De consolatione philosophiae (CSEL 67)

발행: 1934년

분량: 259페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ΡHILOSOPHIAE CONSOLATIONIS

LIBER I.

I. Carmina qui quondam studio florent peregi. sobilis oti massios ogor inire modos. Eee mihi laesta metant seribenda Camenas et oris elegi solibus ora rigant.

Has salto nullus potuit pervineor terror, i ne nostrum omites prosequerentur iter. Gloria solidis olim viridisquo iuventae. solantur masesti nune se fata senis Venit enim proporata malis inopina sonoetuso dolor astato iussit inesso suam. um Intempestivi unduntur vertie cani et tremit stilo eo ore laxa utis. Mors hominum felix quae o ne dulethus annis inserit se mostis saepse vocata venit Eheu, quam surda miseros avertitur aure ira, et sentos oeulos laudero saova negati Dum ovibus male fida otiis fortuna laveret. paeno aput tristis morserat hora meum;

32쪽

Nune quia fallacem mutavit nubila vultum im protrahit ingratas impia vita moras Quid ma lalleo totions aetastis amiei' Qui seidit stabili non erat ille gradu.i i. Hae dum meeum taeitu ipso reputarem querimoniamque lacrimabilom stili ossiet signatem astitisse mihi supra vortieem visa si mulio reuotondi admodum

vultus oeulis ardentibus sit ultra ommunem hominum valentiam sorspieaeibus. olore vivido atque ino austi vigoris quamvis ita aevi plena oret ut nullo modo nostrae eroderetur statis statura diseretionis ambiguae. Nam ne quidem ad communem os hominum mensuram cohibebat nune vero pulsara avium sum ut verti eis eaeumino videbatur; quas eum altius aput extulisset, ipsum etiam eastum penetrahat rospieiotitiumque hominum frustrabatur intuitum Vestos orant tonuissimi filis subtili artiseio inlissolubili maioria perlaetae quas uti post eadem prodente cognovi suis manibus ipsa texuerat; quarum spoeiom voluti fumosas imagines solet ealigo quaedam negleeta vetustatis obduxerat. Harum in extremo marginen Graeeum in supremo vero Θ legobatur intextumat auo in utras o litteras in ealarum modum gradus

quidam insigniti vide iantur quibus ab inlεriore ad superiua

et metitum esset aseongus tandem tameti vh t m violen' torum quor dam seidorant manus et partieulas quas

quis ius potuit abstulerant. Et doxtra quidem ius libellos,

33쪽

Quae hi Ohtieas Musas vidit nostro assistentes toro stetibusque mois verba metanus, eo amota paulisper aetorvis Mammata luminthus: Quis inquit has seenteas merstriculas ad hune aegrum permisit ae dere quae dolores ius non modo nullis remediis foverent, erum duleibus insupor aleront onenis vi sunt nim quae sinimetuosis asseetuum spinis uberem ruetibus rationis segetem neeant hominumquo montes assuetaeiunt morbo. non liberant. At si quom profanum uti vulgo solitum vobis, oi blanditia vostra detrahorent, minus moleste ferendum putarem nihil quippa in eo nostrae operae lasderentur hune vero Eloatieis avius Aeaeomiei studiis innutritum3 Sed ahit potius Sirenes usquo in xitium duleos meisque eum Musis urandum sati,ndumqua relinquito mi ille lis horus inersepitus Gioeit humi maestior vultum eonfossusque rubor verseundiam limo tristis exeossit. At go euius a acies aerimis morsa e inars nee dinoseere possem, quaenam has osso muliρ tam imperiosa auetoritatis, obstupui visuquo in terram d/fixo quidnam deineops esset actura exspectara aditus eoopi Tum illa propius aecedens in extroma detuli hi pari eo edit meumque intuens vultum luctu gravom atquesiti humum maeror deiectum hia Versihus es nostra montis perturbatione eonquesta est:

u. mo quam praseeipiti morsa profundori mens hobet hi propria luee relicta

tendit in extornas ire tonehrns

34쪽

terrenis quotiens fiatihus aueta 1, erogei in immo um noxia urat Hie quondam eaelo liher aperto suetus in aetherios ire meatus cernebat rosei lumina solis visebat gelida silera luna

sim et quaeeumque vagos tolla roeursus exereet varios flexa per orbes eo rensam numeris vi tor habebat. Quin otiam ausas unde sonorasamina sollieiton aequora ponti uti quis volvat stabilem spiritus orbem via ut Bosporias sidus in undas

surum rutilo surgatis ortu quid veris laetias tempore horas, ut terram roseis storibus ornet aevi quis dodit ut pleno fertilis anno autumnus gravitas inquat uvis, rimari solitus atque latentis natura varias reddere enustis nune laeet esset lumine mentis vi et pressus gravibus colla catenis deelivomque gerens pondere vultum eogitur heu stolidam ornero terram. 2. Sed medicina . inquit tempus est quam querelae

2 Tum vero totis in me inlotita luminibus Tun illo os ait qui nostro quondam laeto nutritus. nostris edueatucta limontis in virilis animi robur vagor γ Atqui taliae tituleramus arma qua nisi prior hiseeissos invieta te firmitate tuerentur Amoselatio me quid taeos pudore an stupore siluisti Mallo pudoro sod te ut video stupor Fra E et Fin qui promtis P yno Mito quo

35쪽

oppressit. Cumque me non modo taeitum sed elinguom prorsus mutumque vidisset, ammovit peetori mo leniter manum et Nihil, inquit, perieti est lethargum patitur, commvnom illusarum montium morbum sui paulisper oblitus egi eordabitur saeus, si quidem nos ante eognoverit, quod ut possit paulispo lumina eius mortalium rerum nubo caligantia tergamus. Hae dixit oeulosque meos notibus undantes contraeta in rugam veste ieeavit. m. Tune, diseussa liquorunt noete tonebrae luminthus o prior rediit vigor. ut eum praeeipiti glomerantur sidera Coro nimbosisque polus stetit imbribus sol latet se nondum eaolo votiiontibus astris a desuper in terram nox funditur; hane si Throidio Boreas missus ab antroverhoretis elausum reseret diom, emteat et subit vibratus lumine Phostius mirantes oeulos radiis erit. ii a Naud alito tristitia nobulis dissolutis hausi eaolum et ad eo oseondam meditantis laeto montem Neepi. Itaque hi in viam doludii oeulos intuitumques dolixi respicio nutrirem meam, uius ab aduleseentia arthus obversatus lueram Philosophiam. Et quid inquam tu in has exsilii a nostri solitudines o omnium magistra virtutum superoeardino delapsa venisti an ut tu quoquo meeum rea lalsis

eriminationibus nitoris inquit illa, te alumne, desererom noes sareitiam. quam , L nominis invidia

36쪽

sustulisti, communieato toeum laboro partitor Atqui Philosophiae fas noti orat neomitatum olinquero iter innoeentis meam sellies erimitiatio m veroror et qua is novum aliquid aeditaret portiorrogesrom Nunc enua primum ensse apud improbos moros laehssitam perieulis esse sapisentiam Notitia apud othros quoquo ante Matri Platonis aetatem magnum saepo ortamen eum stultitiae temeritato ortavimus od4mquo superstito praeceptor ina8oerates iniustae vietoriam mortis, astante promeruit a cuius hereditato eum Mine4s Epieureum vulgus ac tui eum ceterique pro sua quisquo parto fistum ire molirentur meque Melamantem renithotomque ritu in parto prae eae trahersent vestρm quam his texueram manibua

diaeiderunt abreptisque ab a antiieulis totam me Sihi 3 esSissa erodentes hi siro. In quibus quoniam quaedam nostri habitus εstigia vid batitur motis esse familiare imprudentia rata nonnullos orti prolatia multitudini s er re pervertit. Quolsi se An moras fugam 'φ

eratis venenum nee Anotiis tormonis quoviam sus peregrina novisti, at Canios a Senheas at Sorano 'quorum nee pervetusta ho ineol eis mhmoria est se, τηa potuisti. Quos nihil aliud in ditiam diraxit nisi quo nostri moribus instituti iudiis ius Oholum dissimillimi Videbantur. Itaque nihil est quod semiroto si in hoc vit.' salo ircumstantibus x item stoehini, quibus o maSim propo8itum est pessimis displiedio. Quoium quido tamet i

t numerosii exereitus sphrnotidus tamen est, quoni null0 due regitur so ortor tantum tomero ac pa)aimia lymphanto raptatur. Qui si qufitido oesta ti6s aetem Struem Valentior ineubuerit no ii quidhm dux opias sua λη

37쪽

sareinulas oeeupantur At nos desuper irridomus vilissima 4 rerum quaoquo rapientes securi totius furiosi tumultus o uovallo muniti quo grassanti stultitiae aspirare fas non sit. IV. Quisquis composito serenus aevotatum M pestibus egit superbum

fortunamquo tuens utramque rectus inmetum potuit tenero vultum.

non illum rabios minaeque ponti is versum lancitus sexagitantis aestum nee ruptis quotiens vagus caminis torquot sumi seos Vesaevus ignes aut celsas soliti ferire turres ardentis via fulminis movebit. 1ο Quid tantum misori sasvos tyrannos mirantur sino viribus urentes*Nee sperρ aliquid nee Stimeseas, exarmaveris impotentis iram;

at quisquis tropidus pavet vel optat. quod non sit stabilis suique iuris, abisei et ipsum locoque motusnoetit qua valeat trahi eatenam.

4. Sentisne, inquit. Me atque animo illabuntur tuo lan νος 1 ορ' Quid es quid aerimis manas 'ricida, Meri id Si opseram modi eantis exspeetas, Oportet

38쪽

8 Boothi Phil eo tis

2 vulnus detegas me o olloeto in viros animo Anne adliue eget ammonitione se per se satis omine fortunae

in nos saevientis asperitas Nihiln to ipsa loel faeiei movet Haseela est bibliothhea quam ortissimam tibi sedem nostris in laribus ipsa dologoras, in qua metu

saepe residens de humanarum divitiatumquo rerum seientia disserebas Talis habitus talisque vultus orat, eum iee natura seereta rimarer eum mihi sidorum vias radad deseriberes eum mores nostros totiusquo vitae rationem ad olestis ordinis ossim la somnios' maeeitio prae a o referimus tibi obsequotitos Atqui tu hane sotitontiam Pla tonis ore sanxisti beatas soro res put lieas si a vel studio isapientiae regerent sil arum rhetoro studere sapient,a

s contigissset oti dola viei hane sapientiunt ea efisendae rei publiea Meessariam augam ossa monuisu, ne improbis sagitiosivius ivibus urbium tollet gubernaees 7 efite honis ae portileth tofrsitit Eretio igitur auetoritateNεecutus, quod a to ititor heroia otia didieoram transleri' in aerem publieae amministratiotii optavi Tu mihi et in ie apientium montibus itisεruit educeo eii nullum me ad ma 4tratum nisi commuti honorum omnium studium dein Ii se Indo eum imprehis rativo inhiotahilosque diseordia' t, quod eo eientia liborta hahot pro tuondo iure prei

potentiorum semper offensio.

39쪽

Quotion ogo Conigastum in imboeilli uiusque fortunas 10 impetum faeientem obvius xeepi, quotiens Trigguillam regiae praepositum domus ab incepta, perpetrata iam prorsus iniuria dolori quotiens miseros, quos infinitis ealumniis impunita harbarorum semper avaritia voxabat, obieeta perieulis auetoritato protori Numquam me a iure ad iniuriam quidquam dotraxit. Prouineialium ortunas lalum privatis rapinis, tum publieis oetigalibus pessumdari non aliter quam qui patiobantur indolui Cum acerba famis stempore gravis atque inexplieabilis indieta coemptio profligatura inopia Campaniam provineiam idoretur, er-

tamen advorsum praefoetum praetorii ommunis commodi ratione suseopi, ego cognoseonte contendi et iso eoomptio exigeretur. Hei Paulinum eonsularem virum cuius opes 13

Palatinae ano iam spo atquo ambition devorassent, ab ipsis hiantium audibus traxi Albitium consularem Iarim prasiudieata aetasationis poena eorriperet ostiis mos ypriani dolatoris opposui satisne in me magnas videor Gexaeerhasso diseormas Sod osso apud o toros tutior cibui, qui mihi amor iustitiae nihil apud aut eos quo magis essem tutior reservavi Quibus autom deferontibus pereulsi Nimus Quorum Basilius olim reri ministorio dopulsus in is delationem nostri nominis alioni aeris necessitate eompulsuS est. Opiliono vom atque Gaudentium eum ob innumeras a multiplieemu fraudes iro in Milium regia ensura Mere Me eumque illi parore nolontes aerarum sese aedium

40쪽

delensione tuerentur comportumque id rogi forset, effigit. uti ni intra praeseriptum diem Rauenna urbe decederent.18 notas insigniti frontibus polliorentur. Quid ut severitati posse astrui id tur Atquin eo di dolorentibus eisdemi nominis nostri delatio suseopta est. Quid igitur nostraene artes ita servorunt an illos eousatoros iustos feeit praemissa damnatio Itane nihil fortunam puduit si minamaeeusatae innocentiae at eousantium vilitasΤ20 At euius eriminis arguimur summam quaeros Sena et tum diei mur salvum oss voluissἡ Modum dosidera83 Delatorem doeumoni dolorro quibus senatum 2 maipstatis reum laeseret impodis si erimitiamur. Quid igitur o magistra e0 og Infitiabimur erimon ne tibi pudor simus At volui no umquam volt do istam Fate ν2 bimur sed imphdiondi dolatoris Ophra eossavit. An optaS illius ordinis salutem Φsa voeabo' Illo quido suis de ea me depretis uti hoe notas ossos esseesitat sod sibi semper mentiens imprudentia rerum morita non potest immutare nec mihi Soeratie Merdio lacesso arbitror o oeeuluis tra Veritatem vel coneossis o monoeium. Verum id quoqust modo sit tuo sapientium o iudiei M limandum relinqu' Cuius rei oris avius oritatom ne lathro posteros quea

re stilo etiam memoria qu mandaui. tim do eompositis sal litteris quibus ih rtatεm arguor potasso Romanam, qui attinet diesro Quarum litius phtta satuis oti si nobis ipForum confessione dolatorum quod iti omnibus negotii massiimas viresaiah t ut lietiissἡt. , qua sperari reliqM

SEARCH

MENU NAVIGATION