Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1826년

분량: 589페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

361쪽

T. l. IVII

A. C. 18 .

V. C. 567

is deduci praesidia Macedonum ex iis urbibus, ctan. is liquis Maccdoniae terminis regnum finiri. De iniu-M riis, quas ultro citroque illatas querantur, quora modo inter eas gentes et Macedonas disceptetur,

XXVII. Inde, graviter ossenso rege, Thessalonicen ad cognoscendum de Τhraciae urbibus proficiscuntur. Ibi Iogati Eumenis: re Si liberas esse Aenum et Maro- ,3 neam velint Romani, nihil sui pudoris esse ultrax, dicere, quam ut admoneant, re, non verbo, EOS,a liberos relinquant, nec suum munus intercipi ab , alio patiantur. Sin autem minor cura sit civitatium ,, in Thracia positarum, multo verius esse η, quae,a sub Antiocho suerint . praemia belli Eumenem ,

γ, quam Philippum, habere; vel pro patris Attali ,, meritis bello, quod adversus Philippum ipsum ges-

n Serit populus romanus, vel suis, quod Antiochiis bello terra marique laboribus periculisque omnibus is interfuerit. Habere eum praeterea decem legatorum in eam rem praeiudicium; qui quum Chersonesumis Lysimachiamque dederint, Maroneam quoque atqueis Aenum profecto dedisse, quae ipsa propinquitateis regionis velut appendices maioris muneris essent.. Nam Philippum quidem quo aut merito in populum ν, romanum, aut iure imperii, quum tam procul an sinibus Macedoniae absint, civitatibus his praesidiaba imposuissμ' Vocari Maronitas iuberent; ab iis cedis. Quo modo inter eas gentea et M. diae Plediar. Iosetiliam Aria eaM- qtienda eonaliιtiendam i vida ad I , . n. fi, et IV, 8. u. 4. Cap. XXVI l. a. Sta pudoria esse . modestiam τε reeii ndi.inique filaum PD. lulare . se pro modestia sua debere. - m aiam eant ut re , etc. quod υι post monera saepius omittitur; .id. Drahenh. 2. MIIo Deritis erae. h. e. nequius.

quod pro illo eap. α8 ponitur; vide

362쪽

V. C. 567.

. tiora omnia de statu civitatium earum scituros M. Legati Maronitarum vocati, o Non uno loco tantumn urbis praesidium regiurn esse, sicut in aliis civita

n tibus , dixerunt, sed pluribus simul et plenam Ma

is cedonum Maroneam esse: itaque dominari assenis intores regios. His solis loqui ct in senatu et in is concionibus licere; eos omnes honores et caperea ipsos , et dare aliis. Optimum quemque , quibus a libertatis, quibus legum cura sit, aut exsulare pulsos . patria, aut inhonoratos et deterioribus obnoxiosis silere 34. De iure etiam finium pauca adiecerunt: re Q. Fabium Labeonem, quum in regione ea suisset,n direxisse finem Philippo veterem viam regiam, qua o. ad Τhraciae Paroreiam subeat, nusquam ad maron declinantem. Philippum novam postea deflexissora viam Α, qua Maronitarum urbes agrosque amplo -

XXVIII. Ad ea Philippus longe aliam, quam ad

versus Thessalos Perrhaebosque nuper , ingressus disserendi viam: re Nou cum Maronitis, inquit, milii, aut cum Eumene disceptatio est, sed iam vobiscum, a Romani; a quibus nihil aequi me impetrare iam diu is animadverto. Civitates Macedonum, quae a me interis inducias defecerant, reddi mihi aequum censebam ;3. Deserioribus obnoxios silere; vide ad III , 33 . n. I. Nox verha, ex ed. et sorte eod. NOgunt. adiecta . Miam et ad absunt a MSS. et veti. edd. In iisdem serentem pro declinantem. Quae omnia probavit Gron. - Declinantem primus ex eo-diee Mogunt. , ut videtur . dedit Gelenius. Ferentem quod prius le- subatae , non improbat inuh. . multis eollatia exemplis quae verbum hoe Dequens esse Livio fidem Leitiui. LEM. - Thraciae Paroreia, propr.

- Subera ad , prope aceedat vid. Cons. Drah. qui inulta Li.ii laudat exemptu; vide etiam ad VII, 23. n. I , et XIlI, 4 , n. Σ. 4. No m destia isse Diam , ab illa

deflexam munisse. - Mar iliarum urbes . sorte iactem.

363쪽

T. LIVI l

. non quia magna accessio ea regni sutura esset suntn enim et Parva oppida, et in finibus extremis posis in sed quia multum ad reliquos Macedonas Con - η tinendos exemplum pertinebat negatum est mihi. M Bello Aetolico Lamiam oppugnare iussus a consule

is M'. Acilio, quum diu satigatus ibi proeliis operi-

ra busque essem, transcendentem me lain muros uis capta prope urbe revocavit consul, et abducerco copias inde coegit. Ad huius solatium iniuriae peris missum est, ut Thessaliae, Perrhaebiaeque, et Athais manum reciperem quaedam castella magis, quamis urbes. Ea quoque ipsa vos mihi, Q. Caecili, paucosis ante dies ademistis. Pro non dubio paulo ante, si is diis placet , legati Eumenis sumebant, quae An is tiochi suerunt, Eumenem aequius eSSe, quam me, is habere. Id ego aliter Ionge iudico esse. Eumenesis enim, non nisi vicissent Romani, sed nisi bellumis gessissent, munere in regno Suo non potuit. Itaqueis ille vestrum meritum habet, non vos illius: meiis autem regni, tantum aberat, ut ulla pars in discri- is mine fuerit, ut tria millia talentum 4 et quinqua-n ginta tectas naves et omnes Graeciae civitates, quasis antea tenuissem , pollicentem ultro Antiocbum in is mercedem societatis sim adspernatus: hostemque ein me esse prius etiam, quam M'. Acilius exercitum is in Graeciam traiiceret, prae me tuli; et cum eois consule belli partem, quamcumque mihi delegavit, is gessi. Et insequenti consuli L. Scipioni, quum terrais statuisset ducere exercitum ad Hellespontum, non

C p. XXVIII. i. Ad reliquos Λει- a. si diis ploret; vid. Iv, 3. n. 4.

eedo a eontinemias vide ad XXII, 3. Tria malia lateruum. ex Crev. xa, v. s exem iam Pertinehat; vide rationibus, mareas argenti nostrates ad xxvi. 31. n. g. - Lamiam ορ- Ω8r. 25o L N. - Quinquaginta rectas tignare iussus eie. eous cap. 23 . et nasees; vide ad XXII, as . u. 4.

364쪽

LIB. XXXIX, CAP. 28, a9 36 i

is iter tantum per regnum nostrum dedi, sed viasis etiam munivi, Pontes seci, commeatus praebui; . nec Per Macedoniam tantum, sed per Thraciam n etiam, ubi inter cetera pax quoque Praestanda ais Barbaris erat. Pro hoc studio meo erga vos, ne dicam . merito, utrum adiicere vos, Romani, aliquid, et is amplificare et augere regnum meum munificentiam vestra oportebat, an , quae haberem aut meo iure, . aut beneficio vestro, eripere 2 id quod nunc facitis. is Macedonum civitates , quas regni mei fuisse. sateis mini, non restituuntur. Eumenes, tanquam ad. Antiochum , ad spoliandum me venit, et, si diis Μ placet, decem legatorum decretum calumniae im-n PudentiSsimae praetendit ; quo maxime et refellin et Coargui potest. Disertissime enim planissimeque is in eo scriptum est, Chersonesum et Lysimachiam. Eumeni dari. Vbi tandem Aenus, et Maronea, et is Thraciae civitates adscriptae sunt 3 Quod ab illis nera postulare quidem est ausus, id apud vos, tanquam

is apud vos esse velitis, refert.. Si tanquam inimicum et is hostem insectari propositum est, pergite, ut coepi is stis, sacere. Sin aliquis respectus est mei, ut socii. atque amici regis, deprecor, ne me tanta iniuria is dignum iudicetis. XIX. Movit aliquantum oratio regis legatos. Ita que medio responso rem suspenderunt : Si deo legatortam decreto Eumeni datae ciuitates eae essent, nihil se mutare: si P uimus bella Ceycisci eas , Prae-4. Decretum ealumniae praetendi ;vida ad tu, 45. n. 1. 5. Quo in numero . hostium. annmicorum, me apud Mos esse Metiris, roseiri; ulli restDie, minus apte; vide ad VIII, 3s n. 3; et Gron. ad Sen. δε Beties. I, 6. Cap. XX lx. a. Medio responso vide ad I. 3a. n. 5 rem ausPende runt, diremerunt; aut suspensum r-

365쪽

T. LIVII

mium uictoriae iure belli habiturum: si neutrum eorum foret, Placere cognitionem senatui reseroari, et, uι omnia in integro manerent, praesidia, quae in iis urbibus sist, deduci. Hae causae maxime animum Philippi aliena verunt ab Romanis; ut non a Perseo filio eius novis causis motum, sed ob has a patre bellum relictum

silio videri possit. Romae nulla belli Macedonici su

spicio erat. L. Manlius proconsul ex Hispania redierat: cui postulanti ab senatu in aede Bellonae triumphum rerum gestarum magnitudo impetrabilem faciebat, exemplum obstabat; quod ita comparatum more maiorum erat, ne quis, qui exercitum non deportasset, triumpharet, nisi perdomitam pacatamque provinciam tradidisset successori. Medius tamen honos Manlio habitus, ut ovans Vrbem iniret. Tulit coronas aureas quinquaginta duas; auri praeterea pondo centum triginta duo , argenti sedecim millia trecenta: et pronuntiavit in senatu , decem millia pondo argenti et octoginta auri Q. Fabium quaestorem advehere; id quoque se in uocari iam illaturum. Magnus motus servilis eo anno in Apulia suit. Tarentum provinciam L. Postumius praetor habebat. Is de pastorum coniuratione, qui vias latrociniis pascituque publica infesta habuerant ), quaestionem severe exercuit. Ad septem millia hominum condemnavit: multi inde sugerunt, de multis sumptum est supplicium. Consules,

timuerunt sh. e. duhiam . vi XXXIV, phum nee orationem impetrabant. 6 a. n. I. erat, ni talior. quod . Vrbem ingressi. a. L. man Lua re omia: vivo ad praedaei ae apolia hostium praesere n. XVIII, 38 . n. 4. - Cui postulanti lea populo romano eo aspieui erant; ab senatu in aede Bellonae iritim- Duxer. eoll. XXVIII, 38; xXXll, : ;

nos. ita habitos . qui republiea heue tit ut . in rata reddere et cola re II. ii: gesta Romam redietant, et nec ilium- XXXIV. 6a, M. Cons ad I, . n. 7.

366쪽

diu retenti ad Urbem delectibus, tandem in provincias

profecti sunt. XXX. Eodem anno in Hispania praetores C. Calpurnius et L. Quintius, quuin primo vero ex hibernis copias eductus in Baeturia iunxissent, in Carpetaniam , ubi hostium castra erant, progressi sunt communi animo consilioque parati rem gerere. Haud procul Hippone et Toleto urbibus inter pabulatores pugna

orta est. Quibus dum utrinque subvenitur a Castris, paulatim omnes copiae in aciem eductae sunt. In eo tumultuario certamine, et loca sua et genus pugnae pro hoste fuere; duo exercitus romani susi atque in castra compulsi sunt. Non institere perculsis hostes. Practores romani, ne postero die Castra oppugnarentur, silentio Proximae noctis tacito signo . exercitum abduxerunt. Luce prima Hispani acie instructa ad

vallum acceSSerunt, VaCuaque Praeter Spem Castra ingressi, quae derelicta inter nocturnam trepidationemo Pant, diripuerunt; regressi quo in Sua Castra, paucos dies quietis stativis manserunt. Romanorum sociorum

que , in proelio fugaque , ad quinque millia occisa ;

quorum so spoliis hostes armarunt. Inde ad Tagum flumen profecti sun L. Praetores interim romani omno id tempus contrahendis ex civitatibus sociis Hispanorum auxiliis, reficiendisque ub terrore adversae Pugnae militum animis, consumpserunt. Vbi satis placuere vires , , et iam miles quoque, ad dolendam priorem ignominiam, hostem poscebat; duodecim mil-Cap. XXX x. Progressi atini ele. e eod. Mog. In ceteris MSS. et edd.atile Ald. progressi commiani animaeonsilioque rem gessertini. qnod magis Livi.inuat scinare putabat Cron.

S..d eritis. Drah. a. Ea loea sua sibi nota iii iercaana γ et gentis mgnae pro Anale fiere; vidis ad XXXVIII, 33. n. 3.3. Silentio nociis Meno signo p vide,d vi I. 35. D. 4. m. satis pia era Direa; vide

367쪽

T. LIVII

Ita passuum ab Τago flumino posuerunt castra. Inde tertia vigilia sublatis signis, quadrato agmine, principio lucis ad Tagi ripam pervenerunt. Trans fluvium in colle hostium castra erant. Extemplo, qua duobus locis vada nudabat amnis, dextera parte Calpurnius, laeva Quintius exercitum traduxerunt β; quieto hoste, dum miratur subitum adventum , consultatque, qui tumultum iniicere ε trepidantibus in ipso transitu amnis potuisset. Interim Romani, impedimentis quoque

omnibus traductis contractisque in unum locum, quia iam moveri videbant hostem, nec spatium erat castra communiendi, aciem instruxerunt. In medio locatae

quinta Calpurnii legio et octava Quintii: id robur

toto exercitu γ erat. Campum apertum usque ad hostium castra habebant, liberum a metu insidiarum. XXXI. Hispani, postquam in citeriore ripa duo Romanorum agmina ConSpexerunt, ut, prius quam se iungere atque instruere possent, occuparent eos castris repente essust cursu ad pugnam tendunt. Atrox in principio proelium suit, et Hispanis recenti victoria serocibus, et insucta ignominia milite romano accenso. Acerrime media acies, duae sortissimae legiones, dimicabant: quas quum aliter moveri loco non posse hostis cerneret, cuneo institit pugnare *; et usque plures consertioresque medios urgebant. Ibi postquam

s. Exerei m traduxerunt: quidam NSS. exemittis, quod placere potest, quia xupra duo exercitas rom. memo rantur. Sed hoe speetat ad indieandam Romanorum si sortim multitudinem, et nune vi/entur praetores ita copias itinxisse, ut ex duobus exere libustinum effecerint ae milites iisdem ea atris eontinoerint; Drah. s. Qui tum altam intuere ele. vide,d XXXVI. 3, u. I.

exercitus.

CAp. XXXI. I. De parent eoa; via. ad XXIV, r. v. s. - Reeenti Diatoria ferocibus, superbis. Di I, 7. Inflari eod. Nostini. ex inierpreta vid. DeaL. Quid sit ferox, a Suet. Aug. 63, et Tae. Ano. I, 3 colligas; Eimst.2. C eo institit pugnare; vide ad H, fio. n. 8. et XX lV. 26. n. I. Vsque, ut X, a, eontinuum temporis

368쪽

Α. C. 18S. V. C. M T.

LIB. XXXIX, CAP. 3I

laboraro aciem Calpurnius praetor vidit, T. Quintilium Varum et L. Iuventium Thalnam legatos ad singulas legiones adhortandas propere mittit. Docere et in onere iubet, in illis Nem omnem pincendi et res nendae mmaniae esse. Si .iali loco cedant, neminem eius exercitus non modo Italiam, sed ne Tagi quidem ulteriorem r*am, unquam uisurum. Ipse, cum equitibus duarum legionum paululum Circumvectus, in cuneum hostium, qui mediam urgebat aciem , ab latere incurrit. Quintius cum suis equitibus alterum hostium latus invadit; sed longe acrius Calpurniam equites pugnabant et praetor ipse ante alios: nam et primus hostem percussit, et ita se immiscuit mediis , ut vix utrius partis esset, nosci posset. Et equites praetoris eximia virtute, et equitum pedites accensi sunt. Pudor movit primos centuriones, qui inter tela hostium praetorem Conspexerunt. Itaque urgere signi seros pro se quisque, iubere inserre signa, et consestim militem sequi. Renovatur ab omnibus clamor. Impetus sit velut ex superiore loco. Haud secus ergo; quam torrentis modo, sundunt sternuntque perculsos, nec sustineri alii super alios inserentes sese possunt .

aut morae notat; vide Geon. Oh s. III. s. - Liaborare aetem a vide ad III,3 , n. g. - Quintitia eum auia aquiis

ratis. Quinam , ait Crever. , sutit illi equites proprii Quintii, quum duarum legionum equites Calpurnius duxisse in hostem supra dicatur 7 aliition videtitue intelligi posse quam equites foeti. quos sibi nempe Quinis

litis desumpserat, quum legionarios equites eius eollega in hostes dueeteti Optatem , ut elarius mentem suam aperuisset Livius. LEN. 3. Nee sustineri alii stiper alios in=rentes sese possunt eod. Bearmi probh. Periet. DoL. Crev. et Drah. nnde recepi pro vulga amιinere. M. se Romani. h. e. impetum sistere. Siastinere alii

s. a. i. a. Patiumvir coni. Gron. non

enim posses aeeipi de Hispania, quia Minerre sese ait urgentium , nee bene diei de Romania , quibus nihil fuerit

necesse se sustinera mase, impetum stitim maxime emaeem et irrevorabilem esse optantibus. Tum sustinera

eo sensu vietum, da qno vide ad Arax. s. n. 7. Sed semper putavi

legendum esse sustineri hoe sensurnec sustineri, ratineri tes ad XXlv.

369쪽

Fugientes in castra equites persequuti sunt, et Perimixti turbae hostium intra vallum Peuetra Verunt; ubi ab relictis in praesidio castrorum proelium instau

ratum: Coactique sunt romani equites descendere Exequis. Dimicantibus iis legio quinta supervenit; deinde, ut quaeque potuerant, copiae asiluebant Caeduntur passi in Hispani per tota castra ; nec plus quam quutuor millia hominum effugerunt. Inde tria millia sere, qui arma retinuerant, montem proPinquum cePerunt: mille semiermes maxime per agros putati Sunt. Supra triginta quinque millia hostium fuerant, ex quibus tam exigua pars pugnae superfuit. Signa capta centum triginta tria. Romani sociique paulo plus sexcenti, et provincialium auxiliorum Centum quinquaginta serme ceciderunt. TDibuni militum quinque

amissi et pauci equites romani cruentae maxime vi-Ctoriae speciem secerunt. In castris hostium, quia ipsis spatium sua communiendi non fuerat, manSerunt. Pro concione postero die laudati donatique a C. Culpurnio equites phaleris : pronuntiavitque, eorum maxime opera hostes lasos, castra Cupla et ex Pugnata esse. Quintius alter praetor suos equites catellis ac si bulis . donavit. Donati et centuriones ex utrius liae exercitu permulti; maxime, qui mediam aciem tenuerunt.

mani. aesa inferentes. irruentes tu hostem. alii su aer. po t. alicta. Di I. 5o. et Mutitia stipor Intis XX ll. 54, aliaque his similia. 4. C iae vi Mana; vide ad XXI. 38. n. 3. - EAigua Para pugniae, li. e. hostium . qui ex ptigua evaserati . Phaleria. ornamentis, equorum vel

tile, mulierum memorantur. IMMEHatu. e ustila ex auro es,e crede h. i. caulliae , catenuluc, h. l. nou Oma-

Dissiliaco by Corale

370쪽

v. C. 567.

LIB. XXXIX, CAP. 3367

XXXII. Consules delectibus aliisquil, quae Boniaci

agendae erant, peractis rebus, in Ligures provinciam exercitum duxerunt. Sempronius, a Pisis prosectus in

Apuanos Ligures, vastando agros urendoque vicos et castella eorum, aperuit saltum usque ad fluvium Macram et Lunae portum . Hostes montem , antiquam sedem maiorum suorum, Ceperunt; et inde, superata

locorum iniquitate, proelio deiecti sunt. Et Ap. Claudius felicitatem virtutemque collegae in Liguribus Ingaunis aequavit secundis aliquot proeliis. Sex praeterea Oppida eorum Expugnavit: multa millia hominum in iis cepit; belli auctores tres et quadraginta Securi percussit. Iam comitiorum appetebat tempus η. Prior tamen Claudius, quam Sempronius, Cui sors comitia habendi obtigerat, Romam venit; quia P. Claudius frater eius consulatum petebat. Competitores habebat patricios L. Aemilium , Q. Fabium, Ser. Sulpicium Galbam, veteres Candidatos, et ab repulsis eo magis debitum, quia primo negatus erat, honorem repetentes. Etiam, quia plus quam unum ex patriciis creari non licebat 4, arctior petitio quatuor petentibus crat.

tinnulla aut eatellis pleeterentur IDrah. eingola aeu balteos militares.

de Aeta , cap. 5. pag. 35 3; Torretitius vid Ilor. Epist. l, i . 55, ornamenta militaria. tid eiugiem canitii ecipitia Laeta quibus chlamrduin s hialae in. inrete hau tur; qualia in gladioriam ea-Drilis et ealigarum fastigiis sub geni

titia. tit in vetiistis mouimentis cernimus, appouehantur.

Cap. xx xl I. i. Ad si Macram vi Gnae portum I vide ad XXXIV, 8 .

n. I. - Montem. Anidum, antiquum aedem maiorum stiortim , in antiquis

SEARCH

MENU NAVIGATION