Epistolae clarorum uirorum, selectae de quamplurimis optimæ, ad indicandam nostrorum temporum eloquentiam.

발행: 1556년

분량: 275페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

cLARORvM VIROR.duni proposuerim . quod equidem ibinter facio

res inui digam ulli no icto, nec enim me lugu quam longe exemplari absim tamen , me

non aliter sentιre, sed eo maxime conari, norunt omnes, qui me, πιοῦ uetudinem meam norunt, ac meos de te sermones, quos frequentes cum amicis eommunibus habeo, audierunt cum ita sint:

e ut nullus a me literas acciperes, curii xuq ii,

ut in hoe genere ualent ad te saepe scriberent.

scribendi, an uni actu uti ii aedam si re en hi μζο fluenis,fi euru, diligentia ectu cur sηm tenet fluum in lactavero, evanescit sc meas ribendi ratio, quam diu curae mihi fuit, cibi it m iter simper, nee satis pure suebat, tamen secumen equo modo animi mei sensa ferebat: παχ γης omit aprs ina diligentis, ita ex ruit, lit, climani sui cogitationes ad amicos deferre conor. αἱ

52쪽

oris dominis impet turrim, ut cum aerabis illi

amici quas actissimi meaeseci'. sed ut

familiaritatem renouare possem, atoue deve petus, adarum nosisum, quem magiisum artium gruustram, in contubernium

n subsiciu est 'as oras Man: quibus tum r

contentus

53쪽

sas CL ARORUM VIROR. contentus es e potuissem, nise bas iis saepe inter runiperent tandem uero ita penitus praeciderunt ut ne punctum Zidem temporis illas artes recolendas relinquerent quare, si ab illis relictus sum, quos ipse prior descrui; si ipsae fructum mihi denegent suum, qui Fcram ipsit prior en dui meam: Fnirari certe non debes. πm Larcire uero nostro fieiam uiuo, ut, praeter si avitatem consuetudinis mntilla re eius opera utar Ad mirum in modum eius me consuetudo delectat a qua plane nin nisi inuitus discedo . cui tamen si persuadςr possem , ut se aliquando ad studia nostra transferret nihil aeque absentis desiderium leniret quanquam alitem lim maxime iucundum esset, unicum eo in iisdem literis versari tamen nun tuam non una esse me existimarem δι eadem utraque nostrum studia teneret. atque hoc cum eo agere cum sepe opem conatus nunquam tumen aperte elim aggredi sum usus. solis enim non ualeo , res enim haud parua cist in ηα persuadenda, amicis adiutoribus, auxilia toribus opus habeo. dique utinam, Sudolete, te ibi soci m , dum hoc efficerem , adiungeres . tu certi unus instar multorum esses immo tu solus si bης incumberes, totum negocium, per te conficerci

scio

54쪽

Agsela enim quantum iudicio tuo, quantum literis quantum amori tribuat Ladarus noster ut uelsola auctoritas tua, quo uelles, elim adduceret. Quid ergo 'si hae e sic se habeant, tir optantis potius quam rogantis personam sium cur non aperte in re ho nestissima, e mihi gratissima, in qua maxime abs te adiuuari possum, opem tuam imploro muta deterreor plane ea particula tuarum literarum in qμ praefentem dear statum, incendιtio nem illi probare niteris hortaris enim ut insua statione maneat ut, cum eam prounciam instituendi iuuenum animos in politio rissateris susceperit eum ne relinquat nusquam ab ea discedat quae na*rmas maximam isti gloriam, viaticae iuventuti utilitatem summum staturum . haec enim ut a te prudenter, amice scripta sunt i mihi, ne quid contrusum sententiam rogem, ζmnem prope

occasionem praeripiunt nec tamen me contineo

quin hoc abs te petam, ut, qlioniam ad communem amicumbae pertinent, liceat mi i ieeum dura piaedam qua conferetidi gratia scribere quod du cio, de facilitate tui nihil sane dubitabo principio igitur non te fugites det arus in gnam laudem ex bac eleg i, Vara nunc profitetur, doctrina

55쪽

CLARORUM VIROR. 4 nasi cynsecutus quain in dies cum nuror eo Hirum fris i , i ii eum auditura sunt, augere potest, tamen , non in hac sola eius industriam esse uersa tum, sed multo maiora amplexam, ex quibus non minus, quam ex iis, eius Lus enitescere potest, frumictus uero longe mi iρre reportarent iij, qui frumctum ex eius doctrina peterent quis autem te melius nouit , cui propters miliaritatem uestrum, eius uitae cursus noti sim b dcrit, quantum iurii, temporis 3 in philosophia pρμζritu quid uero

iam habent oratorum , uel poetarum liter uel dignita tis, uel utilitatis sicum bilosopborum libri, comparantur quae, ut tu optime omnium nosti, sequid iris contineant,quod hominem studioseum uel ornare, uel iuuare potest, ex horum fontibus aust-runt atque ex horum 6rdo ectrina non minus, ex ea, quam profitetur, si diadarum praecepto τem tam gratum, acceptumis suis aliditoribus red dit, sed quid eum pomponatius, vir in philosopho rum libris celeberrimus, tot annos exercuit quid

tot exhausti L5ores in ueterum philosophorum limbris euoliendis is tandem philopophiam in beto' ris, uel pcti is gramatichospicinasi conclusurus, si nihil amplias ab ea expectetur, quam ut gramati

56쪽

hi tua ope communia cum amico nistro tantopereni cupere ostendi an tam cito toti mei in des

deri sit oblitus' minime luidem scd cimi illud dificibus es et , quod facissimum est tibi propono

qlicdsi perfeceris, neque holo meo prosus frustrabor, ne desideri maxime satisset etsi enim illud omnino iucundius esset, in Uzemst' quasi in sedem aedistis, etim eo uersari tamen Gando hoc conctequendi es est tenAior i uel ad hicinustudia eum migra se intelligam electatione carere non potest, pr sertim ti m cum, huc mi eratione eius indignitati, Militati maxime consulitur euien dubium esse potest thel ad eam partem Ihilosophiae se conAerteret, in qua praecepta vitaetruduntur

57쪽

CL A MORUM VIROR. studuntur, inanimi excolandi ratio ostenditur quanto viatori cum fructu, et dignitate hic commoraretur, quam si apud oratores eo poetas manens, orationis formandae praeceptae M. Tuctio, vel agricolindi ex virgilio repeteret ἰ in quibus totus nunc versatur et turnens ad istam maxime germanum, lenuere ingenum bit sophiam se conferret, u eius etiam praeceptis obediat diutius sane a nostris studii abesse non poterit nc enim ab illa retine situr quae se inopem, miliimc gnam, quae animum ueritatis, uirtutis, id im perpetuum hostilem, e contuberndemia at ingenue utebitur. ut enim Ptit , quem classi parentem huius phil ophiae dicere po pumus, cum esset interroga--.tus, quatenussuis praeceptis in i pendum esset, qua diu autem eius doctrinae ob emiperandum, res on-dii eatenus dum sacratior aliquis in terris VI d-τaerit qui uiam ueritatis patefaceret; cui tandem de e pet credendum sic, cum sacer iste iam pridems scnderit, qzistabilim, nunquam intermorituram doctrinam relio uerit 'qui se Deum declamrauerit quidputa lum de eius phil ophia an non parentis sui uoci obtemperatura es 8 At si mnes suos adlunc mandeta ut se, Ppua omnis i iii dii,

58쪽

E Ag dei, tutela committat' 'onte autem se suo imperio abdicet ' quidem non dubites, iampridem amicum nostrum has voces alidiuisse,sed, ut modestum discipulum, omnia magistrae seu tribuentem, non fatis aduertisse, quae de sua inopia, tenuitate ipsa diceret, quam nunc interpres eius voluntatis,f doctoris personum apud eum obtineat, melius animaduerteret , clariusq; persticeret qηid enim, ni veritate quaerentes uere loquuntur, philosophia

habet , in quo animo ueritatis studioso satisfacere possit 'quid illa primum nouit, nisi quod a senses us filacissimis magistris acceperit saui ut nihil fallant; quantulum est, quod conferre poJunt ad ueri tatem ipsim persticiendam; et quantum potius ad

obscurandam ueritatem proficiunt quid enim magis rationis lumini Upei quod ratione ipsa teste dico quae cum se maxime ueritatis inuestigationi dat, lim maxime dat operam, ut se Hamlongissime sensbus, tanquam maximis impedimentis

abstrahat. sed quantulum st,alio sine is progredi potesti quam cito fatigatur ratio ' quam cito ipias adsensus reditas redire eam dicere debeam eo , de nunquam discesserit ut enim paululum quas temporis momento emineas 3 paululum etiam se sistra

59쪽

CLARORUM VIROR.

prasen'i,qμ si supra fluctus, quibus maior pars

hominum immergitur, qui exerat nunquata men eos penitui relinquere,neque ita se ab is liberare potest, ut in veritate eontemplanda non sem

per aliquid βοή με missa hecies sese ueritatis

lumini, tanquam nobliti i terra orta, aliquando se solis lumini interponat. bi est ergo illa sincera, pura ueritatis facieε, in clii contemptinda,eritatis studiosius acqui cere potest e cuius timus astectus, non aliquando, μ ρli ,sς perpetuo, sensibus caliginem, intenebras offundentibus nobis, a fertur an hane nobis philosophia ostendere pol l licebitur ' er tantam suum ignorantiam cum βο-rum alumnorum pernicie disseimulabit ran potius.

ut ipsa ingenua est, ingenue fatebitur, se in ueritatis studio , homini eius contemptitionis evido minime satisfacere possetat fatebitur plane, o iatri tm fassa est neque enim unquam ulla uox notior, aut uerio est a phil ophia emissa, quam illa: animum humanum nulla arte humana, nullo studio humano ad ueritatis peUectam cognitionem perduci posse Velier . aliquid eonducat . quicqμ madiuuenti in ueritate indaganda preseat, eo mol

60쪽

Agne iuuare, si nobis persuadeat nos nihil scire οβ se hoc enim solum de ueritate compertuin habere caetera etsi probabilis nideantur, prope ad ue ritatem decedere, nihil tamen certi habere, neque aliud se dicere posse. Hanc ergo tum praeclaram, et ingenuam pἷilosophiae confessionem de veritate quid ipsa maestare possit, cum bobeamus cum iam alitus nobis seritZ se Ucnderit eum Delii ipse, ignorantiae suae sobolis,o erroris in veritate inuestiganda misertus, fρηtςm ipsum heritatis nobis aperuerit, quo sacrae si artes luxerat, in quibus nihil non sincerlim, omnia pura, 'ue ritatis plena sunt: γ potius nunc philosophia alumnos suos, sia ingenuitati constare uelit, lugad has sacras arteis mitteti qui in ueritatis studio satisfieri cupiant, non ut ab illis scientiam herita hauriant, ne ue enim animus humanlis, sin- suum caligine cireumfusus, eum Dicere ualet sed ni fidem iis, quae de ueritate dicuntur,cccpiat moni humana scientia, propter auctoris nobilitatem qui ecfudere, nic falli potist, superiorem,

tiorem in re, ut eo iam reuertur, nec clusum mea

pupra neglexi, lim amici nostri studium ad phil shbiam It te converti suadebam, quan Aam ni

SEARCH

MENU NAVIGATION