De Cornelii Nepotis Alcibiade quaestiones criticae et historicae [microform]

91쪽

CAP. I. raeibiades est a Pisandro destiturus 3 -mquam vitio factum est. Quilina rebus onmdrealis, quam incredibis negligentia et veri cum salsis permissime seripla sint, quae Lambinus ad hune laeum de Pisandro exposuit, intelligetur. . tuo destitutum esse Atinbiadem negavit, immo minopere diutinn. Eius enim collegaremque per Et legatione, reetiimante initio Inhrynie , sinde ipso

quoque suffragante et maxime Theramene, tandem persuasum esse populo, ut Meibiadem revocaret, et reipublicae administrandae formam commutari paleretur, quadringentis viris summae rei praepositis.

At Alcibiades demum revocatus est, quum dudum illud quadringoniorum imperium Athenienses abolevissent. De qua re statim videbimus. Ut enim ad propositum redeamus, hae dum Asietas serent, apud exercitum Sami castra habentem ii, qui populi potentiae favebant, novas viressumere coeperimi. Unde quum nuntius de mulata administrandae reipublicae forma assatus esset, laetum est, ut ingens omnium anima furor iniiceretur ei milites vix possent teneri, quominus confestim Assi nas solverent. Postquam Leon et Diomedon magistratu se abdi verant, Thrasybulas Ru Thrasylis ab exercitu, qui iam optili Atheniensis partes explere iniit, concione habita summae rei praefi-eiuntur. Deinde populiseito exertarus Alcibiades inerritatem Atheniensium restituitur et ab omni crimina-Gorie et Boena Propter res antea gestasHiberatur re Alcibiades percepta edit et summus dux elis r.

De huius oe significatione a. rem a I. I.

92쪽

76 PARS POSTERIOR. Interea dissidium oritur Athenis inter eos ipsos, qui principes factionis lune ibi florentis habebantur.

Aristocrates enim et Theramenes, imperator factus, id studebant, ut, quibus obstricti tenerentur eum optimatum fautoribus vinculis, iis se Iiberarent. Cf. Thuc Vm, o Quod consilium ut asseverentur, commodissima iis occasio oblata est, quum clade in Euboea insula accepta ii, qui paucorum imperii constituendi auctores suerant, ut a capessita Deee- Ieam ad Lacedaemonios se recepissent. Tum lotur

Theramenes, vir auctoritate prae ceteris excellens, administrandae reipublicae formam ita constituit, ut imperium maximam partem ad populum rediret. Qua

facta mulatione nihil antiquius habebat populus Atheniensis, quam iubere, in Moibiades plene in patriam restitueretur. Cf. huc. VIII, 7 ἐψηφίσαο ει

καὶ Ἀλκιμαδην καὶ χλους με αυτου κατιέναι, καὶ παρα τε ἐκεινον καὶ παρα το ἐν α - στρατοπεδον

πέμφαντες διεκελευοντο ανθαπτεσθαι τῶν πραγμάτων.

Diod. Sie XIII, 33 καὶ γαρ τον Ἀλκιβιαμὶν ουτος int Theramenes μονος συνεβουλευσε κατάγειν et e. 42 καὶ γὰρ ὁ τῆς πολιτείας ἀφηρουμενος τοτεθηραμένης - τω δήρου συνεβουλεvσε κατάγειν τὸν Ἀλκιβιάδην Cf. etiam Plutarch. Me. e. XXVII. Quibus expositis facile apparebit, quomodo ei Thrasybulus possit auctor revocandi recipiendique in patriam Alcibiadis et Theramenes dici, neque quidquam in hac re continetur, id quod arbitrari videtur essesing ad Diod. Sic. I. I. quod non

plane conmum Sit ,,Horum in imperi tanta commutatio rerum

facta est, ut Lacedaemonii, qui paulla ante victores

93쪽

cΑP. I. IIvir'erant, Perterriti pacem peterent. Victi enim erant cylinque proeliis terrestribus, tribus navalibus,

in quibus ducentas naves amiserant, quae captae in hostium venerant potestatem. - in I haec proelia breviter percurrere iuvabit, ne eorum numerum exaggerasse rideatur Cornelius.

l. Purma navalis ad Abydum commissa. In qua quum ambiguo Marte Thrasybulas et Thrasyllus eum Mindaro confligerent, Alcibiade eum VIII veLXX navibus superveniente actum est, ut plendidissimam Athenienses victoriam reportarent. CLDiodor Sie XIII, 3. 46. Xenoph. Hist. G. I, 1, 5. Plutarch. Alc. c. XXV. et S. Pum ad Cyricum lam navalis quam pedestris. Alcibiade, Theramene et Thrasybulo ducibus Mindarus atque hamabazus usi fugatique

sunt. Qua clade aecepta tantus terror Lacedaemoniorum animis iniectus est, ut illico legatos mitterent, qui de pace agerent cum Atheniensibus. CLDiod. Sic Xm 30. Xenoph. ist. Gr. I, I, II. mutareti. e. XX m. 4. Pugna terrestris ad Chalcedonem. Meibiades, Thrasyllus et Theramenes Hippocratem Laeonem, ex urbe oppugnata erumpentem, et Pharna-hamm, obsidione eam solvere cupientem, in fugam

convertunt. Cf. Diod Sie. XIV, 66. Xenoph. Dist. G. I, I I. Platareh. Alc. c. XXIX.

Sed iam omnes enumeravimus pus 'as tam te restres quam navales, neque tamen utriusque generis

plus duas effecimus, in quibus Lacedaemonii, ex quo tempore penes Alcibiadem erat imperium, victi essent vero Nepotem nostrum destituamus er-

94쪽

73 PARS POSTERIOR.roremve ei imputemus, quem non ommiserit, eas quoqiis has victoriis adiiciemus, quas de sociis L cedaemciniorum Athenienses reportaverant.

n. Proelium terrestre ad Pygelam. Thri uius Pygelenses et Milesios profligal. f. Xenoph. Hist. Gr. I, 2, 2. 6. Pugna navalis ad Methymnam Thrasyllus Syracusanos devincit. Cf. Xenoph. Hist. Ge. I, 2 B. T. Pus' ferrestris ad Abydum Pharnabaetus ab Alcibiade et Thrasyllo superatur. Cf. Xenoph. Hist. Ge. I, 2, 1.

B. Pugna terrestris ad Nisaeam Megarenses eum exigua Lacedaemoniorum Aoris ab Atheniem sibus in sugam coniiciuntur. Cf. Diodor Sie X u, N. En habes tres terrestire et unam malam mgnam, quae numerum a Nepote indie in egregie eomplent. Quem scriptorem iam apparet etiam e m. pi ndi artificem esse haud contemnendum. - . . Deducentis autem navibus, quas Lacedaemonii amis rint, supra Cap. n. p. 4 divulavimus, ad quem Iocum patiaris e reiici. f. etiam esset g. ad

Non incommodum hic Iocum esse sentio, quo his, quae de rebus ante reditum in urbem atriam ab Alaibaade gestis exposita sunt, quaestionem ad-ileiam de duobus, quibuscum rursus misen imperium communicaverit. Etenim proseucor a verbis e. - ,,totaque respublica domi belli 'ae tradita, ut unius arbitrio gereretur, et ipse postulasset, ut duo sibi ollega darentur, Thrasybulas et Adimantus, neque id negarum esset-- ceu Quae res ex The et Ompo desumpta esse videtur, id quod compa--

95쪽

cAP. I. seatione saeta eum Diodor Sie. In sis, qui eodem utitur auctore, statim intelligitur Ble enim si seripsit: αὐτον Meibiadem στρατηγον πταστροαπις -τοκρατορα καὶ κατα γῆν καὶ κατα θάλατταν, πῶσα τὰς μάμεις ἐνεχείρισαν - Εψετ ει καὶ στρατηγους ἐτέρους ἐκεινος, ους θελεν, Ἀδείμαντ- καὶ Θρασυ υuν. Ad iacem huius oci P. es--ling. hae addit: ,Pro Thrasybulo Aristocratem

ptoris verba integra sic se tabent: καὶ μετ υ υώριώροκράτης καὶ Ἀδείμαοος ὁ Λευκοφορίω - πέμ-ησαν, ο ηρημώοι κατὰ γῆν στρατηγοί. Suh- illius autem nobis hoc quid dii est scrutantibus, omnis hic, quem inter Xenophontem Diodorumque

statuunt dissensum evanescit. Xenophon enim quum

Aristocratem et Adimantum ηρημήνους κατὰ ri' στρα- τηρους dicat, nequaquam negat Thrasoulum, quemiviri supra I, ante reditum Aleibiadis una

eum hoc et Cimone ducem electum esse narravit, uerum classi esse praesectum, idque eo minus,

quod I, 3, 6 eum tanquam ho munere ungentem commemorat. Sed praeerat Thrasoulus propriae Maasia pars, non illi quidem sempe cum Aleibiade

munetae, eius lamen imperio obnoxiae Arist Malea aulem et Adimanius praesentes Semper erant

in Iasse Aleibiadis, qui, ubi res postulare et a Proelio navali ad lex ste ventum esset, mistum teterest in dueiuna iis utebatur. Quae quum i a vini, de lota re e vite sic intuendum Thrasy-l do, primum quidem per exerestrem solum . deinde autem etiam per po brari Atheniensium due electo, post editum tota respissis ad Me isdem

96쪽

uo PARS POSTERIOR.

deferretur, hoc mimus non abrogatum, sed Proro. gatum est. Praeterea qui copiis errestribus praeessent, Adimantus et Aristocrates creati sunt. Etiam Conon mansit unus ex ducibus Iassis. Si optime suum cuique sertiori datur, sua cuique et auctoritas L fides conservatur. Inter eos, qui post Alcibiadem iterum exsulem decem praetores facti sunt, duo erant ex iis, quos commemoravimus, Aristocratem dico e Cononem.

Cf. Xenophiisl Ge. I, 5, 10. Diod. Sie Xm, M. In hoc enim pro Thrasybulo Thrasyllum esse legendum iam esselingius pulchre intellexit.

QUID FUERIT, QUOD AD CYMEN ALCIBIADES COMMISERIT.

Cur meibiades in invidiam reciderit, hane eam sam Cornelius VII, 2 nobis aperit: quod a ud

me minus ex sententia rem gessisset. Cui accedunt aliae apud alios scriptores causae. Quid vero

illud uerit, quod ad Cymen Alcibiades peccaverit,

de hac re interpretes, Cornelii Diodorique narratione comparata, etiamnum dubitant. Cornelium enim, quod vere Cymen noMisael a Res eorru tus, illum accusatum esse narrare ex Diod. Sie. Xm 74 cognosci, Cymen foederatam urbem fuisse, ac proinde vi ne debuisse quidem haec nullo modo coire. Hae de re ut certius aliquid statuamus, primo Diodorum audiamus, cuius oratio eg gie cohaeret et verissima est. Quum Alcibiades Samo iam omnibus navibus solvisset, Cymen, urbem

97쪽

ditissimam, petiit, ut ea regione astata exercitum locupletaret. Quae urbs quamquam societate eum Atheniensibus iit oniuneta, cives tamen erimin

batur alienatos esse ab Atheniensibus et veII ab iis deficere li/ευδεῖς alam ει ι /ε τοῖς Κυμαίοις .Primum igitur multos aptivos ad naves abduxit;

sed quum lota urbs auxilio venisset et quum paullo post mesti etiam e cireumiectis agris convolassent, Paullisper quidem vario Marte pus 'atum est, sed postremo Athenienses coacti sunt captivis relictis ad nave refugere. Quam rem india' passus Alcibiades, arcessitis emusene gravis armaturae militibus, ante urbem aciem instruxit Cymaeosque ad pus nam Provocavit nullo autem prodeunte, agris vastatis

Mitylenen navis mit. Id sessieet agebat Alcibiades ut exercitum praeda locupletaret: nam et Athenienses tuiti erant opibus exhausti it praedae inhiare milites solent et Cyme diu ollectis abundabat divitiis Ideo et finxit Cymaeos desectionem cogitare et multos cartivos abduxit Cymaei, quibus fides sua Atheniensibus habita et optima causa et ira animos addidisset, rem gesserunt egregie et uti decebat: et ovem iniuriam graviter niti sunt Alcibiades ira ardens Vindictaeque studio occaecatus, primo Mitylene milites vocavit instructaque ante urbem incie, montamen Cymen ipsam aggNedi ausus est sed paullo post eum toto exercitu abiit Hic quaero, cur tergi- ematus neque Cymen expugnare conatus sit. Non

certe quo copiis suis dissideret, quibus Cymen ex- pus are nullo negotio potuisses ec rursus, quo amaret Cymaeos, qui nisi ira flagrasset, non mox

98쪽

02 PARS POSTERIOR.reoonem esset depopulatus. Verani enim vero Lmebat Athenienses, quos intes texerat non e uni auro ease, ut sociam urbem expugnaret invitus. Quamobrem re inseeta, quum lamen an mum explevisset, abiit. Nune quaeritur, eur Cymaei non e ierint ad pugnandum, quin paestis ante Alcibiadem vicissent Metu, inquit, prohibiti sunt. Fortasse. Sed si Athenienses eversi me ut urbem alien tam voluissent, neque Methiadea irae Idenua repente ab incepto stitisset, quum et copiarum satis ave que et victoriam in manibus haberet, neque Crmaei,

quibus nulla spes alatia nisi in victoria a inresset, non alacri animo ad pu-m prodiissent. A minurum pulchre viderant, Alcibiadem quamvis Oeeaeearum odio non posse tamen foederatam urbem ad intemeeionem desere. Itaque intra muros se eontinuerunt, ne es temere proelio conseelo est eaderent, vel quo maiorem animi moderationem suam Atheniensibus mox probarent. Quare quum mei.

biades vixdum e conspectu abiisset, Cymaei legatos Athenas miserunt questum de iniuriis Meibiadis, qui foetam et fidissimam urbem nulla iniuria illata obsidere non dubitasset. Popula Atheniensis ei te delationi et aliis multis fidem adiecit τα, δι- πλήθους πιστευοπος ταῖς in λαψ . inmum

vero maxime duobus criminibus Populus exaeest arua

est, tum quod ad Notium, absente Boet Aleibiade, ab Antiocho pessime res gesta esset, tum quod ALeibiades in Cymaeos peceasset δια το περὶ τρο --Wχχίαν ἐλαττωμ καὶ τα ρὶ τὰ μυρώην ημα retr νωνή. Decem totur imperatores in Aleibiadis laetim subrogavit populas, cui illius viri audacia suspecta

99쪽

C . m. na set υνο ρο- ν - ἀνδρος τόλμπὶ nempelm ausus esset et imperima tradere Anti ho et oiam urbem Mesemque rima IFugnare. Ex iniuriissime patet Cymaeorum Imalia ab Athonis L a prorsus fidem habitam esse, denique A ibis

hiauriam in minxios Cymaeos saeui- veheme lissimo et uis eo in obatam esse, ut hae auem esset eausa Mesbiadis ab imperio removendi. Neapie merito. Nam illis tempori mo Atheniensim P tentia, si non meta marinae tamen imnsimila, valveo et imperatoris, dianiantes socios in o Moonfirmare, minime vero fideis maxinias inlaeth

Satis diximus de Diodori sententia tam eon cinna, tam in lae, tam non dubia, ut ne ummi quidem verbum emoris, nedum mendaei arguere possimus mane vero videamus Cornelium dirimis errores committentem maximos. Dubitari potest, utram primus ita erraverit, an ineptias suas hauserite Theopompo vel Timaeo Cominum igitiae auctoris sui sententiam non assecutum esse minime redo. Quod enim tradit Cornelius, sunt illa γ vissima mendacia, sed pulchre inter se eohaerent, ut, absque Diodoro esset, per se admodum reduhssia videri possent. Atqui is, tu auetorem suum non intellexerit, nulla solet eonfundere. I me haec Theopompum sapiunt, ' em seriptorem --que nantem. Prorsus haec videntur e Timaeo sumpta esse, homine in primis mendaee, quem Theopompus Iongo post se reliquit intervallo. in igiatur No affer Comellus ,,Quod apud me minaes ex sententia rem inserat, In invidiam meidit. --.

100쪽

84 PARS POSTERIOR.

Nam eorruptum a Rem capere Cymen noluisse a Mahant meo eum Diodori Ioeia nullo modo eo olliari possunt. Qui quum vera retulerit, sequitur, falsa retulisse Cornelium. Quod autem Bosius areanum praeceptum Atheniensium fingit, ut Cyme eve feretur, nihil facit ad dissensum eum Diodoro oblendum. Cui coniecturae etiam valde obstat animus, qui tum sit Atheniensium, quippe qui non exPugnare socios sed confirmare studerent. Fuerunt alii, qui auspicarentur a Cornelio scriptum esse ea ere men οIuisse, inini mores illi, ars'menlationem Cornelii si manifesto tuebari. Nimia opinio sit ingenii ac nihil eum non esticere posse ducebant: quare malitiose fecisse eum loquebantur et corruptum a nege capere me noluisse. - - --tem veri vidit is, quo nemo melius cor 'itum habebat Corneliunt, Lambinus, quum haec ad Pugnam navalem ad Notium ommissam reserret nes, ut opinor, sui eiusmodi. Duo suerunt accusatiomaquasi capita, alterum, τι αυακεδαιμο ναυν φρονεῖ - το περὶ νην ναυμχχίαν ἐλάττωμα Diodor.), i. e. obiiciebatur ei λακωνισμός, quod per malitiam Amtiochum ad otium sussecisset et Lysandro iubens in manus tradidisset vietoriam. Alterum vero ἀ-men hoc ait: καὶ προς Φαρνάβαζον ἔχει φιλίαν

καὶ διὰ τὰ περὶ Κυμην ημαρτημένα Diodor. , eo

ruptum a Rege CorneΙ. . Hoc est voluisse Aueibiadem a Rege et Pharnabago inductam Cymen sociam urbem a fidelissimam, regi vero invisam, evertere. Error Cornelii, vel potius Timaei, explieari potest facillime. Considit enim duo crimina, quae Perpetuo ordine enumeravit Diodorus, τὸ περι