장음표시 사용
11쪽
tinianos aggressi licentissime crudelissime quo gissent, eorum bona in fiscum sed egit et graviora ini natus est Ep. 43' ni pacem fer arent. Denique hoc ipsuiu ac Θrbissime castigat quod clerici eos qui de phus thstologicis aliter sentirent atrocissime persequi solerent, et quod ipse iis harum rerum patrandarum potestat sena demisset prope gloriabundus narrat Ep. 52, p. 99 et titi 1 ραν -
nus aliter quam egit agere nequivit nam quum ipse nec ab Athanasii nec ab Arii partibus tarpi, si alteram parte in exsulare passus esset, crudeliter egisset si iniustos imprudenter itaque revocavit Athanasium eius iv sectatores non curans Christianorum odia se factionsessorumque de littprulis contentiones ac sperans sine dubio, hac clementia se sibi amicos paraturum esse s cs.
II, 6 sq.). Sobrie itaque de tota re iudicare videtur OZ.
12쪽
των οἰκειων διαριαρτεῖν θεσμων, ἡ Κωνστέντ ιον δια βάλλων etc. Sed ponamus, Vertini Ss quod dicebaturo hostili consilio ulianum innibus christianorum factionibus arein securitatem concessisSQ, nonne en Schristianos ipsos erat, malitioso sex cogitatum concordiam intor se s servando in suam utilitatem convertero Atillud non ita se habet, actastque odio neque contonatu christianismi ductus Iulianus exsules episcopos revocavit, nisi sorte contemtum vocaro voles eius do tota caussa in
Similo quidquam id otii statu sendum do ultero quod narravimus, quod aperta vi contra Christin nos non uto-batiar. Sano quid om si audiamus ipsum Iulianum x Inero contem tu prosecta vide atur haec clementia Saspoonim dicit, christianismum utpote ingenii errorem Ep.
52 p. 0 sq. et morbiam Ep. 27. 12 apud Cyrili X,
sed eadem ratione tinna egisse te Sinniur omnes Scripto-
13쪽
ros, ut GnRG. g. r. III, p. 2 C. Soet V λ; sed non
unicam caussam sitisse quod tarn pii Sillii in ani quo paruntii in pndii in xisti nasset christianismum, sed alia in illa saltem non minus gravem suisse prudentia in certiun est. Erat ni iti Iulianus prioria in temporum historia insiit litis- quo christianismi etiamtum servatis edoctus, perte persequo nil so ad augenduin potius illii in quam minii pia dii messe collatiarum. Cons. JUL. frgin ep. p. 288 o σολ
τ χριστιανων πολιορκ0υμενον ἐπερρώννυτο φρονημα). Vae ros iram movit christianorum vult enim una morum praemiorum post morte in adipiscendorthmis gloriae intor superstites socios tam certi essent, ut martyrum mort semcertatim quaererent eiusque rei caussa hellen istariam unimos saepe irrita rotat inter alia multa s. Socii. III, 15. ILL Εp. 63, ubi eos dicit morte ni oppetere ειων πως μ/ὶ γευσαιντο μζδε πνικτου uit αρα του ἀποθλιβέντος), aegre ferebant, quod Julianus, quamvis advorsarius christianismi, tamen ipsis illarum rorum accipiendarum nullam occasionem praeberet; s. o CR. I. l. προθυμως σπευδειν επὶ τὸ μαρτυρῆσαι πολλον ἐπιστάμεν0ς, ωσπερ υτ ο
ἐτραπετο, et UDRT. l. l. ἐν σφαγνὸν ὁ κακότεχνος ἐκεῖνος ἐκωλυε pθόνο βαλλόμε νως καὶ τῆς ἐυκλείας βασκαί- νων τοῖς ἀθληταῖς. QVaequum ita essent, parum credi-
14쪽
bilo ost, Iulianum, nisi christiani eius iram nimis peiulantor provocassent, ullo te inporo chi istianismi persecutore in evaSurum fuisse; uno res rogorii agi angoniciosiimο-nio magis confirmatur quam refelli iur. Hic ni in or ΙΙΙ, p. 93 sq.), quum Julianum graviora mollimia esse narrasset quam Diocletianus, Maxilui anus, Maximinus patrassent, cuius rei teSte ni fert τους των πορρ/ντων ἐκείνου κοινωνους, VOS tamen parum verisinii te est arcana principis ot amici cum Gregorio comiti unicRSSQ,
nihil ianio hiatu dignum proseri dicit enim Iulianum
τῶν δικαστηριων αυτων p. 94 A). Postea quidem Or. IV, p. II 4 9 Gregorius Iulianuni narrat post expeditionem Parthicam solictior finitam voluisse omnes christianos ad Deorum cui uim transducero; sed hanc fabellam manifestum est esse ortam ex iis quae inperator credebatur cupere artibusque suis sensim sensim quo effecturus OSSO. Idom piscopus in solituita viuuii sui nimium apstimandi videtur incidisso si ib. p. 32 D Iulianum Parthorum victorem putat nihil habiturum sitisse antiquius, quam ut ipsum asi litiumve vexaret, oue καὶ βίω καὶ ortu mπρος ἰλλ λους ὁμονοία περε φανεῖς και νωρ ιιους τι ἀπὸ τοιοῦ Γλλαδος ιδως τελευταιον ἐταριι ευετ et 0 κινδυν o. POSt remo ridiculum narrat Πς oi etc. III, 2 l), Iulianummi tantii in esse, o reducem ταῖς ἐκκλζσίαις ἐνιδρισειν υ ςδαι ονος τῆς κολαστου Veneris τὸ εἴδωλον, Vne nrantio si ii asse oria ostis aliquo imperatoris dicio de loricorum inpudicitia. Erat eniti huic in muro, diciis magis minusve saceiis castigar cum alia tum Chiistianorum
15쪽
vivendi ratio non ne dona cui cupidini bio ivporn vitaliquoties ita in loco non satis opportuno. Sic via in Arianos dessense uno του πλουτου τρυφωντας boni Sexuere iubet Ep. 4 3), intempestivo iocans addit, scilicet egregia ipsorum lege praescribi paupertatem, atque igitur, ut in stegnum coeleste reciperentur, se eorum bonnin fiscum redigoro. Similitor o Cn. II, 3 tradit, oum christianosis magistratibus prohibentem dixisso, mκελευε νο ιος ιῆ χοῆσθαι ξυνει κατα των et θανατο πε- G17μμεληκ0των iisdemque verentibus do illata iniuria
τοντο γαρ Pu ετ hoo θεον τὸ π eour; ελιια ib. I 4) cf. Gnς G. NAZ. r. III, p. 94 C D. uvas, nisi omnia ad inuitie Xemplum conficia sunt, si sindunt, tilianum, ut si apud facetiarum capiatores, interdum ostitulum sesso Sensu apti ac decori endo in quo sint ut aliqua ex parto documenta sunt contemtus, in quo Iulianus habuit christin-
II. Sod vibiis do caussis hanc religion sena sibi conlpmnendam duxit importitor Exposuit hoc eum alibi iiiiii praecipue in o libro, quom ad illam rosollondam data opera conscripsit, qui quo hodis a viris doctis iniuria admodum seglectus os t. n eo negat se videre cur aut ipsam religionem aut ius auctorem magni PStimnr0 t. Illam enim dicit commonium osso ab hominibus consoc
16쪽
agnovit in christiana religione, id negavit illi esse proprium, ut hospitia in et pauperum curam, quam christianos a priscis Graecis doctos esse contendit E p. 49 p. I); quidquid aute in illi propriuin esset, id negavit esse bonum. in pugnavit praecipue doctrinam de trinitate argu montis et logicis et exegeticis et quidem eam potissimum illius forinam, quam quarti evangelii auctor tradidit. Dicit nim, orbum aut ex Substantia Dei progenitum eSSe ergoque non e virgine, aut ex Maria virgine ergo non sex substantia Dei ει θεὸς ἐκ θεου καθ' υμῆς ὀ Aorος ἐστὶ καὶ ii ουσίας ἐξέφυ του πατρος θεοτοκον μεῖς ἀνθ' ὁτου τὴν παρθένον ιναί φατε apud CYR. p. 276 E). idem quod secundum Joanno in Dotis in Iesu manifestatus sit et tamen secundum unde in Deu conspici nequeas,
inter se pugnare videtur ib. p. 333 C D). Hanc de dos u
17쪽
martyres); dicit Ep. 52, p. 102 eos doso cisse aioorum cultu est τους νεκροῖς και τὰ λείψανα et adorationi Christi os postsa adiecisse aliorum quoque homini iii mortuorum Venerationem ομεῖς προςεvoqκατε πολλοῖς ἐπ- εις ἱγοντες τρῆ παλαι νεκρῶ) τους πρ0ςgάτους τεκοορος,
p. 335 B), quamqvam Iesu verbis re pugilantem ib. D).
Saopo nim Christi doctrinam distingvit ab ea christianismi forma, quam sua state vidit illam quo in hac indoierius auctam et mutatam esse contendit: cuius rei docum sentis iam allatis rastior p. 51, ubi discernit 'Diso λογους--1j των ἐχθιστων Γαλιλαιων διδασκαλία, li
18쪽
τερα μἄλλον ἐστιν ουδα ουθα ουτε Ἀρσους ἀυτα παρεδωκε κελευων μιν, υτε Iαυλος. rimam autem ipsam christianismi formam dicit osse ortam x osection a iudaismo miserisque artibus propagatam. Pergit enim loco momorato p. 20ssa dicendo: ἄιτιο δε τι μx δε ηλπισαν Iosus et Paulus ἐις τουτο ἀφιζεσθαί ποτε δυνάμεως μῆς. mirάπων γα ἐι θει α παινας ἐξαπατησουσι και δουλους καὶ διὰ eo υτων τὰς γυναικας ἄνδoας τε ιους Νοον ἐλιος και Σεογιος. ων i ἐὰν φαν των τ νικαντα γνωριζομενων ἐπιμνοσθεὶς quorum si unus inter illustros illius aetatis viros memoratus apparet ἐπὶ ιβεοιο rὰ ητοι Κλαυδιο ταυτα ἐγίνετο) πεοὶ πάντων τι ψευδομαι os t τε Idemque ad ro vix minus invidiosa narrat in ligna. p. p. 5B-D: ἐπειδh, οἶμαι, συνέβ1 τους πηνητας ιμελεισθα παnoocos ενους π των ἱερεων, ὁ δυσσεβεις Γαλιλαιοι κατανοῆσαν τε ἐπεθεντο ταυτὶ τὶ φιλανθρωπια και et χειριστον τωνεργων, διὰ του δοκουντος τίον ἐπιτηδευμάτων ἐκρατυναν.
p. 238 B et ἀληθες ει τις περ ι ων ἐθέλοι σκοπεῖν ευρήσει τὴν μετερα ἀσέβειαν εὐτε τῆς Ιουδαικῆς τολμ quod Mosis verba H δοθλευετε τοῖς θεοῖς interpretati essent Sic βλασ φημεῖτε του θεους καὶ τῆς παρα τοῖς θνεσιν
19쪽
αδιατοριας και odio 1 M liberiani ciborum omni imi
ἐσθίειν ως λαχανα. Ah ipso Christo i inprobari dicit hanc iudaismo desectionem, xippe qui negarit se venisse ad solvondam lsege in infimumque in suo regno locum tribuerit ei, qui unu in vo minimum ex mandatis illis solvisset p. 35 C); redeundum igitur censet esse christia
τους α uoυς ἐσθίοντας ἐά αυτω ib. D), multumque eum in hac ro fuisso narrat CYRILLEA . b.). Rursus autona iudaismus, quamquam christianismo melior, hollonismo x Iuliani sontentia longe est inferior cf. p. IT D). n-bsit quidem multa bona, ut sacrificia, decalogum sed eadem graeca quoque religio habet et quidem meliorn p. 152 D); nam quod in docalogo Dous dicitur osse aemulator sive invidus, eo sane est indignum p. 55D E). Quod inulta habeat fabulosa uυθωδ, ), neu irriroligio altsiri potest obiicere p. 44 A Bh utraque ni in multa continet, quae, ne ostendantur animi, allegorice sunt interpretanda p. 94 Λ). Sed qua heli senisnuis ta-hahset paucior Sunt et leviora, quod demonstrare
20쪽
conatur instituta comparatione inter Platonis ac Mosis docti inus de primordiis mundi p. 5 S. 65. Is l. ). Iulia ad seselisendam narrationem mosaicam affert Ommemoratione digna, ut de reaia viri adiutrico p. 75 Η):