장음표시 사용
231쪽
ea festinatione, quam, si quid Vel ipse promisero, vel tu petieris,
sic perurges, ut respirandi non habeam facultatem.
poris alios fuisse. Fuit namque Vabalathus filius Odenathi, de quo Vopiscus in Aurelian. cap. 38. adde supra.... Fuit praeterea Valerianus, cujus meminit Claudius tyepistola ad Senatum . & quo misis mirere oscitantiam Trebellii, ipse Trebel.
lius eam epistolam edidit, nec tamen eum Valerianum animadvertit, cum maxime lillius indigeret. Ita namque in Claud. cap. 7. ubi epiliolam Claudii inserit. Fatigata es rei publica. Puguabimus-Valerianum,
mille alios, oui eontemtu Gallieni Principis a re publica defeceruut Vides, Valerianum
inter eos referri, qui contemtu Gallieni Principis a re publica defecerunt, quod probe observandum, ne quis hic valerianum, patrem Gallieni,desianari exilii met Neque tantum Valeriani Tyranni nomen fefellit Trebellium . sed & illud, quod additur in eadem epistola, post mille alior, qui a re publica defecerunt. Mille ergo Tyranni fuerunt, si epistolam hanc quimur, atque auctorem ejus Claudium. Dat equidem & jactanter Claudium , verum tamen septem S . latrii tantum fuisse Gallieni tempore, 'uos solos Trebellius nominat, cum mille Clamdius arguat, parum mihi fit verisimile. Imo vero ipse Trebellius, inmemor eOIum, quae inde xxx. Tyrannis dixerat, numerum tricenarium impleri non posse, sexcentos tyrannos suisse scribit in claud. ap. 9. Et aliuam Gallienum non essespassa
pertulisset. peras istiusmodi jactantiam in oratore, at vero a fide Historici aliena est. Omnia illa me haud dissiculter impellunt, ut verum arbitrer Iunii Tiberiani, prae secti urbis, judicium, de quo Vopisc. in
Aurelian. cap. 2. Potiionem multa incurio
fe , malia breviter prodiisse. Quod bre.
virer eum scripsisse dicit, non id significat, paucis verbis eum multas res este complexum. quae brevitas, si concinna sit, primis laudibus fertur, sed multa, quae dicenda erant, praetermissa. Praetermisisse Pollionem multa ejusmodi, quae ab aliis sunt narrata, ex iis constat, quae ante & praecipue in Postumo nostro ex antiquis monumentis disputavimus, de illa Claudii ad Senatum epistola nonnihil dicendum arbitror, 'uod ambigunt de ea Summi viri & rei litterariae principes, Casaubonus & Salmasius, quorum hic Imperatoris Claudii ingenio scriptam ait, ille dubitat, atque in suam sententiam verba refingit. Exsοι, inquit Trebellius. Usus opimia mi a ad Sexatum, legenae ad populum, qua indieat de
numero barbarorum, quae talis est. Senatui.
populoque Romano Claudius princeps
have avitem 'se incta e perhibetur, ego ne ba meti i memoriae non requiro. P. C. . militanter audite σποd verum est. IIo si
nificare videtur Trebellius, se non ex. adnotationibus magistri memoriae deis sumsisse eam epistolam. quod supervacuum erat, verba magistri memoriae requirere, qui imperiales cpistolas a se formare solodat) sed se ipsus Imperatoris verba dare. Et tamen, ut dicam quod sentio, exemplum illud epistolae ad populum recitatae atque ab actuario aliquo, male subsecuto verba. non epistola --τόγραφει mihi esse videtur. Nam ut alia mittam , P. C. id est, patres conscriptos, solos appellari in epistola, quae ad Senatum populumque Romanum fuit missa: an Claudius Lollianum nomina-Verir , quem nullus hoc nomine dixit,nis solus Trebellius, sed manifesto errore deceptus 2 Servo illud militantes audite , quod mutant Casaubonus & Gruterus, militantes, id est, nos militantes, m nempe Imperatorem cum exercitu meo.
232쪽
234쪽
bilitas Monumenti Dodem Perdensis. A quibus illud descriptum. Laus Cuperi, Muratorii S P. Gas'. monbuchii, item Mim.
n der Mum. Forma Monumenti exponitur, nee non litterarum
ejus. Literam I. puncto superposito distinguere recentius inventum est. Degumattius nomen ex Latino F Romano missum. Trajanus Imperator praenomine Marcus fuit ictus. Lapis Berge alensis expositus. Milites nomina Imperatorum adsumserunt, a quibus . emitate fuerunt donati. Quare multi Julii F Claudii in Gallia. Claudius Civilis Batavorum dux unde nomina accepit. Paultas Apostolus unde dictus. v ando primum usus Romano nomine Pausius. Flavii, Aurelii Balami. Vix quidquam notius in his oris monumento DodenNerdenss.
Nam quia turri insertum , qua viam celeberrimam spectat, crebris commeantium sermonibus usurpatur: augentibus famam veredariis & aurigis, quo hominum genere nihil nugacius. M, numentum illud ex lapide est, cujus imaginem exhibemus. Titulum sive inscriptionem lapidis exhibuit primus Gisbertus Cuperus, cum de universa antiquitate, tum de priscis Romanorum per Bataviam monumentis egregie meritus, in Monumentis antiquis, quae Harpocrati subjecit pag. 239. Acceptum inde repetiit Ludovicus Antonius Muratorius, ediditque in Thesauro novo Inscriptionum DCCCLXI. n. S. Nuper totius lapidis imaginem in lucem edidit Jo. Gasip. Hagenbuchius, proditamque in Miscellaneis Observationibus criticis novis, quas vir Clarissimus Iacobus Philippus
D'Orville curavit, Tom. X. XI. XII. pag. 349. Cum autem nonnulla reperirem in ea imagine, quae abhorrebant a descriptione Cuperi, decrevi contemplari lapidem, Vianique sum ingressus. sed dis scultate itineris ob quotidianas aestatis istius pluvias, quae fuerunt tertio abhinC anno, prohibitus. datis litteris rogavi Pasto. rem Ecclesiae DψdenWerdensis, Wilhelmum van der Sou , hum, nitate.& doctrina cultissimum virum, ut, quod cogitaram , ipse Per-ficcreti. Ille autem missam a me picturam, ut ab Hagenbuchio edita est, cum lapide composivit, neC ipse tantum, stu alius de pago, quem a solertia & cura commendat. IIi trochlea ad lapidem evecti, oculis Melibus studiosisque singula rimati perlustrarunt, cumque Hagenbuchiana pictura composuerunt. nnimadversa
quaeque diligentissime ad me perscripsit vir Reverendus van der
235쪽
Souω, ex quibus Hagenbuchlanam imaginem resero, eo quem hic intueris modo. ae discrepant me inter & prioris lapidis
. monumenti illius editores, Cuperum, Muratorium, Hagenbuchium, cum de forma & cultu imaginum, tum de litterarum & tituli in. terpretatione, in medio relicta esse volo, lentus alienorum insectator, statis habiturus, si quae mihi de hoc cippo in mentem venerunt, dilucide exposuero. Veterum neminem fore existimo, quin, si ab inseris redeat, selicem praedicet Marcum hunc Trajanum, cujus Manibus praecones contigerunt, saeculi quisque sui decora memoranda, Cuperum dico, Muratorium & Hagenbuchium, qui unus paene hodie illorum eruditionem aequat, ingenium Muratorii & judicium nonnunquam vincit, nisi forte properantiae culpa ea magis, quam judicii inopia censenda. His ego ducibus nunc succenturiatus venio ; quantumvis arte inferior , industria tamen & fide par. Tres sunt Monumenti partes. Ima titulum habet, sive inscriptionem, media hominem discumbentem, cui laetus
titulus. Suprema tutelam monumenti. Titulus, pariim integris, partim decurtatis vocibus scriptus, quae tamen ex vulgatissimis grammaticorum aliorumque hominum praeceptis ficile supplentur, hi cst. Marcus Trajanus Dogumattius Gaisionis filius veteranus alae Afrorum titulum vel testamento poni jussit. Litterae, non ut nunC
quasi columnae capitulo supra atque infra impositae, rectae erant, sed aequali tenore in in rrectum, austactum transversiumque ducebantur , atque ea forma, quam exhibui, ex ipso lapide desumta. Adfirmavit praeterea testis Oculatus, quem supra nominavi. I. litteram semel atque iterum, imo S illepius adjecto superne puncto notatam suisse. Id quod nisi quis temere accidisse putet a recentiore importuni hominis manu prosectum est Invenerunt illud pro-
ximorum saeculorum scribae, qui, cum minute scriberent, ea . nota litterarum v & i. apices distinxerunt ab m. & n. Varie tentantur nomina veterum illius, cui cippus positus est, ab iis, qui ad rationem Romanorum nominum fingere sunt conati. Mihi ea n mina mixta videntur, ex Romanis barbarisque conflata. Romana
sunt M. TRAIAN. Barbarum est IVCGVΜ vel IUCGV.. Romanum rursus ATTIUS vel MATTIUS Barbarum, sed terminatione Latina, Gaisionis, caetera sunt Larinillima. Mixta haec nomina arguunt, veteranum eum ex Romano & barbaro mixtum suisse: domo & natione harbarum, sied civitate donatum. Donatum
autem ea ab Imperatore Trajano fuisse auguror, qui & Marci
236쪽
praenomine dictus. Praenomen quantumvis insuetum monumentis Imperatoris illius, quae plura nunc exitiint, cognoscimus id tamen ex Dione Cassio, lib. 68. pag. 77O. Iis adjice, quae instadisserui cap. 9. Hoc constare arbitror, homines multos per has vi cinasque terras, & praecipue milites adsumsiste Imperatorum eo. rum nomina, quorum indi entia civitatem erant consecuti. Exemplo sit unus lapis, qui hodie in agro Clivensi spectatur, editus a Coepero in Monum. antiq. quae Harpocrati filo adjecit, pag. a 34. in quo tres Septimii Mucatrae & praeterea Septimius Gallus , & Septimius Diosporus, nec non Septimius Sammus. Vides sex Septimios, cognominibus barbaris sive peregrinis distinctos, si a Septimio Gallo discedas, qui gentis si e nomine dictus est. Illi. omnes peregrini natione erant, sed cives a Septimio Severo lacti, quem ninuimus in his oris fuisse versatum, & quo magis id dicas, positus hic lapis, Maximo iterum, & Aeliano Cos. qui annus est Chr. 223. adique adeo duodecimus ab exitu Septimii Severi. En ipsum lapidem , quem ob id potissimum damus, quod perperam ante editus suit, primum ab Hermanno Fley, qui & Stangesol in Annalibus Circuli Nestplaalici Edit. I 6 . pag. aa I. deinde ab Illust. Cupero in Monumentis, quae dixi,& tandem a Muratorio in Thesauro novo discriptionum pag. 33S
ALEXANDIRI AVG DEO APOLLINI DYSEROLVSOLODE MILITES LEG
237쪽
Lapis nunc spectatur in agro suburbano oppidi Cliviae, ubi ipse
eum descripsi, quo deportatus olim est a Mauritio Nassorio, erutus, teste Stangesolio, ad Coloniam, qhiae fuit Legionis Tricesimae in ipso lapide memoratae. Atque eandem caussam arbitror, quare in nulla gente plures Julios reperias libris aut sirais memoratos, quam in gente Callica, ex ea autem gente multos Julius Caesar Dictator civitate donavit, legionem etiam U. totam ex Transalpinis conscriptam, vid. Sueton. in Caes cap. 24. invenias praeterea Claudios multos, forte ab Imperatore Claudio cives factos, qui, ut est in Apocoloe tosi, impii sismo Senecae libello. constituerat Graecos omnes, Gallos, Hispanos togatos videre. Quanquam & credibile est, a Drusio & fratre ejus Tiberio Claudiis, nec non a Nerone Imp. Claudii adoptivo filio, multos hoc beneficio ornatos fui 1le. Illud Propterea addo, ut desinant annalium nostratium scriptores majorum, id est, Batavorum, Gallorum, Germanorum, nomina, Romanis Scriptoribus memorata, a prisca Gallorum Germanorumque Iingua repetere, more illorum, qui inficetam & instulsam origina tionem ex antiqua Batavorum lingua Claudio Civili. patriae libe tatis egregio adfertori, dederunt. Miratus sim saepe indoctam doctorum hominum contentionem de nomine Paulli Apostoli, quum peritioribus dubium esse nequeat, quin ei civi Romano hoc Romanum nomen sit datum, imo vero aCceptum sorte a Patre, nam& is civis Romanus suit. Illud observatu dignum, ex quo is eX-tra Judaeam & Syriam inter Romanos versari coepit, eum Romano nomine dici coeptum. Primum enim tum eo dictus, certe tum primum a divino Luca, Actorum Ilaulli scriptore, est appellatus, Vid. Act. I 3. cum Cyprum ingressus, & legationem ad Gentes est auspicatus. Qua de re plura disputavi in de Nominibus cap. 6.
Dag. 27. SUmsit autem id eo tempore, quo commendatior esset Gentibus, inter quas quanta sanctitas Romani nominis, praese tim tempore Claudii imperatoris, quo res illa acta, rerum I C- manarum peritioribus est cognitum. Claudios Batavos, Ob O ram militiae navatam , ab uno Claudiorum, quos ante didit, civitatis nominisque honore ornatos, antiqui lapides loquuntur, Flavios praeterea S T. Aurelios. Dabo Claudios duos ex hoc lapide Reinesii Syntagm. Inscr. Cl. IX. 74.
238쪽
CHLOREUS NERONIS CLAVDI CAESARIS AVGCORPORIS CVSTOSDSQ SPICULI, NATIONE BATAVS i iVIXIT ANN XL H S POSUERUNT M. CLAUDIUS DIADUMENVS ET CENSOR DEC SPICVLI HEREDES EIUS EX COLLEGIO GERMANORUM
IN. Trajanus res ad Rhenum S Mahalim gessit. Trajanus Deo mattius natione Barbarus suis. Unde Iuchumatrii nomen. Attii, Actii F Aeeti Romana nomina. Barbarorum nomina cum Romano Attii nomine missa, la des antiqui expositi. Auinii ab Aulis . orti. Marcelli F Marcessini ejusam generis. Lapides vetusti Bruxesienses descripti. Mos Romanorum nomina Barbara, quaeos Romanum non capiebat, implicandi. Inter ea nomina, tisi. . De lapide Noviomagensi sot moris olim Ludovici nomen scin
sum. Nertomarius mixtum ex Romano F Germanico nomen. ώ-- scriptio emendata. . diuino vox barbara. Herjugodumnus S RHgis S Dei nomen. Galli Reges pro Diis coluerunt. Her nobilistatis nomen. Vercingentorix, mergobretus Sc. Ver feminam no.
bilem significat. Du, Mia nomen Frificum. Vernor Regis
Sed ad Μ. Traianum Juc nattium revertor. Dixi, eum priora nomina ab Imperatore M Traiano, simul cum civitate adeintum esse, Postumum nomen ex barbaro & Romano miscuisse. Addo cum maxime, Imperatorem Traianum in his oris veratum fuisse, quod Germaniam inferiorem administravit. Fuisse Traianum illum Veteranum genere barbarum, cum rex Iucmmatui nomine, ut ante coepi exponere, auguror, tum ex Patris Gessionis. Jumu, E e vel
239쪽
vel Jugum peregrinum: Mattius, At ius . Romina nominaiunti Attii, qui &Actii, & Accii Ai te, fit Alii dicti. Antiquissimi fuerunt Romae, a priscolpraenomine Meo & Auo. Acca Laurentia Romuli nutrix fuit: A, vel Attius Ciuidius, Tito Tatio auctore, Curibus Sabinorum Rinnuin rechns conditam commigraviti Sueton. in Tib. Cap. IJ Coepit autem ad extremum usque adeo Romae vulgare esse Adfiihomen,' sirin cui cogitanti verum nomen non succurreres, is mox Mim, Dominaret, haucialiter ac Titii, Maevii , Seti Juris coquitu vetustis 4r ore fuerunt. vid. Augustin. de Nomini b. m ect rig. , quare & hoc Attii nomen valde opportuiam fuit, qu 'cum vio Momine Barbari conjungerenti Certe halid 'r 6 ita iuncti peia Sic Exa dus apud Sponium Misceli. Erud. Antiq. pag. m,
Lapidem descripsi, ut melligas, Exanium illum Gallum fitim, d mo Damque Vienna in Mitinius est iu marmoribus . llineis pag. 3Iso sed locus reperti lapidis non additur, Deque etiam domus. aut natici Mimissi. Lapis Deae Nehalanniae cui ego quidem existi-- consecratus in agro Divitensi coppidum Duita hodie nom, nano in opposita Coloniae Agripinnensi ripa, ab Erlattio Jucundino est apud Gelenium de Magnitud. Colon. Agri pag. 385. &Grut. 89. I. Fuit& aliis lapis Nehesenniae sacer, servatusque insima Celeberrimo viro Hadr. Relando, cujus inscriptionem, quia rarior in his terris, subjiciam. Edita est aΚeystero in Selere Anti Septenta. pag. 25
240쪽
ntinios ab Attiis ortos nullus, credo, Obstabit,i haud aliter ac Marcellini a Marcellis orti feruntur, quo& meris ejusdem dicit Cicero lamil. IS. ep. I . nec Non Secundinii a Secundis, Candi. dinii a Candidis, quos. aestanair Batavorum lapides. Lapisi cit alacria insula ad Q. Relandum, fuerat asportatus, in qua olim Nehalanniae cultus caluita Primo Dea, secundo loca inventorum lapidum suspicionem praebent, Eriatium & Ascatunium Germanos fuisse, aut Gallos. De Ascalonio confirmat conjecturam alterum nomen Rasuco, quod prorsus alleum a Latio. Liceat hoc loco addere lapidem, qui Bruxellis mihi missus est, in qua urbe visitur adscendentibus in Bibliothecam ColIegii Societatis Iesu, ubi in imgressu muro est insertus. Addo autem primo, quod exi eo ratio mutandi conjungendique homina barbara, i quam Veteres iunisecinti, apparet; secundo, quia vitiatum eum edidit acceptum a Donio Muratorius in Thesaur. nov. Insciim cccxxjLI3. Titan hic est et
Barbarum est Livi, Romanum Quintilia. Barbarum illud in alio lapide, quem eadem Quintilia in eodem loco nam & is .exstat in ingressu Bibliothecae Iesultarum Bruxessensium patrono suo poesiuit, sese nomine Romano, aut certe eo, quod Romano acco' modatius est, Deam appellat.
M QVINTILLIO iEPAPHRODITO PATRONO BENEMERENTIQVlNTILLIA LAER LIB/ i. FECIT ET SIBI i 1 I POSTERISQUE SUIS Ee a Quodsi