장음표시 사용
21쪽
culiuni Vel sic vides, Magis eum lavere debuisse Lacedaemoniorum, quam themensium reipublicae Etenim, ut ipse exponit in repubi Lacedaemonior. ab illa quam maxime prospectum erat corporis robori, dexteritati, sanitati, optime consultum
enim homines temperantes, Tortes et justi esse . . lege Servare; Obsequi, inde pueris rassuefiunt 333 Hoc non ita apud Athenienses qui si illis virtutibus instructi essent, singuli quique sibi ipsis, non publicae curae debebant; quainobrem dixit Demostratus, Phaeacis filius di, 3 ε σὲ δη-σ: ne μὲν Aram εδαrμμlor βελτίονες, Ἀδέ θ' 'AΘηναior Id Xenophontem probe intellexisse, testis est Iocus, sagacitate insignis h)s 4κευος Lyeurgus ἐκ τῆ
tuisset, quoniam, quod ipse in gesti eneom. c. 7. dicit, ersas ob multa quibus Graecos innocerint, damna idisse deceat, Lacedaemonio. habuit cum militones, quibuscum Moeti Λgosilui
consuetudine magis etiam devinciretur; ad illos enim ἄμμονως et ευνομίας studiosissimos, iam ipsa tum natura sua, cujusvis modi, concentus certaeque Iegi amans, necessitate quadani ferre debebat Eum coniunctionem loster firmare coactus erni, quod thonienses eum exilio mulctabant. immerentem suis alii,
nibus dueti uiti iobuli Pius 7 voli melilius, quam justius iii olim invehitur Id quideli largienduin os viro egregio, quein terris creptum bonus quisque cordatusque luget, non thenion -
22쪽
sem eum suisse Purumpulum, etenim non iam erat populi, quam optimatum micus 3 - sed Graecum se esse toto animo sensit, quanquam et hunc sensum caecus Spartanorum amor deprimere valebat ci in ad 18.). Graecum Graecos deligere, Persas odisse decet, hoc est, quod in gesti encom. α 7.3Praedicat. Cum gesilao autem exoptat, ut resipiscant Graeci et internis discordiis compositis juncta arma contra barbaroS ferant ' Vides in his Marathonomachicam, de qua diximus, indolem. Ideo in Callicratida esseri barbarorum astidium m), ideo gesilaum, eadem sentientem ' in, mriore videtur amore -- plexus esse. Cur ero omnino hunc tantopere adamaverit, ipse in neomio Agesilai assatim exponit; erat sere vivum ethice X nophonteae exemplar. Ipsius libelli dispositio ab eo inde Ioco, ubi virtutes gesilai recensentur, ad amussim respondet de Socrate commentariis M. Non mirum igitur, quod item hominem laudibus extulit et, qua erat animi infirmitate, eadem cum illo dilexit, eadem oderat, veluti Thebanos, quibus Agesilaum inson- sum fuisse, ipse diserte dicit occaecat enim amor vel ptimum, id quod maxime Xenophonti accidere debebat, quum ita
esset natura omparatus, ut e totum ad aliorum voluntatem et ingenium applicaret. - Rem vero militarem magno studio Xenophontem, qualem descripsimus, amplecti debuisse, per se patet. Non minus indole, quam vita sua ad eam serebatur i.
Ipse autem ingenium suum apposite hisce depingit IIelI. I, 4,
23쪽
Da habitu et conditionem et Ienicorum.
via in Prologomenis disputationi munita, jam, ut de pretio et auctoritate Hellenicorum certius possit judicium ferri, utique necessarium os accuratius in olatii operis rationem inquirere. Xenophon videtur et temporum gra ritate et Thuc didis maxime exemplo Olus ad res scribendas sese accinxisse. Continuavit enim histydidis opus, id quod probatur et ipso Hollo-alieorum initio, illud excipiente, et aliorem scriptorum testimo- iiiis ). Quid quod vel edidisse Thucydidis libros dieitur. Habet enim Dion L. 2, 57. haec λέγετα δ' - καὶ τὰ λυκυδέδου diui λαν Θώκοντα, φελέσΘα δυνώμενος, ἐς δύ - γαγεν, de cuius loci sile non est, quod dubitemus i. hucydides au-io ultimo operis sui libro immortuus erat ), non certo constat, quo anno. Nam Dodwellus Thucydidem Ol. 97 demnetismesso existimans salso argumento nititur quippe uter tres, quas
CL Diod. I, 2. 4. 4. Dion Hal. in p. ad Cn. Pomp. . . d. Religer in Historiogr. p. 45 Mnreeuin de vii ahue. s. 45. d. opp. al. 2 Cf. Graveri in uua Rhen. 827. p. m. Poppo, Thueyd. P. II. Vol. l. p. 6sqq. Laertia narrationem, tamquam Iocuplete teste destitutam, ullam negat fidem mereri. Sed neque e suopte ingenio confinxit eam Diog., neque quomodo alius quis hoe potuerit intelligitur. Certe famam pervulgatam sui ν, ipsum illud λέγεται spondere videtur. Rei autem si ineatae insolentia jani Per se prodit -- tis antiquae traditionis vel auctoritatis Festigia. Nihil igitur obstat quominus fidem Diogeni habeamus. Graviores ausae erant, cur ah mann V. D. For--hungen II p. 25 sq. PIesiectoum erodoti opus edidisse dubitaret. I DodHeli. Annales hue et Xenoph. Oxonii Ioe p. I.
24쪽
memorat hucydides I, 116.3, Aetnae eruptiones non ea referenda est, cujus Diodor sub Ol. m. l. mentionem injicit. Sunt iam eruptiones illa Ol. 76, 1. 80, 1. 3 et 88, I saetae. Mediam istam, quam et caliger intelligit, incompertam hucydidi fuisse, temere contendi Dod veli. Et quomodo hucydides sub anno belli Peloponnesii sexto eruptione, post trigintaniano facta, apte scribere potuisset λέγεται reveri=ocriapQuaeritur nunc, quomodo et quando relictos hueydidis i-bros consecutus sit Xenophon 3 id enim scire, magni momenti est,
ut postea patebit. Niebulirius I. I. p. 467. primos duos Hellenicorum libros intra decem millium illorum reditum et gesilai ex Asia in uropam prosectionem I I9s. conscriptos esse statuit. Sed quomodo tum innotuerint Xenophonti, os continuaret, Thucydidis libri Et eo tempore ne otium quidem ipsierni, ut studiis incumberet, quod iam recte monuit odwell. I. l.). Neque etiam inde quidquam proficitur, quod NiebuM. l. l. Xenophontem ante pugnam Cnidiam 594. Athenis aliquantisperversatum videri dicit. Hoc enim non tactum esse nec fieri potuisse, supra vidimus 3. l.). Dodweli cum maiore Veri specie oum Thucydidis libros a filiis ad se in secessum Scilluntinum venientibus accepisse conjicit. At quomodo acceperint eos Xenophoniis filii a Timotheo, Thucydidis Ito, autumat Dod vela. Cur vero Xenophonti potissimum eos tradiderit, quem nihildum historiarum scripsisse ipse Dod eli potat, quemque hucvdidisfamiliaritate usum fuisse, nihil spondet, imo vitae et ingenii utriusque diversitas repugnat et quid tum verba illa: ipfα
omnia contingant ex Dod velli ratione: l. 97, moritur hucydides, Ol. 97, 1 emtum est praedium es supra g. l. N. 16. , quo facto Dioscuri illi, Xenophontis filii, adveniunt, Thucydidis
libros, quos modo acceperint necesse est portanteS.
Λliam igitur viam indagemus Thucydides occisus erat Scapte-sulae, non in Attica. Diserte illud tradit Iut. Cimon. 4.):
25쪽
stantur Zopyrus et Cratippus D, qui erat coaevus et continuator Thucydidis et S. 10. . Et recte dicit Dodweu. I. I. p. 56. :
, nihil habet, quod tantis testibus tamque invicem consentientibus, opponat Marcellinus . Idem satis probavit, materiam historiae seribendae ab ipso belli mox initio quaesitam esse atque paratam p. m. , sed finito demum bello reliquum vitae tempus omne studiis eum et his libris, quos habeamus, accurandis insumsisse p. II.), ut libro ultimo immoreretur. Inde VerisimiIe est, pus Thucydideum, si quidem omnino latebat, Scaptesulae aluisse. Huc igitur devenerit Xenophon, necesse est. Quando autem ΤΝon alio tempore factum esse potest, quam ubi eum gesilao
rod. 7, liri sqqJ sdem igitur Mesilaus, quem Amphipoli versantem denuo iiducit Xenophon HeIL , , .), reliquo itinere
liraeter consuetudinem omisso. Hine liquet, caΡtesulam quoque
visitatam esse. Suadet hoc insuper licis smm. p. then. XIV. p. Goz B. C. ), quod huc roserendum esse existimo, gesilaum accedentem a basiis ves et boves I. accepisse: itaque moratus aliquantisper fuerit in regione hastis vicina, ad quorum ditionem Scaptesulam Darii tempore pertinuisse, erod. 6, 46. reser Factum illud est sere media aestate anni 59 D. Jam sponte oboritur gravis suspicio. Modiae exilio liberatusos Ol. 94, 2. 465. s. Clinto I. I. . Redierit tum postliminio Λthenas, .sed mox Scaptesulam reverterit, 'quippe ubi fixam se-
si Ap. Mareellin de vii. hue. I. II. d. o. et rugo . . p. 5 sqq. 6 Ap. Wiehem, Theop. Dwm. p. I. M. I. mehera allucinatur de hoe fragmento 87. . pro ναι οἱ Θάσιοι περειναν legendum ensens καὶ ως ἐπεμ νε, Pro των Θασiων autem ταν Λιν- ων, -ppe similia dona Agesilao ab Aegyptii quidem, nee vero a Thasiis oblata esse constet, et quando venerit ad Thasios Agesilaus moretur. Λ exeederet omnino expeditio Agesilai Aegyptiaea Iellenteorum Theopomui finem, quae ad Pugnam Cnidiam Perducta erant et S. O. . um vero quum in anteeedente Iibro Theopompus Lysandri mortem a. 593. retulisset cf. lat. 3 s. e. o. et ichem p. si et 4 . , undeeimo hoe Agesilai reditum I94. narratum esse Deobabile est, id nod confirmatur ranum mentione D. 23 , eum quo Thraciae populo Agesilaus Pugna confixit in itinere
26쪽
dem haberet atque moreretur. t. intra hoc tempus accurasse eum libros suos et octavo immortuum esse, ex Mnelli ratiocinatione patet. Scaptesulae igitur eos exaravit idque ne decem quidem annorum Spatio, quum vel duod i nnnorum spatium, Pro tuorum temporum maxim 'hucydidis λωψε , satis exiguum suisse, rectissime Dodwellus observes. Annos utem ne decem quidem fuisse, inde patet, quod Xenophon mortui librosae pit Ol. 6 I. I94. , ubi Scaptesulam cum Agesilao pervenit. Illa temporis, quod historiae conscribendae insumserit, exiguitas non potest non suspiesonem movere, nunc ipsum decessisse Thucydidem ). Supervenit Xenophon et libros latentes, quo intervertere et supprimere Potuisset, secum aufert editurus. Namque hucydidis, utpote civis et ducis quondana Atheniensis, domum male habitam imoque direptam esse ab infenso gesilai exercitu, non videtur a vero abhorrer . Atqui' id in causa suisse possit, cur Xenophon illud Agesilai iter, quod mensem durasse dicit ' narrare supersederit. Alioquin enim non aede quidquam, quod gesilaum attinet, silentio Praetermittit.
Libros igitur hucydideo Scilluntem secum portavit atques vulgavit cf. ruger Unters liber d. Leb. d. hue. . 80 sq.).Jam vero eum non modo exaratis illis octo, verum etiam col-Ιeeta aliorum, quos hueydides scripturus erat, materia potitum esse, facile suspiceris. a igitur usus fuerit in primis duobusuessenteorum libris seribendis, qua re quantum de iis accedat, non est quod moneam. Sed quum hucydides 5, 26. , se velle historiam usque ad Piraeeum et longos muros occupatos Persequi dicat, materies eius Heli. enophonti suppetere desierit necesse St.
27쪽
sit e Thucydia maie=ia. 'Quaeritur nunc, quomydo Xenop πThucydides ista Dirci νηψιατα in usum Suum converterit. Videndum igitur, numqui discriminis inter duos illos et ceteros bros intercedat. Et magnum reperisse sibi visus est Niebubr. 1. 1. In primis enim duobus Iibris juste et Oete de Atheniensibus iudicari, quum in Sequentibu quinque scelestus transfugae Laconismus nosissendat. Sed linon Vicit Niobulirius, i posteriore ellenicorum arte injuste ac salse de Atheniensibus judicari, nec omnino quisquam conteudere hoc potuerit Lacedaemoniorum quidem et Agesilai studium, Argivorum 3 ae hebanorum odium in ea elucet, neutiquam vero erga Athenienses ira at sue iniustitia. Reputes autem, Xenophontem in narranda belli Peloponnesiaci historia talem,
qualem Postea, animum ostendere omnino non potuisse. Nam et
Lacedaemoniis et Atheniensibus saribat, necdum tu isti populi, quorum invidia ab Agesilao insectus esse videtur, in censum v niebant est eter comment crit de Xen Heli. p. 71 sqq.)2 Non scripta est prior illa Hellenicorum pars intra annos 509 IN. quibus Xenophon nondum exilio mulctatus candidiorem adhuc erga patriam unimum gesserit. Virum egregium et in
his errasse, Supra demonstravMUS.
I Jam in priore Hellenicorum parte non quidem prodit ni mi Atheniensibus insesti, sed tamen Lacedaemoniis propensi SignA. Magna enim cum OIuptate immoratur Callicratidae rebus nar- standis sed et infra g. 2. Hinc consequitur, non adesse discrimen, quod Niebul ius statuit '). Nec etiam oratio quidquam diversitatis habet. At Odissere videntur partes illae, quod in priore vel minutissima
quaeque et maxime complicita Ierumque a curato reseruntur ii que ita, ut sacta Siricte narrans neque ex suopte ingenio sententiolam quandam admisceat auctor neque singulis quibusdam
28쪽
rebus nimium immoretur, quae quidem vitia in ultimis quinque Ithris haud eis committi, nemo non videt. Ista aulem indoles liueis mi quid spirat. Quamobrem ad hueydidem se accommodasse aliquo modo Xenophon adetur copiasque illius ita adhibuisse, tu substemeret suae historiae tanquam undamenta, quae proprio Marte amplificaret, connecteret, ornaret v. α orationibus). Etenim ipsum res belli PeIoponnesii odicillis suis statim mandasse, non verisimile est, quoniam be ab eius vita abhorret
IIellent ea non essetant duo diversa opera Iongiore tempore interiecto scripta.
Iinc vero non consectarium est, Xenophontem primis Hellenteorum libris ni voluisse nisi Thucydidis . supplementa condero, ita ut reliqui quinque libri diversum ab illis et singulare opus iniciant. Hoc autem tebuisus statuit, qui sic putat propria I ellonica se ultimos quinque libros a Thucydidis istis supplementis disjuncta multo puschriore specie dia. Testimonia in rem suam asper haec: l Marcellin. it. huc. p. XIII. ed. Bip.
ut mittamus Grauerti ε conjecturam 3 pro D, ex hoc loco nononicitur, prorsus diversa fuisse duo opera, Verum id tantum, duas generales Hellenteorum partes accipi a Marcellino, alteram, qua bellum Peloponnesium . hucydidis opus absolvatur, alteram, qua historia Grae ' κατ' ἐξοχm dicta initium capiat. Eadem est ratio alius eri dum loci, qui Niebubrium ligisse videtur,
29쪽
Uiuerside relictam isse dicit Dionysius, continere non OtiaSSE triginta virorum minam atque murorum restaurationem. Thucydides 'nim re usque omni non perducturus orat historiam
sum cc supra g. I.), quod Dionysius quidem non ignorabat i. Murorem autem restauratio . MI.λ a Xenophonte narratu Hell. 4, 8, I in sequitur, istud ἐν non tantum reserendum SSea vertia καὶ ρο--Lλtπε μελ' ω-υδίδης, sed etiam ad antecedens 'Heram ρ', ita ut totum opus Xenophonteum inteuexerit Dionysius. Moes inde confirmatur quod vocabulo Uioy unum tantum opus intelligi iotest Itaque voL sic latet. Dionysium quoque unius continui operis generales duas partes illas extulisse, id quod suo jure seeit quum leui Peloponn historia non sit ἐστροi proprie Era inis dicta, quae c. non unam quandam rem magnam, sicut bellum eloponn. sed maeremis ΟΛΩrς' ontineat, suamquam Theopompum, inde a Thucydide operis ineusque ad pugnam Cnidiam res e oeulum, ΘΛ λΦαλας aEεἔς tradidisse Diodorus II, 2. recte dieit. Denominatio autem Helleni-
eorum et Xenophontis et Theopompi acta est a potiori.
2 Niebubeius affert, Idinam Hellenicorum editionem inscriptione uti - Paralipomen Thucydidis , id quod ad primos
tantum duos Hellenicorum libros reserendum sit. Sed hoc dubium auctor inscriptionis rem non melius sciverit. 5 Peiorem et posteriorem clienicorum partem prorSuri diverso tempore scriptam esse evincere studet primum quoniam
in illa enophon ingenium prodat nondum Laconismo insectum de quo s. g. . supral; deinde quia in fine secundi libri dieat
let Μα νυν μου πολrτεψοντα και τοiς quoi ἐμμένε ὁ δῆμος Ita Xenophontem scribere non potuisse quadraginta quatuor annis
post. atat enim Niebutir ultimos quinque libros, qui totum corpus eniciant, scriptos esse lost Olympiadis initium,
2 CL p. ad Pomp. e. 4. p. 4 Krueg. Falae statuit levem Commeritati histor. de Xenoph. Ieli Pars l. p. s. Dionysium ignorasse Thucydidis propositum; ipse enim dicit ille , hueydidem omnia se exeeuturum esse promisisse vituperat tantum satis injuste, quod in pugna ad Cynossema substiterit, quum aptiorem finem in exesum reditu habuisset. Teete igitur reprehendere quoque I hueydidem videtur quod talem sibi finem omiuno ne Proposuerit quidem. t. p. a Pomp. III, O, Peis I. I. p. M. I Demosth de Cor. p. 24o.
30쪽
quoniam Tyrannorum Pheraeorum menti fiat. Sane quidem l. VI.4, 37. obiter Alexandri Pheraeorum tyranni, caedem refert, quae Ol. 405 2 aecidit At non repulavit . . ita semet sibi ipsi repugnare Nam in primis duobus libris Xenophontem nondum exulem iuste de Atheniensibus iudieare. in quinque sequentibus autem, quippe exili, interim mulctatum, scelesti erga patriam animi odiosa doeumenta exhibere dicit Atqui quinque hos libros consecto Se vult, quo quidem tempore Xenophontem cum . patria iam dudum in aliam rediisse scimus es supra s. l.) Ergo nulli inimicitiae in Athenienses eausa ipsi remansisset Tum vero alexandri taedis mentio mi aliud evincit quam hanc ipsam rem post Ol. 106. a Xenophonte consignatam SSe nec hi Obstat, quominus eam postmodum apto
huic Ioco insertam esse statuamus. Sed L. Me g. 8 9. Itaque hinc probari nequit, ultimos itinque libros liadraginta sere annos post Priores duos esse compositos Denique Niebuis Osee non ita multo post eas, quas contineant res, aenophonte composito se existimat alioquin enim menophontem moni,sen dicer potuisse, Thrasybuli socios cum Irannorum asseelis etiamnune respublicam communitate rati vixerint igitum oportere eo adhuc tempore, AEu Xenophon Scriberet At nos non ru-
vates iis clargimur vel viginti et plures post concordiam restitutam annos Nam argumentum, quo ' subinde nititur Glebutir, nihil valere videtur, scilicet populi in jurejurando servando fidem quadraginta annorum spatio interposito non tantis laudibus fuisse extollendam, quippe quod tunc odia jam diu evanuerint. Verumonimvero irae et simultatis tenacissimos fuisse Graecos, mi oblivionem Promissam iacilius, Fiam injuriam acceptam obliviscereu-tur, nemo neScit: cujus rei exemplum habeas V. c. apud Lxsiam
in Agorac A. M.; alix attulit Sievera Commentati. histor de Xenoph. Heli iam l. i. c Machsmuth. I, R 266 Barissimum igitur illud exemplum videri debebat Xenophonti simile quid, quantum Sciam, exStat tantum apud hucydidem ' de Sa-