Dissertatio historico-literaria de C. Terentio Varrone [microform] : quam ...

21쪽

INTRODUCTIO.

4 uam vim unus saepe homo in integras nationes exereeat, nostra sane tempora alis abunde declaraverunt, ne aliter Post hominum memoriam res semper sese habuit. inius Themistoclis magis eo silio quam armis Graeciae, victira est ira tes, unus. Epaminondas universam Graeeiam in libertatem vinis dieavit 1 , unus Fabius Rem Romano um Iahelao latam restituit quid multa non demni exempla quinus ex uno pependisse maximarum civitatum et genuin salutem, probari possit; contra etiam D. demus unum saepe aut in periuciem extitisse patriae aut causam suisse interitus civitatis suae, nata quis est, ne plura asseramus, qui inter Romanos non Coriolani, inis Graecos non Pataviniae meta nerit lineis id. c. Nepos in Epaminonda . s. asseruienti Dios. δω siculo Ua. s. pag. 47 Lanidi

22쪽

- 2 Operae sane pretium est, tales sive in honam si- τε ut iam partem edgnoscere, non solum, quiae cognitio eorum arctissime cum istoria conjuncta est, Praesertim vero, quia delineatio vitae est indolis multum consert ad explicandas ausas, quihus illitan nut-mmmassau, hau Qua in ah interitu revocatae atque servatae sint.

Non ab re ita suturum duxi, Specimen qualeis eunque ad obtinendos in Litteris Summos honores, edere et virum mihi contemplandum sumere, qui eum extremis temporihua civitatem prudentia et consilio servare debuisset, ac potuisset, parum absum, qui a Maoia et temeritate sua totatu perdidi M. Huni volo Terentium Varronem, Conmisnujus itaque viam aptaturiis, de hoc a gunt ni illa viationem in t- paries distat, hi qua-Yuin Prima parte disquisitio irretituetur de auctoria, his, quibuta hac in materia tenotanda aua sum, Alisloea d eription- omplectetur temporum et erum, qui a Varro ad Rempublieam coeant. Tertio deisnnus I o in ipsam vitam consulis investigabimus

23쪽

a. ecessarium igitur duxi, indicare sontes, e quibus, tum status horum temporum, tum res ad Varronem pertinentes, cognosci possint. Recensebo auctore secundum aetatem qua vixerint; α em οἷ

time statuere possumus, quaenam sides assis ins lis habenda sit, quo remotiores enim suu ab hisce temporibus eo minorem fidem illis habendam Mecenseo nisi etiam hauserint ex iisdem sontibus aut ex ipsis historicis huic aetati proximis Multi sane sunt criptores qui BelIum Punicum II sibi tractandum sumserunt, neque mirum; nam omium temporum monumentis vix aliud celebratur bellum, quod eum Bello Punico Secundio sponsere possit, in bellicas artes cladiumve mulis titudinem et magni rudinem, sive annorum, Per MustenuIt numerum, ducumque virtutem et res ab illis gestas, sive eventuum varietatem et magnitudinem respiciamus. Recensebimus autem tantummo-

' do

24쪽

- do illos quorum operibus usi sumus, quum et multorum aliorum celebrium auctoriam vera extiterint, quae omnia temporis injuria interierunt. Praeter Polybium enim, Livium aliosque, quos infra citabo, qui historiam Belli Punici Secundi exposuerunt aut vitas tantum aliquot ducum deseripserunt, M. Porcius Cato, teste Comelio Nepote in Originum libro quinto, historiam Belli Punici II exposuit et M. Terentius Varro, cujus libros de Bello Punico II. Priscianus Iaudat, aliique scriptores majoris aut misnoris momenti.

Primo loco ponendiis hivoLTRI 11, exemplum illud omnium historicorum, quem Str4ho iure vocat ἄνδρα ἀξιολοον, quemque et Cicero et Livius bonum atque non contemnendum auctorem vocant, tum omnium rerum Romanarum tum praeeipue in Graecia gestarum 10. E recentioribus sat erit unum Wyttenbachium nominasse de Polybio dicentem. QVeri quaerendi et libere si profitendi studium acerrimum ejusdem a falso discernendi cum ex rerum usu, tum ex Iiterarum si scientia et omni doctrina, judicium subtile sa cetorum eventuumque sagacissima explicatio, ea causis principiisque sui repetita sive hae caus-

25쪽

sae eontinerentur in iangulorum ingentishominum. . tive in cujusque rei Publicae aut drnastiae eon stitutione et sorino, sive in harum mutua rationo et conjunctione universaque orbis terrarum Maia

civitate, sive in militari disciplina, ve in eoesia natura, sive in locorum situ regionumque Pr a ventu et opportunitate, sive in hominum. Pro va- rietate locorum et civitatum, diversitate, regum . tia. inimorum indole, orporum robore. In qui- . hus omnibus describendis non soIum diligentissis mi enarratoris, sed gravissimi auctoris Iaudem hae hel. deo nullus est ab eo memoratus homo, locus, eventus, quin eius tam certam haberet scientiam, quam a sensibus ipse suis eum cogno visset nulla vitae naturaeque humanae pars, quin eam et ratione et experientia tractatam a penia tu perspectam habuisse videatur. Itaque effecit, quod sibi proposuerat, istoriam vitae magis

iram nunciam veritatis, et suturorum ex Praete-

critis prudentissimam conjectricem '.'

i Neque mirum obses enim Romae vitam agens, oecasionem optimam habuit conscribendae hist viae horum temporum Testes scilicet plerumque horum temporum aequales adhibuit ut . . ais

hium Pictorem cujus sententiam de causis helli Punici Secundi asser in lib. 3. cap. 8. in historia helli Gallici et Punici II. cui Fabius interfuerat et Vid. Praefatio Primae editionis Selec Principum

26쪽

ra si . et Philinum, qui a Polybio reprehendiatur, tamquam nimio studio carthaginiensis Mais vens a . Contigit praeterea Polyhio Iabros Cenis auales, qui in Capitolio Mevahantur. Annala Pontificum, foederum monumenta. - illo ei Iala ab. III de hello Meseo II in Italia Dorati nes, Pistolasque a testibus oculaιis eo eripias. invicere e in Misa ustis adbibere. Auctor ea Polybius historiae univerealis 'Iσσορῶ -tia in inde ab initio Belli Punici I. d. interiis tum Regm Macedonici hujus vero in eris tantum quinque priore libri qui supersunt res helli Punisci II. Biugnam Cannensem usque continent rem liquos non nisi aucis fragmentia exceptis, do

Polybium excipit

cujus vitae Ex uentium Imperviorum satis notae sunt; quomodo stutem historiam horum tem uminista Hannibalis narraverit, deinde videbimus. Praeter has vitas quae Nepotia nomine seruntue . scripsit Chronica aut Annales, quorum fragmenta tantum supersunt praesere libro varorum il

sa Polyb. lib. II cap. RP, DPolyb. lib. I. cap 4.

's 3 Auliis Gellius doct. At XVII. r.

27쪽

iustini nux , etiam librum do sinoeicis de quo

ipso mentionem lata in m m. v. a. qualem eis vo lueem, haec opera percita notus laetam asseris ren in eognoscendis luis horum temporum e bus, magis conjici, quam certo, iniri potest. Aetato tortuis, ubertate primis eat illo celebre Historia

qui etiam Iustoriam Bella Punici II ex auit, eae taria o aue ιoribus iunge antecessit, tum copia rerum in universum gustarum, tum aeeuratione in singulis Itham igitur dueem semii eius Io aucto ritate Iurimis in locis niat, opera milum existi mavimus investigare eminea sontes e quibus Livius potuerit haurire, historiaeque suae materiem col. ligere. Tu Livius Aequalis Augusti Bistoria eo cripsit m libris, e quibus tantum a supersunt, decem ei. licet priores inde a Roma condita ad annum Romae

conditae 460, et liberal - 4 aut ab initio belli Punici II ad annum Romae conditae 586. Reliquorum deperditorum Epit uno tantum extat quoa ad Monologiam attinet aequitur catonianam. Nullomodo certe definiri potest, qua auctoritate usus sit in conseribendis suis prioribus libris er dibile vero est, monumenta illi maximi momenti ad

28쪽

nim factae. Quis vero ista recenseat, ipso Lirio laacente prast haec enim et ejus et aliorum Consuetudo, scriptores suos et fontes non recensere ad fidem historiae suae conciliandam sed tantum, ne pie id semper in auctorum dissensu eorum quos secutus

est nomina apponere λ. Indo vero adibro vigesimo primo potissimum quasi presso vestigio secutus esse videtur Polybium, quamquam nonnunquam ab illo dissentit tibique autem apparet Livium plurima debere Polybio tum quod ad heIIum Punicum tum quod ad res Graecas. Neque alium meliorem aut olorem potest sequi, quia Polybius ipso tempore rerum gestam vixit iisque aut interfuerat aut ab aliis testibus fide dignis acceperat. Quod aulem saepius Polybi nomen non apposuerit, ubi narrationum discrepationes memorat, videtur Lachmanno si ideo factum, quod sine haesitatione plerum

que Polybium secutus sit sa); Multa praeterea re Fabio Pictore depronasit, quem ipse eitat Livius lib.

1 Vid. Livius lib. s. cap. 4 usi Silenum et Valerium

Antiatem inter sos citat, quamquam insuper confitetur se Iegisse annales Graecorum et Latinorum auctorum lib. 3s. eap. 6 iu fine, lib. s. cap. 7. et lila. 39. P. 5o. 4 Friderieus Lachmann Commentatio de Fontibus Historiarum T. Livii, Cottingae 8a8. 3 Vid. Livius lib. 33. cap. o ubi dicit a Sed obis alium secuti sumus, non incertum auctorem quum nina nium Bomanarum aerum tum praecipue in Graecia a gestarum' quanti ergo Livius Polybium secerit ex his verbia, satis appare. CC porro lib. 34. eap. 5 et lib. 36. v. s.

29쪽

sb. m. ap. et 'hisce verbis r Peaeterquam quia nihil haustum pro vano velim, quo nimis inclinanta sermo scribentium animi, Fabium c aequalem temporibus hujusce helli potissimum auctorem ha uauid hic Fabius Pictor, gentilis erat et amicus Dic, .Latoris, atque postquam ipse bello Punico II interis suerat deinde Delphos Iegatus est missus iri , vero- ωmiliter igitur Livius omnia ea, quae ad Fabium

Maximum pertinent e Fabio mistorico sumsit, aeti hic sorte causam habemus, cur Livius semper opti-.ma et splendida quaeque nobis de Fabio Maximo narrat Silenus in uper calacte in Sicilia oriundus Livio non ignotus suit, in lib. 26. cap. 4 enim.

si auctorem, ' ait, si sequar Graecum Silenum'.

hic Silenus una cum Hannibale in castris suit, cum illo vixit quamdiu ortum passa est, et bella ab illo gesta litteris mandavit 3 . , L. Cincii Alimenti aequalis abii Pictoris, Anna. . Ies Graece Onscriptae etiam Livio servierunt, qui cinctus initio belli Punici II. Quaestor erat atque.

ti in id de Fabio Pictore Dionys mali mass. I. 6. qui de

3 Nepos iu vita Hannibalis cap. x3. amannibalia bella

gesta multi memoriae prodiderunt, sed ex his duo qui . cum eo tu castris fuerunt, simulque vixerunt, Silenus et a Sosilus Lacedaemonius. Cc i de Divinat. I. cari. a. uhi Cicero assirmat, coelium auctorem a Livio adhibitum. hunc aruem Grapeam historiam Sileni secutum esse.

30쪽

um Campanorim, ut altei consul Campanus Marini in hodieret efitus est quia Coclius alii. his scirepto ea assi Me re nullam mentionem Eoo rara. Ex qua re pater, quatimam auctoritatem hino cl6ino trifuerit. Citantur etiam a Livio P. Rutilius Rus minis l.

qui Romanam historiam in . se aer inde conmes

Jm a condita usque ad impora ΜΗ- --i orsu tamen fides mspleta Liuio iit, utpote iste adfindo intemperantis et immodici id in araeterea