De adiectivis poetarum Latinorum usque ad Catullum compositis [microform]

71쪽

. . .

bus talibus vocabulis formandis indulsisse videtur, quandoquidem ne unum quidem exemplum, quod apud alium quempiam legatur, in schedulis perscriptum Video. Torenti sunt haec:

oxoolsus And. 356. scens d. 12. ignoscensin. 45'). suspensus h. 867. Singula quaedam iam prisserantur: De vocis adulescens usu inter lautum erentiumque consensi quaedam conspicitur, quorum uterque modo adiectivi modo substantivi vim ei tribuit notalidum tamen est crebriores eos locos exst re apud utrumque, quibus substan-I Hoc vocabuluili praeter hune locum. legitur p. Seneerem p. . 30 Vitruv. 10, 7,2.2 Adolph. V 8 31-pud Bonti uno loco altentus seriptum legitur aliis locis adtentus'; malim aut attentus, aut adtentus Omnibus locis legere quam posteriorem cripturam praeserant, ita ut eadem loge legatur adtonius qua adtemperate. 3 cf. Donat ad or. Adelph, Ι 1. 28.4 Unus Livius postea hoc vocabulo um est. 5 es. Spongol aduci ad h. l. B D scriptura huius oeis f. Spengel ad Ad. 216.

72쪽

tivi munus obtinet, quam quibus adiectivi. Verum invoco adulescentulus prorsus diversam rationem secuti sunt Terentius quidem data fere opera Voci adulescentulus ' substantivum aliquod subiungit: Η. 93 filium,

omnia eius sunt generis, facile u appareat, erentium voci adulescentulus absolutam vim tribuere noluisse. Contra lautus substantivum id vocabulum esse maluit.

Noc silentio est praetermittondum Terentium prae aliis scriptoribus amatorem exstare eorum compositorum adiectivbrum huius generis, quae primitus participia praesenti sunt. Nonnulla quidem mutuatus est a Plauto, ut immerens', obsequens', continens', recens', magnum Vero eorum numerum OVaVit elegan8, ignoscens, indicens, insolens, insperans, intellegens, necopinans, neclegens. lautus usurpavit continens, immerens, incogitans, indigens, oboediens, obsequens, perferens, praeValens, recens. In reliquiis comicorum tragicorumque sunt eloquens, nefrens, prudens providens). Lucilii est unum nolans. Lucretii conveniens inolens, permanans, PraestaΠs, praecipitans, praemetuens. Vonio iam ad Lucilium, occurrunt autem primum

apud eum: dimidiatus 1062. impermixtus 1190. exoptabilis 63. invidiosus 563. incitus 5 419. nefans 133, 66. inconditus 966. repandus 170. infans 412. subsicivus 679. Apud Lucretium denique sunt: adultus il 1123, 131. auholus V 875. adumbratus ΡΑ. 363 conseque adv. V 679').

1 ut Lachm ad Luor. p. 304.

73쪽

Quam paucissimis do his adiectivis ager licet, quia

1 adieci derivatum vide M. L

Restat, ut o singulis quibusdam adiectivis huiusmodi, quae cur huc sint reserenda primo obtutu non cognoscitur, pauca Verba fiant. Atque do vocis invitus origination Corssonus Boiu. p. 18 19hmaxima cum probabilitate disseruit; qui inveteratas do vocibus vitium, invitus, invitare sententias resutan g, scilicet vitium de vicitare, Victare es λικω, invitus de invicitus f. α- βεκητι, invitare de inviditar vocare), tria haec ο-cabula vitium, invitus, invitare de radico kr. vl' bogehren derivanda esse praedicat, qua sormata sint vitare 'unschen, egehren, Vitus erWunschi, invitare, invitus. Vocis obscurus derivationem assumam, quam Birtius in progr. Harpurg. sem hib. MDCCCLXXXllillv protulit, verbum compositum constituendum ess putat obsolio, quod distrahendum sit in ob st solio, ita ut obscurus littera Minutat o littora S ex obscvsus sit ortum. Vox vero propitius quam quidem oppius in I. c. praepositione prope ducit, maiore cum verisimilitudine ad graecum προπετ referri videtur. E. insitu do is adleolivis ompositis, quae a nomine numerali uela sunt.

74쪽

nulla aetate talia vocabula nimis frequentata sunt. Humiliore remissioresque poetae vero multo maiorem iis operam dedisse putandi sunt quam de culta aliqua et ornata dictione cautiores. Atque in tragicorum comicorumquo reliquiis inveniuntur nonnulla compositorum huiusmodi exempla Verum cum plurimos eorum exemplaribus graecis lectitatis nimium prosocisse constet, neque paucos Verbolenus ea vertisse, huius modi composita graeca in sabulas latinas traducta esse consentaneum est. Quod quidem pro certo praedicem de compositis quadrurba', quod Athonis est inditum, bicorpor Palladis cognomine De aliis pro mea quidsm parte haud aliter sentio, reicere vero noluerim eorum sententiam, qui pro Varia singulos poetas indole novasse ea aut do lingua pedestri assumpsisse credere malint Quod qui-. dem de lauto suo iure aliquis contendat, quippe quem permulta de suo addidisse constet.

Severioris vero dictionis poetas huiumodi vocabula quam maxime evitasso, fronti iam Lucretiique eorum taedio apparet. Exceptis enim aritissimi univorsus,

- implex, duplex Terentius thu istorum compositorum praebet, atque Lucretius graecum triquetrus usurpa- Vit . quod quidem evitare mon potuit et tritiores tum iam temporis bisulcus', quadrupes biiugus', semiani-

mus' semimarinus'

Optimae deinde notae poetae aurea aetate talia Vocabula, licet sint usu sancita spreverunt. Cf. de hac re Sestgii l. o. ; proserantur vero eius demoratio Verba: , ampullas et sesquipedalia verba exprobrans tragicis' ponderosa simul num reprehenderit composita incertum est, certum est ipsum cum parcissimo sibi indulsisse ta- lem ornatum tum in saturis nulla fore admisisse nisi

numorali ducta pedestria. γ

75쪽

i. tinei numsrale eum substantivo oales dic Atque in tragio. comic reliquiis sunt bicorpor Att. 307. - bilinguis Gn. . 488. rupes NaeV. t. 31. - bisulcus ac t. 29. - quadriiugus Enn. t. 92. - quadrupes Enn. Ann. 237 eques) ). quadrurbs Att. 668. - semianimis Enn. Ann. 463. De lauto vide indicom. Terentius ab hisce compositis prorsus se abstinuit Lucilius praebet: bilinguis 1181. - bisulcus 983. - tricorius 28 Apud Lucretium leguntur:

Forma compositionis AEdioctivorum huius generis A possessiva bahuurthi); ieorpor e g. est is, qui duo corpora habet, . . com posita determinativa primo Auidem obtutu has adisotiva osse vi , - .' dentur Quod tamen ut sumamus vota prioris compositi partis a tio. Etenim mombrum posterius. omnino non determinatur Iri ore, ut in vocabulis semideus', semidies'. sed notione posterioris vocabuli partis haud commutata novum aliquid additur, quo creta . quaedam eius, de quo res est, qualitas describatur e g. in Oca bulo bilinguis notio vocis lingua immutata remanet additamento bi praemisso, cum in vocabulis . . semidens' semidies posteri ori membri notio mutetur vocabulo vero bi addito certa qualitas eius, do quo agitur, notione alterius compositi membri haud. mutata dosoribitur Neque cuiusdam adiectivi huius generis ilia est

1 Hoc vocabulum usu cotidiano significationem substantivam assumpsisse videtur, quod non obstabat, quin passim adiectivo senis

Bu arriperetur. .

76쪽

s omen numerale adleollvum exelplLNihil habeo, quod e tragio comic. reliquuiis huc resoram; bipatens' patens A. Enn. Ann. 62 legitur. Plauto plura placuerunt de quibus adeas indicem. Toronti vero fabulas destitutae his compositis sunt, nso non Lucilii saturarum fragmenta. Lucretius duo praebet composita: semimarinus V 892. - semifer serus 1 587.

a. momen numerale eum stirpe verbal conglutinatur. torexiguus indiectivorum huiusmodi est numerus. Ρraeter enim numeralia multiplicativa: duplex ex inc ino. t. 128 Tor. h. 603, Η. 9 Lucr.

Deniquo adiectivorum do quibus sub paragrapho secundo et tertio agitur, eadem est ratio. Omnium enim licet posterius membrum si adiectivum vel stirps verbalis, forma compositionis os do- terminativa Karmad arua . Verum omparentur ea, quas a Mitt.m 2 et ras sorma ompositionis dicta sunt.

77쪽

caput tertium.

Plauti adleolivorum ompositorum index

3 . Substantivum und substantivum.

2. Substantivum ne adleetivum.

3. substantivum ne verbum.

I Supplso instrumenta', 2 es. Sponsetium ad T IV 3,8, qui serrieropidas proponit.

78쪽

munerigerulus S aes 749

1 Ps 97 vox legirupa adisotivi sensum habet: loci concinnitate: hominem ogo hic quaero malum legiruPam, impium, periurum atque improbum ho indicari videtur.

79쪽

3. Adiectivum adverbium und verbum

I Omnibus aliis locis substantivum.

80쪽

D adv. s. 121 1.