De consolatione philosophiae (CSEL 67)

61쪽

idem es eui persuasum tuus insitum permultis temonstrationibus ei montos hominum nullo modo osse mortales, eumque clarum sit fortuitam lolieitatem eo oris moriefiniri dubitari sequit si hae si rori beatitudinem potest, quia omno morta4ium genus in uishriam mortis fine Jahatur. quodsi multos seimus boatitulini fruetum non morte solum, diverum etiam doloribus supplitiisquo quaesisse, quonam MDdo praesens laeero boatos odist quae miseros tramaeta non et Iethyre. Quisquis volet perennemeautus ponor sedem

stabilisquo ne sonoristoria salibus Eurio suetibus mitiatiis Meurat spernere pontum, montis aeumen alti, hibulas uitet harenas; illud protervus Auster totis viribus urguet, iis hae pendulum solutae pondus ferre reensant Fumons perieulosam sortem sedis moenae humili domum momento ma

Quamvis tonet minis

miseens aequora ventus

cluees serenus aevum

62쪽

Boothii Phil. eotis

i 5. Sod quoniam rationum iam in te mearum omellta descendunt paulo validioribus tondum puto Age ut si iam adue et momentaria fortunae dona non esssat quid in is est quod aut vostrum umquam seri queat aut non a perspeetum isonsidoratumque viloseat Diuii iacto x et vestra vel sui natura protiosa sunt quid arum P0tiu aurumne ae vis congesta peeunino Atqui hao offunden 'magis quam eoaeervando molius nil otii si quidem avaraua semper odiosos, elaros largitas laeit. Quodsi manete apes quemque non potest quod trans ortu in alterum tune est Pretiosa poeunia eum translata iti alios largiendi uia desinit possiciti. At aclom si apud unum, quanta subique gentium eongoratur ecteros sui inopos oeerii et X quido tota pariter multorum opto auditum Vestrae Vero divitiae nisi omminutu citi plutos transire no pofisunt quod eum faetum ost pauperh noeesse os faciant Ii quos relinquunt. O igitur an ii ias inoposque divitias qua ne habore totas pluribu ii eo et ad quomlibet sine etero

rum paupertate non veniunt.

An gemmarum fulgor oeulos istii s a si quid est a

hoc splendore praeeipui mmarum est lux illa. 0ῖ hominum quas quido mirari hominos, homenter ammiror, Quid est nim Mons anima motu tuus ompage quesanimatae ration iliquo natura pulelirum osso iure videa

63쪽

tur Qua tametsi onditoris opera suique distinetione 10 post romae aliquid pulchritudinis trahunt intra vestram tamen excellontiam eolloetitae ammiratiotio vestram nullo

modo resereantur

An Vos agrorum Mehritudo doloetat Nuidni ast ilenim puleherrimi operis pule ira portio. Sie quondam sereni et maris faeie gaudemus si eaolum sidera lunam solemque miramur num to hortim aliquid attingit num audes alieulufi talium splendore gloriari rnis storibus ipse distin lagueri aut tua in aestivos fruetus intum sei ubertas Quid uianibus gaudiis raporis. quid extortia bona pro tuti mplexaris Numquam tua laeto osse fortuna qua a ted tura rerum oeit aliosa Torrarum quid in fruetus aut iamantium proeul dubio ob titur alimontis sed si quod daturae satis est. ἡplere indigentiam volis nihil si quod tortumae affluentiam petas Patieis otii minimisque natura seontenta est euius satiἡttito si supornuis urguere velis, aut niueundum quo insudoris se aut nOXium. Iam vero pulelirum variis fulgore vostibus putas quarum di grata intuitu poeio, si aut matoriae naturam aut 'mum iurabor ariisseis. An vero a longus ordo mu i

64쪽

lorum facit osso Oseem Qui si vitiosi moribus sint per nieiosa domus sarein se ipsi domino vel omenter inimica: sin vero probi quonam modo in tuis opibus aliena probitasas numerabitur Ex quihus omnibus nihil horum quae tu is

tuis omputas bonis tuum osse otium liquido monstratur.

Quibus si nihil nos appotondis ut ehritudinis quid mim quod vel amissis doloas vol laeteris rotentis Quodsi natura puleiira sunt quid id tua tolori Nam has per se a tui m quoquo opibus sequestrata plaeuissotit Nequo otii ideirco

sunt pretiosa quod in tuas onor diuitias sed quoniam pretiosa videbantur tuis a divitiis annumerare maluisti, 22 Quid autem stilo fortunao strepitu dosidoratis Fugare

et credo indigentiam opia quaoritis. Atqui ho vobis in eos trarium odit pluribus quippe amminieulis opus est ad

tuendam protiosae supelloeillis aristarem vorum rue est permultis eos indigore qui permulta possideant eonira que minimum qui abundantiam suam natura neeessitate 2 non ambitus superfluitate moliatitur Itan autom nullum est Proprium vobis atque insitura otium ut in sexto ra sepositis robus bona vostra quaseratis Si rerum vertaeondiei sest ut divitium morito fatiotii animal non aliter sibi splendero nisi inanimata supoll/etilis possessio 2 videatur Et alia quidom uis ontenta sunt vos au essdeo mente eo imitε ab robus infimi εxeolloniis natura' ornamenta captatis nee intollogitis quantam eonditori verit 2 saetatis iniuriam. Illo Φntis humatium tortonis mihimpraestare voluit vos di italom iram intra infim*28 quae in dotruditis. Nam si oditio cuiusquo bonum eo cui Mefit constat osso protiosius eum vilis ima rorum vestra

I Gril. 1 8 votum est protheto quod obsorvtito rerum sapientes viri dixero multi, est eo qui muliti fili tit: lites

65쪽

l 5, 19 m. V1- iaet M MPHI I p. 35hona esse iudieatis Oiscim vosm t ipsos vestra existimatione summittiti quod quid in haud immerito adit. Aia dimanae quippe natura ista otidiei ut tum tantum teteris rebus eum se eo meit oxeollat eadem tamen intra

M.tia rodigatur so osso do thrit; nam et ris U-mantibus sos ignorare natura est hominibus vitio venit. quam vero lato aio testor hie otior qui oratiri posse Maliquid ornamoniis xistim,ii alionis At id shri timuit; idam si quid o appositis lueoat ipsa quid m. quae sunt apposita laudantur illud oro his t et um tuus velatura inhua nihilo minus Doditato phrdurat. Esto vero nox ullum M' num quod noeoat hi Qtiti. um id mentior Minime uinquis. Atqui divitia possidotitibus orsaepe timuerunti Sy um pessimus qui quo o quo alioni re is avidus quicquid' quam auri uomitiarum tuo si in solum qui habeat dignis8imum putat. Tu iritur qui tititie eontum gladiumque M 0llieitus portim seis. ω vitti huius allem aeuus Viator

mi Mes, oram latrone eatitares o praρelara opum mor ro lium Matitudo quam eum adeptus tuo is seeuru esse desisti lv. Folix nimium prior aset contonia dolibus tiruisne inerti porata luxu. laeti qua fora solebat ieiunia solvor elatide io, Non Baeehie munera norant liquido eoatundore molio Moriat se set His adn. 19 re

66쪽

nee lueida volior Serum Tyrio miseero veneno. iidi somnos dabat heri, salubres, potum quoque lubricus amnis, umbras altissima pinus. Nondum maris alta foeabat nee merethus undique loetis is nova litora viderat hospes. Tune lassi ea a va taeetiant odiis nequo usus neerbis eruor horrida tinxerat arva. Quid uim furor hostieus ulla iam vello prior arma movere, eum vulnera saeva viderent D e praemia sanguinis ullaYUtinam modo nostra redirent in mores tempora priscos limi sed suovior ignibus Aetnae torvons amor ardet habendi Heu primus quis est illo auri qui pondora toeti gemmasque latere volentes ac pretiosa perieula foditΤ

6. Quid autem do ditti itatibus pototitiaque dissera qua Vos eras dignitatis ae poto latis in ei caelo aequatis Quae si iti improbi; imum quomque deidem 3

67쪽

quae lammis ottitio ruetanii hiis quod diluvium tantaSεtrages odorint Corio uti monitiisse to arbitror con 2εulare imporium quod libo, iis prineipium fuerat ob uperbiam eonsulum vestri votores ni tere cupiverunt qui eandem suporbiam prius rogium do ivittite nomen abstulerant. At si quando quod perrarum est probis de alarantur quid in is aliud quam probit, utentium laeet2st ut non virtuti hus x cli nitato is dis virtute dignitatibus honor seeodat. Qua Hro est ista vestra xpetibilis praeelara pol tilia monito. o torrena animalia con-εideratis quibus qui prasisidoro vi lotimini Nun si inter mures videro unum aliquἡm ius sibi a potestatem Praeceleri vindieantem quanto moὐororis eaehinno Quid vero. . t 0rpus poeus iniboeillius homine reppor ire queas quos epe muscularum quiniue voLmorsus vel in Meret quaeque reptantium, eat introitu, Quo .hro qui quam ius aliquod in quempiam iugi in solii eo us et quod intra orpus rat tortunam loquor possit exsorore Num qui iam liber r. mperahis animo num εtito firma sit, rations ohaerea' ' de statu propriti utilotis amou his' Cum liberum qnendam virum suppliei, o tyrannus adaeturum putaret vi ad ersum so laeta eoniurationis onseios proderet, lime 'ille momordit atquhai, didit i in os tyranni saevientis 'eit; ita erueiatus quos putabat tyrannus materiam rudelitatis vir stipistis Deit Uirtutis. Quid autem fit,

q*0 in alium taehre qui uti possit quod sustinere ab auo 'p'' vi possit' musit ahis dehi inius ne re hospite io

68쪽

u solitum ab Eoreulo hospite suis; maetatum Regulus plut Poenorum bello aptos in vineta otii oderat sed mox ipse 12 Victorum eatenis manus raobuit. Ullamne igitur elui hominis potentiam putas, qui quod ipse in alio potest ne diis alto valeat. lneor non possit' a Ad hase si ipsis dignitatibus ae potestatibus inesset aliquid naturalis ne proprii honi numquam pessimis Is venirent; sequo nim sibi solent aduorsa foetari natura ad respuit ut contraria ustoque iungantur, Ita eum pessimo plerumque dignitatibus unxi duhium non sit illud etiam liquet natura sui hona noti osso qua so possimis haererea patiantur Quod quidoni do eunetis fortuna munerihu dignius existimari potest qua ad improbissimum quem in is heriora pserveniunt. Do quibus illud otiam eonsiderandu*puto quod nemo dubitat osso ortom eui fortitudinem inesερ

con8pexerit et ouieumquo veloeitas adest munitostum etii esse voloeom si mustea quido musi eos modiein medi e0s rhetorie rhotores laeti agit nim euiusque rei natura quod proprium est ne contrariarum rorum miseetur esseeti

l hus et ultro quae uti alvorsa, opsellit. Atqui ne ope inexpletam restinguor avaritiam quount se potestas sui compotem Oeerit quom vitiosa libidinos insolubilibu adstrietum retin tit eatonis et Ollata improbis dignita μὴ modo non effiei lignos sod prodit potius et ostentat indi ' nos Cur ita pro Ut maudoti, otii se sese aliter habentes falsis omphilaro nominibus quae saeile ipsarum rerum redarguuntur offoetu ita tuo no illa divitiae nee in

m la potetitia noe hao dignitas iuro apphilari polost. Postre ui idem do tota oneludoro tortuti sidet in qua ibi

69쪽

eXpetendum nihil nativa boni ititis insesso manifestum est. quae nee so bonis somphe adiungit et honos quihus luerit adiuneta non restit. VI. N vimus quantas odori ruinas urbe animata atrihusque ea sis. fratre qui quondam torus ini rempto matris olluso nitidui eruore corpus ot visu oliduna pererrans ora non tinxit inerimis se osse censor exstineti potuit deeoris. Ille amoti se piro populos regebat, quos videt otia tis radios sub undas Phoebus exirremo vonion ab ortu ita quos promunt optem gelidi triones, quos Notus lac violentus est utorro ardentis recoquens harenas

C lsa num i ad valuit potestas vertere pravi tibi m M tiis ira Heu gravom ortori quotiens iniquud additur saevo gladius vineno' L Tum ego Seis inclutim is a minimum nobis ambi ii ne mortalium eo uti tutis dominartim in materiam xendis robus opiti titis quo no virtus taeita Ouden ceret Et illa Aviui hodistitim est quod praestantes q'idem natura motitos sed nondum ad xtreniam manum virtutum portoetiotio . cluditis allie ro possit gloriae' dicet eupido hi opis diosum iti rem publicam fama meri

'' quae quam si disti . lotitis aeua ponderis. Si s

70쪽

demonstrationibus aeespisii ad euoli spatium puncti eoastalobtinero rationem id est ut si ad eaolostis glohi magnitu dinem conforatur, nihil spatii prorsus aboro iudieetur. Huius igitur tam xigua in mundo rogiotiis quarta terra portio est, sicut Ptolomaso probante didieisti quae obla eognitis animantibus ineolatur. Nui quarta si quantussimaria paludesquo premunt quantum tuo siti vasta regro distenditur eogitation subtraxoris vix angustissima in

s habitandi hominibus arotici litiquoiur. In hoe igitur mini puncti quodam puneio ireumfaopii atquo onelus d pervulganda fama. do proforondo nomitio eo itatis ut quid habeat amplum magnitieum ius loria iam angustis e r guimus limitibus artata oddo quod hi, ipsum brevi habitaeuli saoptumili ros ineolunt natiotio lingua morim

totius vittis ratione distantos ad uti tum di meultate ita nerum tum loquendi divorsitato tum ommoret insoleui a non modo fama hominum singulorum, sortio urbium quid 8 pervenire queat Aelato doniquo M. Tullii stetit ipse O dam oeo signiseat nondum Caueasum motito Romana rei publiea fama transeondseratis hiat tune adulta parthiis etiam eterisque id loeorum notitibus formidolosa. Vide migitur quam sit angusta quam omptossa gloria quasi dilatare ac propagaro laboiatis Ati tibi Romani nomini transire lania nequit Romani hominis utoria progredietur