장음표시 사용
81쪽
IIIam priorem aulam ἐκκοπέρδε μευ αποικεῖς ut probatam sibi reeepit, quod valde doleo , Gristo ιοruanester. aut nivalis eredulam elisaiano illi in lino aurem Praebens, aut, P in eredere maIlin, summi illius, miri. iusto obsexvantior quod optima,paee clarissunt Mriptoris, de Theoerito rectius edendo optimet meriti, dixerim. CLea, quae de illius editione disserui, in m Theberi
Sapienter abstinuitom us, hoenium is illidis stlροεν
iae afferre et in εκα τεθω um eam Immuta
κολοιος ια Ἀουσαι κτλ. v. uestem ad h. v. . Soph. o. n. Κορινθος ἐξ ἐμου παλαε ιιακραν απφκεῖτο Ameis. ad h. I. et limer. VII, Hlsi. κατοικ'υνζες. eo os ... --ας si habent eodd. et edd. quare inlaetam hane Ieetionem relinquere debuit, Hermannus.
82쪽
G. Uerum age formosamque stolam cape, et aurea nectit Fibula quam late pallam iuvat ire superbas Divitis ad sedes Ptolemaei Adonin Visurae, cui pulera novae speetaeuIa Pompae Dieitu insueto luxu regina Parare. P. Cuneta domo in ditis sntit ditia. V. 21. δαζευ eod. meus A. habuerat; sed posterior manus yinia recte immutavit. λαγυ eodd. Paris mei A. C. et edd. exeepta Junt. quae λαζου habet. Ego vero magis Dor eum λασδε mallem, quod eodex A. in IdrII. V II, B offert; λάζευ Ziegieeu reeepit ex eodd. Vall. . . V. 22. --πονον amieulum adnot. d. Basi1.Lex arx Aeol pro ἀμφὶ et v duetum est, teste uetore ElymoI. M ad h. V. rγ-ον, λι ν ἀμφὶ προθεσις λέγεται καὶ ἀμπὶ παρὰ τοις Αἰολευσεν, ιον αμπεχον λ i. e. αμπέσχουσα. BoncauIus Inseripi. r. vol. III. n. 54M NY-- idem atque μιιν- esse suspicatur. Eστιν οι τουτο - π. ἱμάτιον λεπτον, περιβλημα. Περονατριδα De hae tuniea, non consula, sed si hu- Iia onstri et apud Aelianum V. H. I, B, ubi de mulieribus luxuriosis agit, hae habear
83쪽
Cuius rei exemplani habes apud uom. Od. Pssa, ubi
ubi vides duoderim fibulas proaua aue eas πασαι hie eodem sensu sumtum, quo nostrum παν T. 2δJuaptatas et eomparatas eum suis eurvaturis κλοῖσιν , quibus περγαι inserebantur mamin. Iex Ge. d. R Lin h. v. . Sed et in virili pallio περονας appamisse,
Hane περονα id autem Doriensium propriam fuisse, Dammius ait I. Eustathium, credo, sequens, qui ad Il. Whae habete
Pollux VII, I hoe vestium genus σχιστω voeatrὁ σχιστος χυτων περοναις κατα τους αγμους διῆρτο. Vid. no Io Sehesseri ad Ael. I. 8.)Πεγναμα idem quod περονατρίς data hae oceasione observaverim, mihi quidem non videri seri posse, ut inexplieando huius idylli versu s. ubi sermo est de splendidissimis tapetis, quae in aula regia celebrandi
Adonidis festi ausa expromta erant, de τερπνα ισιν, vestium genere praecipue Dorica, uitetur quare id, quod elariss An Νs in Emendd. p. proposuit, Probandum enseo et I. e. Iegendum Θεων περ ναματα I. e. area quihus Dii gaudent, sive πάλματα θεων s Ahrens. I. I.); qua mutatione admissa contra ossi a nihil est tentatum. -- Qua in re vero non stat a Parte
84쪽
Περονημα observat a Theoer XV, s. Ivo Andere. false vota Sticterea veratebe V. 22. βαμες eod. A. et veti. edd. quod, ut δωρι--τερ , alteri, sic tiες, quod dat Cod. Q praeserendum est. Eamus recte vertit adnot. d. Basil. any 545., ei musa male Niess ingus, quum sine ullo dubio δαμες
non pro βῆμεν, quo viro docto visum, sed Pro βωμο eoni. sit dictum.
V. I. Θασομεθα codd. A. et C, ubi tribraehrs prodaetrio in II sede. Θασομεναι edd. Junt. . N. Gais .; tempus finitum magis quam partie his mulierculis onvenire mihi videtur. Cetera vett. Θασσομ cui super ripsit duo Bainia, θεαφομενοι Erravit igitur, aut Eerte commutavit duo verba doctiss. Muehimann p. 454, ubi inter verba in με exeuntibus post ἐτέθεντο nofitrum θασομεναι Th. XV, 2I. Proseri, quasi situ Med. Futur Particip. verbi τιθζμι. In Aldina autem et Gourm quam ex II haustam esse, ex hoe Ioeo atque illo Ἀμμαλε v. I. y satis apparet, verbaLBoi. χρωα desiderantur, quum ποgraphus per incuriam ab φνειῶ ad versus insequentis finem ργα .
τι transierit, itaque integYum versum omiserit. - Dores το Θεασαι Θασαι λεγουσιν Θεοκριτος, Θασαι, φιλει
χρῆμα et Viser p. 87-90. Herm. rem miram adornare vertit adn. Basil.
ignorarunt multi seribae librarii, est forma I eoliea et
85쪽
gi Dorie pro κοσμεῖν Dores enim et praesertim Aeoles
τες Ete. Corinta de Dor. d. p. sis , et de Aeolii. 792.3. Dores tamen in verbis in sinet εω desinentibus magis amant infinit in εν terminantem, eiecto ινυπεραίρουσι 'PA.) καὶ των σπαρεμ χτων τ ε λαβέν, ἐλθεν, ἐνευδεν - του λαβεῖν κ τ λ. λεγ τε sed idem p. ssi. Cuius Demae innumera exempla habes apud Prthagoreos g. . eum
καὶ κρατε ibid. 59. , πιστευεν contra Attieos ae-eentuum anones Melisse P. BM, φωνευεν, ex Iege Meenti. Anon3m. Sth. p. 364. passim legimus. Ibidem autem rariores, imo mirae eiusd insin formulae hae apparent ἐν τω κρατευν, τὰ α δικευν Theag. p. 854et BId.), quae naitiairius P. 2 2. A. Marius forsitan, quam rectius participia, infiniti Ioeum supplentias melarat. Alia autem, eaque antiquissima Doriei Aeolietque
insin terminatio est in πιεν, sive εμμεναι ut λα-ἐπτέμεν
χολωσέμεν malim, est enim Per apocopen curtatum χολωσέμεναι). Hom. II. A, B, ubi Schol. Venetus maIehane torminationem solis Doribus, alteram in εμμεναι solis Aeolibus tribuit, quum, ut iam monui, utraque utrisque, vel potius antiquiss lingua me propria sit.
Illud φιληφιεναι pro φιλέμεναι Il. X, 26 equidem pro φιλεῖν, quam eum Schol. pr φιλῆσαι dietum habere malo. Barissimae autem infinitivi Doriei formae leguntur in inscriptione Agrigyntin apud Boechhium vol. III. p. 549 ),
86쪽
G. Ire quidem nune praestat inertibua otia semper. . Tempus est abires, in ed. moret adscripsit ipse CasAUBONGR). V. 26. στειν codd. A. C, quod doleo praestat enim Dorieum magis ἔρπν', quod dant edd. . N. GoCnm et nor Boisson. εστην minus ene v. not. meam ad κοσμrn edd. Ald et reli vetti Ἐροτειν verbum solenne videtur de festis speetandis quare in proverbio illo
quoque apparet ερπειν προς τραχεῖαν επιβδαν Pind. P. 4 U. - Hune Ioeum v. 24-27. mirum quantum vexavit summus Godo . Hermannus, omnino infringens priseum remm ordinem, et prorsus aliter, quam in
ullo veteri apographo est faetum, res distribuens, quem, quod doleo, secuti sunt Zieglern Ameisiusque; nee tamen Boissonadius, quippe qui verba Ἀρπν sie habetλευρα κ an Gorgoni, sequentia autem 'Aεργοις usquea v. II. α λαξ κλα Gourm.) κτλ. Praxinoae tribuunt. In Ald Gonem et Benh. I. an 545 et III. an. 155I)v. 26. Praxinoae perperam tribuitur; quod recte monet Reishius. Verborum ερπν ω κ .ax fida interpretatio apud Cic. Tnse. I, 46 haec est . Sed tempus est, iam hine abire. Similiter, ae Noster, Ioeutus est Herodot r ωρη - ζ υφν, ubi aeque atque hoe nostro Oeo ne eessarium esse illud in bene docet ornemann ad Xenoph. Symp. II q. s.
V. 29. κινευ i. q. nostrum reg die hi V. o. 'As υς ναμ φερει. Quum eodd. et edd. fere omnes hane lectionem exhibeant quae sensum sanum omnino Praebet, quumque μαμα, quod eoniecit G. Her.
mannus probarunt Ziegler et Meineh.), ut ab Atti eo σμῆμα pro σμῆγμα duetum, ex huius seminae δωρικω-
87쪽
τατ N, ut ita dieam, ore exire haud prorsus potuerit haneelariss Hermanni eoniecturam ut ab omni parte nullamee eo repudiandam. V. 32. παυρο κolae eod. C. παυσε κοῖα eod. A, ubi imProba manu reeentior δωροκωτατον istud κοῖα in Og in si edd. veli praeter ouem quae Per Pogr. errorem ποῖ habet mutare tentavit, quem temerarium conatum nigrius prodit atramentum Iliud παυσἐ est lut rum, Per postrophen FIUαι, eurtatum et pro imperativo QIeganter adhibitum. Multo magis mihi satis a res, si post παυσε signum interrog scriberetur tum enim vertendum esset An desines' mest du Woh1 authoren germ.)quam vocem eodem Prorsus sensu, eadem Oeeasione data. ipse ego iam saepe ex iratis audivi. Perquam mirum mihi videtur, WIeh. solertissimum alioquin Dori eum ominarum inquisitorem, hoe Deo Ioni eum πο- , quam uor Mota et Corinth. p. 885. κα Dor. αντι του . . ωτοτε etc. maluisse, in textumque recepisse; μοια Brishio Probatum. - Omω- νενιμμαι. Prorsus eandem fere 1 cutionem nuper audivi ex cultiori nostrae aetatis vir, Gemmano , quum a pincerna quopiam item aqua offunderetur. Tot verbi opus omnino non habuerunt neque Valeh. neque Hiesal ad hune versum explicandum quis est
enim, qui eum non intelligat V. II. κλεις, κλεῖς, et morte in a eonverso, κλαες, undeo ei to, et, eum Deommutato, Dorieum Sieil.)κλαξ κλαξ ouem. est ortum. V. M. q. in eodd. et edd. vett. post πλέω nullum exstat interpunctionis signum καθαρου δunt 3 μνας edd. Jant. . . Hag et Moret. idque magis ex lege Gramm. quamquam et 7 Vocula, per pleonasmum adhibita, non offendit quod probat Valeh. p. 339. -', δυο eod. A et edd. diversam autem, e nemini adhue me-
88쪽
moratam Dei eod. meus C. exhibet, και διο, quae multo magis, quam vuleata mihi arMdet mo is est enim eorum, qui iusto pluris aliquid emisse sibi videntur;
ut vituperationem, quam Verentur, quasi suspensne et ita imminuturi, non uno voeabulo, sed sensim sensimque duobus pluribusve Pretium, quod in rem aliquam impenderint, indicent iis, quibuscum amice de ista reeolloquuntur si Nostra anxia quodammodo et, ne olito rarius constiterit περονατρὶς sua admodum Verens, ait plus puri arg. quam minam μναν enim haelee prohata aeri est et duas h. e. plus quam tres m ii a seil. προτέθηκα ὶ Ego enim utrumque aec. et πλέον et φυχαν, ab προτ. pendere arbitror, cum Hiessi. et Zama a conspiraus euius de interpretationem. II1nd. και δυο autem si probaremus, post πλέον απ. . Sup
plendum esset epartieula, quemadmodam et Latini loqui
solent, ut Caes. B. G. I, lis non amplius millia passuum de eem, et Lim 2 B. non plus de eem millia hominum orant. Sensus integer v. v. si et
I ergo hi est Noli ho memoraret sive huius rei me commonefacere et Il. A. 407, ibiqne Bery Ieri vers. plus quam minam unam et duas vel vulgatam si probas Plus quam duas minas telae,
h. e. materiae, ex qua pannus texeretur, comparanda ,
ipsi autem operi textorio τοῖς δ'εργοις animam
i e vitam impendi h. e. operi absolvondo lamintenta sui, ut vel valetudine parum faeta per multos dies continuo iugo textorio assiderem, tit quam itissime vestis confieeretur). Reishii et interpunetionem huius Ioel et interpretationem nil nisi meras nugas esse quis est, qui, aeeuratius re perspecta, neget Inter-ptingit autem ita - μν T. πλεον. et interpretatur t
. si eodd. et edd. assentiente les ero.
90쪽
. . . V. 46. Ab v. 4 ad 4 usque marino ea in me Ptolomaeus inde a patre inter Deos rei to 6. e. ex quo ille is erium suseeperat sapienter .imine publieae usum instiiserat, aueis exponens demonstrare eo tu populum revera habere, quod m frequens as ire aulam amuae laeta Mil. spe impubos esse eivea, ita sore, utamin suum bonum, iustum, liberalem, hui-nimi, pupularium saluti ae felicit ii pro HARH- eou.. sesentem, e gue:de eaη audi rarissim hi ηρ Phelantin Sem enim nullum nisi qui irem ab se sanini a suis io- ais fame se do, ius sulam eui. tribuendos, vita sapienter in tituendo, eivium onera, quavium. Pomit, Ievando, bo a artes literarumque studia ne Pra ipua
pereipiendae eolendaeque virtutis sanaeque religionis subsidia atque instrumenta , adjuvando, bene de rep. me-