De usu atque natura Infinitivi histrici apud Latinos [microform] : commentatio grammatica

31쪽

se ammtiationem primariam a nullo verbo finito aptam porriso ossicit. Uruus cujusquo tamen actionis auctor requiritur, ut, de quo praedicentur singula, domitum habeamus Casus igitur ominativus ad Infinitivum propterea ae--cedit, mod ut inclusiuitivo sotii per se Valet actio, ita hoc casu nuda rei ali eius substantia, onmi relationis expera, inducitur. Susiicit igitur, ut, quid agatur, lex ad quem actio reseratur, possimus intelligere. Neque in hac jungendi ration anomalia deprehonditur. Praedicandi natura Inlinilavo relicta est, qui

alium casum Objectivum non poterat adsciscere, utim ipse Quouom quamdam objectivam prae se ferrat. Quodsi ad Infinitivum Accusativus casus accessinit verbum adest ansuum, animi, studii e desiderii, -d pendeant casus illo et Infinitivus, ita ut constructi Acc. c. Infin semper primariam enuntiationem efficiat, qua ah alio verbo init apta est. DUhi enim, ut severbis utarier ardi conditionis alicujus cogitatio vel doctaratio signi-rificanda Est conditionis Vocabuluaesti Per InfinitiVum, ejus utem rei nomen, iscujus est conditio, per Accusativum indicatur. At vero Infinitivi historici, cui nominativus absolatus additur, plane contraria est ratio rioni auiamus scriptoris ubi rerum praeteritarum speciem denuo in animum indvisit,

i media rerum turba ita movetur et assicitur, ut ea autum, quae aguntur, at eum, qui agit, attondere M CognQSCere possit. Qua in oculos incurrunt et pras ceteris magnitudin suae olimVitate sensus Ilicii t haec praecipuo curat, reliquas res, quae actionem rimariam quasi circumsistunt, qualia sunt tomporis et loci, causae et essestus momenta, prorsus negligens. in sensus

videtur talibaum ad Ruddim instit. II,4 227. ubi de infinito si sonstaloquitur, quo scriptorem 'mmoveri et quasi abripi dicit, quemque dosnuo verbi tempore declarare non possit. Nuid . S igitur consentaneum ess sem' A. G. Gemhard. commentatio grammatica de natum et usu Accus. o. Infinit. Vimariae. IMI Cae Praeterea Ruddimam. Om. Π, p. 236. et 223. et με-

32쪽

tontiae, quam ut ponatummodus rem univctras munilans ne quicqtum paea ter ipsam ructionem significiuis In eandem scinentiam discedit, Aug.

Non alienum Ea nostra iudicamus unum ex Iocis illis, quos supra consuri vimus, alio excribere , Loeus egregius est apud Sestiuum c. 5 in Catarum Jhcios totius negotia varia, incerta, foeda atquct miserabilis dispora a suis ,,pare cedere ulli insequi neque signa negu ordinos observare; ibi quem,quo sericulum Ceperat, ibi resistere ac Propulsam arma tela, AEqui viri, Aliostas, cives Permixti nihil consilio neque imperio agi; fors omnia regere.,Jtaquo unum diei processerat, quum etiamtum eventus in incerto orat . Qua qui diligenti animo perlegsrit, nisu omni venustatis atquo elegantias sensu orbatus est, tam vehementi animi motu Criptorom concussum ess intelligo ut Ertam tD definitam sententia rationem inplicar Et in re sua singulatim describenda et depingenda latius divagari et minutissimas imagines particulas recenser non potuerit. Vividissima status turbati est pictura, AEu- . lusi singulae partes primo obtutu in sensus cadunt. In ipsa aci versari Et, quoquo dirigimus aciem oculorum, Pugnanis a fugientes, o quo quisqvs agendi statu reperiatur, Primo adspectu animadWertero nobis videmur. Pugnas vero Et fuga rationem non per singula spatia ac momenta scriptor Persequi- tur, sed totam rem deIineavit et Per σκιαγραφίαν quandam adumbravit. Quemadmodum qui egregiam quandam rei imaginem contemplantu' quid pra omnibus sit vis jucundum et notatu dignum, quidve formas pulchritu- aens et artificiosa artium Composition sensus alliciat et In se ConVertat, specis prima illico reperiunt ubi vero satis contemplati et admirati unt, tum demum totius imaginis speciem et ideam in animum suscipiunt ita ra- um illustrium et insolitarum magnitudo, assectuum et cupiditatum vehementia ac vigor rapido orationis numine legentium animos secum abducit neque

33쪽

.unte inulascein rami quam scriptor Ieat ri est tranquilliori animi mox ad res minoris mo-nti transitum seceris. Quo lubemor igitur narrandi copia, quo .major et C in1uIφtior rerum, quae aguntur, et eorum, qui agunt et adsunt, a tume , quo grariori verbin um undere insurgit loratio, quo purius et suavius temperantur dicendi colores eo alacrior Et pulchrior efficitur rerum species, eo inementius assiciuntur legentium animi, eoqua lubentius in ima- vine eontemplanda vultum defigimus.

., Eademta causa Infinitivi histor usus magis os commendandus ad fas res descoben a, quae oculis Ierumquo et auditu Percipiuntur, velut pugna tuter hostes, oppugnatio astrorum, Perturbatio fugientium, plebi motus ac furor, furibundi rabies Et ira, Caedes ac rapinae, quam ad affectuum et cupiaditatum, animi et ingenii habitus ac naturae description Ena, quoniam aliorum mentis statum et animi sensa cognoscere Per se res est dissicillimi negotii. Itaquo nobis quoquo acquiescendum putamus in mhrii, quohum lis erat, do vi atquo natura hujus Infinitivi sent nita D, quam rovissimis verbis ita comprehctndimus , te umκrtentabar m nur dein artherigen ii SessiNostii

Parum cogitat autem at acuto vim huius constructionis indicavit cha

' I. c. P. 28 sqq. '' I. c. p. o.

34쪽

miseete nutΦ lanige medietu, sonter Mid ire, bal bas, immee miebee; tmsi in ius volninimi nequi hoc exemplo iiddito Sall. Iug. 2. Poram probari qum nram aliis et quidom Dirimis Iocis o in t sententia, quam pro virili paria

Sitno vero hic Infinitivus, quem historietina vocari est, narratoris cum G. F. Grotelandio nuncupandus, in cum Prahmio e schil de de librae sche et betabe, an cum Μοhrio her hae ueteri stren be, an cum fretogio ad Caes. d. g. II, 8I. νε phas bi sive ob re uias disti is o e , an malis adumbratisi nomine appellare, nobi s quidem vide ur essΘ perinde, dummodo ejus usum

'tque naturam recta cognoviss contigerit. ,