Henrici Cannegieteri De mutata romanorum nominum sub principibus ratione, liber singularis. Item postumus Bataviae adsertor, Hercules Magusanus, et Deusoniensis aggerum Bataviae auctor, ex nummis atque ex inscriptionibus demonstratus. Nec non Trebell

발행: 1774년

분량: 359페이지

출처: archive.org

분류: 로마

291쪽

At vero quid Alemannia ad Frisios 7 Nihil sane. Evolve pag. 56. ejusdem Scholani, ubi eaedem leges memmantur, scriptae vetu. stiore Frisiorum sermone, ubi exaratum videbis non Almaven innenum. Fuit autem Almenum vicus vetustissimus prope Harlin. gam, cujus urbis pomoerio inclusus est anno Μ xxx. ecclesiam.

que habuit S. Michaeli consecratam, quae in lege Frisiorum sinthoem appellatur. De Galliae Ecclesiis ex ligno vii. -- billon ad Acta SS. ordinis Benedicti Tom II. Pag. Io . In Hiber. nia Kienanus primus Ecclesiam ex lapide aeditasse dicitur , ΛαSS. Bolland. Januar. I. in Vita S. Mochad. P. 4. A D.

292쪽

ADDENDA.

Pg. S. lin. 26. post donarati Marius, reprehensus quod duas Camertium cohortes, in proelii conflictu, quod bene pugnarent, adversius leges civitate donarat, respondit: inter armorum strepitum verba se juris civilis exaudire non potuisse. Valerius Maximus lib. S. cap. 6. ex. 8. Ibid. lin. 3I. post cap. 28. Idem de Augusto, eum. Pag. IO. lin. 36. Post dicuntur. Adde. Nec non Tin Flavii V numnus & Saturninus Fratres in hoc elogio cippi sepulchralis, quem eruit ex vinea Ba Romae Jo. Baptista Casalius, vulgavitque in profanis Romanorum Ritibus cap. 26. Pag. I 53.

α M. P. FLAVIO RUFOTT FLAVII VENUSTINUS ET SATVRNINVS FRATRlPIENTISSIMO FECERUNT

Pag. II. Iin. ulla post appellantur. Adde. Non una de mussa memoranda est epigraphe lapidis Musei Vi rii, quae praemissia est Disseriationi Glyptographicae, pag. XXIV. reseram huc eam Paditem, in qua Fratres tres cognominibus distincti. liberorum autem milli commune cum parentibus cognomenis

Pag. I a. sin. 3α Quare uxorem Pomponii Caeciliam ae lin. Corrige oc adde , quare matrem Pomponii Caeciliam accipio, quae illo tempore vivebat. Extulit eam annos natam nonaginta, ' . LIS ip Diuitigoo by Coos

293쪽

ipse septuagenario major, teste Cin melio Nepote in vita Attici,

cap. I p. Pag. I 5. lin. I9. post Atticum lib. Adde I 4. ep. 5. 6. IO. II. I 2.2o. 2I. 22. Contra OetaVianum lib. I S. ep. Ita ut & lib. I S. ep. II. Vitruvius in Prolugo lib. I. Octavianus Augustus, uia tamen in nonnullis' libris cst Octavius. . a.

Ibidem lin. 33. post quaesivi. Adde. Tertulliano de Anima cap. 46. Iulius Octavius nominatur. Reformatorem . inquit, imperii herulum adhuc G privatum loci , S Julium Octavium tantum, M. Tullius fam 9 Augustum, de civilium turbinum se ultoreo de somnom L Fallitur Tertullianus , refereus , jam eo rumpore Iulium octavium dietum, quo per quietem visus fuit Ciceroni, id quod illud tempus est, quo Oeravius iste adfuerat avunculo Caesari in tacrificando, quo tempore nondum Julii nomen habebat Octavius, nactus id demum testamento avunculi illius. Tu vide, quae de eo somnio Suetonius in Aug. Cap. 9 Pag. I 6. lin. 2 post pag. 567. In pulcherrimo marmore, quod legis Regiae monumentum nonnullis existimatur, apud Gruterum

ccxLII. uti licuit Tiberio Augusto, Tiberio Iulio Augusto.

Ibid. lin. 33. post MMXXXIII. 8. Iωλιος Ταρσοὶ σεβίσου ἀπο- καὶ επιτροπος. Ste Phan. Winania Pighius in Herc. Prodic. pag. 33I. τή3 ριος Ιουλιος βασιλε- Pησίπηους, in Nummo, quem vidit Masfejus, vid. Antiq. Gall. pag. I 3. Pag 17 lin. Is post adoptionem. adde etiam . . t

Ibid. Iin. 29. poli perspicit. Claudii filia, quam ex Perina habuit, Antonia dicta, quo nomine fuit mater Claudii: quam habuit ex

Messallina, ea octiivia appellata. t

Pag. 2S. lin. 3 l. post Cornelia fuit. Caecilius Dio appellatur Ci Ceroni in Veri cin lib. 2 cap. 3. qui cap. p. v. Caecilii Metelli beneficio civis ' omanus factus esse clicitur. . g. 26. In. 23 poli cap. l3. IIoc animadvertisse mihi videor, eos, qui ante constit titionem Caracalli, qua civitas omnibus in orbe Rinmano degentibus cfh impertita, civitatem sunt adepti. tribuentis nomen gentile adscivisse, qui vero post eam cives Deti, a sese no men invenisse, id est, barbarum siuum nomen in flinum nominis gentilitii Romani in ius conformasse.

Pag 23 lin. 33. post PIeriaiadaeque. Paullo .vindicat Vir Claris simus mihi ue amicillimus in disseriatione de Epistolis Apostolo rum idiographis. Quae illum im: r & me controversia suci

294쪽

is orta, ex litteris meis cothostes, quas subjunxi hoc loco. Accepi litteras, quas tractatui tuo de Epistolis Apostolorum idio. graphis addideras, sed accepi tardius, atque a lolago circuitu, &quasi a peregrinatione ad me perlatas. Pi o egregio illo dono tuo

gratias ago habeoque. Quod rogas, ut candide atque aperte meum cle illo sensum declarem, id requiris, quod ingenio meo, moribu que meis unice est consentaneum. Divinam ad Romanos epistolam, non Paulli, scd Tertii manu scriptam , eumque Tertium, quem Tu ipsium Paullum fuisse putas, alium Paullo fuisse censeo. Illud ut credam, ordinis a Paullo proposui ratio me adducit. ordinem hunc proposivit Paullus in illa epistola, ut priore loco recen geret amicos n se salutatos, posteriore amicos statutantes Illorum no,

mina enumerat ad Rom. cap. Ult. v. 3. Usque ad U. 6. In eo amtem versi incipit annunciare lalutem , non a se, sed ab aliis, primo ab Ecclesiis, mox a singulis hominibus. 'Horum numero sunt, ILUCius,Jasb, Sosipater, v. 2 l. Tertius, v. 22. Gajus, Erastus, Quara tus, v. 24. Vides, Teritum a Paullo distingui, cum nomine tum loco. Verum, ais, epistola ea Paulli est, is ergo, ille Ego intelligendus in v. 22. Sed contra dico, verba epistolae Paulli esse, litteras sive scripturam Tertii. Is Tertius cum in epistola, a Paullo dictata ,. amicos vellet salutari a se, maluit eos stilutari a sua persbna, quam a persona alterius, id est, ut Grammatice loquar, perssina prima, quam tertia: in quo is nihil fecit alienum aut a re ipsia, aut a Consuetudine Romana. Soliti enim Romani, nomina mascribentes. persona. prima uti , etiam mm c id quod maxime huc perii et cum ea alienis tabulis & instrumentis apponerent, ut in contrastibus, pactis, & testatientis, aliisque, quibus testes accedebant idem ficiebant illi, qui nomina facere dicebantur, cum in creditorum. tabulis expensi ea locabanti Quid autem caussae est, cur idem nota fictum ab amanuensi in epistolis 2 Si amanuensis liberius fuit, aut servus, abstinuit forte pudoris Caussa, neque a prima taruum peribna , sed λ a salutatione. Sed si amicus, nulla abstinendii caussa erat, imo amicitiae officium & ratio invitabant. Tertium autem hominem liberum, paene dixerim ingenuum, suisse, ipsimi nomen decharad' Sed fac, suisse libertum, fac servum, in caussa. Chri1tiana dominum servumque Christus aequavit, atque amici, tiam aliquam inter eos conglutinavit. Quod autem pag. I 23. scis

bit, ex CL Rolonii sententia, Paullum his nominibus suisse dietium, Tertium Saulum Paullum, atque in iis Tertium praenomen fuisse,

295쪽

Saulum nomen gentilicium , Paullum cognomen, id nequaquam mihi fit verisimile Tortius enim aetate Paulli non praenomen, sed cognomen fuit, ut & Tertulli, quod idem est Tertio. Nam a Tertio est Tertiolus, atque inde Tertullus, eademque nomina sunt Tertia & Tertulla. Sueton. in Caec cap. SO. Scio, ex numeris praenomina fuisse. sed non alia praeter Quinti, Sexti & Decimi. Sauli nomen Hebraeum est, id est, harbarum. cui nullus locus inter Romanas gentes. Paulli fuerunt Aemiliae, Iuliae, Sergiae Gentis. etiam plurium, si Polliones Paullis accenseas, quibus accensendos puto. Sauli nomen Apostolorum princeps habuit patrium, Paulli Romanum. Illo inter Judaeos, hoC inter Romanos appellabatur Soliti, tempore Paulli,Judaei Asiaticorum plerorumque more duo-hus nominibus dici, patrio, & Graeco, seu Romano. Nunquam autem, certe rarissime, iis junctis, sed singulis appellabantur. Un- , de creberrimum illud apud Josephum ο καὶ , quod & de Paullo Lin

vas in Actis Apostolorum, cap. I 3. v. 9. & frequens in Asiaticorum Inscriptionibus. Paullus autem tum demum Romano hoc nomine dictus est, cum a Spiritu Sancto missus inter Graecos Romanosque versari Coepit, vid. Actor. cap. I 3. Quod Actor. cap. 9. v. II. conjungenda putas Tαρσια, non sequor in eo rationem

tuam. Ad patriam designandam hoc additum nomen est, id quod non peculiare suit Paullo, sed commune cum omnibus Tarsensibus. Consueverunt Romani cives mos a tribu, exteros a patria designare, cujus rei frequentissima sunt exempla in saxis antiquis ,

maxime militum. Nemo autem ea inter propria hominum nomisna retulit. Viden, me accurate & sedulo executum mandatum tuum ,

sincereque ac simpliciter animi mei sententiam declarasse 2 illucladdendum eadem simplicitate, qua caetera Videri mihi, illum lihellum tuum erudite atque eleganter scriptaim. Dabam, Arnhemiae xxIII. Novembris CIO IOCC LI. Visium suit Clarissimo Viro. familiarem eam confabulationem ab epistola in lucem & quasi ira forum protrahere, responsum siubjungens disputationi stiae The Iogicae, cui nomen fecit απω -κὶν rδιον, sive de epistolis Apostes rum propriis. Ea cum dudum publicata sit & inter manus vers tur, non referam, quae ibi disseruit. Non omittendum tamen duxi hoc loco, id quod litteris familiaribus et mox reposui. Quarum Cum plura sint capita, memorabo tantum illud, quod ad caussam

hanc nostram pertinet. Gratias tibi dico ob et . quod non nisi perlectum e manibus deposui, fructumque lectionis ube

296쪽

ximum tuli: Poscis in calce disputationis tuae ad me missae, ut

demonstretur tibi librarius sive amanuensis, qui nomen mum, persinna prima, quam Grammatici dicunt, usius, epistolae alterius adscrip. λ Ego vicissim quaero, quae caussa sit, cum alienis tabulis publicis, privatis in perina prima adposiverint nomina siua veteres, cur ea abstinuerint in epistolis2 Tertium Praenomen dixeras, Saulum Gentile nomen, Paullum cognomen. Teriti Praenomen ex antiquis monumentis praefers, quorum nullum Paulli saeculo, quod quaerebam convenit. Saeculum autem, quo Paulli nomina Romana sunt nata, non Paulli existimandum est, sed patris ejus, a quo Paullus Romana Nomina, una cum civitate, accepit. Aetas autem Patris incidit, ni fallor, in saeculum Augusti Vellem etiam, Sauli Nomen Gentile esse docuisses. De Romanorum Nom, num ratione haec mihi perspecta esse puto. Inceria eorum ratio fuit sub Regibus. Certa sub libera Republica, fluxa sib Imper toribus. Fluxerunt autem illa una cum moribus Romanis, infusa peregrinitate, quae coepit inde a triumphis Asiaticis & Gallicis, caeterisque Transmarinis & Transalpinis. Non autem tota nom,' num structura. quae pulcherrima fuit, uno letia aut uno tempore impulsa ruit, sed pedetentim labefactata est. Inde a Caesare Dictatore usque ad Λntoninos Praenomina dc Gentilia Nomina negligi coepta sunt, cognomina contra valerci Ab Antoninis ad Comstantinos πολυωνυμα placuit, & in strilem cumulata sunt promiscue Nomina. Ad pauciora reditum sub Constantinis. Hactenus epistola. Addo nunc, qui fieri potest, ut Saulus nomen, quo a Luca appellatur, gentile sit, siquidem gentilia Nomina omnia in ius

vel aeus quae tamen paucissimo fuerint terminata 2 Ecqua Gens Romae eo dicta est 2 Ecqua Gens Romana Judaico nomine dici voluit 2 Ecquod simile in universa antiquitate exemplum. Ast eXemplum requirit Vir Cl. quo declaretur, librarios in alterius epistola salutasse prima persbna. Videat ergo Vir Clarissimus , an hoc exemplum placeat ex Cicerone petitum. Is ita ad Atticum lib. s. ep. sto. Alexis , quod mibi toties salutem adscribit, est gratum, sed cin non suis litteris idem facit, quod meus ad te Alexis facit. Consiuerat Alexis verum hoc an fictum nomen sit, parvi resert scire librarius Attici, in litteris, quas dictante Attico ad QCerinnem exarabat, huic a se salutem adscribere. Adseripsit ergo is ama. nuensis suo nomine, non Attici, ex sua per2na, non Attici, sua manu, salutem Ciceroni. Quaero, utrum similius vero, cum ex. Mm sua

297쪽

siri peribm stripserit, peribna prima an tertia eam stripserit' MM- verissimum videtur, periona prima adscripsisse. Pag. 29. lin. 26. Ante vero quam Barbarorum nomina mitto,. addendum hoc est, in Sicilia nonnullos, qui cives non erant, Romanum aliquod ninnen usurpasse. Ita namque Cic. in Verrem lib. 5. cap. 43. Fuit in illis navarisis Heracliensis quidum D. eius. Nam diabent issi nonnulla hujuscemodi Latina nomina , homo quam diu vixit, domi suae, non solum, post mortem reta Sicilia Ammus ει nobilis. Quae autem illa fuerint nomina, ignorare nos viniuit. Pag. 3λ lin. p. post non opinor. Ciceronis aetate, ut ipla scribit ad Atticum lib. p. ep. s. πολιμον id visum. restrumne sit nobili adolescenti mutare nomen mulieris testamento. Lege, quidpiam Romae ante Caesarum imperium de Nominibus misse cautum non memini. Moribus nominum ratio stetit, quae ex avaritia & -- bim ad ex mum corrupta est, unde & ipsa adoptionis, quae m. va nomina tribuebat, aura sunt Corrupta, cum Clodius a Famnio, qui aetate minor erat, fuit adoptatus. Qua ado one quam quam nihil perversius, valuit tamen ea. Unde prospicimus, aliud fuisse in his τω σκέμμα, aliud juris coniustorum. Non plineuit Apae Matri a filio, qui deinceps Augi us fuit dictus, a

nomen Caesaris. Velim. lib. a. cap. 6o. Nihil ibi Uellens de Midone hereditatis dissuasa. Suspicor inde , jam tum citra dis dium hereditatis licuisse a nere a nomine jussis. bid. lin. 25. post fideicom. I. Teste V lsco in Aurelianoca . I 4. In actu legitimo, iubente imperatore Valeriano, Aurelianus ab Ulpis Criniso fisus o bores Derorum, nominis S bunorum , totius oue furis. Num autem Aurelianus Ulpii Criniti. nomina gessit Non puto. Cerie nulla monumenta publica, quae plurima etant Aureliani ea nomina loquuntur Sed de Adoptatorum nominibus dixi supra cap. 4. Septimii Severi pater Geta mit dictus; avus γ' ternus, Fulvius Rus; mater, Fulida Pia; patrui. M Agrim de

Severus; a s Maternus, incer; patemus, Fulvius. Anima, venis sanguinis 5c amnitatis conjunctionem, nominum vero max mam discrepantiam. Ibid. lin. 42. post dici. Sueton. hi Claud. calx 26 Item Liviam; Medullinam, mi-eognomen Camia .

Pag. 35. lin. 28. communicasse. Psihil ineptius hoc Sem uti Grammatici praecepto O tamen id Servii est, cujus commem

298쪽

tarios in Virgilium in magno pretio habemus, siquidem aliena multa praestantiorum Grammaticorum nomine venditantur quod est apud Putichium in Grammaticae Latinae auctoribus. Non potest

rig. 38. Sciendum praeterea, variis modis, multisque ex caus.

sis suspensiam suisse servis libertatis conditionem a dominis : Addo unum ex Cicerone Famil. lib. I 4. ep. autem in O io adhue

Orpheus praeterea magnopere nemo caeterorum servorum. Ea caus

D est, si res a nobis abesset, liberti nostri essent, si obtinere tui

sent. Sin ad nos pertineret sic velim lega servirent. Res actaeo tempore, cum CiCero, bonis Publicatis, urbe erat expulsus. Fuit 6c manumissio mortis caussa, qua de Petrus Diaconus in No tis litterarum. Nam is ira: M. C. M. mortis eavia manumissus. Quae inventa fuit, ad exemplum donationis mortis caussa, fiebadique ob mortis suspicionem, ut loqui amant juris consulti et ut si in numittens periret, liber esset servus: sin, servire i bid. lin. II. post fuisse Id est, medio inter libertum & sedivum loco, quo qui erant, deinceps lege Iunia Norbana lata, uberale, id est, civis Romani nomen accipiebant. Pag. 39. lin. I 8. post & crux. Iustinus lib. a. cap. S. Verbe in aciem, non uis asserenis, ominoque ferro. virgas ac flagesia, caeteraque servias metus paranda instrumenta. Pag. 4i. lin. De libertis id unum adjicere liceat. Libertis, sive servi; manumissis dominorum i nomina cpraenomen dico dc nomen gentile 'tributa fuisse, satis notum, sed minus perspestum

est, quemadmodum domini adoptari, qui & veri patris, & patris

adoptantis nominibus cumulatus erat, nomina manumidis fuerint distributa, & quemadmodum duorum dominorum nomina servo communi manumisso impertita. Sentimus utrumque ex Eutychidae & Dionysii nominibus, quorum ille ab adoptato, hic, servus communis, a duobus dominis erat manumissus. Adscribam de iis locum Ciceronis ad Atticum lib. 4. ep. IS. De Eutychide gratum, qui vetere praenomine. novo nomine T. erit Caecutas, ut est ex me Sex te junctus Dionysius , M. Pomponius. Mens Ciceronis paucis explorata est, si tamen ulli. Eud chiden servum manumiserat Aditicus. Atticus hic veris nominibus T. Ρomponius Atticus fuit ebctus, sed adoptivis, Q. Caecilius. Ille manumisis verum praeninmen suum Tiu imposuit, sed adoptivi patris nomen genula nem-Mm a Pe

299쪽

D Caesit. Atticus vero & cicero Dionysio communi servo de. derunt Ciceronis praenomen, quod fuit Marci, sed Attici nomen gentile, quod erat Pomponit.: π. I9. Post ordinarium. Aut primum ordinarium uta. Iin. 22. POu caput. Nunc tamen propior sium ne anti 47. lin. I. post caeterisque. Reinesius Cl. r. iot Mimas m Commentari ad Lampridium in Alexand. Sever cap et ruid. lin. 37. post juventia Quem nunc cassum Italiae lugemus. G sequaris. Fabiam Verecundam conju, gem Sabbii Servi Caesesis, denique libertos ejus libertasque. zmrios & posteros disce ex lapide, quem in vinea ma Romana in. venit Iosephus Baptista Cassilius de prolanis. Romanorum Ritibus cap. ulti pag. ISSit ' 3 A Caestris annumerandus D. licissimus, quo auctore Monetarii turbas gravissimas excitarunt Ro-i liri mi I x β xς pQ - Ιs Imperator in epistola ad: Constulem, eum ultimum servorum nominat,

Ii Aurelian. cap. 38. Tu autem ulcimum accipe& conditione, sed improbitate, & moribus proniganuὐ addit Aurelianus moI, sese ei pmcurationem inimandavisse. Vopisicus eum Rationalem dicit, quo nomine illum

quoque a qui Aurelius Victor cap. 3s subia in VII α

us, se idis nempe Monetariorum. Non ignom Iulium delato hoc honore a domino, quo Republica incolud. Triumviri Monetales, servum lium taD. M

300쪽

Α D , D E N D A. , 27y. Pag. 59. Prius vero quam hominum servos mittimus, explanandus nobis Vopisci locus est, qui multis impeditus videbitur. Is invita Aureliani cap. 49. Servos es ministros, inquit, peccantes coram

se caedi jubebat , ut plerique dicunt , caussa tenendae severitatis; ut alii, stulo severitatis. Multos servos e familia propria legibus audiendos . judiciis publicis dedit. Idem cap. 5α Servis his vestes easdem Imrator , quas S privatus dedit . praeter duos senes, quibus quasi libertis plurimum detulit Antistium S Gillonem, qui post eum ex Senatus sententia manumissi sunt, servos & ministros diuinguens, servos intelligit, qui vulgari servorum more serviebant, ministros vero, servos Caesaris aut fiscales . . quom honestioribus ministeriis adhibitost diximus , similes. libertis , quibus de plura paullo ante. Servos e familia propria dixit eos, quos peculiares sub initio hujus capitis nominavimus. Mox Antistium & Gillonem quasi libertos vocat, quod erant Latini Juniani, qui , .ut cap. 8. ostendi , vivebant ut liberi, sed moriebantur ut stivi,ι sbliti Ro-immammi Gentium nomina, quale est Antistit, praeferre.' Addit Vopiscus, Aureliano mortuo eos ex Senatus sententia fuisse manu' missos, accipe autem manumissionem iteratam , quae fiebat ad Praetorem, & qua plenum jus civitatis Romanae consequebantur Latini Juniani. . Pag. 6, lim I. a. post vox, corrige & adde. Servus. Nequis in aedibus Domitiani extra Romam Q in villa aut familia ejus

Ibid. lin. I 6 post Connectendae. Mutato casu Pro in n. Isid. . post. LIB. Idem pag. 36.

Lucius Muccius mihinus fuit verna liberius Ahucciae Arisculue Quare ausim hoc modo enodare epigraphen lapidis Gruteriani CΜLXXHII. II. C. Iulius Heleni verna sibi Sis Iaro ad C. L M. exempla alia administrabit Jos Caslatio in Uan Leeti Cap. - IS tamen quantumvis eruditus, vocis indolem perip etam non habuit. Insignis est Inscripuo lapidis, quem in monte '' Pincio eaectavit, memorata etiam Grutero DLX vL & non unam, ob caussam praedicanda: .

SEARCH

MENU NAVIGATION