장음표시 사용
21쪽
talis fiunt, recte Sanctitas vestra in suis episolis laudat. Sed
tamen sciendum est, quia tunc ex eburita te peracifer prod unt, cum in eis nulla absentium Pita mordetur, nullus ex
irrisione reprebenditur , c, nec inanes in eis, jecularium ne gotiorum fabulae , Ied perba facrae lectionis audiuntur : cum non plus quam neccesse es servitur eorpori, sed sola ejus insimmitas resicitur , ut ad Uιm exercendae virtutis habeatur. Haec igitur si vos in vestris eonpipiis agitis : Absinentium fateor magisri esis . Haec Gregorius ad Natalem, nec frustra.
nam cum ad meliora conversum scivit, gavisius est, ut in epistola ad Ioannem Ravennatem testatur, qua ait. De Fratre
autem, edi Oepfcopo nostro Natali, valde contri bar quod de illo quaedam superba cognoperam ; sed quia morer Dor ipse correxit, meam tristitiam simul meimum vincendo consolatus es . Sed de Natali Salonitano Episcopo satis . Quae autem
Episcoporum convivia esse debeant, concilium Tridentium sess. a s. de reformatione cap. I. docet, & Mediolanense concilium primum sub S. Carolo Boromeo de mensa Episcopi . Is . Grave aliud negotium ad Gregorii tribunal ex Gra,cia delatum est, cum etenim Adrianus Thebanus Episcopus duos Diaconos exauctorasset, Ioannem , & Cosinam, primum quidam violatae castitatis reum , alterum fraudis in administratione rerum ecclesiasticarum . Dejecti Diaconi Adrianum apud Mauritium Imp., quasi ecclesiae patrimonium dis traxisset, aliorumque criminum accusarunt , quod scilicet Stephanum Diaconum ob vitam turpissime actam , loco non movisset, & infantes baptizari prohibuisset, qui postea, sine haptismate defiuncti fuerant. Adriani causam Imperator Larissae Episicopo deIegaverat, qui Adrianum condemnavit, provocantemque ad Augustum in arctissimam custodiam detrusit. At is ob vim sibi adhibitam ad Imperatorem appellavit , qui eamdem causam Honorato Diacono S. Sedis Aprocri-sario , & Sebastiano Antigrapho seu Notario commisit , qui auditis partibus . Adrianum ab impactis criminibus innoxium suisse declararunt. At Adriani adversarii ab Imper, tore impetrarunt; ut eadem causa a Ioanne primae Justinianeae Episcopo iterum examinaretur , qui Divino humauoque jure comtemto, abruptam in condemnatione Hadriani jente
tiam protulit. 16. At Gregorius Adrianum injuste depositum, in pristinam Jεsu CHR.
Thebani E. piscopias Greg. A. drianum Episcopum iniuis iis depositu suae sedi restituita
22쪽
adJanuarium Calari Epist. admonitio. lib. a. era. 69 De Paulo Fpisc. ecese sae Neapoli.
stinam restituit dignitatem, eumque ac ejus ecclesiam ab jurisdictione Larisei Episcopi quod jam a Pelagio a. constitum fuerat exemptam esse declaravit; Joanni autem Laris se excommunicationis poenam ejus praelumptioni, ac prevaricationi debitam remisit , ea lege ut inposterum ab omni exercenda jurisdictione in ecclesiam Thebanam , se se abstineret. Cum Joanne vero Episcopo Justinianeae , ac Apostolicae Sedis vicario severius agendum censuit, cujus sententiam in Adrianum latam, non idolum irritam dixit, sed eum a sacra communione remotum, per triginta dies, poenitentiam agere compulit, ex quibus sane apparet Romanum Pontificem judicem in causis Episcoporum totius christiani orbis suisse . Basinagius quidem Calvinista . In eos 'scopor auctoritatem
exercuisse nil miri ait . Cum Iutrici Praefectura, ad quam
pertinebant. Patriarchae Romani ditioni incuderetur. Mir, hi tur fortasse , tunc cum viderit Gregorium in alios Episcopos Patriarchatui Romano non subditos , eamdem exercere jurisdictionem . sed quid dico in Episcopos, aliis Patriarchis subditos, cum eamdem jurisdictionem in Patriarchas ipsos exercuerint Romani Pontificis, ut innumeris constat exemplis. II. Alteram hoc tempore ad Gregorium Pontificem querelam detulit Isidorus quidam vir illustris, se injuste scilicet ab Ianuario Calaritano in Sardinia Episcopo excommunicatum suisse conquerens . Quam ob causam haec
Januario scripsit. Inter querelas autem multiplices, didorus vir clarissimus a Fraternitate tua , frustra see excommunicatum anathemattiatumque conquesus es. uuod ob quam rem factum fuerit, dum a clerico tuo, qui praejens erat, voluissemur adducere, pro nutis alia causa , nil pro eo, quod te injuri verat, factum innotuit. Auc res nos vehementer Ufligit.
βuod s ita es, nil te Vlendis de caelestibus cogitare , s
terrenam te conper tionem habere signis ras, dum pro pindicta propriae injuriae quod bacris regulis prohibetur maledictionem anathematis invexisti . Unde de celero omnino eso cim
spectus atque follicitus , O talia cuiqxam pro defensione propriae injuriae tuae inferre denuo ne praesumas . Num si tale aliquid feceris , in te scias posea vindicandum .
I 8. Haec ad Ianuarium Gregorius , qui sicut Episcopos illatas sibi vindicantes injurias reprehendit, ita patienter per
23쪽
serentes , praesto erat . Cum enim Paulus, cui Neapolitanae ecclesiae administratio commissa fuerat, non verba tantum , sed verbera etiam in quadam seditione, ab famulo Clementiae Illustris foeminae pertulisset , ad vindictam tanti sceleris exu gens Gregorius scripsit ad secularem judicem, ut delinquentes debita poena assiceret , in quam rem plurimae extant Gregorii epistolae ad Petrum subdiaconum Campaniae, nec non ad ipsum Paulum Episcopum , qui talia palsiis suerat, quem his verbis consolatur . Ut ergo ad majorem Fraternitatis tuae gloriam applicetur, haec res consan iam tuam nec frangere, nec a Pia debet veritatis avertere . Nam major in Sacerdotibus merces est, in veritatis tramite, etiam pos inis rias permanere . Porro Paulum paulo post ex hac vita migrasse docent ejusdem S. Pontificis epistolae mense decembri scriptae de Neapolitano Episcopo eligendo, eo quod , qui electus suerat Florentius Subdiaconus Sedis Apostolicae , onus subire reculaverat. 19. Pontificatus sui initio S. Gregorius Petro subdiacono Procuratori patrimonii S. Petri in Sicilia vices suas delegaverat , ac Episcopis ejusdem Insulae , ut singulis annis in is nodum convenirent , jusserat. Unde in epistola ad eos , cum Pontifex ordinatus esset scripta, ajebat. Euamobrem Petro jubdiacono sedis no Irae , intra Provinciam Sici- Iiam pices nosras , Deo auxiliante commisimus . Nec enim de ejus actibYs dubitare possumus, cui Deo auxiliante totum nostrae ecclesiae noscimur patrimonium commisiss e . Illud quoque fleri debere per peximus, ut jemel per annum , ad Θr eusanam , sive Cataniensium civitatem , universaliter honore, quo dignum es, sicut eidem jussisus , Fraternitas Pesra conveniat , quatenus, quae ad utilitatem ipsius Provinciae ecclesiarum pertinent, sive ad nece sitarem pauperum, oppressorumque
sublevandam, 'e ad admonitionem omnium , atque eorrecti nem eorum , quorum excessus contigerit demonsrari, congrua eum eodem Petro subdiacono sedis nostrae debeatis moderatione disponere. Permolestum sortasse fuit Epistopis Siculis subesse' Subdiacono, etsi sedis Apostolicae Vicario , qua propter S. Gregorius hoc anno, S. Maximiano Syracusano Episcopo vices suas commisit in tota Sicilia , quam dignitatem non Ioco tribuit, sed personae . Majores tamen causas, dissicilioresque, ad se referri voluit.
AN. s92. Gre'. lib.a. vi t. a. a. Greg. lib. Ieptu. I F. S. Iaximia. no vices suas in Sicilia dein legat . Greg. lib. I.
24쪽
go. In epistola altera , paulopost ad eumdem data . ut curiosis inquireret, num alicubi latitarent episcopatu digni , ut eos ad pastoralem curam provehere posset, Maximianum admonuit. Felix vir consularis praesentium utor ,
edocuit ποι, esse quemdam in illis partibus Presbyterum , qui ad Episcopatus ordiuem provehi vitae metito dignYs appareat ;Hunc ergo Fraternitas tua coram δε deduci faciat , eumque sicut certus fum , propter animae periculum diligenser exami. net . auem si ad hunc gradum provehi idoneum e se perspexerit, ad nos sudeat desinare, ut eum disponente Deo, loco, cui pr viderimus , pos inus ordinare Pastorem . Illos praecipue Episcopatu dignos iudicabat S. Pontifex , qui tantum onus Angelicis etiam humeris sormidandum , ut ajunt Patres Concilii Tridentini, Iatitando declinabant, nam qui sponte ad Epis copatum se omerebat, aut pro se rogabat. jam judicatus erat, ex sententia S. Bernardi, ac Episcopatu indignum se prod bat . Inter causas ad Gregorium hoc tempore ex variis provinciis delatas , cum Florentius Epidauri Epis opus injuria se sede sua dejectum fuisse diceret, iterato judicio ejus causam retractari Gregorius voluit, Gregorium vero Agrigenti Episcopum Romam ad dicendam causam vocavit , Leonem autem Catanensem , eadem de causa , cum Romae adesset, ut ab objectis criminibus se alienum esse probaret , supra corpus B. Petri Apostoli jurare permisit, aut compulit; uti alias a sanctis viris factitatum suisse scimus ai. Nec in Episcoporum tantum crimina vindicabat S. Gregorius , sed si quem vel latum unguem a recto tramite declinare sciebat, corrigere , ac admonere uon recusabat . Hinc cum audisset ex epistolis Bonifacit Episcopi Reginensis , eum de bonis operihus humanaes captare laudes , ut humilitatem retineret , his verbis admonuit . uuia husdam venientibus agnovi Fraternitatem suam , mi rLeordia operibus vehementer insistere , atque Omnipotenti Deo gratiai retuli: quia juxta egregii praedicatoris vocem, nunc
vivimus , si vos statis in Domino. Sed i ivd , fate r , non
lapiter mentem meam momordit , quod eadem opera multis
vos ipsi nunciasis : ex quo reeouegi, quod mens vestra nousiudeut Dei oculis, sed humano judicio placere. Unde necesse
es, frater caris me . ut cum bona opera exterius agis, hcc intertur magna cautela custodias , ne appetuus placendi hominia
25쪽
ininibus subrepat, omnis labor boni operis incassum fiat, - Ja,u Cuiuas. Cumque ex toto orbe christiano Apostolorum limi s. sys. na visitaturi adessent peregrini , cum Gregorium adibant , de Episcoporum moribus & actibus, eos S. Pontifex interro- . S. Grego gabat. Unde ad Secundinum de Mariniano Ravennatensium riu tDVeiii Episcopo , anno sys. post Ioannem ordinato . Venerunt, inquit , quidam ad me in quibus erant fene1 mendissπωι: porum .
qui a me discussi sunt, a quibus quid aeceperint , per
bingula retul erunt quanta eis , ct a quibus in itinere sita Greg. lib. s. i. Euos dum sollicite de praedicto Fratre requirerem, quid epist. I eis dediset: responderunt se eum rogasse , Ied ab eo se omni.uo nihiι accepipe , ita ut neque panem in vis aeceperint, quem dare omnibus illi Ecclesiae semper familiare fuit . DLxerunt enim : Respondit nobis dicens: non habeo quod vobis dare possim. Et miror, F is qui vester habet . argentum habet, cenaria habet; quod pauperibus debeat dare, non habet . Dic ergo ei. ut eum Deo mutet mentem. Non sibi eredat Iolam lectionem . orationem fusisere , ut remotus studeat hedera, ct de manu minime fructificare r sed Iargam
manum babeci, nec ratem patientibus concurrat , slienam
inopiam suam credat: quis fi haec non Babel, vacuum Ethscopi nomen tenet . Haec Gregorius , quibus solertem e uscuram in investigandis Episcoporum moribus , iisque eo rigendis Comprobatur , in eamdem rem invigilare voluit Romanae ecclesiae ministros in diversas Provincias mitti RIitos ad curanda negotia. Quare ad Castorium Diaconum seri-hebat . Non Iolum de eo Pisauriensi stilicet Episcopo . Greg. II. PIed de aliorum quoque Sacerdotum te vita eonpenit esse sol--δη
licitum . Et si de quolibet finis in quippiam sentire potueris,
nobis renuntiare Alina , ut actuum pravitas falabriter cum Dei solatio debeat emendari . Diaconi enim cum sint oculi Episcoporum, per hos Gregorius, quidquid ageretur ubique, sellieite inspiciebat. Vacantium vero ecclesiarum , quousque 'deligerentur Episcopi, quantam sollicitudinem gereret, testes sunt quam plurimae ejusdem epistolae singulis annis scriptae. 23. Nec Monasticam praeteriit disciplinam, & ut si Elissimis moribus viverent, non semel monachos excitavit nam audi quid seripserit ad Eusebium Abbatem, cum que' geret.
stus esset , aliquid injuste se passum ab Epistopo . Et quidem , inquit , ab illo , hoφ, quod factum es , minime fieri C a debuit Σ
26쪽
debuit: a te tamen omnino debuit cum humilitate fuscipi; ct Orsum cum gratiam reddebar, ad eum cum gratiarum actione debuit occurri . Vuod ργia ita a te Iactum non est Padone cognosco quia nobis omutuo lacomarum op Ys es. Nineuim grande es, iis nos esse bumiles, a quibus honoramur: quia oe hoe seculam quilibet fuciuut . Sed illis maxiwe humiles esse debemus, a quibus aliqua patimetr . Nain psalmisa ait : piae humilitatem de luimicis meis. Nos cujus vi. tae sumus, qui humiles esse etiam Patribγs nuum Ys 3 Sed quo Gregorii progreditur immensa charitas Hunc iosum quem arguit, dono misso demulcet : nam in fine Epistolae : Cevrum , inquit , solid r per Petrum jubdiaconum dilectioni tuae doni fecimus , quor peto ut absque injuria fui suscipiat.
Ceterum qui de quolibet privato monacho propensorem adeo curam gessit , majorem sane adhibuit , ut monacho. rum Praefecti, quam sanditissime viverent . Qualiter enim Ahh as gerere te debeat in suo munere , idem scribens ad Ioannem Abbatem , haec habet : Non frequenter foras e rediaris . In causis Vlis procuratorem inititue. tu ad Iecn nem vaca . De hupitalitate esto sollicitur . V Vantum potes pauperibus Iargire, ita tamen, ut feroci quod fIoriano resia tui debeat.
24. Haec de monachis ; Addamus etiam aliqua de tanti. Pontificis cura in laicorum vita corrigenda , qui non foliam peccantes arguebat , sed etiam torpentes . ut in via persectionis currerent, excitabat. Unde ad Rusticianam nobilem foeminam, eo quod peregrinationis votum distulisset, hec scribebat. Glde autem miratus fum, cur deliberatae viae e /ndi ad
loca Sancta intentionem, O votum boni operis deflexisi, dum si quando bonum aliquid d no Conditoris tu corde concipitur, celeri necesse es devotione compleri: ne dum callidus insidiator animum irretire nititur, f/binde impedimenta fuggerat, quibus ad essectum minime desideria fιa mens occupationibus d
biIitata perducat. Unde necesse est Excellentiam defram omni-hus impedimentis piis causis obviantibus anteire . cte. Ad eamdem sceminam duae adhuc in serius extant Epistolae . Ceterum sicut bene agentibus stimulos addidit , ita contumacibus resistebat ; ut constat ex his, quae ad Petrum Suh- diaconum Campaniae scribit. Sicut in judiciis laicorum pridia legia turbare non cupimus, ita eis praejudicantibus moderata
27쪽
te polumus auctoritate resisere. Violentos namque Ialao1 co rcc- Jaqu Cist. re, non coutra leges es agere , es ferre jubsidirem , c. ac sub- au. sς a.dit de violentia illata viduae a laico homine, imi cj ullum
hona per vim auferre cupiebat, cui ut totis viribus reiisteret admonuit .as. Cum vero Vestis S. Joannis Evangelistae' hoc tempore inventa fuerit , ut ad se cam mitteret Joannem Abaiciat S.Gregorius rogavit, eamdemque sulla Altare S.Ioannis in basi-
Iica Constantiniana locasIe narrat Joannes Diaconus, qui a udit . uvae quidem veser usique hactere si tauris miraculis coroea. re probantur , ut fecisatis tempore foras excusse , pluviam eonferant, inuudationis Dero serenitatem reducunt. Si etenim sola umbra corporis Petri, vel Pauli sudaria infirmis delata. morbos curabant, nil mirum S. Joannis Evangelistae vestem eadem prodigia patrasse .a6. Restat adhuc ut de momitiis super EvangcIia, quas Gregorius hisce annis ad populum habuit nonnulla dicamus, earum trigesimam octavam hoc anno dictam fuisse , inde Constat, quod ante triennium urbem peste amictam suilla
in ea narrat . Has porro homilias in sacra Evangelia num e TD quadraginta, eodem ordine quo recitatae sunt, editae suerunt , ut ex earum scimus Praefatione , qua habet . Interfacra Misarum solemnia, ex bis quae diebus certis in hae Ecclesia Legi ex more 'lent Sancti Evangelii . quadragimra lectiones exposui. Et quarumdam quidem dictata exposi tiο . aBlenti plebi es per Drarium.recitatu, quarundam vero explanationem coram populo ipse locutus sum, atque ita ut loquebiar, ita excepta es. Et paulo poti: Easdem quoquemmilias eo quo dicta Pnt ordine in duobus Oricibus ponere eurapi: ut priores piginti quae dictatae sunt, in posteriores totidem , quae jub oculis dictae, in singulis essent disinatae conporibus . Euod vero quaedam antepositae sunt, quae in Evangelio poli leguntur ; quaedam vero poppositae. quae anse per Eoangelissam scripta sunt, inpeniuntur: nequaquam modere tuam fraternitatem debet, quia fluui a me dipersis temporibus dictatae junt, ita quoque sunt ab exceptoribus in codicibus
fixae . Haec ad Secundinum Episcopum Taurome uitanum, cum ad eum 4mmilias suas misisset. a 7. Multa quidem mira, ac magna iis in homiliis ad populum narravit Gregorius, ut auditores in Dei amorem,
28쪽
JEsu CHR. AN. sya. Martyrius Christum se re in leprosi specie visus
a s H I T s R I a& ad ceteras virtutes excitaret, cujusmodi sunt ea, quae in homilia 39. narrat de Monacho quodam, cui nomen Martyrius erat; qui cum inventum in via leprosiim humeris suis
sustulisset, Iesum Christum sub leprosi persona portare visus est ; Unde cum ad monasterii fores propinquaret , Diritalis
pater hujus monasserit magnis vocibus clamare expit: Curriate , januas monaserit citius aperite , quia frater Mart rius venit , Dominum portans . Statim vero . us Mart rius ad
monaserit aditum pervenit: is qui leprosus esse putabatur de eouo ejus exiliens, ct in ea Decie apparens, qua νecognosci ab hominibus solet Redemptor humani generis Deus Homo risus Iesus, ad extum, Marorio aspiciente, rediit; eique ascendens, dixit, Marori, tu me non erubuisi super terram; ego te non erubescam Iuper erua : aut fanstar vir, mox ut monoerium ingressus, ei pater monasterii dixit: Frater Mariori, ubi es quem portabar ὶ Cui ille respondens: dixit: Ego si Risissem gais esset, pedes illius tenuissem. Tune idem Mamurius narrabat; quia cum eum portayet, pondus ejus minime sensisset. Nec mirum . Euomodo enim pondus Ientire pol rat , qui portantem portabat Eua in re penisndum es n his , quantum staserna compasso valeas, quantum nos omnia . potenti Deo mssericordiae viscera conjungunt, O c. 23. Ut cetera praetereamus, quae in iis homiliis ad po. puli instructionem passim S. Gregorius reseri, hoc unum de Redempta, de Romula sanctis virginibus addimus exempIum utpote fide dignissimum. Rem, inquit, Fratres refero, quam bene is , qui praeso es . frater eo rob ter meus Dein ciuus novit. Eodem tempore, quo monasterium petii , anus uaedam Redempta nomine in sanctimoniali habira constituta. in Urbe hae, juxta B. Mariae Virginis Ecelesiam manebat. Haec illius Herundinis di cipula fuerat, quae magnis virtut bur pollens , super Praenesticos montes vitam eremiticam duxisse ferebatur. Hate duae in eodem habitu discipulae adhorebant, una nomine Romula, ct adura, quae nune adhuc superes, quam quidem facie scio, sed nomine nescio. Tres ιω- quo hae uno habitaculo commanenter. morum quidem divitiis plenam . sed tamen rebus pauperem vitam ducebant . me autem, quom praefatus sum Romula aliam , ut praedixi condias uiam magnis vitae meritis inreibat: erat quippe mirx patientiae , summae obedientiae, pus as oris fui ad flentium , Iim D G u
29쪽
dissa valde ad continuae orationis usum. Sed qxia plerumque Issu CKx. hi, quor jam perfector, hominer Uimaut , a bsc in oculit sy, .summi opificii aliquid impersectionis habent: scut saepe iveriti homines ηιέ dum perfecte sculpta sigilia eo picimus, ct iam quasi perfectu laudamur, quae adbuc artifex con Grat , ct limat; laudari jam audit, tamen ea tundere meis Orando nou defluit ; hce quam praediximus Romula , eam quam Graeco vocabulo Graeci paralysin vocant, molesta est porali pereussa es,.multisque annis in lectκlo decubans . pene omnium jacebat membrorum ossici' desisuta , nec tamen haec eadem eius mentem ad impatientiam flagella perduxerant : nam ina ei detrimenta membrorum facta Derant in.eremensa viristum; quia tanto Plicitius ad usum orationis juccreperat, quanto in aliud quodlibet agere nequaquam umiebat .a9. Nocte ergo quadam eadem Redempta , quam prum Redemptae fatui I im , quae utrasque discipulas suas filiarum loco nutris morient assi bat, PocaPit, dicens: Mater veni. Vetae mox eam alia ejus livRx Ahῖς
condiscipula fur rexit ; sicut utrisque referentibus , O multis 'eadem res claruis . O ego quoque eodem tempore agnovi .
Cumque noctis medio, lectulo jacentes amerent: subito e Iitus lux emissa omne illius cellulae natium implevit, splendor tantae claritatis emicuit , ut corda assientium inaesima. bili pavore perfringeret, atque ut pos hpse referebant θ omne tu eis corpus obrigesceret, oe in jubito sevore remanerent. Carpit namque quasi cujusdam magna multitudinis ingredientis sonitus audiri, ostium cellulae eoucuti, se si ingredientium turba premeretur . Atque ut dicebari intrantium multitudinem jentiebant, sed nimietate timoris, Iuminis videre nihil poterant : quia earum oculor . pavor depresserat.
ipse tanti luminis elaritas reverberabat. V vam tacem protinus miri odoris fragrantia subsecuta ; ita ut earum animum, quia lux emisto terruerat, odoris suavitas refoveret. Sed cum vim elaritatis illius ferro non possent , carpit eadem Romula a dentem sibi, trementem Redemptam fluorum morum ma gistram buxis pote consolari, dicens: Noli timere, Mater. non moriaν modo. CYmque hoe lita erebra diceret. paulatim
lux . quae fuerit immisa, subtracta est, Ied is qui subreuius
est o η remansit. Sicque dies secundus , ct tertius transiit, ut aspersa fragrantis odoris renumeret . Nocte ergo quarta, eadem Dis, es by Coc Ie
30쪽
a HIs TORIA eadem magistram suam iterum vocavit . uva veniente, viari. cum petiis, ct accepit , nec dum vero easem Redempta,
alia ejus discipula a lectito jacentis abstesserant, ct ecce fu-bito in platea ante ejusdem cellulae osium duo chori psallen tium alterant, Fcut ipse se dicebant secus ex vocibus disecrevisse Ualmodiae cantus dicebant visi, feminae respondebant . Gmque ante fores cellulae exhiberentur celeses
exeq viae, Jancta illa anima earne soluta es. area ad Caelum ducta ; quanto mori uallentium altius ascendebant , tanto eavit psalmodia lenius audiri, quo que ejusdem Malmodiae sonitur, ρο odoris suavitas eIongata finiretur . Haetenus
Gregorius ad populum , eo sermone , quem de LaZaro , &divite immisericorde habuit. Perseverant vero in tabulis e clesiasticis nomina Ro inulae, atque Redemptae Virginum , &Herundinis . Corpora vero earumdem in eadem hasilica S. Mariae ad Praesepe in Consessione collocata coluntur: Sed de gestis S. Gregorii hoc anno satis. 3o. CaesarAugustana Synodus, Principis Reccardi anno septimo celebrata est, cui Episcopi tredecim , vel quatuordecim interfuere. Artemius Terraconensis Provinciae Metropolitanus Synodo praesuit, sub die Kalendarum Novemhrium Trasexcentesima trigesima. In ea Synodo tres canones editi sunt.
Primus . qui ex Ariano errore conversi ad pietatem presb- teri , puram fidem atque east simam renuerint vitam , acceptam denuo benedictionem pres terii, jancte ac pure miniafrare debeant. Cum Episcopi in integrum restituebantur,
coram Altari orarium, annulum , & Baculum recipiebant, ex concilio Toletano iv. Presbyteri per solam benedictionem ad ossicii sui, exercitium restituebantur. Canone a. Cautum
est , ut Arianorum reliquiae prolatae a Sacerdotibus, in quorum ecclestis reperiuntur, Ponti ibus praesentatae igne probem
Iur . QuI eas occultaverit ab ecclesia ejiciatur . Ex quibus vides , quantam diligentiam majores adhibuerint, ne quid adulterinum in sacris reciperetur . Tertius canon jubet, ut si Ariani Praesules ecclesias sub nomine catholicae fidei consecrarint , necdum benedictione percepta , illae rursus ab Episcopo catholico consecrentur. hactenus de Caeseraugustana Synodo . 3I. Mauritias vero Imperator pace cum Persis inita, ut anno superiori diximus, in Avares, eorumque ducem Chag