장음표시 사용
202쪽
CODICIS THEODOSIANI LIBER IXI 60 crimen cum auctore deficiat; bona vero eius ad filios vel ad heredes legitimos pertinebunt: nisi forte maiestatis crimine damnatuS Sit aliquis, quorum estiam filios des honis damnati patris fieri
et ostio. Ad beneficium legis Valentiniani portineans posthumi quoque puniti patris, ut bona
faciant non caduca. Et ne quiS seartum, qui fuerit, vel suppositum arguat, vel non NuPPOSi tum mentiatur, Si sorte eo te pore, urio maritum Severitas rapi HI ad poenam ,-CXCOPto inmon m RieAtatis reatu, Sicut aut e PraecCPluin CSt gravidam se uxor adverterit, mittat ad iudi Crem, Conveniat magistratUS, manent dePOS ita de conceptione testatio, petantur suturae partitudinis testimonia, adlithitisque custodibus sOecunditas fudica servetur Ouippe illam Mem Solam generis fisco iaostro VolumUS eSSe Potiorem, de cuius minime nativitates dubitetur Dat. VIII Id. Apr. , Constantinopoli, Merobaude et Saturnino Coss. Into Dprotatio. Si quicumque damnatus praegnantem reliquerit uxorem, statim nati lier de conceptu suo iudicem Vel Curiales contestetur, ut quum pepererit, in bonis damnati postliu mus, hoe est, PoSt mortem patriS natuS Succedat. 3) L: Pp. ARCADIUS ET HONOR IUS AA. CAESADIO PRAEFE o PsAETOMO. Si quis posthac stilum, quod absit, pro scriptioni S EXCeperit, solus criminis sui solvat poenas: neminem habeat
in bonorum amissiones ConSOrtem. Sit a proScripti mariti Aorte udior aliena, quo ut assolet pro Scripto, UXOr Proprias, Veliat manu in ieeta, moX Vindicet, aut certe quoquo modo occupatas statim recipiat facultates. Dos etiam, non quae aliquoties inaniter dotalium instrumentorum tenore conScribitur. Sed quam se Corporaliter trRdidi SSO docuerit, praesentetur. Ea etiam, si sorte cum proScripti bonis miXta sunt, non negenitar, quae ab innoxio adlinc marito Ante niap tias titulo donationis acceperit. Sin vero frater, Soror, propinquus, affinis mequitur textus 'ag 17rJ
204쪽
et quicumque proscri Pto qualibet sorte sociantur. Tam longe enim unusquisque , metu ac poena abesse debet, quam Alientis a crimine est Dat III Non. Aug., Constantinopoli, Arcadio LV ct Honorio III AA. η Coss. In ictus Deitatio. QuiCumque damnari proscribique moruerit, ab estus sacultatibus hona uxoris sequestrentur, ita ut ei a dotena, quam marito DXor aut eius par ntes obtulerunt, 't dΟ- nationem, qUam ante nuPti Pro Coninuetiora' perceperat uxor retineat, Sibique vindicet a bonis proscriptae sacultatis aliena, quia in s mariti crimine uxor non potest obligari.
qui publicam VidentUr eXCCPiSSe Sententiani. intra biennium aestimest postulanda. AbStineant facultatibus intra id temporis expetendis, ut aut proprias quis recipiat, Si, ut nobiS ingenitum est, duriores casus et tristiorem fortunam imperatoria humanitate molliamus. arat tunc desinum postulet, quum iam iii Calem potius quam proscriptorum rem 7 expetisse noscatur. Si qui S autem petendas proscripti vel deportati intra biennium erediderit facultates, careat fructu liberalitatis augustae, ita ut ncte instruantur huiusmodi petitiones, nec si temere instructae fuerint et sub specialis beneficii inunificentia nostram provocaverint liberalitatem, habeant aliquas vi res indulta. Data XIV Kal Feb., CODRtantinopoli, Vincentio et bravii La COAS Irit Erur Etatio. Bona eius, qui proscribi meruerint, a quocumques intra biennium non competantur. SI quis vero intra biennium proscripti bona petierit, quod meruerit, non valebit,
quia solita miSericordia nostra pietas commoveri et reddere, qua' merito commota iussit ali ferri.
ΤΙT. XXXIII. - DE SENTENTIAM PASSIS ET RESTITUTIS ET LIBERIS
EORUM. I M '. CONSTANTINUS A. AD MAXIMUM. PRAEFECTUM URBIS. In quaestione teS- tamenti, quod deportati filius remeante patre fecisse , et ' remotis Ulpiani atque Pauli notis,
206쪽
CODICIA THEODORIANI LIBER IXIT, Papiniani Placet valere Sententiam, ut in patris, sit filius potestato, cui dignitas ac bona reStituta sunt. Ita tumen, Ut geSta Per filium, cuius consilia isegitima aetas firmaverat, rata sint eodem in potestatem PAtriam redeunte, ne eorum rescissio efficiat, quod eAt minime abSurdum, eodem tempore neC in PatriS nez in sua quemquam suisse potestate. Minores enim aetate iure quicquam agere prohibentur. sui S Si dAmnato patre tutor datus est, necresse est, Ut ab ossicio recedat, regrESSO CD, quCm non Sol iam nomine redire, sed etiam ossicium suum nulla praVitate corruptum liberis praebere Oportot, ut eorum bona tuentur et augeat. Nam si Patria potOState ad Corrumpendi atquct effundendi Patrimonii licentiain abutetur, ut furioso ac dementi, item Prodigo, libidinum omnium VitiorumqUe Servo non est eorum pecunia committenda: ah adminiStratione fugiat: neque tutor eSSe desinat, oron inque minoris dispendia suis ipse damnis Praestet Sententia vero deportationis nullo Patrem praeiudicio deminuat Quod si comperta integritaS ut natura, im officio liberis restituerit, et gubernacula rerum tradenda sunt, cuius, ad imitationem Publici iuris, pro 'iSA cuStodia est. Ouae nisi bonis patribus detur luctuosior erit redituSquam discessus. Ideoque tantum ad restitutionem indulgentia valeat, quantum ad correctionem sententia valuit. Utque di portationis ipsum per se nomen rerum omnium Spoliatio CSt, ita indulgentia reditus bonoriim omnium ac dignitatis uno nomine amissorum omnium Sit recta peratio. Et filii emancipationem a patribus os scitis petant, ut libertatem non damnationi S, Sed lenitatis patornae testena habeant. Data XVIII Kal. Oct., Sirmio, Crispo II cit Constantino fl
InfEDDPQ fatio. Si quis pater in exsilium missus filium in maiore aetate reliquerit, quaecumque δ' propriis bonis gessit stius, iuxta sontentiam Papiniani rata et frma P 'rmaneant,nρος ContrR RUt testnmentum alat transactionem filii re0ersus pater venire permittitur. Sane
quum redierit pater, si h lium vivum invenerit, sSequitur textus pag. 175
208쪽
oriani facultate reCi Piet ea tamen 7 conditione, ut rem tiliorum ita administret ac regat, ut
Ois ad si pater Arat Prodigiis aut negligens aut eversor aut libidini deditus esse conVincCtur, et filiorum i QS impie ac dementer Vastare ae dilapidare cognoscetur, filii talis patri S, tamquam eo mortuo, Sub tutore aut cur itore ConSi Stani quia sicut aequum est, ut bonus et utilis pater rem filiorum regendam administrandamque recipiat, ita iniquum est, ut in datinum filiorum reversus facultatos R tutoribus Curatoribusqtie reservatas clementi subversione dilaceret.
TIT. XXXIV. DE HIS, QUI AD ECCLESIAS CONFUGIUNT. 1 IMPΡ. THEO
DOSIUS ET UALENTINIANUS A A. ANΥ1OCIIO PRAEFECTO PRAETORIO Pateant summi Dei templa timentibus: nec Sola altaria et oratoriurii templi circumiectunt, quod ecclesias quadripertito intrinsecus parietum Septo Concludit, ad tuitionem confugientium san imus esse Proposita, sed USqtie ad extremaS fores ecclesiae, quas orantium ' gestiens Populus Primminereditur. confugientibus aram salutis esse praecipimus, ut inter templum, quod μ parietum descripsimus cinctu, et post loca publica ianuas primas ecclesiadi quicquid fuerit intQria esias,. sive in cellulis sive in domibus, hortulis, balneis, areis atque porticibus, Conigas interioriS templi Vice tueatur. Nec in e trahendos eos conetur quisquam sacrilegas manuS immittere, ne qui hoc ausus Sit, quum di Serimen Suum videat, ad expetendam opero iPSe quoquo cons giat. Hanc autem spatii latitudinem ideo in lut genius, equisur textus pag. 177
210쪽
CODICIS THEODOSIA NI LIBER IX mne in ipso Dei temPlo et SacrosanCtis altaribus confugiestitium quemquam manere Vel VCScere, cubare vel pernoetare liceat: ipsis hoc clericis religionis eausa vetantibus, ipsis, qui coniurgiunt, pietatiS rZtione SerVRntibuS. Arma quoques in quovis telo, ferro Vel Specie eOS, qui confugiunt, minime intra ecclesiaS habere praecipimus, quae non modo a sum irii Dei templi Sac divinis altaribus Prolubentur, Sed etiam cellulis, domihus, hortulis, balnei S, areis atque porticibus. Proinde hi, qui sine armis ad sanctissimum D i templum aut ad RaCrosariCtum altare sive uSquam φ gentium Vel in hac alma urbe confugiunt, somnum intra teInPliam Sive ipsum altare vel Onanino Cibum Capere absque aliqua corum iniuria ab ipsis clericiS Rrceantur, designanribus SPatia, quae in ecelesiasticis septis corum tuitioni sufficiant, ac docentibus, capitalem poenam eSSe PropoSitam, si qui eos conentur invadere. Quibus Si perfuga a non An-ntiit, neque ConSentit, Praeferenda' humanitati μ religio es t et a divinis ad loca, quae diximuS, tui handa temeritas. HOS Vstro. qui templa cuin armi ingre di nudent, ne hoc faciant, praemonemus; dein si telis cincti quovis ecclesiae loco vel ad templi septa vel circa vel extra sunt 3, Statim eos, ut arma deponant, auctoritate episcopi a solis clericis severius conveniri praecipimuS data cis fiducia, quod religionis nomine melius quam armorum praesidio muniantur. Sed Si
ecclesiae voce moniti, poSt tot tantorumque denuntiationes, nolo'rint arma relinquore, iam, elementiae nostrae RPUd Deum et Epi S seorum Causa purgata, Armati S, Si ita reK eXegerit, intromissis, trahCndOS SQ abstrahendosque 2AAe CognosCant Qt omnibus Casibus esse Srabdendos. Sed ne Ue episcopo ii ConMulto, nec AinΘ nostra sive iudi eum in hae alma urbe vel ubi
Curnqυe iussi Onct armatum quemquam ab ecclesiis abstrahi oportebit, nes, si multis passim hoc liceat, confusio generetur. Data X Kal. Aser , Constantinopoli, Antiocho consule Viro clarissimo β.Ιrit EP DPetatio. Ecclesiae ac loca Dcto clicata reos, qui ibidem Sσquitor texiva tug. 179