Brevis explicatio sententiarum de animi humani immortalitate apud populos a Judaeorum sacris alienos ante Christum natum exortarum [microform]

1쪽

Nationat Enooismontuor ino Humanities

3쪽

TITI E Brevis explicatio

Sententiarum de animi humani immortalitate rapud populos a Iudaeorum sacris alienos ante Christum natum

exortarum

PLACE Merseburgi

7쪽

SENTENTIAnim

9쪽

s. 1. Imites sere honiines vivindi quadam cupidino trahi, nemo arbitror, in aure

bium et disceptationem Oo it. Cuius rei ratio haud dissicilis est ad iuvestia gandum. Quanquam enim non uno modo pro varietate ingeniorum ad inuitatem homines contendunt, frustra tamen ilia adsectarent bona, si Vitam non inrent, quippe qui eius expertes nullo hono frui possenti Quisquis vero licitatem comparare cupit, is fateatur necesso eat, eam esse mancam, si nou.ddatur perpetuitas siue qua nullam vitam iure beatam arbitrem, eramque felicitatem esse Quin, a nunquam his trauem Baete ergo Cicero et Sicrarum Mita beat potest, Ma ta esse recinii, at Sed quum totius Vita n atra ea sit Dagilitas, ut omni momento interitum minetur, nusquam miseriuo quidquam inveniretur homine nias praeclaris argumentia doceri Posset, taman

nostram esse immortalem, nequo interiro post diau aum e comor . Huic im---uditati firmissimum praesidium osso in ea coniunctione, quae nobi ait eum Deo, inanis tum et apertum est. Magnum vero solatium, magnum doIorum omentum, magnum deniquo Ductum ex spo certa aevo empitem fruendiis dundaro, nemo ibit infitias. Dici non potest, quantam vim ea res habeat ad animum iacentem et amictum excitandum et ingendum. Excessum Oxum, 'quibuscum nobis intere sit arctissima necessitudo, quorumque memoria ex

assinio nostro nunquam decedet, insolabilitor lugeremus, a non adessent rati ines idoluiti et apta ad confirmandam sphin immortalitatis. Quot quisque est, qui mortis, qua ad nihilum redigi videamur, metu liberari, ut aequo animo aliquando mori possit, non cupiat Nemo ignorat, nihil sero commodi his interri nobis obvenire, quod non aliquo extenuetur incommodo, neque unquam nostram conditionem esse talem, in m nihil possit desiderari. Quum omnia sero hinua vitae gaudia aerumnis et molestiis in coniuncta, nullaque fortuna uicinia rebus solido adti ex soleat, nihil potest esse tam vertum tamque

10쪽

perspicuum, quam homini liquidiora gaudia expetenti spem haud medioerem

esse reponendam in aliae ita post mortem agenda. Quae quum ita sint, non solum ii, quorum vita in discrimen summum Vocatur, ae etiam multi, qui anni rigent, neque in mortis periculo Versari videntur, nihil sere magis opim quam ut, quid de animi sorte inculis corporis soluti sperandum sit, accuratius cognoSoant. Itaque non mirum est, eorum quoque, qui sacras Christian Tum Iiteras non nossent, nonnullos, immortalitati desiderio flagrantes, aliquid excogitasse et epexisse, quo ostenderent, animum e corpore prosectum vigero neque exstingui. am ante Christum natum, ut ex veterum monumentis abunde Patet, apud populos a Iudaeorum sacris alienos de animarum immortalitato

quaedam serobantur sententilao, quarum vestigia hoc in opuaculo breviter ese sequi in animo est. origo opinionis ad animi aetemitatem apectanti. I antiquissima et ProPe cum ipsa generi humani nascentis origine coniuncta salaam videtur. Quae vinis, quod quodam modo in naturae ordino est posita, eo laudius in multorum animis radice ager Potuit Nihil Ma - ox Mi mundo, quod rovexa ad nihilum redigatur, nemo, Teclo negare audebit neque idem Iur hoc non valeat in animis hominum Moelum atria matum a quis a- co iaciat, a re coelestes diligenter contempletur, animadvrtet, multas tella tum cutiari, tum rumus peristi sua re eommoti no Possumus, qui ouβψω inur, similam naturam eos animi Moatria. Quotannia terra post hyemem novatur quae quum ita sint, non ideo, cur non eadem ratio in hominibus

sit, ita ut Post mortem enoventur Quid de somno loquar Nonne iuro mortis imago vocatur Quod si ita est, nonne fieri potest, ut qua somno M vimur, eadem ration aliquando Post mortem ad vitam odeam 1 Quod qiud xtet, vix intelligo, cur non idem, crastinua dies venturus ait, an non dubitans possit. Certo haec et alia vim haud modiocrem ad apem vitae empitamsoconfirmandam habere videntur Maxiram vero natura laeuo iudi lii mimi aeremitatem eonfixinari, Ciceroni saepe cogitanti de hisce rebus placuit Nam in eo libro, qui est de contemnenda morte, dicit hae et , Maximum νεω - - .gumen nisse, naturam imam da immortalitαι --ω- aeuam iudicora, o omnibus eum arant, et maxime et Mem, Prae με moriem futura rint.