장음표시 사용
31쪽
documenta plina uni semplo mina christianorum diroptiones ac profanatio nos ut, Iuliano eoque non inscio commissas, deinde qua plebs contra christianos ausa esset uva dero audi ondus otiam Sogo MCMis, qui V. haec habet: κληρο
duin Ac primum quid om quod clerico spoliavit iis iuriabus ac privilegiis, qua christiani imperatores iis tribu 0rant cf. JUL. p. 52, p. 100 LDθουντες την προτ αν
quod concedit etiam ΕΛΝDER der Myser Iulian, p. 155). Primum enim in se republica, quae sola principis voluntate regitur, ea religio, qua in profitetur princeps rei publicae quoque religio est consentaneum igitur est reipublica omnia qua libo commoda ac bona tribui iis solis, qui rei publicae religionem sequuntur ac docent, itaque sub Juliano christianorum loricis privi logia adimi sit in magistratibus eligendis et lenistas praeserri JUL Ep. T. LIBΛΝ. r. sun. I, 5 75 Reisti. SOCR. III, 13. HDRΤ. III, 6 τὰς πολιτικὰς δε καὶ στοατιωτικὰς Οχὰς τοῖς ὀΠΟ-
32쪽
τατοι καὶ δυσσεβεστατοι ἐπίστενεν non tinus eqvum erat, quam in clericos iura conserri et christianos praὐ- poni sub Constantino se Constantio. Prasti prea clericis christianis utique non opus erat alibus pii vilegiis utonim aco a in quod civilis potonitae ac divitiarum pos-ssessio repugnat naturae regni a Christo instituti, orantilla ipsi rei p. perniciosa quia ui enim ciserici omnia oneras ut decurio natum detrectarent on in in quo coni moda in semet ipsos cumularent, fieri non poterat quin laboraret respublica Porro Iulianum accusant novi isso in christianorum a sedes sacras et quod olloni starum templa christianis versa rostituero iusserit quocuntur. Iidem igitur, qvi Iuliano crimini ducunt, quod e christianorum aedibus vasa traxisset fortasse priore tenipore Deorum cultui dicata), falsentur so Graocorum P mpla pse nitus overtisso a quo doci gloriantur. GREGOR. Z. quidem Or.
III, p. 91 os qui sub Iuliano Fortunae templum, quoderni Caesareae, Verti SSent, μεγαλοφυεῖς και θεομοῖς δες ἐυσέβεια dicit fuisse et Socn,ip ΙΙΙ, 5 tres illos chri Silanos, qui, quiani noctu in templum aliquod Grascorum irrepSiSSent εἰςπη δ 1σαντες), omne quae ibi erant Deorum Statuas confregerant, ut hi θερμον τὸ cxρον aoὸς αρετὴν κεκτ=γμένους praedicat THEODORLTi s doniquo III, 7Kυριλλος, inquit, ἐν τι Κωνσταντίου βασιλεία nam πυρ-
μένων ἐιδωλων συνέτριψε quamquam ad id peragendum
33쪽
λαχων hoc illo tempore impune licuisso narreni. Quibus in robus christiani tam inulta superbe ac contumelioso egisse videntur, ut ni perator, alioquin rerum praeteritaria in oblitor, poena in infligendam putaret Sane iustissimam,
ut vivi set initi tu in templorum Tei Sores en restituerent.
Plebsem sero graeca o seligioni addictam hi istianisque infestam et aegre se pressani sub imperatoribus chi istianis iratu iam non diutius cohibere non fiat mirum ac Si Julianus forum licentiam non ullus sesset, idem tantum fecisset quod Constantius erga christianos. Sed Julianus iustiorem ses ostendere studebat quamquam ni in nun-qIRm e pervenit, ut graves poenas repeteret ab iis xit alia commisissent, tamen edictis monebat ne committe-rontur Ep. 7. 43. 52 set si nihilominus accidebant ea ut indigna gravibus vel bis notabat. Hoc fecit praesertim post Georgii caed0m ab Alexandrinis practam do qua falsissima contondit GR Goni L s. Ut enim mittam quod non magis verum narrat PHILOsΤORGisis Arianus VII, 2), illius casidis auctor sena fuisse Athanasiuin, A IMIΛΝLS XXII, II, II imperatorem dicit comporto nefando facinoro ad Pindicandum erectum iamqxe expetiturum poenas a noxiis ultimas mitigatum esse lenientibus proximis;
et misit epistolam Ep. 10),rix iure quidem caesum fatetur τὸν τοι θεοῖς ἐχθοὸν Io coortor, Sed id iudicum fuisso, non plebis quare improbat rom dicitqxe pliciter accidisse, quod non sub alio imperatore facinus commissum esset ἐντυχru roo νεν μιν, ά μου πῖ μμελύσαι τοιου TO
34쪽
christiani scriptores CGREG. Z. r. III, p. 74. 8 sq. IV, p. 126. OZ V, 9 sqq. HEOD. III, 7 sqq. PHILOST. VII, 1 4 do robus a plebe graeca in christianos crudeliter actis narrant, opprobrio sane esset Juliano quod nihilominus aras impetrare neqvivit, ut suae seligioni addictos castigarset, quamvis ea re ninicos issendissset, inimi- comam autem nimos nec sic sibi constitiassot sod illas narrationes psse partim fictas partim multo in maius nucia cum earum ipsarum ratio tum scriptorum qui tum
vivobant ut Ammiani Eutropii silentium sisndit. Et
ἐπιεικεστερων sat recorde iis rerum sub Constantio perac
nemo iudicavit aut iustius aut verius, ii l. l. p. 150 dicit Es brauch te bet derisere irten Stim muri dei mideustesten die Christen eines nysei lichen L f his, uni ine ei folguri tu erresten, derisussere ruc briauch te biostiumuhoreu, de Layser nur in Neistitii Hir die alte Helistion blic enisu lassen, so iachien die millen sic un-nu geforderi mit ut fili den an ei duideten Druch; oti. I 62 Man sinde Dein eispi et cir licher Hestram nyder Diti ster, welche Christen misshundet hia ten, Dei der yse deii Euthusius mus fili die Such dei Gotter unddentist yesten thre Veinde immercii bi undi nubte, assilie Christen duro thre frithere, Geiculti his fisi ei teri diese Behandiun nuch redien hiat ten. lud tamen o in tu loci imprudenter egit Iulianus, 1 od Bostr se iaspiti plobem ipse monuit, ut episcopum suum urbe eiicerent quippe qui eo apud imperatorem calumniatus essset Ep. 23. Gravissimum autem vulnus in Iligero studuit christianis mo
35쪽
Christianos docero grammaticam si rhptoricam vetando ORos VII, 30 reperto raecepit edicto, ne tris Christianus docendorum liberalium studio 'it m professor esse :negavit enim esse cur alios docerent quae ipsi pro malis haberent ἐαεὶ itiis ὁ θεοὶ γῆν ἐλευθεριαν δοσαν, τοπον εἶναί μοι φαίνεται διδασκειν ἐκεῖνα τοῖς ἀνθρωπον os siqν01 Q0υσιν ευ χειν, p. 42, p. 80); abstineant manus alibris ortini, qui sacrificassent et sacrificaro iuber sent in hac nim potissimum re ponebat Julianus graeci cultus proprietatem et in torpretentur eorum potius libros, qui immolare vetent βαδιωντων ἐις τα των Γαλιλαίων ἐκκλζσίας dirζσομενοι ατθαῖον καὶ ovκαν, ot πεισθεν- τες εοειων μεῖς ἀπεχεσθαι νομοθετεῖτε, b. p. I, cf. p. Cyrill p. 229 C: του χαριν μεῖς των παρ 'Eλλ G παρ
γ οαφων ἀνάγνωσις Aegre tulisse videtur Iulianus, quod christiani parta ex antiqvis scriptoribus Graecorum doctrina et loquentia ab ut frontur ad resoli sendum sit se Dismum, ideoquo christianos ab illis ibi is arcondo otsuas religioni quietem studuit pararo se christianam iis sontibus intercludere, ex quibus usque eo sci sentiam Omnem hauserat, hacque spoliatam in contemtum adduc pro . GREGORIU quid seni g. r. III, p. 9 meum tacit dic na
36쪽
φυσις ἐνεγκε γενναιον τω υν πχὶρξεν ἐυφυίας καν μικρον μοριον, τ0ντο τάχιστα συνεβη τῆς παρ' μων θεοτητος ἀποστῆναι βελτιον ου ειργειν μαθζuάτων ii των ἱερειω τους ἀνθρωπους. Voluitne igitur Iulianu iuvaro christianam religionem arcendo seius sociatores a graecis litoris Vidotur ros ita Oxplicanda Capiobantur litoris illis iis- quom christianismo abstrahebantur ii solum, qui primum eas cognOAcebant, nec oro ii qui dudum as ab obant cognitas linquo consiliit sibi Iulianus ad literarum graecarum institutionem admittens discipulos Ep. 42, p. 8I: βουλόμενος των νεων φοιτῶν Ουκι ἀποκεκλεισται salSiS-sima roserunt Soκ. V II et noni III, 8 et excludens ab iis magistros, do quibus pro hollonis in capiendis de- Sperabat quorumque contra illam religionem disputationes verebatur. Sed non modo timidi orat illud dictum suaeque caussa dissidentis, o iniustum quoque et inscriptores cieres et in eos christianos, qui graecae rigini erant graecoque sermone utebantur. Nec enim illi
37쪽
suas seligionis adso orant studiosi, ut aliis omnibus invidissent a so scripta, nec his intordici poterat ne ullo modo utorentur libris suo sermone conscriptis. Iure itaque suo GREGORIUS AZ. r. III, p. 5 A κακουργως, in-qVit, ij πρ0ςζ70ρια μετέθὶ κεν ἐπι et δ0κουν, ωψπερ τῆς θρχὶ σκεια οντα τον Ἐλλ να oro ἀλ ὀυ ij γλωσσ1ῖς, idemque p. 99 sq. rectissimo monet, an dem esse rationem literarum, qua omnium rerum scilico senio inventas non unius modo populi osse sed omnium hominum, qui eas intelligorsent. Accedit quod id om dictum si ulli orat pras videro nim debebat ulianus, neqvaqvam christianos tanti sacer illas litoras, ut earum caussa desererent sui Dei cultum , quum plerique eo tempore ad rusticitato in si hebetudinem monachor uti es-Sent propensiores, quod constat vel de rogorio et Basilio litora antiqvas diligentissime doctis cs. GRRG.Εp. 90). Cuius si luculentissimum xemplum est quod Apollinares susceperunt simulatqvo Julianus illud dixit;
de quo operae pretiuiti est transscribero qua S OZOMEN Us V, 8 narrat 'Aπολιναριος - - ἀντὶ μεν γῆς os ηρου
38쪽
ε πεuae αeto. Rul aliter SOCRATES III, 16), qui patrem Apollinarem refert vetus testamentum in omnia metrare dogisso, filium autoni Noxiam os t. in dialogos quales Plato conscripsisset, iudicatqvo metito hieriisso hos Apollinarium libros. Sed novi barbarios satis iis domonstratur set Juliani stultitia vetantis quod tam parvi asstimabatur a christianis. Nihilominus SOCRATRM III, 12)vidimus inter persequendi rationes hoc quoque edictum enumeraro, R GREGORIUs χ. r. III, p. 96 D in mortuum impseratorem iiivehitur his verbis πόθεν ἐα, λθε σοι
cula paene gravitate ac fortasse nimiam rationem habens christiani impseratoris, sub quo historiam suam conscripsit, XXII, 10 T illud autem, inquit, erat inclemens, obruendum erenni silentio, rod arcebat docere massistros rhetoricos et stra inmuticos ritus christiani cultores, iisdemque prope orbis XXV, 4, 20 illud erat inclemens etc. Quum auto in hoc sit gravissimum durissim unique eorum quae impetator ipse contra christianam religio non socii et praetor se Au Mi 1ΝLA XXII, I 0, 2 diseriis verbis ostetur, uirorem eum otitisse a qui ob relissionem vel Vrode tuo ullust in iure dicendo tib evritatis recto tria -
39쪽
te deri asse . quum denique ex fit sent documenta, eum non solius relicionis caussa aut dilexisse aut disso LIBAN. or sun. I, p. 564i gia. ον εν rων τον Λι τὼ ν. ἐχθοὸν δε ὀ πα ' τον or 'o si ς ίλον). Vippe qV Aetium Arianum αλμας νωσεως και συνζθείας Muν uia se Ep. 3I. s. Sor. III, I 5. , 5 ad se invitavit, latendum est, eum blandam sane, ut HiERoΝYMES ait in Chron.), exercuisse religionis christianae persecutionem eiusque pro graeca philosophia et seligione ardorem manantemque inde christianae contemtum et odium temperatum esse insita eius clementia a multi saepe ut ab
AMM. XVI. 5, 3. 2 8. XXIII, 5, 8. XXIV I, 3. XXV, 4 9. UNAP in Max. I, 47 Botys cf. PSEUDOIEL. Ep. 77 praedicata.
40쪽
Antiquitatis res non sana ob caussam exponsendae sunt, ut iteraruIn monumenta intelligantur, sed has cmonumenta X plicanda sunt, ut antiquitatis res cognoscantur et intelligantur. II.
Quod philologi pravo absurdeque egerunt aut gunt philologiae ipsi nequaquam os imputandum. ΙΙΙ.Ι institution piastrorum o adolos centulorum litoris antiqvis primarius locus tribuendus sest. iV. Nisi per aliquot annos soli antiquarum litorarum
studio incubueris, nec pueros nec doloscentulos eas docero poteris.
In patria nostra proxima omni quid om parata ia- coiit, quibus ad laetum antiquitatis studiorum orem D