De imperatore Alexandro Severo quaestiones historicae [microform] : quam ...

71쪽

hin, Alexandrum non recta m ex ori ante ad Rhenum properasse, sed prius Romae commonitnm triumphum de Persis egisse Se ita equidem existimo Germanos Danubium transgressos prius pulsos et bellum ab hac parte conlaetum fuisse, quam imperator ex oriente advenit. Ut ita sentiam, omm rent me verba Lampridii ,Actae sunt res selieiter . . . . la Illyrie per Varium Macrinum, innem eius, se imperatorio l. l. c. 58). Alexander ipse si seditiones Germanorum, ni ad Danubium habitabant, hello compressisset, Lampridius, scriptis ille nimium proelivis ad huius imperatoris laudes, hane illius victoriam ne non reticuisset. Postquam autem Alexander triumphavit, nisi ad Rhenum ei bellum non erat gerendum, quod quidem colligi potest quum ex omnibus, qui de hoc bello mentionem faciunt, scriptoribus, tum ex Her diani verbis: Ἀπέστη αἶς του Ῥηνου χ ις se Alexander

καὶ τα προς τον Γερμανικον πολεμον παρεσκευαζmo. Herod.

l. l). Alexander magnis copiis, Lampridius l. l. 59 numerat per centum et quinquaginta millia, contra Germanos profectus est. Τeste Herodiano l. l. in exercitu erant Armenii, Osdroeni, Parthi mniti; hae copiae leves et expeditae Germanis intra silvas ac piandes facilius quam legiones ci dem inferre poterant. Proeliis quoque dimicatum esse cum Gomanis, ex hisce Herodiant verbis facile apparet: ) Atque copiae levis armaturae, quas Alexander ex oriente ecumduxerat, iaculis sagittisque instructae magnopere infestasse videntur Germanos, qui quidem, ubi collata acie res gerebatur, persaepe haud impares abibant Romanis. tetere- heimius l. l. dubitari posse arbitratur, num Lampridi verba in Alex. 58) Germanorum vastationibus Gallia diripiebatur, A reserenda sint ad Galliam Cisrhenanam, quod Germania' Herod. l. L

72쪽

prima eis et ultra Rhenum etiamtum Gallia diuis siti iri

omnem dubitationem tollunt Herodiani verba supra iam allata, Germanos Rhenum et Istrum transgressos Romanorum Vastare imperium. lexandro autem seu quod bellum parum

prospere r edebat, seu quod praesertim ob infelicem belli Persici eventum dubiam belli fortunam iterum experiri nolebat, visum est legatos de pace ad Germanos mittere omnia se praebiturum pollicebatur, quae postularentur, maximeque pecunias, quarum avidissimi erant Germani. Milites autem molestissime ferebant imperatoris ignaviam et indignabantur admodum, quod Alexander emere pacem quam bello periclitari mallet. Ita quum militum animos magis magisque a Se abalienasset, laetum est, ut post imperium tredecim annorum seditione militum orta uua eum matre trucidaretur. Erat in exercitu Maximinus quidam Thrax, quem iam antea in re militari excellentem Alexander cunctis exercitus tironibus praefecerat. Quae res imperatori fuit exitio. Nam quum ob ignaviam imperatoris murmur inter milites et odium Alexandri exortum esset, milites, quorum animos tum praeclara corporis forma, tum experientia rei militaris singulari Gi- minus sibi conciliaverat, seditione contra imperatorem,mota ad Maximinum desecerunt. Ita rem tradidit Herodianus VI,

8 et s). Capitolinus quidem in aximino se. ): Et causam quidem lexandri interimendi alii aliam fuisse dicunt.

Quidam enim dicunt, Mamaeam auctorem fuisse, ut filius deserto bello Germanico Orientem peteret, atque ideo milites in seditionem prorupisse.' Lampridius, qui quidem scriptor huic imperatori non patitur illam inhaerere ignominiam, ausam tantae in principem suum perfidiae hane militibus fuisse tradit c. 59 l. l.), quod illi imprimisque Gallicanae mentest Idem VI, 7.

73쪽

pdst lene Vagabali imperiunt severitatem eius serre no- Quomod unque se ea re habet, legiones non Suetae tam longo tred im annorum imperio fortasse desiderabant largitiones, qua novus imperator distribuere consuevit, illectique praecipue donis, quae Maximinus aut dedit aut promisit,

Alexandrum e medio sustulerunt. - Ita princeps optimus periit, in quo praeter nimium matris amorem ut auctor StHerodianus, nihil reperitur, quod vituperari possit, nisi quod non erat bonus ac sortis dux militum, quem tempora illa

Ubi Alexander cum matre occisus sit, dissentiunt scriptores. usebii j et Cassiodori y chronte eonsentiunt, lexandrum Moguntiaci tumultu militari trucidatum esse, idemque refert chronieon ' Alexandrinum Lampridius imperatorem periisse Stellae dicit, ' qui vicus secundum alios in Britannia, secundum alios in Gallia suerit, eumque fere ad verbum secutus est Victor de Caesaribus e. 24 nisi quod verba: ut alii volunt in Gallia omittit. Sed ridiculum plane videtur quomodo Lampridius isque, qui coeco impetu eum sequitur, Aurelius Victor, fieri potuisse existimaverint, ut Alexander tum bellum gerens eum Germanis in Britannia interfieeretur. - Eutropius in breviario suo historiae Romanae VIII, 4 necem imperatoris in Gallia perpetratam esse memorat Herodianus quoque loeum caedis silentio transit, ita tamen, ut omnia ad Rheniani peracta esse haud obscure indicetix Euseb. M. ad a. 237. Cassiod chr. ad a. 235 ed. Hauris. eidelber 1743 p. 233. Chron. Alex. d. Radermonachii 171 p. 171 p. 627. - Lamprid. in Alex. c. 59 sagentem eum in Britannia, ut alii vo-unt in Gallia, in vico, cui Sicila nomen . . . . Occiderunt.

74쪽

Sunt, qui tellam sodem loco sitam fuisse putent,

quo nunc positum Si Sichlingen. Lehnius autem verisi. mile esse demonstrare eonatur, HStellam nihil aliud esse nisi Bretgenheim nostrum, non longe situm a Mogontiaeo Ρro eri autem haberi potest ex iis, quas diximn do hoc bello, Stellam in Gallia fuisse sitam non longo a Mogontiam

De tempore, quo Alexander bellum adversus Gomanos gesserit, nihil certi apud scriptores reperimus. Neque tamen dubium videtur, quin anno 23 et 235 cum Germanis pudinatum sit. Etenim quum lexander post triumphum, quem anno 233 actum esse supra ostendimus, ad bellum Germanicum profectus sit, verisimillimum videtur, hoc bellum anno 234, ubi anni tempus postulavit, inchoatum esse Germanos autem iam anno 233, quo triumphus actus est, in armis fuisse, ex Herodiano' colligi potest, ut vidimus, praecipueque ex acclamationibus, quas Lampridius refert c. 56 1. I. r-Per te, se Alexandrum victoriam de Germanis speramus. Anno 234 Alexander sque ad Rhenum videtur proce88isse pontemque iunctis inter se navigii fecisse hieme vero de pace eum Germanis egisse. - Sunt, qui Alexandri mortem usque in autumnum anni 23 differendam esse censeant. Quorum argumenta in speciem saepe gravia pluribus refutavit Eekhelius, ' vir ille de chronologia imperatorum Romanorum optime meritus, ex eiusque disputatione manifesto liquet, Alexandri necem non posse longius quam sere sub mensis

75쪽

Iulii principium differri. idemontius quoque necem lexandri, ne temporum historia perturbetur, primis anni 235 mensibus reponendam esse multis probat causis. Nec habeo, quae luculentis horum argumentis adiungam. Herodianus quidem rotundis numeris, ut ante dictum est, modo tredecim, modo quatuordecim anno Alexandrum regnasse memorat. - Secundum Lampridium l. l. e. 60. imperavit Alexander liquoi dipara ergo si die XI. mensis Martii, quod supra probatum est, ad imperium accessit, eodem mense interierit necem est. Recentiores plerique scriptores mense Martio lexandrum interfectum esse statuunt, quos compendio est to invenies apud aggolanum animadu in mus. is. arti II, p. 146. Pro certo autem haberi posse existimo, ex ouinibus rebus, quas de hac Alexandri expeditione scriptores tradunt, verisimillimum fieri, vix per unius anni spatium in bello Germanico versatum fuisse Alexandrum.

76쪽

Pag. 6, lin. 13, 14 lege ic-ut pro si-cutis, lin. 22 lege in pro . 11, in. 1, 2 lege dig-crepant pro di-screpanti. 21, in. 4 lege ante pro Rute. 24, in re lege Augustus pro Augustum. 28 lin. 15 lege qui pro quae. 28 lin. 16 lege admonebant pro ad monebanti

77쪽

Praelatio ΙI. De anno, quo Alexander natus sit III De stirpe Alexandri eiusque nominibus 3m Alexandri Severi vita, priusquam imperium nactus est IIV. Quando Alexander imperium adeptus it 11 V De Alexandri imperii principio 21VΙ. De lexandri principis consilio, quo utebatur in republica administranda dio Alexandri bellum contra Persas gestum 27

VIII De Alexandri bello Germanico 54 Corrigenda 62