장음표시 사용
1쪽
Nationat Encloismontuor ino Humanitios
2쪽
3쪽
5쪽
7쪽
A. D. V KAL. SEPTEMBRES DCCCXLVII RITE CELEBRANDA
9쪽
Ir'. Lucretii Cari poenia de Rerum atura quunt primis post renatas Iitera antiquas saeculis viri doctis e imprimis suisset ii deIiciis, quumque ea aetate saepissime typis exscriptum esset, summique Viri in eo interpretando et ad pristinam sormam revocando intentissimam Osuissent perant, ii quibus unum Dionysium Lambinum nominasse instar omnium erit, tostra talidem aetate eo res devenit, ut Virorum doctorum ludia exercere, ut e lectitari prope desitum sit. Quod immerito ei poetae accidisse nemo erit qui neget, qui quidem Selitentiarum pondus, Sermoni antiqui majestatem atque gravitatem, imaginum vero ubertaten atque jucunditatem, digressionuin etiam dulcedinem degustaverit. Testes ex superioribus iterarum alitiquarum existimatoribus sunt muIii, ex recentioribus autein clarissiinus Me lius, qui ita hujus poetae Ieporibus captus atque deIenitus sui ut studium ejus vertendi per inagitam vitae partem assiduum comitem retinuerit. Unde autem iiihilo linus actum sit, ut adeo in situ atque oblivione jaceret, Iongum estileque hujus loci exponere hoc autem animadvertere videor jam laetiorem aetatem Lucreti exoriri coepisse virorumque doctorum oculos eum maxime magis tu illum converti. Quae res hunc imprimis ructum tulit, ut jam de codicibus, quibus T. Lucretii poeina SServatum est, multo verius judicandi nobis potestas sit muItoque prudentior delectus eoruin habendus, quani a prioribus editoribus actum esse Videmus. Atque hoc inpriini Joh. Nicolaus advigius praestitit, qui programmate academico ' codices, quo quident accuratius iovimus, ii censurat Vocavit exque iis imprimis duo Lugduneiises ab avercampi collatos ita plurimi faciendos esse docuit, ut reliquorum varietatein imiem nullius pretii esse existimare deberemus. Quam rem quum etiali mos Verissimam esse putareinus, aliquot locos tractando. delegimus, ubi sive
10쪽
propier minus recie litellectani senientiarum progressionein Sive propter auctoritatem
receniissinio cuique codici salso tributain, inmerito optimorunt illorum codicum lectio ab editoribus ejecta esse videatur. Illo autet meliores codices quum idem advigius docuerit in apertissimis etiain vitiis coiispirare, ut ex uno eoque ipso corrupto exemplari archetypo illos descriptos esse appareat, seri non potest, quin etiam multa
conjectura emendanda relinquantur, quare ne nos quidem a conjectura plane tempera
Occupatur poeta inde a versu 17 libri I. in eo, ut demonstret, nihil in rerum natura penitus interire, Sed omnia Quatura tantur in particulas suas prima h. e. in atomos dissolvi Cujus rei cum alia tum hoc affert argumentum, si res, quae viderentur,
penitus perirent, unde OVRe re OriRutur, Ou posse cogitari animalium enim tum sobolei tun ipsu in incrementum, aquarum e mari atque fluminibus vaporantium supplemenia, Siderum deliique succrescentei luceni non posse aliunde enasci atque ex part
culis earum ipsarum rerum, quae periisse videantur Quod ita dicit a versu 2 25:
Praeterea, quaecunque Vetustate Rinovet aetas, Si penitus terimit, Consumens materiem omnem,
Unde animale genus generatim in lumina vitae Reducit Venus; et reductum daedala tellus Unde alit atque auget, generatim pabula praebens Unde mars insenui fonte externaque longe Flumina suppeditani inde aether sidera pascit
Ita hic locus scribendus est cum codibus melioribus, ita etiam interpungendus. Editores autem recentiores praeeunte Wakefiet di quum, quid diceretur, non satis perpenderelit, pro externa ex codice aliquo ejus generis, quod advigius nullius omnino momenti esse docuit, receperunt aeterna et post mare inciderunt. Quum enim sumeditant intransitive dictum putarent, mare pro casu recto accipientes junxerunt: de mar eo ingenui fontes et aeterna flumina suppeditant h. e. r Meuntur, accipiunt a litam) Aeternu flumina dictum putarunt, ut Hesiodus ἀμαθι ποταμοί et Ennius perennes amnes dixisset Poterant etiam ad Lucretium ipsunt provocare, qui et ipes hanc phrasin amnes perennes V 46l ab Ennio mutuatus est et ejusd Libri versu 263 perennes latices dixit. Sed ut taceain particulam Duqe ad aeterna adjectam plane Ialiguere, hanc
mutationem ita tantum admiserunt, quod quid aeterna flumina sibi vellent, iisque ingenuos sontes opponi non cogitaruiit. Ivenui uini fontes hic nihil aliud uiit, nisi quos infra dicit VI, 614. suos fontes, h. e. in mari ipso eniti, quibus flumina aeterna'. e. procul a mari orientia recte opponuntur. Dupliciter ni in secundum Lucretium jactura aquae, quam mare tacit, compensatur, cum sontibus in ipso scaturientibus, tum fluminibus ex
trinsecus venientibus, id quod intelligitur e compluribus locis et . I, 1031. II, 591. VI, 610