장음표시 사용
51쪽
m VII 18 31. II 1 1 13 23 1 25. 28 .ip. 2inaturam, mores ne meritum reminiseare, noe habuisse te in
ea pulchrum aliquid ne amisisse eo Osees sod ut arbitror haud multum tibi has in momoriam revoearo labora erim. Solebas ni praἡsontem quoquo blandisntemquo virilibus ineessore verbis pamquo do nostro adyto prolatis inspetahare sententiis. Verum omnis subita mutatio rerum non sine quodam quasi luetu eontingit animorum si laetum est ut tu quoque paulispo a tua tranquillitate deseiseeres. Sed tempus os hauriro to aliquid e do stare molio atque iucundum quod ad intoriora transmissum validioribus haustibus viam Deerit Adsit igitur Gotorieas suadela deseedinis quas tum tantum reeto alle proeedit, cum atra instituta noti dosori eumquo hae mustea laris nostrivernaeula nune lovioros, nune graviores modos suestinat.
Quid est igitur, o homo quod a in maestitiam uetum sque eleeit Novum ethdo aliquid inusitatumquo vidisti. Tu ortunam putas or a te esso mutatam erras. Hi semper oeius moros sunt ista natura Servavit ire te propriam pDtius in ipsa sui mutabilitato eo tantiam talis erat, cumhlandiebatur eum tibi alga illhehi, is tolteitatis alluderet. IlDeprehondisti eaeei numinis ambiguos vultus. Quae Sese Mue volat aliis tota tibi prorsus innotuit si probas, utere ram0ribus no quoraris Si potadiam octortes is, perne inue abie portiteio a itidhtitem nam quas nune tibi est ausa a roris hahe oadom tranquillitatis effie de-hui38et Rcliquit niti, o quam non relieturam semo umquam potori osso deurus. An vero tu prsetiosam ia
52쪽
aestimas abituram oliditatem et ara tibi os fortuna praesens se manendi fida ot eum diseosserit allatura a maerorem Quodsi nodis arbitrio retineri potest et calami issos fugion 1aeit quid os aliud fugax quam latura a quoddam alamitatis indietum Noquo enim quod auoculos situm ost, susseeerit inmori rorum xitus prudentia metitur Momque in alterutro mutabilitas nee formidanda 1 fortunae minas nee exoptandas laeti osso blanditias Postre mo aequo animo toleros oportet qui equid intra fortuna' a. aream geritur eum somol iugo ius eolla gummiseris Q id si manenti abeundiqua seribera logo uotis ei quam a tibi dominam sponto logisti. otino iniurius fueris Himpatientia sortem exaeothes quam permutaro non post a 28 Si ventis vola ommitteres non quo voluntas peteret, e quo satus impellorent promovorἡs: si aeris omina eredereti seraees inter se annos surilesquo ponsatos. Fortunae 'ia regendum dedisti domitia moribus oportet obtemperea P ero volventis rotas impetum rotinor eonaris At, omni mortalium stolidissimo si mutiere ineipit fors ess desitu
L ase eum superha uorterit vi eos dextra aestuantis moro fertur Euripi, dudum romondos saova proterit reges humilem ius leti subi vat fallax vultum.
Non illa mi hios audit aut eurat stetus
53쪽
ultroque gemitus, dura quos feeit ridet. Si illa ludit, si suas probat vires magnumque su ae, is monstrat ostentum, si quis visatur una stratus ae felix hora. a. pilem suto pauea ieeum Fortunas ipsius verbis agitare tu igitur an ius postulos animadverto. Quid tu. homo ream me eotidianis agi quotolis quam tibi Delmus iniuriam, qua tibi tua detraximus bona Quovis iudies O Dum dignitatumquo moeum possossion contende et tieuau8quam mortalium proprium quid horum esse monstra-Veris, ego iam tua uisso quae opstis sponte eon edam. cum te matris utor natura produxit nudum rebus Omnihmm09emquo suscepi meis opibus ovi et quod te nune impatientsem nostri adit favor prona indulgentius educari. omnium, quae mei iuris sunt a sustitia, splendore cireumdedi. Nun mihi otrahoro manum libet tabo gratiam Velut usus alionis, non habo ius querelae tamquam prorsus tua perdidoris. Quid igitur iti moseis Nulla tibi a nobis e4t allata violantia Opos honores esteraque talium mei unt iuris, dominam stimulae eo oseunt mecum veniunt. Re abeunte diseadunt Audaetor Ormom si tua lorent, quae amissa conqueroris nullo modo perdidisses. An ego
54쪽
sola meum ius exereere profeshohor Lieo eaolo proferre lueidos dies eosdemquo tenebrosis noetibus ondore Gieet anno terrae vultum nune oribus rugibusque rodimire nune nimbis trigoribus quo eonfundoro ius est mari nune strato aequore lanaiti nune procollis ne uetibus inhor ires re nos ad eo tantiam nostris moribus alienam in s Iplota hominum eupiditas alligabit' reo nostra vis est, hune eontinuum ludum ludimus rotam volubili or versumus infima summis summa infimis mutare gaudemna. io Aseendo si plaeot, sed ea lego no uti eum ludieriise ratio a poseot deseendore iniuriam tiths An tu mores ignorabas
meos Nesciebas Cro sum re sis Lydorum cyro paulo ant' lorinitabit m mox rahitido sorandum rogi flammiai traditum misso ea litus imbrescissitisum Num te praeterit Paulum Persi rogis a sese ii alamitatibus pias impendiSi qtaerimas Quid irago ditisum ludio taliud osset iiii indiseroto et fortunam hi tela id tia ortontem No 'adulo oontulus δἰ αἰθose. 8, i, o M , τὰ diri Dis iti Iovis limitio ae ro di diei ii Quid si uberius honorum parto sumpsi ii quid si , to non tota disees
55쪽
quid si hae ipsa moi mutabilitas iusta tibi causa est sperandi meliora inmoti ne animo eontabeseas et intra eommune omnibus segnum loeatus proprio vivere iure desideres γ' II. Si quantas rapidis statibus tellus pontus versat harenas aut quot stollitoris odita noetibus ea lo sidora fulgent, tanta lantat opes nee retrahat manum plono Copia cor v. humanum miseras haud ideo sonus cesset nere querelas Quamvis vota lihoncoxeipiat aseus multi prodigus auri et laris avidos ornet honorihus, nil iam parta videntur, sed quaesita vorans saeva rapae itastilio pandit hiatus. qua inna praeeipit m tena eupidinem certo fine retontoni largis eum potius mi norihus uetis silis ardosei habotidi'Nunum a clivos agit qui trepidus remens ses erodit gentem.
a. His igitur si pro so testum Fortuna loqueretur quid P laeto ontra hiseoros noti haberes aut si quid est quoquerelam tuam iuro tusearis prothras oportet stabimus die di oeum Tum to Spoeiosa quido ista sunt,
56쪽
inquam oblitaque horarieti a mustea molia deseedi tum trantum eum audiuntur obloetant sea mi foris maior altior sensus est itaquo eum haeo auribus insonare desierint. insitus animum maeror praegravat. Et illa: Ita fit.
inquit haec otii nondum morbi tui omelia sed actu ieontumaeis neversum euratiotis doloris omenta quaedam sunt. Nam quae in profundum es penetrent eum tem pestivum luerit, ammovebo verumtamon ne te existimanmiserum volis an umorum modum o tua felicitatu
oblitus es Meeo, quod des6latum parotita summorum te virorum eura suseepit Misetusis in arenitatem principu*civitatis quod pretiosissimum propinquitatis genus eat, Prius eam quam proximus esse oopisti Quis non 'telicissimum eum tanto plotidore goeotorum, cum onaugia Pud0re tum maseula quoquo prolis oportunitate prae et meavit Praetoro libet enim se terit eommunia 'Sumptas in ades seetitia negatas otii bus di vitates ad singularem 1 lieitatis tuas eumulum onire delectat. quis rerum mortalium ruetus ullum satitudinis pondu habet poteritne illius memoria lueis quantalibet ingruen tium malorum molo dolori eum duos pariter eonsules liber0 tuo domo provehi sub si quentia patrum sub plebiβalaeritato vidisti eum hisdom in uita ut os insidentibu tui Ga laudis orator in otii gloriis tae diaeque metu isti eum in ire duorum modius eo ulum ireumius 'multitudinis exspoeiatiotio tittimshali dii ition satia/ti ' Dedisti ut opinor verba Fortuntio, dum to illa domuleet dum te ut delietas suas fovot munus quod nulli umquam pri Vcommodaverat abstulisti. Visti igitur eum Fortuna es a eulum potiore Nun io primum livetii oeulo praestrinia
57쪽
8 numerum modumque laetorum tristiumve eonsideres. adhue te selieom negare non possis. Quodsi ideire te tortunatum esse non ostimas, quoniam qua tune laeta videbantur abierunt non est, quod te misoni putes quoniam, quas nune reduntur maesta praρtereunt. An tu acti hane vitae eotiam nune primum subitus hospesque venisti Ullam humanis robus inesse eo tantiam reris
eum ipsum saeps homino volo hora dissolvat Nam Iaeis rara est fortuitis manendi dos ultimus tamen vitae dies mors quasedam fortuna est otiam manseatis. Quid igitur a reterre putas, una illam morieno siseras an te illaturion Τm. Cum polo Phoohias roseis quadrigis
lucem spargere oeperit, pallo albontes Ohottit vultussammis stolla prementibus cum nemus satu Zophyri rapontis vernis inrubuit rosis, spiro insanum obulosus Auster, iam spinis abeat decus. Saopo tranquillo radiat sereno immotis mar fluetibus, i saepe servetitos Aquilo proeellas
Bara si eo tat sua oratia mundo si tantas variat viees credo fortunis hominum adaeis, bonis erodo fugacibus lCOnstat asetortia positumque lege efit, ut eo tot genitum nihil.
58쪽
4. Tum ego Vera inquam, ommemoras. o virtutum omnium nutrix instiari possum prosperitatis meae velodissimum ursum Sed hoe est quod recolentem vehe- montius eoquit: nam in omni adversitato fortunae inteli
3 eissimum si onus infortunii suis; lolieom sed quod tu, inquit, algas opinionis supplicium luas id rebus iure imputare non possis. Nam si re hoe inano nomen fortuitae selieitatis movet, quam pluribus maximisque abundeε. mecum reputos liest. Igitur si quod in omni fortunae tua' eensu pretiosissimum possidἡbas i iii, dirinitus inlaesum adhue inviolatumque servatur potorisno moliora quam 5 setinens do intortunio iuro ausari Atqui viget incoluma illud pretiosissimum ἡneris humati doeus Symmachu Soee et inuod vitae pretio nonis micomoros vir orea ex sapisentia virtutibusquo laetus suarum feeurus tuis ingere mesei iniuriis. Vivit reor ingotii modosia pulicitia pudore praeeollens et ut omn/g ius dotes breviter in eludam patri similis vivit inquam tibiquo tantum it huius exosa spiritum solvat quoquo uno telieitatem minui tuam vel ipsa coneosserim tui dosidorio laetimis a dolore et aheseit. Quid dieam libhros onsulares quorum iam ut is
id aetatis pueris uel patere uot avii speeimo elueet ingenii cum igitur pi dipua sit mohialibus vitae eur
retinendae o te si tua bona eo noseas totieem eui sus petunt etiam nune qua vita nomo dubitat esse cariora ' Quare iee iam aerimas nondum est ad unum omne eX0sa fortuna nee tibi nimium valida tompostas ineubuit,
59쪽
quando tenaees hasrent aneorae, quae ne praesentis 80lamen ne futuri spem tomporis absess patiantur. Et asersant inquam preeor illis namquo manentibus 10 utcumquocis ros habeant enatabimus Sol quantum Orna
mentis nostris estosfhrit, idos. Et illa Promovimus, idquit, aliquantum si te nondum totius tua sortis piget. de delietas tuas torro non possum qui abesse aliquid tuae beatitudini tam uetuosus fitquo anxius onqueraris. Quia 2 ρε enim tam composita selieitatis ut non aliqua ex parte ' eum status sui qualitato i&htur Anxia enim res eat dumanorum ondicio bonorum o qua is numquam t0ta prvveniat vel numquam porpotu subsistat. Huie ensus a Rherat, sed si pudori dogener an ui, hunc nobilitas dotum saeit, sod angustia si tamiliaris in lusus esse mallet
ignotus. Illo utroquε iretiissuus vitam solibem desset, ille is duptiis solix orbus lib his est otio ψnsum nutrit heredi alius prule aestatus siti sit vo Miletis masestus illa rimat. Idnire nemo saeu cum solitina sua eondicione eoneordat; ain β enim sim ulis quod uoxportus ignoret, Xpertus X' horreat. Addo quo thlidi simi cuiusquo delicatissimus β
ensus est ot nisi ad nutum euneta suppetant, omni alve itatis insolon minimi quibusquo prosternitur ad y' Tigua sunt quas fortunatissimis beatitudinis summam
β' rahunt. Quam multos os, eo octas qui vis eael G ' proaimos arbitrotiret ira totititia tua reliquiis pars eis contingat Hie p; loeus quem tu exsilium oeas.
60쪽
a ineolentibus patria ost Ado nihil gi miserum nisi e putes, eontraque sata sors omnis os amuanimitate lese I rantis. Quis est illo tam lolix, qui eum dodori impatientia 20 manus, statum suum mutaro noti pret' Quam multi amaritudinibus humana sol ieitatis Oleodo respersa est. Quae si etiam monti tueunda osse videatur tamen quo 2 minus eum volit ah at retinori non possit Liquet igitur quam sit mortalium rerum migora εatitudo quae ne apud aequanimos perpetua perdurat noe anxios tota deloetat 22 Quid igitur o mortalos oxtra petitis infra vos posito
23 sol ieitatem Error vos Meliinquo eotifundit Ostendam breviter tibi summae eardino solioliniis Esitio aliquid isti te ipso pretiosius Nihil itiquios igitur gi tui e0mpo'
sueris possidebis quod noe tu amittero umquam velis ne 2 fortuna possit ausoreε. Atquo ut aditioseas in his fortuitia 25 rebus beatitudino eo lato non posse si eollige tibeatitudo est summum natura bonum ratio ramentis 'ς est summum bonum quod oripi ullo modo potost, quoni praecellit id quod muhat auferri manifestum est, quis abeatitudin m poreipiendam to tuti, in tabilitas aspirat' es non possit. Ad ha6e quom didue, i ta olieitas vehit Seit eam vel neget esso mutabilom si noseit, quaedam beata Sora esso potos ignorantia euheitato si seit metuat nee Ee est, o mittat quod amitti posse non dubita:
quare continuus timor noti itiit .s, solidola. An et i et amiserit neglegendum putat si quoquo perexit Do muri fit, quod aequo animo orditur mi gum. Et quoniam β