장음표시 사용
111쪽
etiam avo satis praeter Tydeum et Menandrean, qui Messita an abiro iuberent hi fori se, Tydeuaeli Menander, aper inerepantes ut est apud X in oratem, Phlloeses, puppe summus illo die dux,
I. In oratione, quam Alcibiadem coram exemita habuisse tradit Comelius, eadem quae Diodorus Iegisse videtur vesti a. t. quae a P. essesin ad Diod. Sie xin, Io in hans rem annotantur, ius haec est opinio: ,Quod Palmerius ex The pompo hae Diodorum excerpsisse opinatur, id a vero non abludit. Nec erat lamen, cur eius fidem verneret, num et quae Xenophon et qua e Diodores adserimi, ab Meibiade quidni dicta censeamus Non enim Pugnant Cornelius Nepos in Me. e. Musimilia ex eodem Theopompo memoravit. - elehae dis lavit vi doetissimus. Etenim Xenophon non aliter quidem, ut is Bosius, sed paullo Mevius de his rebus exponit, tu illud de re usThraciae, quorum gloriabundus auxilium Meibiades Pollicitus est, plane omittat. Attamen nihil habet oratio, qualem egimus apud Comesium, quod a
Fero Aoneat, neque mirifice congoat mori araeibiadis, vanissimi hominis atque omnem modum modestiae saepenumero Iongissime transgressi. Non unmeritis otiae hae ex Theopompo Cornelius -- sumpsit. Quod autem adilou id etsi vere diarum m eis animadvertebat, in eo, ut iam supra signuficavimus Cap. I), an fallitu Nepos aut fallit.
Nam etiamsi Icibiades hie non possicitus effiet, quae Pra stare non posset, sed Seuthen deducere Vere potuisset, me lum quidem ei debuit Philaessa
112쪽
credere. Nam Iam semes antea Athenienses seseu Ierat, quum in Samo Tissapherne abutens maria montesque lollicitus esset CL hue Ble καὶ περ Hων μεγάλ- ταῖν αυτου δυναρον παρατι Τισσαφέρνει - υπισχνειτο ν υν τάδε -ιστα--μπῶν 'Aueιβιάδης, ιυς ισσαφέρνης αυτλυπεδέξατο, i ιην, ως ἄν τι - αυτου λείπηται, λώθηναίοις πιστευτὶ, μὴ ἀπορήσειν αυτους τροφῆς, Ουν ήνυθὶ τελευτῶπα την αυτου στρωμνην ἐωρο
Eliseeurate intelligamus, Nepotem Verbis cap. IX penatis in Thraciam se supra Proponti matbdidit non dissentire a ceteris scriptoribus, qui
hanc rem narrant, de significatione praepositionis supra, ubi ad locum spectet, erit videndum. Bene enim caVendum est, ne, quomodo nos in rebus geosFaphicis notionibus supra et infra utimur, ita iis etiam veteres usos esse opinemur. Nos enim, quibus Orbis terrarum imago ob oculos versatur, quae septemptrionem Versus a terra aliqua sita sunt, supra, quae meridiem Versus, infra iacere dicimus. Non ita Romani. Hi enim neque septemptrionem neque meridiem tum quidem curantes, terram aliquam supra alteram iacere dicunt, si per hane alteram proficiscendum est, ut in illam perveniamus;
infra iacere, si s ipsam proficiscendum est in alteram perventuris. Omnia igitur in loco posita sunt, inde proficiscimur. InteIligis igitur, riuum
113쪽
OP. XL Chersonem in re, Propontidem Pergeret, non esse septemptrionem versim a Propontide Pro erum, sed istans Propontidem. Et si egregii consens eum Plataeeho, mi in Bithyniam eum abiisse radit. Nam hi quoque Thraees habitabant, quod tum ex eodem PIstarcho discimus e. XXXVII. - των ἐκεῖ Bilhrniam dieit Θρακων spoliatum em esse tradente, tum e Xenoph. Hist. Gr. I, I, 2. Cf. etiam Nesax p. 2. II. Eadem VI V. supra reperimus Dat re it Cala--, quae seris avra Citieiam Meet oportebat enim Datamem, ut in Cataoniam veniret, Ciliciae fines transgressi, id quod diserte eiusdem eap. g. 4 narratur Graeci eadem potestate suum etia adhibent. AEL Herod. IV, M.
Phamabis iussu Alcibiadem interfectum esse omnes harum rerum scriptores consentiunt. Quibus autem ausis motus id secerit varium est duaeque de ea re serentur sententiae eaeque diversissimae, ita ut, quamquam messelingio ad Diod Sie. XIV. lavera altera non tes sed posse coalessere utraque in unam Idesur, altera tamen probanda, altera plane reiicienda sit. Proficiscimur ab iis, quae Cornelius noster de hac re refert. Apud eum igitur cap. IXe X hae habemus: Ieibiadem id molitum esse, ut impetrata a Pham ago venia, ad Artaxerxem, regem Persarum, iter susciperet. Cui si aperuisset, a Creo Batre, Lacedaemoniis adiuvantibus, clam ei
114쪽
sa PARS POSTERIOR. bellum parari, non dubitabat, quin amicum illum
sibi adivngeret eoque adiutus patriam a Lacedaem niorem imperio liberaret. Eodem autem tempore PhamabaEo per Lysandrum renuntiatum est, quidquid Lacedaemoniis cum Artaxerxe esset, irritum sore, nisi meibiades aut vivus aut mortuus traditus esset. Quibus minis eo perductus est Phamabazus, ut confestim milleres, qui Meibiadem interficerent.
mam tradit, alteram ex is 'oto scriptore, fortasse ex Theopompo, depromptam eam me omnino eum iis, quae Omelius reseri, conspruentem, alteram,
ut ipse dicit, ex Ephoro petitam et a priore paullo diVersam. Quarum prior, ut ipsis Diodori verbis utar, sic se habet: Πραττομένων δὲ τουτων Φαγα- βαρος αρείου του βασιλέως σατραπης i. e. satraPR Dario actus 'Aueφιαδην τον Ἀθηναιον συλλαβωνανειλε, a αρίσασθαι βουλομενος Αακεδαιμο νίοις. Hic breviter perstringit, quae uberius et copiosius a Nepote exposita sunt. Neque Plutarchus me. e. XXXIX non facit eum utroque scriptore, Lacedaemoniorem machinationibus omnia tribuens, ut aene ibi persuadeas, ex uno quasi sente triumviros illos hausisse eoque Theopompo At quae de eadem re Ephoras tradiderat lib. XVu hue sereredeunt Alcibiades, quum intellexisset, quid Cyrus
minor contra Λrtaxerxem ratrem moliretur, nate ut rem aperiret, veniam Susa profieiscendi a Phamnabazo satrapa petiit. Qui quum denegasset et sibimet ipsi tantae rei indicium arrogatum statim misisset, qui de Cyri proditione regem certiorem facerent, Paphlagoniae matrapam Alcibiades indire
115쪽
instituit, sed in via ipsa a Pham aEo, verente, ne vero de his rex a is graviter sibi irasceretur, interseelus est. Cf. Baehr. ad mutare, Me p. 260. . Quae hie Ephorus tradit, quam insulsa sint et ineredibilia, miror neminemdum virorum doetorum vidisse. Cur enim, secundum Ephorum, Pharnabagus meibiadem interfecit Quod remm timeret.
Quem eue timuit An, quod fieri posset ut rex audiret, Alcibiadem rem prius seivisse, Pharan. hagum demum ab Alcibiade aecepisse Sed nescio an non magis ridicula causa possit excogitari, eur Meibiades occisus sit. Nam etiamsi id rex om- perisset, quid tum Primus tamen renuntiara PharnabaZus, cuius legati mullo ante mortem Aleibiadis Susis advenerant. Etiamsi vero rex scisset, Meibiadem primum Cyri conatum aperuisse Pharnabaχο, lamen ne succensere quidem ullo modo Pharnabaχo poterat, qui summam fidem praestitisset. Ob lan-lesam causam nemo solet intersci Aecedit quod vix credi potest, Icibiadem, rari iugenii prudentiaeque in aris Virum, tam imprudenter egisse, ut, quum speraret ore, ut maximus sibi ructus ex itinere ad regem Persarum instituendo redundaret, quo consilio iter suscepturus esset, temere cum Pharin
Restat igitur, ut vera sit altera sententia Diodori, istarchi, Cornelii, qui Pharnabamm, ut
Lacedaemoniis malifiearetur, aedis auctorem Ree mes. Quod, ut accuratius intelligamus, quo circulo res Persarum Lacedaemoniorumque eo tempore On-iunetae fuerint, paucis erit Persequendum. Quamquam bello Peloponnesiaco plura inter Persas a-
116쪽
loo PARS POSTERIOR.cedaemoniollque foedere erant leta, quae ad mi quoque Darii rem pertinebant et Thue. IM IB. In rege tamen defunet helloque finito, omnsarea ita eant ommutatae, ut de vera inter utrumque populum societate cogitari non amptiua posset.
Ut enim tempore belli Peloponnesiae Persae illud
potissimum egerant, ut instigantes semper, diuis tes modo, modo deficientes, prout condueere videretur, utriusque partis Vires infringerent, suaque societat nihil magis exoptandum esse utrique -- suade-t ita iam res ad Lacedaemonios rediit, ut, quum maxima aemulatio inter Artaxerxem regem Cyrumque fratrem satrapasque orta esset, et ui Laeones faverent, is eteris videretur fore superior atque Potentior, omnes eorum amicitiam societatemque peterent optime haec Iaxa quidem, amisitis tamen inter regem et Lacedaemonio hoc modo a Cornelio significatur: quae regi cum Lacedaemoniis essent. -- Pham aEus autem, utpote qui et socer egis et summo eius partibus studio deditus esset, nihil magis poterat extimesedire, quam ne Lacedaemonii, voti compotes non facti, a ae et rege Persarum abalienarentur ad Cyrumque et eius asseelam Tissaphernem plane deficerent. Unde non
dubitavit Meibiadem interimere. Ephori autem sententia, vel si illud non urg mus, quod ex ea non appareat causa satis mappan, ob quam Mediadem Pharnabama trucidaverit, eum altera conciliari nullo modo potest. Ephorus enim tradit, Phaen aEum ab Alcibiade ognovisse non modo Cyri apparatum, verum etiam quid sentirent Lacone. Cyrum indiuturi AP si hoc a civisset
117쪽
Uiuum amia, non sun ira Diue moniis, ut aperiis iam hostibus esset g ineatim. - autem Phaen ham sperare etia-um potera illo tem re, ore ut Laeedaemonii, Alcibiade Inlaesecto, a rem partibus starent, ea Pros tu malamna sitit eausa oeeudendi Meibiadis. Quiunt enim principatus Graeeiae Atheniensibus deviciis adli cedaemonius ileainslatus esset, is ex duobum usi s victo clam ride is esse reportaturus, q- Laeedae noni adiuvissent me Igitur spe Delua Loinlinem de medio sustulit Pharnabama, ima Lysander id , hac ipsa conditione Laeedaemoniorum moliri videtur .mala ι-en fide, promisisse, a prius Alcibiades interseetus .esset. Cetera, quae de caede Alcibia opud Come-vum leguntur, utut eum mino ei testimonio apud Diod. Sie. I. I. inveniunt itioni ase tamen i donis ex Ephoro esse deprompta, o Rin haec ipsa,
quae reseriantur de eausa aedis. Quem enim aemel in hac re enarranda seeutus est eo relicto a subito alium Ruetorem, quem sequeretur, elegisset, admodum id mirabile esset. Atque bene cogitari potest
Theopompum, si illud excipis, quod de causa caedis dissentiat, in reliquis rebus omnibus, quae ad mortem Meibiadis attinent, cum Ephoro consensime.
Si igitur piso Corneliust b,Itaque Pharna-hama misit --thren et Bagaeum ad Meibiadem interficiendum, quum ille esset in Phrygia iterque
ad regem eo araeel.-- Quorum virorum, teste
Platarino, ille quidem frater, hic avuncula erat maenabini, id quod Laeli nobis probabitur, quum Melissimis tantum et speelatae fidei viris tantam impotueri committere.
118쪽
Quod vero avunculas iste apud Plutarchum μα- γαιος, apud Cornelium audiat Bagaeua, de hac re sic sentimus. Quoniam in peretprinis nominibu saepe variatur inter similes litteras, ut . . M et , egresti eorum interpretum ratio displicet, qui Cornelium ad Plataeehi aut hunc ad illius exemplum emendaverunt. Suum ibi quisque habeat, Cornelius Bagaeus, Plutareta Μαγαῖος. Fortasse ipsi
Graeci in scribendo hoe nomine non sibi constiterunt, a quibus easdem litteras in aliis verbis on- nisas et coninintatas esse scimus, ut μεμβρας Ari
stoph. Vesp. V. 4933, quod alii βεμβρας dicebant
e βροτος, Aeol. μορτος. Nos quidem neutrum, neque Comellum, neque Plutaretium, ut non neceperit, ita non reddidisse Verum nomen PereunSum habemus, quum misisse barbara nomina a Graecis eorrumpi Merent, neque mestum Persici in hoo nomine, ut nunc est, reliquum esse videatur. Speciose Bosius Bagoam coniicit, quod nomen inter Persas usitatum aisse, multis exemplis firmavit. Codices tamen religiose sequendi atque omni euracinendum, ne, ubi erraveri scriptor, eius errorefiemendaturi, nostra eum eruditione imbuamus dicam, an vitiemus.
,,m quum ferro aggredi non auderent, noctulis' contulerunt circa easam eam, in qua quiescebat, eamque succenderunt, ut incendio eonficerent, quem manu superari posse dissidebant. Bis autem -eeu CL Diod Sic. I. I. Toυς ει -πος περιθεῖναι μων πλῆθος ' αναφθέντος ων rouo πυρος, τον Ἀ-μαδν ἐπιχειρῆσαι 1ἐν α νεσθαι, κρα μέντα δἐ πο του πυρος καὶ των εἰς αυτον ακοντιζοντων
119쪽
-ες προ αυτ- ου ἐτολμηρσαν εἰσελθεῖν, Γλακυκλ- την οἰκίαν πιρ--ες ἐνεπίμπρασαν celt. --que ad 6. ἔβαλαν κοντίοις καὶ τοξευριασιν Cetera quae hue faciunt apud eos, quos dixi, scriptores. Eompara ita momimi Inlareia et Cornelii eum Diodoro onsensum invenies, qui seriptores non ante disserant, nisi quod illi opiosius plurima e sequuntur, quae hic breviter tantum tangit. PauItidum quidem ab his ustinus dissentit V, 3 haee
reserena ,,Vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est ,-- quem equidem dissensum brevitatis studio tribuam.
Quid sit illud de hospite ex Areadia, qui n--
quam discedere voluerat, quum Rullus praeter nostram seriptor eius mentionem iniiciat, dissicile est diiud catu Attamen quin Vere rixerit, non est quod
dubitemus. Neque mariis illud Iaeel in suspieionem vocare, quod Nepote auctore, gladius ei erat subduetus, quoniam, etsi nullum alius scriptorialestimonium huic narrationi faveat, non potest inveniri, hoc de suo addiderit. Potius haec utraquere noStrae, quam iam supra de Comes in his rebus auctoritate proposuimus, opinioni documento
erit et praesidio, o Ephorum, sed Theopompum hi Nepotis esse ducem. Postremo quae fuerit illa mulier, ut de hae etiam aliquid addamus, quae iusta Alcibiadi persoL erit, de hac re non convenit inter Platarchum et Athenaeum quum ille quidem Timandram, hie autem Theodote eam nunc et Quod si Baehrius ad mutareti me. p. 261, idque merito, Hemster-
120쪽
lo PARS POSTERlOR AEAP. XI. 1 si eoinii, inham, amandrani et Dainam id mimi mitiasse an quo feminam in defendit, audatque, id quidem hierat , ut iam non miram ali, quod
via linantis vel Damasande Laidis minoris a. Corinthiae mater perhibet , ad omenam iam in Athenae eis mutaretio coniectura illa nihil pronesi.
Nam Athenaeus, id quod Baehrium fugere videtur, non Damasandrum, sed Theodoten Ioit iusta motu biadi persolvisso. Vide enIm Athen. m. p. 374 Et και τέρας δὲ δυο ταίρας ἐπιπα αει ὁ Ἀλβιαδπ, Λαμασαν - τῆς μηδος τῆς νεωτέρας μητέρα καὶ Θεοδοτ hae duo vocabula oeum transseribens Baehrius omisit), φ ῆς καὶ πιθανων ἐκηδευθη ἐν Μελίσση, κωμη τῆς Φρυγίας, ἐπιβουλευθεὶς viro Φαρναβαζου. Ex PH l o simul apparet, quomodo
fieri potuerit, ut Irim Aus atque Athenae eonsentirent. Utraque enim meretrix, et Timandra
et Theodoto, comitari peret inantem Alcibiadem Iebat quod quum non uosset illos seriptores, de eo dubitabant, utra earum mortuim Aleibiadetu
v emater ius ad Sehol Arist. Hul re p. 39. Comparare poterat vis doctissim 'Miαιστρα aliaque oeos nomina quihua Comis meretri a Mehant significare.