장음표시 사용
51쪽
de re querelas, prael. p. XXI), --- si non neglexit, certe non satis servavit. - Ηis ipsis diebus Bas leae, ubi una cum marissimo metiemanno perquam jucundo illi philologorum congressui interesse mihi contigit, hi vir doctus mecum communicavit, se una cum eisio quem Basileae valde desiderarunt bucolicae poesis amantes omnes Theocriti carmina iterum editurum esse. Quod felix austumque erit; nam si Theocriteorum horum duumvirum ars oritica atque exegetica conjungetur et copulabitur, steri non poterit, quin genuina venustate resplende , quippe et felicissime recensitus et praeclare illustratus in
publicum prodeat divinus vates SIras an d
52쪽
Quum Adonidis sacra Arsinoes cura et sumptibus magna hominum celebritate Alexandriae agerentur, Theocritus materiam inde arripuit, et ipsam reginam totamque Ptolemaeorum familiam splendidis laudibus eleganter ornandi. Quod ut saceret in hoc Idyllio, duas inferioris, nec tamen infimi loci mulierculas exhibet, quae Syracusis natae et educatae, cum maritis Alexandriam habitatum in tempus concesserant, et, ut splendidum festi apparatum spectent, una cum ancillis in aulam regiam sese conserunt. Plures hujus carminis constituendae sunt partes sive cenae, quarum prima in Praxinoae agitur aedibus, quo Gorgo venit, ut amicam arcessat. 43. Post varios sermones, quales inter mulieres haberi solent, rebus domi compositis, ambae ancillis stipatae in publicum prodeunt ubi illis turba hominum undique confluentium, stuporem, qui regis sorte occursantes terrorem incutiunt. Sequitur brevis cum vetula obviam illis facta confabulatio. - Iam in regiae porta in hominum turba misere luctantur, et aegre tandem, ab ignoto quodam homine adjutae, in eum locum penetrant, ubi Adonidis sacra fiunt. - 77. In ipsa denique regia, dum Adonidis ibi expositam imaginem, dum stragularum vestium reliquique ornatus magnificentiam, dum omnia denique admirantur, de omnibus garriunt, altercatio illis oritur cum spectatore quodam, intolerabilem earum garrulitatem aegre serente. - 95. Conticescunt tandem, ut carmen audiant
in honorem Adonidis compositum, quod item Arsinoe Berenicesque laudes complectitur. - 146. Quo carmine finito post laudes cantatrici tributas 3 Sic rectius quam reli. edd. habet Melaeh. numis annuentibus vide p. Hauris. Scripti. Imst. Rom. om. I. ab XLVI. umo I. et m. , A. U. C. 537 usos, et ibid. ab XLII. numum I. elegantiorem et rariorem Hauris ibid. , in quibus omnibus arabiEO Icti apparet.
53쪽
domum redire parant. Egregium οεma, tum ob veritatem et festivitatem, qua muliebris indoles repraesentatur tum ob rerum varietatem inorbo satis exiguo exhibitarum tum denique ob elegantiam, qua regiae familiae audes attexuit auctor. Totum est dramaticum sive mimicum, quum, quod Boet rem in Excursu de saltat mimica Bommarini Symposio Xenoph. ad calcem adjecto, recte observavit Theocritus ad imitationem Sophronis, qui ante eum Syracusis mimos et inter eos γυναικM-ς quoque μιμον v. indors ad Schol. Aristoph. Ach. p. 16 et Blom-field ad Aesch. Pers. 397. composuerat, postea Idyllia sua magnam partem scit. II. IV. V. H. X. XIV. XV. LXXVII.J confinxerit.
54쪽
. C. ' πιδοῖ Πραξινοα E. Γοργοι φιλα, ως χρονω ἐνδοi. Π Θαυμ ora καὶ νυν ηνθες πη δίφρον, μνοα,--H. V. 1. In ed. Basil superscripsit vetus annotator Exo dium muliebre a maritis. - De primorum versuum distributione vide protegg. p. 11 sqq. ubi uberius de hac controversia egi. meisius, ut Meinex. B0isson et Zieglerus, inde ab Γοργοῖ ad ποτίκρανον usque omnia Praxinoae assignantitaque ex uno faciunt κωρον προ---.' δοι Codd. ei edd. omnes Doricum est pro ἡδον Corinth.
de diali. p. 697 τ ενδον ἐνδοῖ λέγουσιν οἱ Λωριεῖς scit.); Dores enim inra immutare amant, teste tymol. . p. 203 apud alck. d. p. 363 BYS. V. εινατος dor pro ευα o, ubi legimus h δἐ - Σικελων διάλεκτος)... ia I μεταβάλλει, τι γαρ ενδον, ἐνδοῖ Aeoles autem consonas amant, ita quidem, ut in multis vocibus, ubi Attici et Iones
3 Neque in codd. nieis, neque in edd. oum et id reliquisque
veteribus nomina interlocutorum praefixa sunt. Primus ea praefixit Η. Steph. at deest ibi 'κτερος δεος ). Ametsi textum hujus editi0nis meae landamentum jeci; ubicunque codicibus aut meis aut aliis commotus abii de eo, ejusdem clari viri lectio infra addita est. Itidem altaenarii, de hoc carmine inprimis meriti, lectionem ab nostra diversam ubique locorim accurale ann0tavi.
55쪽
Sola domi est P. mirum vel nunc VeniSSe moraris, vocalis producendae causa addunt , sonS0nam Sequentem, praesertim quum liquida est, malint geminare, unde μινα pro εἰρά, χέρες et φελλεν pro χ ες et φειλεν dicunt, teste Schol. Venet sed Villoison0 ad Il. Α, 353 πειλεν, φελλεν, Αἰολικῶς, si moες, -ς. - Graecum M. εἶναι LIs. or de caed. Eratosth. 45. est Lips. idem est, quod recte monet Budaeus in lex gr. ac Latinorum domi esse seu quod Saepenumero apud Comicus occurrit, intus esse ἐντις εἶναι Aristoph.); Terent. Adelph. IV, 2, 30: Estne frater intus Non est. Verbum Do passim apud Atticos quoque omittitur: Soph. M. Meta οπως ἴδης, re ἔνδον, ac οὐκ Dμν. Idem sere est ἐντος Eurip. Med. 1313 PssugM: που γάρ νιν ἔκτεινώδετος η 'ξωθεν δοι- Relaxius alterum ἐνδα non intus est sed intro venit imperativo sensu significare somniat vid. de has re protegg. mea p. 12) Lalent eum mino ea quo praeeunte Valaenario in editione selectorum X Idylliorum poeti
cam versionem adjicere constitui, eamque Zamagnianam in Germania, ut
mihi quidem videtur, minus nolam, quippe quae in libris, quo ego nianuVersavi, nusquam sere laudetur. Prodiit iterum Senia eclypogr. Pagginiana MDCCLXXXVIII.
56쪽
Eμβαλε καὶ ποτίκρωπιν. r. ψει καλλιστα QT. καθιζευ. T. Ω τας δεμάτω ψυχας μολις ιιραν ἐσω que, quae de sorma Dorica δενδο ex Vel gramm supra attuli, itaque mira quaedam a Vix credibilia nobis exponit vir doctiss., ἐνδοῖ scilicet pro ἔνδο positum antiquum esse dativum, ab adjectivo ενδος ἔνδαν, ἔνδον sactum ). Panowio V. Cl. in vos. ἐνδοῖ rectius quam ἀνδοὶ scriptum et Aeol pro ενδοθι dictum videtur. - Γοργω codd. mei et velt edd. Est nominativus, Saepissime a poetis pro vocandi casu adhibitus; quare improbare hanc v. lectionem prorsus non debebant Κiesstingus et ipse Valckenarius Vers. 66 et 70 in coddo meis iterum iterumque apparetio . Ad hunc locum adnotare lassit, quae monet Schol. Venet. II. B. 262, nomina in ἐν tennina tia, ut Γοργω, via cet. accusativo acui, in a desinentia autem, ut γῶς et αἰδως Dio habet' circumflecti αδω, assentiente Aristarcho; Avτα enim et Πυθὼ cet. yeri αλοι φην τυ α ex Λητωα, Πυθωα 4 ειδῶ autem et νῶ per contra tionem eXαίμα, γοα sacta esse obloquuntur ibidem Aristarcho complures Grammatici, ut Dionysius Sid0nius, qui omnes istos accusativos acuto Pamphilus et Dion Ssius Thrax, qui eosdem ad unum omnes ilexo sono notari docent. Constantinus Laso Gramm. III. p. 23 Roc alium Avτο et χντα profert. Nomen αἐδὼς, o ibidem facit. Dorvillius autem ad Chariton p. 216. ητω et ico probavit Ρ Γοργοῖ ed. Gaisse tribus tantum codd. inter quos II cod. Mediol. MMe
recens est ergo parum firmatur hic VocatiV . - ως χρονθ',
ἰῶτα nun subscripto, habent edd. Z ΚaIl et oret. quae lectio ipsi alckenario ut genitivus ab omisso διὰ rectus serenda
Ceterum ως χρονο idem est atque os in se χρονιι cos
i Cum Constant Lasc. iaciunt Butiniann. r. ampl. I. p. 86 - ω, et Goetii in de accenti. . 26; item editores noviss Thesauri. . Steph.
57쪽
45 Eunoa da sellam pulvinumque a. omnia praesto. P. Ergo sede G. o sortem quae salva evadere quivi,
Soph. Antig. 409. d. A. Boeox. 184M sive so χρονία ut Iuli. XIV, 2. viperam Salmasius ιυς γνω, quod exhibent multi codd. et edd. vel , pro genitivo habet; cui enori patrocinari prorsus non debuit Vesokenarius, δια praepositione suppleta. Est enim dativus, ἐ-α, ut steri solet in antiquis
libris, non Subscripto. V. 2. In edd. id et Gosin T. versu secundo praefixum est , quod quum ista verba in codicibus omnibus Praxinoae, non θεραπαίνη, recte tribuantur, per typographi errorem proiadmissum debet haberi. - codd. et edd. dant 7νθεοῦ beat Wartonus cum conlectura sua ηνθ οὐ Gorgoni enim tribuit ista verba), quam quum se ui minus convenientem, tum codicum auctoritati prorsus adversantem Vatokenario tamen probatam esse si notis), non satis possum mirari. In hoc Idyllio v. 2,
8, 17, 1, 8 et 144 ubique locorum s prora in hoc verbo
scriptum inveniri, observat mi mann p. 72. - codd. mei Aetae apud Gaiss cod. 7J, quem cod. ad h. l. memorare Supe sedit Gaissordius item edd. meae omnes. --τd 0dd. mei,
sed veli edd. ad unam omnes αυτῆ αυτ Calliem. J, minus bene, quum αυτ sit dativus Doricus Mithiman p. 953, ethoo Idyllium mimicis sit adsoribendum, in quibus regna dialectus Dorica durior et asperior DJ, quam Sisulam sive Syracusanam dicas. vestemann praes. XXXIV cs lihImann. p. 8 sq.J, qui, Summi G. Hermanni vestigia calcanS, quod ad sermonis bucolici diversitatem altinet, carmina praeclare insiduo genera druisit, quorum prius Dorica dialecto scriptum si colorem ab epicis epica' ducit alterum autem epica diat. si Scriptum colorem a Dorica ducit. Ac priori generi recte assignavit AdoniaZUSM. V. 3. ἘμμuJ Sio codd. mei et edd. praeter Ald et
58쪽
te assimilationi posset quidem, ut Aeolica forma, aeque sere atque βαριώτον, τεμμνθος, στιμυις ut nantia. I. p. 144 C tolerari a defendi, si codicibus firmaretur; sed satius duco, erratis typogr. id a udicare Eχει καλὰ.. unoste, et καλ- ζευ Praxinoae in codd. et edd. meis tribuitur. με κὰλλιστον dat cod. meus , quem codicem ad h. l. male omisit Gaissord Vv. 1 3. Quod ad sensum his versibus insitum attinet, variis quae hac de re tam exstant, nostram quoque adficiamus Sententiam L Verba οροὶ δίφρων, μνοα αυω Amessius vertit:
se Circum Spice sellam, uno a ipsi; at quum mihi quidem locus nullus notus sit, ubi viuis ut istud ipsi μ ab isto verbo pendet sc circumpicere aliquid alicui , equidem non
intelligo, cur doctissimus ille vir non ausus sit ad Verbum Vertere, Vide sellam, uno a ipsi idque praeeunte non modo Κiesstingo, sed ipso Cicerone ad Attio. 5, 1: Antecesserat Statius, ut prandium nobis videret i. e. curaretis procuraret . uo facit alterum quoque illud ullianum Tuso, 3 19 s): Demus scutellam dulciculae potionis, aliquid videamus et cibi, ubi dare et videre sunt synonyma Illud ορο κτλdispice sellam ei, uno a s primus vertit illustris . Stepha-BUS: Currumque Sequuntur avo minora sidera choro, ut Crispinus in ed. Vign. J, ei ius, Hartes. Reiskius quamquam nusquam locorum dispicere aliquid alicui invenitur. Primus ausus est recalcitrare iesstingus, qui, quod Iam som-mem avi, into retatur vide Sellam etc.
Si non locus ille Ciceronianus versionem pri sellam ipsi, sin tuto collocaret, cum Morelio sed Paris. 56s post ορη interpungere mallem et cum Zetgschio p. 13 interpretari,
59쪽
47 Praxinoe, pro turba et curribus undique uisis
Cuncta sonam creis, chlamydatae e murmure pubis. De αυτη somniavit aliquando vir apprime doctus, αυτ pronomen, quando demonstrativi munere inigerem', nonnisi de liberis hominibus adhibitum inveniri cui mirifico grammatici oraculo clarissimus Messiingus ita credulam praebuit aurem, ut nostrum ψω dominae vertere consultum pulari Atmerae istae sunt nugae, quum ipse Noster in eodem hoc IdyII., v. 67, ipsum illud αὐτ de Eutychide ancilla adhibuerit: ποτε αυτ sso. τυχιδο, quod attende ad illam optime cum Messiimo vertit Ameis. h haeret illi H. Steph. , adlia
reto D. Helas et reli recentiores, PROPRIO verbi sensu admisso,
male interpretati sunt. Item Ust. V. 134 απφ h. e. illi Jde Eumede, servilis certe conditionis puero adhibetur. ἔχει καλλαττα. J odem sensu, quo V. 77 κάλλαττ6α , i. e. optime se habet res nempe rite nunc apposita, pulvinoque tun in sedilibus, seminarum primis usitatissimo instructa sella, optime se habet res. Hunc ipsum reddens sensum apparet apud Xenophont Cyr. 3, 3, 23 πεὶ δε ταυτα καλῶς εἶχεν i. e. quum haec bene s. belles recte se haberent, ut interpretatur talem Iocutionem Η. Steph. in lex. v. -υς. JAd confirmandam Aerem horum versuum distributionem,
quam ego quoque protegg. p. 11 sq. defendi, haud parum
sacere mihi videtur Terent. Adelph. dram secund. c. 1, ubi cum Demea, ATHENIENs cm spectabili, fratris illius Eavus eadem omnino cum libertate, atque Euno cum dominae suae amica, consabulatur, et ubi eodem promus Sensu, atque D strum καλ- ἔχει, occurrit: optime est.' Locus autem hic est
hSunus servusJ Heus Demea, rogat frater, ne abeas Jongius. muri Quis homo o Syre noster salve Quid sit quid agitur' SYRΓs Reste DEMA: optime est.
60쪽
Insequens scena Adelph. dram II so 2 hQus simillima est. Multo liberius autem vel potius multo audauius apud Plautum nud. IV, c. 4 colloquitur Gripus LRud cum Daemone Do-
Sed ut nihil omnino restet dubii, quin Eunoa, Servilis o
ditionis mulier, herae suae amicam, Salvo more graeco, tam Iamilianis potuerit alloqui I ποι φίλα κτλ.), audiamus illam Hermione SERVAM , quae apud Euripid. Andromach. v. 803 Pthiadum auonarum chorum his ipsis verbis alloquitur: εἶφωαται 'αικες. Iisdem illis matronis eadem famula paulo post v. 17 sq. acclamat: φιλαι' - δε βασαιτο-δε δωματων ἔσω θανά-ω νιν Hermionen So. ἐκλυσασθε. Atque ipsam dominam suam 1 RRE audet v. 888 Sq.:
Cf. uripid. Heraclidd. v. 630 sed reuo. , ubi 'nu amr i. q. δουλM apud Thessalos Iolaum et Momenam his verbi Salutat: ω τέκνα, χαιρα κτὶ quam Salutem benigne reddit Iolaus: ὁ φίλταθ', ἡκεις αρα νων σωτηρ βλάβης Cf. ibid. v. 682 sq. et 784 - 790. V. 4. δε-WH αδεριάτω et pro varia lectione δειχάτου cod. meus Α; δειμάντου contra metrum exhibet cod. meus C, ut Vat. B apud Zieglerum; δεματου edd. Ald Gourm. Brubb. Wechel. Moret. hincorporea' not marg. D. Cas bom J, Vignon. D. Hei . H. Steph. Hartes. Gail. II ; δεμάτω Junt. Gail D; δαμάτω alox et seqq. omnes excepta ei nex. , quae prima Scaligeri oriecturam ἀλεμάτω exhibuit, quam sequntur Ameis. qui vertit o vanam animam lμ et Ziegler., qui, duce Ill. G. Hemanno opp. V., istam caligeri et Stephani mendationem 'lJ verissimam' putat, quod doleo
vehementer. mihi δεμάτω est probatum. V. . Quod ad sensum attinet, res sic se habere videtur. seueritur Gorgo, AB ONFERTISSIM hominum turba animam