Joh. Melchior Gottlieb Beseke ... Commentatio de frumentaria largitione et legibus frumentariis ad explicanda et illustranda multa iuris et veterum auctorum loca

21쪽

De Origine frumentaris largitionis γα '

obscuris, dubia exoriantur, quas diligentius imspecta sponte evanescunt, et ut potissimum an- liqua illa striptorum loca, 'quae probationibus ho-stris inseruient, illustrentur. . Non enim in vita . , frumenti largitione antiqua, cuiris memoria exstat, mentio generis certi unquam facta est, sed mox sar, mox triticum, mox alia frugum species intel- ligenda est. adeo ut ex vivendi agrorumque coinlendorum ratione iudicandum sit, quaenam fi uges sint. Ita ex modo allato PLINII loco liquet, usque ad ' a.. U. CCC. omneS stumentarias laris gitiones farre constitisse, nisi volueris in aliam. sententiam; LIUIO suasore, declinare, usque ad a. U. CCCLXV. usos fuisse Romanos

serre, Lib. VIL Equidem Plinianam auctoritatem praesero, CCC annos solo farre usos fuisse Romanos, sequentibus temporibus alia quo- que frumenti specie: an mox, cum luxuria in dies cresceret, aliae species usitatae suerint, et quando id, dubium mihi est. , 'Frumentationis nomen non nisi post latas leges usurpatum fuisse, CONTARENUS obseruauit, et id quidem praesertim AUGUSTI aevo. Frumentatores ii vocantur, qui curam annonae habent, potissi mum, quod initio fuit, ii sic audiebant, qui mi tebantur ad alias gentes: Vt 'frumentum coeme ' rent, atque Romam afferrent. LIVIUS Lib. II.

c. XXXIV. per um, inquit, ab impres hominum

si frumentatoribui sui

22쪽

- .Frumentariae legeς quae dieantur Explicata iamiam largitionis stumentariae et stumentationis natura, facile exinde per-jici poterit, quaenam leges dicendae sint stu mentariae; eae nempe, quae de framentaria largiatione disponunt. Vno nomine a plerisque dici. solent frumentariae; a COELIO Epist. n. Libri XVJII. inter taceronianas ad familiares alimentariae appellantur; ab A SCONIO in Pisonianam annonianae, . sive, ut placet viris eruditissimis, annonariae. Graeci σιτικους νομους, et stumentationem appellant. Leges hae inde ab aetate C. GRACCHI, vs-'. que dum veniret respublica in unius potestatem inter varias vicissitudines fluctuariant, quas en merare omnes, instituti ratio depbstiti

Oeeasio frumentariae sargition Is. Primis quidem Reipublicae Romanae tempo, ribus maxima rei agrariae cura erat, tum regibu tum priuatis, ut iam ab incunabniis eius leges agrariae institutorum ciuilium initia essent, uti a . R o lst V L O primum id lactum esse, VARRO in Lis. I. de Ra Rusica prodit, qui agrum duorum iugerum viritim primus diu t. Crescente autem in diem ciuium Romanorum multitudine, quorum paucissimi agros possiderent, ingliscente luxuria, atque i temperantia, irrepentibus sumtibus, parcimonia

23쪽

De Origine frumentariae largitionis γα s

polioribus, grassantibus denique bellis ciuilibus, . quidnam prius exoriri poterat, inopia omnium

istarum rerum, quao ad vitam sustinendam maxui me necessariae erant, frumentorum victusque; ut itaque non mirer, eur vellent Romani stumentum publice sibi suppeditari, nec curarent ipsi r ' 'bus suis. Ita sine dubio alludit B LUTA RcHUS inc ATONE Maiore Populum Romanum importune ad

frumentarias largitiones ruentem, ut auerteret, ita momsus 6M DUDiis es, Quirites, ata ventrem, mrium e pertem, verba facere Fe. Cui adhuc accedit, quos plebs, propter internas seditiones, suasque varias secessiones opibus exhausta, inopiae suae causam in patriciatu quaereret, nec aliter placari posset: nifi factis-quodammodo largitionibus, potissimum stumentariis, quo gratiam sibi conciliarent magia stratus, aut nifi largitiones essent, tamen curae Quod indigitare videtur LIUIUS Lib. IL e. IX. statim pest Reges exactos Senatum curam frumentorum habuisse, cum scriberet: Multa blandimenta plebi per id tempus ab Senatu data, annonae imprimis habito cura; at ad frumentum comparandum missi alii . in Volscos, alii Cuman LIPSIUS nimis liberaliter hunc locum de prima largitione sumsit; CONTA

RE NUS vero nimis seuere illum reprehendit, ut utrique assentiri non possimus. Nolumus tamen eum. duobus tanti nominis viris disputare, et potius ab utraque parte stare, et locum hunc deprima cura accipere, quae publica strumenti fuit;

24쪽

si Ca LV. et mittamus quaestionem, utrum largitio 'prima merit8 quae nisi probabilis est. tamen suspicari eam ex hoc loco possemus, si modo unum adhuc

antiquitatis obscurae documentum aecederet. .

CONTARENUS rejecto errore Lipsano ipsum locum non usurpatum relinquit. Vtamur igiturnos. Atque ista quidem cura maxime necessaria erat, cum ab Etruscis urbi obsidio immineret, . ideoque exinde nihil frumenti adueheretur, ne plebs cum vastari agros, ardere tecta, omnia EM ' tra urbem ferri agique, urbem ipsam vexari Vide- ret . ad regum obsequium rediret sessa' tot malis: quibus si semes accederet, no Dii quidem, ut est' apud LIUIUΜ Lib. V. servare urbem possenti Superantur enim humana omnia mala; fame una natura vinci non sinit. . Quod itaque L IPSIUS tamquam originem largitionum prodidit, illud solum occasio est: quod contra QONTARE NUΜ con- . tenderem, nisi omnia hisce temporibus essent ob- . scurissima.

Mos largiendi antiquus. Antequam autem ad ipsam , frumentationis, originem demonstrandam progediniur, non a re nostra plane alienum erit, explicare, quid sibi velit antiquus, quem LIUI Us destribit, mos, sci- . licet honsa Porsennaa vendere. Is enim auctor Lib. IT eap. XIV. mos, inquit, traditus ab antust, ομ' que

25쪽

De Origine frumentariae largitionis in. 7

. - que ad Vstram aetatem inter cetera solamnis manet bonis vendendis , bona Porsennae regis vendendZ Quod cum valde obscurum esset, ipsius quoque MUII sententia. explicare conatus cst his verbis i Cuius oriorum moris necesse es, aut inter bellum natam esse, neque omissam in pace: aut a mitiore creuisse principio, qutim fuc prae se ferat titulus, bona hosiliter uendenne Proximum vero es ex ru, quae trasentur: Porsennam defendentem ab Ianiculo, ea ra opulenta conueata exstasinqvis ae sertilibus Etruriae arius m mmeatu. R

manis dono dedisse; inopi tum urbe ab longinqua ob dione. Ea deinde, ne populo immisso diriperentur ho-siliter, venisse, bonaque Porsennae a esials . gratia muneris magis riny ante titulo, quom auctionem sora, tuque regiae, quae ne in potesate quidem Popudi Romani esset. Vtrum haeet pro prima largitione frui mentaria, ob , verba stillice ex fertilibus Etruriae ramis commeatu, cui accedit, uti insta videbimus, Etruriam fuisse frumentariam prouinciam, habepda sit, nec ne, ego non decidam. Videtur tamen. . inisi primae est, ad occasionem subsequentiumst mentationum inquid contulisse..

Jam vero necesse eest, Vt edoceamu& quae clariora sunt, et caput ompium largitiouum stu- , mentariarum indicemus Prima igitur, quod pro certo secundum ea, quae adsunt testimonia. affir-

. A 4 mare

26쪽

mare yellem, lacta est a Μ. MARCΤO Aedil. pleb. quam P L I N I U s Lib. 'XVIII. ei LII. notasse videtur hac ratione: Marcius, Aedil. pl. primum frumentum populo in modios assibus donauiti Quodsi igitur verum est, hunc Μ. ΜΑRCIUM primum Aedilem fuisse, verum quoque 'est quod L IPSI Us hano largitionem nominet primam. Dubium illud quies dem est, sed desunt tamen rationes, quibus contrarium probari possit. Nam altero ab Aedilibus

creatis anno, gerentibus euin magistratum sicI NIO et BRUTO, Senatus in summa annonae eari tate, et pecuniae; mopia frumentum, leuissimo

pretio aestimatum, popula diuisit; 'ex hoc itaque. Prior sententia pro M. MARCIO primo distributom. 'maximum, quod tam obscuris temporibus potesti

Seeunda largitio a. V. CCLXXX His itaque praesuppositis, Marcianata largμ tionem primam fuisse, ea quae 'a: Senatu biennio post facta, secunda est A. U. nempe LXXX

T. GEGANIO ΜΑCER IN Od et P. MINU cIo eos agitatum est in Seoatu, sumti frumentum plebi daretur. Erant, qui partim donandam, partim vendendam , putarent, idque plebs exspectabat; sed Μ A R c I u s c o RIO L A N U S. tribuniciae potestatis hostis acerr mus, qui contra sentiebat, ' obiurgando negauit lataxandam annonam, cui Senatus stequens, 'mbitio ' atque

27쪽

' De Origine frumentariae largitionis Ue. ' '

atque auaritia corruptus, assensus est.' Quis enim poterat e plebe istum superciliosum hominem serre, et quis ex Senatu non assentiri, eum Oratione ardoris plena et temeritatis exsurgeret; Si mnnonam, inquiebat, veterem vovist, ius prismum reddant Patribus. Cur ego plebeios magistratus, eur Sicinium potentem video, Iub iugum missus, linquam a latro .ibus redemtus. Egone has indignitates diutius patiari quam nacesse es Tarquinium regem qui non tulerim, Sicinium feram' Secedat nune, avocet plebem, patet via in Sacrum montem. aliosque tolles. Rapiant se menta ex agris nutris, quemadmodum tertio . anno r Fuere. . Mantur annona, quam furore sus fecere. Audeo dicere, hoe modo domitos ipsos potius cultores agrorum fore, quam ut armati per secessionem coli prohibeant. Quamobrem ei tribuni diem dixerunti Plebs ira exarserat, neque erat obscurum. suffragio ulturam dolorem suum. Patres igitur; ut NARCIUM eriperent, seque ac potentiam' suam sartam tectam aduersus crescentem in dies plebis impotentiam tuerentur, omni ope atque opera ienisi sunti Inter cetera lenimenta factum est Sctum, ut Iramentum, et res omnes ad victum mestariae tanti essent, quanti minimi fuissent ante seditionem.

Frumentum gratis ut daretur, in tanto discrimine a Patribus impetrari non potuit; nec 'de ea replebs unquam laborauit, adeo ut pecuniam acce tam pro fiumento Siculo cΑss II rogatione sibi tribui recusaueriti LIUI Us Lib. H. c. XLL

A s haec

28쪽

haec habet: Cassius, ve Iibi ruonciliaret ciuium emAms, rubri pro dicula frumento pecuniam acceptam retribes populo. Id vero haud secus, quam praefent

meraedem rekni, adspemata es plebs: adeo propter suspicionem insitam regni, velut abundarem omnia, . munera eius in animis hominum respuebantur. Quod vero ipsum SCtum attinet, auctor est LIUIUS. Lib. II. c. XXXlV. et XXXV. G anno, inquit, ' quum re foris quieta omnia a bello essent, et domi s nata cordia, acius musto grauius malim e tem inuasti Caritas primum annonae, ex incultis . per secessionem plebis agris: sanies deinde, qualis 'clausis solet, ventumque ad interitum seruitiorum . utique et plabis esset, ni . consules prouidissent. dimissis passim ad frumentum coemendum, non in Etruriam modo dextris ad Ostia littoribus, lae-'yoque per Volscos mari usque ad Cumas, sed - quaesitum. in Siciliam quoque. Μ. ΜINUCIO deinde et A SEΜPRONIO coss. magna vis frumenti ex Sicilia aduecta est, agitatumque in Sedatis. quanti plebi dar*tur. DIONYSIUS Halic. Lib. VlLT. GEGANIO MACERINO, inquit, et PUBLIO. MINUCIO coss. magna annonae caritas urbem in-st, ex secessione orta. Plebs enim a patrietis secesserat post aequinoctium autumnale sub ipsum ω- mentis initium, agerque per hos motus a colonis desertus est, dum ditiores Senatum et patricios, at mercenarium vulgus plebis partes sequitur. Qua inopia frumenti cognita, Senatus legationes

' dimitte

29쪽

De Origine frumentariae largitionis Fe. II

dimisit in Etruriam et in Campanos et Pometinos, campos, ad Cogmenta frumenta quanta possent maXima. Cum vero, antequam hoc frumentum aduectum esset, secessiones adcederent, non statim distributum id est, sed ex sententia MARCI CORIOLANI asseruatum; enim in oratione ad Senatum habita. teste DIONYSIO, commeastus, inquit, Osservandos censes, nee remittendum quidqsiam de veno bum pretio, sed quanti unquam in summa caritate venierunt, tantidem et nune esse vendenda: cum is s. habeatis Oeca oner, et rationes consent eas: quia fili- , cet ingrata plebs hane caritatem, quae proFter ipsorum secessionem atridis, vos machinatos clamitat M. Sen tentiae diuidebantur, et c o R I O L'A N U S inter dinsentientes tumultuantesque patricios maiorem par tem nactus est; SI cINIUS vero saepius ad con- Vocatum populum verba secit, Marcio diem dixit, et pacis conditiones obtulit. Agitatis deinde adhuc vehementer concionibus, eo peruentum est, vi damnato Μ A R c Io iudicium plebi concederetur

in patricios et postea largitio ista fieret, de qua hic nobis oratio est. Scriptoribus hisce accedit PLUTARCHUS in Coria ρ p. a19. seq. editi. Nburg. siue potius cruserit et Xylandri.

Tertia Iargitio a. V. CCCXIV.

Exorta iterum grande fame SP. ΜΑΕ Laus ex equestri ordine, uti LIUIUS refert m. IV. c.

30쪽

est adgressus, frumento namque ex Etruria, priuata pecunia per hospitum clientiumque ministeria coemto, quae res ad leuandam publica cura a nonam impedimento suerat, largitiones stumenti facere instituit: plebemque hoc munere delinitam . quocunque incederet, conspectus elatusque supra modum . hominis piluati secum trahere. Huius vero consilia oppressit Senatus, et sextus 'creatus

est T. QUINCTIUA CAPITOLINUS consul, cou Iega additus AGRIPPA MENEN IUS. et L. MIN

CIUS praesectus, cui prima publica annonae cura oblata est, quo Senatus impediret, ne priuatis; largitionibus, uti a MAELIO intendebatur, plebs amoueretur ad has, vel illas seditiones 3 priuatis hominibus auctoribus. Hic itaque χλNUCI Us eandem publicam curationem agens, quam ΜΑΕ- ' LIVS priuatim agendam susceperat, ad Senatum retulit Maelianam suspicionem. Nihil autem con stat, hisi in libros linteos utroque anno relatum , inter magistratus praefecti' nomen. PLINIUS adiuuat nos in tanta incertitudine Lil XVIII. e. MILMINUCIUS AUGURINUS. inquit, qui 's P. NAELIUM arguerat, sarris pretium trinis mniam1 ad redegit; quod praeeunte c0NTARE No ita accipiendum est. ut L. MINUCsUS frumentum Maelianum, assibus' in modios venale propo effido, adeo pretium eius 'imminuit, ut breui tantidem in foro praestaret