De vocabulorum compositione Graeca praecipue Aeschylea [microform]. Disseratio...quam...defendet auctor Josephus Sanneg..

21쪽

eodem coinpositi loco etiam stiri u in vocalem in aliis consilicere

licet, quae Aeschylus formavit: πυριγεν - δὶς pro πυριγενής),91ι εT-ος aut pro cis αχος Iio. 49 aut pro ut ' τος Hom.), Πανύρκετ ος Pro Παναρκη ς), ubi nequaquam de peniti est cogitari β' potest. Eandem plane formalionis Speciem apud Homerum refert compositum βλγητ0-ς, Si aliud, quod apud eundem exstat, αβλκὶς, βλλὶτ-o comparaveris, eandem prior pars comp0Sili sim rι-ύνειρα ποες βομυ-ς), quae re nulla ni issensionem liabet, quandoquidem polius pars prior Stirpem vocali in postulat. Hanc quidem formam in vetustissimis ducendam esse littera et prodit, quae alias in sigma mulari solet;

l psilou stirpis c0nfirmabatur tum sigma litterae geminatione velut in φερεσσί- πονος, τελεσσί - τρων βλ), tum vocalis antecedentis productione velut in Arxin λα0ς. Utraque vero confirmandi ratione non adhibila, e psilon extereba-

nomen habet.

ex sola metrica ratione adhuc interpretuli sunt. 52 Aesch. g. 700 τελεσi- τρων libri s. καρ riorελος εσος εος illa sigma litterae geminali vel maxime inter vocales et media Voce Sitata erat, ita ut in iisdem n0minibus duplex nonnunquam scriptura admitteretur, velut Koἱσα et Κρίσσα, Λαοισα et Λαρισσα nec apud Aeschylum ita constat oblibrorum varietatem, num πολισο DXO au otasgo Pro mellia Scribatur, nec in Notis video, cur cum Curti gr. et1m. I, 246 κια Suffixum an cum ustio p. 40 30 statuamus s. n. l7.

quod in mutam exit forma cum nominativo partis posteriori S congruit, Velut Πλη -ιππος et θυρσί-πληξ, quamquam utriusque formae origo diversissima est, unum enim stirpem offert in γεno alterum Πλ' tr.

Simplicem Stirpem vocali amplifica iam agnoveris in hisce:

tuli non exhibent nisi stirpes in mutus exstiantes, at ulm

in ili sis iis, quae ultimo loco posui, psilon miri aliquid ha

53 Neque Περσέ-πoti nomen proprium p. esiod D. 7, 3 appellativum ap. Aesch. Pers. 66 Arist. lib. 967 pro περ γε Gi-πολις p0Situm, Sed ex Περ- σεσί-noti decurtatum esse pin0r, quum 0riensium is litterae θ in sigma transitus ac ρσενος pro Παρθενος satis n0ta sit Ahr. 70).54 Inter nominum stirpes eae tantum simili larinationis varietate gaudent, in quibus eadem formandi ratio exstare videtur i. e. Stirpes in ος ετ ος, εσος εος - quibus, id quod jam intelligitur, cognatae sunt stirpes in ας ατος, σος α0ς s. βρέτας nominis apud Aeschylum declinationem et in ις,

22쪽

gitime itidem verbalium stirpes ii iis dixeris decuriatas

ταλασί-φρων. Sed quum Vera hujus formationis ratio cognitioque perdita esset, unius signia ejectio spectata videtur esse, id quod plane apparet, si comparaveris τερπι-κεραυνος ' et ερφι-χοθη, φυγ-uus ης et υ -ανωρ, λειπ-ανdρια et ει ν-ανδρια, LIMG-ανδρος et Ιειπ- αν 0 apud Homerum et πειθ urio apud AeSchylum, λιξό-κερως et λικ-ωφ' )Quatenus in hac nostra verbalium explicatione, quae adhuc prolatae sunt, hominum doctorum sententias secuti Simus

apparebit inprimis si ustius p. 45 sqq. consertur; quem in

singulis asseri e longum fuit. Et de significatione verbalium quae habeo apponere, longum est, quum lio loco extrema tantum Graecae compos ivionis lineamenta ad uin-brare pr0 positum Sit. Unum tamen restat, quod inprimis ad verborum compositionem pertinet, ut de inverso compositorum ordine tractemus. Fuerunt qui formis formatis omnia sequi adulterinam compositionem opinati sint. ββ 0ui quum iteratam hujus

compositionis inversionem essu gere vellent, in id vitium inciderunt, ut totam Stirpium verbalium Trallies in in meram sormarum parathesin verterent. Sed ut parathesis non invenitur nisi in nominum compositione, in ver Si sere propria est compositioni verbalis. Ne quo alibi facilius fieri potuit ut ordo componendorum legitimus inverteretur. Pri0ri enim compositi pari sola stirpe opus est . quae quum in componendo Verbo politi formaretur

55 ubi etiam de stirpe adjectivi Πιξ, Πικο- cs. n. 59 cogitari p0lest, cui comparatur posterior compositi αἰέλο-D pars, quae est λιξ pro λὶγξ πλάγιος esych. Ah r. aeol il9 , assii uis ad Latinum obliquus Aeschylus

vero κ radicate neglexit componens in-τροχος pro λικῶ-rt οχος, quocum conferri potest μιαι- νόνος p. Hom. Proim νοψι νος, quae Stirps μιαι quum etiam in μιαστωρ pro littera spirante j exstare videatur non postulat aliam μια, quam utimantius a. r. Il 463 sibi sumsit. Eandem ceterum participii larmationem atque apud Graecos, ausim apud Latinos invenire in sex-animus nectestin, versi-color et versi-ωrmis vertesi et exstincto sigma in verti-cordia.

sitis Homericis Hal. 1865 p. 10 seqq.

- 29 quam totum nomen, recens ut sui partem priorem id, tinnit. Praeterea ex significatione altera causa ducenda est, qua incomp0nendis praecipue stirpibus verbalibus ordo i ii versus sit.

Is enim minus videtur definitus esse in iis, ubi dependentia Magis quam appositio componendor u in intel-l iam r.

Proxime igitur ad inversum ordinem Verboruin, quae es inponuntur, ea nominum compo i or una inversio accedit, ubi eodem modo posterior composili par depende a priore, velut accusativo Graeco, quem appellant, in τοσουτ αριθμον πλῆθος Aesch. Pers. 32βλ), κεν - ανδρον στυ Pi 1l TU), κενό-φρονα βουλευματα Pr. 63 β'). Neque alia est condicio eorum, in quibus pars posterior ex Praelio Sitione antecedente dependet, velut in illo Aeschyleo θηλυκρατη απερωτος ερως huc lin. Quod idem sere sit in determinativis, ubi appositio eo provecta est, ut inter partem determinatam et determinaniem nihil videatur discriminis intercedere. Exempli gratia ass ero συκοβασίλεια, quod et sicus quae est regina et regina quae est sicus interpretari possumus - nam de iis, quae ad posterioris aetatis compositionem minus expolitam recedunt β' , nihil dico. Haec in universunt de compositionis Graecae d0ctrina, quae dicerem habui, omissa singularum rerum accurata deScriptione. Haud immerito is doctrina, ut pro recentioris grammaticae

57 τοσουτ' ἀριθμον aliquot libri est vero talpurusii generis, non quo ab ustio p. 122 refertur ahiavribi. 58 viris vacuum, at κεναγγης πλοια g. 175 vasis vacuis a-hurrili est. 59 sensu carentia. Etiam τελεσσί-gρων μῆνις g. 700, τλησι - κάρδιος 30 alia id genus huc referri possint, nisi in his participium melius pro adjectivo accipiatur. Cujus generis praeterea sunt 3 ξο-μβροτος, μιξο- θροος, λιξο κέρως, λιξο-πορος, ζεσ- ἐλαιον, θελγεσι - μυθος, κλες ιν φὰγος. 60 ἱππο-ποτα ιος zππος ὁ ποrάμιος Aristoteles fortasse ob liuerarum

concursum minus tolerabilem in ποταμο-ιππος - a m ποταμιππος se Sideraretur vocalis compositiva, amans, ut Supra ostendi, poSteriori aetatis dicebatur.

23쪽

ratione ea est, tiae locuna habeat inter flexionem vocabulorum et eorum syntaxin. Nam tum in ea agitur de non linum Stirpibus, quae compositione aeque ac lexioni inserviunt β speciemque syntaxeos sola Stirpium conjunctione prae e seri, tum, quod evadit, ipsum compositum et lexionis et synlaxeos lege Sequitur. Sed quamquam adhuc simplicium et compositorum formationem viri docti uno tenore ractabant, tamen ea interutrumque genus disserentia exstat, quod in altero radix, quam appellant, examinatur, in altero ipsa stirps nominalis. Quare ut simplicium formalio locum non habet tu formarum disciplina, quippe ubi Stirpe sumantur, ita compositionis doctrina unam ejus pariem obtinere satius e St. Tres vero illas grammaticae partes, Si temporum rationem spectes, optimo jure ita disponuntur, ut simplicium formatio, quae prima interiit, praecedat, formarum disciplina Secundum locum obtineat, syntaxis orna a ru tertium ultimum in ipsa formarum disciplina flexionem stirpium praecedat earum composilio. Quae duplicem, quantum video, conformationem cultumque habebat, quum primo quidem temp0re apud populum floreret, deinde a poetis potissimum coleretur. Prioris quidem aetatis Sunt, ut exemplo utar, multa et pulcra comp0Sita nomina propria. Postea vero quum populum defecisset in care subtilior linguae sensus, poetae lantummodo linguae indoli congruentes hanc formationem continuarunt. Populus quidem p 0slea quoque id componendi studium non plane respuit at ita in ejus ore composita vigent, ut non usurpentur nisi brevitatis causa, neglecta pulcritudinis ratione Poetae jam consilio eandem ingrediuntur viam, quam sine consilio populi Ssecutus erat: non respiciunt enim nisi compositi venit Statem, ex qua orationi Suae hi mina et ornamenta petant. Tali compositorum usus praecipue in sabularum scriptore cadit, quibus pro riuae artis natura compositum sepithet0n ornans)

sere idem est, quod picis tota digressio. Illuc illa eschyleorum comps Sitorum corruptela, quippe quae pleruntiliae non accurate quadrent in orationis conteXlum.

Aeschylus vero, observator ille linguae suae diligen- lissimus prae celeris in ea re excellit. Nescio an a Si minu Squam certo consili potissimum composita numina propria in appellativis habuerit, βὴ unde concludere licet eum e Sermone hausisse tanquam sonte puro, qui magis magisque turbabatur. Certo quidem consilio ipse multa expedit composita nominapi pria, quum plane ad lyma ea revocet. hy Et ipse quem magnum compositorum numerum effinxit. optime opinor jus ingenium et soli ortia in iis cernitur, ubi simplex verbum composito consulto repetitur, velut Eum.

Παγος iam. 688.64 quamvis ξω τῆς ἔβης, τριακονr πέντε δε δι' p. esych. Sit, de certo annorum numero minime accipiendum, aes nos dicamus juri uni ali. Etenim de senibus cum scholiasta potius intelligo, quam cum Blomsieldo de iis qui aetatem virilem alligerunt, praesertim quum infra 22 Etheocles Lasthenem ipsum γέροντα ὀ νουν, σιαρκα δ' ἐβ υσαν Ἐνει dimicare jubeat.

24쪽

L iraecorum declinationem Stirpium vocali 01 minatarum primitivam eSSe, unde tertia originem ducat. II. Latinorum ablativum riualitati eundem SS0, quom ablativum absolutum: ut genitiVia qualitatis respondeat Graecorum genitiVO Soluto. VI. Clioriambum e Adoni natum OSSO. IV. In comparativi κενοτερος et στενόzερ0 Vocalemo hac de causa non produCtum Sse quod littora ab uteribus duplicaretur. V. Apud morat. sati. I. l. 108 legendum esse: Illuc, unde abii, redeo OStremo: ut VaruS