장음표시 사용
11쪽
PRO LEGONENA.eopiis urbe Thessalonica egressus, Hebrum inferiorem, dein Hadrianopolin Thraiseiae peieret, cum Licinio decertaturus lZo imus 2, 22 , ac. nostra via, non alia usus, quamquam nominis eius non memorato. Extremo tempori eiusdem imperatoiis iter viri Sancti assignandum est, qui a Burdigala, Gallias urbe, egressus, Hierosolyma profectus est Itinerar. vetera p. 537. ed. Wesset. . Ia per viam Egnatiam in Italiari rediit. Eandem viam ii respiciunt, qui Itinerarium, quod Antonini linp. es e sertur, tabulamque Peutingerianam s. consecerunt s. res omni, licet viae ipsum nomen non flanifieaates. Per eandem so. orientalem partem topiae Aegyptiaeae prosectae sunt, quae imp. Theodosio M. a Byrantio venientes et Macedoniam petentes Thessalonie'm venere, de
quibus videndus Zosimus 4, 30. 3I ad annum 388. . Neque aliter paulo post a. 392. vel 393. Ipqe Theodosius M., Byzantio cum legionibus suis egressu , Italiamque petens ad debellandum Eugenium tyrannum; in quo itinere cum Thessalonicam venisset, stragem civium notissimam edidit, de qua egi in Thesψalonicae meas pro legomenis
pag. XLVIII - LHI. Seeulo quinto a. 479. Theodorieus Gothua, brevi post rex Italias, Thessalonicam
hostili agmino petens, alvo Thessalonitensium sortitudine, sive donis et artibus Zenonia imp. moina, a eonsilio abstitit Thessalonica p. I 84 - 86. , statimque arma adverεus Illyricum Dyrrachiumque movit. In ea expeditione non aliam viam ingressi sunt Gothi, quam Egnatiam occidentalem. Primo enim venere Edessam Vodinam , quam male
habuere Nicephori progymnasmata cap. 22. in Rhetorr. Ge. Vol. I. p. 5I9 sqq. ed. Walαὶ; inde Heracleam Pelagoniae; postea Lychnidum, Scampa, Dyrrachium. Post riorem expeditionis pariem sab Heraclea Dyrrachium egregia illustrat Malchus, qui scriptor multum lucis nostrae ventilationi asseri. Is igitur in Exeerplis legationum eap. I Dexippus eic. ed. uonn. p. 248 sq. r. 'O M Παλαμηρου se. Theodorieusin περὶ Πρα-
12쪽
norit geogr. Vii. 4M. svrνους, ουντος, apud Sirononem, ut idem tradit, non deis preliendi iur. pia i Scampo rnpia lum fuit, non diruta. Vide sequentia, ubi sest annus 519 Scampina civitas filaium fiatis uua plum ti aluua que Proe se ferre videlitri
13쪽
κατ αβ αντας ἐπoIοσαν απορον, καὶ φιέντοι και τοῖς μντων αδυνατον τὴν gur . ωστε προς απονοιαν Oώγοι οντες ὁμοσε τοις laurεῖσιν ἐχωρουν. Ibi Sabinianus murutos Gothorum oecidit, multo plures cepit. Deinde turribus aliquot, quos dissicile erat per tot praerupta Ioca agere, in monte incensia, Lychnidum revertitur. Post hanc Graeeorum perfidiam hellum cum Theodorico redintegratur. Integrum sera Malchi loeum apposui, perquam memorabilem, tum eorum gratia, qui eum nostro quandoque libello in haec deserta venient aerulaturi, lum ob partium singularum viae illustrationem, quam infra praestabimus.
Paulo post, imperante Anastasio sa. 491 - 5I8. , dein Iustino I a. 5I8 - 527. ,
iterum occurrit viae Romanae memoria. Ea tempestate pontifices Romani non rarum eommoretum tum aula Byzantina habebant, maximopera ob Aeacii haeresin, quam
multis Cpolin missis legatis reseindi ab imperatoribus Graecia volebant. Ii legati ab AvIone, e meridie Apolloniae fila, venientea, per Scampinam civitatem Lychnidum, hine Thessalonicam, postremo Cpolin proficiscebautur, manifesto usi via Egnatia, et primo quidem ea parte minus trita, quae ex Apollonia ducit Clodiana, hinc iritiora per Candaviam. Audiamus Hormiadae, papae Romani, legatos, ad hunc ex ipso poeCandaviam itinere scribentes. Exemplum suggestionis seeundae Germani et Ioannia episeopi, Felicia et Dioscori diaconorum, et Blandi presbyteri, ad papam Hormiadam Coneiliorum Tomus X. Paris. I644. p. 5I4. : In civitate Aulonitana quo ordine . .
Quod in Mampina civitate factum est, vestris orationibus tacere non Permisimul. Antequam nos ingrederemur in civitatem, venerabsita Troius l. Troilus episcopis
cum suo clero Des plebe in occursum nobis egressus est . . Nobis praesentibus Nesauo claro et nobilibus viris ipsius civitatis . . praesente omni claro vel plebe . . Erat conventis A basilica S. Petri . . prope omnes cum cereis viri cum mulieribus, milites cum crucibus A civitate nos susceperunt. Celebratae sunt missae . . Istam
tes, ipsa die in eadem clastate . . Pervenire . . Scampinua miscuus . . civitatis Limidi episcopum . . Scampis nobis positis . . Tertia suggestio legatorum supra me
moratorum libid. p. 5l6. : . . De Scampina civitate . . cum Dei misericordia Den mvs Llanidum . . ipsius civitatis Lignidi . . Exemplum relationis Andreae episcopi' Quae periIt.
gomenorum, tibi de expeditionibus eruciatis sermo hahchitur.' 'a Eoin Meliniui seriptionem, vulgarem Pu to, ante inveni in pyistola 2 Gelasti naiapse Conciliorum Tomi a X. P. M. . Inscriptio epistolae: Aa Laurentium Ea I graivo miscopum. Regnavit Gelaatua ah uo 492.
14쪽
p. 52 I sq. r Quid in Aulone sis actum, quid Scampis, quid Lignidi furru subfriculum, anteriare Signisiccitisne εν essi. Ad Thessalonicam pervenimus. Iustiniani aevo viae nostrae memoria non oceurrit; quod Vix mirum. Tum enim
exercitus Romani, adversus Gothos in Italia agentes missi, per vallem Hebri Serbiam hodiernam petebant, deinde iuxta Savum Dravumque in Istriam veniebant. Insequentium quoque temporum historiam de via Egnalia tacere videor est aevum Stavorum, a quibus, imperonte Mauritio et Sqq. , plurimam Macedoniae pariem v ccupatam esse constat. Quantum commercii isto tempore inter Constantinopolin Dyrraelitumque in via Egnatia occidentali exercitum fuerit, neminem scire puto. Si fuit, rarum eerie fuit. Barbari enim terras tenebant, per quas via ducit. Quid Z quod pariem quoque viae orientalem, cirea Strymonem et Christopolin Cavatiam , ab iis ohsessam
aliquamdiu suisΑe video; de quo v. Nos in prologomenis Tliessalonicensium p. LXXXVI sqq. Pergo ad Bulgarica. Devieiis seculo VII. Slavis Macedonicis Thessalonica, prologo m. p. XClli sq. , via inier ByZanlium Thessalonicam quo is erum patefacta fuit:
num etiam via inter Thessalonicam et Dyrraebium, non liquet. Namque historia Ma-eedonia o superioris Illyricique isto nevo, si quid Bliud, obscura et manta est. Venero
brevi post Dulgari, a quibus ad oram paludis Lychnitidis regia Aeliris s. Aelirida
Ohei) eondita fuit, in cuius vicinia aliam quoquo eorumdem regiam occurrere video, Prespam. Ii tenuere plurima Macedoniae Illyricique, modo pacem cum Graecis agentes, modo bellum Cameniata e. 6. , ad calcem Theophanis, ed. Bonn. pag. 495 sq. . Bulgaria tum a Thessaloniea propo ab suit; immo Bulgariea tum sere tota fuit, ut nunc maxime. Finem Bulgarico regno Basilius Bulgaroclonus imposuit. Is a. 10 5 Edessam Bodina) eepit, urbem Macedoniearu a Bulgaris tum habitatam, quorum pariem in montes Mosynopolitanos prope Hebrum inseriorem transtulit; deinde per urbem ostr ham planitiem quo Polagoniae Achridem petiit, quam eodem anno expugnavit Cedronus p. 709. 7I0. ed. Paris., p. 460. VOl. II. ed. Bonn. . Bulgarorum plena debellatio in eidit in annum I0 I9. In his bellis via Egnalia Graecos usos esse patet. Eiusdem seeuli XI. sini assignanda est Basilaeti, praesecti Dyrrachini, rebellio, quia Dyrrachio prosectus, per urbem Athridam Thessalonicam venit, unde Constantinopo lin pergere in animo habebat. Vido Annam Comnenam libro I, 7. Vol. I. p. 38 sqq. ed. Bonn. , coli. Seylis Ea ad calcem Cedreni ed. Bonn. Vol. II. p. 739. Alexius,
Adrianopoli Thracica tum degens, contraque eum missus, iter ab Hebro inferiore tri tum et vulgare habuit in via nostra antiqua. Cum vero Prope Bd Strymonem venisset,
via publica relieta volebat Basilatium Thessalonicae agentem latere , ad septentrio nem et Oeeidentem per vallem Philippensium putoὶ deflexit, Strymonem quo propo Serras transgressus, in valle fluvii Strum nitetae, qui ab Oeeidente in Strymonem inlluit, perin
15쪽
X PROLEO OMENA rexit. Dein, saueibus Inter Sirumnitetam montemque nigrum Μαυρον Oρος , supera
iis, ad Bardarii medii alveum venit; hine in eadem valle eontra Basilaesum d seendit, eumque haud procul a sinu Thermaleo devicit, coli. Nicephoro Bryennio 4, 18 seqq. Postea in via publiea Constantinopolin rediit, brevi post purpuram sumturus. Da hoe bello vide Nos in Thessalonieensibus p. 290 sqq. Venio ad historiam Normanno-Byzantinam, sive eiusdem Alexii I., Ioannis, deinde Manuelis, postremo Andronici atque Isaaeii Angeli imperium a. IMI IIM . In annum IMI sqq. , s. Alexiani imperii primum, incidit prima Normannorum
Italicorum expeditio Graeca, duce Roberto. Contra eos Alexius proficiscena Thessal nieam venit Anna Comn. IV, 4. Vol. I. p. 109. ed. Bonn. ; inde cum copiis suis surivium Charaanem assequitur, hinc S. Nicolai sanum, prope ad Dyrraehium. Qua via inter Thessalonicam Dyrraehiumque usus ait, Anna non aperit. CharEanis enim nuvii locus in ambiguo est, quum aliis idem sit quod Genusus veterum s Albanorum fluvius
Scombi a. Tobi, ab urbe vetere, puto, Scampa dictus , qui a Deaboleos Devol montibus descendit; aliis fluvius Berating s. Ergent veterum Apsus , o meridia
Fugatur Alexius sproelii Ioeum non significat Anna , et per multas montium ambages Achridem venit, in ultima saltem ii ineris errorisque parte via usus Egnatia. In eorum
urbem. Posterior via in iis, quae deinceps narrabuntur, tam erebro oceurrit, ut amomedio magis adeo frequentata suisse videatur, quam via vetus, ab Achride Monasterium
Edessamque Bod ina) ducens. Insequenti anno tI082 denuo victus in Illyrieo Alexius per Sirugas Stronga venit Achridem, hine ad Bardarium tendit, proeul dubio usus Egnatia Anna Comn. V, 4. p. 239. Paulo post alia sequitur Alexii elades Ilia
16쪽
au tentant, eam puto Oatrobam, quae Edessae t Bodinis vicina est ex occidenter Aunas enim narratio hoc suadet Anna l. e. p. NI . De Ostroba, Sosco aliisque urbibus Macedonteis ibi memoratia videatur Georgius Pachyineres in Micliaelo Palaeologo 2, II. Canista Eenus Φ, I9. Normanni igitur via antiqua usi sunt, quae est inter Aeliridem et Bodiuar auadot hoc Ostrobae post Aeliridem mentio. Ultra Edessam i Bodina tum non progressos constate dextrorsum in Thessaliam deflexere, ubi bellum conlinuatum fuit elaca Larissam et Tempe. Anni Imr est Normannorum. duee Boemundo et Tancredo, expeditio crueiata, per regnum Graecorum instiluta. Illi Dyrrachio egressi, non via vulgari per Achriisdem et Monasterium eracleam s. Pelagoniamin in Macedoniam venere, sed alia, salis erronea. Eorum iter aliquid contribuit ad geographiam medii aevi illustrandam; quaesanimus est, ex istis annalibus quaedam repetere. Fulcherius igitur Carnotensis in Gestia peregrinantium Francorum esp. 3. ad annum I097 utor editione Bongarsiana rAnte tirbem Praefatam Duratum, i. v. Dyrrachium postea perre trimus. Itaque Bulgarorum regiones, per montium Praerupta et Ioca satis deserta, transivimus. Demonis l. Daemonis, i. e. De Olis s. Diabolis, Devol ad sumen rapidum eum venimus Omnes, quod sic ab incolis terrae vocitatur et meritor Dissimvs enim in illo sumine diabolico quam plures, dum vadare pedetentim Sperabant, torrentis impetu
diro . . mersos repent no perire . . s tunc iuxta ripam castra metati Rumus . . Mon tes vasti nobis undique praeerant . . Mane iter nostrum arripuimus, conscendendo montem, quem Bagulatum nuncupant. Postea vero, montibus postpositis, tan Fuit ea reela inter Dyrrachium et Con- tantinopolin via, claria verbis hoc monento Auna Comoena libro X. p. 289. ed.
Du Canius ad Annae lIhrum XII. p. 388.ed. Paris. λ hune montem cum Hsgora Theophylaeti, Bulgarorum Archiepiscopi cepist. 65 , confundit. Nate, si quid aliud. Bagulatua inona inter Deaholiu DETOI Castoriamque loeum habet, priori maximo Imminens; Bagora Dyrrachio propior eat, estque eadem Puto cum Bahagora minae, eo l. loco Eupra allato. Theophylaeti, Bulgarorum Archiepiscopi, epiniola M., aeripla iustante Boemundi Norananni expediistione sopp. ed. Ven. Vol. 3. p 69s , haec habet: Tα δἐ κατα τὴν 'Mρἐδα παντα φα υ μώτα. Eviro idele renoJτου Moκρου μέρος ὁ δε Μοαρος tu 'υρίδος τμημα naρα του
his, Achridem non stolum uinein suibae veteris puto Lychnitidis loco , acd etiam ditionemr vocatur enim pars eius et Rectio moerus, quam ego regionem ex occidente Rehridia pono. Deinde moulea DIrraehinierunt regio montana, inter Dyrrachium atque Ethasganum intercedeus montes GraΦωα . Bulgarici montes prope Achridem quaerendi sunt i. e. Candavia vete rum I Bogora vero, eum medio loeo inter Dyrrachinos Bulgaricosque monte a Theo phylacto collocetur, erit Scainpis vicina,
17쪽
dem pervenimus ad sumen , quod vocatur Balda νἐus Bardaesua, Axius . Ibidineap. 4.: Mora autem per quinuor dies ibi l prope Thessalonicam iacta, drinde mis
cedoniam transigentes l. franseuntes , per vallem Philippensium, postgue per Lucr sitim et crisopolin l. Chrysopolin atque Christopolin, ceteras guoque urbes, quae ni Pin Graecia, Gnatantinopolin pervenimus. Gesia Franeorum et aliorum Hieros lymitanorum mp. Φ.: m omnes . . applicuerunt EMIgariae partibus, i invenerunt nimium abundantiam frumenti, vini et alimentorum corporis. Dein dracende res in υα IIem de Andronopoli, φ'J exspectarunt gentem suam, donec Omnes pariter trans e assent. Tunc exeuntes inde, venerunt Per nimiam Nemrud Hem de Dialia in villam, et de civiscite in civitatem, de castella in castelium, quo usque pervenimus Caει oriam. Egressi de Castoria, intravimua Palagoniam l. μωgoniam) , in quo σοι quoddam haereticorum castrum Coiana s. Poliana Baris dariotarum 3 , quod undique Gggressi sumua . . Combussimus castrum cum habitator bus avis, sci Iicet haereticorum congregatione. Postea pervenimus adfuis
rium Nardarum. lὶ Ibid. eap. 6.r Deinde a Thessalonica venimus ad D dum eisitatem, quae dicitur Serra ergo deflexerant a via recta . M Ibidem: ne daperuenimus de castella in ca3tellum, et de villa in villam, ad Rusam ei talem. fri
nena, inter hunc puto et flumen Apsum Ergen . Postremo Vox Bnliqua BaguM-
IIadrianopolin tahula Petilii geriana in medio sero illius vallis spatio, quain Ap
P. ISI. Pupiale Leibniizior Boemunaus cum Tancre . . per BuIgariam Adrian pol in Deniantes fransfretaverunt, et venientes usque Castoriam . . et inas per ca strum Petragoniam venerunt usque ad sumen Barilarum. Erat in Pelagonia castrum munitissimum haeretisorum . . quo in to radicitus ventum est men
tum variant scriptorea medii aevi. Occurrunt formae Baldarius, Baraia, Baraarius , Bardarus, Bardacus, Baracinus, Baticlarus. Plurimae lihrariorum vel etiam typothetarum incurise trihuendae videntur. Egimus de quibusdam harum nominia sorismarum in Thessalonitis nostra Psg. 299MO lfὶ Atheriens ibid. p. IM.t Interea Bo---ἀus cum suis Deneral ia cisiscitem Serram, tibi suffcientem habuere mercatum. Ibi Boemtinatis cum auobus Coma aliis I. --ropalatis amicisias iniis. I viae ad Seris ram a misso exerci M ele. De curopolasis, omelo Byaantinorum aulico, adi Ducanium iu lexieo mediae et infimae Graecitatis a. v.fffὶ De ea urbe eo in commentatione II. P. I9., tibi eandem esse dixi cum urtio Turearum Rushioi, ProPe is Paela et Helia
18쪽
NIII UliImam Hvitatem mala Susam dicit Robertus Monachus in historia Hiero olym. Iubro II. p. 36. , cum Gestis Franeorum plane consentiens in reliquis. De hoe itinera Normannorum conserantur quoque I Baldricus archiepiscopus in historia Hierosolymitanaed. eit. pag. 92. Guibertus abbas in histor. Hierosolym. 3, 2. Anonymus in Gesila Franeorum cap. 4. qui montem illum inter Castoriam et Deaboliti Bugulatum dieit . Guillelmus Tyrius 2, I3. Adde Gesta Tancrodi principia eap. 4. Iuratori aeripit. rer. Ital. Vol. 5. p. 287 . Vallis Hadrianopolitana apud scriptores modo allatos sero omnes oecurrit: nomen traxit ab urbs Epirotica Hadrianopoli, de cuius situ ambiguo v. es selingium ad Hieroclem pag. 65I., quem Gestia Dei per Francos Aelisque conciliorum non usum video. Ex his enim, coli. tabula Peutingeriana, situs urbis sere intelligi poterat. Viatorea illi, e Dyrraehio egre i, per vallem Hadrianopolitanam ad fluvium Deaho. eos i Devola venere, se. per vallem fluvii Aoi VOiussae euntes; ex hac in vallem superiorem Genusi Seombi a. TobiJ prope Voscopolin urbem transscenderunt. Celeis rum Uad ianopolin sedem in mediterraneia habuisse, praeter tabulam Peutingerianam ex Acus S. Leucii Lucii ad XI. Ianuarium apparet, quem locum vesselingiua quoque attulit I. c. Superstea erat saeeulo VI., coII. Hierocle p. 6II, nec non seculia IX. X., coli. Novella Leonis Sapientis de thronis Leunc . tua Graeco in Ilom. Vol. I. p. 98. ; soraan etiam saeculo XI., quatenua id e seripioribus a me allatia eolligi licet.
Istas terrae saeculo XI ineolaa Bulgaros habuere: urbium habitatarum nomina non deinprehendi. Viatores tamen crueiati vino, frumento etc. in via sua abundabant; unde
hanc, licet paulo longiorem, pro via per Candaviam electam fuisse puto. De Diaboli Deaboli , dein de valle Biklistae, quae versus Castoriam in Macedonia occidentali ducit, T. Pouquevillii expositionem in Itinerario Graeco Ed. II. Vol. IlI. p. 24 sq. p. 38 sqq. Antequam ad ulteriora progredior, Hadrianopolia urbs denuo inspicienda videtur,
et quidem ob Boemundi Normanni iter, immo errorem, diligentius defiuiendunt. Urbem Epiri Hadrianopolin inius aliam suisse, modo dixi. Verum ubinam 3 Audiatur Wesset in gius ad Hieroclem illineraria p. 651. : ,,Instaurasse eam civitatem, et suo nomine insignem fecisse Iustinianum, ex Procopio saedis. 4, I. I novimus. Sedem habuit in mediterraneis, si Tabulae seriplae fides est. Nam Aela S. Leucii XI Ianuar. mari admovent I ,, Tunc' quidem naviganses, aiunt, diebus XV pervenerunt sab Alexandria Aegyptii in civiatatem Adrianopolin, et illic adhaesit sibi duos sacerdotes, Leonem et Subinum, et inventa His nravi de Rheno datoque naula ascendit in eam, υνδε tumque per venit . . . veniens Brundisiopesin . . Neque enim dubium est, quin barbarus scriptor hane intollexerit. Hanc eum intellexisse non in filior; quamquam in ora maris silum habuisse, ex Actia mihi eonsequi non videtur. Ex adverso sere Corcyrae insulae, licet inlus, quaerendam esse, narrandi tenor Hierocleus suadel: Μητροπυλις Νικοπολις,
19쪽
esso mihi eum Ponquevillio iVoyage ed. II. Vol. II. p. 6. 7. videtur. Eadem forsan est eum Drynopoli, tibi etiam vallis est eiusdem nominis, cuius fluvius a meridis illabilis in Aoum Votussam . Non aliud de Hadrianopoli nostra Leario videtur in itiners
Graeclao borealia Vol. I. P. 76. 77. - . . Iam vero si Hadrianopolis hane sedem habuisse statuerimus nequa aliter eon enis
dum videtur , quid nobis do Normannorum itinere plaeebit 3 Nil aliud, quam suisso illud mirifieo erroneum, immo sero insipidum, ni a Graeeis quibusdam, viae puto duiseibus, do industria deceptos esse putemus; quod posterius praestare multis videbitur. Reeta via utentes Seampa veniebant, hinc Lychnidum, hino vel Bitoliam, vel Deaboli Et hane quidem assecuti sunt, deinde Castoriam Macedoniae, per vallem Haliaemonia superiorem euntes. Sed quanam via 3 Insanis ambagibus. Egressi enim Dyrrachio, reetamori diem petentos Argyrocastrum Venerunt, e septentrione Ioanninae; hinc adverso itinere electo, versus ipsum septentrionem profecti, initiumque Genuat Seombi juxta Deabolin asseeuti, in Macedoniam occidentalem per Candaviae partes meridionales transiseenderunt. Itineris eorum is revera tenor fuit, non alius, quanquam causam harum ambagum in obscuro esse video, ut tot alia geographiae B Eantinae capita. Anno II 05 sqq. alia sequitur Normannorum eontra Graeeos expeditio. AIexIua imp. Thessalonicam se confert, atque ex ea urbe bellum praeparat Anna libro XII. p. 34S . Reliqua narrationis parum contribuunt ad illustrandum hoc nostrae dissertationis caput. Bellum fuit diuturnum, in quo maximas Dyrrachii partea fuisse video, quod magno impetu Normanni oppugnabant. Alexius ea tempestate pIurimum Thera Ionima versabatur, bellum Illyricum inde per duees suos administrans. Postremo per regionem Pelagoniam i. e. agrum Castoriae Deabolin se confert Anna libro XIII. p. 386. , ibique artes contra Normannos, Dyrrachium obsidentes, Etruit. Facta postremo pax bellum cruentum diremit. Reliquum Alexiani imperii tempus tutum a Normannis aliisque hostibus oecide talibus suisse constat, nequo aliter regnum Ioannis silii, qui ei successit.
Manuel a. IIU-IIm , hutua filius, a Normannis quidem Sieulis bello petii
suit, ut avus Alexius I.; hi vero, non ultra Coreyram progressi, Graeciam potissimum tentabant, non Macedoniam. Manuel contra hos proseelus in urbem maris Adriatici Aulonem venit; hinc per Pelagoniam veteris Rensus Nonasterium rediit, rebus Se hieta ex hac urbe animum intendens Nieetas in Manuele 6. . Sethiam i Dardaniamque puto deinde intrat; unde redux urbem Pelagoniam repetit. Vides, imperatoremustum e a via Egnatia, quae inter Aulonem et Pelagoniam intereedit.
Anno IIM., sive vergenti imperio Andronies tyranni, deinde Isaaesi AngeIi initiis
signanda est ultima Normannorum eontra Graecos expeditio, antecedentibus multo
gravior. Dyrraebio rapto Thessalonieam petunt, quam brevi obsidione expugnant Niseisa in Andronim I, 7 sq. Evatamius in narratione Normannica p. 53 sqq. . Quo-
20쪽
PRO LEGOMENA TVnam itiusto inter Dyrraehium et Thessalonicam usi sint, scriptorum nemo memorata nullo enim resistente pee Illyrieum Macedoniam intrabant; unde nil erat narratu diagnum. Sed poterant duplici itinere ad sinum Thermaleum Thessalonicam qua pervenire, st. per Monasterium surbem Pelagoniam s. Heracleam , vel per vallem BikILaiae urbemque Castoriam; qua de re vide Nos in antecedentibus. Ceterum postorior eorum expeditionis pars, cum a Thessalonica Constantinopolin proficiscerentur, viam Egnatiam manifesto speetate quid aliud Z Oceuerit enim apud seriptores Amphipolia ae Mosynopolis, quae urbs posterior medio inter Thessalonicam Constantinopolinque spatio sedem habuit. Per hanc Maeedoniae Thraciaeque partem non alia via publica versus orientem duxit, quam Egnatia. Eodem Manuelis imp. aevo Iudaeus Hispanus, Beniamin Tudelitanus, parte vias nostrae, quas se. Thessalonicam et Cavatiam Christopolini intercedit, usuη est. V. novam eius editionem, curanio A. Ashero aliisque. Berolini ISM. I 84l. 2 Voli., ubi Iegendus commentatius Vol. II. p. 42. 43. Addo Thessalonicam meam p. 496 - 503. Eodem sere aevo per istas terras eum prosectum puto, qui Lucianeam istam necyomantiam, Timarionis nomine inscriptam, exaravit, quao legitur in Notices et extrastades manus . Vol. I . secl. 2. p. I 25 - 268. Hoc dialogo aliquoties usus sum in Thessalonicensibus meis pag. 224 - 229. Regnante Isaacio Angelo a. II85 sqq. Bulgaros a Graecis defecisse constat: de multa rerum Macedonicarum, Thracitarum, Illyricarum turba. Vias publicas ab istis barbaria ut plurimum obsessas clausasque puto, eas etiam, quae ex Illyrico in Macedoniam ducunt. Duravit hoc incommodum capta Constantinopoli a Latinis a. Ita ., qui, praeter maris Aegaei litora nil sero possidentes, interiora terrarum raro, vel lanesto eventu tentabant. Paluit lamen viae Egnaliae para orientalis, qua Balduinum Flauis drum imp., Bonifacium et Henricum imp. identidem usos constat, de quibus v. Nos in Commentatione II. pag. 26 - 29. Postero tempore saetc. XIII. XIV viam inter Dyrrachium et Thessalonieam denuo aperuere imperatorum Nicaenorum Byrantinorumque cum despolis Illyriei sive commercia sive bella. Narrante Georgio Acropolita Graecus imperator Michael Palaeologus ab Edessa Bodinis Aeliridem venit, deinde redvx alia via, se. per Deabolin, Macedoniam repetit, venitque Castoriam. Ipse deindo Aeropolita, legali munera sungens, Thessalonica egressus, Berroeam venit, hinc Dia, quae Amanum ducit, electa, Serbiorumque urbe a tergo relicia, Castoriam praetergressus, Athridem venit, hino Albanum, postremo
Dyrrachium thistor. eap. 6L, coli. dilaephoro Gregora 2, η, Z . A Dyrraehio idem alia stia tin Dardaniamὶ revertitur, ae. per urbem Chun abiam, in Leoni quoquo Sapienti