De vsv vocvlarvm si et ni in sponsionibvs ad Plavti Rvd. v. 3, 19-27 ... [microform]

21쪽

possit interpretatio Gronorii. hanc sententiam illis verbis subiniectam esse statuentis tibines Ob ies, tanquam pontifici, Sebetur saeramentum p . ea doctrinae sallidi specie, veritatem auteri Propterea nullam habet, quod sacramento nullus in pacto illo, Convento locus fuerat. Sacramentum etita, ut constat, dicebatur certa lecunia a litigantibus post editam actionem, , vi; mutuli sponsionis in iure saetae, apud pontifices deposita, eo rumu aerario rati iis, qui causa ceciderant, commissa F. Schre iis Sacrammtorum --tiquitates I. I. I. Ndn igitur usus perat sacramenti extra civilem actionem, quae qui dem ab illis altercatoribus ne instituta erat, quia nulla prae cesserat in ius vocatio, sed mera Itercatio de iure fiebat nec iustitui poterat, quippe inter ervum et libertum: nec si am liberi fuissent, locum habuisset, quandoquidem nullo contractu proprie sic dicto, sive nominatum cogites, sive innominatum, obligati erant, sed ita tantum inter se convenerant faciam Ne Mes de quo paciscendi modo in se. 5. I. I. D. 19 5 diserte divi tur: quodsi faciam ut des, Et Posteaquam Ieci, ceεε re,2 nulla erit civicta actio trides , dolo dabitur. Itaque non potuit ob depositum sacramentum pontificis cogitatio lenonem subire, sed propter insimulatum periurium; qua causa nullam propiorem et veriorem esse existimo. Hoc enim crimine pressus leno, etsi ipsam culpam periurii adeo nihil moretur, ut ipabeam maxima oris duritie eonfiteatur, aegre tamen seri eius Opprobrium ab homine alieno sibi factum quem ut temerariae sedulitatis commonefaciat, interrogat per ironiam, in pontis

sit. Ex quo apparet, pontificis hic loci non ex alia ratione

22쪽

-ntionem seri, quam via sol; his de ierἰitrio cog semus et iudieandi Iegitima erat potestas, data ea quidem pontifici

titis Cum sumula res ionum cura et rerum sacrarum custodia; quarum eos interpretes etiam eatenus suisse Cicero docet, quarimus responderint, quam aut quo celare vi quia -- POL tua. De harusP. mPODS. c. X.

Letio igitur haud dubie id disere vult oportere se periurii probrium, si a pontifice viro genere, Ioeo et dignitate nobili,

earumque rerum iudicandarum Potestate Praedito, sat, taciturix pati Daemonem autem nequaquam eum esse hominem, qui eam Eontumeliam, si sacer ausus fuerit, a se serat taeitain. Quod verum es se sentiens Daemones intactum reIinquit periurium et solam promissionem inquirendo exsequitur. Quam sibi vi atam esse cum servua di re perrexisset, lano iam ad ea amsuam iure agendam actionemque in Personam instituendam accingitur: e , quicumirabeam iussicem, ni dolo Moistin His verbis Plautus insigne iurispmdentiae suae dedit documen. inm. Ut enim lis inter servum et lenonem de obligatione ex Promisso orta legitimo modo decerneretiar, necesse eat, ut servi loco, quia caput non habebat, et in quem obligatio no eadebat, a stitueretur Civis Romanus, qui eius rem ageret vicemque gereret. Postulat igitur leno dari sibi aliquem, eum quo iure agere o sit, servoque dominum offerenti habe eum koc respondet: His Pu -t quippe eum hene praeviderenipsum dominum Pro servi peculio acerrime esse Propugnaturum Id quod alatim etiam accidit. Daemonea enim hoc in eo temtu osseusus, eque alium, Pr et quam ei aerei .advocatum

23쪽

passurus, et non exspectans, dum res ad arbitrem vocetur, par tale praedae spe abreptus ultro se arbitrum interponit, servisti ita studiosum, ut Secundum eum litem in daturum esse

ante causam cognitionem polliceatur Hoc enim sibi volunt. verba illa Iam ab isto auferre haud sinam, nisi istum condemnaureo a nemine adhuc satis intellecta et explicata n-τeriit enim Daemones se ad Gripum tacitaque voco promittit, set hodie ab eo non abiudicaturum esse triobolam. Nam idem ea verba significant, quasi dicat: non patiar te ab isto abire peiusquam condemnatus isti Scilicet post uincim excidisinridetur is, et versus ita scribendus esse: Lam ab iis a serrae hau sinam eo, mi istum cones naνs Ita vero pro Minino dicere Plinio usitatum est Rud. IV. 3, Io 5 Areor in modo. Asta. II. S, S. Aufer o domum Exinde iam nommoderate et ordine, sed cum terrore ac tumultu a Daemone

agitur, qui dum actitri pariter atque petitori Personam geri eam litis dirimendae viam ingreditur quae nullam habet irriure facultatem atque rationem. Sed ilIud rursus e medio iure depromtum est, quod Plautus et racem fingit excepti nem facere doli mali et circumscriptionis adolescentium IemPlaetoria. De quibus exceptionibus ruberius dicere Iongninsoret Sed quod ad ipsam formesam attinet, hoc praeterire nequeo, eiusmodi exceptiones in iure saciendas sendere ab offitisis aliquibus verbis ad iudicem spectantibus, Inasia sero

haec sunt: quo iudice litem amittam a piguoris damnabo s. condictum Praestrabo; Fibuscum addita conditio per paris liculam n ea, quam supra ex sui, ratione vera et necessaria

24쪽

rochissime copulatur. Afia autem ratio est earum exceptionum, quae ipsius sponsionis verbis includuntur, in quibus istae v suIae i et ni non indicant conditiones, quibus spondetur, sed determinant eas, et Sunt quasi Onditiones conditionum. Ita quam rem, ut eorum Voluntati satisfiat, qui, quod aliquo in loco viderint, alio in loco, nisi demonstratum est, nequeunt cognoscere, utamur exemplo a Sigonio proposito, sed non diaricide exposito p. 25. SponSi enim Cum exceptione Oniuncta ita debet procedere: Pon εns, i heredita mea ait, ni testamonium Pro tur SPOn O, i erecitas tua sit. ni t/εtamentum Procatur. Tu er UOn ano, ira rediatas tua sit, ni testamentum Prodatur SPondeo, ni ore ditas mea it, ni teεtamentiam Prodatur. Quemadmodum igitur in iudice propter exceptionem ferendo, ita etiam in sponsione Cum exceptionis Oniuncta, Ormula a reo stipulandi

concipi debebat, erravitque haud dubie Sigonius, quod restis putationem stipulationi anteposuit.

Pluribus super re proposita dissererem, si hanc scribendi opportunitatem mea potius quam scholae causa mihi datam esse censerem. Sed quoniam muneris mei ratio magis aliquod necessarium a me ossicium desiderat, modum scriptioni esse imponen dum intelligo, et ad id transeundum, quod in m diuin proferi et in doctis lariter atque Illiteratis

25쪽

hominibus cognosci rei publicae plurimum interest. Nam cum tristi fortunae voIubilitate et mirifico ca- auum humanorum ludibrio in ea tempora incidorimus, quibus paucorum quorundam inquietorum hominum, qvi ingenuarum artium studia re profiterentur, fructus et sura Vita factisque Contemnerent, insania atque Celere accidit, ut ex illorum summa infamialiterarum dignitati immerita labes adspergeretur,

vulgoque ii, qui artibus et philosophiae fideIitor doditi

esSerit, existimarentur ContumaCes, refractari et comtemtore ESSE magiStratuum, eorumue Per quos publica

administrantur; non potest bonis et integris civibus quidquam magi cordi esse, quam persuaderi sibi penitus, in ludis literariis liberorum suorum non imgenia solum utilissima quaque cientia imbui, sed animos quoque ad omnia honestatis ossicia cum in privata, tum in publica ita, religiose obeunda s dulo institui et educari. Sciant igitur omnes, quos illa de liberorum suorum voluntate dubitatio sollis cito habet Parentes, a scholae nostrae magistris in eam Semper et nunc Cum maxime in am incumbi, ut disciplinae sulae traditi iuvene Cum ad Ceterarum exercitationem Virtutum conformentur, tum inprimis patriam amare securitatis publicae Custodes colere,

26쪽

et communi omnium saluti bene consulere mature discant. Cuius disciplinae fructum in iis adolescem tibus, quos e scholae Palaestra ad ampliora studia hoc anno ablegaVimus, perspicuum et manifestum fore, non SPeramuri Sed plane confidimus. Etsi enim animi nostri verecundia et humani iudicii imbecilli. tas prohibet, quo minus de iis spondere velimus, in boni adolescentes sint, Praesertim Cum ea re innum merabilibus ossiciis et laudibus contineatur e tanta sit, quam ne de sapiente quidem praestare, nedum de adolescentibus in Iubrica via positis, qua quis sine albqua Prolapsione vix ingredi possit, pollicet sanusquisquam audeat tamen id audacter licet statuere, universos illos, quos ingenio et doctrina dissimiles et inter se discrepantes iam e sinu nostro dimisimus, de eo tacita quasi conspiratione Onyuere, ut de Tepuistilica bene sentiant, deque ea in omni Vitae perpo. uitate ro viribus optime mereri Velint. Eorum haec sunt nomina:

Lipsiensia.

27쪽

Lipsiensis.

Corbethanus.

Baehranus. -

Eilenburgensis.

28쪽

Qui vero sequuntur quatuor adolescentes:

Lipsiensis

ii, antequam e Scholae umbra in Cademiae lucem studia sua proferant, re laudabiliter et feliciter gesta, erga salutis suae Ost Deum Immortalem maximos auctores, amplisSimum urbis Senatum, et fideles magistros, gratissimi animi publica edent specimina. Ad quos optimae Dugis adolescentes benevole et cum nonnulla venia audiendos, V ΜAGNIFICI ET

29쪽

ΙLLusTRE UTRIvs QVE REI PUBLICA PROCE - nae et rei nostrae egregii Avaeon Es, haud gravatim coire animum inducant, ac tales impertire se nobis hoc tempore velint, quale experti Sumus antea Saepenumero, id etiam atque etiam vehemen