De causis et signis acutorum et diuturnorum morborum, libri quatuor. De curatione acutorum et diuturnorum morborum, libri quatuor. Cum mss. duobus, Harleyano, & Vaticano, contulit

발행: 1723년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

eqvi DE ARETRI IN REBUS ANATOMICIS SCIENTIA.

sinuatum: tenuibus intestinis & carnosius, sc crassius, & noxae tolerantius ; itaque cum hic insederit dolor Colicus, levius est periculum. AD sectis quippe tenuibus intestinis, S tenuis M acutus subest dolor; ubi vero Colon laborat, plurima est humoris abundantia, & gravitas ei inhaeret. Porrh propter illius situm atque connexionem, dolor modo ad costas pertingit, ac Pleuritidis opinionem facit, siquidem in his etiam oritur febris ; modo hic aut illic sub iis costis, quae Nothae vocantur, percipitur ;ita ut secur, aut Lienis dolere videatur, rursusque ad Ilia descendit. Quibusdam etiam ob eandem causam OF Sacro infigitur, & femoribus, Musculisque testiculorum qui Cremaseres appellantur ; cujus quidem rei rationem ipse non ignorans Medicorum quorundam inscientiam perstringit, qui in hoc casu Cremasteras exciderant, quasi propriam mali cavisam in se continuissent Quid Recentiores Anatomici afferunt ad veritatem propius adductum tIntestinorima x, uti Ventriculi, sunt Tunicae duae, quarum altera alteri oblique superincumbit: quando igitur harum connexio dissolvitur, uti nonnunquam fit in D enteria, interior Tunica secundum longitudinem

absistens soras exit, multisque veritatem ignorantibus excreti ipsius imtestini metum injicit, ia exterior tantum intus remanet, camemque contrahit, & ad cicatricem perducitur, homoque sanescit; id isserius Intesti m tantummodo patitur, quippe cujus camosae sint. Renes natura glandulosi sunt,'sed colore rubicundiores, Iocinori potius similes quam mammis testiculisque; hi enim glandes sunt, sed albidiores. Renes autem testiculorum figuram reserunt, magis lati tamen Mincurvi. His sinus insunt exigui, collo angus Uri, percolandae urinae imservientes: ex quibus nervosi duo exeunt, fistularum instar, canaliculi, sive Ureteres, qui Vesticae humeris utrinque inseruntur; & ab utroque Rene aequalis est ad Vesicam urinae via. Natura sinus Renum oblongos, A Ureteribus, qui angustiores sunt, aequales fabricavit Vesica crassitudinis est admodum exiguae, Nero que natura existit;

quapropter neque carnem contrahit, neque ad cicatricem facile perduiscitur. In repletione distenditur, & cum inanis est, considit; itaque idem in vicere, quod Articu sis, in extensione ia contractione, patitur : atqui in Articulo omnia difficulter sanescimi ulcera. Ad haec urina biliosa Macris Ulcus, si Vesicam occupaverit, erodit. Prope se invicem jaia cinit anus M Vesica'; quamobrem in Rem imflammatione, Vestica urinae difficultate assicitur; δc in Ve sicae Assectibus, Sedes nihil dejicit, quanquam haud sit alvus sicca. Membranae sunt ' ilibus assixae, quae uteri ligamenta sunt nervosa: harum illae, quae uteri fundo inseruntur juxta lumbos, tenues sunt: alterae juxta cervicem ejus hinc atque hinc ilibus adhaerescentes, valde

li Pag. 69, lia. s.

nervos se

32쪽

DEARET EI IN REBUS ANATOMICIS SCIENTIA. xxvi

nervosae existunt, lataeque tanquam navigii vela. Itaque si omnes hae Membranas relaxentur, sede sua foras exit et erus. Apparet aliquando ex duabus Therum succingentibus Membranis interior, ia ab alterius continuitate divellitur : .etestim duae tantum Membranae istius divisurae sulit quarum haec ob humoris fluxionem abscedit, sicut etiam ex abortu iapartu violento: tum vero Chorio adhaerescit; nam si illud vi extrahitur,

simul prodit uteri Tunica: at si foemina mortem evaserit, in sedem suam regrina, ei ad amussim connectitur, vel paululum extra propendet. Uteri aliquando osculum, usque ad cervicem duntaxat, prolabitur ; sed ultro se recipit, si summenta adhibeantur, vel obstetricis manu sensim

placideque reponatur. Caput sensumis Nemorumpie originis locus est, β sanguinemque a corde potius attrahit quam aliis membris impertit. Itaque cum morbi causa Nermis insit, sensus noxa haud vacant. Nervi licet q illinc undi quaque oriantur, tamen Sinciput V locus est omnium sensuum communis: ab eoque omnia adjumenta, omnesque noxae derivantur. Quare in fomentis adhibendis, usque ad merticem tantum, neque ultei ius procedere oportet. Neque solum Se us initium esse a Nertis , sed membrorum actionem & motum omnem ab iis ortum haber Erasi strati sequax, voluit Aretae--. Proinde si infra Caput principium aliquod assiciatur, uti Medullae Dianalis Membrana, partes, quae eodem nomine vocantur, & etiam continuae

sunt, resolvuntur ; si Nereii dextri laesi fuerint: si sinistri, laevae. At si mali principium sit in Capite, Nertis affectis dextris, sinistrae r

solvuntur partes: laevis itidem patientibus, dextrae. Hujus rei causa est, quod Nemorum situs juxta originem invertitur; etenim dextri non in directum ad dextras partes, usque ad finem, pertingunt: sed utrique origini suae inserti, continud se invicem transeunt in figuram literae Graecae X, ad oppositam partem tendentes. Utque in summa diu cam, sive totum simul corpus, sive aliqua membra, vel ab alterutra, vel ab utraque parte resolvuntur; Nermi interdum, qui a Capite ori-

untur, laborant, qui, ut paucis dicam, sensu sacile privantur, sed per

seipsos, motum haud ita facile amittunt: iidem, si per consensum, ab his qui 'motui inserviunt, aliquid vitii contraxerint, motus quoque paululum deperdunt: aliquid enim motus, quanquam haud ita mul-

tum, naturaliter habent per se. Interdum vero laeduntur Nervi, qui ex aliis musculis exeuntes in aliis terminantur : Ω hi sunt, qui praecipuam motuN partem coniment, Quaque Capitis Nervis impertiunt; ab istis enim plurimum motus hi derivant, licet per se habeant paul luna ; isti igitur motus desectionem praecipue patiuntur raro autem, aut, ut ego arbitror, nunquam, per se sensum amittunt. Et si forte fasciculus quispiam Nemorum, qui ex osse quovis proficiscentes in alio

finiuntur,

33쪽

κκVIII DE ARETRI IN REBUS ANATOMICIS SCIENTIA.

finiunturfiunt, vel exsolutus fuerit, vel disruptus, impotentes & trahuntur partes, sensu tamen non privantur. Ner diis autem Morbus proprius est, juxta Aretae i, Teianus te ijsque praecipuam inesse Melancholiae η causam docet: eos io Phrenitide x laborare, ac saepe contrahi: omnium autem Neret oris vi assiectum esse arthri- iidem y. Dec fere ad rem anatomicam spectantia exposuit Aretaein; non ut humani corporis fabricam quasi dissector doceret, sed ut, quod Medici est, illius notitiam ad morborum rationes explicandas accommodaret: Dogmaticorum morem secutus, qui, cum interioribus partibus O dolores morbor; varia genera nascantur, neminem putant his adhibere posse remedia, quas ipse ignorat Itaque in nullius magistri verba juratus, liuiat modo ad Hippocrisiis, modo ad Erasistrati, modo ad Herophili semientiam accedat, suam tamen interea opinionem libere interponit.

DECurandi ratione, quam tenuit Aretam

UT I ex proprio, non ex alieno penu haec de Medendi Arte

Monumenta deprompsit Aretaeus, ita in eadem Naturae ductum A Magistram, quam ipse vocat optimam h, secutus est Experientiam ; nec quidem ille magis in stylo efformando, quam in remediis adhibendis, peritus artifex & concinnus. Eo ordine, eo judicio, ita distincte pleneque traduntur curandi rationes, ut vix quicquam in hoc genere ex summi scriptoris manibus exierit ab tutius. Quae ab Antiquioribus dicta, eorum alia, utpote optima, selegit, alia limavit & expolivit : quaedam ipse primus haud infeliciter tentavit. Sed haec alias: nunc quod hujus loci est, varia medendi genera, quibus ille est usus,

perbreviter recolamus. DE VOMITIONE. Vomitum cieri, tam in acutis, quam diuturnis morbis, Hippocratis vestigiis insistens, praecipit Aretaeus. Quippe fisisse aut pituita exundet, si cibi corrupti aut humorum, sive cruditus d subsit, sive copia si accedat nausea si porro stimulo quodam aut

corporis contentione S uti oporteat, si denique alias radices egerit morbus h, ita ut caetera incassum fuerint remedia, haec curandi via optimo consilio adhibetur. Vomitio autem interdum aqua tepida aut oleo G

interdum

34쪽

int Ium i aut radiculis N, idque modo jejuno n stomacho, modo h coena ' ia a radicularum esu commode essici potest, siquidem leniter agendum sit: sin essicacius quid requiratur, Helleborum utrumque commendat, sed maxime assum; ultimum valentissimumque omnium evacuantium auxilium p. Hoc autem dari jubet cum Alica aut Lente incisum ad Sih ; vel imbecillioribus cum melle decoctum ad cochlearia duo . vel tria q. Quod itidem factitavit, ejusdem disciplinae sequax, Herodo i- Sed alias easque haud mediocres virtutes habet Helleboris albus ; Neque enim Vomitum modo provocat L sed est medicamentorum etiam omnium ad humores purgandos essicacissimum: non excreto- rum varietate M copia, id enim Cholera morbus potentius facit; neque vero intentionibus M violentia inter Uomendum, id enim Nausea in mari validius praestat. Caeterum neque vim neque qualitatem malam habet; quo fit ut laborantibus salutem reddat, & per exiguam purgationem, ia cum intentione parva. Porro vetustorum omnium morborum, qui radices jam altas egerint, cum reliqua auxilia nihil quicquam opis praestiterint, id unicum remedium est: siquidem igni facultate par est Helleborus albus, Sc quicquid ignis ustione facit, illo plus Helleborus albus per interiora discurrens operatur Spirationem nempe facilem ex dissicili, ex malo colore bonum, & ex macie habitum corporis pinguem essicit. ' Et hanc fortasse medicinam libentius adhibuit Aretaeus, claro ductus Herophili praeconio' qui Helleb rum forti mo duci smilitudine aequabat; concitatis enim intus omnibus, ipsum in primis exire. Id obiter notandum, ab Aretaeo praecipi Vomentia, non modo ut primae viae expurgentur, aut quicquid crudi Ventriculo inhaeserit, sursum ejiciatur, quod quidem unies Ueteres attendisse videntur; sed ut motu illo vehementi ia contentione qua inter vomendum Uentriculus caeteraque viscera cientur tum solidae partes si1ccuti ac stimulari, tum humores aut resolvi aut revelli possint. Itaque omnibus fere in Capitis morbis Vomittim excitari jubet. Et recentior experientia nos abunde docuit, quam vim in morbis Chronicis, ubi altas radices egerint, exce crat haec medendi via, praesertim in Ischiade, in Tumoribus Oedemissi in inero. DE PURGATIONE. Purgantia, in morbis plerisque Granicis, vel ad educendos humores, vel ad revellendos, vel ubi quid stimulo cieri oporteat, passim adhibet Aretaeus. Horum alia ex media Mat ria, uti et ismus Atticus, Coccus Cnidius, Aloe, Hiera, quam quidem ad

35쪽

DE CURANDI RATIONE.

ilari praecipit: alia ex valentiore constant, ut Geor;im puta, Elaterii , aes combusti , Se Helleborus niger. Essicacistunum vero omnium vel sursum vel deorsum purgantium, Helleborm albus. Et his quidem vel per se vel cum Ptisana L Mulsa uti convenit. DE CLYsTERIE Us. Alvus itidem ducitur ope Enemati , idque commode, siquid in intestinis emolliendum aut excernendum sit, vel siquid a Visceribus aut a Capite revellendum. Itaque in omnibus fere morbis, quos comitatur Inflammatio, perpetui sunt ulas. Euematum materia pro varietate morsi multiplex est : Sal, Nitrum, Ossopus, Ruta, Centaureum, Terebinthina, Castoreum, ex oleo vel aqua decocta. Quod si stimulo opus fuerit, injicienda sunt acriora, quae pituitam Sc bilem educant, veluti Euphorbium ac Colo nihis. κDE. SANGUINIs MISSIONE. Sanguinem in morbis quibuncunque, sive Diuturnis sive acutis, utut in his frequentius, mitti jubet Aretaeus. Etenim cum acuti sint, persaepe ita in praecipiti stat vita, ut nisi haec medendi via malum abegerit, illico moriendum sit: igitur ille, cunctatione omni abjecta, hoc auxilii genus prae caeteris esse tentandum judicati mare cum sanguis incensus fuerit, uti in peracutis morbis

plerumque accidit, Venam mature atque fidenter aperit. In Renum inflammatione v. gr. expedite & copiose. In Angina Sanguinem educit, latiori incisione, ut cum impetu & consertim exeat, quoniam ita fluenserit & ad calorem quam citissime mitigandum, & ad strangulationem solvendam, M ad reliqua omnia mala imminuenda efficax: in Pleuritide primo die & iterum eodem die extrahit: in Peripneumonia L J coris & Uente Cavae Inflammatione, duarum simul venarum sectionem praecipit: in omni denique Haemorrhagia, actutum, eo judice, secanda

est Vena, & assidue, postquam paululum sanguinis detrachiam sit, iterum detrahendum est, & eodem die, & postridie, & die perendino. Ita in

Venete Cavae inflammatione idem opus saepius repetit. Sed sanguinem mittere uti frequenter est res admodum delicata & nonnunquam periculi satis plena, ita acerrimo judicio utendum esse monet: quo fit, ut in Angina, Pleuritide, Peripneumonia, qui morbi sunt maxime praecipites, utcunque quoad anima deficere incipiat, continuari debeat Sanguinis detractio, non tamen quoad omnino defecerit, eum fluere sinendum sit. Etiam in Mosexta praestat, inquit, debito minus mittendo delim quere : nam si largiori detractione opus esse videatur, & bonae aliquae appareant notae, vena potest iterum incidi. Ad eundem modum in J coris D Uenae Cavete inflammatione, in Cephalara, in Melancholia, multus sed non consertim, bis nempe ac ter, idque alio die, mittendus est Sanguis, ut vires interim confirmentur. Idem in omnibus diuturnis j

morbis praestare convenit.

Venas autem in diversis corporis partibus, praecipue quidem in cibito,

36쪽

DE CURANDI RATIONE

& in Tati, quandoque au em sub Lingua, in Fronte, in Naribus, in

Pube, η incidere jubet. Primus autem ex Scriptoribus, quorum opera his diebus supersunt, menae Sectionis in Manu, mentionem facit aretaeus et in eo loco, ubi contra Medicos quosdam disputat, qui Sinistrae Manus Uenam illam, quae inter minimum digitum atque annularem jacet, in Rejectione Sanguinis, g incidi voluerunt: primus itidem mensuram Samguinis, quae aliquando emitti debeat, ad Heminam h scilicet, aut ad m-

minae dimidium, praescripsit: quod quidem accuratissimi Scriptoris, Cl. Danielis Cispici, diligentiam fugit, cum Aretaeum de hac re nihil prodidisse assirmet. 4Haec de Venarum Sectione. Secuit etiam, nullo quod sciam Auctore inductus, in Cephalara, Vertigine atque Epilepsia, arterias et ea

ad verticem, ad oculi angulos, juxta nasum, eas tum ante, tum p eaurem sitas, earumque Majores quidem ramusculos φ aperiri commode' posse scribit: quanquam harum utiq; quae anterius ad aurem jacent, nullam apud Scriptores mentionem fieri perperam assi et D Derinus. fDA CUCURBITUL 1s. Cucurbitularum usus apud Aretaeum uti& apud Hippocratem frequentissimus, in omnibus serὶ morbis, ubi sanguinem mitti oporteat: idque tam in lentis quam in subitis casibus; in Lethargo, Cephalaea, Melan otia, Dilena, Coeliaca atque Iliaca Passione, ac etiam 'flerica, perinde ut in Apoplexia, Teiano, Phrenitide, SVncope, Peripneumonia, Cholera, Jecoris, aliarumque partium, Inflammationibus. Et hoc quidem ille factitavit, pro morbi natura, diversimode, Sc in variis locis. In Melan olieis, Cucurbitas Jocinori & Ventriculo, aut limius ori admovet; dorso item aut inter scapulas, qua parte adhaerescit illi

Stomachus. In Phreniticis, atque Lethargicis, vertici potius; in Apo-plimeis, & Tetano correptis, occipiti imprimendas esse censet. Et in hoc ultimo quidem affectu eae ab utroque spinae latere applicandae: sed parum admodum flammae adhibendum: nam ancta Cucurbitulae labiorum impressio dolores convulsionesque excitat: oportet ergo diu trahere, ac leniter potius, quam brevi tempore festinanter id essicere. Co tra in Pleuritide, Cucurbitula debet esse magna, undequaque lata, Mad dolentem locum ambiendum capax : multaque sub ea flamma su

cendenda est ; non modo ut carnem attrahat, verum etiam ut ante ignis

extinctionem calefaciat. Extincto igne, si scarificando tantum sanguinis detraxeris, quantum vires permiserint, evidentissimum est in Pleuritieis auxilium. Cucurbitulas etiam Siccas, sine ferro, quas vocant, adhibet, aut Coxis easque g dorso aut inter scapulas, aut abdomini insta umbilicum x assigi praecipit.

37쪽

DE SANGUI su Gis. Restat D alia sanguinis mittendi via, ab Hippocrate M veteris aevi medicis haud quaquam memorata P eam primus, Hirudinum ope, instituisse vel saltem scriptis mandasse, videtur Themison, λ Asclepiadis auditor, qui aetate paulo Aretaeum praecurrit. Sed utcunque hoc fuerit Themisonis inventum, nulla ejus apud Celsum nec

etiam apud Galenum occurrit mentio. Are us autem Hirudines tribus

in locis admoveri jubet: in Satyriasi nempe ad sanguinem ex intimis locis educendum ; in Coeliaco affectu, eas post cucurbitulas apponit: in Jecoris denique inflammatione, nonnullis Hirudines magis quam scarificationem prodesse scribit: siquidem bestiolae morsus interius descendit,& majores erosiones facit: unde sanguinis profluvium, ab his concitatum, aegrius supprimitur. Postquam autem animal saturatum exciderit, Cucurbitulam astigit, quae ex intimis partibus sanguinem jam attrahat. DE MEDICAMENTIs: Ut in s nis Morborum explicandis, ea praecipue quae ad Prognosim pertinent Aetius Hippocratis authoriatate stabilivit; - quem, Celso l teste, recentiores quoque Medici,

quamvis quaedam in Curationibus mutarint, tamen haec optime

pro isse fassi sunt) ita in Acutorum Curatione ejusdem vestigia

presse secutus est, praesertim quoad Victus institutionem, ac missionem Sanguinis. Medicamenta, in peracutis affectibus, praeter Vomitoria & Purgantia, per os sumenda, aliquando praecipit: sed ea n que varia admodum, neque multiplicia. Horum quippe AEgrotantium optimam medelam, eodem duce, M ab Alimento peti judicavit; n

que raro ea, quae aegrotantibus offert, Medicamenta eorum cibo,

quasi furtim, R immiscet. Cibum vero cunctis Febricitantibus humidum esse aptissimum post Medicinae parentem docet: ' Ptisanae praesertim vari fis . praeparationes exhibens, ejusq; virtutes Magistri sui verbis praedicam: ita ut ad Febrilem aestum temperandum Sorbitionibus potissimum confidat. Itaque sive Urinam P cieri, sive humores attenuari, M incidi, q sive sputa educi, sive alvum liquari ' cupit, cum Ρtisanis atq; jusculis modo simplicibus, modo in quibus Mediuramenta ad id idonea di sibivuntur, id exequitur. Utcum; autem . victu tenui in Febribus utatur, in iis tamen ubi ines jam defici sicut in Morbo Cardiaco, sive is per se, sive ex alio, uti Phrenitide, oriatur, a paulo largiori cibo, vinique praesertim potione, nullis adhibitis Medicamentis, subsidium unicum petit. Vinum enim, immit, in substantia celeriter alit, usq; ad extrema ubiq; permeat,

robori robur adjicit, Spiritum torpentem excitat, frigus calore temperat, humorum redundantiam comprimit, extrorsum erumpentia atq; diffluentia coercet: Ad haec odore suave ac jucundum. est, ad con-

firmandas

38쪽

DE CURANDI RATIONE

firmandas vires vitamq; restaurandam valens, & ad mentem in furore mitigandam efficacissimum. Eo itaq; uti praecipue Cardiaco utitur, sed cum ea cautione, ut neq; in Inflammationibus u propinetur squoniam in his dolores auget, sed ubi hae absunt, naturam instauret neque ita meracum, ut hominem inebriet nervos'; offendat Idideo cum cibo aquam mixtum alias dari praecipit, eam mediocritarem interim secutus, ut neque aeger inedia consumatur, neque cibi copia opprimatur 7. Hac praecipue via in Curarione Acutorum, quibus Febres conjunguntur, nititur : vi κ nisi in Pleuritide quidem MPer reumonia Medicamenta paulo largius adhibens, ea scilicet quae humores extenuent & ad transpirandum idoneos reddant, quaeque eosdem lubricos fluxosq; ita ut per superiora educi possint, essiciant L In his itidem duobus η Morbis Medicamenta somnifera devorari jubet, quae ut Antiqui omnes perraro praeceperunt, ita sub mortem, quanquam hanc ab iis acceleratam minime sensisse videatur, Communi autem praejudicio deterritus, usurpari vetat. Nam si, immit, in ipso Strangulatus impetu A morbo appropinquante, id genus Medicamenti exhibeas, Te necis authorem vulgus esse arbitrabitur b. Siquidem M Anodynis in Ilio uti haud dubitat, Heriata puta, o e. licet in eodem Morbo somnisera Medicamenta Medico vix adhibere licere dixisset, nisi V ita ut, cum praesentia mala haud evitari posse manifeste praevideat, aegrum aliquando gravitate capitis torpida sopiat. Ex omnibus autem, quotquot adhibet, tam ad Ac tos quam Diuturnos morbos, medicamentis, praecipue C oreo utitur: utpote quod nervorum morbis mederi censeat, in Lethargo ς stilucet, Apoplexia, Telmo, suffocatione Hysterica, Satyriasi, Dilepita,

Gonorrhaea. Id itaq; cum inter omnia concoctionem promoventia x excellat, modo potui dat, modo in intestina infra injicit, modo in

nares, utpote omnium sternutamenta excitantium optimum, inspirat: externis deniq; applicationibus, Perfusionibus scilicet, Illiti ibus, Sc Cataplasmatis immiscet. In curandis autem morbis diuturnis paulo frequentius medicamenta praecipit, quorum praecipua sunt quae ad concoctiunem faciunt, uti A nihij succus, Theriaca, Mithridatium, Bestim Antidotus, Castoreum, g 8ec. praecipit etiam ea quae urinam movent, uti in Jecoris abscessiu & Renum assiectibus : aliquando & smdorem moventia quaeq; perspirationis vias fluxiliores h essiciunt, praescribit. Sed nuspiam ita prolixus est in remedijs adhibendis, ac in morbo illo omnium contumacissimo, Elephantias. Id quidem obiter notandum, quod Hippocratem secutus uti quiete in Acutis multum utitur, ita ad Diuturnos exercitia maxime commendat. Horum

ille

39쪽

xxxiv DE CuRANDI RATIONE.

ille varia genera perscribit: quae non modo in Diuturnis morbis adhiberi vult, sed etiam post Acutorum decessum, ubi ij in longos

transiverint l. In ordinanda victus ratione valde accuratus est: pra

sertim omnia quae ad Lactis, Asinini, Caprini, equini, ovilli, etiam

muliebris usum pertinent, multis in locis fusius exponit. Quod ad externa Remedia spectat, ea tam in acutis quam di turnis morbis frequentissime usurpat. In hoc quidem cum Methodicis maxime congruens, uti etiam in evidentium signorum descriptione; cum alioqui tam in causis subtilioribus enarrandis ex Anatomia scilicet petitis, quam in magnorum remediorum indicationibus,

ab ijs ut plurimum distentiat. Itaq; Perfusones, Epithemata, Fomenta, Illitiones, cataplasmata, A lia, Embrumala, Balnea, &c.

omnis fere pagina describit, ad refrigerandum D calefaciendum, ad humectandum Sc siccandum, ad relaxandum & astringendum, ad emolliendas partes ia roborandas, ut humores per habitum digerantur, ut corpora fluxa ia ad perspirationem apta reddantur. Horum materia modusq; quo adhiberi debeant ubiq; occurrit. De

Sinapismis itidem & Phaenimis frequens est mentio: in quo auxilii genere saepius cum Archigene convenit, qui, docente AEtio, de his multa scriptitavit. Quaedam deniq; ex Chirurgia petit; in Epite a terebram cranio adhibet; in capitis dolore, ustionem; ferramentum igne Candens in abseesh Jecoris suadet; de Aspera arteria secanda loquitur, quamvis sectionem ipsam improbat. In Calculiss Vesicam incidi jubet, locum; incisionis designat: ad Urinam eliciendam Cathetere, nisi imsammatio adsit, utitur. Haec sere habet Chirurgica : & sane dolendum est periisse ea, non modo quae de hoc λ ipso argumento scripsit, sed quae de omni i genere febrium, quae de morbis N -- Iterum, quae de Pharmaria seorsim exposuit. Ingens sane hoc rei Medicae dispendium, quod vel minima Scriptoris elegantissimi M

numenta interciderinti

LINIS.

40쪽

ΠΕΡΙ

SEARCH

MENU NAVIGATION