Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus illustrata auctore Gaspare Saccarello Taurinensi ... tomus primus vigesimus sextus Ab anno Jesu Christi 592. usque ad an. 633

발행: 1785년

분량: 401페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

11쪽

mutus, ct verbosus; mutus in necessariis, Pera ut in otiosis. J Au CujSed ecce sermo Dei de speculatoris vita compellit ut loquar. s. s. Tacere non possum, G tamen sequendo me ferire pertimebo. Dicam, ut verbi Dei gladius etiam per me iueum ad consigendum cor proximi transeat. Dicam , dicam ut etiam eontra me sermo Dei sonet per me. Ego reum me esse non abnego, torporem meum , atque negligentiam video . Erit fortasse apud pium Iudicem impetratio veniae ipsa cognitio culpae . Et quidem in monaserio psius palebam , Ο ub otiosis linguam re stringere in intentione orationis pene continue mentem tmnere . At postquam cordis humerum sarcinar pos rati suppo-Di , colligere se ad semetipsum assidue non potes animur,

quia ad multa partitur. Cogor namque modo Ecclesiarum, modo Limnaseriorum causus di utere: sepe singulorum pilas, o lique pensere , modo quaedam civium negotia fusinere, modo de irruentibus harbarorum gladiis gemere, comisso gregi infriantes Iupos timere, modo rerum curam f&mere , Ne desint jubsidia eis ipsis, quibus di iplinae regula tenetur et modo ropiores quosdam aequaminiter perpeti , modo eis subsudio fruatae charitatis obolare. Cum itaque ad tot tauta cogitanda , Icisa , O LIaniata mens ducitur; quando ad se metusem redeut . ut reum s in praedicatione colligat. se aproserendi verbi minisserio non recedat ξ Guia aurem nec itate ioci Iove Niris saecularibus junior, nonnunquam mihi linguae disciplinam relaxo: nam si in asiduo censurae meae rigore me teneo , si' quia ab infirmioribus fugior . emque ad hoc qVod victo , nunquam trabo . Unde fit ut eorum Depe oti sapatieΠrer audiam. Sed qhia iis quoσue infirmusjum, in oti sitsrmonibus pauli per tractus , libenter ea loqui incipio, quar audire caperam invisos; ubi taedebat cudere , Iibet j ccre . Euis ergo vel quatis speculator fum , qui non in monte operis βο , Bd adbue in paue infirmitatis juce' oee. Z Quanta

autem idem S. Pontifex polleret animi demisIione . & humilitate , qualesque esse debeant S. Scripturae interpretes ,& qui ad populum sermones habent, alibi sensus suos exprimens , his verbis indicat. Non enim boc temeritate aegre- Gre .la Ge.

dior , Bd Θumilitate. Scio enim quia plerumque multa in ues. ebiel. bo .cro eloquio , quae Mus intelligere nou potui. coram fratribus meis positus inteuexi. Ex quo intellectu, hoe quoque in telligere sudui, ut scirem ex quorum Mihi merito inreuectus

12쪽

do Italiae, &urbis itatu. Hom. I 8. in Ezechiel. Mechiel. 26.

darditur e patet enim quia hoc mihi illis dat r. qui 1 mihi pr entibus datur. Ex qua re, largiente Deo σι ur , ut jensu crescat, ct oratio decre at; dum propter vor disco quod inter vos doceo . alia verum fauor plerumque vobiscum audio quod dico. u Vicquid ergo in hoc propheta minus snte .lexero, meae caecitatis es: si quid inici gere apte posuero , ex

divino munere deprae penerationis . Haec ipse aleam liber ait Baroniis pluris apud me est , ejsis modi coram populo

facta prosessio , quam quaevis ab eo miracula edita. 6. Quam luctuosus vero tunc temporis Italiae , & urbis status esset , non uno in 'loco exponit ac deplorat S. Ponti sex.

Inter plura. uuid es jam rogo , quod in hoc Mundo libeat Ubique luctum Q icimus, ubique gemitus audimis . DVtructae Urbes , eversa sunt eosra , d opulati agri, in solitudinem

terra redacta es: nullus in agris lucola, pene nullus in urbibus habitator remansit; γ tamen ipsae parvae generis humani reliquiae adhue quotidie ct sine eessatione feriuntur, ct si nem non habent gagella cclesii justriae, quia nec inter si gella eorrectae sunt actionis culpae; alios in raptipitatem duci, alios detruncari, alios interfici videmus. auid est ergo quo

in hae vita libeat, fratres mei ὶ Si talem adsue mundum diligimus , non jam gaudia , sed vulnera amamul . Haec generatim pro concione Gregorius, qui paulo post de ipse Urbe subjicit. Ipse autem quae aliquando mundi domina esse videbatur qualis reman erit Roma conspicimus. Immensis doloribus multipliciter attrita , duolatione eipium, impre: Pne hostium, frequentia ruinarum: ita ut in ea completam ese videamus , quod contra Urbem Samariam per hunc eumdem Pro. phetam Eaechielem . longe Dperius dicitur e Pone ollam ,

pone inquam , mitte in ea aquam eongere frusa tinin ea : Et paulo post : Verbuit coctio ejus , cdi decocta junt ossa illius in medio ejus L . Deinde post aliqua. Sed ecce iam de olla omnes hujus saeculi potentes ablati j isnt : Ossa

ergo excocta sunt . Ecce Populi defecerunt: carnes ejus I quefactae sunt. Dieatur itaque: Congere olla , quae igne fuccendum: Consumentur earnes, ct coquetur universa eo ομtio ejus, ct ossa tabescent . Ubi enim SenaIus 3 ubi jam Populus Z Contabueruus Ossa , tonsumptae junt carnes et omnis enim secularium dignitatum orri extinctus es . Excocta essunipersa iompostio ejur : tamen nos usi paucos, qui r

13쪽

ECCLESIASTICA. νmansi s. odbue quotidie gladii. adbuc quotidie innumerae tribulati=yci premunt . Dicatur ergo et 'ne quoque eam ire per prunai vacuam: uvia enim Senatus dees, Populus interiit: tainen in paucis, qui junt , dolores, in gemitus quoli te inuItiplicantur: jam vacua ardet Roma . uuid autem isa de Θominibus dicimus. cum ruinis crebrescretibus ipsa quo u destrui aedificia videmus λ μ e autem, quae de Romanae Urbis coηtrisione dicimus , in cunctis facta mundi Civitatibus stimus . Alia etenim loca clade duolata junt , alia gladio com sumpta . alia fume eruciata, alia terrae hiatibus absorpta. DUsticismus ergo ex toto animo hoc prayens aeculum vel emtinctum oec. 7. Cumque in tanta Italiae devastatione , Italorum plurimi ia Longobardis in captivitatem ditisti fuitIent , pro iis redimendis S. Pontifex quantum sollicitus esset . ejusdem epistolae indicant: ad Joannem Ravennatem inter cetera scribebat. De hoc quod dicitis incensae Civitati Seperi ye smarici eleem binam esse mittendam : idcirco vepra Irateruitassensit , quia quae contra nos praemia in Pslatium mistat,igo oras. βιc etsi non transmitteret , nobis consideraudetis

fuit, quia misericordia prius fidelibus , ac posea Ecclesiae B sibus es facienda . Iuxta quippe es Civitas mavum , iu

ua multi captivi suus: ud quam ergo iam transacto avno transmittere volui, sed inter boser medios non praelo si . Viritur ergo mihi, ut Claudium Abbatem emis aliquanta pecunia illic Iransmittere debeatis ; liberos. quor iliae propraetio suo in servitio teneri inpenerit, vel si qui adbue sunt capsipi redimat . De summa vero ejusdem paeo quiae transmi renda , vobis certum sit, quia quicquid vos decernitis, mibi

placet. Sin autem eum excellen istin viro Romano Patricio agitis, ut pacem facere cum Arnu bo debesimus : ego advor personam aliam transmuterς paratur jum, cum qua me cedis ea e meliut flans. Haec de redimendis captivis . &pace cum Longobardis tentanda Gregorius. Hunc severum Schysmaticum Episcopum, cujus civitas incensa fuerat, pro quo Joannes a Gregorio eleemosinas petiit, Aquilejcnsiem Episcopum s. isse Cata. Earonius, & Mabillonius sic rihunt , at Muratorius. Ancontiannm Episcopum suisse prohat, de quo mentio fit a S. Gregorio. Neque erenim de Aquil ejens civitate intelligi potest , quod habet in citata epistola . Iuxta

AN. S9 a. Eleemosinali ,stibus

quando danis da .

De Captivis redimendis Gregorii cu

Murat. anno

14쪽

JLsu Cug. Iuxta quippe es cipitur manum, quod Anconae eonvenit

As. sya . ubi Severus Episcopus erat, ad quem extat epistola S. Gregorii decimasexta libri noni ad Serenum Auconitanum Episcopum , sed legendum ad Severum Anco uitanum , ut in epistola octogesima nona ejusdem libri legitur, ex quibus apparet tunc temporis ad communionem cum Romana ecclesia,

relicto schysmate Severum transiisse . Donatistis 8. Etsi Longobardorum gladiis premeretur S. Pontifex, in Astica urbis tamen pomeriis, aut Italiae limitibus non se continuit S. Gregoriu S. Gregorii Zelus, quin cum relatione accepisset Donatistas reprimix in Africa catholicorum nonnullos rebaptizasse, ac insuper accepta a catholico Episicopo , quem pecunia corruperant, licentia, Episcopum suae lectae ordinalia , Hylarium monachum Rom. ecclesiae Chartularium Chartagine degentem , in Numidiam proficisci voluit , ut coacto concilio deponeret Episcopum , qui Episcopalem dignitatem Donatistis vendiderat , ac ut Donatistarum temeritatem reprimeret: Quamo.hrem ad Columbum in Numidia Episcopum has dedit litteras . Natum es cari e in Oriso Frater , qu d antiquus hosti, qui primum hominem de paradisi deliciis in hane aeru.mnosam vitam eallida perDasione dep9uit, ct in eo jam tune humano generi paenam mortalitatis inflixit, eadem nune taLliditate optum Dominicarum myorei, quo facilius gregem e piat, transfusis conesur venenis insicere, G jure jain potesati propriae tindicare. Sed nos qui licet immeriti, Jedem Aposο-licem pice Petri Apostolorum Principis sycepimus gYbernamdam , ipso Pontimatur obsicio cogimur generali bosi , quibus valemur nisibus obpiare. Porrecta igitur petitione insinuaverunt nobis praesentium latores Conflantius , O Musellur ut asserunt) Ecclesiae Pudentianae Diacones in Numidia propincia tonsitutae , Maximianum 6 sdem Ecclesae Antipitere in Deo quo degit, corruptum praemio , Donatisorrem Epi copum nopaiicentia fleri permisisse: eum es hoc anterior upus permittoret, manere atque permere fides catholica prohiberet. Ob hoc ergo fraternitatem tetam Ariptis prae evtismi necessario dux,

mur adhortandam , cd veniente ad te Hilario Chartularist no-sro, odanato Episcopyrum univerνali Conciuo , habito prinoculis terrore venturi Iudicis , casa eadem subtili ac solerti debeat indagatione perquiri. Et A copitulum hoc a praeseminium lotonbus pridicto Episcopo documentis idoneis fuerit ap

15쪽

probatum, a dignitate officioque quo fungitur, modis omnibus degradetur: ut ue ad paenitentiae lucra per agniti nem delicti redeat, eueri tentare talia non pr timant. quum enim est, ut qui Iesum Chrisum Dominum nosrumhaeretico, accepto parcunia, venundedit, ut ressertur, uo 6 vrsidelicet jacroyancti corporis ac Ianguinis tractandis m,uriis submoveatur . di qua autem inter eos, exua crimen hoc, damnorum quo indam, vel privatorum negotiorum Acuti petitio Diaconorum ipsorum continet veryatur intentio : hunc tua fraternitas eum praedicto Chartulario nUro privata cognitione perquirat, ct inter utramque partem Iusitia procedente deinniat . Porro autem praesentium latorum insinuatione didiciamus Donatisarum haere pro peccatis nostris quotidie dilatari , viaide plures, data per venulitatem licentia, pos C tholicum baptisma a D nati lis denuo baptizari . usod quam grave sit, frater , oportet nos tota mentis intentione perpen. dere . Unde post plurima . Vigilemus ergo, ne quid pereat, aut

A captum forte quid fuerit , vocibus divinorum eloquiorum ad ζregem Dominicum reducamus: ut ille qui pastor panorum es, vigilasse nos circa gregem suum , Do misericors dignetur judicio eo robare. Hoc quoque vor necesse es solerter auem dere , ut si qua contra latores praesentium ejusdem Epi copi

recta fuerit petitio . subtili debeat indagatione per ι iri. Et si fortasse .io quoque pro Iua culpa jure seriendi sunt, nequa

quam cevemus esse parcendum . Hactenus Gregorius, porro infelix Asricana ecclesia, non his tantum Donatistarum haere. ticorum spinis oppleta erat, sed insuper Manichaeorum vepribus abundabat , ut in epistola ad Joannem Episcopum Squillaci num testatur S. Pontifex. Afros pal , vel incognitos teregrinos ad ecclesia cos ordines tendentes nulla ratione

fuscipias et quia Afri quidam Manichei, aliqui rebaptizati ,

quos a Donatistis frequentabatur . 9. Hoc quoque anno, eodemque mense idem S. Pontifex , accepta honorifica legatione ab Dominico Cartaginensi Episcopo, qua de ipsius electione in Pontificem gratulabatur , ab eoque petebat, ut suae ecclesiae privilcgia salva esse vellet. S. Gregorius reddens epistolam, sua cuique jura se servaturum promisit. De ecclesiusicis vero privilegiis, quod v lira Fraternitas, scribit, hoc, pylposita dubitatione teneat, quia luus nosra de endimus , ita singulis quibusque Ecclesiis Dariis. XIV. B rura

Greg. lib. 2.

epist. 37

De legatio. ne Dominici

Epist. Cartaginen. ad S. Gregorium Greg.lib. 2.

16쪽

eos ad eccle. sam revoca. re tentat S.

Gregorius..An Gree mi epistola

ad Hibernos Io His TORI Ajura servamus: nee cuilibet, favente gratia . ultra quam mere tur , impertior; nec ulli hoc quod sui juris es ambitu simulante, derogo : sed fratres meos per omnia honorare cupio :μ ue sudeo honore fingulos subvehi, dummodo non fit quod alteri jure ab altero post opponi.

Io. Ad revocandos quoque ex schismate trium capitulorum causa conflato Istriae Episcopos, quam plurimae extant Gregorii epistolae hoc anno scriptae, quarum prima schismaticis directa , ut iis responderet, qui fidei causa, praves sustincte persecutiones gloriabantur , haec Ponti sex adnotat .

Scripta defra summa cum gratulatione fuscepi , sed erit in me uberior valde laetitia , s mihi de Desera eonfigerit repem pone gaudere. Prima itaque epipolae vestrae frons gravem vos pati persecutionem iuuotvit . ii ια quidem persecutio, διm non rationabiliter siuetur, nequaquam proficit ad salutem . Nam nulli fas es retributi nem praemiorum expectare pro cuia pa . Debetis enim scire ficut beatur Oprianus dixit quia

mari rem non facit paena, sed causa. Ac in Synodo quinta, ubi de Tribus capitulis actum est . nihil de fide convulsum esse, vel aliquatenus immutatum fuisse addit, sed tantum de personis; Tandem , ut de Tribus capitulis animis pefris ablata

dubietate . post satisfactio abundanter in Ondi , Iiserum quem ex hae re sanctae memoriae decessor meus Pelagius Papa Jer pserat, vobis utile judicavi tran1mittere . Euem si, deposito voluntariae defensionis sudio, puro pigilantique eotae sepius

volueritis relegere: eum pos per omnia secuturas, ct ad tini. tatem n ram reversuros nibilominus esse confido . Porro amtem. si ps hujus libri lectionem, in ea qua sis, volueritis deliberatione persipere: sine dubbio non rationi operam, sed

obstinationi nos dare monsratis, Unde iterum habita locuti ne , charitatem vesram admoneo, ut quoniam , Deo substragante, fidei nosse integritas in causa Trium capitulorum in violata permansis , mentis tumore deposito, tanto citius ad matrem vesram, quae filios suos expectat in invitas, Gei flam redeatis, quanto vos ab ea quotidie expectari eognosciatis . HM Gregorius mittens librum de causa trium capitu. lorum a Pelagio suo antecessore elaboratum . II. Notandum est , hanc epistolam, quae extat Ithro secundo num. s i. indidi. Io. . in aliquibus manu scriptis, & inveteri editione inscribi Unipersis Episcopis per Hiberniam . Hinc Disitigod by GD Ie

17쪽

IJinc ad Hibernos datam fuisse, post Baronium , Hesthenius,& Papebrochius, & Pagius, & Usserius tradiderunt; At cum

nulla veterum extent monumenta , quibus prohetur, eo tempore pro tribus capitulis in Hibernia disputatum suisse; hinc ad Iheros, seu Hispanos alii datam fuisse tradunt. Cum in utram. que partem multa asserri soleant. Nos ad alia properantes, hoc unum cum Norisio adnotabimus in melioris notae Codicibus& antiquioribus, cujusmodi sunt Vaticani, eam inscriptionem desiderari ; His adde ex hujus temporis historia , nulli bi Constare , Hiberniae , aut Iberiae seu Hispaniae Episcopos , in causa trium Capitulorum quaestiones habuisse , aut schi Lma secisse. Unus quidem Joannes diaconus , cum Venetis, Iberos schisma secisse scribit; cum Istrios dicere debuisset; de quibus plura apud supracitatos auctores pro utraque pa te videri possunt; Istriae autem Episcopos ad haec usque tempora in schismate perseverasse, non solum Gregorii Epistola ad eos data indicat ; sed altera etiam hoc eodem anno ad Joannem Ravennatem Episcopum scripta, qua eidem gratias agit, eo quod eos ad ecclesiae unitatem revocare conaretur, qua inter cetera habet. De eausa vero Episcoporum Ipriae .

omnia , quae inibi vepra Fraternitar iis sit, ita esse, jam avte deprehendi in iis j onibus , quae ad me a pii is Principib

bus venerunt , quatenus me inserim , ab earum eo visone

'enderem . Ego quidem pro iis, quae scripsisti , zelo atque

ard ri vestro congaudeo. debitoremqze me vibis mYltipliciter factum profiteor . Scitote tamen, quia de eadem re Sereni is Dominis , eum fummo zelo Dei Iibertate rescribere none ab γ . Ex hac , alii sique S. Gregorii epistolis ad Joannem Ravennae Epistopum , manifesti erroris arguuntur quamplurimi historici, dum scribunt Severum Epi inopum Gradensem Manicheorum haeresi , impellente Joanne Ravennatensi Epistopo nomen dedisse; Qui fieri etenim potuit, ut Joan. nes Ravennae Episcopus Manicheis faveret, Joannes. inquam, cui S. Gregorius librum de Cura pastorali inscripsit , cui litteras plurimas dedit; qnem etiam dum viveret, ac post obi. tum laudibus extulit, cujus famam Baronius ,& Norisius vindicarunt, ac manifesto Paulum Diaconum errasse demonstrant, dum de Sinaragdo Exarcho agens, scripsit: auibus comminans exilis, atque, violentias inferens communicare eompulit Ioanni Ravennati Episopo trium capitularum damnatori, qui

Bollandi in

notis ad caput I. lib. 3. Oitae S. Gree . die I 1. Ma Pagius in notis ad Bar.

vsserius in epi stolis misbernicis. Oapud mil sins

christianus

2. Ut λ. 46. Sigonius lib. I. de Reeno

Italia ad amnum 86. Panvinius lib. I. Anti qui tat. Fero nensium e s.

venna

Palladiat lib. I. histori r ulteriis.

18쪽

Baron. anno

do V. l. 3. Paulus Diae. Iib. 3. c. 27. Gregorius propugnator Conc.Chalc. Natalem Sa

tempore Vigilii, vel Pelagii e Romanae ecclesiae desciverat focim

tate . Atque ita Catholicum Episcopum , ac Romanae communionis tenacissimum pro schysmatico habuit, defensores vero trium capitulorum, qui revera schysmatici erant , tanquam catholicos laudavit, ex quo alii historici in errorem pertracti sunt. I a. Quia vero schysmatici ea utebantur calumnia ad seducendos fideles, quod in Quinta Synodo adversus Chalcedonensem Synodum nonnulla definita fuerant; eaque rati ne Savinum subdiaconum in errorem traxerant , ut eum ad saniora consilia revocaret,hanc ei S.Gregorius scripsit epistolam. Exeuntes maligni homines turbaverunt animos vegros, non imtelligentes neque quae loquuntur . neque de quibus affirmant, apruentes quod aliquid de Sancta Chalcedonens Synodo, piae memoriae justiniani temporibus sit imminutum : quam omni μde , omnique devotione deueramur. Et sic quatuor Synodorfano, universalis Ecclesiae sicut quatuor libros Sancti Gangelii recipimus. De perνjuis pero, de quibus pos termivumnnodi aliquid actum fuerat, ejusdem piae mein 1 ix Jusiniani temporibus es ventilatum . ita tamen ut nec fides in aliquo violaretur , nee de iisdem personis aliquid aliud ageretur, quam apud eamdem Sanctam Chalcedonensem Ssu dum fuerat constitutum . Anathematizamus ergo. si quis ex definitione fidei, quae in eadem Θnodo prolata est, aliquid minuere prae

sumit, pel quasi eorrigendo ejus sensum musare, sed sicut illic prolata ess , per omnia culi dimus. Te ergo siti cari e

decet ad unitatem Sanme Ecclesiae remeare, ut 'em tuum valeas cum pace concludere; ne malignus siritus, qui contra te per alia opera praevalere non potess, ex hac causa inveniatunae tibi in die exitus tui in aditu regni caelestis obsipat.

Hucusque ad eum Gregorius, ex quibus intelliges magnam hanc fuisse in ecclesia tentationem, in quam facilius impellebantur fideles, quo se fidei catholicae tenaciores putabant, I 3. In Episcoporum autem criminibus vindicandis, &ecclesiastica disciplina tuenda , quam sollicitus merit S. Gregorius , innumeris exemplis constat. Natalem Salonitanum Episcopum, datis ad eum litteris hoc anno, non una de re graviter reprehendit, quod scilicet pastorali ossicio neglecto, Iautioribus conviviis delectaretur, & quod iniquius erat ;quod vasa sacra, piniosamque ecclesiae supelectilem distra

xisset

19쪽

xisset ut propinquos suos ditaret , quod Honoratum Archi- J su Clindiaconum sub honoris specie invitum Presbyterum ordinaVC- ΑΗ. s 9 a. rit; Cumque Honoratus de vi sibi illata apud Pelagium Papam conquestus esset, utrumque ad causam RomJe dicendam Pe. Iagius Papa vocaverat . At Natalis causae suae dissidens , Pelagii jussa spreverat, quem ideo S. Gregorius, ut tandem Apostolicae sedis praecepto pareret, sub excommunicationis poena excitavit ; ac ut Honoratum , eo remoto , quem in ejus loco ordinaverat , in pristinam dignitatem restitueret , praecepit ; Multis, inquit, ab urbe tua venientibus . Frater earis, ne didici pastorali cura derelicta, solis te eonpLviis occupatum. uvae audita non crederem, nisi haec actionum tuarum experimentis πρrobarem . Nam quia nequaquam te.

Nioni sudeas, nequaquam exhortationi inpigiles , Ied ipsum quoque usum Ecclesia ci ordinis ignores: hoe es in tes mnium quod eis, sub quibus es positus, reverentiam servare ne. Icis . Cum enim Faunae memoriae decessoris mei fueris scriptis

prohibitus, ne contra Honoratum Archidiaconum suum dolorem tam longae ingratitudinis in corde retineres: cumque a

me harpe correctus fueris , ct hae tibi summopere fuerint interdicta; γ maudata Dei negligens, fripta nostra contemnens , praefatum Honoratum Archidiaconum tuum quasi ad fortiorem honorem propebens, conatus es callida arte degradare . Unde a Ium est, ut eo de Arebidiaconatas loco i, moto , alium accersisses, qui tuis moribus obtemperare potuisset, cum praefatus vir pro nulla tibi re γι arbitror di plicuit, nisi quod pasa sacra , c, velamina tuis te parentibus dare prohibebat; Etam causam subtili voluimus nune ego, tune Ductae memoriae decessor meus, indagatione d cutere: Sedru . tuorum tibi a Tuum conscius, peu,nam ad judicium imyructam transmittere risulsi. Proinde friaternitas tua, vel pos frequentatum toties admonitiovem a culpae jux errore rein sipi at, O praefatum Honoratum in suum , mox ut mea Ieri.

pio susceperit, Deum fusipiat. αVod si forte facere dipulo

ris, usum tibi palli. ργi ab hac Sede concesseta es, noveris esse sublatum . Si vero etiam ammisso paulo . in eadem pertinacia adbue persi lis, Dominici eorporis ae sanguinis te scias participatione esse privatum. Pos quae jam necesse es, ut causas tuas jubtilius indaganter, au in Episcopatu ino persiperelae beat , summa cura , atque inquisitione debeamus tractare . Eum Digit od by Corale

20쪽

gratiam readit .

Et in vero , qui contra ivsitiae regulam ad locum alterius Aeprovehi conffensis, ab ejusem Arabidive ovatus honore deponiamus . aut si ulterius in loco eodem ministrare praesumoerit, se participatione communionis jacrae noverit ese privatum . Tu igitur , frater cari si me , nequamquam nos amplius provoceI, ne duros paIde in asperitate jentias, quos erga te positor iueharitate contemvir. Resituto igitur loco Do Honorato Archia diacono , infructam personam jub fe linatione transmitte: qui mihi hoc debere ex ratione fieri ius post allegationibus d mons rare . Eumdem namque Arebidiaconum ed nos venire dein erevimus , ut quidquid justum , quidquid Omnipotenti Deo placitum fuerit, cognitis assertionibus partium decernamus. Nos enim nullum pro personati amore defendimus, Jed auctore Deo, normam justitiae, posposita eujuslibet perforae acceptione , cu-

sodimur . Atque de his a se statutis Episcopos Dalmatiae ce tiores secit , data ad ipsos epistola . Antonino etiam Subdiaco no ecclesiastici patrimonii in eadem provincia rectori scripsit, ut latam in Natalem, & in intrusum ab eo Archidiaconum, sententiam . praemissis adhortatioribus denuntiaret. 14. His acceptis, excommunicationis sententiam sibi eomminatam fuisse aegerrime tulit Natalis, ac S. Gregorio rescribens, in sui excusationem multa adnotavit, praecipue quod etsi sacrae lectioni diu vacare non posset, utpote negotiis & tribulationibus pressus, non ideo tamen praedicationis officium omnino praeterisse ajehat; nec convivia Episcopis omni no prohibita, quae apud veteres christianos in usu suisse addit. Quare Gregorius, ut virum ex epistolis suis turbatum , ac meliora de se spondentem , in spiritu humilitatis, ut docet Apostolus, ne a se scripta gravate serret his verbis admonuit.

Ecce Fraternitas tua aegre tulit, se de conviviis esse reprehemfam, cum ego, qui etsi hane, non vita , tamen loco transgredior , ab omnibus corripi, ab omuibus emendari paratus sim, hunc folum mihi amicum esimo , per cujus linguam, an e apparitionem districti judicis meae maculas mentis teta',

postmulta. βτod F quilibet ex quatuor Patriarchis fecisset,

sine gravi ο scandalo tauta contumacia transire nullo modo potuisset. Tamen posquam Fraternitus pesra ad Dum ordinem rediit; nec ego meae, nec decessoris mei injuriae mem=r fum.

SEARCH

MENU NAVIGATION