iuro dubitatur, omnibus tamen formam formulasque hymnorum rite adhibitorum imitando expressas esse nemo fere non uidet.' neque omittendos putaui locos quoscumquo apud alios auctores et poetas et soluta oration qui utebantur ad consuetudinem quandam linguae sacrae Spectare aut formulas legitimas exhibere ueri simile erat.

Sud est etiam aliud quoddam fontium genus quod etsi ultimo

loco commemoratur, non tamen ultimum habetur posterioribus enim litterarum Graecarum temporibus cum eloquentiae studium longe plurimi aestimaretur, cum diebus festis summa pompa institutis non iam poetarum carminibus deorum laude celebrarentur, Sed oratores suo induti matu et habitu declamationibus numeris et coloribus poeticis 1 ita si Aelii Aristidis orationum natura atque indole quam optime conferuntur quae ipse dicit orat. XLIII in Iouem sed Keil uol. II 2:

9쪽

De poetis scaenicis Graecis hymnorum sacromam imitatoribus. 219 instructis duos sancte colerent, inter colora diseiplinarum rhotoricarum arma ut sulisidia illa quoque docenda erant tui biis eos instrui opus erat quorum causa de dei ornat laudandis agebatur citius generis praecepta quae cum aliorum tum Menandri auculi tertii se quarti p. Chr. n.' memoriae traduntur quoniam magna pars ex hymnis saeris illorum et prioriim temporum deducta atque petita est, non 'nullis locis perbene assuruntur, ut ea tuae ipsi statuimus ueterum adnotationibus comprobentur confirmentur illustrentur. Iam uero ne longius hac praefandi dea sione abuti uideamur,aecedamus ad res ipSaS.

Caput .

Ac primum quidem de carminum Sacrorum exordiis uideamus, quomodo orationem ad deum cuius laudes celebranda sunt traducere atque conuertere soleant cuius rei efficiendae duplicem esse statuimus formam aut a musis petitur siue ut ipsa deum canant siue

ut poetam cantaturum adiuuent, aut ipse ille deus in quem carmen dieitur ut benigne uel audiat uel appropinquet siue nomine appellatur siue formulis aduocatur inuocandi legitimis. Musae appellantur.

1 de scriptis Menandri nomino traditis ursianus Abhami . l. bair. Acad. d. Wiss. Ol. XVI 1881 pari. III p. 1 sqq. egit. Priorem eorum Piurtem quarti SSe saeculii Chr. n. censet, alteram, cuius rationem XVI quae est in Apollinem Smyntheum saepius adibimus saeculo tertio adscripsit.

10쪽

Ουcat . . OT MOUCRTETri 'AT Oλλ V . . . . Ad ipsum deum uerba mittuntur.

u. 1. XI 1. XXII 1. XXXIII 1. XLII1. XLIV 11. I. 10. LIII1. LXIV 1. LXXI 1. LXXIV 1. LXXVII 1. LXXIX'. LXXXIII 1. Sapphus eam Hyy u. 16 ,hλrllai Himer. irat XIV qua Aldasii

1 quem hymnum obecilius glaopham p. 405 adnot. . Spurium

habuit, mi eaeordium θεicosua cantori convenit, non precatori neque Sur- fatur in aliis quam sententiam aliis adiectis argumentis comprobare

frustra studuit urnius Hermae uol. XXIV p. 498. neque in uocabulo illo offendimus ceteris perspectis locis et quam optime conuenit hymnus ille qui est in Noctem theogoniae Orphicae quam in hymnorum libro subesse Dieterichius de hym Orph. p. 164qq. XΡOSuit. 2 cf. Porphyrionis adnotationem hymnus in Mercurium ab Alcaeo

lyrico poeta. 3 hoc praeclaro carmine quam uere poetri carminum Sacrorum idque magicorum reddiderit imaginem et sonum, ut ex totius carminis tenore ita luculentissime apparet ex formula quadam legitima quae inest uer8ibus 21 sqq. at apis φευγε Tax cui bi Ξεiat δε an 'iλε ταχε inc 'iλhcε innimaduertendum enim ταχε in adverbium eodem uersus loco bis repetitum, quam formulam obsecrandi legitimam in carminibus quae defixionibus illis plumbuis inscripta sunt, frequentissime occurrere notum St. cs tabella a Ricardo uensch . . . append. praef. . 17 editae Collections u Musee laoni P 1890 p. 101 sq. u. 23 ηδη Tax U. U. 47ndri id ni Taxi Tax U. ibid. C. I. L. VIII suppl. n. 12 511 u. 31 libri ibi lTuxi, ταχύ. raei p. 25 I. L. VIII suppl. n. 12505 u LSq. ut eam celerius abducas praes p. 27. 28, De ossi Buli det Inst. 1880 . U. 20 aes ta s. alias os raeterea Dieterichium Pa)yyr mast mu8 Lugdun.