Io. Baptistae Portae Neapolitani De humana physiognomonia libri IIII. Ad Aloysivm Card. Estensem.

발행: 1586년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Subrubri capilli. POL SM0N , m damantius in figura auari triluit ei talor ubrubrum, ides

ibi capilli.

xionis hominem innuit, ob id timidos indicat, e Roteles libro de coloribus albos pilos nasti dixit, quum humor, c 'em nanciscuntur a primordi' generationis retinens calo rem naturalem, paucus cum sit, exaruit, ndequaque a concoctione desiccam uerit, , d, xit colorem naturalem quoniam si eo priuaretur cum humido simul liuidus, oe nigricans euaderet, mi ex libro problematum octauo habetur, dixit etiam naturalem ad disserentiam illius qui nascitur ex assectμ, ut docuit quinto de generatione animalium, ut in uitiligine, , sinectute. Praeterea albi pili sunt in locis, quae ulceribus, tuberculis, s attritu ligni selia obnoxia fuere, causamq; esse, quia humidii, quρd ad pili generationem conferebat eo ioco excoquitur, hoc ess animio calore exhauritur, γ' diutino attracta locus t siccior, m excoquitur humidum. suod exacta, conquoctio sit causea albedinis, inditio es cinis, qui a calore consumptussi albus, oe tempora prius canesiunt in homine obpaucam humiditatem, qua celerite utres, ns concoquitur, sic infirma, oe laborantia loca ob mbecillitatem caloris, humiditatis. Ex huiusmodi imbecillitate pueri, ut primo nasiuntur tim capita alba habent , esupercilia ut sines. Et animalia, utplurimum alba, infirmiora .nt nigris,ante enim, quam perficiatur ipserum augmentumpropter alimenti paucitatem excoct funt alba . Sed nonnullisunt, qui in iuuentute cane cunt,uel ab ortu, quos quidem non nisi moribus sines similes iudic rem. Socrates candente fuit coma, τι tu Sidonio Apollinare ad Festum legitur. Et Strabo Tarquinium refert 4 pueritia canescentem fulse, in quo tam egregie floruitsapientia, ut ab ineunte pueritia canu uisse referant. et Iius Aeneidos Sexto.

uuisprocul ille autem ramis insignis oliva ,, Sacraferens Znosco crines, incana, menta is Regis Romani,primus , qui legibus urbemis Fundabit.

Hoc loco de principe Numa intelligendum est, quem Seruius a prim aetateia canum

fissio, dixit.

De Fronte. Cap. q.

FACIES ea est in homine, quae caluae ubiecta ess. Facieipars fons, quaesub ipso sincipiteposita es, inter idipsium, sty oculos, stes Utrinq; temporibus terminatur, ut cir stoteles animalium libro cribit. Dicta est=ons, Varronis authoritate,ab oculoruforatu. In pr agiendis animi aegrotationibus multum confert. Timius de fonte. Tricti , hilarit iis , Hementi es curitatis index. Frons antiquituspudori sacra erat, quo prouerbio tenesumes. Faciem,au ontempersticuisse dicuntur qui pudore omnem dedicerunt uelut absterso ma-

62쪽

LIBER SECUNDVS. XI

a vultupudorae. Sunt qui expartis huius signis quibusdam vaticinia aucupantur, quos m raposiopos dicimus, nulla tamen iniuncta nostris mentibus necessitate, sedlubentia potius quadam , mp liuitate exsanguine, di stiritibusphysicis.

In hac tabella obuia, est magna hominis βοης, insignivimus etiam bouisae βοηtis forma, in qua relata magnitudo conspicua ese, caetera peculiares fronsium similitudinesseriatim tabestulis praeponentur.

ARISTOT E LES animalium libro ait. Frons magnasiegnitieiplena. Guenus

in eo libro, quod animi mores corporis temperaturam siquantur,idem ex eo transflens, eadem quoq; Plinius ex Truisententia oulte eum deridens refert. JUuis vero Pi signomonicis. Illos, quibusfrons Palde magna ignavos seu timidos esse conistis, quod in bobis similiterse habeat. Polemon. Magna fons maiori expartesicordiam signat. damamitas novi magna se lana. LMendax textus, qui Aristoteli, m caeteris contradicit. Mas, in Mimansere idem confirmat, Albertus, Conciliator, eiusdem farinae homines. Mustitis Philosophus, immodicastonte praeditos heletis, , obtusi ingeni, esse ait. Cuius natu, ali ea a esse potest materies ubertas operationi inobediens, quod anteriorpars cerebriphlegmati ea sit, et,idei Inritus debilitantur , ne suis operationibus fui possint. Virtus enim minus restricta debilior. Magna, carnosa, & lenis frons.

ARISTOTELES in Idaea Iracundi, scribis ei fontem magnam, ' ear am, oe

lenem . Sed Polemon, . damantius eodem loco , paruam, carnosam, L nemo

63쪽

Lata frons . V Imalium libro etiam oristoteles ait. Frons lata mente moueri idonei , ab eisdem Galeno, oe Plinio transcriptum. Intestigens rontis latitudinem a capistorum rad cibus usque ad/ἶperciliaprotensem. Meletius. Frons in latitudinem distenta,φ-pida mentis inditia praefert. Eadem olbertus, Conciliator. c. vicenna ex his fontem malia latam, my magnam stultitiam notare dixit. Frontem latam, oe toruam C. 6alimiam habui se meminit Suetonius: etnde nec animi maletudo ei consissit deq; purgando cerebro cogitauit. Saepe in furorem conuersus, nec nisi mentis valetudini attribuerint: diues ima in eodem mitia , Ammami, confidentiam contra nimium metum.

Prasenti figura sita frontis eum bumana similitudo exprimituν inter utras tempora angustissime coarcta.ε.

Parua frons . ET L M oristoteles in emimalibus. Huibu amastons, mobilessunt. a Galeno , γ Plinio transtribitur. Sed destonte Palde parua intestigas elim. pessulidos esse dixit. Naturalis causa esstpotest, quia parua fons paruos ventriculos cerebri come undestiritus restricli refecitatur ac denuosurgunt,et ob id mobilitas cogitationis

AgηOsee in hac tabella C . Caligula Caesaris iniem, in qua βοηtis latitudo conspicua, ut ex marmoreis flatuis , er aeneis numismatibus Vincensi, fratris collegimus.

64쪽

Angusta frons. ARIST0T ELES i iis Physiognomonis. Parua rontis homines imperitisiunt a simili suum fronte. Se erparua ontem angustam intelligedum iudicarem; angusta enim fonte sues, quibus comparantur, praeditisunt, nonparua. Confirmant opinionem meam Polemon, stes e damantius,qui inquiunt. e gusta rons non mininum es imperitiae amgumentum. Conciliator. Fronsparua,angumq; stolidum,indocilem, inquietum, oes inruinatum hominem montant, adsues relatum . ialbertus eadem.

65쪽

POLEMO Ioe odamantius testantur frontem in longumprotractam, F optimos

fusius, oe docilitatem praestare. Albertus,ensius Plorem, oe docilitatem, intePlendo longitudinem ex aure ad aurem, confunditur ei epenumero ascriptoribus cum latit dine . Plutarchus talem Platon uisse scribis, immo Neanthes author non ignobilis asserit, oblatiorem fontem, a faciem, quae illi inerat, v 40 vocatum Platonem , Diogenis authoritate. Ham kontem paulo ante nostra tempora Dantes lethierius habuis.

Quadrata frons

INTER has fonti im Aurar quadrata fons , quasi medium quoddam se labet , ob id

ristoteles in uis Physiiunomonisis. 2uadrata fons, O faciei ratione mediocris, magnanimos dicit, ob similitudinem ἰαοuis. In idaea Leonis dat e ontem quadratam, medio μὴ ocauam magis. Polemρη, . Ad mantius ab eo. Quadrata stolis, quaescis celsit e magnitudinis mensionem habuerit, , reliqV giei proportionem, euidentis afortitudinis, prud/ntia. magnanimitatis index, infiπως Philosophusparua,ac modicam: thphaeditos, es ingeni' acumine postentes , stes dicendum propensis dicit. Inrisii tenspe, pauia eam, . modicam=ontem, quae non maxime recedat a magna, idest mediocris, Mitὸν coni, ahohum ΡὸἱJpphilosephantium opiniones 4fit genus. Euadrata moderatae magnitu mi fons, capiti congruens , es ultui, magna Pirtuti apientiae, magnanimitatis indisium. Talis j ons tua Cardinalis ampli ime. O nimiam intelucntiam, magnificentiam, setiricitati m. Circula-

66쪽

ARI ST 0T E L ES animalium historia dicit. Euibus frons rotunda iracundi.

subdistim )erbis a Galeno transfertur. Plinius omnia ab aliis sine consideratione transeribens ait. Euibus rotunda iracundum: zelut hoc Pestigio tumoris apparente. Extis uis adiectis eterbis demonstrat Aris telissensim , quem irridet, nonpercepisse. Putabat enim per rotundam intellexisse gibboseam, , altam non Circularem, mi insequenti videbimus. Meotius non ignobilis Philosephus Aristotelis textum pluribus Uerbis dilucidauit. Dicit enim. Euibus orbiculata, circularisv iracun tim arguit, es pusillanimum. Quodsi quisquentia leget,plane Plinium si allucinatum esse cρmperiet. si pus rotunda λns iracundiam nota.

Asinincl frontis imaginem oculis se sicere eonati sumus , m circinati gibbi conue*ilatii exacto auram pristare s.

Rotunda convexa frons

O V I fonte iramuis stupidi . similes ada nos ingenio. Mi Moteles ait in Ps signomonicis. auodsi quis a sinina ontem insticiet, conuexam altam inueniet, idemq; autor sibi contrarius esset,si idem animalium historia, sphsiognomon sit author. Et in figura rudis tribuit ei non rotundam stam sed magnam, , carnosam fontem. Pol mon , oe odamantius optimi undequaq; physiognomones, ne quis hic astutinetur, dilucidio, Abus verbis usi unt. Fronsobbose, alta, rotunda stupidos, oe imprudentes homines demonstrat. Et in idaea rudis tribuit ei rotundam fontem. Mibertus curua ,'alta frons ad rotunditatem tendens, fioliditatis indisium. Eadem bonciliator. Depressa fronS .

P0LEM ON. D pressa fidus non laudabilis vir gnum. Adamantius dilucidius l/quitur . Valde depresam fontem ne velim laudes, nam feminati Pirisignum. Sagacis

67쪽

Sagaebeanis kovem etiam bule demonss ioni faciemus, ut minus pia frontis imago clarius exprimereiur, o oculis subjcertiar.

Minus plana frons ARISTOT E L ES is Physiognomonicis. aut aliquanto minus planam fontem

habent ,sagacessῖnt ad canes relati. Textusgraecus ita se habet. έπ εδο εχοντεον ἀ-ὶσ3ηποι - α φέρεται ἐπὶ Guσ --. sisterus insuo de animalibus

libro ita uertit . Euiparuam, es latam habent rontem, stolidi iudicantur, eo quod caninam referant frontem. Sed multipliciter errat tum quia laω non meminit Aristoteles, , ipse appo- fuit, tum quod canibus refert, quistolidi nons t. Vetus translatio meliussi habet. Grin

cus textus ανὰισθειτοι contrarium habet .

Aspera frons cum fossiculis, & monticulis. POLEMON. 'e fons non boni viri signum habetur. Sed=ons uelut ossas, et

monticulos habens, ueteratoris , , perfidi hominis argumentata testatur,oesi caeter inditia accedant,furentem , m mente aptum nonnunq; iudices. damantius. Miler onte ne gaudeas , neq; quaesosses monticulos habeat , omnia nanq; haec signa uersutiam

oe in Melitatem nuntiant,m interdumstultitiam , es insaniam , si caetera adfuerintrina . Tolemon in figurafatui improbi , duram , altera rontem ei ascribit. Aertus. e 'serae cutis frons,ut collis , m depressa ut vallis , ersuti , . asteri sominis argumentum; insine

sertasse ulti, Ob insani.

Operatae frontis ad sui medium declinantis , vel eredia, accipe icones.

68쪽

Caperata frons DIXIMVS de Irontis Us nunc de cute, mprimum si caperat uerit.Dicitur enim cape

rata a crispis caprarum cornibus, quibus assimiliatur. Eui talem habuerint, cogitabundos iudica, CPolemonis,m damanti, doctrina, eorundemq; in haemate tristis Siri, tribuitur ei frons retoria. Sed ristoteles in eodem non frontem, si aciem ascribit ei rugosam, videturq; mihi ex apparenti mora tractum, qui enim cogitant fontem in rugas contrahunt, stystriata, rugosiorq;'rons magna animo volutare, esseq; melancholicos. olbertus. Pusemper frontis rugas contractas habent, melancholici, oe magna cogitare consueti. Es, apud friptoressiveritudini ignum. Plautus in Epidico. Euid illuc es, quod illi caperat fronseveritudine Caperata frons ad sui medium declinans. RH SES. Rugosi rons ad sui medium declinans, iracundiae signum. Idq; ex a

parenti more mihi tractum Oidetur, qui enim alteri minatur, m irascitur, contrahit frontem in rugas ad medium sui declinantes. ibertus. Euibus frons contrahitur in medio, tanquam obiicta, iracundi.

Caperata frons in altum erecta C PE REA T EA in altum'ns, admirationis signum mihi esse videtur soliti enim sumus, cum admiramur aliivsid, mutem corrugare, , esui medio in altum erigerei cui percilist . H Erugata

69쪽

Erugata fronS. P0 LE M0IN, Ο damantius. Frons valde explanata a curis semotum hominem ostendit. Ubi non , Ied legendum est, silc exporrectae fronti λυα, λψ, Hesi rugoriam opponere velis. Sed Conciliator Erogata, porrectior frons fultices ostendit, cuiusmodi Bononiensis esse dicit. Epicurus distenta fuit fronte, Si Sidonius pollinaris ad Faustum tradit, cuius instituti ratio eras, rerum negligentia, oe bberum esse omnibusperturbationibus, acuitate sedis amaenitate , m compotationibus Citam ducere. Lenis frons AP AS ES. Fronsfine rugis litigiosum indicat. Videtur mihi ad canes relatum,' qui lenem habensontem. Causa naturalis esse potest, quod lenitas instonte accidat ex siccitate, qua constant litigiosi, ut ex libris medicorum ariaret. νRecta, macra, mediocris, neq; aspera, neq; lenis frons IN id ea γirilis oristoteles ait. Frons recta non magna, mocra, neq; lenis, neq; rugosa.

Vbi aduertendum textum multipliciter mendosum: habet enim Petus transeatio. Acuta fons recta, non magna, nares, neq; rectae, neq; rugos: quod a re alienissimum es. Jstud enim , non de fonte sed de anterioribus signis sciocet corporis colore, luastidiori acuto.

uod a Polemone, es e damantio consideratur, qui colorem ei tribuunt ο υτερον. Frons. n. acuta non reperitur, nec ab aliquo nominatur. Praeterea istud i χγον, non nanes dicit, quarum superius meminerat, cum dixerit nares contractas, nec lenitas, aut rugositas natium ad virilita-ιemfacit sed illius 3 in facili uit lapsus, cum dicat, idest macrafons: Et illud neq; l

nis , neq: astera adfrontem refertur, cum damantius optimus e ristotelis transiriptor, dicat Frons neq; lenis, neq; astera. Polemonis textus corruptus edi, istumq; etiam ea emamantis

restituemus, habet enim O, Fin y γ,ὶ γαν. damantius νιυτξ λει' i', 'ὼ ε τραχυ . Domestici canis tranquilla, s exporrecta frons insinuatur hae tabellula , ὸ culmuzione humana ad eius modum exiresia conssicua M.

Tranquil

70쪽

LIBER SECUNDUS. υ

Tranquilla frons. i fer ηam, 'se exporrectam habensontem, assentatores, ab effectu huiusnodi reddere consseto. Ho signum in canibus manifessum est,quodassentantes rontem expor rigant. Oristoteles in Physiognomonicis. Intelligendo de domesticis canibus. ALbertus ab eo. Eui laxam , m tantuam ridentem habent fontis cutem , blandi quidem sed non innoxij, stat enim palam blandientes, clam detractores.

SEARCH

MENU NAVIGATION