장음표시 사용
21쪽
denique quod Criticorum amussim censuramque resermidet. Sed de inscriptionis verbis totaque illorum co- possitione fat multa. Nunc autem paucis quid illa rerum nos doceat docet autem sine permulta )consideremus. Primum enim acccptum huic serant necesse est Romana historia studiosi, quod Scipioni Barbato Filium fuisse docet, cum Barbati Filium is, qui Romanorum stemmata destribunt, nullum prodant. Nos vero huius admonitu L. Scipionem, non illum sane , qui anno GD L V. Consul factus, in Hetruria, ut Liuius narrat, non m. o. in Corsiica rem gessit; sed alterum anni CDXCIV. Constitem Barbato patranatum didicimus. Hic enim est, quem de Corsis, Sardisque, Poenis proximo post anno triumphasse notant tabulae Capitolinae, cuiusque in Corsica victoriar in Epitonae Liuiana, Mapud Florum, Eutropium, Oro-lium, d alios crebra est mentio. Ac nequis ambiguo locus esset, Aleriam quoque claram olim eius
insala urbem, Sullana posthax, ut Plinius tibit,
hi ' 'si' Colonia nobilitatam, a Scipione captam tum suis se Zonaras, vel Dio potius apud Zonaram testatur etsi Valeriam pro Aleria vocat; sed mendos Codicis vitium, ut hoc illi etiam inter cetera debeamus, corrigit Instriptio. Et quamquam diss1-mulandum non est L. Scipionem hunc, qui de
Corsiis triumphum cor, Luch Filium in fastis appella
22쪽
pellari, Scipionem autem Barbatum a Liuio Pu blium dici non Lucium nemo tamen est,qui non .. intelligat facilius fuisse, ut vel in tabulas Capitolianas, vel in Liui Codicem error irreperet, quar ut inscriptionis huius, quae L. Scipionem Barbati filium facit, in dubium vocari fides queat. Quale porro est,quod eadem L. Scipionis Censuram ut de aedilitate nihil dicam commemorans, simul nos quomodo restitui Capitolina tabula debeant, admonet, docetque Duillitanno CDCXCV. in censura collegam Lucium hunc Scipionem suisse, quem exesae tabulae tribus tantum extremis literis designanti Scio aliter doctis simo viro,& Romana historia peritissimo vi semon usirio Panuinio,qui Cn. Scipionem Asinam sit spicatus est. At vero assentiri ne postula iacit,pa
tim quod L. Scipionis censium, quam ab eo gestam probat inscriptio, locus in fastis nullus erit, nisi hic concedatur Eartim quod si Cn. Scipio Censer cum Duillio fuisset, ut placet onustio, praelatus illi haud dubie in Fastis esset, cum prior
quoque in Consulati, quem biennio ante una gessit, nominetur Lucius autem noster cur Duulio incensura postponatur, in promptu causa est,
qudd Consul quoque post illum fuisset. Quar
supplere sine ilico ex inscriptione nostra licet, quod in tabulis Capitolinis eo loco desideratur. De Tempestatum autem aede quid dicam siue
23쪽
illa est aedes Tempestatis, quam P. Victor in prima urbis regione, cui a porta Capena nomen , locat, siue alia uspiam ab hac diuersa, quod mihi aegre perlitaserim, qui nisi in hoc lapide legeretur, non
eius aedis conditorem ignoraret Gausam quidem cur Tempestat data iit ardes, exortam in mari Corsico tempestatem suisse igniscat Ouidius,nec obscuri eius sunt versiis LVI. Fastorum, Te quoaue Temperias, meritam delubra fatemur Cum pene erit Corsis obruta clasis aquis. Sed quam multos haec ipsa Corsica procella commemoratio,dum flicti classis ductorem,ardisque auctorem quaerunt, in errorem induxit Nam fuere, qui ad Claudium Neronem anni DLI. Constitem, cuius atrox, inaufragio proxima tempestas a Liuio describitur, referendum censerent: alij rursiis Marcello, ali Metello, friuolis omnes ducti rationibus tribui maluerunt. Quibus nimirum si elogium hoc legere licuiuet, numqua dubitassent,quin ex illius verbis petenda esset Ouidianorum versitum interpretatio. Et tot igitur hisce nominibus in lucem prodire tam illustre monimentum intererat,4 ipsius ii
primis, cinus laudes exequitur, L. Scipionis,quem bonorum aetatis suae virorum optimum in tenebris perpetuo iacere par profecto non erat dotamen apud alios quidem scriptores hoc eius virtutis praeconium frustra queras; ita de illo silent om
24쪽
nes, cum P. Nasicam ex eadem gente centum fere post annis optimum virum Senatus sententia iudicatum, dignumque, qui Magnae Matris simulacrum exciperet, habitum, plurimi literis prodita
derint in in Atili Calatini sepulcro non dissimile incisum elogium Cicero ipse in Catone no sileat, uem plurimae consentiunt gentes populi primarium fui e virum . Cuius ego Atiliani
elogij quoties reminiscor, toties in mentem venit ad L. quoque Scipionis sepulcrum pertinuisse Inscriptionem, in qua versamur ut duorum clariCsimorum Civium, aetate, honoribus rebus gestis prope aequalium coniuncta fuerint, ut loco, sic etiam tituli gloria, sesimilitudine monimenta . Etenim extra portam Capenam Calatini s. Scipionum sepulcra suisse,vel ex eodem M.Tullio notum est ad Capenam autem effossum hunc' pidem fuisse, praeIati initio sumus. Nec vero laborandum censeo, quoniam intra urbis moenia est essessus, sepeliri autem intra moenia mos no erat,ed ne aliquando translatus e sepulcro, a sepulcrum ibi olim conditum,&moenia post id tempus cum Pomarri finibus translata sint . Quoquo enim modo res habeat, suus nimirum honos,vi pretium erit Inscriptioni tibique, ut confido, lector, iam fatis persuasum, non ab re illam a nobis principio laudatam , dignamque quar
25쪽
merito magni omnes faciant visam esse, quae prier vetustatis commendationem, tanti Viri memoriam prope intermortuam excitarit , ducundam simul non vulgarium, d hactenus ignot rum rerum notitiam complectaturi
26쪽
Fragmentum eorum, qui in explanatione citatasunt.:: ::: SCIPIO BARBATUS Dr CT V. C.
P. DECIUS P. F. q. :: MVS V. q. CN. CORNELIUS L. F. CN. N. SCIPIO mxcitι
C. DUILIUS M. F. M. N. COS. PRIMUS NAVALEM DE 1CUL ET CLASSE POENICA EGITAN CDXCIII. . INTERKAL.
L. CORNELIUS L. F. CN. N. SCIPIO CDxcIRC. AQUILIUS M. F. C.N FLORVS
L. CORNELIUS L. F. CN. N. SCIPIO COS. AN. CDXCIV. V ID. ΜΛ . DE POENIS T. SARDIN CORSICA.
A. ATILIVS A. F. C. N. CALATINVS emo. C. SULPITIVS Q. F. q. PATERCUL
L. CORNELI vs L. F. CN. N. fCIPIO
27쪽
L. Scipio, Flori collega exercitum in Sardiniam, Corsicam duxit , Insulas in brreno marisitus, tam exiguo interuallo separatas mi ex longinquo promna habeantur. Ac primum Corsicae Principe Vrbe aleria vi capta, reliquis citra laborem es potitus. In Sardiniam nauigaturus , dic.
28쪽
quod innuit doctissimus Si monta, omissam M literam tria fine vocum, quae in L. Scipionis elogio negotium facetiere vide bantur, potiusquam ut casuum commutationςm admittamus. Nam si quis existimet, in d1ction1-bus OINO, OPTVMO, VIRO, SCIPIONE, CORSICA, ALERIA URBE, AIDE sextum casum pro quarto positum, voce DVONORO quid faciet hic prosecto alius esse casus si positus nequit, sed laborat tantum hoc nomen defectu M lite . Caussam dedit eiusmodi seriptioni usitata eius iaculi nunciatio. Siquidem literam illami intra os mugire, Mobscurum sta
re, cum veteres grammatici averunt, tum edocet
29쪽
Graeci evanidam cognoscentes nullam dictionem ea terminarunt. Eius quoque rei argumentum est, quod Poetae terminantem elidere vocalenta liti, quum ab inscquente vocali excipitur,etiam si M litera intercedat in verbi extremitate posita, eius tamen nullam habent rationem iit nihilominus fiat vocalis elisio,ac si litera M penitus abesset. quia nimirum non esserebatur. Caecilius Vindex apud Cassiodorum M literam ad calesprimo loco in Derbupositas si accessirit, non enuntiabimus. Sed retec quum subsequens vox a consenanti ordiretur, enuntiatam suilae autumo prisco illo, atque adeo rudiore iaculo itaque nec stribebant erat clairria compluribus religio scriptionem aliam facere ab enuntiatione.quin apud consequetes aetates quumvsus obtinuisset, ut M litera in scriptione retenta , saltem seno N enuntiaretur consenantem praec
dens quod innuit Caecilius Vindex) fuere, qui
censerent, haud integram esse stribendam ante insequentem vocalem Uelius Longus lib. de O thographia non ulli synaloephas uoque obseruandas circa alim siriptionem exis mauerunt, sicut
Verrius Flaccus , ut rubicum e prima mox
litera finiretti , reuinsta Docali inciperet M non tota, sed pars illius prior tantum Hibereturi ut a pareat exprimis non iubere Aluere semper eanta controueritam tam vetera, quam nostri iaculi
idiomata, ut videretur quibusdam, ita scribe dum
30쪽
dum esse, quemadmodum loquimur assererent alij, nequaquam enuntiata metiendam scriptio nem Simplicitatis amatores quales fuisse credo magnos illos Scipiones, ad res quam ad verba attentiores pati nequibant, onerari scriptionem, ij literis, quae a sono abessent enunciationis ante leges grammaticas. Iure igitur Fulvius Vrssinus
in veter Kalendario Rustico FABA pro FABAM, OLIVA pro OLIVAM quum reperissct nomerratum fabriles, sed stribendi consuetudine agnouit Cur igitur inquies in dictione LVCIOMabea consuetudine recessum micam ingenuo,
quod sentio. Neutiquam fuisse perpetuum arbitror eius scriptionis sim alioqui cur non Duiliano elogio conspicimus; dices interpolatam
eam inscriptionem non equidem negare ausinu, id enim praeter cetera arguit Marmor peregrinum a Romana frugalitate nondum receptum eleoantio characterum expressio at quemadmodum antiquam scribendi rationem immutarunt aliqua in parte interpolatores, ut scite obseruauit Petr Ciacconius,ita quin vestigium aliquod eius rei, qua de agimus, reliquisicnt,mihi quidem non fit verisimile. Sed quum in antiquo marmore, quod non extat, Senatus populi iussi incusum ibit id elogium diligentior adhibita cura est,
Vt vitium enunciationis recta stippleret striptio, quam docere ipsa ratio poterat, si non grammatis corum