Henrici Cannegieteri De mutata romanorum nominum sub principibus ratione, liber singularis. Item postumus Bataviae adsertor, Hercules Magusanus, et Deusoniensis aggerum Bataviae auctor, ex nummis atque ex inscriptionibus demonstratus. Nec non Trebell

발행: 1774년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 로마

171쪽

adde porro quae ante disserui cap. 4. Consulatum etiam Tetricus gessit, qui inter successbres Postumi postremus ibit, cujus generis

honores absunt a reliquorum Imperatorum monumentis. Neque etiam in iis iuvenil Restitutores orbis, Pacatores orbis, quibus ap.

pellationibus Postumus solus Tyrannorum insignis, quod nullum erat Romanum Imperium, nisi a Galliis ipse Barbi os excluderet. Quia autem Urbe Roma carebat, Imperii Romani domicilio, se dein ipse Imperii mi Coloniam Agrippinensem delegit, ut supra

docul, ornamentisque decoravit , quibus Roma excellebat. Primus similem Imperii sormam commentus fuit Galba, cum, destituto Nerone, dominationem raperet. Suetonius in Gesb. cap. Io. Consalutatusque Imperator, Legatum se Senatus , ac populi Romani, professus est. Deinde , iustitio indicto, e plebe quidem pratameiae , legiones S auxilia conscripsit, super exercitum Deterein, legi nis unius , duarumque alarum S cohortium trium. Atque e primoribus , prudentia atque aetate praestantibus, velut instar Senatus, ad quos de majore re , quoties opus esses , referretur , instituit. Ρraeerat autem Galba eo tempore Hispaniae Tarraconensi. Denique est: hoc non praetereundum, miram esse copiam nummorum Po- humi per terras nostras vicinasque regiones, in quibus Imperium ejus valuit. Eorum haud paucos ipse redemi, contra ii rari in re motioribus regionibus. Auctor est Marchantus in descriptione mandriae, urnam ad Bolleselam, qui pagus est Castellaniae Cane--tan, effossam suisse, repletam admodum duobus millibus nummorum Postumi. Memorant praeterea Memoriae Trivoltianae, subintio hujus saeculi centum millia nummorum antiquorum eruta

fuisse in Armorica regione, in quibus aliquot millia Postumi, de quibus Joacta imus Melerus, Vir Clarissimus, in Commentatiuncula

de Nummo quodam aurco Postumi Tyranni. quae comment cluncula repetita est & denuo edita ab Anselmo Bandurio in Bibliotheca Nummaria, curata ab Jo. Am. Fabricio Tom. 2. pag. 2o3. . Unus Joannes Smetius in Antiq. Neomag. Pag. 23Z. Cnumerat peculiares species Nummorum Postumi unam supra triginta,

inventas potissimum ad unam urbem, Noviomagum dico, cujus sillum abundat rebus antiqui usius ac praecipue Romani. In iis sngularis est Nummus, numero quarius pag. 239. in quo COL. CL . COS. IlIL neque enim illum apud alios Nummorum editores repperi. Tnodavi eum supra. Solus is est Nummus, quem Smelius sine expositione transmisit, credo, quod intellectum ejus non adsin

172쪽

quebatur. Id magis dicas, si scias, CL litteras eum interjecta nota 1sjunxisse, quae conjungendae fuerunt, ut Claudiam significa,

rent. Camdenus in Britannia pag. 4 I. Tyrannorum Galliae, quorum Princeps Postumus, Nummos quotidie in Brittania erui, scri-hit, unde susipicatur, eos etiam in illa insula rerum fuisse potitos, id quod & ante mihi pluribus indiciis est: demonstratum. Extra regiones Transalpinas admodum rari illorum sunt nummi. Non libet mihi, aliorum errores, qui Postumi Nummos illustrarunt, pers

qui, non tempero tamen, quo minus reprehendam absonam hanc

Cl. Meteri, de quo paullo ante dixi, sententiam, existimantis, expromimi barba patriam Postumi Galliam arFi, siquidem cerium sit,& nobis alibi demonstratum, inde ab Hadriano Imperatore Roma nos omnes, qui quidem justa aetate fuerunt, barbam aluisse. Qui hus barba non minor, imo etiam prolixior fuit, quam Postumi, hi sunt, Marcus Ρhilolbphus, L. Verus, Pertinax, Didius Julidinus, Septimius Severus, cujus bifida barba. Pupienus Maximu Neque etiam levior fuit Tetrici barba, quem Romanum fuisse comstati Fallit praeterca ratio Meierum, opinatum, hoc modo dissem sum inter Trebellium Pollionem, qui septem annos tribuit Imperio Postumi, Orosiumque atque Eutaopium, qui decem dant, tolli posse, si dicamus, tres annos eum Galliae Praesidem fuisse & Τrans.

rhenani limitis ducem , eundem vero septem annos in Imperio exegisse. Nam ex Trib. Pot X. quam Nummi praeserunt, certum est, eum decem annos Imperium ac Principatum gessisse, ut ante docui. Mitto caetera. Hoc perspexisse mihi videor, ex plurimis Postumi Nummis paucos vidisse Meterum; atque inde lapsus. Inter

nummos Postumi, quos mecum Illustriss . ab Aylua communicavit, unus erat, Ob artem conspiciendus, qua Augustet aevi nummos- , aequiparare videbatur, in argento puro. Stat Imperator in curris

triumphali, addito titulo P. M. T. P. COS. IIII. P. P. Trium. phum eum de Germanis egit, quem in Consulatu tertio vicerat, cum gereret Tribuniciam potestatem v. in quo Ob eandem Victoriam Germanicus Maximus est salutatus, teste lapide Fabretti, quem ob oculos posuimus cap. I. Et quia Ostendimus, quamdiu regnavit Postumus, non alienum videbitur, hoc loco docere, quamdiu duravit Imperium illud Postumianum, imperium dico Tyrannorum Gallicanorum, quod instituit Ιχstumus , finivit Tetricus. Non sollicite pono calculos, ut quo eorum quisque anno inierit, quo

destituerit Imperium, expediam. Summaum dico, videri mihi, Tu

173쪽

tricum dedidisse sese & Imperium suum eo anno, quem designat Eusebius in Chronico, qui est annus Christi ccLxxv. qui suit te tius annus Imperii dus, ut docuimus ex Tribunicia ejus potestate. His adde decem annos Postumi, quos similiter Tribunicia ejus

potestas arguit. Tetricum tertium potestatem eam explesse non Puto, Puto tamen, decimum expletum fuisse a Postumo, ob vota vicennalia, quae secit, ut ante monui ex nummo ejus. Qui inter Postumum & Tetricum medii fuerunt, Aelianus, Marius, Victo rinus, iis annum unum aut sesqui annum tribuo. Fuit enim iis Imperium admodum breve, Mario quidem paucorum dierum, imo& Aeliano, ut puto. Omnium annos si Conjunxeris, exibit sum. Ina annorum quatuordecim, aut admodum quindecim. Illorum primus ille est . quo captus est a Persis Valerianus, qui annus Christi est ccLviIL Qua calamitate egregii Imperatoris 1brtissimi Duces impulsi a filio degenere Gallieno, qui patrem negligebat. defecerunt, in quorum numero Postumus. Trebellium non m ror, qui in de XXX. Tyrann. cap. I. significat, Valeriano imperante eos defecisse, nam alibi is alia docebit, ut varius est & incom

Ara Herculis Magusani in pago mesicappes Malaebriae. In eo pago Mercurii simulacrum fregit Willebrordus. Lucus ibi moduno sacer , unde origo Ecclesiae. An Domburgensis GHesia ba isma- D. Anceps S periculosia ratio ameris I Ucappestin D. Cujusque lgeneris labores Hercules clava P arcu peregit. Quomodo rupes. .ω scopulos diminuerit. Arae titulus extricasus. Manli Praenominis nota varia. Diomedis Graminatici locus emaculatus. Gentilium nominum terminatio est ius. Tertius cognomen unde . Batavorum cognomina μare a numero.

Dixi ante, me aras Herculis Magulani exhibiturum, en fidem liberatam. Quam primo loco spectandam praebeo. ea inserta est columnae Ecclesiae westcappellensis. Est westcappella cloestrappes vernacule appellant) pagus Walachriae, quae Ze .landorum instula est. NOmenloco est a situ, nam quae Cappella,

174쪽

id est aedicula, aut minor Ecclesia ceam enim capellam Christiani dixerunt orientem adspicit, OOstcappes nominatur. Celebratur pagus Poetarum Batavicorum carminibus, quod in eo Nodani simu. lacrum comminuit Willebrordus, ut ex Anglia Walacriam appulit, ad praedicandum Frisiis Euangelium missus, suorum pars eo tempore Walacriam tenebat. --Mn illai Dorin v. 388. meIigi Lucum istic Wodano consecratum luisse puto, qualem Diis suis Frisii caeterique Germani dicabant, qui tu. cus originem dedit Westcappellensi Ecclesiae, quod soliu Christia. ni excitare sacella & templa in iis locis, in quibus luci steterunt, ne quid de loci sanctitate periret, atque ut novus cultus vetusta religione adjuvaretur. Utrum baptismalis Ecclesia Domburgensis fuerit, quae hinc ilimc capellas babebat. quas dixi, aliis arbitrandum relinquo, quibus antiqua Walacriae ratio perspecta magis est, & praecipue Ecclesiarum in ea insula, a Willebrordo & Re bus Francicis constitutarum. Inventa illa Herculis ingusani ara in

littore est anno ΜDxIv. unde ad proximum templum, quod estcainpellae erat, delatae Littus illud dunis, id est arenarum montibus, quibus Zelandorum Batavorumque littora natura circumdedit, destituitur, latusque nudum Oceano ostendit, ut ante dixi, nisi hin mana arte tegatur. Intelligimus ex ea re, dignum suisse locum Her cutis Clava dc arcu, quibus armis, ille μεγαλω επι, επων, labores omnes peragebat, ausus etiam Oceano intentare sagittas, ut est in fabulis. Quemadmodum autem nocte Hercules moliatur & prae .

paret labores, quae diurno tempore Operae humanae persequam tur, docet Statius Sylvarum lib. 3. Carm. I. U. I 2S.

Hie pater ipse loci, positis, Nivnthius , armis, Insudat, validaque solum deforme bipenni ,

Cum grave nocturna coelum subtexitur umbra,

se fodit. Dites Capreae, viridesque resultant Taurubulae , s terris ingens redit aequoris Echo. Non tam grande sonat, motis incudibus, Aetna, Cum Brontes Steropesque feris. Me major ab antris Lemniacis fragor est, ubi flammeus Aegida caelat Mulciber , F castis exornat Pallada donis.

Decrescunt scopuli, F rosea sub luce reversi

Artifices miramur o S.

175쪽

Alii tamen Poetae aliam rationem finxerunt, prout ingemum &re, dabant. Titulus arae hic est:

. HERCULI

V. S. L. MVarie haec inscriptio edita est ab iis, qui illam oculis non ussum. runt, iud a optam ab aliis retulerunt. Mihi licuit intueri eam intemplo, cum dc Ecclesiastes loci ostendit mihi donoque dedkcha tam , quam adplicue t lapidi . calamo atque atramento sollicite persecutus sulcos litterarum. Volui dare imaginem chartae illius in aes incisae, sed quia forma libri hujus m apta est, opponinniori loco eam reservo. De vera lectione disputent alii, qui nud, is ab aliis memorarunt, ipse quio viderim, oculorum autem praecipua fides est, expono. Limrae in ara conspicuae Omnes sunt, nec quidquam scabri habent. M littera prima versus tertii, adje stamifilumnae posteriori lineam , in lalcis speciem nonnihil inuectit. Manli praenomen significari puto, de quo Diomedes de Oratione' lib. I. pag. 4 I9. Edit. Putich. M nota praenominis cum filia scripta Marmo significat, F adjecta ad extremam lineam virgula , μώ m. Sed legendum Manium, neque enim Mallii praenomen Romae notum miti Aldus Manutius in Epitome Orthographiae M. monstrat notas omnes. sive virgulas, M litterae adjedlas, ad signi Mandum Manli praenomen, nulla autem titulo Westcappellensi, . qui prae manu est, aptior, quam illa, quae postremo loco ponis tur, descripta ex Marmore, quod Romae inventum ad Divi JOam nis Laturanensis, in hospitio publico. Quod gentis nomen Manio , Tertio fuerit, fateor me ignorare, nec ex lapide me illud adsequii posse. Gendie id nomen e1t, certe gentilis nominis loco positum, nomina autem gentilia in ius desinunt, etiam tum Cum e barbaris nominibus formata sunt,ut Juc mattius, Ingonius, de quibus moanui alibi. Quare dicendum, quadratarii esse eum errorem sive illud Primitius fuerit, sive dimillus, aut aliud ex litteris amnibus compositum. Polsis & scriptum opinari Primi filius. Sed desino. conjicere, dum divinandi locus non est. Littera septima & octa va aliquid insueu habet. . Inmetas autem & litteras contorias

mihi.

176쪽

mihi d mendisse videor nonnunquam in nominibvi barbaris, quae

Romanum χnum non adsequuntur, nusquam tamen in terminau ne, quae Omnium nominum Romana id repperi. - Quod adirinet ad Tertii cognomen , fuit aetas', cum Romae illud nascendi ordinem ostenderet: eundem' in hoc lapide signifieari, non ausici adfirmare. Frequentius in Batavorum lapidibus, quam in Roma.norum cognomina a numero adscita reperi, ut alibi docui. An, quia Batavi numerosiore sobole magis gaudebant, ordinem cujus rue nomine signarun0 De Germanis, in quorum numero Batavi, originem spereis, Iraritus de Morib. German. cap. I9. Num rum Eberorum finire , aut quemquam agnatis necure, flagitivis habetur. Contra Romani ex arbitrio, aut fortunae conditione ninmerum natorum terminarunt diu. Versus ultimus solennem is rum sormulam habet, qua votum sblutum libens meritoque doco: tur. Quo tempore ara ignotum, neque enim temporis indi

cium ea Praefert. . ' l .

a altera Herculis Magusani in Batavorum insula reperta. Visitur nune Broeliis. C. et G. litterae commutaue. Ulpti nomen ab Ubpio Z jano. ivionis cognomen unde. Strabonis error de Lupiae amnis exitu. , C F cb Depe missa, nonnullis etiam vocibus duro. M. Fragmentum lapidis Noviomagensis refectum. Lupio est vox diminutiva, tis Assio , Gallio , Caesario, Felicio , Luscio M. Bitavi multi emes Romani fuerunt ante Caracallae Constitutionem. Hae , idest qβη. - FH Graecorum commutatio, nec non β Su.

Hebes rarae sunt arae, Hebe Dea Juventa F uventas dicta. secunda, Herculi Magusano secrata, est haec:

177쪽

Nonnulla dixi de ea in Dissertati de Brittenb. pag. m. & I47. hodie Brmellis visitur in Collegio Patrum Jesultarum. Sed in Getria eruntum misisse Japidem docet Menso Altingius in Notitia Germaniae Instrioris pari. I. Pag 3I. ubi 2ribit, ejus copiam sibi laetam aV. C.

Joanne Georgio Graevio. Magnus numerus est eorum, qui huius tituli meminerunt. desicriptumque Prodiderunt, quorum nomina nil attinet recensiere, aut errores retexere. Illud dicam duntaxat, me

multis negotium dedisse, qui Bruxellis consistunt, aut eo profici sic hantur, inter quos nomaulli sunt litteram adprime studiosi, ut emendatiorem darent in tabula titulum, imqua diversem omnium stripturam, quae usque adhuc prodita est, diligenter annotaram.'Rescriptus autem ille est eo, quem exhibui modo. I acusanus dicitur, qui Mamanus in Westcappellensi monumento appellatur. C & G in Latinis cognatae sunt litterae, atque inde dubia horum nominum scriptura Chus , G us , atque innumera alia, quae doctiorum nullus ignorati Latium namque Graecorum kappa expulit a suo sermone, si a paucis vocabulis di edas, atque in ejus lin

ab Ulpio Traiauo est. Is olim Germaniae Praefuit Legatus Caestris, multos civitate Romana donavit, in quibus nonnulli Batavi, ut demonstrabimus aliquando. . Ipse tamen Vlpius Lupis , &Ulpia Ammava, quae conjuges fuisse videntur; ab eo Principec, vitatem consecuti merint, an parentes eorum, dissicile demonstratu est. Nec paret, Lupionis & Ammavae Romam eo omina, an anatione Germanica sinti Si a natione, Lupio erit ad Lupiam vel Luppiam amnem natus, quem amnem Strabolasgni error a multis tamen castigato, abreptus in Oceanum duxit, cum sub moenibus. Velaliae Rhenum ingreditur Λmmam sic domo Chamava erit, . cujusmodi Germanica nomina additis detrastisque litteris exaran tur, nihilque mutabilius, quam h & c litterae: nihilque frequentius, quam litterarum I & in geminatio. Auci, Cauci, Chauci, ejusdem genus nomina sunt. Ludovicus, Hludovicus, Clodo-Veus non discrepant, nisi dialecto. Attuarii dicuntur Velleio lib. a. cap. I. & Ammiano Marcellino, qui Cattuarii & Chassuarii aliis

nominantur, vid. Cluver. de Gemaan. antiq. lib. 3. Cap., IS.' Quan.

178쪽

Truncatam mutilatamque hanc tabulam missionis supplere Iice..hit ex hac tabula Gorii, quam habet Inscripti Etrur. Tom. . I .. . Pag. 247.

D eonnubium CUM UXORIBVs tune habuissent eum scivitas is data aut si qui caelibes

Essent cum iis QVAS POSTEA Duxissent dum at singuli siNGULAS

similes tabulas dedit Spon. in Miscellan. Antiquae m. 244. 6c-ratorius cccvI. & cccvn. Possis & Lupionem accipere diminuti.

vum vocis Lupus, se a Paullus est Pollus & Pollio, Gallio, . G. sario, Hilario, denique Aprio, Asellio, Urito, Aristio, Primis .. Quinctio, Vitalio, quorum alii in marmoribus obvii, alii Scriptor,bus antiquis memorantur. Felicio est Senec. Epist. Ia. LusciσSueton. in Domitian. c . I. Lucio Petron. cap. 6α quod frustia sollicitant nonnulli. Valerius Lupio Gruterus De III. 4. Adde praeterea Epistolam meam ad Dorvillium, insertam Misceli. Ohsermanni I742. Lupi cognomen non admodum infrequens fuit Romae. Batavus ille, an Romanus domo merit, parvi refert scire. Civem Romanum fuisse ex nominibus Romanis egus cognoscimus, . de quo indicio alias plura proseremus. Hoc nunc addo, Omnes Batavos non tantum inde ab Antonini Caracallae Principatu, qui . universos Imperii Romani incolas civitate donavit, sed & ante ejus Imperium, perquam multos cives Romanos fuisse. Solve runt votum Herculi & Haevae, id est Hebae, pro natis conjuges, nempe Diis conjugibus. Conjux Herculis, quam is inter Deos habuit , Graecis Hηβη est dicta. Eam auctor arae Herculeae Haevam Latine nominavit. Haud vero ii Graecorum, imo & Latino rum diphthongo ae si riptum reperias; . nec infrequentior est Littin rarum u& b commutatio. Rarae sunt Hebae arae, sed multae. Herculis in iis monumentis, quae ad. nostram memoriam suntlV, 3. Prori Diuitiaco by Corale

179쪽

prodita. Docet tamen Pausmaias in AttiCis cap. I9. templum Her. culis cynosarges fuisse, in quo Herculis & Hebae arae. lis pronatis fecerunt Conjuges Lupio & Ammava, ut filiis daret fortitudinem Hercules, iisdem nec non filiabus membra decora Juven. me. Quam Graeci, eam Latini Juventam, Iuventatem, &Juventutem nominabant. Opportune Festus: Juventutis saera proju nibus sum instituta. Iuventuus an Juventuti legere malim, uecdum constitui. De Postumo puerorum tutore dixi cap. 9-

CAPUT XU.

a tertia Hereulis Magusiani in agro Silvae censi reperta. Nomina Barbara varie exarata a Romanis. Sacru pro Sacrum: Ospro Flavus. Forte legendum Flavius. Fuerunt , qui U Euseram geminari noluerunt. Primores Batavorum fam ante -- perium claudii cives Romani fuerunt. Civitas , id est respubliea. BatsOi uiua Hahalim hasitarunt. Interpres quis in lapide Silva dueensi Tertius lapis, Herculi in simo dicatus, est memoriae prodi-

tus a Glaberio Cupero in Monumentis Antiquis, quae Ha pocrati subdidit, Pag. 2I8. . M

V. S. L. Μ e loco inventae hujus arae hoc Cuperus. In am Sylvaducenss,

inquit, exiguus pagus est, cui nomen Rummes, qui ante annos aliquot nobis dedit C. Ianuarinum Sextum Interpretem, ut docui in Inscriptionibus antiquis, quas una cum Apotheosi Homeri vulga vi. Titulus, exoletis nonnullis litteris, mutilus est, sed quae desunt nulla negotio reparantur hoc modo: Macsulano Herculi Sacrum

Flavi Diuitiam by Coosla

180쪽

CAPUT XU. IT,

Flavus Vilarinatis filius, sumnus Magistiatus civitatis Batavorum, votum solvit labens merito : hactenus Illustr. Cuperus: Maosissimo pro incusano α Magulano seriptum miti Non uno enim modo

stribebantur a Latinis nomina barbara. Nec tamen Latinus homo ruit, qui hunc titulum scripsit, sed ipse Flavus Batavus, immo vero 1ummus Batavorum Magistratus. Quod ergo discrepat in hac voce, id dialecto tribuendum. Sacru pro Sacrum, Flavs pro FIavus Cor, suetudo nonnullis praecepit. Dixi plura de iis alias, qui in fine vincabuli detrahebant. Fuerunt etiam, qui V non geminandum esse voluerunti Aeditus, id est Aedituus, Monum. Papenbr. pag. II. inde &. Bataus & Badaus, id est Batavus, Fabretius Inscr. cap. cap S. n. 77. atque ita propinqus,n. a II. & aunculus,n. 273. Cupem in commentariis suis ad lapidem nusquam Flavus, sed indentidem Flavius nominatur, unde suspicio est, hoc nominis in ipsb utulo inventum fuisse. Dicerem praeterea, Batavum hunc a Flavio Vespasiano meritum fuisse civitatem Romanam, nisi Flavii inter Germanos ante Vespasianos Imperatores fuissenti Certe Arminii stater, quod & Cup o observatum , Flavius fuit appellatus, vid. Taciti

Annal. lib. 2. cap. 9. Patris barbarum nomen solum memoratur,

quanquam credibile est, habuisse Romana nomina, quod viri prim 'cipes Batavorum, haud aliter ac Primores Gallorum Transalpinorum pridem ante Claudii imperius , vid. Tacita Annal. lib. II. cap. 23.

civitatem Romanam adepti videntur. Memoratur autem 1blum nomen barbarum patris ex more, quem alias exposui. Flavius sestim mum Magistratum dicit, nec tamen proprium Magistratus illius nomen addit, credo, quia is Romanae linguae non conveniebat. Quo jure suerint illi Batavorum Magistratus, abunde traditum ab iis, qui mores Batavorum Germanorumque exposuerunti Civitatem Ba. tavorum rempublicam dicit, atque ita in uno lapide civitates memorantur Senonum, Tricassinorum, Meliorum, Parisiorum, HeduOrum. Gruter. cccLXXI. 3. Batavorum illa civitas, utrum insula contineretur, quam Rhenus & Vahalis suo divortio clausit, dubitari possit. Hoc constat, Sylvas Ducum, in cujus Urbis agro consecrata fuit ara, abesse ab illa interamnensi regione, sitam prope ripam sinistram Mosae: Dicendum ergo, aut prolatos eo Batavorum fines fuisse. aut Batavorum summum Magistratum in aliena terra suo Deo aram posivisse. Scio, id Repius factitatum, nam & Nehesenniae, quod walacriae proprium numen erat, ara posita fuit ad castrum Divitense. Vero tamen propius esse existimo, paullam latius habitaste Batavos, ,

SEARCH

MENU NAVIGATION