장음표시 사용
2쪽
NTVn tentatio, quantumvis parva, ab homine superari po- Parte 3. test De gratiae super naturalis auxilio. Areu. 4. Textus: nec parva , nec magna tentatio potest ab ho 'μ - λ mine gerari, sic ut non peccet. Florentius de Cocq in Principiis totius Thς Ol. Pag. 394.
LOeo citato , intelligo primδ doctrinam illam sui expresse ibidem addu) de tentatione, quae deliberate sentitur: non vero de illis, quae in parte sensitiva vix exortae per se evanescunt. Secundo, fateor ibidem Conclusione 2. & dico expres e in terminis , nos pose variis modis 'perare tentationem, etiam satis gravem sine Dei gratia, idque juxta illud S. Augustini lib. 23. de Civit. Dei c. I 6. Nonnum quam apertissima vitia aliis vitiis vincuntur occultis. Et Epistola 29. aliis gnando utitum vitio tollitur, ut amore laudis amor pecunDE. Tettib, ibidem doceo, quod etsi voluntas possit sine Dei gratia superare tentationem aliquam; numquam tamen ita eam superabit, prout illam su perare debet: id est , vel quod in eam tune sine Dei gratia inci det, vel eamdem Vincat labendo in aliud peccatum. Quarto, addidi ibidem, quod illud tale tincere, non sit ita dicendum vincere, quam, ut ait S. Proi per c. 9 Carm. de ingratis. In vulnera mutanere si gat. Quinto concludo cum S Augustino loco citato de Civitate Dei, &dico ibidem : Tune itaque victa vitia deputanda sunt, eum Dei amore vinis euntur , quem nisi Deus ipse non donat. Quod di ali is, docet idem S. Doctor contra Julianum lib. cap. 8. ad victoriam vitiorum exigens Dei gratiam, Ut non alia reproba cupiditate , sed Der charitate vincantur. Cum verbexplesse agam de tentatione, quae deliberate lentitur; &consulto in propositione accusaia addiderim, sie non peecet: satis liquet agere me , 8c intelligere dictam propositionem de viis otia tentationis, quae sit bona, ec sit, sicut oportet e qualem victoriam sine Dei gratia negamus cum Sanctis Patribus, & aliis mox citandis.
3쪽
PROBATIONES DICTAE SENTENTIAE.
SEntentiam , de qua accusor, probavi ibidem primo ex Scriptura S.
quod Psalmista generaliter de omni tentatione dicat Psal. I 7. & falcatur, in te eripiar a tentatione. Id est , per Dei gratiam. Σ. Quod Apostolus dicar enumeratis variis tentationibus ad Rom. 8. Sed in omnibus his supera mus propter eum, qui dilexit nos. 3. Quod Matthaei 2 6. dicat Salvator:
Orate, ne intretis in tentationem. Item, quod in oratione sua orare jusserit, Et ne nos inducas in teutationem. Matth. s. oratio autem sit evidentillima
gratiae Dei test ficatio, juκla S. Augustinum mox citandum. Secundδ, probavi dictam sententiam ex Sacrosanctis Ecclesue Conciliis, & Summis Pontificibus. i. Quidem ex testimonio Innocentii in Epist. 2 s. ad Concilium Carthagin. apud Augustinian. 9 3. post medium, ubi ita scribit: Pu tidiana praefiat icte remedia, quisus nisi freti, eos θηηnitamur, vulgatenus vincere humanos poterimus errores. Necesse eri enim , utruo auxiliante vincimus, eo iterum non adjuvante vincamur.
Ex dicto Innocentii testimonio, duo Colligere hic liceat: unum, quod divinum auxilium, seu remedium ad vincendos humanos errores, sive tentationes, vocet Pontifex quotidianum: quale remedium non esset alias agnoscendum, si sine Dei auxilio leviores tentationes superari possent: cum non pauci per multos etiam dies non sentiant tentationes graviores: qui consequenter juxta aliorum sententiam non indigerent ad hoc auxilio, seu remedio iam dicto. Alierum est, quod dicat Pontifex, Necesse est enim. ut quo auxilian. uvincimus, eo iterum non adiuvante vineamur. Id enim in obvio sensu nil aliud importat, nisi quod homo , qui quotiesci que vincit, per Dei auXilium vincat; quo destitutus ipse a tentatione vincatur. Addidi testimonium Concilii Arausicani Can. 9. dicentis: Divini muneris est, cum O recta cogitamus, ct pedes nostros d falsitate, dr inju llaia continemus. Quo testimonio idem plane innuit, quod mox Innocentius dicendo enim divini muneris, id est, gratiae divinae, donum esse, cum& recta cogitamus, & pedes nostros a fessitate , & injustitia eontinemus: idem dicit, ac toties divina gratia nos adjuvari, quotus pedes nostros ab injustitia, Sc tentationibus ad illam excitantibus continemus. Enimverb, si vel minimam tentationem sine Dei gratia vinceremus, iam illud non esset divini muneris, sed naturae virium: quod tamen divini muneris esse generaliter asserit Synodus Arausicana,
Citavi etiam sed non allegando J Canonem i4. eiusdem Concilii, quem hic addo, & sic habet: Nultas miser de QS A N T A CU M . E N I s Σ-
4쪽
lli A liberatur , nisi qui Dei misericordia praevenitur. Dum dicit Synodus
de 'Mntacumque miseria, etiam levem tentationem indubie comprehendit. Idem testatur Celestinus in Epist. t. Can. 9. adferens verba Zozymi Papae , & dicens : Od ergo tempus ait Zozymus intervenit, quo Hur
non egeamus auxilio δ IN OMNI Bus IGITuR ACTI Bus, COGITATIO
NI BUs , MOTIBUS , alutor, ct protector orandus est. Superbum est enim , ut QUIDQU AM sibi natura humana praesium:xclamante Apostolo, non est nobis Colluctatio cte. Ecce in omni cogitatione, motu , & actu adjutor, &protector orandus est Deus; dc consequenter ad illud requirendum Dei protegentis auxilium: nam ut ait S. Augustinus Epistola Io 7. Prosus non oramus Deum, sed orare nos fingimus, si nos ipsios, non illum credimus facere, quod oramus. Et rursum Epistola 89. Frunira enim rogantes Deum dicimus, ne nos inferas in tentationem, s hoc in nostrapositum est potestate, ut nulla illius alia utorio id valeamus implere. Oramus autem Deum indubiὶ ad
omnes tentationes, etiam leves superandas .
Terii b probari potest ex Sanctis Ecelesae Patribus. Primb ex S. Cypriano serm. 7. de Oratione Dom: , ubi ait: uuando rogamus, ne in te rationem incidamus, admonemur infirmitatis, ct imbecillitatis nostrae, dum ' rogamus, ne quit se insolenter extollat, ne quis seri superbe, atque orroganter Atilet D assumat. Sequitur S. Augustinus dicens t. de persectione justitiae cap. 1 Ii Pla-' nὸ qui quis negat, nos orare debere , ne in trimus in tentationem s negat autem hoc, qui contendit, ad non peccandum gratiae Dei adjutorium non esse homini necessarium, si sola lege accepta, humana m sufficere voluntatem ) ab auribus, omnium removendum ,ct ore omnium anathematizantam ese non dubito. Notari hie potest ad dictum jam Augustini testimonium, nae consul id in proin positione dixisse hominem sine Dei gratia non posse superare ullam lentationem , sic ut non peccet. Addi potest S. Gregorius lib. in Psis linum 3. poeni et . . in illud , ne derelinquas me Domine Deus meus, Idos,inquit, procul dubio Dominus retin uri, quibus con tantiam in tribulatione non tribuit; necessario enim sequitur, ut O M. N i tentationi sit siubditus, quicumque is Deo fuerit derelictus. Et S. Bernardus sermone in octavam Pasch: sic habet: Q Ti Es ergo tentationi resintis, Q lOTIES vincis malavum , noli propriis δειouere viribuati noli in te, sed magis in Domino gloriari. Imo S. Ambrosus Epistola 8 . docet, id pertinere ad vetam 3c Christianam humilitatem, quod in omni adtione, & tentatione divinum gratiae auxilium invocemus. Audi ejus vel ba: Sicut enim alienus est numero fidelium . ct d sorte Sanaorum, qui in aliquo ὰ Catholica veritate ἀ sentit, et ita
5쪽
extra grat Iam GPitur , qui aliquid de eius plenituMe diffitetur : quo homo
auxilio Dei in MADAM actionum suarum parte egeat , in QUADAM autem non egeat :sitque ullum tempus, ullumve momentum , quo pernicio um illi esse
non μος, si ab eo Spiritus Sanctus defuerit.
Neque dici potest, praedicta Conciliorum , Pontificum , SS. Patrum testim Cnia , dum ad quamvis tentationem supcrandam ibi exigunt divinae gratiae auxilium, i meli gi debere , de generali Dcilconcursu , ac speciali providemiae modo a divina per Christum gratia distincto: nam cum conis stet praedicta Concilia, ae S, Patrem Augustinum in hac causa egisse conis ira Pelagianos qui indubie ejusmodi auxilium non negabant) nihil, aut Parum contra illos ab iis consecissent. Nee poteri diei loquimur cum Conten senio nobiscum hic sentienis libro 8 dissert. Σ. cap. r. de necessitare gratiae, speculat. 3. Consectario I. Summos isios Ecclesiae Catholieae Pastores loqui de tentationibus gravibus , ad quas auxilium Der necessarium esse definiunt. Non inquam, id poteLI diei, tum
quia universaliter de omni tentatione loquuntur ; nee luculentas Concilio rum, Romanorumque Ponti leum desinitiones licet pro humanae rationis arbitratu, exin Vtiombus novis, or d Patrum tradiItone Vertis eludere. Tum, quia ad vincendam quamcumque peccati in tentatione miseriam , quotidianis remetas nos indigere docent: leυis autem tentatio est quaedam miseriae quoIιdianum etiam
remedium non est necessarium , nisi ad quotidianas rentationes, quae ut11ue non sunt in omnibus quotidie graves. Ob haec, & alia S. Scripturae, ac SS. Patrum restimonia, merito docet Eminentissimus Cardinalis Bellar minus eoru rovers. l. s. de gratia & libero
Mirari hic lubet, quomodo Accusatores nostri hane tanti Cardinalis apertam sententiam audeant rogare per Belgii salutem, & fulum Jesu Christi sanguinem a Sancta Sede condemnari.
Bellarminum sequitur Pater Gabriel Vasque Z. I. 2. q. IG9. a. Σ. disp. I 89. per totam e qui & signanter ait cap. 4. Mihi vel o multo probabilius Ortoni constentaneum visum e ct , indigere hominem aliquo aux dio gratiae Dei per cirissum distincto a dono Creationis , ne minimae tentationisuecumbat, ct ab ed superetur. Carat inIuper ille Gregor. Arim. in a. dist. 28. q. z. a. I. Abulensem in caput ro. Matth. q. i 78. Capreolum in z. dist. 28. q. I. R. 3. ad 3. Marsilium I. q. 2 O. a. 3. Concl. q. &δε udi etiam potest Petrus de Soto, qui instruct . Sacerd. lectione 36. de
6쪽
poeni tentia , ita scribit. Reverὰ docet nos cgRTA PIDEs , non nisi novo gratiae Dia auxιlio ullam tentationem nos posse vincere , aut utam bonum opus cere.
ANIMADUERSlO AD DICTAM PROPOSlTIONEM.
VIdetur damnari per 3 o. Baii: non soli fures ii sunt o la
trones,qui Christum Viam ct Osium Veritatis, se Vitae negant , sed etiam qui . . . . docent. . . . tentationi ulli sine gratia ipsius adi ut orto resistere hominem posse, sic ut in eam non induc tur , aut ab ea nonIveretur. RLsPONSIO.
o Biectionem illam mihimet ipsi loco citato proposui, & respondi
idem, quod scribit Pater Turrianus h Soc. Iesu opusc. I s. cap. 3. f. I. ubi ait: Notandum id, quod notavit Pater V queet, nempe Mustrismum Beliarminum fuse Lovainii eo tempora, quo praedicta Busia promulgata fuit. Et tamen im docuit Lib. s. de Grar. & Libero Arb. e. 7. Nullam tentationem pse vinei sine gratia: quod non diseret , s propositio ilia 3 o. damnaret suam opinionem et In alio e=go siensiu damnatus ea Baius. Item eum MLarminus doceat, posse viribus naturae sieri aliquod opus bonum, tamen non utitur authoritate praedictae meae: quodlamen faceret, si Qηοὐ-ret sibi favere. Praeteria ut testarin P. Vasique et, loco citato cin I. a. Disp. I9 o. cap. 18. n. 379 Cardinalis Distus sientiebat, nullam tentationem p e vinci, aut vitari sine gratia. Et tamen im authoritata Pontifieis Gregorii XIII. missus est ad illam Bullam promulgandam, ct eomponendas lites Lovanti exortas eirca ilias Propositiones Baii. Lubet audire ipsum P. VasqueZ loco citato , qui obiecta sibi hae proinpositione, Non 'lum fures hi sunt, ct latrones c re. respondet eam mini-mὸ obesse dictae opinioni nostrae accu satae, eo quod eamdem doceat Bellarminus : At illi sinquit rectὸ noverat praedictam damnationem , imo dioeeasionem ieius , nam ct ipse Lovanti fuit eo tempore, quo contentiones inter Do,ores exortae fueruπt; ct Romae, cum praedicta Busta edita , eonfirmino fuit τ' nihilominus, neque eontra opinionem, quam docet de victoria tentatist num i quidquam ex hac Balia Mi objicit ; neque, cum doeu posse feri oli μ'
bonum opus ex propriis vἰribus sine auxilio gratiae, authoritate hu)us Buz dconfirmat: sciebat enim optime , eam ad Me nihil roboris habere; cum tamem
7쪽
Franei cum Tobi. nostrae Societatis Riligiosum, ct postea Romanae Ecclesiae Carinalem Illustris cum quo de hac re conveni, dum essem Romae, in ea fuit
sententia , quod NULLAE TENTATIO , ETIAM MIN MA , sine auxilio gra
tiae per Christum vinci possit, aut vitari sine peccato: ct tamen ipse authoritate Apostoleae Greg I 3. Lovanium missus est ad componenias lites de hac re inter Theologos , ct ut curaret praedictam Bullam ab omnibus submisse recipi: sciebat igitur nihil μή opinioni pradicum damnationem adverseri. Praeterea docet dictus author ab ipso Toleto Bullae promulgatore
edoctus & informatus, quod omnes Baii Propositiones non eamdem mereantur Centuram; & aliquas earumdem solummodis damnari ob rigidum judicium , sive nimis atrocem Censuram , qua allorum opiniones criminabatur: quod si verum, & fides risqueetio adhibenda, meri id hanc Propositionem ita condemnatam fuisse concludimus ; tum ob atrocem Censuram , vocando contrariae sententiae Authores, fures ct Iairmes et tum, quod ea condemnatione non obstante, eamdem opinionem expressὸ
tradat Tolitus ipsius Bullae promulgator; & BUlarminus de vi Bullae optime instructus. Sed ultra lam dictam responsionem , expresso addidi in solutione argumenti illius nobis oblecti, quod dicta propositio , Non solum fures ct latronescte, non tantum condemnata si ob distam censuram acerbiorem,
sed & addidi, ruod sit inst falsarcumpossit homo si gratia tentariani resistere ocut in eam non inducatur , aut ab ea non Iuperetur, puta succumbendo alteri tentationi. Unde & consultis in conclusione additum est , site ut non peccet. De caetero. Cum Accusatores nostri, nos hic & alibi intumulent Balanismi dc Iansentanismi; adeoque ut constitutionibus summorum Pontis in cum repugnantes qua fide Si intentione, non judico hinc contra eosdem profiteor, nos, & scholam nostram, omnes Apostolicae Sed is constitutiones debita submissione revereri ; dinos, ac nostra omnia illius judicio plene submittere.
moraliter bonum ex cre speriale Dei auxitism. Et addi-L morati ier bonum exigere speciale Dei auxilum. Et additur , ita in terminis Florentius de Cocq in princip. totius Theolog. pag. 38 I. Animadversio : eadem videtur cum cs. Baj snasupra relata . Scilicet hac , Non nisi Pelatiano errore admitti potest usus liberi arbitrii bonus sise non mal 1s . es σratia Christi in furiam facit
8쪽
PRopositionem illam mihi objectam probavi ibidem pri md ex eo, quod
ad omne opus moraliter bonum requiratur relatio s saltem virtualis)illius operis ad Deum tamquam ultimum finem ; quae telatio fieri debet per amorem, seu charitatem aliquam saltem late dictam , juxta responsionem ad accusationem tertiam jam subsequentem ; quae charitas, sive amor non est, nisi ex Dei gratia. z. QIod omne opus moraliter bonum . necessarib incipiat a cogitarioisne , qua cognoscitur, quid faciendum sit ob dictum finem ultimum ; quae cognitio non est, nisi ex Dei gratia,juxta illud Concilii Mileuitani Can. . . Utrumque donum Dei est, ct scire quid facere debeamus . se diligere ut facta- .mus. Donum utique Dei speciale, sive gratia; non tantum generale quod- .dam , quale admittebat Pelagius. t 3. Quod in Conc. Diosporiano , Pelagius coactus sit dicere, & profi- . teri, gratiam Dei ad singulos actus dari. i4 Quod Caelestinus Ponti sex epistola ad Episcopos Galliae can. 9.dicat .
omnem lanctam cogitationem, pium consilium. , omnem denique bonae voluntatis motum a Deo esse.
I. Addidi Concit. Arausicanum , quod can. χχ. do et , hominem de suo non habere nisi mendacium , & peccatum .: cujus sensum explicuimus lectione quarta subsequenti.
Dixi in propositione mihi objecta , nihil m S. Augustino esse familiarius,
nis hominem ad omne opus moraliter bonum exigere speciale Dei auxi- .lium; quod & ostendi ibidem patere primo ex omnibus S. Augustini scriptis contra Pelagianos, in quibus nihil operosius inculcat, nisi gratiam Dei ad omne opus verὸ moraliter bonum, esse necessariam. Signanter tamen ex eodem S. Patre adduκi locum illum ad id Ioannis Ista Sine me nihil poteritis facere: In quem Apostoli locum ita scribit claru 8 i. in Joannem: ne quisequam putaret, SALTEM PARVUM E/quem fructum pse a semetipseo palmitem ferre, eum dixisis, hie fert fructum multum ; non ait, quia sine me PARUM potestu facere; sed multa poterii a rene. Sive ergo PARUM , sive MULTUM, sine illo fera non pote sine quo Nirii L feri potest. Ad quem Apostoli locum, uti Ac ad illum S. Pauli 2. Cor. g. Non 'mus fuscientes cogitare aliquid ex nobis quas ex nobis sied si eientia nogro
ex Deo se rellectens Contensen ius loco supracitato specular. Σ. ita disierit, & nos cum ipsb : Ωuis est ille tam subtilis Dialectistis, qui ΛLIQVt D in maeat , ubi veritas Ni H i L se definivit J Bonum bonestum morale nonne s
9쪽
GJ 'aliquid P Utιque aliIuid est, cum Bonum sit proprietas entis, ct Bonitati entis adjiciat etiam Bonitatem virtutis O mnestatis Ergo si bonum istudsine Cbristo est, non verὸ dixit veritas ἰ sine me nihil potestisfacere Addi potest locus ejusdem S. Patris Augustini L. de Haeresibus cap. 88. ubi de Pelagianis ita scribit: Illam vero gratiam Dei, sine qua Ni Hi L boni possumus facere, non esse dicunt, nis in Libero Arbitrio cte. Quo postea r fellit idem Sanctus Doctor.
Et serm. I 3. de verbis Apostoli contra Pelagianos dicentes, gratiam Dei quidem dari,ut facilius operemur, ita scribit: Non se est adiutorium Dei non
sic est alutorium Christi, non sce' adjutorium Spiritus Sancti. Promus si δε
fuerit, nihil boni agere poteris. Morinium, ido non a yuvante, libera voluntate, sed male.
Cum veth juxta S. Augustini Doctrinam, gratia Dei consistat partim
in illustratione intellectus, partim in pio motu voluntatis; hinc docet idem S. Pater, nec ad similem intellectus illustrationem, seu piam cogitationem, nec ad talem pium voluntatis motum perveniri posse, nisi per Dei gratiam. De pia cogi tatione ita scribit lib. 2. ad Bonifac. c. 8. Videant Pelagiani ) quid respondeant dicenti Apostolo, non quia idonei siumus eogitare aliquid quasi ex nobismet sis, sed sulficientia nostra ex Deo est. COGITARE. ait, aliquid, utique bonum. De pio verδ voluntatis motu ita scribit idem S. Doctor lib. I. ad Boni- fae. cap. 3. Nec potes homo A Lletu ID BONI VELLE, nisi adjuvetur ab eo, qui malum non potest velle. Huc etiam spectat illud ejusdem S. Patris L. de Corr. & grat. c. II. ubi air: Liberam Aνbitrium ad malum Fuficit,
ad bonum autem NIHIL E sT , nisi adjuvetur ab omnipotenti bono. Alia S. Patris Aug loca, eaque innumera praetereo, dicendo solum inodo cum P. VasqueZ cap. g. loco supra citato. Ausus Tl NI SCHOLA
HANC EANDEM NEC EasITATEM GRATIAE AD sINGuLA OPERA
BONA MORALIA DOCET. Qui Sc addit, quod quamvis nullus esset ex Patribus eommemoratu pura Augustinum praecedentibus ) quem pro ιδε tentia de gratiae necessi te ad singula opera bona moralia Sehola iter Do Oresallegare possent; IN uNO SOLO Au Gusae No , DIU seu E SCHOLA Iliae opinionis praesidium lubenter collocarent, eumaue sibi sufficere merito arbitrarentur ; quod unicus sit, qui, dum agitur δε necessitate gratiae , sicut MI inter reci- quos prαμ eam, cujus qui gera Doctrinae egregium testimomam ct commendationem, in Epistola prima Carlegini ad Episcopos Galbae exaratam labemus.
Sunt autem panὸ innumera huVus Patris regimenta, rauibus gr.it ne necissitatem ad singula opera bona moralia ad AI ruere videtur . Augustinum auIem se
cuti sunt, ct apprime interpretati praeclari viri, Docti ina ipsius Atiua Isim ,
et uorum testi via in exius etiam reseremur.
10쪽
S. Augustino Magistro pro confirmatione eiusdem sententiae addidi S.
Prosperum carm. de ingratis cap. 36. tibi ita canit. ---- Satis est opera omnipotentis Cernere, ct author em cunctorum nosse bonorum, Ruo sine NIL RECTI mnis inchoet.
Et rursus cap. ult. --------- Gratia Christi est,ma currit, gaudet, tolerat, ea t, eligit, instat, . Credit, derat, amat, mundatur, justifcatur: SI QUID ENIM RECTE GERIM Us, DOMINE auxiliante Te gerimus, Tu coria moves cte. Pro eadem nostra sententia citat P. UasqueZ loco supra citato sequentes Ruthores, Albertum in a. dist. 28. a. r. ad 6. D. Thomam. q. 2 de veritate. a. I . AtDDHorenssem in summa lib. 2. tr. II. cap. r. q. 4. Mur
hum, Alosiem, Gersonium, Gregorium A iminensem, Abulensem, Alphonsum d Castro, Dionys Carthusioum, citharinum, Clubriovaeum, Aret ιm, Caselium, Pacomestum , Pant am, Capreolum , Denam Archl-Lpiscopum Hispalensem, Franciscum Romaeum Generalem Ord. Praedicatorum, dicentem , hanc opinionem esse orthodoxam Patrum Doctrinam. Idem dicit gloriosus Martyr R ensis scribens contra articulum 36. Lutheri, ubi ait de hac nostra sententia: me dixi propter Patres: quorum stententiam sequi malui, quam Scholasticorum, cum in huc re mutuo Mipugnent.
Patres enim a serunt, NEMINEM PossE qu ID QUAM BONI UELLEsINE SPECIALI DEI AUXILio, nee sufficere generalem iliam in fluxum: nonnulli contrὰ Scholasticipe contendunt hune siti cere, ut quis ab 'ue illo auxilio bene moraliter agere, se bonum facere posset, non solum ex genere, verum etiam, quod debitis undique cireumstantiis ornatum sit. At si Sebolasticorum argutiam adversus Patres admittamus, seruetur etiam, ut abstrue hoc auxilio Phariso, quantumvis indurati cordis fuisset, etiam hi, qui traditi fuerunt ira reprobum ben tum, potuissent bene moraliter agere. Ruud mihi sanὸ credibile non est: cum non βοωm quantum ad gratiam gratum facienIem, verum etiam auXι-lio Deispeciali reor eos fuisse de tutos. Addi potest Petrus de Soto lib. de Institui. Sacerdotum Leet. I 6. de Poenitentia, ubi ait, pertinere ad certam fidem, quod homo non possit ullum bonum opus morale et icere tinh gratia. Adeδ ut merito dicat Ροῦ Uasquea loco supra cita . cap. a. n. O.
Multo plures Scholastici Doctores ut interim taceam antiquos Ecclesin Patres
afimant , NULLUM OPUs MORALE EX OMNI cIRCUMSTANTIA BONUM GERI PossE AB HOMINE SINE AUXILIO GRATI .