장음표시 사용
11쪽
uem ibi L. B. admota ultima lima, denuo exhibeo libellum, ita adornatum escse atque instruetum, nihil ut amplius desiderare iure possis, non est, quod Tibi pluribusastirmem. In hac quarta editione, tertia duplo auctiore, adeo nulli operae studio nulli peperci, specimina ut diligentiae ubique animaduertere queas. Inspicias quaeso, si tibi ita videtur, 3. a. 32. Schol. 3 S. adcb, 3. 78. n. IV. Schol pluraque alia, res in aprico erit. Quam olim de successione liberorum ex stupro violento nutorum probaui sententiam, nunc mutaui, huiusque loco in f 36. 73. nouam eamque omnino aequiorem, defendi. Haberi autem in nouis huius editionis dotibus vel maxime debent aliquot intricatissimarum materiarum tractationes peculiares quaestionumque controuersarum disquisitiones praestantiores, v. c. de successerio edicto . a. b de iis, qui viui quidem adhuc sunt, sedpro mortuis ciuiliter habentur .a Ooitem casus plures, ubi fratrum proles, licet sola sit in capita tamen non succedit f. 4 S., denique dissertationes duae, quae in audiar. I. III
Vnum restat, quod Lechorem scire mea interest. LUDOVICVS GODOFR MADIH V. C.
12쪽
in opusculo I de vis studinibus substitutionis eo
emplaris eiusue vera indole. Halae I 77s. p. 6O. not. m. haec profert: Quamuis hos ordines descendentium, ascendentium, collateralium ita costocauerit ipse IUSTINIANUS Nou. II 8. t
me perquam facile perspiciet rerum intelligens, secundum methodi regulas quatuor esse stabiliendos,
prout exposuit FRATER GEORG. SAM MADIΗΝ.
EM OSTE - - . OCHIVS Academiae nunc
Giessensis Vicecancellarius in tradi de succes.sione ab intestato edit term Giessae 77a. Miror ADtΗNVM iuniorem haec tam confidenter scribere potuisse, fratris sui conatibus aliquid nouae laudis conciliaturum cum hanc doctrinam in quatuor classes c ordines noua methodo redactam iam anno I 7 7. Lenae publicauerim, editioque hoc anno vulgata huius libelli prima Iudices Lector Benevole virum ADtΗΝUS senior, qui in allegato compendio septem demum post annos eadem methodo usus est, duc auctor, cuius ego tam
tum vestigia presserim, dici hic vel in speciena possit Vale Scribebam Giessae d. XXX Mart.
CIDi DCCLXXVI. In hac quinta editione iterum quaedam adieci , quaedam emendaui praecipue in 9 schol a. f. II. , 3. 32. schol a , . 24. Ia s. 1 26. I 28 Vale iterum. Scrib. Giessae d. xlv. Oct. CIOIDCCLXXVIIII.
13쪽
Scripta ad illustrandam explicandam hanc doctrinam inseruientia exhibent Bibliotheca iuridica LIPEΝΙΑΝΑ edit Lipsae 17s7 foli illiins Sup
14쪽
Successio .a sumitur pro iure hereditari iure succedendi in hereditatem, quod est ius hereditatem nobis propriam efficiendi omnesque alios ab eius adquisitione excludendi. Distinguendum ergo est inter ius hereditarium c ius succedendi cimam hereditatem obiective spectatam, eiusque adquisitioilem. Cui enim ius hereditarium s succedendi competit, is ipsam her ditatem rion statim indistincte V propriam habet. Nam hereditas obiective spectata, vel delata dicitur vel ad- quifta Simulac ius succedendi habeo, delata vocatur hereditas, estque intuitu mei res iacens. Si vero ipsa hereditas propria nostra emcitur, ad-qusta ρminatur: quod ultimum vel ipso iure vel aditione perficitur. Si ipso iure, tunc no eodemque momento hereditas defertur adquiritum quod in suis heredibus obtinet, quibus,
15쪽
quihus, ut ait HVBERVs, ipsa lege hereditas datur non deferetur ideoque nec tereditas iacet
rhin Prae ad Ius lib. 2. it. k3. I. Schol. I. Obiter at noto, nomen redis elle verbum forense ac propriam ΙCtorum non populare aut oratorium. ICti Romani, cum iuri peculiari loquuntur, verbum suus perpetuo prae- amittunt, de nunquam dicunt heres suus. vid elegantem obseruationem ARNOLDI
'INNII ad et L de hered qua odus. Sed recentiores TCti, etiam doctissimi, id negligunt, pro sciae suus heres heres suus loquuntur quamuis haud accurate fiat. Sui autem heredes dicuntur liberi, qui in patria mori tis patestate existentes proximum in eadem stirpe gradum btinebant delatae hereditatis rem pore, aut obtinuissent, si eo tempore edi ii fuissent. Sui porro sunt vel ex proprio capite, e g. filii aut per successionem in locum suorum nepotes, pronepotes Qua vero illud ratione, vel in casu existentis, vel non existentis te flamenti accipiendum sit, docent
16쪽
L de hered qua is disser 3.7. I. de
heredit quae ab intestato defer. ANTONCON Tl Vs in tr. de hereditat o honor pusus quae ab intestato deferuntur. In si iv operibus p. 292 seq. AR-
citi. g. instit vi I. ANCHI-Nus in tr. de succes ab intestato c. III. f. r. c. l. f. 8., c. XVIII. I. IhOL IL Dantur liberi, qui nec sui sunt, ne quidem in potestate morientis existunt, attamen iure sui heredis in sti cessione ab intestato gaudent; utputa liberi imperfecte adoptati . pen . . de adopt. Igitur inter suos heredes Seeos, qui iure suorum heredum in sola successione legitima tuntur, distinguere
nos portet. ARNOLD. V IN NIVS in
Commentur ad Inst. lib. III tit. Ial. Ihο II Non desunt quidem inter ICtos, qui ius praecipuum suorum heredum in adquisitione hereditatis a omi es cognaros ab intestato succedentes in Germania extendere cupiunt; at minus recte hoc uniuersaliter statui, accuratiores Doctores notare solent ad Lit. . . D.
vel in here Si lex prouinciali aut
17쪽
statutaria illam erroneam sententiam comi probauit, valeat, ubi valere potest.
Omnis quidem hereditas alicui Gge obuenire dici potest, 1 quum, nisi ex testamenta .pacta rata validaque declarauerit , hereditas iis dari non potuerit, ideoque Ju cus paciritia ct te stamentaria recte vocari potest legitima, egibus non
aduersa re tiarauig. Sed si propius
Tem cnnsideramus, hereditas nobis obuenit vel pacto, vel te stamento, vel
immediate, proxime a Iege sola sine Clio defuncti pacto. Si illud, succuso pactitii; si fud te stamentaria si hoe ab intesat L egitima in pecie,
t Lmo. D. de P. s.ctho Venit in quaestionem virum accessi stitima proprie sic dicta in vernac
18쪽
defendi , quoniam omne id, quod legibus consentaneum est, oechisma fili vocatur, cum eo, quod medrare is proxime defertur ex lege sola, de adaequale e stilich nominatur, confundi non debet. Illius lutior, huius strictior
significatus est. Prouocabat Aduersarius ad Spec Saxon. lib. I. art. 23 ubi REΡXoVIVS tutorem legitimum verteritheia vessiten ornauiab. Sed primo, ita vertendum esset rechte Erb'Ige, non vero reotinus He. Deinde, non in omnibus Codicibus legitur legitimas tutor, sed in aliquibus verus tutor id editiones OSSII. Postremo lassu bi rech, rei mormulaber in tres species diuidit, quaruna primam vocat die Tormulabervon ledis L tutores legitimos. Si
quis rationem, cur siccessio ab intestata nomen legitimae accepit, quamque latius exposuerunt HELLFR. v NNIVS Var resoL l . . r. I. u. I. VALENT IN FORS TE Rus in tr. de successioniabus lib. c. 7. ARNOLD. V IN NIVs
ad de here . quae ab intest defer. recte perpendit, certissime mihi suffragabituri
19쪽
Ius succedendi in hereditatem iure Romano vel aestirmatur ex iure ciuili, vel ex iure praetorio, sub bonorum riseisionis nomine. Utroque iure hereditas defertur Vel ex te stamento vel ab intestato. Ergo successio vel est te samentaria, Vel ab intestat s egitima vide tabulam
Successionem , quae ex pacto Venit, improbarunt Romani, ob fraudes hexedipeta ruina frequentes admixtum eiusmodi pacto captandae mortis Votum praeterquam si milites, in discrimen praelii pergente , inuicerii essent pacti, ut alter qui superuixisset, alterius, cui casus sinem attulisset, bona haberet 1 aut si de tertii certi, sed scientis, ct in ista vo-
20쪽
Iuntate perseuerantis, hereditate pactum seret.
SUCCEMI EX VIRE CIVILI VETERLSuccessonis Romanae ciuilis ab intestat alia ratio fuit ex iure veteri, alia ex iure nouo.
Iura antiqua, auissam successionis in eo, quod quis ad familiam defuncti pertineret, collocantia, OmneS, qui non erant de familia defuncti, sanguine licet cum ipso iun-