Laurentii Heisteri Programma quo ad lectiones suas hybernas philiatros invitat atque simul iniquum Lipsiensium iudicium de nova suarum institutionum chirurgicarum editione latina Amstelodamensi in commentariis suis novis de rebus in scientia naturali

21쪽

IIcnescio per cuius Logicae remulas protulisse, con trario hona omnia reticuisse, atque ex ipso facto hic Patet, eum nullum aliud propositum habuisse, quam tritum illud Calumniare audaciter,semper aliquid haeret. q. Se a conturneliosis vituperationibus abstinere velis c. spondent; sed dum librum, de quo in pnefatione meavere affirmavi, ne ipsum innumeris in locis multuυι emendasse, auxisse, sicut hoc in antecedentibus demonstravj, recenset , se hane editionem cum priore diligenter contulisse, ac temere deinde pronunciat,tistimam non adeo multis in locis ac capitibus novis ac-G1gionibus amplificatam, emendatam esse , sicuti tamen revera est easque deinde per contemtum ii qua etiam forte sint, breves ac leves accessiones vocat, tit illi, qui priorem harum institutionum editionem possident, vix habeant, cur eam, uti minus completum persectumque opus negligant, , in nova hac coemenda novasae superflua impensas faciant. Vellem videre, si momus hic talem librum unquam sit editurus, an totin tanta bona, quam quae ego protuli, proferre possit, can tam leves, reves sint meae additiones , penes aequos lectores, qui, quae hactenus dixi, bene considerabunt, iudicium esto praesertim si considerabunt,

me ut senemimedicum atque hirurgum, qui non ex sola speculatione , uti sorte meus vituperator, sed ex diuturno usu exercitio a meditatione de his rebus iudicat, scripsisse. Omnia quidem additamenta j emendationes in tanto opere . dum quam plurima sunt, non possunt esse eiu dem ponderis, ipse agnosco sed quod omnia tam lovis eae brevia sint, ut iniquus censor ea secit, alum-

imiti

22쪽

staniam esse, a partium studio liberi facile ex iis, quae

antea pag. 6. .in 8 dixi, comprehendent, imo in emendationibus, augmentis alicuius libri non sempe ad prolixitatem respiciendum, quam omni, do evitare studeo; sed potius ad bonitatem, utilitatem& nervum rei emeradandae, ita, ut saepe in uno ves altero vocabulo, aut linea addita, res magni sit, menti atque utilitatis, sicuti saepius ii invenient, qui maiori cura, quam calumniator ille secit, utramque

meam editionem conferent.

Dum etiam S scribunt pag. 4 huius Progra malis, quodsi in compendus ipsorum de libris dandis

aliquis forte sociorum erret, meliora edocti errores commissos se indisatvros esse, hocque magis ipsos decere

aiunt, quam turpem rem qualis profecto est illa mei libri recensio agere videbunt eruditi mecum quid hac in re facient, an promtissa, ut honestos decet, hic servabunt. Nam novi esse eruditosin honesos inter Medicos Lipsienses , cum quibus mihi nulla est controversia; sed didici ex hoc exemplo esse etiam inter illos malos, ciniquos hinc blum contra illum, qui me tam inique dehonestare allaboravit, scripta est han defensio, ceterique prudente agnoscent, eiuS- modi iniqua de bonis libris aes 4ris iudicia toti ipsorum Societati ignominiam non exiguam, vix delendam

in serre atque propterea etiam Director horum commentariorum eiusmodi nerandam recensionem inseri

pati non debuisset, sed publicationem eius , nisi sorte ipse autor eius sit, impedire potuisset. Dum vero hoc non fecit, dirigens dc recensens in eadem sunt culpa: dum hic mali deprehensi sunt, maculam hanc

23쪽

hanc maia fidei semper retinebunt scilicet qui semel deprehensus est malus, semper praesimritur talis, sic

nemo honestus ipsorum relationibus fidem habebit, quia semper metuendum, se mendaciis fallere lectores. Denique etiam dicit censor me varia omisisse, qui eaddere potvissisie debuissem, meumque opus propterea esse minus completum .imperfectum , ut propterea non sit emendum. Ad quo autem respondeo, quod ex mea sententia nemo sit tam sapiens, qui omnia sciati non quaedam, ac priesertim in tam magno libro omittat, quod alius addendum esse existimet: neque unquam tam vanus fui, ut de me hoc credidissem aut scripsissem. Ita enim nullus liber esset emendus, si quis desideret, ut nihil in eo deficiat sed sufficit, si scriptor multa bona, utilia, nova rotulit. Si Censor de se credit, se libros scripsisse aut cribere posse, in quibus nihil omissum, nimis alte de se sentitiis vehementer fallitur sin vero aliquid notatu dignum scivi siet, quod addendum aut emendandum utile fuisset, atque hoc modeste, sine bile, sine scommatibus & absque contumeliosis vituperatjonius se indicasset, aut quibus rebus bonis librum meum augere potuissem, gratias ipsi pro hoc monito, si operae pretium fuisset, habuissem. Uerum de illo, qui bona, quae se scire perhibet, tacet, tam sinistre de meo hoc libro, quem multae nationes sapientes bonum esse agnoverunt, iudicat, quod omnia mea non

nisi levia sint, quod ipse chirurgus si cognoscere indenonio sum atque an multa meliora, quam quod ego scripti, ab eo, qui chirurgus practicus non est, provenire possint, dubito, donec mestorem, pluribus augmentis resertam, quam ego scripsi, ipse edat chirurgiam a

24쪽

rurgiam , atque re ipsa se actiones sive operationes chirurgicas melius perficere posse, quam ego eas huciusque testibus innumeris viris doctis, egregiis, perseci, Madhuc quoties occasio fert, perficio, publice ostendat. Nullus enim intra quadragintari quod excedit annos, quibus ego has curationem, muti dem ne gravissimis exceptis, saepius perseci, fuit, qui me adhuc alicuius notabilis erroris convicit. Hinc sorte non noceret huic meo censori, si bonus adhuc chirurgus fieri,in opera chirurgica diiudicare vult, ut scholas chirurgicas isosocomi magna adhuc per aliquot annos prius diligenter frequentet, atque inde melius iudicare discat, quid bonum vel malum in discipliana chirurgica sit, ut& quid emendationesin a merita levia vel magni momenti sint quod quidam theoretici quidem se nosse putant; sed si ad rhodum perveniunt, atque factis ostendere debent quid valeant, saltare non possunt. Vos, Philiatriin amici charissimi, qui me iam per aliquod tempus audivistisi actiones meas chirum xicas vidistis , tribus fidelibus vestri Praeceptoribus Heli astadiensibus, qui aliter de hoc libro, quam mendax ille censor Lipsiensis, sentiunt, plus dei habebitis, praesertim quia augmenta .emendationes novae editionis oculis vestris apud me vidistis, longe etiam melius, quam hic, his de rebus iudicabitis pergite sic, ut coepistis, bos ab eiusmodi garrulis hominibus hona via, quam ingressi estis, non deduci patiamini, sed, chirurgicas meas praelectiones, demonstra-εicne aliasque meas scholas, si felices fieri vultis, gnaviter frequentate. Valete. . P. Heimstadii

die XXVI Octobr. MDCCLII.