Joannis Baptistae Morgagni ... Adversaria anatomica omnia quorum tria posteriora nunc primum prodeunt novis pluribus aereis tabulis, & universali accuratissimo indice ornata. Opus nunc vere absolutum, inventis, & innumeris observationibus, ac monitis

발행: 1719년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

31쪽

que in caninis quatuor pulmonaris arteria evidenter aorta maior oem perta est. Atramen in aliquo vaccino foetu, atque in his quatuoreaninis paulo erat major parietum arteriae magnae, quam pulmon, ris crassitudo. Caeterum illam de qua ante diximus, anastomosim soramen ne male, ut vulso appellant, an potius eum Viris Diligenatissimis Fabricio, atque Ridleyo orbiculare, se rotundum vocare opor reat, quemque ad modum in adulto homine illud idem apertum compererim, alias mihi videor in Academia proposuisse. ai. In Venae Umbilicatis descriptione, & delineatione invenio alios ab aliis Anatomicis dissentire. Nam legere est qui hanc venam proape jecur b:fidam tradant, alio ramo in cavam, alio in venam portae dimisso, item qui eandem venam umbilicalem intra capsulam venae portae exceptam hujus omnes ramificationes imitari, unaque diduci per hepar totam, contendant. Quos quidem, arbitror, confutare

non est operae. Sunt igitur pauci, & in his Glissonius a sthius b Uerheyenius se singulari homines diligentia, qui cum

venam umbilicalem ingredientem in iecur, aut in venae portae sinum delineant, a sinisteriore ejusdem visceris, aut sinus parte intrantem proponunt. Contra caeteri subeuntem a dextris pingunt, sive pro

prios exhibent, sive alienos, Casterii ἀὶ inprimis, & Vestingit e

Iconismos recudunt. Est vero haec res tanto dignior quae disquir tur: Utrorum pictura verior fit, quanto majores hi viri sunt qui utrinque dissentiunt, quantoque crebrior ejus delineationis est usus. Nam praeter foetuum complures imagines, sive apertus adultorum venter , sive hepar est, seu vena portae delineanda, scilicet appareat ligamentum umbilicate, quaque ex parte se se innexum eat j cinori, necesse est. Ego vero ligamentum hoc nunquam non inseritum comperi in jecoris partem sinisteriorem, neque ex his omnibus quos secui, fortisus omnino ullus inventus est cujus vena umbilic Iis in venae portae sinum a sinistra parte non influeret. Quo fit porro, ut admodum mirer, ita expi .catum esse ab Anatomico, caeteroquin hujusmodi in rebus exercitato, quare sanguis a vena umbiliaeali in eum sinum delatus facile is canaliculum venosum subire pos-st, cum delatus a trunco venae portae non possit , scilicet quod vati vula ei praefixa canaliculo nihil obstet sanguini ex umbilicati vena erumpenti, propterea quod hic languis a dextris ingressus ad laevam versus progrediatur. Acceditque insuper, me saepe in vaccarum fortibus

32쪽

ANATOMICA L

tibus hanc, quam iste Auctor appellat valvulam vidisse, sed qua ratione appellari sic possit, quemve ad modum adscriptos usus praest,

re queat, non vidisse. Dum haec,& caetera de hoc genere in vacicinis foetibus indagarem, memini me pluries inachum inspicientem animadvertisse , alterum hujus tubi extremum quod vescam propius est, lacertis intus prominentibus multis ornari , cum reliqua ex pam te ita allanto idis texturam simplicem imitetur, uti ejus tunicae prinpago esse videatur. Ut enim illinc vesica in ipsum constringitur, sic in eum sensim allantoides istinc contrahituras quemadmodum ab

diligentissimo homine Fabricio praeclaris Iconibus, & nominatim Fugura XXIX. in suis de formato Foetu lucubrationibus demonstratumeli. Quam quidem Figuram nollem ego a praecellente alio Anat

mico in cognomine tractatu primo loco exhibitam esse, non modo quia accepta Auctori suo non refertur; id namque nimis hoc saeculo

frequens est; sed quia cum recte a Fabricio instituta sit ad ovinum

foetum cum ejus involucris exprimendum, veluti caruncularum sorima significatur, iisdem tamen nihil mutatis carunculis, ad bubulum laetum repraesentandum ab hoc alio Anatomico tracta est. Sed descetibus in praesentia quidem fatil. aa. Varia admodum, & inter se diserepantia de Oculorum Gundu- D. iis, & inprimis de Careneuia lacrymati dicta Anatomici prodide- siμοῦ

atque etiam, ut perhibent f e Verneyus Anatomicus Praestantisti. o taciImus, qui negant, eam carunculam in humanis quidem oculis pro glandula posse haberi; hi praeterea in angulo interno Oculi ejus sub- ι Wqke I stantiae quae glandulosa appellari possit, agnoscunt nihil. Contra autem Recentiores plerique omnes celeberrimum hujus memoriae Prin T . p isectorem secuti, smiles in homine atque in brutis ad angulum utruma Lit.e. que oculorum glandulas statuunt, tum eius Viri conjeburam pro re vi ,, comperta arripientes, eosdem in nobis quos in brutis, earum glan- go. dularum ductus proponunt. Atque eorum aliquis est, qui vel cartilaginem brutorum propriam ad humanam anguli interioris glandulam sine ulla dubitatione traducat. Pars etiam plura in nobis ab ea glandula deducunt vasa, quam qtiae in brutis describuntur, inque illis vel ipsa puncta lacrymalia palpebrarum limbis insculpta connumerant. Extantque praeterea aliae super hisce rebus sententiae quae ut hic commemorentur , satis causae esite, non puto. Haec cum ita varia , & distordia snt, non pigebit hic ea perstringere, quae observanti mihi in istis partibus se se obtulere. Et primum est cur aliquid in dubium Vi λδ ,

33쪽

revocem circa glanduIam exteriorem, quam vocare solent Innomina

tam . In bobus quidem tum ipsa recte passim describitur, tum eidem adscripti ductus minimo negotio obvii fiunt, hiantibus eorum osculis in quibusdam tuberculis quae aut glandulae singulares sunt, aut plexus mim. 1, etiam earum glandularum quas supra, esse sub palpebris, ostensum

est. In nostro autem genere, in quo ea glandula minor est, nervet quidem ramuli per eandem subterlabuntur, inque plures stirculos tenues, rectosque diducuntur palpebram versus contendentes; hinc

est, ut sicut exiles quosdam ductus de illa glandula prodeuntes primo aspectit, & perquisitione mentiantur. Id sortasse alicui incautiori imposuerit. Scilicet haud uti in brutis, ita in homine proclive est illius glandulae ductus attingere; multumque ego fallor, nisi bona pars eorum a quibus ponuntur, id conjecturae innixi secerunt. AN tamen, etsi est vero plurimum simile, nos iis ductibus non destitui, de iis adhuc plos quam censent aliqui, in humanis oculis quaerem dum puto. In angulo autem interno oculi quae sit glandula, quaeque cartilago, semirotundo nimirum isto, & fere membranaceo limis bo inquirentibus ultro conspicua, in vitulis quidem accurate, & dia Obs at . Iigenter ab Stenone traditum est. Porro in cane, in ove, & in λο ὐδ' i' milibus animantibus eadem serme comperiuntur. Estque praeterea &in ipso vitulo, & in his omnibus caruncula, quam vocant lacrym Iem: eademque etiam in nobis in ipso angulo interiore oculi extremos inter palpebrarum limbos se ostendit. Ea nihil aliud nisi tuberuvi ivi, culum quoddam oblongum cst ex substantia quasi densat, compactae que carnis; facileque ex duplicata, contractaque palpebrarum interiore membrana factum est. Atque iis parvis glandulis in his eunctis in quibus id vidi, animantibus insternitur, unde tenuissimi prominum. ix. nent pili, ita uti supra demonstratum est. Sed neque ea quae in brutis, glandula, neque ea cartilago in hominibus reperitur. Loco tamen cartilaginei istius limbi cujus paulo ante mentionem faciebam,vi. . . locata est in nobis carunculam inter, & oculum rubella quaedam, de

se lunaris membrana, quae ex duplicata interiore palpebrarum imnica constructa est. Haec in obvio quocunque homine una cum cruruncula longe conspicua est, diductis praesertim manu palpebris, oculoque ad angulum exteriorem abducto. Et tunc facile etiam est ibidem lacrymalia puncta, seu soraminula duo peripicere in palpebrarum limbo interiore, ubi prominentia exigua est, alterum quidem in palpebra inferiore, alteri m autem in superiore, sic ut inter bina foramina caruncula sere intei posita sit. Qua quidem ex inspectione carunculae liliis cognosci potest, si non verus, certe ad veri similitudinem propius accedens, quam hi qui eidem passim adscribi so-

34쪽

1ent. Nam quod humorem lacrymalem minime separet, id nempe ex ejus substantiae descriptione paulo est ante sub indicatum . Quod autem operimenti usum praestet ei meatui qui a proximo osse incipiens ad nares introrsum pertinet; uti est a plurimis existimatum; id vero tam a veritate alienum est, quam quod alientissimum, Haec mea igitur opinio est. Humor qui oculum, & palpebras alluit, siveis ab innominata, & subpalpebralibus quoque glandulis, ut in bruris,

sive aliunde etiam in nobis destillar, assidua palpebrae inferioris contractione, crebroque superioris motu, angulum internum versus continenter adigitur eadem ratione qua extrinsecti, in oculos illapsa ad eum angulum propellantur . Itaque ne illic aggestus turpiter per eum angulum redundet in genam, sed lacrymalibus exceptus punctis, in nares, fortasse ad muci dissolutionem , corrivetur , propterea in ipso extremi anguli hiatu, interque ea puncta carunculam lacrym lem positam judico. Ea namque emuxurus humor non modo continetur, verum proximis utrinque punctis quasi sistitur, atque ingeritur, dum haec palpebrarum Dequenti motu, carunculam versus amprimuntur. inam carunculam, aut saltem eam oculi Parrem qua carunculae continens est, ut tanto facilius attingerent, in ea quam dixi, prominentia puncta lacrymalia insculpta Lint. Neque forsitan diversa admodum Galeno mens erat, cum inter disputandum de carnei illius corporis quod oculi maiori angulo incubat, hoc est de crurunculae urilitatibus, haec conscribebat. Ne igitur per angulos excremenιum e uat, nsis assidue lacrymemus ; ρr.eHeris meat ibus corporah.ec carnosa fuerunt an ra , quae prohiberent quidem, ne oculorum extrementa per angulos vacuarentur, ad proprios autem meatus impellereur & caetera quae libro de usu partium decimo, undecimo amtem capite licet reperire. Quo ex capite alia praeterea quae huc spm tant, duo cognoscuntur, unum quod diictus harum glandularum quae circa Oculos sunt, quos nuper in brutis memorabam, Calents blertiam non fugerunt a alterum quod neque puncta lacrymalia eundem latuerunt, neque illud quod ab his punctis aditus ad nares usque perpetuus aperiatur b . Post vero fiant ea puncta a Berengarin c commemorata; a F.illoppio autem non ea tantum, V I, a rita

35쪽

rum & isti in quos producuntur, meatus, sinusque praeterea per quem meatus ad narium caritatem pertingunt, luculenter proposita sunt. Quae hic loci ante istorum duchium descripti em minim8 admonerem, nisi animadvertissem, a multo recentioribus Anatomi.

cis aut unum modo, aut utrumque etiam eorum punctorum in eI

boratis alioquin, & magnis humani corporis historiis esse praetermissum, tum a Prosectore nobilissimo, atque ab his qui illum sequumtur, perpetuum ab illis punctis ad nares aditum fuisse alicubi inter

noviter inventa connumeratum. Igitur hic aditus initium capit ab lacrymalibus punctis. Haec autem non in caruncula lacrymali, ut ab

aliquo positum est, sed in eo in quo proposui, loco sunt constituta, haud tamen in ipsis tarsis, quod plerique ajunt, sed ad rarsorum imternos limites insculpta sunt. Non enim ulla omnino sunt lacrymalia De Ceul. puncta in limitibus eorundem externis, quaeque in his a Fabricio, P. . c. 33. atque ab alio Anatomico statuuntur, ea videlicet nihil esse aIiud posnum. in. sunt, n)si duo orificia glandularum sebacearum quas supra in palpebris describebam. Et fi vero idem quem modo aiebam, Fabricius

i*ς ς purustorum lacrymalium angustiam longe infra verum extenuabat, via h). o im in cadaveribus omnino illa sensum effugere, docebat; re tamen VI. An. 31 vera ea admodum angusta sunt foraminula . Quamobrem fortasse pronum. ix. xima caruncula lacrymalis tenuibus, uti dictum est, instruitur pilis; ut nimirum quidquid viscidi ad angulum internum compellitur, aut abstergendo, aut certe implicitum retinendo , prohibeat, ne exigua adeo foramina obstruantur. His aurem latiores mulio sunt duo mea. vid. ibid. ru , in quos ea foramina producuntur. Isti vero postquam carunc An. s o. Iam lacrymalem inter se mediam fere excipientes, ad canalem qui '' in subjecto olae insculpitur. accessere, albo quas nervere membranae amissio colore, in ampliorem confluunt tubum, crebris sanguineis vasculis, & fortasse etiam glandulosa substantia rubescentem. V d. Ibid. Qui priusquam narium tunicae continuetur, ipso suo extremo fine&A - Α orificio contrahi solet: sicque haec quae ad nasium a punctis lacrym

'i' '' '' libus via , in utroque extremo coarctatur: quod pariter in bobus, aliisque brutis servatum invenio. Nullaque praeterea valvula est, qua sursum , deorsumve permeans quodpiam suidum impediatur. Quamobrem videlicet possunt & medicamenta oculis adhibita nonne in. multo post inunctionem emungi, aut etiam exspui, quod a Galeno

Δ- eeenpas , .Q.ώνιώm. Obseivation. Analom. p. mihi Ma. In quibus Ae glandesas palatinas p xii re tunicarum ventriculi, atque intestinorum structuram p. I s. 8c sequentih. & smi aiae etiam renum tubulos p. a s. aliaque praeterea esse proposseta, a me alaba indicatum est.

36쪽

ANATOMICA L 2s

observatum est , & vicissim exceptus ore aliquis sumus, Obstructis vid. Ade postmodum naribus, ipsoque ore, ad palpebras usque compelli, im VI.An. 4s. deque, ut in quibusdam videmus tabacis igis, emittit quarum rerum ερ' δ' meminisse haud omnino inutile fortasse erit his, qui earum viarum affectionibus medicinam facere studuerint. Desinit porro is tubus innasi cavitate, non exiguo sane ab extremis naribus intervallo. Quod si aliqui ad narium extremitatem pertingere, tradiderunt, ii certe brutorum, non hominum dissectionem inhumana historia spectarunt: sed hoc nihil est, cum hos ipsos in eadem historia describere ad verabum ex Stenone videamus illum quoque alterum narium ductum Appena. quem iste, ut canibus modo, atque ovibus peculiarem, proposuit. de Nar. Quod vero addidit peritissimus Vir Need hamius de quodam sorami ne e medio eo tubo palatum versus tendente, neque mihi esse ad- Ani 'de huc licuit tam solerti, ut illud perspicerem, neque ulli ex tot prae- sorm.F ζ. stantissimis hujus aetatis Anatomicis licuisse, compertum habeo. Nimius sim profecto, si in quacunque parte se se offert aliquod Anatomicorum dissidium, in quo mihi quidpiam sit obtervatum, id omne exequi nunc contendam. Praestabit igitur, ut cunctis serὰ aliis, quamlibet gravibus, & nobilibus controversis in aliud tempus omissis, de iis potissimum verba faciam, quae attineant ad has partes quibus de partibus saepius antea locutus sim. Ita enim minus

ad absolutam earundem historiam deerit: eaque de causa nuper quoque dum res obsoletas referrem, non per omne corpus; ut potuistis animadvertere; pervagabar, sed in genitalibus , atque in larynge potissimuni subsistebam. Lavnns igitur Caniiagines ab his enim mi- D. Iaν tium ducam ab Realdo Columbo pleraeque in numero ostium habitae sunt, quod in consistente praesertim aetate non modo osseas, V De Re sed medullosa resertas substantia saepenumero comperisset. Eius ju- Αnat. l. I.

dicium Viri minime a Caiserio probatum est. Observatio vero de t.: 1,

qua nunc agere constitui) ea ratione a Diemerbroechio accepta est, ryng. l. r.

uti addiderit, rarius id contingere ut eae cartilagines osseae fiant; χ' i quod autem medullosam in senibus substantiam obtineant, id vero e. is. negat posse facile demonstrari. Illud non me sugit, qua ratione ute que possint discrepantes adeo observationes habuisse. Sed mihi certate nihil frequentius in laryngis dissectionibus oblatum est, quam simnum, aut etiam ad senectutem inclinantium hominum thyroidem,& cricoidem aut osseas, aut ossescentes videre, multasque intus cellulas in thyroide quidem ad latera potissimum, in cricol de vero ad vid. AdQ. partem posteriorem . In his autem cellulis medullosam substantiam U. M. x. ea perispe copia inveni, ut levi cartilaginum earum, seu potius o

sium, compressione per foramina quibus illae, & cricoides inprimis

37쪽

pertunduntur, prodiret . Quare aliquando dubitassem, annon eius liquoris pars circumjectorum musculorum pressione ad obliniendam laryngem eIiceretur, nisI praeter ar amoidaeas, & epiglottidis glam dulas, parvas etiam alias cognovissem, quibus interior cricoidis tinniea in eundem finem instructa est; essemque praeterea suspicanis, annon idem liquor ad aTimoidum articulos scanderer, ubi vuIgmto Naturae instituto muci sagini admisceretur, pra sertim cum soram nutum quoddam singulare ad posteriorem capituIorum cricoidis entremitatem interdum vidissem; sed alia quaepiam quae hic explicare necesse non est, ab hac me dubitatione ferme retraxerunt. Caet rum in cricoide adhuc etiam cartilaginea & multas aliquoties cellatas, & magnam in his medullosiae ei utilem stibstantiae copiam inveni, contra atque plures de cartilaginibus in universitim agentes posse fimri, arbitrati sunt. Multoque etiam saepius totam arytamoidum basim cellulosam vidi, & medullari liquore turgentem, quamvis istas catatilagines videre osseas potuerim nunquam. De cartilagine laryngis

reliqua epigio itide rem etiam unam animadverti qua in re Anat mici non conveniunt et quae etsi minoris momenti est, attamen prinpter Figurarum emendationem praetermittenda non videtur. Sunt

multi qui epiglottidem ita describunt, atque delineant, uti ab latiore basi in angustum apicem extenuetur . Contra alii inferiorem illius partem multo apice contractiorem proponunt. Cum his meae

observationes consentiUnrisa . Super proximae Aspera interiae Cantia inibus, quonam Ioco esse desinant semiannulares, varia ab Anatomicis tradita sunt. Pars enim scribunt id fieri ut pulmones attigerunt. Alii autem extra pulmones, ut qui aiunt, id accidere ubi arteria in bronchia diducitur, quive ubi cesophagus ab illa secedit, quique ubi eadem primum in thoracem descendit. Horum quidem assentiri possum nemini. Etenim non isti modo arteriae parti quae intra thoracem est, sed & duobus in quos primum scinditur , bronchiorum ramis semiannulares cartilagines obtigere. Illos autem alios facilius sequar qui, velut primoajebam loco, cartilagines nolunt esse amplius semiannulares simul a que intra pulmones ventum et i quanquam scio, oppositum statui eae

neationes acceperunt. Porro illud sic concedo , ut perfici annulos, tamen negem, qui videlicet intra pulmones ex pluribus, & diversae quidem formae cartilaginibus compinguntur, ut Baithinus cὶ, &

38쪽

ANATOMICA L 3 a

eentiores prodidere. Est Figura in nostris Iibris anatomicis qua a teriar asperae cartilagines sic ostenduntur, ut non solum utrinque omnes in acutum delinant angulum, sed interstitium quod in posteriore arteriae parte est, illud quoque explere totum videantur. Hanc non minus miror Cl. Homini excidisse, quam a studiosissimo alio Prosectore in suam humani corporis Anatomiam receptam esse. Ex bove enim, opinor , ea Figura, non ex homine expressa est. Constat namque, in bobus, ct consimilibus animantibus multo eas cartilagines esse longiores, ut quae postquam cometum in nobis arteriae spatium ambivere , productis ulterius stis jam solutis extremi.tatibus super dorso ejusdem arteriae passim connivent, credo, Ut defendant , ne rudi, ingentique transeuntium illac ciborum mole animae aditus intercludatur. Quo fit etiam, ut paulo aequiores Praeci. ysichio esse potuissent qui completos fere annulos reprehenderimi in possica vitulinae tracheae parte ab eodem sculptos in eo Iconismo in quo Diteriores bronchialis arteriae ramiscationes primus demon- Uid. Adv. stravit. Namque liurus initium, atque insertionem iam quondam cum V 3

arteriam magnam describerent, Galenus d) , & Fernelius e ira.diderant; ut magis mirandum si, a multis post Ruysichium scribem

tibus, eandem restitutam modo, aut tamque bronchialem in descriptione universae aortar esse praetermissam . Caeterum illud in asperae arteriae dissectionibus non infrequenter reperitur, ut nempe aliquot ejus cartilagines extremis invicem con nascantur, utque aliquot multo caeteris latiores sint. Quae s in ulla alia, certe in prima cartilagine observavit quippe haec non raro per se latior, non minus raro ob unius, itemque alterius cartilaginis unionem Iatissima est. Longitudine quoque, & inprimis figura dissimilis aliarum est; nam saepe omnium brevissimam vidi, forma autem plerunque ad triang Ium accedentem . Quae ferme omnia & in brutis aliquot observavi. Memini etiam in sene quodam & asperae arteriae, & bronchiorum cartilagines in medio osseas, & in his medullosum quidpiam vidisse. Sed de hisce cartilaginibus satis. as. Nunc porro quid in Glandalis vipera Arteria Anatomiae Pro. D. GMnsessores discrepent, videndum est. Esse autem glandulas in ea arte c. in

39쪽

T. F. sub ria, jam usque a Laurentii remporibus notum est. Sed qua G. Liti Lignitudine, & quo loco eae glandulae positae sint, id vero inter omneso oo μ' minime convenit. Namque animadverti, Anatomicos , maximam paratem, miliares illas & exiguas dicere, & delineare, atque in tunica interiore , aut prope hanc, earum sedem consti tuere. Contra pera pati eos, , in his Cl. Bidiotim g) exteritis super musculosam tunicam ponere, item docere, saepius illas turgentes admodum inveniri ex his etiam aliquem non ita exiguas delineare. Quibus ego Anatomi. vid. Adj. eis non assentiri non possum. Nam certe in toto asperae arteriae, V. M. 37. primorumque bronchiorum dorso, qua cartilagines intermittunt , suta 33 3' ε' fata exteriore tunica, crebrae statim glandulae in conspectum dantur, figura subrotundar, & ovales, sed compressae, varia autem magnit dine , at miliaribus pleraeque majores: hae per subjectas fibras eam neas intra arteriam asperam canaliculos transmittunt siros. Ea nain que, & continentibus bronchiis ab antica parte secundum eorum Iomgitudinem discissis, atque intus abstersis, appressoque subtus digito, sic ut eae glandulae comprimantur, certae mucilaginosi humoris guttulae prodeunt, & subjectorum foraminum indicium faciunt. Hiant autem soramina haec passim per totum quo annuli cessant, interstutium, ea tamen ratione quae nunc demonstrabitur. Extant in tunica interiore ceu lacerti quidam insignes ex albicantibus fibrillis compa cti. Hi digitos aliquot supra asperae arteriae divisionem initium c piunt, & lecundum ejus longitudinem dispositi, interstitiumque illud quod memorabam, tenentes, ubi ad secundam bronchiorum divisio nem pervenerunt, ibi primum solent per omnem undique bronchio

rum superficiem ad istorum extrema versus deriirrere. Quorum I certorum iisiam nunc perquirendum non existimo. Porro ea quae ducebam, foramina, eaeque guttae in his tantim locis se se offerunt quae loca ab iis lacertis, fibrillisve eorum intermittuntur. Sunt etiam alii intra asperam arteriam lacerti quamque cartilaginem cum subjecta colligantes, quos perexiguos esse musculos, ante omnes videtur Andreas Laurentius hὶ indicasse. Vidi hos ego aliquando ad. modum extantes, nonnullosque eorum superata una, vel altera camtilagine, tunc demum implantari, perque omnia esse eorum laceritorum similes qui non raro ad durae matris septum medium, & interseptum eminentes adeo & prostantes occurrunt, praecipud in ceratis quibusdam capitibus; ut recte a Cl. Pacchiono ι admonitum est.

Sunt

40쪽

ANATOMICA L

sunt autem & sub iis lacertis brevioribus parvae aliae glandulae 8 propriis foraminulis humoris guttulas emittentes . Eae cum inter unam, atque alteram cartilaginem potissim uin sint constitutae, simul atque breves hi contrahuntur lacerti, unaque ad alteram cartilaginem ad ducitur, suum necessario humorem transmittunt. Nec dissimili ratio

ne quotiescunque eae fibrae Carneae contenduntur quae inter unam, ataque alteram cartilaginum extremitatem per dorsum arteriae asperae

ductae sunt, non potest non is liquor propelli qui per canaliculos in ter eas fibras transductos ab illis quas primo loco descripsi, glandualis corrivatur. Quas quidem glandulas siquis optet diligentius cognoscere, is inferiorem eiusdem arteriae truncum inspiciat; hic enim solent; nec sine ratione; & majores esse, & consertiores. Qiod si praeterea in eorum cadaveribus perquiret quos inflammatio pulmonis sustulerit, cum in his lento, & subalbido ichore scateant, atque tu gere multum soleant, minimo negotio in conlpectum dabuntur. α6. Inter reliquas glandulas quae factae in asperae arteriae gratiam D. γυ- existimantur, facile Throid praecipua est. De qua duas praesertim video inter Anatomicos esse dillsensiones, alteram, an glandula una sit, alteram, an peculiari ductu instruatur. Sunt ergo perpauci qui τ i ii unam glandulam esse, ponunt, in quibus sunt Hornius ), atque M. N. ..

Casserius ιὶ, quorum iste tametsi aliciibi in hac re sibi ipsi non

constat, unam tamen pinxit in eo Iconismo qui postea a Bartholino,& Diemerbroechio recusus est. Sed pars multo maxima Anatomicorum binas esse glandulas, tradunt, tum Vel alius m 3, quique ejus delineationibus usi sunt, hinc atque hinc unam a lateribus si immae asperae arteriae, inque medio penitus disjunctas depingunt. Quos

ego ab ovium, boumque, & consimilium brutorum anatome fuisse deceptos, dubitandum non existimo, propterea quod in hisce animantibus ea pars glandulae quae utrumque lobum Continuat, quamque isthmum a nupero quopiam Scriptore vocatam scio, cum gracialis valde est, tum vero , superaggesto, intertextoque adipe, latere solet. Contra in homine Ionge ea pars conspicua est: quae infra cri- vid. Adv. eoidem in tra niversum posita lobi utriusqtie, non supremam, ut alia V. An. 3s.

quis pinxit, sed infimam solet partem connectere. Inde lobi utriniaque ad thyroidis latera inferiora pertingunt; ut tota glandula crescentis lueuiae imaginem quodammodo repraesentet , nisi quod plerunque ab isthmo, vel ab alterutro lobo exilis, sed longa Appendix v; M.,, glandulosa stirsum per thyroidis faciem producitur. Et quando in hujusmodi disquisitiones descendimus, haud alienum est admonere, E etiam

SEARCH

MENU NAVIGATION