장음표시 사용
211쪽
Mensis collegii Dominae Nostrae de Populo constituitur, quod munus per triemium egregie adimplevit, eodem serme tempore cum examinatoris synodalis, tum S. Inquisitionis judicis ossicium exercens. Inter haec ad visitandas Gangeticas Augustinensium missiones designatus suit , quo nomine non parum sibi meriti, ae Religioni Augustinianae utilitatis comparavit. Goam tandem reversus non ita multo post in Provincialem electus suit, eoque in munere obeundo talem se praebuit, ut ex commendatione Lusitani Regis
an . I 25 dio 24 Feb. Pechini Episcopatum obtinuerit. Illam Ecclesiam administravit usque ad an . t 734, quo ad meliorem vitam Mamo transivit dio 3l Julii. Vide Reg. 5Rmi Cervioni pag. 240, Lo Quien vol. 3 col. 1356 , et Gams pag. 126.
Noster Fr. Joannes Raulin in hist. Synodi Diam- peritanae di Diamper in a nostrato Alexio de Meneges in hujus nominis urbe in Malabaricis insulis celebratae pag. 449 postquam sermonem fecit de aliis nostratibus Episcopis Salas di Salsi) in Regno Fegetano in Mauritania, etiam
sequentem nominat item nostratem Episeopum Salensem.
En ipsissima illius verba : Item alius Episcopus Ecclesiae Salensis est Dominicus a Pietate, et hic recensetur inter primos missionarios August. qui 18 Martii 15 2 in Indiam profecti sunt, nempe Simon do Morales , Simon a Jesu, Anselmus de Paradiso, Emmanuel de Los Reyes, Georgius
a S. Maria, salias Queimado) electus deinde Episcopus
Fegetanus in Mauritania, Joannes do Gratia, Petrus Seru- polosus , Joannes a S. Monica , Ludovicus Camelo , et Fr. Emmanuel conversus , qui sedulam navarunt operam in convertendis Indis et Persis. Hucusque praelatus Raulin. Nominatur etiam laudatus DD. Dominicus a Pietato Lusi-
212쪽
tanus Episcopu4 Salensis in manuscripta relatione an. l682,quao asservatur in Bibliotheca Angelica sub sign. D. I. 8.
In catalogo Ep. Lusitanorum C etani de Soma pag. l33 Episcopatus de Sal δ sivs Salensis dieitur etiam do Atharilia. Vide in Bibl. Casanatensi sub sign. Q. X. 24.
AUG. EP. IN DIVERSIS LOCISFr. Alphonsus da Castro, Castellae provinciae alumnus , Cacerensis in Philippinis insulis Episcopus electus circa an . I 596 ex hae vita migravit. Ita Herrem tom. I pag. 47, et Lissius pag. 34. Fr. Alphongus do Castro, uexicanae provinciae alumnus , an. 1632 electus Episcopus Chilensis in Regno Peruntino digestatem recusavit. Herrem tom. I pag. 48. Fr. Alvarus an . 1434 designatus suit Episcopus lisabrae. Ita Herrem tota. I pag. 40. Fr. Angelus an . 1 385 erat Episcopus Uuseant. Ita noster Daniel Marcolini tu libro onerum Missarum Ecclesiao S. Aug. de Urbe pag. 534 ex Reg. Gen. Bartholomaei Veneti sol. 67. Fr. Bartholomaeus do Dorbato a Bonisaeio IX dis 24 Martii an. 1390 eligitur Episcopus Sareptas in Phaenicia. Herr. tom. I pag. 106, et Lo Quien tom. 3 col. 1339. Fr. Bartholomaeus Joannis an . Ι390 dio 14 Novemb. eligitur Episcopus Trapezi di Trebi sonita in Armenia. Herr. tom. Ι pag. 106, et Τorellius tom. 6 pag. 283. Fr. Emmanuel Teretem, Hispanus, die 29 Novemb.
213쪽
an. 1727 eligitur Episcopus Icosii in Africa, ut mense Decembri ejusdem anni episcopalem consecrationem recepit per mauus SS. D. Benedicti XIII. Vide Diarium romanum ad praelatum annum et .
Fr. Ferdinandus de Castro viridi, Hispanus, discipulus D. Thomae de Villanova, vir iusiguis pietatis ae doctrinae, qui regius suit Caroli U conesonator, anno 1514 eligitur Episcopus Gienni di daeu) in Hispania. Videtur tamen
aut mitram recusasse, aut ante i uitam dioecesis possessionem decessisse; nam mense Januario 1545 DD. Petrus
Pacheco illam Ecclesiam regebat. Vide nostratem Fr. Michaelem Salon in vita praefati D. Thomae edit. Romaean. 1658 pag. 46, et Lauteri vol. 2 pag. 195. Fr. Franciscus de Nieva, Hispanus, jam provectus aetate Salmantime sub nostrate D. Thoma de Villanova Eremitano Ordini nomen dedit. Brevi evasit S. Theol. Magister , atque insignis contionator. Vir fuit mirae poenitentiae, atque humilitatis, quamobroin Granatensem Archi piseopatum recusavit. Obedientiae tamen virtute coactus bis Castellae Provincialatum admisit. Obiit cum opinione sanctitatis Salmanticae an. 15M. Vide praelatum Salon
pag. 47, ubi quidam Cardinalis dixisse sertur: Si regulam ritas deperderetur, M. Franeiseus de Mesa solus illam restitueret. Cougulo etiam Lanteri vol 2 pag. 175. Fr. Georgius Georgii die 9 u i an. 1394 erat Episcopus Erllensis, forsitan Aegensis in Cilicia. Horremium. I pag. 295. Fr. Gundi salvus de Abula , S. Theol. Mag. qui fuit Castellae Provincialis, emat Episcopus ignoti tituli, uti scribit Torellius tom. 8 pag. 4 ad an. 1514. Herrena
214쪽
tom. I pag. 300 assimat illum suisso Episeopum in Regno
Fr. Jacobus an . 1452 erat Episcopus de Candi, so sitan candibae in Lycia. Ita Herrem tom. I pag. 432. Fr. Jambus ordinis Erem. S. P. Augustini an . 1460 cum esset Episcopus Corniciensis sive Cornae in Lycaonia consecravit aliquot altaria in nostra Spoletana Ecclesia. Ita Torellius tom. I pag. 96. Fr. Jacobus Priamia an . 1492 erat Episcopus Sura-nus di Sura) in regione Euphratis. Ex Horrera tom. Ip g. 439. Fr. Joannes Adami an . I 419 dio 3 Julii a Martitio Veligitur Episcopus Sydonis. Ita Torellius tom. 6 pag. 3ll. Fr. Joannes Ceurian, Hispanus, S. Theol. Magister, vir doctrina ae pietate spectabilis, quem D. Thomas a Villanova compluti agnoverat, ad illius instantiam dum V lentinam Ecclesiam regebat, in suum Episcopum coadjutorem electus suit post obitum alterius coalutoris Episcopi DD. Estagna. Vide nostratem Michasilem Salon in vita S. Thomae edit. Romae an. 1658 pag. I 2l, et 135. Intersuit praefati S. Thomae ad coelestem patriam transitioni. Fr. Joannes Coppus, Persa, Archiepiscopus Hergirensis di Ereterum) in Armenia an . 1629 a mahometanis captivus detinebatur. Ita Herrem contemporaneus, qui tom. I pag. 445 narrat quod ipsemet vidit Granatae pro illius redemptione eleemosynas colligi. Vide etiam Elssium pag. 341.
215쪽
Fr. Petrus Stirejus a Martino V an. 1419 creatur Episcopus Petrae in Palaestina . Hurrera tota. 2 pag. 264, et Torellius tom. . 6 pag. 49l. Fr. Theodoricus Domensieno die N M i an. 1392 inauguratur Episcopus Beraebeensis. Iter. tom. 2 pag. 449, et Torr. tom. 6 pag. 303.
ALII AUG. EP. ITALI, QUI IN PARTE PRIMA PRAETERMISSI FUERUNT.
Fr. Augustinus Ep. Salobriensis. Vide pag. 65. Fr. Joannes Maurocenus Morosini) nobilis Venetus an . I 346 mense Octobri erat episeopus Aemoniae , alias Civitatis novae in Istria. Illius memoria in praelatae Ecclesiae annalibus habetur usque ad an. 1358 , et diem II Aprilis, ejusque immediatus successor non constat nisian. 136l. Vide Ughellum edit. au. l 20 lam. 5 col. 239, Cappellotti de Italias Ecclesiis tum. 8 pag. 754, et Gamspag. 770. Fr. Paulus anno 1382 erat Episcopus Aemoniae, alias Civitatis Novao in Istria. Ughellus ignoravit illius Augustinianam prosessionem, putavitque illum suisse ab Antipapa intrusum , eo quia tunc temporis Civitatis Novae Episcopatum occupabat Fr. Gilbertus Georgius Ordinis Ρraedicatorum. Cum tamen constet hunc Gilbertum Episcopum uisso Civitatis Novae in Venetis aestuariis, nihil obstat, uti observat Coletus , quin a vero legitimoque Pontifico illam insulam obtinuisse credamus. Hano mortalem vitam adhuc degebat an . I 39I. Dicitur fuisse do familia Comitum Montis Foltrii. Vide Herr. tom. 2 pag. 260, et Torellium tom. 6 pag. 256.
216쪽
Fr. Laurentius de Neapoli . S. Theol. Magister an . 1416 erat Episcopus Aversae in Terra Laboris, et anno insoquenti inauguratus suit Episeopus Tricarici tu Lucania. De illo haec leguntur apud Betorium tom. 15 edit. Coloniae Agrippinae an. I 622. pag. 508 ad an. 1416 n. VI: Die 5 Septembris ete Postridie advenerunt etiam Constantiam) Iacobi Regis, et Ioannae 3ecundae merusalem et Siciliae Reginae oratores Fr. Laurentius
de Neapoli ordinis et S. I ustini S. Theobviae Magia
ster electus sversanus, etc. Et pag. 548: Reyina Ioanna seeunda misit ad Martinum V Laurentium theologum Episcopum Trecaricensem , qui una simul cum Archiepiscopo Acheruntino, et Bollario Spinello Episcopo Cassanensi praefato Martino electo in Summum Pontificem gratularetur , et auxilia recuperando patrimonio Apostolim polliceretur. Tempora mutantur , non morest Rexisse suam
Ecclesiam videtur usque ad an. 14is. Concilium Constantiense subscribens. teste laudato BZovio, Augustinianum
se nominavit. Vido Ughellum tom. T col. Ita, ubi siletur Augustiniana prosessio , Torellium tom. 6 pag. 478 , et Labheum tom. 16 edit. Venet. 1I3l col. 455. IIerreralom. 2 pag. 13 , dubitavit utrum esset Augustinianus; verum illius dubitatio penitus oliminatur in actis Concilii
Fr. Maurus do provincia Siciliae an. 1433 orat Episcopus Mileuitanus in Numidia. Vide Torellium tom. 6 pag. 549. Fr. Nicolaus Venetus anno l3IT erat Episcopus Scarpanthi in mari Aegaeo. Do illo mentionem tacit Flaminius Comolius tom. I 2 pag. I 3, et 3IT, et tom. 2 pag. 5, 5, 76. Expressis verbis dicitur ab eodem Flaminio Cornelio Meolaus ordinis Heremitarum S. Augustini , qui
217쪽
anno inaequenti 3 8 benediaeit primum lapidem Eeelesiae S. Mariae Sernorum. Obiit Venetiis an . 1326. Vide suam Moroni vol. 62 pag. 115, ubi siletur Nicolai Augustiniana professio, et nostratem Marcolini in manuscripto libro onerum Missarum Eool. S. P. Aug. de Urbo pag. 530. Fr. Thomas Visconti. Vide pag. 67.
AUG. EPISCOPI QUI SI FUISSENT EX NOBIS PERMANSISSENΤ NOBISCUM.
Quoniam in ipsa quoque superna Coelitum aula angeli apostatae reperti sunt, et ex ipso etiam sacro Apostolorum collegio , quod ipsemet Dominus selegerat, Iudas Iscariotes prodivit, qui divinum Magistrum pro tringinta argeutois in manus Judaeorum tradidit; mirari procul dubio quisquam non debet si etiam e Religiosorum coetu aliquot 4esertores Episcopi habeantur. Nam quoadusque ultima veniat districtae rationis dies , in agro coelestis
Patrisfamilias , Evangelio testante, mixtum cum Zizanio triticum exstare necesso est. Hoc Evangelii testimonium
non quidem tantum ad simplices fideles, verum ad ipsum quoque Episcoporum ordinem extenditur; praedixit ouim Apostolus quod inter ipsos Ecelesiae Antistites intraturi essent lupi rapaces non parcentes greyi, et quod ex ipso
quoque pastorum numero exsurrecturi essent viri loquentes
perpersa ut abducant discipulos post M. Propter quod cum catholica Ecclesia jugiter Patrem luminum deprecari debemus ut omnes ecclesiasticos ordines in sancta Religione conservare dignetur, hae praesertim temporum nequitia, qua impiorum atque incredulorum secta omnem lapidem movero parata est, ut schisma, si fieri possit, intor Catholicos populos suscitetur siquando, quod Deus longius avertat, Sanctissimus Dominus Pius Papa IX oculos claudat. Jure tamen
218쪽
sperandum est quod Omnipotens Deus, qui dissipat cogitationes populorum, et reprobat consilia principum, quique Summo Pio dedit ut longo superaret dies Petri , adhuc
conservabit pretiosam vitam ejus donec ponat inimicos suos scabellum pedum suorum, et inimici ejus terram lingant. Cito Domine. Amen. Fr. Andreas de Recineto in Pieeno a Nicolao V Antipapa an. 1328 in patrias Episcopatum intrusus suit. Vide Herreram lam. I pag. 38. Fr. Antonius Lusitanus tempore schismatis ab Antipapa
Bensidieto XIII an. 1402 praesectus fuit Ecclesiae Episcopali Tudensi di Tuyὶ in ea parte quae ad Lusitaniam
spectabat. Here. tom. I pag. 39.
Fr. Georgius Brownus, Londinensis, qui fuit Anglia 3 Provincialis, ab Henrico VIII acceptavit Archiepiscopatum Dublinensem, et Anglicano more consecratus suit an . 1535. Postea ab ipso Anglicano Archiepiscopo Armachano destitutus suit anno 1554. Ex Waraeo in Hibernia Saera
pag. II9. Fr. Gerardus Ortandini do Pisis cum esset legitimus Neriae Episcopus ad partos Ludovici Bavari, et Antipapae Petri do Corbaria, alias Nieolai V defecit, et ab illis in Pisanam Sedem intruditur; sed paullo post anno scilicet 1339 dio 2 Martii a Joanus XXII depositus suae rebellionis poenas luit. Vide Ughellum tom. 3 col. 503 ,
et Herreram lom. I pag. 293. Fr. Joannes do Sodagis octo pstr Ludovicum Bavarum a Seda Pistoriensi legitimo Episcopo Bareneto in ejus locum a praelato Petro de Corbaria suffectus suit. Verum non ita
219쪽
multo post in claustro reclusus suae ambitionis piaculum expiavit. Vide Ughellum tom. 3 col. 305. Fr. Milo Covardalus , Eboracensis , a fide catholica desedit, et sub Eduardo VI anno 1552 Anglicano more Episcopus Excestriensis constitutus fuit Anno autem 155 in Germania pauper et peregrinus morabatur. Hie, ut scribit Hieronymus Roman coninria 12 pag. II 4 velut alter
Petrus metu adactus haereticis consensit, ac postmodum
divinae impulsu gratiae intringestus laetus amara flevit , pluraque opuscula in defensionem Fidei Catholi eae divulgavit. Ex Herr. tom. 2 pag. 84, et Elmio pag. 495. Fr. Nicolaus de Fabriano S. Theologiae Magister , qui a scriptoribus dicitur vir doctissimus, et excellens suo tempore conesonator rara facundia praeditus , quippe qui ea scientia pollebat quae inflat, quaeque caret fundamento humilitatis , schismaticis adhaesit , et a praelato Antipapa
Nicolao V anno 1328 dio l5 M i creatus suit Anticardinalis titulo S. Eusebii, ac paullo post Episcopus Camerini,
et Legatus Marchiae Anconitanae. Vide Elmium pag. 507. Fr. Potrus de Curtibus, Catalaunus, S. Theol. V gister, malia artibus atque opera Martini Regis a Pseudo-
pontifico Clemente VII anno 1392 in Agrigentinum in Sicilia Episcopatum intrusus suit. Αst biennio post Bonifacius IX de usurpata Sede illiam deposuit. Vide Pirrum tom. 2Sieilias Sacras pag. 297. Fr. Richardus Nangle , sive de Angulo , Hibernias provincialis, ab Henrico VIII ad Episcopatum Clonsertensem in Hibernia auctoritate qua non langebatur promotus suit, et anno 1536 more Anglicano a schismaticis saerilegam consecrationem accepit. Ex Waraeo pag. 266. Duiliaco by Corale
220쪽
Fr. Thomas de Mem do Matholica anno 1329 dis 26Jan. ab Antipapa Nicolao V tempore schismatis sub L dorico Bavarieo illegitimus Sonogalliensis Episcopus electus fuit. Vide Herr. tom. 2 pag. 448. Fr. Tilmannus Limperger do Moguntia, S. Theologiae Magister, qui a scriptoribus laudatur ceu vir bonis moribusae humanioribus disciplinis optime imbutus , anno 149 Iolectus fuit Provincialis Rheno-Sueviae. Ad finem anni 1498 dio S. Sylvestri Romao consecratur Episcopus Tripolitanus, et Suffraganeus Basileensis. Circa an. 1500 habitu, et ordino Augustiniano relicto Basileae canonicatum adeptus fuit. Sed quantum alias in bonosaetis laudabilis fuit, tanto
minus ab exorta inter Helvetios reformatione in cana jam senectute ob timorem seditiosae plebis , et animi incomstantiam apud scriptores tam nostrates , quam extraneos est in honore. Nam prope sexagenarius circa an. 1516 ad Oe lampadii haeresim desecit. Qui antea pro tuenda Eeclesiae libertate, et defendenda vera doctrina strenue laboraverat, et ad promovendam ordinis regularem dis i-plinam omnes vires intenderat, modico morialis vitae tempori supernae beatitulinis perennitatem posthabuit. Adhuc superstes erat an . 1525. Post apostasiam statim Suffragansimunere privatus suit. Hujusmodi autem munus exercuerat
sub Basilesnsibus Praesulibus Christophoro de Uttenhelm, et Nicolao do Diosbach. Vido Hota in Chronologia provinetae Rheno-Suevimo Ord. Erum. S. P. Aug. pag. Ita. Fr. Emmanuel de S. Agneto Augustinensis Digealceatus a D. Petro Duco Brigantiao, absenta legitimo Episcopo Portuensi Ioanno de Magellanes , praesumpto quOdam jure regio quod nihili valet, quodquo etiam nihili