장음표시 사용
31쪽
xandri cap. 6. , ubi quum de SenatuS acclamationibus . sermo sit, quibus Alexandro, post ejus inauguratio. nem, Antonini, & Magni nomina oblata sunt , eas habitas fuiste docemur ante diem pridie Nonas Martias. Interea inquit, retexere orationem, qua nomen Aulonini, O Marni delatum sibi a Senatu recin savit, quam p= ii quam re eram, addam acclamatioues Sevams, quibus id decretum , ex actis Urbis ad pridie nonas Martias Quum Elagabalus secundum ipsam vulgatam Dionis lectionem die. c Martii interierit, licet dies, quo ediotae traduntur a Lampridio cae Senatus acclamationes, cum die necis Elagabali haud consentiat, metu sis tamen omnino consentit. Hinc prioris Disserta Pag. 22. animadverti, in cum Lampridii locum se
tallis quae S: Tille montii V. Cl. suspicio fuit) irureptille pridie Nonas Martias, loco pridie Idus Martias . Sic enim occiso die X. Martii, eademque renunciato imperatore Alexandro , die postea xiv. Husdem mentis ab Senatu H de Antonini , & Magni nominibus Ipsi Alexandro tribuendis, recte agi potuit.
Aliam praeter laudatam, sed quae minus rei nostraeiaveat, proponit in eum locum Lampridii Tille morutius Observationem, nimirum eas Senatus acclamationes habitas fuisse prile quidem Nonas Martias, noutamen ejus anni Ch. 222. , quo ad imperium evectus fuit Alexander . sed quatuor aut quinque post annos, quum scilicet Imperium Porsarum, de quibus vincem dis, in iis etiam acclamationibus agitur, ab Artaxerxe ini auratum jam fuisse . Verum conjecturam hane , ac rationes , ad cam adstruendam a Uiro doctissimo adductas satis me refutasse opinor, quum ex acclamationibus ipsis, ac responsis Alexandri, quae latea Lampridio recitantur, caldem acclamationes, oster
32쪽
αV. ALEXANDRI AUG. CAP. L. 3 3di, tam diu post Alexandri inaugurationem diuerri haud potu ille.
Cl. Vignotius tamen . quo argumenti hujus, o Lampridio , sive potius ex actorum Urbis auctoritate ducti, vim elevet, pag. 67. contendit, has acclamationes habitas futile mense Martio , non qui
dem quartι, aut quinti anni poli initium imperii Alexandri, neque vero anni Ch. 2 2 2. , sed anni insequentis 2 a 3. Uerum huic etiam opinioni repugnare omnino videntur eaedem ipsae acclamationes, quas olim
Tillemontio objecimus. Quod quidem sequentibus
rationibus demonstramus. Occiso Elagahalo, qui insidias Alaxandro moIitus non semel fuerat, ejusque cadavere per summam ignominiam, per plateas. & cloacas tracto, ac in Tyberim tandem projecto, statim Senatus Imperatorem nuncupavit Alexandrum ; cui etiam praeter morem, , Patris patriae nomen. aiis Lampridius in vita ipsius Alex. eap. I. jus procon istare,/Tribunitiam p testatem, cse jus quintae relationis, uno eodemque die, contulit. Postquam autem omnia ilici& nominum ,& potestatum genera certatim decreta, col lataque illi fuissent; statuit Senatus aliis, iisque clarissimis nominibus ,. Antonini nimirum, quod sandium, . A. Venerabile habebatur, & Magni, quo Alexandro Macedoni aequiparareturi, eum exornare. Ita vero ex Lamprudio capi 6. gesta res fuit. Quum Senatus frequens in Curiam , hoe es in Aedem Coueordiae Templum inauguratum convenset, rogatasque esset Aurelius Aleaeander Caesar Augustus, ut concineret, ac primo recusasset, quod si, res de honoribus this agendum, deinde postea uevi siet, acclamatum: Auguste innocens Dii te strvent. Alexander Imperator Dii te servem. Dii te nobis dederunt ,
Dii confervent. Dii te ex manipui impuri eripuerunt
33쪽
Dit te perpetuent. Impurum tyraunum er tu perpessus es, impurum, O obscoemim O tu videre , doluisti. Dii illum eradicaverunt. Dii te servent Dii immortales Alexandro vitam: 'Ricia Deorum hinc apparent. Ι Ιaec non nisi paucissimis diebus post necem Elagabali , quem sibi exstimctum gratulabantur, & Alexandri, de qua plurimum gaudebant, inaugurationem, dicta fuille
Et quum egisset gratias e lexander, subjicit Lam.
pridius cap. 7. , acclamatum es: Antonine Alexander Dii te servent, OuIovivi nomen suscipias, rogamus. Praesa bovis Imperatoribus, ut Antoninus dicaris. Nomen Antoninorum tu purifica. Iuod ille infamavit, tu purifica. Redde in integrum nomen Antoninorum, &c. Quum certatim Alexandro die, quo declaratus Imperator fuit, omnia simul & nominum, & potestatum genera, ut supra diximus, Senatus contulisset, Par
erat . ut neque multum, Antonini nomen eidem tribuere, morarentur. Nam etsi eam praecipue ob caul-sain, ut habet ipse Lampridius tap. I. , illa omnia decer nere et , festinarunt, quod milites jam insueverant, sibi Imperatores O tumultuario judicio facere, O item facile mutare, asserentes nonnunquam ad defensionem, se idcirco fecis , quod nessent, Senatum Principem appellasse: attamen huc etiam accessit nimia cy- μυ-tur, O populi inclinatio post illam elaum, nimirum
Elagabalum; quae non solum Antoninorum nomen decois Dravit', sed etiam Romanum debove est Imperium. Quapropter ut Alexander idem Antoninorum nomen, quod summopere optabant, elueret, atque Pristinae dignitati restitueret, verisimillimum est, statim post collatum imperium illi id etiam nomen obtulisse. Certe tam jucundum illis temporibus, ac tam amabile erat nomen Antoninorum: ut, verba sunt ejusdem
34쪽
Lampridii in vita Diadumeni cap. 6., qui eo nomine non niteretur, mereri non videretur imperium. Atque hac de ratione Macrinus, ut scribit ibidem Lampri. dius, eumdem Diadumenum filium, quo exercitui, ac Senatui, Populoque Romano commendaret, Antoninum nuncupavit. Quod indicat etiam Capitolinus in vita Macrini cap. 3. , ubi varias recensens cavlIaS, ob quas Diadumenus Antoninus a patre dictus ferebatur, hanc etiam ab aliquibus adduciam memorat, quod miro, atque incredibili populus, militesque hujusce nominis desiderio tenerentur. Alii vero, inquit
tantum desiderium nominis hujus fuisse, dicunt, ut nisi
populus,'milites Antonini nomen audirent, imperatorium non putarent. Si autem tanta Antonini nominis aestimatio tum erat, tantumque ejusdem desiderium; qui fieri potest, ut Alexandro tam diu, octo scilicet menses, secundum Cl. Uignotii opinionem, post susceptum ab illo imperium, idem nomen oblatum sit pRecusavit Antonini nomen Alexander, atque inter alias, quas attulit excusationes , hanc etiam caPi 9. obtendit: Nuper certe, Patres, meminisis, quum ille
omnium non bolum bipedmn, Ied etiam quadrupedum spurcismus Antonini nomen praeferret, ct in turpitudine, atque luxuria Nerones, Vitellios, ct Commodos viv-ceret , qui gemitus omnium seuerint, quum per populum, O bonenorum coronas una vox esset, Muc nou rite Antoninum dici. 9 per banc pesem tantum violari nomen. Quibus tamen ita Senatus respondit: Dii mala prohibeant. Hare te imperaure non timemus: de his te duce securi humus. Certi humus: bene praesiumimus: nos rect a pueritia probavimus, O num proiamus. Si Alexander octo jam menses rem publicam administrasset, recte quidem ei Senatus reposuisset: Haec te imperante non timemus : de his te ducesecuri sitimus. Ce
35쪽
ri sumus: minime vero addere potuisset: bene praesa.
Tandem senatus, quum Alexandrum in sua senteu-tia fortiter perstare, animadvertillet, ita postremo a C. clamavit: Alexander Auguse Dii te servent verecundiae tuae, innocemiae tuae, canisati tuae. Hinc intelligimus, qualis futurus M. Hirie probamus: Tti facies ut Senatus bene Principes eligat. Tu facies, optimum esse judicium Senatus cte. Nescio, an clarioribus verbis, acta haec fuisse sub prima ipsa imperii Alexandri initia, indicari potuerit. Uerum his tria argumenta opponit Cl. Uignotius laudata pag. 67. & 68., quibus ostendi existimat, eas
acclamationes habitas fuisse mense Martio, non anni Ch. 222. sed insequentis 223. Primum est, quod Alexander prioribus Senatus acclamationibus responsurus in hunc modum loquitur: Gratias vobis P. C. um Nuuc
primum, sed γ de caesareo nomine, in de vita her - . O Au ni nomine addito, O de Pontificatu Maximo , ct de Proconsitari imperio. Quae quidem Alexandri verba non nunc trunum, V. C. observat, eum jam antea de imperio sibi collato Senatui gratias egisse. declarare. Ita profecto; imo locum hunc prioris Di D ert. pag. 2 o. ad versus Pagium adduxeram, qui eodem die, nimirum pridie Nonas Martias, & Alexandrum, renunciatum fuisse Imperatorem, & illas habitas acclamationes, sentiebat. Si autem secundum Dionem die x. Martii imperium Alexander inierit, ac die xlv. ejusdem mensis nempe pridis Idus Martias eae editae acclamationes sint, nonne recte AIexander, se non tu primum gratias Senatui egisse, assirmare poterat pAlterum argumentum est, quod inter ala a. quae ibi Senatus Alexandro respondet, ac quibus eum urget, ut nomen Antonini suscipiat, petit, ut monetae nomen
36쪽
men Antonini reddatur. Quae, si Antoninus Elagabalus, subjicit V. C. , tum vivere desiitIet, visa prortus inanis petitio ellet, ut id nempe reddi, ac restitui peteretur, quod amillum vix nondum fuerat. Recte ite rum contra Pagium; sed non propterea eae acclamationes in Martium anni 223. rejiciendae, quum statim post mortem Antonini Elagabali, & Alexandri inaugurationem, cudi novo Imperatori sine nomine Antonini nummi potuissent. die nimirum ipso x. Martii, ac tribus etiam, si velimus, insequentibus, ac die postea xiv. peti, ut monetae Antonini nomen reddere
Tertium, postremumque argumentum est, quod Α-Iexander ita rursus Senatum adloquitur: Nuster certe, Prures, meministis, quum ille omnium non solum bipedum, sed etiam quadrupe spurcismus oec. uti supra a nobis etiam recitata sunt. Atque in illa verba nuper certe, Patres, meministis, V.C. animadvertit, quod uti particula nuper rei cuipiam, quae plurium annorum remotiora tempora spectat, accomodari nequit, ita pariter verbum illud meministis , quo , ad memoriam de re aliqua praeterita excitandam, utimur, non dieS paucOS, sed aliquot mensium spatium interjectum, declarat. Priorem observationis hujus partem verissimam, certamque esse, nemo non dixerit; eaque prae ceteris ratione nos quoque prioris Di IIertationis pag. 24. Tille- montii, de qua supra, opinionem rejecimus. At partem alteram non ita pro secto probaverim, quum verbum illud meminisis bene etiam de re utcumque Praeterita, paucosque ante dies exacta usurpari polle, nullus dubitem . Quin ex ipsa Alexandri oratione manifestum quoque est, idem verbum non ad ea dumtaxat, quae postremis vitae suae diebus gesserat Elagabalus, sed ad totum tempus, quod in imperio turpi- C tet
37쪽
ter, ac scelerate adeo exegit, ella omnino reserendum. Nuper certe, Patres, meministis, cum ille omnium non si
tum bipedum, sed etiam quadrupedum spurcismus e gn-tmini vomeu praeferret, ct in turpitudine, atque luxuria , Nerones, Vitellios, cor Commodos vinceret, qui gemitus omnium fuerint ρος. Sed nimia textui Lampridii a me vis i Ilata Uiro Cl. videtur, quod in eo pro pridie Nonas Martias legendum conjecerim pridie Idus Martias, quum Inter has voces, inquit, pridie Nonas, & pridie Idus, non ea sit literarum proportio, & analogia, quae potuerit, librariorum oculos fallere. Num majorem is locus Lampridii a me passus vim sit, arque ab illo patiantur
supra recitatae Senatus acclamationes, dum mense
Martio anni Ch. aa 3. eas habitas tradit, alii judicent. Id unum satis erit observare, quod quamvis inter has voces Nonas, Idus, Calendas nulla Merarum proportio sit, & analogia, est tamen, si ita licet
eam appellare, rerum proportio, atque adfinitas, qua fit, ut scribentis simul animo occurrant, atque unam Pro altera nonnumquam, nec difficile admodum poni , contingat. Sic apud hodiernos Capitolinos invita Maximi & Balbini Cap. r. , a Senatu Maximus& Balbi nus electi Imperatores dicuntur u ir. Calem δε-
vias . Aliquot MSS. exemplaria. inter quae Codex nostrae hujus Ahbatiae Florent. habent, VI I. Idus yunias, alia viii. Idus yunias, quamvis inter voces C lendas ἰ δέ. Idus nulla sit proportio literarum. Sed &Dbique eorum codicum a librariis peccatum est, censetque Pagius ad annum Ch. 2 36. num. v ii l. ibi esse legendum vii. Idus Iulias, pro vir. Calenae Iunias.
Quidni ergo scribi potuit a librariis in Lampridio pridie Nonas Martias, pro pridie Idus Martias p sicuti contra in Livio lib. 29. cap. 14. ubi Mater Idaea in
38쪽
πV ALEXANDRI AUG. . P. I. Istaedem Victoriae Palatinae perlata fuisse traditur pridie Idus Apriles, conjecere dudum viri cruditi, reponendum esse pridie Nonas Apriles; quum ludi Megalenses in ejus Deae honorem instituti a pridie Nonas
ejus mensis ad v. Idus, ut ex veteribus fastis apparet, celebrarentur. At de his acclamationibus satis.
Suadetur secundo eadem Dionis lectio, aut saltem falsa Cl. Uignotii correctio ostenditur ex novem ejusdem Alexandri legibus , quae exstant in Codice I stinianeo, primo imperii ipsius anno editis, ac signatis Alexandro Aug. Cos. Hae sunt L. r. uuando provoc re non es necese, data v xli. Cal. April. , L. q. De cou- trabenda =commisi. sipulat. , data I r. Cal. April. , L. T. De evictionibus, data ita. Non. April. , L. 3. De his quibus.
misi . Maran. Non. April. , L. . Arbitrium tutelae, datalia. Cal. Maii, L. t . Ad exbibendum, data Cal. Maii L. t.
Iribus res judicata, data Nov. Masti; L. 4. De servo pignori dato , data vi. Id. M i, L. q. De his, qui acc0 noupossunt, data xv i. Cal. Iul. Ndn dubium est, has leges editas ab Alexandro fuisse primo imperii sui anno. hoc est Ch. 211., quo Consules fuere Antoninus Ela-gabalus tir r. & ipsemet Alexander , qui ideo in iis subscriptionibus nomen collegae Tagabali reticet. quod ex annalibus ipsis Senatus auctoritate idem er ium jam fuisset. Uerum equidem est, in ejuscemodi legum subscriptionibus menda nonnumquam reperiri. Sic est lex
ipsius Alexandri 3. De his qui accusare nou possunt,
quae data cernitur H i. Nov. febri, quo tempore, eXploratum est, nondum exstinctum fuisse Hagabalum, neque Ieges proinde ferre Alexandrum potuisse. Sic &lex ejusdem 7. De evictionibus, quae data viii. Idus Mar. . quo die, per me etiam, nondum sublatus erat Elasa-halus, quum eum occisum dixerimus die decima eius
39쪽
mensis. At si mendosae aliquae legum subscriptiones, num omnes propterea mendosae habendae erunt, Omnesque repudiandae y Sane, si vitiatus textus Dionis, si vitiatae hae novem legum subscriptiones, imo vero si & aliae quadraginta quatuor , quas infra asse. remus, vitiatae sint, dicendum, ad ea pene omnia, quae ad Alexandri initium statuendum pertinere poterant, vitianda librarios omnes conspirasse. Sed parum est, librarios omnes ad haec vitianda conspirasse. 'Conspiraverunt & qui Canonis Paschalis S. Hippolyti Cathedrae hujus marmoreae insculpendi curam susceperunt: quod tertium argumentum est ad vulgatam Dionis lectionem, ac tempus imperii Ela-gabali in ea adsignatum confirmandum, de quo ca pite sequenti.
Argumentum ex Canone Paschali S. HippolTu, m quo Idibus Aprilis anni Cli ara. Mυ Λ exander jam Imperator exhibetur. Ingeniosa CLVignotis ad idem argumentum respousio. uuatuor lypothesibus eadem rediponsio innititur, quarum singulae expenduntur, O refutam
tur. Aster Cauon Pasicialis Hippo diteo plane similia D. Capriam adbcriptus.
Νter praestantiora Ecclesiasticae antiquitatis moia
numenta eruditorum omnium judicio merito recensetur Cathedra marmorea S. Hippolyti Por-
tuentis Episcopi, quae olim, ut cuique sat notum, in agro Uerano prope Aedem S. Laurentii inventa, in Bibliothecam postea Vaticanam illata fuit. In hujus Cathedrae lateribus Canon Paschalis ejusdem S. A tistitis, duobus Cyclis Sedecennalibus comprehensuS ,
40쪽
descriptus est: ac prior Cyclus, qui est Lunarum Quartarum decimarum, dextroque lateri inlcriptus eit, lic
hoc cit. Anno t. imperii e Alexandri Imperatoris sadta
es XIV. Pasibae Idibus Aprilibus Sabbato, quum mensis embolimaeus fu/sset. Alter vero Cyclus , qui eli Dominicarum Paschalium, ac in lini tiro Cathedrae latere insculptus est, incipit: ETEI. ΑΛΕ-ANΔmr KAICA C . Τω. A. MXH. V vo lexandri Caesiaris i. initium. Ut itaque eximio hoc monumento initium imperii Alexandri certo definitur anno Ch. ara. Cyclo Solis vi I. Luna xiv. lit. Dom. F., quo nimirum Idus Apriles in Sabbatum, ac quarta decima Paschalis in Τias Idus re vera incurrerunt: ita ante easdem idus priles ejus anni imperium jam adeptum Dille Al xandrum perspicue docemur. Si enim nondum eo
die imperare coepisIet Alexander, sed in vivis adhuc suillet Elagabalus, quomodo anno erimo imperii Alexandri Idi s Aprilibus quartam decimam Paschae exstitisse, tradere potuisset Hippolytus pHis quidem reclamat Cl. Vignotius, aitque inscriptionem hanc, seu notam temporis Canoni Paschali S. Hippolyti praefixam, non ipsi Hippolyto , qui Alexandri quidem aevo inclaruit, esse adscribendam, sed ei potius, qui eumdem Canonem in Cathedra maris morea insculpi curavit. Atque ita quidem rem totam concinne dii ponit. Chronicon scripserat Hippolytus usque ad annum primum imperii Alexandri, eique Chronico Canonem ipsum Paschaletri subjecerat . in hanc rem S. Hieronymum , S. Eusebium laudat . Hieronymus De Scriptor: Eccles cap. 4 i. Hippol us,