Vetustissima inscriptio qua L. Cornelij Scipionis elogium continetur Romæ nuper reperta, & doctis explicationibus illustrata

발행: 1617년

분량: 38페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

corum libri, qui nulli apud latinos eo tempor

erant. Insisper ad vitandam υκο- αν credendi sunt eam literam enuntiare quandoque consueuisse igituri scribere atqui Da V CIO SCIPION exaratum fuisset, dubitari poterat, nequis enuntiaret VCIOS , antequam animaduerteret quartum esse castim nam liter o tanta in primo, quam in quarto casti efferebatur breui enuntiatu, hoc est unico tantum tempore, ire ut arbitror non admodum latos respondebat enim breuis Graecorum at quam testius casias,&sextus recipiebant, ea longa erat, sisnabatque quod apud Graecos neque enim de duplici hoc sisno incertos esse nos sinunt Marius Victorinus alijque

Vetere grammatici. Itaque voci LUCIO in dandi casii, aut auferendi enuntiatae dubitari non poterat ne cohaereret sequens literas.secus in casibus,

qui eundem prolationis bitum habebant. Siquidem connectebant voces, dum loquebantur; quod indicat Cicero in epistolain fallor ad Paetum, innuens abstinendum ab ea scriptione cum nos, ne pulsaret aures obscoena dictio quoniam litenera in sine locatae, sisnunam dabant post antiquiora illa tempora, ut ex indice supra docuimus',quod etiam ex Velio Longo, ali)sque palam est Verum prolixius haec, dubtilius festasse, quam par erat. verius enim videtur, quod priore loco dixi,perpetuum non suus eius scriptionis usum. Ceterunta nolim

32쪽

nolim hic omittere antiquam inscriptionem S nensem, quam adducit Celius Cittassinus in libro de origine vulgaris linguae Italicae.

VICTORIA QVESCET

ANNORO. XXV. Exaratum hic ANNORO pro ANNORUM, QVESCET pro QUIESCIT. verum haeci

scriptio recentioris forte seculi est nam quiserede mortuis usurpatum videtur ex Christianaso mula, ac profecto ut sunt rerum vices repetitum hic cernimus antiquissimum enuntiandi)cribendique morem , cuius gratia retulimus hoc epu

Molestiam exhibet quibus a vox LUCIOMintegris literis scripta, non ingulari L contra morem at non utique Contra prima illius artatis

morem quὁd si illorum temporum mperessent monumenta, quin id genu suppeterent exempla, nullus dubito ac tunc praesertim videtur is mos usurpatus, quum quis designandus esset, qui praecipuam ex ipso praenomane notionem haberet. quod de Lucio nostro inficiari nemo potest . id etiam indicat Ap. Claudi inlcriptio a Sirmondo laudata APPIOS CONSOL,in qua nuper eruta in Colle hortulorum cubitalibus literis OC VIAI. M. F. APPI, aliaeque huiusmodi. Alijs etiam praeter morem videtur, quddi

cius

33쪽

cius noster Barbati filius dicatur non P. aut L. versimi hoc antiquitatem illam nondum expolitam redolet. nam quum plures Lucij, pluresve Publilin Corneliorum gente essent, maluit qui Epigramma conscripsit, Barbatum nominar , qui sertasse unicus in ea familia, eoque cognomine conspicuus motum est, habuisse Romanos

praenomen, nomen, cognomen, aut cognomina

plura nisi quis alterum cognomen appellet agnomen, quod esse quibusdam inisse video . Et tot appellationibus una praecipue usurpabatur ab ipsis cunabulis, vel a die lustrico, siue a limpia virili

toga sunt enim, qui sierant, eo primum tempOre praenomina pueris indi consueuisi, eaque adeo inhaerebant, ut qui cognomines essent, eiusdemque familiae, hac potissimum ratione inter se disternerentur. Eratque id velut proprium cubque nomen quod monuit me vir undequaquo doctissimus Anton. Quaerengus Exemplorur loco haec sint. .Fiarius e pasianus tam pater dictus est, quam filius, Imperatores ambo at pater cognomento notior, praenomine filius Claudius vero Imp. nomenclaturam gentis ex illo usii adeo fecit propriam, ut pene a quotidiana hominum memoria fugerit, Tiberium praenomine, Dr

rum Germanicumque cognomine suisse appellatum. Sic Imp. Caligula ex praenomine alipra cipue notus ut Circum etiam ab eo Caianum ductums

34쪽

ctum, scribat Dio. Hinc via Appia, Aqua Appia, sorum Appi sab Ap Claudi praenomine Id cavlsae

fuit, cur nomina quorundam, cognomina obliuioni traderentur ac sane plurimam a mogratiam inierit, qui Cai Iuristonsilii aut nomen indicauerit, aut cognomen. Igitur Scipio noster Barbati filius nuncupatur, qudd pater eo cognomento illustris esset, ut ipse Luci pra nomin . Quod si ad hunc usum reipexisset Casaubonus,

haudquaquam suspecta illi de mendo Luset proba lectio in Flauio; isto, quum ita scribit initio

vitae Probi P. Scipionem Africanum, imo Scipiones omnessieu Lucios sim Nasicas non ne tenebrae post derent, a tegerent, nisi commendatores eorum historici nobiles atque ignobiles extitisen, neque enim Vopiscus vocem Lucios tamquam co Omen accepit, sed recte loquutus est, dum claros viros i Scipionum familia appellat, quosdam ex praen mine Luci notiores, alios ex cognomento Na

sicae.

Quod Tempestates hoc inalogio nominem xur, parum congruere cum Ouidianis versbus nonnulli censent, in quibus Temperias singulari numero posita est nec Poeticae libertat adstribendum 'uando tam a Sex. Ruso, quam a P. Victore aedes Tempestatis non Tempestatum in prima Vrbis regione statuitur . Verum etsi nulli ςssent pro nostra inscriptione adstipulatores eius

35쪽

xsapud me auctoritas maius haberet pondus, quam Ouidij, quam Rufi, Victorisque testimoni uim . Nunc verbiotidem stant a nobis testes nam Mapud Virgilium legimus V Aen. GEIc mitulos, Tempestatibus agnam fodere deinde iubet.& apud Horatium lib. Epod.

Libidinosus immolabitur caper, Et agna Tempestatibus. ει quod magis est, ne quis Poeticam dictioneirta suspecta habeat Tull.li 3 de Nat Deor.ita scribit: suo sinubes retuleris in Deoi, referendae certe erunt Tempestates quae Pop. Romani ritibus consecraω βιnt. v propemodum videatur fatendum, recentiori simulo Temperitatem singulari numero dici coeptam Fiae Tempestates vetustiore dicebantur Sunt postremo,quibus mirum videtu Triumphi, quem L. Scipio egit, nullam hic fieri memtionem Vir sane perspicacissimus, ac literatorum non minusquam literarum amans Nicolaus Fabritius Peresthi dominus desiderari merito iuspicatur alteram L. Scipionis inscriptionem huic nostrae geminam grandi enim mole sepulcra apud veteres exaedificabantur neque existimare absit

dum est, ab uno quidem latere hoc Elogiu, ab alio marmor itidem siisse aliud, in quo Triumphus

memoraretur, artasque, dies obitus, aliaqu

huiuumodi,modo sepulcri, non potius statuae lim

36쪽

scriptio haec suerit . Quod si diuinationem quis aegre admittat, probitat Scipionum quorum inta familia prae caeteris dotibus illa semper enituit)tribuere id poterit 'ut in Luci Epitaphio ea

tangere sat habuerunt, quae ad optimum Cluenta spectarent.Triumphus extrinsecus ut sic dicam, proueniebat, atque a Senatus arbitrio, quae vero ab eo gesta sunt ipsius virtuti adseribenda Consulatus , Censura , Aedilitas oneris non minusquam honoris asserebant. Porro probitatis L. Scipionis, quem bonorum optimum fuisse lapis insisnua non leue est exemplum apud Valerium Maximum lib., cap. i. de Hannonis cadauere mygnifice elato, eiusque exequijs celebratis. Haec addenda putaui Commentario P. Sirmondi , ut quorundam scrupolositati facerem satis quum alioqui sciam, assuisse me, quod aiunt, pamnum purpurae. Caeterum qui marmor hoc tanta insigne possidet, ac non auro contra aestimandum, Franciscus Augustinus copiam cuilibet facit mectare cupienti nec cuiquam fane eius erit si specta antiquitas, dum de rebus huiusinodi iudia cium ferre queat.

SEARCH

MENU NAVIGATION