Curae criticae [microform]

21쪽

Sexcentas coniecturas, quibus hic locus tentatus est, congessit post O. Jahnium Michaelis mirum est id doctissimos viros fugisse, quod primum Occurrit ipsaque loci ratione comprobatur Scilicet intermiαυταχ' et ὰλλὰ lamna statuenda est, quam dicis cauS Sic expleas:

manu prima haberet TiVOc, a manu correctoris IV V, appareret

Tivo ex interpretatione nominis Tos repeti debere. Nunc veri cum TiVin proba lectio, Tivo autem ab eis grammatici correctum Sit, quibus et ipsis dictio os apiv iv v minus probabatur, aliud vitium subesse consentaneum est. atquo mihi videtur emendandum esse

Cui probatur locutio ollua κὰκεivin μελo eodem sensu interpretanda atque ilaui ai ἐκεivtu μελεi vel, ut accuratius dicam, Ollaui I cκα ἐκεivvi glaελε Verum ipso hic sensus puto etiam illius interfuisse ea somnia mittere parum aptus videtur Vel glossemate vel falsa opinione Πεμ να positum esse arbitror pro ἐλθεiV, ut in ol aut aε Ossu, hucii Ti κὰκεivtu laελOV

22쪽

Interpretantur quidem Til claia ψυχ' ΥεΥhuc, sed quod conserunt Του ab εκrrivoυc 'χε ψυχ'c ἔκφατο ἱμα v. 785), id plane alienum est. Nihi τ' ἔμ' qiuxit corrupta videntur ex eo quod res ipsa requirit:

In interpretandis his verbis Electrae mihi videntur editores a sensu poetae longe aberrare. underus dicentem facit Electram profecto miserum est, quae recte dicat non recto sacere' in editione a Schneide no et Nauchio curata hic sensus profertur: miserum est, ab eo cui bene consulas non audiri . . olmus adnotat: quod te verba mea non movent, sed ad irritum cadunt'. Apparet poetam voluisse dicere: profecto indignum est verbis utentem speciosis perversis loqui'. D. Εur Hec. 119 1 a sui buvac0α τοbiκ ευ λέΥεi ποτέ.Εl. 1142 suixpotorpoc'κεic TRO c cluiK9t 1 UTεl. Hunc locum adsero glossae esychii causa κυTOC cvit tu, TROc, x pyllua pu0oc. Apparet enim eam glossam ex scholio huius Electrae versu conglutinatam esse, cuius auctor interpretabatur OΥKO percsi μα, UTO per Utaphyla, atque cum Suidas Sophoclis vorsum ad- Scribens glossam praebeat OΥκoc' O tipoc, illa Hesychiana ex his duobus scholiis repetenda videntur: UT OG is p ημα - OT KOCptistoc, cui μα.

De Verbo laxεω post Elmsteium bene, sed non satis definito disputavit Ellenditus in lex Soph. s. v. lx . Cum nihil nisi nomen iακχOc inveniatur Eur Cycl. 69 Tro. 1230), formae axx a, α λεω autem omni fide careant, statuendum videtur, Atticos poetas adiamensura Verbi atque epicos usus esse et ut ilix Aesch. Pers. 39,Εur Bacch. 149 El. 143 Ion. 499, r. 1473, Tro. 337, hoen.

producta media usurFasse Uu loco comparet pie mensura αχεὶ

El. 706. Hanc conservarunt in imperfecto rima productara fixo v Τro. 829 Or. 1465), non in futuro id x ricua Eur Tro. 16, Phoen. 1295 et oristo iάχη ca Eur. l. 1150, Heracl. 752, r. 826 prima correpta Permultis locis metri causa ex Elmsteti praecepto doricae formae xri et lxεi vocabulorum rix et 34xεi proiαχη et αχε iv restitutae sunt Aesch. Sept. 868 Eur Hero. 1027,.

23쪽

Nic. eckIein curae eriticae. 13

ri n. 1040, o factum putandum est, ut librarii lux ε iv pro lux ε iv criterent. D. Oed T. 185 ubi optimus liber caricToVtixOuci sic praebet pro cetricτεvtixouci. Qui enim locus formam praesentis

lαχε iv contestari videtur, Eur. r. 965, ubi libri exhibent laxεiruiot orsonus scripsit iακχεiTua is cum aequabilitas strophica violata sit, nihil nactoritatis habet. Atque quoniam vidimus, librarios αχεivpro lxεi inferre solitos esse, in v. antistr. 976 non de Hariungi coniectura vi u scribi, sed ius temere a librariis duplicatum putari debet, id quod sexcenties factum esse constat. Itaque in v. 9654xεi Tua b T Kυπλuirria in v. 976 tu Παvbtix9υT' ObυpluaTu reponendum. Hel 1 147 verba κα laxi ci καθ' 'ελλαvia corrupta sunt neque concinna v. antistr. 1161 0 b of με 'Aiba μελoHai κάτω. mendationes taxη0hc, tixrica eis quae antea exposuimus non Omprobantur nequo forma passivi aliunde cognita est. Conicio καt γε lx lax καθ' 'ελλαvia sibi κoc, 6mcTOc π9ObOTic, αθεoc, in quibus luxurabiκoc . . d0εoc poetica ration dicitur ut *ticlita πεπTu KO Soph. l. 1467. Quem autem praeseripsimus Sophoclis locum, de eo iam eonstare debet quod Ellenditus s. v. Jaxato scribit: neque de praesente laxε iv satis certo constat nequo non contractum in luxui praetulisset poeta'. Itaquo ne participium Λχεαν quidem, quod laydesius reponi iubet coniciens πεpiαλλὰ 'ἈχεωV, probari potest. Quod El. 158 legitur lxcuiu, id non 'licet participium epicum, sed gen pluri nominis clxo habere. Sententia ipsa adiectivum ad nomen TO itiTM reserendum videtur requirere. t quod Ersurditus intulit iaκxi v id ab ipso inventum est neque fido comprobatur. Ego scribo υpolacii Th in πεpiαλλ' αλε lavi ἐκ Tolatir v exoro lamentabili sive voco flebili es. Hesych. αλεμ W υcTRV v, 40λivi et Eur Hero. 109 αλεμ V 6 V. Trach. 904 puxstro at pu Moici arpocrriπτουc ' Ti. De formis riπτε iv et riTVεi nobis disputaturis primum statuendum

est, id quod iam lmsteius ad Eur Med. 1174 1205 monuit

librarios proclives fuisse ad formam communem Irirret εl minu communi forma ri TVεi commutandum. Nam Ai. 58 et 'χλλοτ ολλovcμπiTVua opατηλατω et O. Ool. 1764 α τε κυο AiΥεu corpOc ri-TVoμε coi optimus liber Laur habe cxirri rT V ' et arpocrriπTOμευ contra metrum Aesch. Ag. 1468 sarrirvεic anterus restituit pro ἐμπiπτεic, 1128 liber Mediceus arietVε exhibet a pr. m. IriΠε sic ab correctore Eur Med. 119 5 libyr Flor et al. IriπTεl, praestantiores codices riTVεi, Tro 762 libe Pal. 7rpocrriΠTε, ceteri Irpocri TVE praebent. De usu harum sorinarum duo discernere licet: nam forma It TVε iv aut metri causa poetae tragici eadem qua Iri Πτε tu Si sunt aut temperata cadendi si incatione, ut e tarditatem vel decorem et mollitiem quandam cadendi depinstat. Metro requiritur forma IITVε VVel temperata vel non temperata Agnificatione his locis Aesch.

Sept. 759. Suppl. 120. ag. 1128, 1175, 1468, 1532, Cho. 36,

24쪽

μητε p - TryocπiTVOUc' ἐμοὐ μέτα), 1430. Forma riτvus adhibita est non metri, sed propriae significationis causa apud Aeschylum et Sophoclem nusquam, nisi sorte nonnullis eorum locorum, quos supra attuli, propria vis verbi agnosci debet ut Ag. 1532 IriTvovTo Oiκου,

25쪽

memoria tenere', alii vero verbis vicε ΤOd corruptelam subesse arbitrentur Corrupta videntur ea quae sequuntur lva Tyεipul lxRV.

significare possit, tamen est locutio ita non expressa, ut credam sic scripsisS poetam, non potius enthei moribus, quales in Bacchis effinguntur, accommodate rem ipsam suis verbis elocutum esse ii coirrhλi uarocτpεissus χε pac i. e. aut manus tibi iterum retorquebo'.

Ch. Soph. Oed T. 1154-υ uacotixo Tic Obb irrOcTpεψε χέpac: Bacch. 27 sqq. colloquium Bacchi regi insidias parantis et Penthei imprudenter in laqueo collum inserentis multas difficultates

aptum locum obtinent. Id quidem concedo, neque apparere cur repente pugnae cruenta Bacchus mentionem faciat et locutionem ui aαβηcεic

26쪽

pertinent ad libum immolatum, non possunt pertinera ad πέλbvovamazocqpars hostias mactata scis. v. 228um ' tic'phicroici iλoici κτέ.). Sed redeamus, unde digressi sumus. Postis. 842 propter stichomythiam violatam lacunam indicavit irehhomus. At quo ipse

v. 842 suo loco reserendus sit, non assequor. Si diceret post V 840sq. Pentheus rav pεicco vicτε ti 'ΥΥελα tic του ἐμoi, id indilis posset. Nunc vero cum de Bacchis in Cithaerone versantibus cogitat Pontheus o dicat: quidvis satius est quo efficitur ut no Bacchis

derisui sim', ea ab illo loco, quo nunc leguntur, aliena sunt. Iam eum v. 847 sq. transposuerit Muggravius, cum v. 855 sq. ego transponendos esse ali loco monuerim, cum V. 829 suo loco delatum esse Colim nus viderit, cum versum 836χυ uvaυVαilariu θηλυwcvbυ-icTOλη assareat eaecipere debere versum 833 πεπλο rrobripεic ἐπικfipa 'acTai irpa, summa versuum periurbatio hunc locum invasisse eademque medela adhibenda esse videtur quae sexcentos Euripidis locos sanavit. Nihil offensionis remanere puto in hos ver-

Suum ordine:

Verbis παV pεic Ov Τέ. v. 842 entheus praefert arma scis. 809 thyrso. v. 43 λ0OVT non cum irchhomo in ἐλ0us mutandum esse, Oeent Xenapta quae eongessit rueg. gr. gr. P 56, 9, 1 et 2. Nisi Pontheus Bacchum moneret ut ipse quoque domuni intraret, ratio orum quae Bacchus respondet minus liquoret.' CD. Schoemann schol in Ion. ur parod. p. 15 πέλαυο non de libo, sed de hostia intelligi vult Musgravius , idque eius modi locis comprobari posse putat, ubi πέλαvo de sanguine dicitur. At nunquam si dicitur, nisi aut addito aliquo epitheto ad ambiguitatem tollendam apto aut in eiusmodi contextu, ubi de significatione dubitari nullo modo 33 3ssit, quod hoe loco secus esse apparet'. Ipsam Schoemanni opinionem ignoro, cum mihi ille libellus non suppetat.

27쪽

Zευχθε ica Oiκεi oub πα90εVO μένεiv. Orestes yladi duas exponit causas, cur non in urbem, Sed in agros extremos Argivorum pervenerit altera St, quod quaerat sororem. Hiram autem explicat rationem, cum addit Electram in matrimonium ductam esse neque virginem manere Scilicet quia nupsit, eam procul urbe habitare consentaneum est, quasi virgo nobilis rustico homini collocari soleat. Apparet verba utilia υb παρθεvo μευεi ab sciolo versus mutili supplendi gratia adiecta esssi; quid poeta scripserit, efficias ex . 246 Sq.:

commotum dubitasse, sed quod proposuit, ζευχθεicavis tib ', id a grammatica ratione vel maxime laborat. El. 318 ila b ἔTi rarpo καTu TεΥuc μελαν εcηπεW Ocra ἐκεivo ἔκταυεν,εl ταυτὰ palvus upματ' ἐκφOlTci raTsti. Parum accommodata sunt verba αἶμα 'QT . . εcηπε na1 rationi qua superbos nefariosque mores Clytaemnestras et Aegisthi describit Electra, interposita. Ratio nexusque sententiarum requirit allaci 'ου πατpoc κατὰ cTέTac laελα cccnΠε dei ἐκεῖVOV τἐ., ut Elpetradicat, nondum putruisse sanguinem patris, cum Aegisthus regia iii- gignia aperte gerere audeat. articulam Tt interpretationis causa superscriptam librarius correctionem vocabuli o habuisse videtur.

0υcua εOicl. Verba παiboc tisti0μου Τελεcφopo de decimo sex natu die dicta nullo modo recte se habere possunt, quamquam fuerim qui intelleger sibi viderentur. Sensui unum convenit nomen fila a se, cuius cum nihil superesset nisi literae laust, ex eis 49i0μOV effectum esse videtur.

recte mutatum ducam, hic quoque nescio an aptius scribatur uiuo uc'. In utraque emendatione tempus praesens ad notionem appropinquandi

28쪽

18 Nio. echlein curae mitiuas. Dindorfius v. 79 β damnat ut spurius Maxime eum movisso videtur quod . 80 o vi*pOvεiv iληχε . . 6μαν simillimus est versu Bacch. 316 6 ωφpovεivavεcTiv l Totortivet Λεi. Metius Κirohhomus Baccharum versum insiticium iudicat. Nam testimonium Stobasi, qui stor. 74, 8 illum versum omittit, comprobatur ipso loco,

quo si is Versus remanet, moleste verbum vi*pOVεi repetitur.

Nam coniuncta OsTO κοπεi xyn hoc loco incommoda sunt. Iam licet versum Baccharum ad eum quem attulimus locum Hipp. reserae. Hunc emendarit orsonus, cum cTic pro coic scripsit. At nunc cognoscitur, nos diuostraphiam quae dicitur habere 6 ceti bibamov

q pεVac, haec omnia ad ea quas memoravi lectiones pertinent ex hisque sensum elicere conantur frustra. Quod Elmsteius coniecit Irpi cὼV, qai λα, καTuVUcul PyεVωV, id nec ratione emendandi nec sententia commendatur. tiam minus probabilem efficit sententiam Wsilii coniectura scribentis Irpi cavo' pOV aTuVUca φ9εVvivatque ii λia ex interpretatione nominis po repetentis, id quod nulli persuasorii. Et sententiae et memoriae optimorum librorum consulitur hac emendatione:

29쪽

Ex his quas libri habent ratio sententiae non eluce alucebit, si seripseris: u olbiai κου puciau, Tissa b ευ pic κω ET M. Cis simillimo dicta Aeseh. Suppl. 17

Locutio μέλπεiv IpOc iv si graeca est, certe poetica non est. D.

st ad id quod comprobavit explicandum aliud quid adiciat, secundum Perpetuam colloquendi consuetudinem addi debet ε:λucτα bi uix usu ' o Bposaio ΛV 49παcαV. Particulari in libris manu scripti nonsolum saepe interpolata est,

Ne quis hoc salibus comoediae Graecae parum adsuetus magis candido accipiat quam Cyclops de se carne Iacteque nimis completo dicit, audiat trepsiadem apud Aristophanem Nub. 293 sq. idem Verbis minus ambiguis pronuntiantem.

30쪽

an ad bustum sedens, hic respondet, noctu illas venisso ad se Oxspectantem dum ossa legerentur. Miramur consuetudinem noctu ossa

legendi, quasi nihil interfuerit omnia sumin cura lagi miramur, quod noctu Orestes nocti similes Furias Vuoi irpocφεφεῖ v. 408 aspicero potuit. Verum alia respondet Orestes Re Menelaus quaesivit. Legendum ἐκτoc φυλάccui Oocui tuaipεciv.

accurato consideraverit, mecum consentiet, rationa sententia non φθεipouciv, sed θε posci requiri, cum is, cuius sit militiae stipendia sacero, domi manere dicatur cogitans, coniugem dum ipse laris sit alias corrupturos Sse.