De jvre adcrescendi dissertatio I [microform]

21쪽

rum eae bellis ortam et auctam civilibus, quae in se PVulus Romanus movebat, negessarium duaei nus Patres conscriρti, in paciscis nostri I rei te oribus ab orbe Romano recludere, ut, quod belli calamitas introduxit, hoc acis lenitas so iret. Et quemn odiam in multis capitulis lex Papia ab anterioribus Principibus e rie idata fuit et per desuetudi te abolita, ita et a nobis circa Caducorum observationem 3midio sum suum

arnittat vigorem, qui et iesis prudentissimis viris disi liacuit, multas inυenientibus ius, Per qua caducum 1 Oresteret. Sed et imis tesia13ientorum onditoribus Io gra-υ ιm Caducorum obe alio iba est, ut et substitutiones irrtroducerent, nefant caduca et I asta syrt, ad certa Personas recurrere dimonerent, oryrecluden tes, quas Lex Papia Posuit in Cadiicis: quod elowsseri concedi nus. Et cum eae via ius antiquum, quod ante ea n in Ornnibus simpliciter versabatur, suis mach nationibus et arigustis circumcludens, solis Parentibus et liberis tesatoris usque ad tertiuina di m siseri tifuerant heredes, suum imponer e iugum erubuit, iugantiquum irriactum eis O3rservans; nos omnibIιS nostris subiectis sine dissementia personarum hoc corrc

22쪽

Fundamentum iuris adores Ce Zdi. Diversum iuris adcrescendi est fundamentum, PrO-

uti aut inter colleredes aut inter collegatario exercetur. Ιnte coheredes enim ius illud locom habet ad conservandam regulam iuris: Nemo Vr Parte testatus, Pro Parte intestatus decedere potes D. Inter colleg tarios vero idem ius nititur in praesumtione, nolle testatorem, ut res legata ad heredem institutum e Veniat. . Regula, qua fulcitur ius adcrescendi inter coheredes, necessario negligitur, si Condit testamento, in quo plures heredes instituti sunt, altero ex his portionem suam adire recusante Vel non Valente, O tio, quae nunc faCta est vacua, ad herede legitimos, qui ab intellato succedunt, transfertur. Ne itaque Tegula, a Romanis recepta, Ob defecturi heredum institutorum ollatenus falleret, rudentes in civitate Romana invenerunt ius adcrescendi, quo hereditas herede vacua reliquis heredibus non deficientibus con- 'tingeret, Voluntasque testatoris impleretur.

Regula iuris Romani, neminem pro parte testatiam, pro parte intestatum decedere posse, causam procul

23쪽

dobio habuit ex Legibus duodecim Tabularum, altera: Pαι re familias uti legastu ver ecuniae tutelae suae rei, ita ius uio altera: As s mestato noriatur, cui suu here nec scit, agnatus Proximus iam liam habeto. Si agnatus es escit, gentilisfamiliam herae nancitor 'P. Comparatio utriusque Legis fatis indigitat, successionem ex testamento et legitimam sibi imvicem ita oppositam esse, ut testamentaria legitimam excluderet, ideoque testamentaria pariter, atque legitima, in miai defuncti bona fieret essetque eatenus, universalis. Mam ob rem quemque Civem, V Populi suffragiis in Comitiis sive per aes et libram est retiar, de omni scia re tamdiu disponere polluit, donec Legum decemviralium sanctiones per legislatores mutarentur, TU Ccessioque utriusque generis in eandem hereditatem admitteretur. Huiuscemodi ver mut tionem per legem Romanam haud secutam, qui potius regulam pristinam in iure Iustiniane adprobatam esse, historia Iurisprudentiae Romanae abunde docet. Νeutiquam quidem latet, militi pro parte testari Ibcuisse in verum ea exceptio iure exemtionis a me Communi convalescere incepit f. b Vid. Io Aug. Baehi Fusius regulam discussit

tesamento militis. -

24쪽

Exinde porro clare apparet ratio, ire testatorρ desecerit licentia prohibendi, quominu iuri adcre scendi usus inter coheredes subsisteret nisi per modo substitutionis hunc finem impetrari placeret. amqui heredi deficienti altorum ex coheredibus substitumbat, regulam consulto sectabatur atque simul cave bat, ne exercitium iuris adcrescendi successioni hereditariae immisceretur, quippe cum efficeret, ur portio heredis instituti, si deficeret, nequaquam a Cu Ted jderetur, sed, reiecto iure adcrescendi, heredi substitu. to adquireretur. vundamentum iuris adcrescendi, inter collegatori' obtinentis, Iurisconsulti in praesumtione collocarunt, voluisse testatorem, ut res legata iure legati potius Capetetur, quam in hereditate subsideret et iuro

hereditario penes heredem institutum esset Utienim testator pro arbitri suo Tem Pluribus lega bat, adiecta lege, ut, si alter ex collegatariis deficeret, Osees eius reliquorum portionibus adcresceret, ita eadem voluntas merito supponebatur in testatore, qui plur, e Facit e illud, quod Legei in D uestamento locum ha-

25쪽

bos idem legatum absque illa lege adposita relinquebat, quoniam ab nitio rem legati nomine ab hereditate sep rabat. Sive autem verbis expressis sive tacite iuri adcrescendi inter collegatario faveret, neutro casu MCELsitas regulae, a qua idem ius inter coheredes suspgndebatur, voliaritatem testatoris legantis vel urgebat vel adiuvabat, quoniam, etiamsi secus statueret, regula ab ipso minime laedebatur Idcirco testator, qui I gatum in multorum gratiam disponebat, usum iuris adcrescendi nulla lege adversante vetabat aut PraeciPI Bat, sicuti potiore erga heredem Oneratua Vel erga legatarios diicebatur favore. Latius adeo patebat libertas testatoris, qui est nientum more militari condebat. Etesiim milites propter singulare beneficium, sibi ob imminens vitae periculum concessum D sine discrimine tum coheredibustum collegataHis iure adcrescendi pari licentia interdicebant 'Namque milites iure suo Pro Parte testati dec dei ei6terant, Pud parte intestati. Proinde obtemperandiani erat testamento militaH, quo testator declar vexat, abstinendum heredibus institutis esse a iure ad- Cendi, quando unus alterve eorum deficeret: sinente quἱyps privilegio, legitimi testatbris herodo in Roxii e rasantes Ithere succedebant.

g L. i. L. 54. L. 55. L. o. a. 15. C. de testamento militis, Priuc. D. de testamento militisci Princ L de misitam testanientis.

26쪽

De iure adcrescendi inter coheredes. g. 14. heredes dicuntur, quoad hereditatis consortio tenentur. Hereditatis vero consortes singularis intercedit nexus, quo hereditatis communicatio propius de . finitur. Idem singularis coheredum nexu vo turi heredum coniunctio. Ea causam suam habet modo ex lege modo ex ultima voluntate, prout hereditas aut Per legislatoris sanctionem aut per testatoris dispositionem defertur. edium coniungendi coheredes, quo legislator et testator otiantur, Vel ipsa TeS, uita Comsorte redduntur, vel formula est, qua hereditatis latio exprimitur, vel donique in re atque forinilla simul consistit. Hinc est, quod tria Oheredum genera dis-Cernuntur, quorum primum re, secundum erbis, et teitium re et verbis sive mixtim coniunctos CoivleCtL.

tur. Coheredes I re coniuncti fiant, qui ad inani eandemque hereditatem in diversas Pro ostionibus fune vocati, veluti A. heres esto, B heres meus esto, et C. heres esto D, quibus aequiparandi sunt heredes, mnes quos pari iure legitima est successio. Oheredes In verbis coniuncti intellignntur, qui in una eredemque

quidem propositione, sed adiectis artibus sunt insituti, .

27쪽

exotilli gratia: A. B. et C aequis partibus heredes sunto, aut A ex semisse, B. x quadrante, et C. ex quadrante heredes sunto 9. Coheredes III re et Nerobiis seu misti is coniuncti accipiuntur,sui in una eadem

uerro Uitione, partibus haud adiectis sunt instituti,

verbi causa: A. B. et C. heredes sunto .

Coniunctio C6heredula lego hereditatis di sioni dat, quam ilIos, adita hereditate, sequi oportet P. Iungilatur enim coheredes eo consilio, ut omnes hereditatis participes fiant, cuius causa ConiungUntur. Quocirca princiIna quibus divisio hereditatis regatur, haec sunt Unenda 1 Inter coheredes re coniunctos hereditas aequis partibus disribuitur, utpote cum simguli ad aridem hereditatem sint vocati, ideoque paritore potiantur, adeo, ut tot fiant partes aequales, quot sunt coheredes, sive ex testamento Rue ab int stato succedant; et Intre coheredes verbis coniunctOS hereditas secundum partes adiectas dividitur, quoniam ipse testator suam cuique partem hereditati Communis addixit, atque hoc modo ius singDlorum deterini-riavit Monter coheredes re et Derbis sive istim coniunctos hereditas artibus aequalibus distribuitur,

28쪽

quippe cum omnes simul in eadem hereditate sint imstituti iureque eodem ornati; 4 Inter coheredes re et cohεredes ectis coniunctos s. utriqice ad eandena hereditatem concurrunt, haec ita ἀfribuitur, uae sing

Iis re niunctis aequα Pars cedae, em ero, suae verbis

coniunctis co itingit, inter hos porra ro Partibus 'cuique adiectis dividatur, quia coheredes ectis coniuncti, quando cum coheredibus re coni Ct xi Conmutant, Omne Pro uno CoheIede re coniuncto habentur ' , integra hereditas in tot partes , quot Mint heredes mconiuncti, secatur, et singuli coheredes verbis coniumcti sito iure in parte omnibus coniunctim tributa utuntur, Veluti si quis in hunc modum testatus tu beres estos Titius et Semmonius pro Parte dimidia her dessu rio, ubi duo. coheredes Te Comua Cti numerantur, alter Caius, alter Titius et Sempronius simul, a propterea hereditas in duas partes aequales separatur, una earum a Cato, altera ver a Titio .uti Sempr0nio simul capitur, et postrema interTitium et Sempronium iuxta portiones dimidias a testatore cui lue adiectas dividitur 5 Intre cohere e re et wheredrare et Usae bis sive iatim coniunctos, quando utrique in audem hereditatem consiιrrunt, haec ita diu stur, ii quisqrmire coniunctu aequam PaTtem consequatur, et, quae ad coheredes re et υerbis coniunctos Pe enit, inter istos aequa

lance distribuatur, verbi gratia, si testator dixit Gius

29쪽

heres esto; Titius et Sempronius heredessunto, quo casa

coheredes re et Verbi Coniuncti unum coheredem reconiunctum sariunt, Proinde duo coheredes re coniuncti conveniunt, ob eos limeditas in duas partes a quales diis scinditur, una in Caium, altera in Titium et Sempronium simul transfertur, quorum iterum quisque aequalem suae partis portionem deportat; λInter coheredes embis et coheredes re et verbis sve mistim coniunctos, ubi utriusque generis coheredes ad eandem hereditatem, cultiunt, haec ita distribuitur, ut cuiusvis generis C h redra coniunctim artem aequalem nanciscantur, et Ue bis coniuncti suam parem ad mensuram Portionum aeotatore assgnatarum , mixtim ero coniuncti Partem

suam in duas ortionem aequales inter se dividunt, exempli causa, si testator piommciavit: Caius et Sempronius Pro arte dimidia heredessunto Sextus et I Llius heredes sunto, qua in specie coheredes verbi Coniuncti unius mixtim coniuncti alterius coheredis reconiuncti personam gerunt, hereditas integra in duas partes aequales seiungitur, una ad Caium et Sempronium, altera ad Sextum et Tullium transit, suam Caius et Sempronius ad normam partium a testatorera sinitarum, Sextus et Tullius suam aequis portionibus dividunt; 7 Inter coheredes re coheredes erit et cohe redes re et Derbissυ missim coniunctos, quando omnis

generi coheredes in eadem hereditate sunt insituti, haec is disidietir, ut cuiuslibet generis coheredo, Te

30쪽

coniunctisngulatim, verbis coniuncti simul et mistimeondiuncti itidem Omnes aequalem Partem adfiscantur, suam verbis coniuncti ad Memplum Portionurni testatore determinatarum, et mistim coniuncti suam aequis portionibus sibi distribuant, veluti ubi tenor testamenti est Attiaιs heres esto; caius et Sempronius Pro Parte dimidia heredes suntos emtus et Tullius heredes sunto, quo concursu Attius primum, Caius et Sempronius secundum, Sextus et Tullius tertium coheredem Te Coniunctum repraesentant, totam hereditatem in tres Padites aequales dissecant, unam Attius solus, alteram Caius et Sempronius simul, et tertiam Sextus et Tullius coniunctim sibi habent, Cato et Sempronius suam Pro partibus, quas testator praescripsit, Sextus denique agTullius suam portionibus virilibus distribuunt.

mensura, qua hereditatis divisio temperatur, exercitium iuris adcrescendi intre coheredes suspenditur. Hinc regulae enascuntur, quae ita audiunt I Coh redum sola re coniunctorum uno alte Ne desciente, Pomtio eius vacans reliquorum coheredum portionibus non

vacantibus Pro Parte aequali adcrescit. Quare, si testator dixit Caius heres esto, Titius heres esto, Sempronius heres esto, atque Caius aut Titius, aut uterque deficit, portio Cati aut Titii aut utriusque Vacans Portioni aut Titii et Sempronii, ut ait et Sempronii, aut denique solius Sempronii non vacanti ita adcrescit, ut in prima et