장음표시 사용
51쪽
indicarit Vorum artem quandam lautinam Vocabulorum componendorum certis finibus circumscribi posse
non crediderim, cum Sarsinatem normas omnis compositorum generis, latinae linguas proprias saepissime spreVisse atque violasso constet ideoque rationem video nullam, cur Vocabulum geruli-figulus a lautina arte reiciatur; neque ea, quae Langonus de Vocabulo dole-nificus ad suam sententiam latetendam disputat, eius sunt momenti, ut Vox geruli-figulus omnino non Ρlautina domonstretur. Langoni Verba sunt haec: Dassinxigo dolonificus moichi schol ar o diesem constanton Bildunsggeset ab abor da delenire allein schon lenem facere edeutet, sch obte offenbar si de Bil-
dun Von delenificus, as brigens a nichi pegieli plautiniso ist, nichi de VerbaIbegri des delenire, sondor de Nominalbogris de lenis vor Augen'. Quod
ut sumam, omnes loci, quibus vox delenificus occurrit, dissuadent. Adlarantur iam Versus
est. l. v. 194 legitur: domi dolos, domi delenifica facto, domi latificias μ
Turpil. V. 29: vide frum ingenium ac delenificam mulierem
meretricis ad me silenificae ut Atticae convenerant. Quibus locis non tam nominalem, quam Verbalem notionem vocis delenificus praevalere, sensus indicat; mulier ait alaestrio, quae est satis mala, habet domi delenifica lacta, i. e. acta, quibus unumquemque delenit, delenientia acta vita ut dira magis sint quam lenia fieri potest. Neque quisquam meretrices lenes appellaverit; sed optimo iure amatores delenitos lacientes Legitur ansuper apud Lucilium V. 48: con
52쪽
Exiguus igitur exstat nurnorus compositorum Vocabulorum huius modi, maior ero, quam ut hoc genus latina lingua aeque ac a thoodisca abiudicetur. Ostoriorum aetatum scriptores nonnulla huius modi vocabula novata sibi indulserunt e. g. Apuleius Omi-ficus, expergificus.
Demque ex iis, quae supra sunt disputata satis dilucido apparet duo huius generis adiectiva esso composita regiminis talpuru sa).
D. Agitur de iis adiretivis ompositis, quorum prior
pars partioulam quandam, posterior substantivum vel ad-teotivum vel verbum praebet. Adiectivorum compositorum omnia genera, do quibus usque huc quaestio est instituta, indolem quasi quandam poeticam demonstrant; quorum alia, propter commoditatem quandam levitatemque ad versuum pangendorum aliqua genera arrepta, assueta deinde retenta sunt, alia, quae dictioni matum quendam sublimitatemque tribuerunt, lubentissime a poetis in usum sunt Vocata. Non idem vero diversorum generum compositorum adiectiVorum studium apud omnes poetas suisse, in singulisparagraphis est demonstratum. Pro suo enim quisquq ingenio vocabulis innovandis peram dedit, prout maiore quis Vel minore studi graecorum exemplorum indolem retinuit, ideoque compositis Graecis latina vocabula aptare coactus est, aut de suo addens, ut populo placeat, populi sermonem magis minusve usurpavit Aurea deinde aetate suorunt, qui, cum seimonia urbani atque immixti quasi cuiusdam cupiditate errentur, hoc illud compositorum genus ab antecedentibus poetis ο-pularibus magis usurpatum reicerent. Cum vor iam ad adiectivorum compositorum genera tritissima tractanda accingar, praemolieatur, in his generibus, quippe quorum rim omnium scriptorum
53쪽
libris maior minorve copia exemplorum inveniatur, ma- gis dilucido quoque quam in riis' generibus, do quibus usque huc Verba feci, perspici posse, quo amore diversi poeta Vocabulorum novandorum studio sint rapti. Ἀt que in incerto aliquamdiu haerobam, utrum permagnam
trium horum generum adiectivorum copiam non decurtatam conscriberem, an ea solum eligerem, quae essent . singularia neque apud omnes poetas usquo ad Catulli aetatem invenirentur. In mentem ero Venit, eongestum omnium adiectivorum haud omni ortassis fructu cassum
sore, iniquis AE g. 4d accuratius investigandum sibi sumeret, qui sit laetum, ut scriptores posteriores hic illic loco adiectivorum compositorum quorundam simplicia potius ponerent, quaeque sint adiectivorum composito
Verum omnia adiectiva composita, in quibus particula quaedam cum Verbali stirpe coaluit, non adseram, cum eorum tam nimis magna sit copia quam parum magna apud singulos poetas diversitas. a tantum eligam, quae aut singularia sunt, aut ad hoc illudus adiectivorum genus minus tritum inlustrandum pertinent.
Neque de forma compositionis adiectivorum huius generis saeuis diiudicatur omnia scilieet, nullo sexcepto, sunt compOSit POSSE8siva bahuvri hi). Atque o permagna horum compogitorum grege haud exigua pars aptissimam interpretandi vel explicandi ansam praebet s. g. elinguis est is, qui linguam eradicatam habet, ex animus is, qui animum remotum habet, animo egit destitutus, exspes, qui spem nullam remotam habet . a. alia tamen haud ita facile explicantur, o. g. excors et alia, quorum membrum P08terius exstat cor-s'. Omnino tamen dubitatio exstat nulla, quin m-nia adiectiva huius oneri sint Muvrihi.
g. 1. Parii in quaedam cum subalamlivo conglutinatur ad adire-liva omposita formanda.
54쪽
131. ex inc inc. 78. consanguineus ac t. 5. iniurus Naev. t. 40. prae t. s. 21.
55쪽
71, 2. Apud Lucilium leguntur: abstemius y 202. acclivis 256. sanesps 750, 751. compernis 472. dosormis 283. exlex 45, 860. impunis 167, 207. Denique apud Lucretium
138, 362. Η. 63, 578. socors Ad. 695. inberbus 77. insrs 386. infamus 23. insignis 471, 20, 659. intercus 675. Obscenus 789.
1 Hoc vocabulum Quintil. et Varro demum e. demetum duo putant. 2 Sic cum Odd. et L. Muellero legero malim, pro infuma quod
56쪽
inremus V 1292. infamis III 42. innubilus III 1. innumerus II 1054; III 779.
. Adiectivis huius generis congestis apparet iam, quam vario studio singuli scriptores vocabulis novis arripiendis indulserint. Vides nim Terentium insignem Vocabulorum tralaticiorum amatorem, Lucretii ingonium quattuor solum huius ordinis vocabulis copias verborum augmen secisse, dico innubilus, innumerus, exos, flatus, quae peris novitati deberi verisimile si de Oee consors haesito in incerto Videas vero iam quanto studio Lucilius et lautus vocabulis novandis incubuerint Doadiectivis inusmodi quattuordecim quae apud illum leguntur, septem ab eo primum in usum vocata sunt. Difficiis sane est dictu, quae in novata ab eo, quae e Ser mone populari desumpta. De uno abstemius cum aliqua
57쪽
fido dici potest, scingonio Lucilii eam vocem defluxisse. Plura varo lauto cum sat magna fide ascribuntur dico: discordabilis, elixus, excors, exheres, expalliatus, BXpappillatus, expeculiatus, extunicatus nec non intereius inOpiosus, subdolus D cetoris vor adiectivis lautinis huius modii quae unculis inclusa non Vides, temere aliquid non contendam. .. Jam do singulis quibusdam adiectivis pauca addain. . Adieetivum ingona', quod Schroedorus quidem in ambitum mutatorum, quae eoagmento particulae cuiusdam cum aliquo substantivo sunt orta, coegit hue non refleram. Indicavit quidem satis dilucido Schroederus, vocis versione ungeachlachi lacta, qui ad istam distributionem instituendam osset perductus. Nimis Vero praP- propero id osse lactum credam quod nos dicimus ungo- soli Iachi hominem quadratum potius indieat, quam quidem significationen voci ingens primitus tribui non posse mihi videtur. D adiectivorum communis deniquo si immunis Origine non eandem esse rationem credam. Adiectivum enim immunis' immoenis directo compositione partioulas 'in' cum adiectivo munis ortum esse puto, quod quidem incerta sede apud Pacuvium t. 160 legitur, sed apud lautum mero prol. 104 invenitur. Quod idom Brixius ad Tri. v. 24 iam monuit: immoenis immunis vo munis diensisertig genitig dem i. munus o. q. s. diectiVo Vero communis neglecto eo, quod pars posterior ab eadem radico ducitur, nihil rei osso mihi videtur cum adiectivo munis.
R Parseula quaedam adiectivo proponitur. Monitum si iam ciniti, huius partis disputationis inter poetas priorum posterorumque aetatum latinitatis eam praeter multas alias diversitatem orationis conspi
58쪽
. M cuani esse, ut illi voeabulis compositis quibusdam lubentissimo uterentur, hi Vocabula simplicia loco compositorum eodem fere sensu arripere mallent. Neque parvi momenti hanc rem putaverim ut diversorum poetarum ingenium indolesque cognoscatur, ideoque non inutilem eandem, quae ad textus qui vocatur ad codd. fidem scriptorumque proprietates restituendas adhibeatur: huius rei infra exemplum invenies. Atque prae aliis adiectivorum compositorum generibus in hoc singulorum
poetarum Varia ingenia cognoscuntur. Omnia enim composita, quorum prior pars praepositionibus per Had- sub continetur, non e proprietato quadam popularis sermonis, Brunae e singulorum poetarum ingenio profluxisse persuasum habeo. Hoc enim posito ratione ratis aperta elucet, cur inter scriptores diVersos, poetas certe, neque scriptorum prosariorum alliam esse rationem rediderim tam varium studium talium compositorum arripiendorum cognoscatur. Ne vero sermoni populari taliae0mposita seribamus multae res clamant clamat di- Versissima talium compstsitorum adiectiVorum copia apude0s poetas, qui nec argumentorum arietate nec temporum nimis magna divorsitate disiunguntur, suadet ea res, quod haud pauca horum compositorum exempla
suntiara εἰρημένα, postulat id quoque, quod haud par-
Vus eorum numerus apud eum postea scriptorem occurrit, qui omnis latinitatis urbanae palmam sori, apud Ciceronem. Varia varios poetas lubidine ad talia composita fingenda osse raptos o congestu eorum supposito elucebit, monuitque iam Spengelius ad Andr. V. 265e0rum ompositorum, quorum prior pars praepositione per', xstat, Terentium osse permagnum maiorem. Adiectiva composita huius modi iam εἰρημένα
59쪽
Τorentii rpercontumax persortis perscitus
pergraphIcus perlepidus perlonginquuspemiger Lueretii: Asranii;
perdelirus persalsus perdulcis. y perpalaestricos -κως). Raro, Verum apud plures scriptores inveniuntur:
perbenignus er Cic. perbonus l. Cic. percarus er Cic. perfacilis l. ita. porfidiosus 1 Cic. pergiandis l. Cic. iv. periratus l. Cic. perliberalis Ter Cic. perlongus l. Ter Cic. perlubens I. Ter Cic. permagnus aer postsa
saepius). permirus l. Cic. perparvus l. postea aB- pius). perpauper D Oio. perpropinquus Att. Cio. perpulcher Tor. I. uterque semel). persuptilis Lucr Cic. perlucidus i. postea sae perterricrepus Lucr. pius). pertinax saepius). Cum igitur Terentius saepissime compositis adieci, Vis, quorum prior pars praepositione per continetur usus sit, neque dubitaverit, licet oius sermo restrictioribus quodammbdo finibus sit coercita nonnulla noVare,
ocem perparce And. 455), quam codd. habent, ab eo non abiudicem, quod quidem Umpse achius mavult, qui logit, pernimium parco', ehnisi sorte eandem huius
3 cf. sines inso. . 20. o. 150.23 erfidiosus adisotivum dorivatione quidem est ortum ex adiniectivo perfidus' enumerandem tamen erat hoc loco eam ob rationem, quae cap. I .tur. . 8 vox pomimium apud Tarentium variis loci invenitur.
60쪽
loci rationem esse. vult, quae exstat And. 486 Ipse ecastor scitus Ἀd 535 per te audit HuMnter. Cato ap. cio. r. ΙΙ 27 lx per mihi scidiim vidatur' Cic. ad Q. D. I 9, 2. per mihi bonignus'.
Adiectivorum quorum prior ' pars: praepositionibus ad sub continetur non magna copia exstat, ita ut con-dludi possit, mulla instat o maiore studio rubo aliquos Aptor se in usum vocata. Issorum sunt:
subaquilus i. aduncus ΡΙ. Enn. postea saepius . subrufus I. lin.
subcavus Cato Lucr. submorus il a καὶ ε . subniger I. Varro. subtristis se sinsumas latinitatis scriptores. sucerotilius D. Titi.
Praemittatur deniquo adiectivorum huius generis enumerationi brevis de forma eo 'sitionis disputatio. Atquo elucet membrumposlarius, quod plerumquo absolutum ferri potest derivata sunt ox adiectivis 'simplicibus o. g. -fidiosus' per .), -noxiosus obn.), Mouriata e g. -pos' potis in asset compos impos, -bilis' habilis in adi debilis - prasposition prasmissa accuratius definiri vim olus aut augeri aut mi i determinatur igitur eorum intellectus ideoquo comp. determinativis Karmad Arva ascribenda sunt.
I an Plauti Pr. v. 673 propter concinnitatem quandam oum spithetis insequontibus 'adlaudabilem' praeferam, quam cleot. OG. praeter A praebent omnes reliqui Commendatur sano vox adiutabilia eo, quod in Mil. v. 1144 Iogitur operam adiutabilem 21 Looo oois subrutus posteristribus aetatibus simplox rufus vel rutulus saepissimo rubio dua invenituri M per festivitatam quandam sormatum esι.