장음표시 사용
12쪽
14쪽
16쪽
Ii est, Cominilitones, quum criticorum oribus ad codice manuferiptos translatum celebratur Plinianum illud ponderari portere Suffragia, non numerari ); quae tamen sententia ut per se verissima est, ita nisi recto Sanoque iudicio adhibita etiam maius detrimentum veteribus serἰptoribus et potest asserre et saepe iam attulit. Nam qui numerant codices, quorum testimoniis uti volunt, in majore numero sequendo hoc certe lucrantur, ut quam praeserant lectionem non recentissimi cuiusque librarii errore ortam sed ex antiquo sonte acceptam multorumque communi religione Ser-Vatam SSe gelant; qui autem solo pondere agunt, facile eo delabuntur, ut scriptoris ingenium suo modulo metiantur externaeque fidei parum curiosi, quod sibi maxime laeuerit, ilium quoque seripsisse censeant. Settieet hoc uno argumento pondera lectionum existimant, si qua Ieetio eicioeo de quo maXime agatur, praeter ceteras apta videatur; quod quam lubricum quamque ambiguum in tanta iudiciorum hamanorum diversitate esse Possit, et sponte patet et foedissima illa varietate eomprobatur, qua Plurimorum Scriptorum editiones ad hune usque diem inter se discrepant codicibus Vero colligendis comparandisque quicquid operae impenditur, apud Plerosque editore eo tantum spectat, ut experiantur, ecquam sorte alicubi lectionem inveniant, quae Vulgalam superare videatur, adeoVe quod Prius est, ut si quam ipsi varietatem deprehenderint, ut quovis modo Pondus addant eamque pro genuina scriptoris manu ambitiose venditent. Atque haec ratio, haec origo est eclecticismi, quem iam proximo Superiori anno hoc nomine impugnavimus, ut nihil perniciosius ad veterum librorum verbaeonstituenda afferri diceremus 3 neque ea re multo me1ior ejus causa redditur, quod si qui se elegantiores videri volunt, vetustate aliqua insignes lectiones quas potissimum sequantur Iigunt, quasi aut maculae, quae semel loco alicui inhaeserunt, temporis diuturnitate eluantur, aut illa mendorum genera, quae eriticos maxime exercent, solius medii aevi in selliae nec multo magis ipsius antiquitatis librariis e diorthotarum quorundam, ut sibi videbantur, malae sedu1itati debeantur, quorum opera e Vetustissimorum qui ad nos pervenerunt codicum aetatem, si a Pauei discesseris,
aliquot saeculis praecedit ) Etesibrariorum quanta et optimis tempori-1 Quamvis enim verba non constent, sententia sine dubio ex illa Plinii epistola
II, 2 petita est, ubi queritur, quod in Senatu sententiae numerentur non PonderentuFψer Senec. de hener. IV. 2 et Epist. 29 ut aestimes iudieia, non numeres. - 2 Cl. Fritaescti ad Aristoph. Thesmopli. p. xvi et aere eqυεdem risi et ros hae ridebo Liιolosos nostros, qui in odieum Ieetionibus tantum non tibique de librariis eositan vel somnian potius. hos nos triet stilo adoriuntur. his stuporem, fraudem, Μαιitiam, et quae non l.
17쪽
bus incitria silerit, utim aliundo G tum hac Martialis admonitione constat: Si qua videbuntur hartis tibi, uector, tu istis
Sive obscura nimis sive latina Parum, Non meus est errors nocuit librarius illis, Dum Properat ersus tinnumerare tibi ε); quorum etsi qui menda tollerent data opera constituebantur ), tamen ios quoque haud raro negligentius rem suam gessisse disertis Veterum quereli8 discimus β); eruditorum autem, qui probatissimorum scriptorum exemplaria sibi reeensenda sumebant, quam anceps meritum fuerit, jam in superiore disputatione pluribus exseeuti sumus 3 qui quum hoc sere solum perae Suae propoSitum haberent, ut veterum scripta ab aequalibus commode les e-rentur, lectionem non religione aliqua sed suo tantum intellectu regebant,
ipsaque gloSSemata quae dicuntur, tantum abest iit, quae etiam nunc multorum opinio est, solis marginibus adscripta per errorem demum ae Oufusionem in verborum ordinem irrepserint, ut dubitari nequeat quin multa eorum Sive perSpicuitatis augendae ausa sive prurit aliquo mutandi ipsorumque editorum quasi virium experiendarum eausa a scientibus et Volentibus genuinae Scripturae Substituta sint. Neve hae ex iispicione quadam et
Specie Veri potius quam ortis indiciis ontra vetustissimorum librorum fidem disputari censeatis, opportune praesto est insignissimum odicis rescripti Dagmentum, ei ius, ut ipsius inventoris Angeli Maii verbis itamur ), tam ulchra est seriptiara tantamque sapit utiquitatem, ut nulli ex tot praestantissimis ab illo editis alligraphiae eteris speciminiabus cedat, Iuvenalis Satirae XIV finem et XV principium continens, quod
nemo lacu infra quartum adeove tertium P. Chr. n. saeculum deprimat idem tamen in exiguo versuum numero tam manifesta menda exhibet, ut jam tum poetae exemplaria insigniter corrupta exstitisse intelligamus. Mittimus ridiculum lapsum Sat. V. 24 si aliquis memorito nondum ebrius, Pro merito, quanquam vel illic haud scimus an vetus illographia lateat, quae alio merito, alios memorat scripsisse prodat; sed etiam insignior error est deinceps V. rarde corcyrae temeeram deduxerat urna Pro aemetum duxerat, metro misere Iaeerato, sin et hoc librarii culpae tribuatur, certam interpolatoris notatu gerit v. 27: nos miranda quidem sed nuper consule Muco,
ruam mi lectionem sequimur pro unio, qui a II ἐπωνυμος suil Sunectum coiisulem habebimus quem ipsum illo nomine ante a I27 non
erimina evrobrant .... quaeeunque ero Ieeliones doetrinam Pati II majorem redolent, ne eertum in eis onsilium, non fortunae temeritatem agnoseas, eas ta ieetiones in omnibus seriytoribus non a librariis, sed a grammatieis sis antiquis sive reeentibus Profeetas esse quovis ignore eontenderim te . - Cie. u. D. II l. xi de latinis vero, quo me ertam neseio; ita mendose et Seribuntur et veneunt; et Dio Chrysost.
or. XXI, p. 272. - 4 Epigr. II, 8. - Cic. ad Att. XIII. 23. 2 sunt enim feeta,
18쪽
novimus ), causa autem corruptelae apparet in Synaeresi, quam qui non intellexisset, pro uni nomen disyllabum quaesivit eodem modo, quo Sat. I. M plurimi odieos ludium in ludum et Sat. m. in deesset in desit eiusdem licentiae ignorantia mutatum osserunt. Neque inter ipsos illius aetatis eruditos magis quam inter nostros de uini lectione convenisse, praeter alia arietatum vestigia, quae editi quum aliorum poetarum )tum Juvenalis interpretes exhibent ψ), in ipsa palimpsest margine doeet notabile scholion ad Sat. V. 5, ubi quum eodex itidem singulariter o
ruptam lectionem praeserat rdimidi magicae resonant ubi Memnona chordae, non fortuito scriptum esse Memnoria pro Memnone vetus annotatio fitenditi quidam dimidium non dimidio lectunt ad Memnona referentes. Qiiorsum autem hae omnia disputavimus, Commilitones ornatissimi Nempe ut ipsius Iuvenalis interpretationi, quam inter alia plurima industriae vestrae subsidia in proximam aestatem destinavinius, Ita proluderemus, ut si qui Vestrum illa nostra opera uti vellent, hi statim a limine incorruptis judiciis ad codicum lectiones existimandas accederent, neque aut numero aut Vetustate aut aliqua probabilitatis specie praeter internam singulorum 1ibrorum praestantiam ad decernendum uterentur, quibus Iectionibus in ambigua monumentorum fide majus pondus graviorque auctoritas tribui debeat. Neque enim ullum codicem exstare videtis, qui corruptelae aetatem antecedat, neque in tanta hujus antiquitate certum est Norem
codicum numerum ex ineΙiore recensione prodiisse immo quo SpeciosiuSsivo ad intelligendi facultatem sive ad scripturae elegantiam exemplar aliquod videbatur, eo plures illud sequi consentaneum erat, etiam Si alia exStarent, quae maiore eum diligentia aut religione ipsam scriptoris manum repraesentarent λ); eademque res recentioribus editoribus haud raro fraudi fuit, ut etiam si qui ponderare suffragia quam numerare mallent, Sin Iarum Iectionum probabilitate decepti eos testes sequerentur quos si non
8 IIui enim anno uncum consulem suffectum vindicat labula honestae missionis edita in Memori dellam Aeeademia di Torino T. XXXIX, p. - 14 et illustrata a Cardinali in Alii deII Aeead Romana 'Areheol. T. VI, p. 23 sqq. sed neque a sun et anni notam petere Iuvenalem eonsentaneum erat, neque hune ipsum redibile est ad illum usque annum vitam duxisse et Franehe de Iuven vita .ra 3 et G. E. Weberi interpe german. p. 230. - Cf. Lecti Persian spee. I, p. 26 sqq. - 0 CL SehoI. ad Sat. VI 238 hie uersieulus in quibusdam odieibus non est. Idem post v 348 et 614 complures versus addit, quorum posteriores tres a Probo referri alti
semper aquam Portes rimosa ad dolia, semper istud onus tibeas ipsis manantibus urnis,
quod rabidus nostro Phalaria de res dedisti, similiterque a v. 631 duos versieulos sequi annotat, qua in alias non sint, apud nos sunt; porro ad VIII 16 varietatem qua nostri odiees diversi abeunt, Lateranus sive απια- sippus, jam novit, et ad X. 9 ipse inter duas lectiones ambiguus haeret si inlae a, Μονα, si 'aeta, Peretissa ab eo qu3 inso item ad xl I. 73 ati intrabile qui triginta fetus habuit, aut miserabile, quod miseratus sit Phrygibus denique XVI. 23 ad inulino orde annotat, quod nostrorum quoque odieum plurimi exhibent: in alio Mutinensis. - 1 Splendidissimos eodiees haud raro mendosissimos fuisse. qui a servis seribebantur nullius Oetrinae Praeterquam alligraphiae peritis, ipse Husan nota l. e. l. xxx ν cf. Hauthal ad Persium p. 456.
19쪽
carptim sed iniversae spectassent. sontesque eorum et assinitates strenue Persecuti essent, tot aliis locis eorruptos et fallaces invenissent, ut ne ibi quidem, rubi per se tolerabiles lectiones praeberent, contra aliorum auctoritatem fide dignos habuissent Sio ut hoe utamur. in prina Satira Ru- pertius recte sprevit Iectiones V. M premat, V. 74 aliquid, V. 106 fus, v. 13 ni iugere ira feret , IM ehatur si erum, S animante tuba; ex eisdem tamen eodicibus, quos hoc ipso judicio deteriores declaravit, Codri pro Cordi et v. I34 caules pro aulis, Meinrichius vero, Muin caulis retinet, 'remat et seret in ordinem recepit; nec minor in sequentibus inconstantia apparet, ut Sat. II, ubi ne Acbaintrius quidem,
quum i Caecu externae Speeiei sectator, nedum nostrates V. M prurisiue
aut Cocytou aut v I 39 ινι corpore aut v 14 Paulisque recipere sustinuerunt, nec tamen melioribus auctoribus nituntur doctiones in-υenias pro inυeuies, v. 36 Lauronia pro Laronia, , M ad quem pro atque ita V. 44 Matini ires Mantinia, in Labulla tro Fabulla, v. 97 galbana pro salbina, I40 orientur a Rupertio, partimque etiam Webero utroque probatae. Immo quanto manifestiora in posterioribus libris interpoIationis argumenta exstant, io admirabilius passim editorum iudicium occurrit, qui quos libros in gravissimis exemplis fidos tutosque duces invenerunt, eosdem alibi Iovissimis de causis adversariis poSiserunt, dumque ad ipsa poetae verba redire mihi videntur eam 1ectionis sormam exhibent, quam ne librarium quidem ultun pro sua agnoturum esSe OnStet. Quae quum ita sint, vel ejus ratio Praestare videatur qui alioquin dicino potest quam miro et perverso audicio iterumque loetae dictionem
n. 1335 edito fere soli odieum numero obtemperans ea certe OnStantia usus est ut illius recensionis, quam plurimos librario secuto QSSe certum est. imaginem sere plenam et fideleni proponeret eandem tamen recensiouem quo minus meliorem habeamus, id ipsum prohibet, in quo ceterorum editorum inconstantiam reprehendimus, nimirum quod haec recensio, Si undequaque spectetur, tantis eorruptelae signis calet, ut quam ne in iis quidem locis tuto audiri diximus, iam integram Sequendo Summam
poetae injuriam allaturi simus Neque illud eam tueri potest quod ex octoginta irciter eodicibus, riui Iuvenalis Satiras continent, Septuaginta amplius illius vestigia reserunt si quidem palimpsest illo reperto, quod
in Plerisque rebus cum illa recensione concinit, trima eius radices ad tertxum usque Saeculum pertinere compertum est; quod si ne hujus quidem vetustatem obstitisse vidimus quo minus paucos intra versus foedissima vel negligentiae vel interpolationis vitia contraheret, in reliquorum existimatione hoc solum sectar possumus, it quotquot insigni aliqua corruptela communem sontem arguant, quamvis multos Pro una familia numeremus, hisque vel ceteris in locis, rubicunqiur ab aliis discrepant, mos praeseramus, qui quamvis exigui et rari tamen illis mendis careatit, eoque argumento melioris recensionis inuetoritatem Vindicent Atque hoc est, rivo omnis nostra disputatio tetendit, ut ita demum recte ponderari suffragia intelligeretis, ibi iudicium a singulorum locorum ambiguitate ad integrorum codicum virtutes conversum, si quos certis lateque patentibus aliorum
20쪽
eomiptelis feliciter restitisse deprehenderit, eosdem etiam alibi potiores
habeat eoque pacto firma fundamenta nanciscatur, quibu usum Plera SqHelectionum arietates, quae editores diversos rapuerunt, facillimo negotio
dirimat δ); ne tamen simulam iudieandi posuisse eontenti in ipso judieio
exercendo Solos relinquamus, quicquid vel spatii vel temporis huic praefationi suppetit, ita collocabimus ut deteriori reeensiona Vestigia etiam ultra palimpsest illius fines persequamur, ertisque ejus notis constitutis illud utique essiciamus, ut quihus maxime odieibus editionibusque obtem- Perandum, quorum lectionibus ne in blandissima quidem specie temere
utendum sit, Strictim et universe significemus. Primum igitur ut re vera duas olim reeensiones exstitisse intelligatis, quarum discrimen non fortuitis librariorum erroribus, sed voluntati et consilio tribui oporteat, missis quaecunque ad solemnes codicum confusioneSpertinent, ex maxima arietatum copia eas subjecimus, quae quum nisi scienti ac volenti excidere vix potuerint, eaedem tamen tot codices onsentientes habent, ut in plerisque unum vetustissimum arehe Pon reserant id ipsum autem exemplar, cujus quae lectiones fuisse videantur 1iter X notavimus, quantum a Pithoeanis, quas ut vulgatas liter Winsignivimus, recesserit, brevis comparatio dubitare non patietur Sat. I. si
aulam IV festinata, X destinata 147 V Cattis X Getis V si et VI 26 et 307, quos V mittit, X retinoi ibidem VI. 329 V jam
dormit, X dormitat. 474 V est pretium curae, X est operae pretium; MV raefectura domus, X profectura domo; 430 V disponit, X Omponit 537 V adureo, X eadueeo; 585 V dabunt Phryx augur et Indus, feret Phryx augur et inde, M Visa a X torva VII. B V nullus in umbra, X nullus in area si V moesta, X sana nullo quippe modo, X namque oblita modi; IM V quantum licet, X quantum petet et, is V Idimus eloquio, X tit redeant eteres; IM V diversae forte, diversa parte VIII. 7, quem V retinet, Momittit; 403 stemmate X sam quine ueunt, X trahunt rei in X resums 3 V Numitor, A utor 133 V ponas, X pingas 147 V Lateranus, tamasippus imV principe mimus X principe natus 203 V raelem, X frontem 225 eantu X saltu 239 V monte Myente in V pube, X plebe; IX VBrutti praestabat alidi tibi fascia uisei, X praestabat ealidi cireumιita
12 Gravissimam omnis seriptori reeensendi Iegem satis pro his angustiis declarasse nobis videmue si quis lamen plura postulet Iegat aeutissimi hominis quem honoris causa nominamus, advigii praefationem ad Ciceronis de finibus libros, unde haee
tantum ex P. LI gustandi causa excerpllimus usum eo dieum, di par erat, omnem retuli ad unius arehely i seripturam inveniendam, quum nostrorum odierem testimonia in e re exquirenda ponderarem a lese, quam eorum oris eosnatioque daba . . . . atque ei mlio reliquando philolosi omnes intellisant et teneant Liberabimur enim et Perversae quorundam superstitione, a quibus unus eodex deseribendo multiplieatus, quamvis multis Ioel eum etiam inseia deserere eosantur, tamen alibi retissimis attonibris praeferirer, et inani illo eo eeturarum Iusta ex apieibus unius alteriusve eodiei diaeta in sine Itaeeterorum aue eosnationis rara. Itaque in odietam dissensia triusque familiae eomparationem Dei, mori insuιorum odieram te.