장음표시 사용
272쪽
Hippocratis prognosticon II. ' 6s
putis in thoracem effusio quae non est vetus, ex quibus cognoscitur prima collectio vomicae; si quaedam accesserint quae descripta iam sunt in effuso emp3emate iam longo tempore:ut cavi oculi Mesectus appetitus, sudores plurimi, &c. ita Galenus tertium hoc addit signum praeterea dissicultas spirandi:ita his consectatis notabitur recens emp ema.
9 Nini oppressi sepputato effuse pulmonibus:
' & denegato illis libetEse dilatandi loco. .locatis. 8. unde aegrius quam antὶ respirant.
Namsi ineunte morbo f thoracis Ji dolor infestet ''' eum sus irisso anhelitu, tu ae 3 in s , ct poctor tum adue vigesimum i ita diem ε disseratur, tum p
ru eruptiomm expectare oportet, aut etiam 7 celeris .
Sin 8 dolor remissior fuerit, y omniaque reliqua pro huius ratione, io tardius suppurati eruptionem expectare opbriet. L X V I. u Sed tamen necessariori dolor eum i suspiriose anhelitu 2 expectorato ante puris eruptionem incidit. r Nam rumpi quaedam suppurata dixit die 1 o. o. & 6o. sed nullas notas adiecit,unde in notitiam ducemur citias aut serius et uptura. Itaque hic agit hac de re. primo itaque notas depingit, quae ro . die vel citius effusionem suppurati praenunciantavi dolor, suspiriosus anhelitus, tussis, si ab initio perseuetau ontinnitate membranae a pulseones peruenies Et, ut illud expectoratum est signu unum suppurati: ita eo ipso die rumpetur Vomica, quo expectorandi finem faciet. Vt illa sputandi intermitato si signum
ruptae vomicae, dc excretionis puris in inane thoraciae.11 Id est, ruptionis imminente die pus agitabitur,& pars quaedam expectorabitur;& aberos ne putaris fiet dolor. Itaque si intermiserunt ii 'c symptom
t Med tempore necessario recrudescent. Si itaque sue rit dolor caeteraque symptomata mitiora, ad 6O. diem Vsque excurret malum, antequam effundatur pus. sin miniis remissa fuerint symptomata, medium tempud incurret ruptio.
is G δὲ μή, δεώ 4 16 ἐ-τκτεων γίnc L X v I L Eae i Lis autem illi spersunt maxime, quo eo ipse dis,quo rapta ess vomica, i febris 3 dimisit: .ct , illis. rini ου appetunt ac sitis sunt plane expers trarium aluus pauca ct gurata reddit: tum it pia ipsam 9 album EB, ct io uue, stii seu odi, ct i, pituita experi: tum ct si absue dolore est vehemen- riseritus expectoratur. LXVIII. Itaque qui ita suist vel Hyaevassem. M optime atque t celerrime liberantur risDῆ bus proxima minus, quo is propius ad hae signaJ Accedunt. aistante i Ex purulenti,. Quattuor euentus suppuratbrum depingit ad bonum, vel ad milum,ad melius, vel deterius:& haec citi iis,vel seritis. α Quae continuδ affigebat.
ni suppurato,&sublata omnis puris generration .
Vtraque ventriculi sicultate , & coquendi 'appetendi restituta:vel certe non amplius impedi, quae in doloris vi impodiebatur. 1 Simulatque pus eruperit. 6 Extincto pulmonum & alui ardore. Aluum
7 Pauca quidem , superstite multo suoco altili,
integritate naturalis oeconomiae in coquendo stribuendo. nam ὀiffundi significat nutricatum .pΗι corpus;& robustae coctricis est nota. . . . 8 Quod expectoratur.' Integritate partiumsolidarum.1 o Nativi caloris vi, se in omnes materiae partes aequaliter insinuantis. Ia I Id est, non bile, aut pituita aut atra bile peis susum sed prorsus aequale.
Expositio haec est praecedentis sententiae, id 3 A causa perpetub sineque remissione irritante.
4 Actimonia tenuis exudantisque materiae a membrana qua tenetur materia.s Διοπελέει , id est, perseue et : vi in Historia Erasini διατελέiat, id est, per totum morbum, id est, y c vel ad 1 . diem ue .aph. 8. Ita ut ante decimum
quartum, aut vigesimum diem nihil expectoretur. Vt decimoquarto die : pro ratione nimirum materiae & loci.vel 17.Non enim transibit vicesimum diem t nam is est terminus longissimus acutor Lun
8 Id est, tardias rumpentur suppurata, quae habent dolorem mitiorem. Itaque quae setius effundumtur, non habent dolorem sine remissione, sed remittit, di intermittit, nec toto perseuerat morbo: quia mi tior causi non ita rodit membranam.
9 Vt suspiriosus anhelitus,tussis;si haec analogia
dolori respondeant.1o Id est, pro ratione symptomatum tarditas m gis minusve,erumpet suppuratum.
11 Duo hi aphorismi suspicione non carent, si concas cum Coacis. Nisi intelligas de expectorato serosae cuiusdam materiae, quae exudat pute ipse,
dum continetur in vomica. Vt hoc velit Hippocrares quaecumque pleuritis expectorati est expers,in suppuratum degenerat,intra i 4. vel 2 o. diem. Attalis ple titidis, desiderato expectorato, conficto suppurato antequam rumpatur vomica & pus essundatur in spa-cium inane thoracis, expectorabit serosam materiam ,1 6 Quae alia in aliis apparent: ea quo meliora,ed melius ι &celerius restituuntur. q. d. quibus liberantur: dc etiam hi quibus plutimae harum nor rum elucent:
273쪽
LX IX. t Stii fa serpρnnitolintereunt. ς quos ta rupta mica Vin ris non dimisit: aut sifebricitandi' mscisse videamur, 3 iterato incendiὸ confagram siti ardent, nec ulu s edendi amore tenentur: tum cla, sunt pisse e ; pus autem viride ct liuidum expe foratur, aut pituitosum es spumans. Nam si hac, mnia inciserint . euit 1 intereunt. L X X Sed j, quibus seram Io tomatum Ialia quidem appa-
rem,alia versi non,ex iis quidam 9 intereunt,alty vero
is musto.tempore tandem id supersint. Sed ex illis omnibus signis syllogistisis, qua in iis apparent,riRrificatio fiet, omnibusique aliis.1 Si cuncta praua fuerint signa, morientur citis.
Supersiste in thorace vel pulmonibus soco in-ue vel, si capiant cibos, edendo nihil proficiunt. . apta. b. nam d. Gal. qui in tali morbo evadunt,s Iabesectata naturali theonomia. 7 subauditur ταδέως. Quod nim. in naturae virtute nihil spei fit reliquum: Quod indicant deiecta appetentia, & alui profusio. qubd autem morbi vis calamitosa sit atque funesta, ostendunt fibris contumacia, & sputi prinitas.' qui inedia sortiantur signa, partim tard*s moriuntur, cum superantur notae bonae a malis: propterea tardius, cum bona reluctentur, quae tans, Quia qub plures iacultates laes, fuerint, eb pe tori loco sunt aesti
io Coctione contidcrestituta paulatim natura: Ita mala signet phantur a bonis. ii salutis aut mortis.11 Vt sudoribus, urinis, capillorum defluuiis,& si libus.q.d.in cunctis per omnia signa coniectu
LXXI. silibus ver o ex peripneumonicis morbis abscossus. incidunt ponὸ aures, ct zsuppurant, aut ada in-frnas partes decumbit, 2 fistula ιxcitatur , his nesupersint d. quamuis pleuritis & peti pneumonia
proprie curentur expectorato: M, si expectorato nota curentur, suppurantur: exiliunt tamen & aliae ill xum cris es.Nimirum pro materiae ratione , dc naturaevi. Si enim materia fuerit calida ,& . adsit naturae vis, cum meatuum libritare, expectorato remissionem aecipient:Sed tamen alias habet clises , nimirum p rodites,abscessus crurum,dc utinam purulentiam. 1 Pute nim albo, aequali,ad cuius generatione cun cia 1ymptomata remIttunt se,cum integritate natur, coniuncta .aut si parotis non suppuret, aluus feratur& urina crassa multaque hypostasi praedita cumuli 'te reddatur.3 Vt H crura. Iἀest , vicus sinuosum, & angustam fistulae
1 peciem relatens ; ὶ pusis acrimonia. Aliorum morborum medela est fistula.d.Hi p. s. id. 3.
LXXII. . 1 Sedi huiusemodi abscessui J fure latetilige e modo Si 3 febris detineat, nec mira doloris
feratur,1 nec biliosa aluosecedant, nec ue facile auum meracis feratur, nec vero urina profuse reddatur cum multa hyposta Datque 3 certa alutisspes ab alii signis V salutaribus lugeat , tum commemoratoι
1 Q. d. si morbus non calamitosus sit drspeptos, eueniet abscessus honus. Noscitur autem p asmidissicultas in non senesto morbo , ex febri & dolore perseueralite : nam ubi haec quiescunt, paruus eiit morbus : sed magni per crisin finiuntur. 3.ctis . . Gai, nam patui soluuntur solum. Et silutares mutationes fiunt excretione,veIabscessu, aut sensim siluitur. Excretiones absolute crisis vocamus: dc nemo sabit. sanatur sine cris. Com itaque peripneumonia de qua hic morbus fit magnus, de crisis in ea speretur, iam hic Hippocrates docet, unde noscemus num per abscessum,vel excretione iudicabitur. 1 Iam enim dixit, insta aut sursum hanc finiti
per abscessum , qui antequam eueniat,praenuncia fi-gna aperiunt.Idem in aliis morbis cic pectandum:Gal. 3.ctis. 26. Si itaque haec non adsint, morbus seluetur sensi maxime per urinas tarius tunc persedem.
, Cum spirandi dissicultate. Id quod significat peripneumoniae denegati .
proprium iudicium per exaetionem: videlicet expe-.ctoratum. si cludum sit, vel non facilὲ excernatur statim:hoc denotat longum futurum morbum. Nam d. Gai ubi desinit dolor, mitescit morbus, nec opus abscessu vi etiam si expectoratum bene procedat.1 Ut nulla calidioris materiae suspicio fit: quae per excretionem potissim om iudicatur : hoc denotat morbum longum futurum , a crasso & crudo succo: qui vel Ilongo die soluet i, aut in abscessum abibit. 6 Quae si int signa ardoris, & calidioris materiae. quod ait,ea ratione ne crisin suam habeat 7 Quae materiam te occasionem fututi abscessus praeripiant: . aph. . nam ita coctione paut 'tim finem inueniet morbus. 8 Vel, At alij: Paratur autem salubris ab omni bus aliis salutiferis signis.velint alij:Indiciatur autς seperstes futurus ab omnibus reliquis salutaribu ' Quae in conualituris apparete solent. Vt ex decubitu, somno,mente,pulsu M.
ionis signa; imb potius illius tota spes si x his duobus aphorisinis eoiliges h
276쪽
In Hippocratis prognosticon I l. 159
praesagium cedant, nulla sperabilis salus. ut si ad ca- de pectis. supparatis. Et Paulus s. lib. mistis uti put cursum suum flexerit materia, fiet oculi peruer- tur,quas diu seruat.Verum d. Voga, qui aculeato cultasio, id est, conuulsio, &mors. Itaque,ut asserit Gale' icit O scalpello pertundunt succingentem membri nus hic, si mala indicia trium ptincipum partium Ram Vt ilicb pus prodeat; S illi qui usque ad pu,
ficultatum accellaint, indicium fiet , i αε es adiu unt,vel proimus mortem conferunt,cii muria cum ἄθρι,πor,id est,repente. Pure vitalis etiam spiritus uniuersus excludatur,vel g Id est, si illi refluxus omnino symptomatice, fistulas insinabiles inducunt. non autem critice fiant: & symptomatum accessio- . nem, .non autem remissionem adserant. Nam di, HIPPOCRATIS aEX Tvs.1 at metastalis accessionem adsert. LXXX. iX-An ναί τε, Τεπωδιωοι, a Ninvio est duplex, symptomati λ& critica. Critica autem ere, cum excitato incenio, translatio fit materiae ad superiores partes,onsecta iam habet haemo agiam. & expectorato onuenienter fusto, salus sperati potest . sin minius, o propinquo mors erit.
coniuncta J qua una cum febre continua incidit nam vesica dolores s per se ipsi N. necando susciunt. Huc accedit, quod eo morbi tempore 1 nihil pro suo ferantur, nisi diris quibusdam, scumsummai Id est,uesica instammatione obsessa. Quia enim aliter Hippocrates , aliter recentiores nomen phlegmones usurrint, ideo per symptomatum pathogno i presso Nonicinu periphrasin explicat recetiorum phlegmo- riori. Durities enim proprium est symptoma immutati - siue; de immutati habitus , MiatI temperamenti. Nominat autem solam du- , & dolorem, quia rubor x calor deprehendi aut interpretum stupiditate, id quod ante admonuine miror, male collocatus est : quia petii net aae curationem suppurati, ideoque noxime sequi debuisset aphori sinum 6. hic positum. Imo in quibusdam exemplatibus non legitur. Docet itaques hippurato persecto, si expectoratum conuenienter non prodeat, ne illa materia cunctando plus detriumenti partibus adserat unde manavit, quὲm primigenia affectione,consentaneum esse,ut primo quoque
tempore,vel natura veI arte excludatur. Atque --nes Asclepiadae,si nulla spes abscessus appareat, th racem a nendum putauetunt: sicut & in hydroper Adhibitis pyroticis medicamentis,uel serto at ' symptoma accesserit, quo vidente inter quartam & quintam costam , qua parte inconomia eius labefactatur. si opulatum consistit : Si quidem Pleuritis in c stis superioribus consistat: ut deinceps pyulcis in- strumentis,pus paulatim,& non consertim educatur; si expectoratum denegetur. Ne scilicet pus ipstim rplus adserat detrimenti partibus unde dimanauit, rteri/ accipit,ab his, nequc λ ita vesica & generis similitudine est enim neruosa & membranea in & vaserum communione quia accipit neruum sextae coniugationis o partes principes in sui sympathiam trahit. Deinde,quhd ab inflammatione , osticium vesicae in excernendo desideretur,quo diu carere non possumus. t 3 Vt nihil spei reliquum sit. Quba ni m. ad illam morbi vim calamitosam,
6 Nim. ossici j intermissione u doloris communicaetione. nam vesicae magni fatis i servhtiit neruabio se sacro trofecti, Gal. 3.de usu pari. & venas dquam ipsum a prim genia affectione, ut pleuritiae& Idem, eodem loco.
peripneumonia conceperit. Haec - -
apertio ob varios fibrarum situs valde est difficili, &periculosa: quia fibrae transuersae non sunt diuiden dae. Libro De intemis affectibus, docet hanc sectio nem Hipp. Et mixtionis expers, id est,non bile, aut pitui ta,vel melancholico humore perfusum , sed prorsus aequale. nam quod alibi aequale, hic u θαρον dicit. Ab integritate partium solidarum, ii quibusue Et superstites evadunt. 6 Consistentia dc qualitate. B , β, μει istorem & crassitiem ostendit.
8 Quod partes unde manat ad vitam tuenaam pernecessatiae in vitio sint; nec possunt unquam re stitui. unde tabis metus: quae tabes erit prorsus insanabilis: quia incidit statas iam vitibus: δί causam continentem habet materiam pepas mi expellem.V sa d. nostro tempore escharoticis tantum dc potius crustam inurendo , qu im ustionibu - ii praecipit, cap. Ratione incendi j vesicae, quod exhaurit a Uiave- recto ibtestino incumbit;A Idum mulierum collo uteri. 8 Et egerendo,ob summosaolores,s vrgere non audent.nm soluitur continuum , deiectio cum deascendit: et dum premunt musculi epigastri j vesicam, nam faecem non prement intacta Pressione vesic . . 9 De hoc nato Aetius s. tib 3. Gemina itaque hic Hippocrati causa mortis, doloris immanis atrω:xas, de deiecti
nectioni; suppressit Hippo CRATIS TEXTU Si
ius eschuas se, re praecipit, L X X X I. sedi illis, tinfamisa, nisin remi onem
m. q.caD. de Orthopnoicis adfert, α purulenta urina, i alba, ct Gi hypoctast
277쪽
δε rn coinserit, nec vesica momor periipia Ar, A id est, primo quater natio, vel . rami Uafebris emtiMHer infectau mi morbi s Quod ad calamitosiam vim inorbidi basim iussi assem tmertim am.LXXXIII.Sed turα infirmitas accesserit. Magna enim vim h d, uhesiis bisseeiis tibi id a sseptra n uero preissi- Vesica habet, ob ingentem quemlata dolorem esse nisi mi adit, donec addecim quintum atatu - Qxiod prudenter Homerus notauit, ubi Meii 'num peruenerius. occidit Phereclum fabricatorem nauium Phidi, 1 COMMENTA Rivs. vesicam pertusus lancea γνῖξ δ' , in λ- ὰ is Sic a recentioribus appellatae. 1 ν, Quae est inflammationis materia continens,in 6 od affectioni vesicae & calculo otabis pus degenerans.quae inflammationis remissionem ad- sint. Quia pueris huiusineri, renes sunt vii his, infert.Nam hoc pus est signum pepasmi affectionis pro- α Omne membranarum & neruorum ge , infit' piae, vesicae: suppurato nim. consecto in vesica. mum, omnisque facultas in illis partibus confisi.h, 3 Vt haec febris remissione adserat. Haec hypo- languet, potissimam animalis. Hinc fit ut renum istasis non ducitur a vesica, sed a venis & partibus pol eant ad exclusonem fecis in vescam: RV siet solidis: Et est uniuersalis peμfruis; quia fiustra sus- hoc debilior est. Si in corpus vesicae cursim suuricipitur in parte aliqua coctio, si uniuersitatis excis flexerit: sanguis qui fusos crassbs gerit succo, amenta maneant cruda.d. lila albam &laeuem debere pilerorum voracitate) phlegmones auctor eriti sinesse hypostasin : nam I pute male omnia olebunt, cum urina in cavitatem illa cruditas delapsa fuerit, quδὰ ὶ vesica veniant εἶ propterea silet de odore.AG calculus sabricabitur. ius haec latias.
O C libro docti signa q- apparent ad te M ct ad spetiem in s.cmd autem ei tὲ absolutis tui ex pallagnomonicis suis deprehenditurvel validis vel mitibus. Motus ex paraxmmis votatur, regime, ct signis pepasi i Ut si febris biliosa aptat iuuenem biliosum, astute, regionὸ calida ,/cit finietur: ut cottidiana in sine pituito . ,hyeme,regione frigida, tarde. Sed num ad mortem et salsiem, id ex aliis signis notabimus : ut ex pepaseno caeterisque epiphanomenio
T veror febres, is dicantur 1 ei em stinnumero diebus , quibus sit ut 1 - est aut coniuncta 1 tuti Ruis, quarto die
ι lsi, malis scelsant, aut etiam ceterivi. Contra vero se qua ad-
modis sit maligna febres, ct qua cum io signis
lamitosis existunt, ii quarto die interficiunt, aut etiam prius.
1 Ratio cristos hoc prognostico continetur. a Ia est, mutationem fiscipiunt ad salutem vel 3 Pati vel impari. Namque paribus diebus accedunt, paribus iudicantur: quae vero imparibus, imparibus. pulsus autem diebus ea accedit sebiis, quae secundo die grauior est quini primo, & quarto quam secundo, & ita deinceps. maestio hic est,cdm intermittentes non dae bus sed periodis iudicentur, cur Hippocrates sellarum dierum meminerit. Ratio est, quia Hippocratre,
aeque accommodat praedicendi scientiam, & albonum & ad malum exitum. Vniuersali enim theoremate docere vult, quando convalescere, & quando mori debeat aeger: Inte4tus autem non potest accommodari ad intermittentes, utpote periculi expertes . quoquo enim modo intermiserint, sine periculo sunt; nam inflammatio, aut maligna quabias est causa mortis, haec autem absunt in intermittentibus: itaque quatenus talis est, eas lutaris.s Quia nemo sine crisi conualescite nemo sane crisi morimi. Non tamen diebus id asclibendum;
sed his quae fiunt & suscipiunt ut iis diebus: Nam
6 Id est, bene moratae beneque constitutae in Decie, magnitudine, mole, & motu. Cuiusnodylunt synochi non putres, cum bene morata est δD ni historia; 3. aps. 8. In eisentia corporis, actionibus, & excremς' tis naturae consentaneis.Coniunxit Hippocra
278쪽
In Hippocratis prognosti n II. z 1
du mitissimas, cum signis tutissimis, quia habet morbi, aevi rationem. 8 Dicet quis iam, Galenus A. aph. 62. negat vulam sebrem biliolam ante septimum diem iudicari posse, bonis aegri rebus. nullae autem febres celeres motus habent quam biliosae.igitur nullae quarto die iudicati poterunt.Respondemus: Qito materia febrilis magis fuerit naturae consentanea,eo citias pepasinum recipit:& qub magis dissentanea, eb tardius conc quitur. Synochorum autem materia sanguis ess, qui longe magis naturae est consentaneus quam bilis. 9 Quarum materia pepasini est expers: ut sunt febres pestilentes. Io Essentiae corporis,actionum,&ii Qui quartus dies reserendus est ad initium inorbi, si quis ab initio acute sebricitauit; aut ad id
tempus quo quis vehementer febricitare incepit: annotante hoc GJi .epid. s. in historia Erasini, qui cum acutὶ febricitaret, quinto Eeinde die obiit. qui, inquit ibi Galenus, quamuis graviter laboraret, ad . quartum diem tamen productus est, cis primo die mediocriter haberet: ita primus dies ad censum non venit.d. Si ineunte morbo primo die calamitosa signa adsunt, .moritur,vel etiam citius: nam stangitur λώ
diem ex ν accessioneter ii quatere es fini intur.
I Cum perspicuum sit, homines ἱ mitissimi g. morbis intra quartum diem c nualescere ; & contra,
a pessimis, in quibus nim. vehementiae se malignita illud tei
ἔφοδοι est inclusio hostilis., Qui secundus quaternatius est cum primo coniunctus: quamuis sit inter' quartum & septimum intercalaris quintus. Qui tertius quaternio est , secundo seiuna. ctus, quia octauus dies secundae septimanae initium existit: quamuis inter secuntam & tertium sit in
1 Ut ni m. undeclinii, initium sit illius quaternari j quarti eum tertio coniuncti. 6 Cuius principium est decimus quartus. Cuius principium est decimus septimus.Haec est sententia Hippocratis:exacte peracuti, 4. diebus
finiuntui ; peracuti non exactE, 7. acuti exacte, i . acuti non exacte, I 7.aut χo. Nam acuti simpliciter non omnes perueniunt ad I . sed quidam 11. ianiuntur : Sic etiam acuti non exacth terminum vitiamum habent io.diem,etsi quidam I7.finiantur. .
, Non dicio ex luna aut astris, set horanter ex ipsis morbis, id est,naturae triplici petiodo,& hutis io Et coniunctione quaternatiorum inter se. II Nam post io. sequit vis septenarioluta
-- 23 menses imuris Aebus definiri posistim autem diebH ὶ exactis in eadems specie morbi, is per eandem dierum Osignora nil accession prima i quae se uitur J periodus = trige
fimo quarto die definitar. 8 Secunda etino periodus M quadragesimo die fritur. io Tertia veia peritassectu sexaginta dieram. I Ob nim.diuersam paroxysmorum anticipatiocinem I id est, aut incipiendo, aut desinendo. Nam liacet primus ac tertius quaternio incipiendo sint inategri, non tamen desinendo sunt integri . Caeteri autem quatuor quaternari j , nec principio nec fine sunt integit. Nam criticos dies per quaternarios numerat
ad 1 o. sed d. hi quatemiones non debent integris diebus numerati ; sed quid detrahendum, ita ut ex duobus quaternionibus, unus fiat septenatius:& a septenariis aliquid est accidendum, alioqui ro. dies
non impletent tres septimanas Quare nunc coniunctim, nunc separatim numerentur.
1 Qui constat 3 61 .diebus,& quarta parte unius diei naturalis, hoc est, sex horis, α parte diei serecentesima d. Galenus hic. Nam ut quarto quoque
anno , quatuor illae partes intestum diem nobis etiamt, ita illa centesima pars estici et centesimo anno
rarum I x. nam annum resert ad solem , mensem ver b
ad lunam. Nam mensis peragrationis lunae constat 17.diebus,&8. horis, tunc enim redit luna ad id Σοαdiaci punctum unde abierat. ut si tunc iunista suerit cum sole: redit quidem luna,vt dixi 1 . D. dc 8. H.
ad id punctum, sed Sol interim perrexit ac consecit adus quosdam, quos non ante duos dies peragrabiti luna, ut attingat Solem 1 nam singulis diebus luna conficit Is. gr. 5: se. I i. i & in his diebus duobus pes alios duos gradus fere duobus diebus cum dimidio, ut sit, plus ψel minus , quo assequatur solem , post
peracium iam proprium cursum,hoc est, 1 . D.& s. Horis .Eritque mensis coniunctionis qui verὸ lunaris dicitur, nim. I ebniunistione in coniunctione inadi. Dierum, A. I a. usque in 3 o. nec semper aequale. Igitur 3 o Dies,inensem effcientes, non sunt integri
Quibus diebus Eo.septimanae tres continenatui,& quaternat ij sex . dicit Hipp.post. Eo. reliquos criticos per ΣΟ.feduplicationem numerari.& ea vis ad 1 ΣΟ. aiem se extendit.
6 Qua periodo, quove die certamen morbi de natutae est in procinctu.' Quae quidem periodus ordine septenatiorum I vicesimo est secunda r sed prima coniunctione sui cum tertia. ut enim 3 . dies seeundi septenarij est finis, ita principium tediij, qui in o. desinit diem: quia primus septenarius post ioAiem & incipiendo