De Hermocopidarum mysteriorumque profanatorum iudiciis [microform]; disquisitiones historicae

발행: 1880년

분량: 40페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

mysteria habita et Mercurii simulacra esse mutilata horum inque iiihil sine illo esse perpetratum cuius rei hoc argumentum addebant, quod et in victu cultuque corporis ea uteretur insolentia, quae mores populare e X cederet. Videamus iam an ex his, quae Thucydidis de facinoris ratione et consilio sit sententia, vel potius quid compertum habeat, essicere possimus. Primum illud apparet, de quo nenio dubitat, illos, qui prae ceteris in omnium OnSpectu OmneS vires intenderunt, ut Alcibiadem perderent, homine I Opulares, de magogos fuisse ). raeter verba citata se demonstratur iis, quae sequuntur, ubi narratur C. 29 illos inimicos, quum Alcibiades postularet ut prius de se iudicium haberetur,

Dixi neminem dubitare, qui de magogorum opera factum sit, ut Alcibiades in iudicium vocaretur, nemini ignotum esse illos, metuentes, ne militum favore sustentaretur, esseCiSSe, ut de eo absente , fecisse videtur' pronunciaretur verbo O. mines populares suisse, qui nulli dissimulatione, sed palam ante oculos populi inimicitias suas cuni Alcibiade sint per. secuti. Ite in aperto est: ipse Thucydides non obscure ita narrat, neque opus est longa illa argumentorum Serie, quam

Gilbertus x enumerat. Non aeniis ille id demonstrat quod

i Rosciter Leben, er undae it alter de Thuc. p. 431: Das verba:

οἱ μαλιστα τω Ἀλκ αχθομ. νοι, αποδιὰν ου τι σφι τι μη αὐτοῖς βE-βαίως οὐ δημ. ου προεστάναι Ware Oe nur Seli ger ungen Onoligarelien Eu Verste hen. Nimis clernenter vir doctissimus non esset haec contorta explicatio, Sed extrema insania.

Gilbert Bettriis e gur innern eschichi e thens im Zeii alter des Peloponnesischen Krieges p. 253-267 contra quem si hic illi acrius vuli namque, dum impugnat sententiam eorum, qui putant Hermas muli latos esse a coniuratione Optimatium, e consilio, ut Alcibiades in suspicionem vocaretur, non nisi illud probat, populares homines illud facinus in suum usum OnVerti SSe. Causa erroris haec est, quod neque ille neque alii satis accurate rationem habuerunt sermonis hucydidei unum certe Verbum omnino neglexerunt. Ita enim Ili scribit: καδε αυτα

quod alius dicere instituit, excipit, qui, quod ab alio est

inchoatum , ad eum finem perducit, quem ipse maxime cupit in). Non ergo Statim post facinus commissum dem agogi Alcibiadem aggressi sunt, Sed tum demum, quum ab aliis eius mentio facta esset, chimare et vociferari coeperunt, dataque occasione usi sunt in aemuli sui perniciem.

placere vide δὶ, homines adolescentes a Coena redeunteS, non

disputare videbor, sit hoc, quoniam ille ceteri ni agis omnia argumenta, partim iam ah aliis prolata, quae cum mea sententia certant, in unum corpus collegit. Nolo hercle ita accipiatur, quasi de viro impense docto et egregio eius libro minus tonorifice iudicem. Si quam accuratissime vim Verbi πολαμ βά νειν describis, hoe credo addi posse, ne de ea quidem re usurpari, quae se casu sortuito alicui offert, sed de ea tantum quam certo consilio ab alio institutam alius arripit, et in suum usum Convertit, ita ut non possit Newtonus, quum pomum de arbore decidens vidisset, recte dici illam rem ηολαβ ν legem corporum cadentium excogitasse Sed ille tantum physicus philosophus qui alii inventum suum surripit. Verum haee, quoniam subtilius disputata videri possunt, ad annotationes relegavi, Statimque demonstrabo me etiam sine huius argumenti auxilio causam meam defendere POSSE. In iis liberto p. 252, qui tam ei p. 267 ridicule suo e gladio iugulat, ubi, postquam ex ThucΤdide narravit, ab inquilinis servisque indicatum esse de aliis simuliteris muli littis . haec addit L . In unSeru

12쪽

meditati, sed prae insolentia temulentiaque impium illud scelus commiserunt, quod totam civitatem ipso bello magis consternavit, res erit admodum simplex statuendum enim erit, optimates omnis i ii Alcibiadem culpae fuisse immunes, aliosque eum non habuisse inimicos quam de magogos, qui a sortuna datam acultatem sibi non praetermittendam rati, diluod temere ab adolescentibus luibusdam e Stum Sset, quoniam populo magnae calamitatis videretur prodigium, in miseri sui adversarii caput converterint. Sed quod verisimile

est, interdum non est verum.

Quamquam ne verisimile fluidem hoc videri potest, nisi illi qui tantum obiter hue ydidem inspexit. Certe non ita visum est rotio in summo viro, erigbergio egregio Alcibia

Accedit, quod memoria virum doctissim uni adit legitur enim apud

dari minime est necessarium. Et profecto illa opinio, non nisi temulentiam in culpa suisse, nequaquam cum hucydidas

narratione convenit; quod contra est, non esse temere facinus commissum, non dicit fluidem, sed ita eum censere ex iis quae narrat quid demonstrari potest. Haec enim sunt eius verba καὶ τους δράσαντας δε ρυδε IG. ἀλλά μεγαλ. οι μιηνυτροι μοσία χυτο τε Ἀζητου καὶ

καὶ υλων. Hoc decretum quid sibi vellet, quae eius esset ratio, quod consilium, nemo merigbergio in neque perspexit melIUS, neque elocutus est quapropter ut possim is auctor meam de sendere vocem eius verba hic proponam, quamquam 'e reor ne Vere 4 barbare quae ille elegantissime et gravissime Germanice dixit, vertisse videar:

is Illud decretum, quo omnes Athenienses fide publica data, praemioque proposito, admonebantur ut, quidquid de quavis impietate notum haberent, magistratibus indicarent, viam munivit, cluam postea iudicia illa de Hermocopidis sunt

secuta. Vix quidquam excogitari poterat, quod graviora alterret pericula. Iamque licet quidem putare, Senatum populumque in eo decreto aciendo, optima quaeque ibi proposita habuisse. Videri illis poterat, e re publica esse, tandem de religione et cultu patrio contra contumeliosam impietatem desendendis cogitare, eli renataeque iuventuti, quae meusque impune, quidquid populo Sacrum videbatur, deriserat, metum incutere Quin etiam expectare poterant, ita fieri posSe, ut

y addendum istes omnes Iervi it peregrini' nam ex Thucydidis narratione ne unum luidem verbum sine damno omitti potest.

13쪽

in im tuorum numero Iermo opulas quoque investigarent Sed εἰ tul Silii ante oculos propon ret, quantopere iam duilum o pilistarum praecepta patriam ut leni in animis eorum, in alis tu ut supra vulgus saperent, labe tactassent, si spias reputaret On ille eruditiores Miser ahit in in iuuliani an ri, si non Selit ire, tu si stetit patriam Contemnerent, sacra steridi re ni diis ulna coelestia nil rati sacerent . Qithini tredens luis est horro- ' invasisse, feliberantem ex eo cile creto pDd plantam' 'iasci possent. Quo enim saepius mi aera peccat uniera', quo plures inpietatis erant aisnem, magis palumnias artibus pie se latorum vix illi decreto alteriebatur Beverae quo populus eam 'egem decit, i, non de Hermo opidiu Sed si universa religione quaereretur. iudicia cilla, ua dore Sacra exerceri dicebantur, exercebantur lamen de republica quanta calamitates civitati atheniensi uni inflixerunt Ne

in ' gn' eorum numer dicam qui victimae cecideruntra' et anxietatis popularis, ita homini hus saetiosis con. igi ad ni irabili calliditatae plebecula, pietatem in suae

1actionis commodum converterent. Si pnim, it bro viter licam Optimatibus sontigil ut adiuvantibus popularibus n

i iii mi' Alcibiadem, qui plurimum in pus populum a 'ta perderent, simulque statum pollulare in reipublicae 'v clade incerent. Quibus mox addit is in Ucizem, uiu rebus sacris levitas vulgo nota erat. non dissicile

erat gravissima crimina impietatis proferre Neque 'liter nus t) quem Merighorgius max lina. partem secutus est, illius 'lecreti illos exstitisse auctores et

eunt O noli facere nao apparebit

- Mus Rhen. III, 17 sqq. Me hac

S URSO re ce II Set, qui quo Vl modo Alcibiadem perdere sibi propositu tu i litterent. Et quis quaeso Seri putare poteSt, populum Allieniensem, nullo dolo malo ab Alcibiadis adversariis ad inhil , eam legem iussisse Quid Consteritati erant omnes, trepidabat tota civitas, non Oh J Steria profanata, neque ob aliud quoddam nefas admissum, sed Oh Hermas I interOSque omnes una nocte mutilatos . opuline est in tali re quaestionem decernere de aliis impiis facinoribus vel eius, qui in contione ea dicit, quae sibi maxime e republica videantur, talem quaestionem suadere Hercle qui hic non odoratur allacias tectasque insidias, ne ille animo nimium candido sit Sed video me iam sensim ad hucvd idem defendendum esse ili apsum, quum mihi non nisi eum interpretari proposuissem. Videamus ergo, an ex Thucydide investigare possimus, quales illi Alcibiadis adversarii nobis fingendi sint, qui dolo malo et secerunt, ut decretum illud fieret. opulares homines non fuisse, iam ex eo apparet, quod si ita putaret, non minu libere profeSsus S Set, quam paulo post apertas τῶν δημαγωγ ὐν καὶ ρητορων inimicitias describit. Quid quod non

Si ergo populus Atheniensis neque Sponte Sua neque Suasu eorum, qui putarent Sic optime deos pha cari posse, legem illam περὶ ὐν II. ων σεβ ηματων iussit, sed deceptus ab Alcibiadis inimicis, inimicos autem illos demonstravimus non fuisse partium popularium, quid restat quam ut legis illius patronos et Suasores Optimates fuisse statuendum sit Atque id non solum mathematica quodammodo ratione, quam in rebus historicis Iton valere satis scio, sed aliis quoque argumentis probari potest.

14쪽

Nempe, si semel constat, populum Atheniensem in contione ut praemia proponerentur non tantum illis, qui de Hermis mutilatis, sed etiam illis, qui de qualibet alia impie late indicarent, impulsum esse ab iis qui Alcibiadem perire,

quam rempublicam salvam esse mallent, si hoc, inquam, semel CODStat, neceSSe est, eosdem viros ante Omnia operam dedisse, ut

quam primum apud populum Alcibiadis mentio iniiceretur, eiusque adversus deos immortales impia facinora commemorarentur. Utrius ergo generis homines melius scire poterant ab illo mysteria esse profanat 3 Ominesne de populo, quorum vix credibile quemquam adfuisse An iuvenes ex gentibus amplissimis quibuscum esse consueverat Nam prosecto homines nobiles, quamvis gratiosi apud populum esse studeant, tamen non solent ita esse populares, qui in epulis et in Theognideum sequantur praeceptum:

ναι quam ετθλα δKδασκεσθαι Ab iis qui sint obscuriore loco nati. Iam ac de mysteriorum illa pro sanatione aliquem ad populum pervenisse rumorem, parum tamen probabile est, praeter Alcibiadis necessarios quemquam Omnia tam ne curate nota habuisse, ut confidere posset se lege περὶ Συ αλλ. ων τ εβηματων perlata, Alcibiadis culpam populo SSe prohaturum. Videamus nunc quales homines primi Alcibiadis mentionem

secerint: ριετοικοι et κολ. υθοι. Nolo nimis Severe agere cum

iis, qui nullam optimatium culpam in iudiciis illis versatam esse contendant. Non illud rogo, si quis homo de plebe ali. quid de mysteriorum profanatione inaudiverit, quod cum populo communicare vellet, putans id e republica SM, quare non ipse prodierit, quod sciret narraverit, testimonium denun-

ciari iis, qui sibi narrassent, vel, si a servis audisset, ab eorum dominis postulaverit, ut servos illos ad quaestionem

exhiberent. An illud omisisset Thucydides Certe illi demagogi,

qui semel Alcibiade nominato, omnes vires intenderunt, ut Opulum in eum incitarent, si ipsi eius impietatem novissent, non aliorum indicia expectassent, sed statim vociferati essent, non ὐπολαριβανοντες , sed ab initio illum deorum irrisorem, illum patriae proditorem, illum, ni ipsi populo providerent, regem et tyrannum suturum Omni laterum intentione demonstrassent. Sed mitto haec omnia. Unum rogo. Si qua est suspicio, etiam levissima, in aliquo iudicio suisse quasdam optimatium partes, nonne multo plus illi suspicioni tribuas, postquam cognoveris indicia prima a pedi Ssequis esse prosecta 3 raesertim quum illi indices ea ipsa indicaverint, quorum causa paulo ante lex de indiciis lata et perlata erat. Nam immissos illos inquilinos et pedisse- quos, et preti corruptos fuisse quis neget Cleones autem et Hyperboli non sole iit suos sibi pedisse quos habere Lautioribus tantum ti Ominibus isti praesto sunt, et, quod ab illis

imperatur, quamvis bit nequam XSequuntur. Le ergo περὶ τ ιν αλλων σε io ηματων nihil spectabat praeter Alcibiadis perniciem : qui tulerunt, eosdem effecisSe, Ut prima Alcibiadis mentio fieret, res ipsa clamat impietatem

eius praeter iuvenes, Summo loco natos, Vi qui Squam CCurate novisse poterat. Prima de eo indicia sunt per inquilinos et eo Servos, quorum opera nonnisi homines nobiles utuntur, quum e civibus nemo eius mentionem faciat. Quis hisce ita propositis, non sentiat, primo tempore populum Atheniensem de Alcibiade ne cogitasse quidem, sed optimates quosdam et legem illam perniciosam suasisse, et primos indices produxisse; erant enim inter illos qui ευνουστατοι οὐ δημωεδόκουν εἶναι.

15쪽

Nondum Omnia, quae ex nostro loco disci possunt, exposui.

In quilini nempe illi et pedissequi, quibus prima indicia debentur. de illis quidem deorum simulacris et de musteriis profanatis indicant, sed de Hermis ipsis .... nifli λὶ Ma is hoc argument quam ceteris omnibus probatur id, quod modo

ατεβ ηματων unam Alcibiadis perniciem spectasse, de religione et consternatione publica Atis securos eosdem immisisse indices, non qui de impii acinoris, quod omnium animos gravit errore perculerat, auctoribus populum sacerent certiorem, sed

qui acultatem et occasionem praeberent Alcibiadem Ἀαgrediendi Verum quam tuam sic satis intelligitur, talibus hominibus moi fuisse expectanda gravissima et maximi O- menti indicia de Hermocopidis . tamen quod nihil omnino de iis indicaverint in si tuos miremur. Causa clamem non latet in densis tenebris dummodo sanum adhibeas iudicium, simul et ea causa quae fuerit apparebit, ita quis de Termocopidarum flagitio sit censendum, magis quam si inde unque tolligas testimonia perspicietur Diopham issae quod miremur indices de ipsis Hermocopidis nihil narrasse. tros et O , id in m vis impudentes illos lingas, qui servos suos ad indi an dum in Contionem mi Serint, tamen erat res ardua et suspieionis plena, de eo, quod primarium erat, tacere, et statim ad alia impiada in ora transire Certe, si illi cellare vellent, si hi esse aliquam Ostie

multo cautius secissent, Ii saltem aliquid de dis impiis qui

in Ad illud περ με τῶν Ερμῶ ουθεν nemo historicorum attendit. Prorsus omittit liberi l. l. p. 267.' Miror neminem eorum, qui operam dederunt ut demonstrarent, Alcibiadem ab omni Hermarum mutilatoruin Suspicione esse remotum, Grote p. 170 de hoc argumento cogitaSSe.

maxime quaerebantur finxissent. An credis indices illos suisse tam sincera fide homines, ut tacerent potius quam mentirentur Verum, ut iam dixi, non est quod diu quaeramus. Dominorum enim intererat, ut de Hermis mutilatis prorsus taceretur, sed ad Isteria mentes hominum converterentur. Pediaaequorum illorum domini, inquam, ut οδδent omne illaδin Aleibiadem maelinatione inδtituere, aut ipδi, aut per amico δνοδ, Herma mutilaverant. Quae deinde, quum semel Alcibiades inter eos nominatus e S Set, qui mysteria pro sanaSsent, Sunt Secuta, ea apud Thucydidem ita perspicuo narrantur, ut non pus sit iis explicandis immorari. Iagis consentaneum erit, ut iam nostris

verbis totam rem, quemadmodum e ThucJdidis narratione confici potest, demonstremus, et Alcibiadis inimicorum insidias ab initio exponamus. Optimates Athenienses, quum nihil intentatum relinquere vellent, quominus invisa sibi et odiosa in Siciliam expeditio ieret, Alcibiadem populo Su Spectum reddere Statuunt, Sperantes ita fore, ut aut decretum de bello in Sicilia gerendo, cuius ille acerrimus fuerat SuaSOr, reScinderetur, aut saltem, ducum peritissimo remoto, illud bellum non elici illo eventu gereretur, quem e duce, animo praesagiebant ij. Quumque eum deorum patriorum contemptorem esse novissent, idque data Occasione multis argumentis probare se posse scirent, nihil habebant antiquius, quam ut prius adversus omnes, qui de rebus divinis liberius cogitarent, popularium animos stimularent incitarentque. Ergo nocte quam Occultissime deorum simulacra, quae erant ante Omnium oculos mutilant, itaque toti populo metum religiosum, acerrimumque adversus impios idium incutiunt Be in contione proposita, i CL Grote p. 17 I.

16쪽

unum et alterum e sita suo ad populum prodire iubent, qui, δοκοῖντες Da ευνουστατοι τα δηριν de impietate late grassante quererentur, deos immortales contemni, poenasque divina esse metuendas, et iam iam instare ostenderent. Ita populo persuadent, ut de tota religione quaereretur, decretumque fieret, quo non solum de Hermis, sed de quolibet impio facinore, quod commissum esset, indicia, fide publica data, expostularentur. am, quum res e pervenisset, prodeunt ad populum indices, quos prius paraverant, quidque esset dicendum tacendumque edocuerant. Illi, quod erat exspectandum, demermis nihil indicant, sed de aliis simulacris mutilatis et musteriis proianatis, quorum et Alcibiadem in usaverunt. Verunt, Semel Alcibiadis quum menti iii iecta esset, aliud genus inimicorum

prodit dem agogi enim, quibus Alcibiadis apud populum gratia ossiciebat, acultatem sibi a fortuna datam lubentissime

arripuerunt, ut adversarium suum perderent. Ad quos quum ita res perveni SSet, Optimates causam, quam ipsi instituerant, relinquunt atque o certamine recedutit; quin etiam non possunt prohibere, quominus et sui generis homines, πανυ καλ. ιτε αγαθὸ intereant. Si id quod optimates clam instituerant, homines populares palam in usum suum converterunt ij. Ea rei X positio, quam non contorta et fallaci ratiocinatione, neque minutissimis undecunque corrasis auxiliis probare Opus est, Sed quae sponte e Thucvdidis verbis prodit, dummodo lector sit ingeni liaulo sagaciore mihi perquam probabilis videtur, et egregie cuni indole reipublicae Atheniensis convenire. Nolo tamen ita de meis disquisitionibus iudicetur, quasi rem prorsus novam et inauditam mihi videar repperisSe, novam quandam ducem HI istoriae antiquae attu-0 s. p. 8, anu. 1.

ientia ab istori eis recentioribus aut prorsus aut pro altera parte abhorret, alii enim nullam in iudiciis et nefario satinore optimatium culpam versatam esse contendunt, alii de quadam dem agogorum et optimatium societate loquuntur tamen saltem unus πολλῶν αυτ αξιος rotius λὶ idem de Her. mocopidis et iudiciis, quae insecuta sunt, censet quod ego supra usius ex Imsui. Unum illud novum me repperisSO Rrbitror, eam Thucydidis quoque sententiam suisse. Videndum Inme erit, quae contra eam ab Historicis asserantur, qua OO-casione simul utar ut, quod ab initi mihi proposui, Ostendam, prae Andocide fere neglectum hucusque iacuisse Thucydidis testimonium. Sed unum praemittam, e quo appareat, quanta saepe etiam in rebus gravissimis doctorum virorum sit incuria et negligentia. Quin ratio περὶ των κυστηρίων ab ipso Andocide scripta Sit nemo Historicorum recentiorum, si uos quidem ego inspexi, dubitat argumenta a Nabero in dissertatione proposita nihil movere viros doctos videntur. Atqui, si Andocides eius Orationis auctor est, fieri non potest, quin fuerit inter Hermocopidas ille enim qui, ut ait ThucJdides, δοκε α ιωτατος Dαι si nil habet quo se defendat, praeter id quod

βουλην υψιλητορ, αντεῖπον ἐπι κτλ, hercle se ipse indicat. Neque minus pnd omnes constat, Andocidem Oratorem in belles Corcrreensi praesuisse classi; quae de ea re

17쪽

disputavit ab erus ), quamvis sint gravissima, viri docti nihili aciunt in. Et sunt inter eos qui arbitrentur, Herma rum flagitium non nisi a temulentis adolescentibus esse Ommissum. Verba sunt Gilberti β), quae quia ridiculi aliquid habent, Germanice afferre hibet is Bel de Ent scheid uia derFrage, etche voti diesen Deut unge das grossi Mas derWahrscheinlici, heit non spruch ne mei dari, an icti michnur ii di denige rhlare , die in dem Hermen revel die fiat libermuthiger ungsinge rhenni Trunkenheit, und de in

ei nem solchen ustand hesonder sta rhe Zers lGrungstrie ibi sMen schen greWidire ei ne in rei chen de rhlaruns des rei tr- ni Sses.' Verunt, Si revera Andocides a. 432 lassi praefuit, tempore Hermocopidarum certe non erat , ei liber muthiger

Sed haec hae tenUS. Omnibus fere viris do tis maximi momenti argumentum esse videtur, quod Alcibiades ipse Spartae in contione pro-kSSu est, Se de magogorum opera in exsilium missum PSSe.

Sufficiat nominasse Bos cherum si h et Gilbertum ) Non post a l. p. 9 Sq. Praeter irchhollium in Iernu volo' omnes viri docti ni in is despicere videntur Lysiae, qui dicitur, Oratione Di m Ando Cident quam ut ei quidquam tribuant. Ipse Ier erdenus ad Thue. I, 5 annotat: AIidocides, clarus ille Orator. y l. l. p. 25 2. Minus ad reni salit quod cutem modo Grotius quoque est lit: p. 205 4, he at a Ouns man Os an and wia illi in ille pilu ' l. l. p. 13l: uberdies er hiartolhibiades ethia ruisi derhol tenmalen, das ili die demo ratis hen ariet hilupter venafri haben so olit in Sparta VI, 89ὶi us a vielleich si 'Tuuseli una ausgehenas lintei

sum satis mirari, viros doctos ita in clara luce caecutire. Unus Irotius in hic luoque sibi imponi passus non est, et sere Omnia, tuae in ea ratione Alcibiades mentitus St, re sutavit; neque tamen in re tam aperta tam gravi auctore

Opus est. Quid, quaeso, impudentius ab Alcibiade dici po

in re publica temperantiam acerrime impugnasset, et infimae plebeculae levitate et credulitate abusus esset ut sunesta illi expeditio ieret Quis unquam perfidiam et sallaciam scelestiorem adversus hostes acerrimos adhibuit, quam qua Alcibiades partanos foedus et amicitiam cum Atheniensibus petentes deceperat, quum privatas inimicitias ulciscendi causa, foederis eum Argivis auctor exsisteret Tamen de ea re ita loquitur quasi iustas inimicitias aperto certamine exercuerit: και δια ταυτα

tota iraecia minus alienus erat ab affectatione tyrannadis ΘTamen non pudet eum in publico conventu dicere, se e tantum nomine popularem diei posse, quod tyrannidis adversarius Sit Prosecto qui ita, quaecunque antea gessit cogitavitque, eo detorquet, ut se hominem ripartanorum mentibus et vo-Ε in selgun de 400 e brach is ab Isocrate in or de bigis), O Wird die Angabe um so verda litiger, ais i die geWiclitige rhliirun des Thuk3dides hesit gen die dieser sogar de Athibiades helbs in denuunt, degi liat, das e vo de Demohraten und dere Fuhrer ausAthen vertrieben set VI, 89 VIII, 47 vergi aucti VIII, 53 VI, 5.). Utimus locus, que in . assert, nihil prohat praeter id quod Omnes norunt, homine populare in omnium conspectu suas cum Alcibiade inimicitias esSe persecutos et quod ad III, 53 attinet, quis Pisandro fidem habeat ξ

18쪽

luntati accommodatissimum it esse et semper fuisse demonstret in liebes fuisset, si de Mysteriorum Primine aliter X po Suisset, quam ut dem agogorum mequitiae exsilium suum rimitii daret. Et si uod addit 'os herus: i, quod Alcibiades rita Spartae loquitur. Spartanos decipere videri potest verum eadem moram Atheniensibus dicit qui clamem procul dubio accurate noverant quomodo res gesta esset , eodem iure dicere liceret i, quod Alcibiades des sallaciis, qui huc Spartanos in ibedere cum Argivis aciendo circumvenerat, coram Spartanis, quos Optime meminissae expectes quam turpiter suis degatis Alcibiades imposuisset, ne verbum quidem iacit, satis demon- Strat, quaecunque de ea re traduntur, a Thucydide ficta esse . Nam et Athenienses. Hae quibus Iliue ΙΙΙΙ, I sermo aest, sunt c 'δυνατωτατον et οἱ βελ. τιστοι 'cὐν ανθρωπαν. Accedit quod quae te mysteriorum iudiciis dicit me salsa quidem sunt Omittit tantum ea, tuae minus e re sua Sse videantur, quod hercles homines Alcibiadae multo candidiores interdum

sacere non Verentur.

Ad duos hucvdidis locos viri docti omnino non attenderunt, quam tuam multo maiorem in nostra causa vim habent, quam Omnia ea quae apud eundem Alcibiades mentitur. Leguntur L. ΙΙΙ, c. 68 et 8.

Atque ita opinantur Phrynichus et eius similes, homines qui vel Grotio melius de republica Atheniensi iudicare poterant. Nonne hinc satis apparet, Optimates ipsos sensisse, lethiadem tam a re erga Se imo peetore Servare odium, Ut illud nullum tempus delere posset Et qui ita sentire polerant, si nullius erga eum culpae sibi conscii essent Namque illi, qui partium popularium erant, quamquam Sciebant suos duces non ante multos annos omnem lapidem movisse, et Omnibus modis populum incitasse ut Alcibiades condemnaretur, tamen Sperare poterant, se facili negotio cum Alcibiade in

παρεξειν. Τhuc. VIII, 7 versus finem). Quis non perspieit de magogos, quantacunque eorum in Alcibiadem invidia suisset, quam maximo clamore testati erant, inscios tantum illas in eum machinas admovisse, quas Optimates, qui cum Alcibiade in una civitate vivere se non posse intelligebant, paraVerant pΑliud argumentum, quo eos refellere solent, qui primas partes optimatibus tribuunt, hoc est, quod illi, quos ex n- docide novimus morte sua impietatis poenas dedisse, omnes homines nobiles fuerunt. Hic mihi primum illud monendum, quod numquam satis observatur. Saepissime demonstratum est quam sit sublesta fides Andocidis Nemo contradicit, tamen ad unum omnes Historici, ubi de huius temporis historia exponunt, uno Andocide nituntur, eumque quasi certissimum dueem sequuntur MOX graviora exemplia infleremus, munc Oc

19쪽

unum sussiciat monuisse, Omnes nomina illa reorum, quae

apud Andocidem leguntur, bona fide et nihil dubitantes recipere. Quin etiam ita se ei dedunt, ut et de iis, de quibus nemo quidquam scire potest, graviter et Oete disputent, et, Sicubi nomen cuiusdam reperiatur, qui non sui inter id genus

hominum, quos probare student iudiciorum de re sacra violata victimas suisse, οριωνυμια fingant, huic scilicet rei ante Omnia operiam dantes, ne de suo cum ii docide Onsensu quidquam detrahatur. Iucundum est Roscherum in videre qui, quamvis magnam in ea re undique doctrinam Olligat, tamen non potest ultra Os fines progredi, quos ipse semper repetitis vocabulis , fieri potest , i, veri sinat liter , , sortasse' 'designat.

Ex plus 3 hominibus vix t sunt, de quibus aliunde certi aliquid novimus. Et quam saepe Roscherus absurdum in modum historiae vim facit ). Fac autem omnes illos, qui impietatis crimine sunt damnati, sine ulla exceptione Optimates suisse. Quid deinde p., Absurdum est' ait Gilbertus i, machinationis, quae illud

effecit ut, quae inde in Omni Oda rata sunt, in optimatium capita converterint, Optimates suisse auctores Opinari' . Conis cedo Cassianum illud 4, cui lono' singularem vim habere radix q. l. p. 27 sqq. Turpe est versus ex Avibus l701):

ita explicare: Philippos der in den Mesperi hin pse de dem . cratis hen Richter heissi. Et quid significat Charoades de naeli leona ture mi Laches Eusan mei in Sicilien Oin mandirie.

reum convincendum, sed simul addo, ita saepe innocenteSconvinci posse itaque ancipitem esse et sadacem huius sormulae in rebus iudicandis usum. Quanto magis in historia pVerum sit non iniusta illa inquirendi ratio, immo Sic valeat, ut cuicumque aliquod maleficium prosuit, illum commiSiSSe,

cuicumque nocuit, illum esse innocentem statuendum Sit, tamen ne hoc quidem nostrae causae besse contendo. Ita enim Thucydidem narrare demonstravi, ut optimates doceat rem instituisse, Iermas mutilasse, legem περὶ τῶν ἄλλωνασεβηματων Suasis Se postrem ut inter suspectos Alcibiades tuoque ab indicibus nominaretur ile isse, Sed OStea, quum dem agogi de evertendi status popularis consilio clamare coepi SSent, e certamine recessisse, neque prohibere potui SSequominus et αξιο . γο ανθρωποι in vincula coniicerentur, et morti poenas luerent. Hoc si teneas non amplius te Cassiana sententia morabitur. An clandestitia illa optimatium consilia Semper tam prudenter et caute instituuntur, ut iis verendum non sit, ne ipsi in suas bigas in idant Nonne ipsa historia docet, Optimates, quum de iusta victoria desperent, animo ardenti et exasperat plerumque ad eas arte confugere, quae

suis rationibus maxime noceant Quid Quum de longis

moenibus iraeum versus aedificandis te perlata esset utar enim exemplo, si uod OStrae causae mirum quantum affineeSt- , quumque Optimates, quibus ea res non minus ingrata

erat quam posteris eorum expeditio Siciliensis, consilium iniis. dent de patria hostibus tradenda j, nonne id esse erunt, ut et nobiles, quibus patria carior esset, cum popul redirent ingratiam ρὶ et suae lactionis homines Boeotia opprimeren-

20쪽

retitu uod si quis alii id tuoqli exemplum desideret, adeat ut ille rum. Strid)ingium, tui in aure illo libro i, Aristo- plianes und die Iistoris he riti h, ' de lataeensi proditione non absimili ratione exponit ). Si revera homines iobiles, Alethiadis perdendi consilio,

ΙΙermas mutilaverunt, legemque qua de universa religione indicia expostulabantur pertulerunt, necesse est eosdem homines tibi fingas operam dedisse, ut primo quoque tempore Alcibiades eiusque impietas proserretur, iamque antea servos suos et clientes nonnullos subornasse, tui data facultate populum de Mysteriis ab Alcibiade profanatis edocerent. Illos

autem insidiarum ministros supra contendi eosdem esse, quia Thucydide μετοι κοι Ita e κοῖ. 1 bo dicuntur. Quos si aliquomodo demonstrari potest, aliquanto Ost legem περὶ cὐν αλλοαυihahuc. I, 108. zy Ihuc. b. y p. 238. Ipsa afferri, lu)et verba sagacissimi viri, qui quamvis

supra meas Iudes sit, tamen hie mihi ita tubindus est, non tantum, ut mihi sit testimonio, si 'il multo magis, ut ita data occasione utar pro . loquendi, quanto opere tum admirer L .Frei Echisen IIer Waelis mul hi qui Plutarchi narrationi de illi, iroditione idem negat hei se ine Ver-wunderuntdas GeWich au das risinnis legi, aus diu vollige Unden h. barhei des elingens ines Olchen Phuies, die hewallae te enuὶhrati et Lager aut igne and aula ubi sen, und ersirim Palle de viastingena hinen Ruch haltis de Perser g Suchen, nota bene, en die Herrn Versch ornen an noch h bten, undis en si e nielit vietineti hei dem Mifflinge de Versu lis on de Dem Ohraten O sorbile largehaue Waren. . . enumeres Vach Sm ut daraui das GeWichi legi, o hat e Recht, die Saches haum, de vielmeli star nielit egre illic gu in deni Quae post pauca addit die permanente VersehWOrun des o seine Maelit. siille gesturigie Adet is der irothea aden' ... iis iusserendi superse. dere OSSum, quia iam in re populi literati versantur.

Arεβημάτων perlatam de Alcibiade indicasse, tota mea disputatio. reique extiositio. quam Thucydideam esse demonstrare conatus sum, evertitur et corruit. Ipse autem Thucydides ita

narrat, ut, tui statim illi pedisse qui et inquilini ad populum prodierint. non si di quod dubites. Sostquam enim foculi, quare populus in luirendo de IIermarum flagitim tam 'cer

fuerit, statim ita pergit: sub ην-τα ουν πο μετο ista τε τινων

καὶ ακολούθων, iusso addito vocabulo, quo longius quoddam tempori intervallum significetur It apertius etiam Plutar

εν ah τουτω Mύλους τινας καὶ αετοίκους τλ Quid ver0 recentiores historici Fleritiuae omnes in eo consentiunt, ut dicant longum isses elapsum tempus. antequam Sceler Sauctoribus quisquam 4 3puluis saceret certiorem Satis erit

luod modo dicebam prae Andocide huc3didem contemnere et negligere, it ei alterius marratione alterius testimonium non

SEARCH

MENU NAVIGATION