De Motu animalium, Jo. Alphonsi Borelli,... opus posthumum. Pars altera

521쪽

nis moles egrediens,lare quarta pars est fluoris evena me senteria, expulsi eode tempore, quo fit una circulatio sanguinis. OS 198. Per venam mesenterica refluit copia humoris ter, vel quater maior , quamst sanguis,qui ab arteria socia mesenterica eodetepore missias fuerat. o 6199. Chili portionem aliqua

2o O. Sanguinem una cu succo nerueo, esse materia immediatam, qua animalia nutriuntur. qQ92o I Innuitur mechanica ope' ratio nutritionis. II

CAP. XVII. De fame, &sitis. Ia

ao 3. Causa sitis indicare. I aoq. Modum, quo fames,& stis eximuntur,& causam

subsequentis sensus iucundi exponere . qIS CAP. XVIII. . De motibus dolorificis. I7ao . Causa praecipua doloris, non est diuisio continui. p g- qIT. 2o6. Causa praecipua doloris non est dissolutio compositionis , & texturae se

ao 7. Praecipua ,& immediata causa doloris , videtur esse vellicatio facta in

neruis, cuius mechanica operatio exponitur. qao

C A P. XVIII. De lassitudinis molestia. qaazo8. Qil omodo passo lassitudinis a sola spirituu dissipatione producatur. qaῖzo9. QEomodo ex laesione or ganorii passio lassitudinis dolorifica oriatur. qa a Io- Quare stando, magis defatigamur, quam d Mes-bulando, rationem red de re . ab 2II. Quare vehementes , &inusitati motus inducunt dolores articulorum, &musculorum,causa conij-citur. 430C A P. XIX.

De motibus conuulsuis. εῖ Ia Ia. Coninalsio non fit a ner' uorum contractione, ἐUt relaxatione: 3 i

522쪽

2I3-Spasmus fit a contradi ione inii oluntaria musculo. rum,facta a mordicatione morbifica neruorum.*3 a C A P. XX. De tremore animalium . qῖψ2Iq. Quomodo voluntarij tremores fiat in animalibus,eXponere. 3 at S. Somodo inuoluntarius tremor fieri possit a rela- ratione, & constrictione machinularum,quibus fibrae musculorum componuntur. 63 a16. Iomodo defectus viriutremorem inducat. 437 IJ. Qiare tremor,& frigidi.

tas tremore inducat, CX- ponere. q38 a18. Causam tremoris morbi

fici,qui in Paralysi,febri.

C A P. XXI

De motu excandescentiae se-

dius insinuantur. qq32 2I. Non a foco, vel fermento in corde existente, labris accenditur. 6 2 22. Non accenditur febris a sanguine alterato , fermentatoque L neque ob

mordacitatem eius. Corirritatum febrilem excandescentia ericit. 622 3. Non accenditur febris a. chilo alienae naturae a sanguine , qui fermentationem,ebullitionemque

eiusdem sanguinis indu

batur, quod sanguis alteratus a caliditate, putredine, vel ab admixtione salium, aut sulphu-tis,febrem no producat. pag. 43 Iaa . Spiritus , seu succi nerti ei solito redditi acriores, neruos,& cor irritantes, sunt causae proditistiuae primae, & immediatae excandescentiae febrilis. pag: 46o

226. Quomodo succuS ne ueus fermentatus,& acredi

523쪽

dine affectus cordi communicari queat , ad febrem concitandam. 6saa7. D. loco, & causis , quibus succi neruet alterantur,ut febres periodicas producere possint. 469a28. Ratio exortus paroXysmi febrilis, aut se percalentis, aut primo gelidi , & postea feruentis exponitur. 673

febrilem paroxysmum concomitantium. 7

terminationis febrilis as fertur,& alterationis vrinae. . q8Oa 3 I. Quomodo paroxysmus febritis denuo renouari possit post certa,et determinata tempora. 68 Ia 33. De aliarum excandesce. tiarum,& symptomaticarum febrium causis. q9o 33 .Quomodo febris omnino extinguatur,cureturque, ut animal ad naturalen ta restituatur. 49

FINIS.