De causis et signis acutorum et diuturnorum morborum, libri quatuor. De curatione acutorum et diuturnorum morborum, libri quatuor. Cum mss. duobus, Harleyano, & Vaticano, contulit

11쪽

ocrem impendi. Etenim haud modo Libros duos editos inter se, sed eos etiam cuiu CodicibM MSS duobus contuli. Horam alterum mihi suppeditavit editis a sua Bibliotheca Dominus Dominus Harten Comitis Oxoniensis Filius unisus, qui, Literarum cultor fautorq; exim , ut Libros quo se , optimos rarioresq; undiq; summosudio colligit, ita eos in Literatorum usum pem molatandos summa cum facilitate imperiit. Alter ut, juxta Exemplar M8 in Vaticana Romae Bibliotheca sematum exscriberetur procuravi: quod nousne magna, ut miritur, accuratione prisitit Dominicus Regesetti, Gratacus, ut ipse ait, In eadem Bibliotheca Scriptoris v is Had ano Codice, deest pars illa Cupitis de C sis

auu,. Signis Dilenae, unde ordiuntar Libri Ediii ; alia tamen quae in his leguntur, in eo itidem continentur omnia. Verum Capita illa postremi

Libri quinque, quae in prima Crassi Versione deerant, non in suo hic loco, sed in primis in paginis reperiuntur, aliqvi inter i , illud ubi de causis Tetari agitur, macuo relicto spatio. Capita etiam mutila in omnibus tria, de Curatione nempe Phthiseos, secoris, ct Lienis, extra ordinem in hoc MS posita sunt: utpote cum hoc de Liene illud de Phihis praecedat; quae autem de 'core scribuntur in sine et 1ius Codicis adsecta sint, post Curationem Elephavita'. Hoc ideo accidisse existimo, quod non ex uno Exemplari aut eodem tempore omnia

exscripseris Librarius; sed, transpositis sis Capitibus post reliqui totius Libri exarationem in lucem unde unde protrusis, ea illic descripserit: eum in suis quidem locis aliquid intervalli relictum foret, sed quod minus

ad ista recipienda esset amplum. Codex enim integer una ct eadem manu scriptus est. Hic autem, licet trecemis annis parum antiquior esse videatur, plurimisq; passim mendis laborans, eas tamen ex boni potius Exemplaris, quam Librarii, defectu contraxit. Nam alioqui scriptura, pro istis temporibus, satis nitida accurata es; θ' gra- 4sima in hoc Errata aliis etiam MSS communia sunt in eo monstra ista turpia Verborum, quae ubiq; occWrunt, punctulis, tanquam stigmate quodam, inuruntur. Porro ex eo plus alumenti, in emendando Aretaeo, habui, quam sperare ausus sum et cum omnes hujus Authoris MSS, de quibus ad me notitia pervenit, parum veteres P

maculis etiam foedi s is inquinati ; siquidem hujus ope non modo merbis Ionicae suae terminationes passim redditae strat, sed proba ac fana sererentiarum quorundum lectione nitido tersoq; huic Authori sensus

proprius atq; elegans restitutus. Quare Codicem Aretaei, Fines ano emendatiorem, haud ullibi exstare erediderim. Codex Codex Vaticanus, ut ex Amico intelligo, qui hunc rogatu meo imspexit exscribendum; curavit, valde recens est. Ex eo mix quicquam suppetiarum hausi, nisi quod Dialectum quandoque, hujus authoritate, ubi caeteri MSS in hac re deficerent, emendaurrim Hic, ut emeri, perquam vitiosus es. Aliis item, ut credo, magis mutilus ; nam licet

ista

12쪽

ista in principio, de Cassis Signis Dilepsiae, contineat, omnia in eo desunt, quae possi Stellulas in hae Editione Capiti de Cumatione Melan

otiae interpositas habentre. Haud inratiles etiam, licet numero paucae, Variae fremunt Lectiones, quas in suo utriviis Aretaeo Margini ascriptas mecum communicarint, Viri in Libris Graecis Latinisq; me alijssimi, deque Re Literaria optime meriti, Joannes Albertus Fabricius Hamburgensis, Michael initiatre. Lectiones has non fuisse docti cujuspiam conjecturas, verum ex aliquo in decerptas, ex hoe liquet, quod inter eas reperiantur ali-qliae sensus plane expertes, quaeque in iis quibus nos ut ar MSS familiter legantur.

Latinam Versionem de hisdio dare libuit, quia Crassa Traductio, ID Novacet haud prorsM aspernanda, tamen saepissime, quoniam paucis M8S instructus id operis fusceperit, obscura, is fatetur ipse, ac dubia fit ;mihi quidem insuper duriuscula ac parum elegans videtur, ita ut' neque Graeca legentibus multa planius explicet, ipsa,sine Graecorum auxilio, haud raro mix intelligi queat. Num in hae plus, quam in ista, operae adhibiatum fit, nescio; nostra non dubito quin Lectoribis futura st commodior e cum rerum, quibius ille destitutus est, supra dictarum ope, Aletari eam aliis Medicis antiquis, cum Aetio praesertim, qui multa ex eo, mila ejus facta mentione, evidentissime hausti, Aretaei denique eum Aretaeo ipso comparat me, sententias haud paucas, minime antea comprehensu faciles, elare saltem his expressas imismem. Ubioraque Graeca ita corrupta sunt, is iis mederi prorsus desperaverim, ea non fine sensu aliquo, uti arbitror, probabili, Authorisque de iis rebus tractationi haud inmotarus, adumbrare tentami. Hoc quicquid est, in Ver sione licitum esse exi limaoi r quoniam, re se instituta, Authori missa feri potes injuria ; nam in Textu Graeco nihil mel in melius, conjecturis lautum ac diminationibus meis, sed omnia aliqua authoritate fretus, immutavi. Quoniam mero Crassum, merbo merbum nimis sidereddentem, sententias ipsas aliquando nec Latine salis nec dilucide e fferre percepi, id potira mihi curae fuit, ut integra orationis membra, quam lit voces quomis, plene O aperte, cum ea id qua licuit bremitate, exponerem; Celsique, qtis, Tiberii temporibus, non modo de

Medicina, sed de Rhetorica ' optime purissimeque scriptitavit, Phrobus loquendi formulis, quam saepissime potui, sum usus. Imis

Latinae Versionis paginis Notulas quodam subjeci ; tibi Hippocratis effata indicantur, quae fine tista saepe musatione scriptis suis immiscuis

Aretaeus, ea ad plurimum ex germanissimis ejus Libris hauriens, Mi ex Aphorismis, Prognosti eis, ct Libro de Vita Acutorum. Ibidem Deos etiam subnota , unde plurima clam in Commentarios suos in-

In Qtiimiliano reperiuntur aliqua Ces de Rhetorica fragmenta.

trusi se

13쪽

quos Aetius ex Archigene sese petere resatur; quod quidem, si quem Juam Aretaei ulterius emendandi cupido ceperit, studiis suis haud inc modum reperiet. Quodque Morborum saepe, quorum Signa Causasque explicaverat Aretaeus, Curationes temporis isuria perierint, non absurdum fore judicami, s Lectores ad medendi rationem in iisdem assectibm a b d eis ejusdem Sectae usurpatam remittere, e praesertim eum ex his Archigenes Aretaeus vix quisquam de aliqua re scripserint, quod non in infituenda Medicina plane conmentur, i rim fere verbis praecipiatur. Alia quoiue, dimersae Materiae, Notis interposui, quorum praecipuasi ni quaedam ad Historiam Medicam spectantia. itibi. V ri nitum Lectionum eo Hem, e Libris Editis in MSS autenes,&iumemoratis collectam, ad Editionis hujM Paginas Lineasque accommo. 'Loi. Haud mesta ex iis, ut opinor, qstistiam eruet, quod faciliorem reddet Aretaei lectionem ; nam quicquid ad eam rem facere videbatur, Textui js hava dubitanter inserui; ister Uarias Lectiones iis, quae jecta sunt, detrusis morabulis e notato sinas, quaenam in unoquoque Libro mores snt receptae. Dialecticas mero mocularum formationes, quae in Editis aliter se haberent, sive has in Harleyano sive in Vati cano Codice repererim, in Textum itidem admisi; quibus in Leis id factum sit, aut utrius Codicis authoritate, declarare supervacanelim existimans. Nimis multa, nimis gravia quoque aperta Librariorum rata metuo ne inter has Lectiones posuerim; sed MI eae his alia emendandi oceasionem aliquando arripui: ex iis Lector intelliget, gutam turpiter depravata ad nos pervemrim Aretaei scripta, quanta ideo in coniectando licentia indu eri debeat, quamque nulla spes omnia corrigendi asu eat. In Notis has Lectiones sequentibus, cur qVasdam receperim, quasdam reficerim, rationem rediari; aliae ita manifeste se tuentrer, aliaeq; sese ipsas coarguunt, ut de iis nihil stradici possit. Quas fel in emendando, Conjecturae, ut plurimum 1 milibu3, .el Hippocratis, OeI Aetii, .es Aretaei loquendi modis flabiliuntur. ἡ 6 2 G Aretaei Dialecto componere decre ram ; sus res ideo lacto prorsus negligi non debuit, quoniam adeo parvo in mumero ad nos per-T Rey - Seripiores Ionici. me quod longe aecurativi doctiUD quam

ego id exequi potuissem, immo quod consummaiij me praepilam st, hu-

munitati debetur Viri eruditi mi Michaelis Maittaire, qui eum Lia brum suum infignem de Dialectis Graecis edidit, nondum in Ar Dei scripta inciderat: Φerum ubi postea Authorem hune evolvis set, O quaedam de ejus malicto collegisset, ea rogatu Viri CL Johannis Freind diligeriis e recensuit, , una eum Aretaei Libris imprimi benetote permist.

Aretaeus

14쪽

Aretaeus, Mi memo non subsunt, Scriptor utcnuque perspicuus, ta- D men quia .erbis Antiquis, Poeticis, Ionicis, Hippocratis' scilicet Homeri Ibiam imitatus, frequenti me utatur, iis qui in Auithorum istorum lectione non sint plurimum versati, haud raro imiellectis di estis midebitur. Habet etiam ipse merba quaedam sibi propria ac peculiaria ; in moribus quoque novo more componendis, Poeta rum ritu, uber, facilis, peritus. Gare Leκicon huic Operi attexere necessarium duxi, quod quidem mimis doctis dimitiora explanaret Aretaei merba, Criticis autem nomarum mocularum musem, meteresste novo sensu uyurpatas, uno quasi intuitu ostenderet. Igitur quasdam, per se satis cognitas, licet cum aliis mocibus haud communi more connexas, tamen ex orationis serie haud di culter comprehendendas ; eas item quae dubiae essent, mariisque sensibus in hoc ibore adhibitae, Alphabetico Ordine digess r ita ut etiam Indicis Ioco, quoad me a notatu digniora, nam Rerum memorabilium in Libri totius fine subjicietur Inde hoc die post taxi con. Medica menta frequenter adhiberi praecipit Aretaeus, quorum Compositio in his ejus Libris haud explicata es horum praeparationem eum dejoripsisse merisimile est in iis quae de Re Pharmaceutica se confecisse perhibet commentariis o quapropter in Lerico locos in Antiquorum scriptis subnotare, unde Medicamentorum sorum formulae peti possent, non inutile futurum putavi. Praefatiouem hane subsequentur Dissertationes aliqvot de Aretaei aetate, ΤSecta, opinionibus, Scientia Anatomica, Mnaxi Medica ; ubi quae de ihis rebus memoratu digna reperire potui in unum redacta ordine exponentur. caterum ut haec omnia, accurate emendata, nitideque impressa, in publicum prodirent, nec operae nec sumtibus parcere motui. Textus praesertim Graecus unius tantum Ορ alterius literulae menda laborat, ' Typis Oxoniensibus maximis atque optimis excubus. utinam alii aliquando, qui in eadem lingua de his Rebus digne tractarunt, e magnisico nostro Typographeo edantur. Nam cum, intra quinquaginta annos proxime

elapsos, in celeberrima hac Academia plures, iiq; optimae notae, eh omnis fere generis, Authores Graeci, magis emaculate, magis sumtuose, quam intilla alia Europae urbe, impressi sint, jure aliquo miremur, quod nihil quicquam Medici cujusvis Graeci, ne Galeni, ne Hippocratia μidem Opu simiam ullum Praelo fuerit unquam Οxoniensi subjectum. primum itaque inde prodeuntem, inter Antiquos mole, non pretio exiguum, Lectores eruditi, benigne accipite Aretaeum ; Ο quicquid in hoc opere peccatum sit, 'diis his jam languescentibus faventes ignoscite.

16쪽

QuDNAM tempore floruerit haud ita facile suspicari licet, eo quod nullius omnino Scriptoris, qui quidem ad nos pervenit, nisi Homeri & Hippocratis meminerit: neq; vicissim ipse, nisi a tribus Scriptoribus antiquis, Aut re scilicet librorum quorundam qui sub Dioscoridis ' nomine seruntur, b, & nuti denique, idq; strictim & quasi fortuito, memoretur. Ex his Actius quinto saltem saeculo non vetustior est, siquidem ex Oribasio, Disant Imperatoris Medico, qui sub finem quarti inclaruit, multa passim se haurire testetur d. Invno si A n ipsum consulamus, invenietur adhuc recentior; nam M Cyrillum G Archiepiscopum Alexandrin , qui A. C. mortuus est; M Petrum Archiatrum Theodorici g scilicet Gothi, qui circa oo imperavit, diserte nominat. Aetio aetate inferior est Paulus; si Arisbabus h fides, saeculo ineunte Septimo clarus :) quippe qui quaedam ex Alexandro Tralliano desumit t: Alexander autem, qui Romae beste Agathia circa Justiniani tempora floruit, nonnulla mutuatur ex Aetio Dioscorides vero fine dubio Libros de Materia indica composuit intra Neronis Titique imperia; is enim et, Κρατ s Licinii vel Leeanii) Bassi λ, quasitum Viventis, mentionem facit: Leeanius autem Bassus Consulatum gessit anno Neronis Xl M ; eodemque anno, quo Plinius Naturalem suam HL storiam Tito Vespasano sic enim cum Ggatino R arbitror) dicavit, e vita

decessit.

17쪽

LE ARR TIBI AETATE.

Ab hac itaque parte nihil contra Vossium ' dici potest, qui

Arct m diu ante Caesares vixisse scribit, hoc innixus argumento, quod lingua usus fuerit Ionica: quam quidem Vossius aliquot ante haec tempora saeculis a nemine usurpatam fuisse assimat. Illud tamen a Volsio perperam asseri probat Menetius P, qui, ut alia omittam, Amani Indiea, Adriano Imperatori dicata, Ionice scripta esse monet. Caeterum, quod post initia Caesarum exstiterit Aretaeus, ex hoc ipsius opere luculenter evinci potest: Etenim non modo Antidoti a Rege Mithridate consectae, sed etiam uti animadvertit Vir Docti stimus, Clericus q) illius, quae quoniam ei immiscerentur carnes Viperinae, ab Aretaeo ἡδί

Sc ἡ διὰ s a creteris vero Graecis Θηρια vocata est, mentionem facit. Hujus autem Author fuit, Neronis Archiater, Andromachus: ejusque componendi rationem Versibus Elegiacis, qui apud Galenum x etiamnum exstant, conscriptam ad eundem Imperatorem misit. Quin D Medicamentum διαὶ Bψασα, quod item, Aetio teste V, ab Andromacho excogitatum est, adhiberi praecipit Aretaeus L Ita minime dubium est, quin post initum a Nerone regnum Medica haec ille Monumenta literis mandaverit.

Neque minus certo assimari potest, eundem Dioscoridi fuisse aetate aequalem, si Libros de Euporistis, ubi occurrit Aretaei nomen, recte illi ascriptos ine judicemus. Hoc quidem negant nonnulli: audiamus autem, quid de hac re sentiat, Dioscoridis Editor, Misaremus. Duos hosce libros, qui quidem omnium prope Morborum per-r

media, eaque Simplicia, aut certe ex paucioribus composita, complectuntur, plerique Dioscoridi Anatarbaeo ascriptos falso fuisse sus - cantur nec immerito. Enimvero v quisquam reperietur, cui vel prima inspectione non videantur partim ex illius libris de materia medica, partim ex aliorum quorundam Autorum scriptis, non quidem ipsius Dioscoridis, sed alius potius cujuspiam opera, collecti M quasi consarcinati : quippe cum hic simplicibus nonnullis prorsus aliae tribuantur appellationes, quam quae apud illum extant, ac soloecismi etiam complusculi, in quos vix alibi Autor ille impegi sie

deprehenditur, passim occurrant. Attamen cum alioqui dicendi ge- nus unum idemque constet esse, aut certe non ita ei dissimile, quo

Dioscorides noster ἰ,-Υλκοῖ usus est, praetereaque saepenumero ab Aetio ad hunc eundem Autorem remedia varia reserantur, quae non

aliunde quam ex his ipsis Parabilium ad Andromachum libris deprompta nemo non judicet: una cum piae memoriae doctissimis viris Moibano & Gesnero eo facile adducor, ut credam & hosce libros, aeque

ac priores illos, Dioscoridi Ana carbaeo attribui oportere. Neque --

18쪽

DE ARETAEI AETATE. xiii

rb cum sint, fuerintque semper, unius ejusdemque stirpis diversa Syn- onyim, quorum essent aliis si a significantiora, cuiquam alienum videri debet, unum eundem Scriptorem, prout succurrit, modo hoc, modo illud nomen, ad arbitrium usurpasse. Quin & pro dive forum temporum ratione, quibus haec ipsa setibi potuerunt, apud vulgum,si m penes arbitrium est O ,somma υ-- ,d1versa quoque nomina invaluisse mihi se verisimile. Quod ad Maecisinos atti- minime dubium est, quin serique librariorum seu incuria seu etiam inscitia obrepserint. Sed & nonnullos interdum ipsi Dioseoridi per imprudentiam excidisse haudquaquam negaverim, quum & ad res magis quam ad ipsa verba attendemi, Sc esset illi sermo Graecus inso litus, ac inusitatus, uti vel ipse Galgnus, lib. xi. Simplicium abunde

testatus est. Nihilominus sit quaecunque Diose ridis nomine circumferebantur opera uno volumine L prehenderentur, hos etiam libros ς prioribus adjiciendos existimavimus. ΠDe eadem hac re quoque dubitatum est, ideo quod nihil de lim Diosctridis opere dixerit Galenus. Atqui, praeterquam quod silentium nulla in re testimonii loco haberi debeat, hi G-poriston Libri, in quibus Remedia tantum parata facilia nudε ac

simpliciter exponuntur, neque ita diligenter elaborati, neque adeo Meducinae usibus accommodati videntur, ut ab iis in medendi arte magnopere iuvari potuerit, Vir in omnium Medicorum scriptis, la in Morborum curatione versatissunus, Galenus. Ellam Oribasus, qui omnia sua Volumina ex aliorum scriptis contexuit, Dioscoridem, lilati ex his ejus Libris plurima depromat, tamen haud matenus satis sit, de hac re iractasse pronuntu i f. Quid i an non videmus Galenum, Plinii, &Erestantsemel R tantum, Idque leviter, secisse mentionem i licet E Uoriae Naitiralis ab illo collectae haud mediocris pars e Rebus Medicis constet; hic autem Vocum Hippocraticarum Interpretationem ita diligenter conscripserit, ut Galenus, idem ipse agens, permulta sit ex eo mutuatus. Adeo liquet minime

hos eum latuisse Authorea, & tamen parum abfuisse, quin utrumque silentio praetermiserit. Potiro Galeni se ista, in quibus solis idoneam is invenisset de hoc Dioscoridis opere loquendi occasionem, ad manus nostras minime pervenerunt. Nam Libri de Euparistis, quos later Galeri scrip-tλ reperimus, pro Subdititiis vulgo habentur. Id profecto non injuria; tam, quae de hac re composuit Galenus, ea suo tempore non su- puriuisse tradat Oribasius qui Collectiones Iuliano dicatas de omnine Medica ex optimorum Authorum scriptis in unum redegit, ita ut nihil omiserit eorum quae Galenus dixerit s. Certe Oribasus, qui DL

coriis Eupori a diserse nomin i, his ipsis, de quibus agimus, Libris usus est curti ex iis, uti cuivis utrumque Auctoreni conserenti

ae Praef. ad Luporist. L Fabric. Biblioth. Tom. 4, in Indice Scriptorum a Galeno alleis Prurum. praef. ad Euporist. v Praef. ad Med. Collect

e statim

19쪽

statim patebit, magnam partem tertii quartigiste ad Eunapimu Libri plane exscripserit. Neque alios ab his vidit, Oribasii aetate non ita multo inferior, Aelius: quoniam ex Dioscoridis Euporistis aliqua se haurim profitetur, quae M in his quoque expressa 4 invenimus. Itaque sicui minus placuerit hos Dioscoridi Libros attribuere, qui cur ei tribui non debeant, haudquaquam percipio, quisquis tamen eorum fuerit Author,

hunc, adeisque Aretaeum, Oribasis vetustiorem esie omnino statuendunt est. Caeterum, ut ante Oribasti aetatem Libri isti, nisi ad Dioscoridem rovera pertinuissent, ascripto ejus nomine venditarentur praeterquam

quod id ita evenisse nulla a Vetere quoquam injecta sit suspicio) videtur factu fuisse dissicillimum. Etenim haud unquam Medicae magis ubguere Literae, quam in saeculis Dioscoridi Oribasimque interjectis: uti comstat ex magna illa insignium Medicorum copia, quos haec tempora profudere, quorumque nomina, et etiam scripta quaedam adhuc in Galeno, Oribasis, & Aetio reperiuntur. Fuerunt quidem, praeter Dioscoridem gnatarbaeum, alii duo, qui de Rebus ad Medicinam pertinentibus scripserunt, eodem nomine appellati. Horum alter, cognomento Pharas, Antonii Sc Cleopatrae familiaritate clarus φ: alterum, quem ia Alexandri m 8c seniorem vocat, paulo ante sua tempora vixisse tradit Galenus f. Is autem qui Euparsa composuit, haec Andromacho inscribit cujus nominis duo itidem exstiterunt,

Neronis Archiater, & Archiatri Filius. Horum ne Senioris quidem ad aetatem Phaeas iste pervenire potuit; Andromachi, saltem yunioris, temporibus ineque enim certi quid de alterutrius Andromachorum morte novimus florere poterat Iunior ille Dioscorides. Sed cum Aetius Pamlusque, sive quid ex Libris de Materia indica, sive ex Euporistis desumant, nihil adjiciant, nisi se id ex Dioscoride hausisse : neque simul

indicent, utro ex Opere, aut quo ex Dioscoride, idem depromant,

quia in Medicamemtorum explicatione Ana narbaeum operam navasse erat

omnibus notissimum ambos hos eundem Dioscoridem pro utriusq; Operis Authore habuisse censendum est. Quod si Eupori Ana et, arbaeo domum adjudicemus, haec ab ill Archiatro potius, quam ejus filio, imscripta fuisse probabile est. Nam Erotianus in Vocum Hippocraticarum Collectione, quam Andromacho dicat Archiatro, quaedam ex Dioscoridis Libris de Materia indica profert: qui, cum ab omnibus magnopere cel brentur, & Euporistis Ionge sint accuratius persectiusque compositi, alia quo etiam post ea tempore conscripti fuisse videntur. Itaque si haec

Vera esse credamus, quae certe sunt maxime Verisimilia, Aretaeum, non

modo post susceptum a Nerone Principatum, de quo dubitandi non est locus) sed & ante exactum Titi imperium, vixisse statuendum est. Sin quis adhuc fieri posse assi et, ut haec de Euporistis Filio Androma-

s Praef. in Exegesia. Vid. in Exegesi. . Suidas in Lexie:

20쪽

DE ARETAEI AE T A TE.

i suerint dicata, vel etiam a Dioscoride illo Juniore composita, ne tum quidem quicquam, nisi hoc, evinceret; scilicet id tantum ex hoc Scriptore certo colligi posse, quod saltem vel Trajuni vel Adriani temporibus haud inferior fuerit Aretae-. Sed ia ad opinionem nostram confirmandam id etiam facit, quod, non nisi intra determinarum illud, a Neronis ad Adriani usque imperium, annorum intervallum, Aretaei satis commode collocari possitisetas. Neque enim diutius Secta viguit neumatica, quorum opinionibus hunc sese addixisse mox docebimus. Nam ex sis, Medicorum suae aetatis Primceps, Trajam Sc etiam Adriano rerum potiente uti ex Juvenale S cons at inclaruit; cujus praeceptor fuit Agathinus, Agathini vero, Sectae

istius Author, Athenaeus. Quare omnino necesse est, ut non procul a Neronis imperio Secta haec initium acceperit. Praeter eos, de quibus sumus jam locuti, non nisi alii tres a Galeno memorantur neumatici, Herodotus, Magnus, Sc Leonides; quorum Herodotus, Agathino etiam Magistro usus, Romae magna cum laude artem suam exercuit Ante hun uti e Coelio Aureliano dis cimus,scriptis suis innotuit Magnus Leonides autems leni saltem aequalis fuit, quippe cujus mentionem faciat idem Coelius qui Sorani scripta se in Latinum Sermonem convertisse agnoscit i: Soranus autem iste, Trajano Adrianoque imperantibus R, Medicinam excoluit. Contra Sectam hanc, tanquam jam demortuam & in Virorum illorum Libris duntaxat superstitem disputat, Antonini Imperatoris Medicus, Galenus. Itaque non alio tempore Aretaeum exstitisse credibile est, quam eo, intra quod aliqui saltem ejusdem Sectae viguere Medici. At hie scrupulus quidam injici potest, Galenum scilicet, qui immmera Medicorum nomina ia opiniones scriptis suis ubique immiscuit, si Aretaeum subsequutus esiet, non fuisse commissurum quin aliquam ejus alicubi fecisset mentionem. Prosem fatendum est, hujusmodi argumento multd facilius quemvis eo adduci posse, ut Ametaevis Galeno fuisse juniorem, quam ut Euporista illa ad Dioscoridem non pertinere, existimet. Neque enim omnino verisimile est, tau Galenuymnocraticae, si quis alius, Artis Eloquentiaeque admirator, si in Aretaei scripta unquam incidisset, hunc, Medicinae Parenti ita similem

ac pene aemulum, memoratu dignum non judicassiet. Neque vero, cum idem hic multa de morborum tam causis, quam remediis, doceat minimὶ vulgaria, ejus scripta sine aliqua vel honoris, vel reprehensionis nota, praetermisisset Galenus , praesertim cum neumaticorum caeteros frequenter collaudet, irequenter etiam coarguat. Causam vero,

cur a Galeno Author noster parum esse cognitus posset, invenio perquam probabilem. Archigenis circa cujus aetatem vixisse Aret ' Ω quocum Sectam habuisite communem docuimus) fragmenta, sparsim apud Aetium restandra, Aretaei scriptis ita omnino similia sunt, ut non mo