장음표시 사용
11쪽
Iexie Foroesin examinarem, ammadverti complura jam apud priores seriptores iuveniri. Quibus exemptis quae apud Senecam primum exstare putanda sunt, haec sero sunt: Substantiva arietatio, fulguratio, fulminatio, his tribus Seneca
olus usus esse videtud evaporatio, alucinatio, murmuratio, offensatio, ei reum litio, comperendinatio, praestatio, scrutatio, Par Sio Uectatio, intentatio. Num his in-io cadentibus vocabulis alia adicienda suerint, non certo scio, siquidem mihi etiam per hoc spatium semestre multis negotiis districto ad id perscrutandum tempus esui Quam ob rem satis habeo unum locum afferre, ex quo apparet Senecam admodum ejus modi verbis delectatum esse, p. 94, 39 et consolationes nega proficere dissuasionesque et adhortationes et objurgationes
et laudationes Ouinia ista monitionum genera sunt . Nauseat Or, Omitor, imputator, haec tria apud solum Senecam exstare videntur), en eator, tractator. His alia addenda fuerunt, ut adrisor, adrosor. Botularius, erustulR-rius, pararius, pausarius, effractarius his in-arius cadentibus verbis Seneca solus usus esse videtur, quod idem in haec duo cadere videtur Lingu rium, conciliatura. Displicentia. Breviarium Ep. 39, 1 haec, quae nunc volgo breviarium dicitur, olim cum latine loqueremur, summarium vocabatur. Fubgetrum Lucifuga ae, apud Ciceronem lucifugus exstat). 6pertorium Piliore pus qui pila ludit, hoc vocabulum etiam in inscriptionibus invenituri. Semiorbis. Duramentum, initiamenta, rum, ap. Sen. Solum inVenitur), piamentum. Seductus, us, Dial. IX, 3, 2 ubi tamen non in seductu sed, u seducto jure in recentioribus editionibus scribitur), dispectus, us, D. IV, 10, 1,
Ep. 94-., p. 109 exu. O vocabulum apud Sen solum inveniri videtur. Balneolum, civitatula, deliciolum apud Ciceronem deliciolae exstat), disputati uneula, punctiuncula, procuratiuncula, nummulariolus, haec diminutiva paene omnia a Seneca solo usurpantur . Adjectiva Blattarius i. e. ad blattam pertinens. Sen. p. 86 At nunc blattaria vocant balnea. lin. M. commemorat herbam quandam blattariam Romae vocari), elementarius Ep. 36 elementarius senexi. e. qui prima literarum elementa discit latruncularius ad latrunculos e calonios lusorios pertinens. Apud solum Senecam exstare videtur), quaestuarius, refractarius - contumax. Apud solum Senecam invenitur inde deductum est vocabaen italicum restauario). Nauseabundus, nausea plenus et reptabundusae multum reptans, haec duo Vocabula apud Sen. solum inveniuntur. Vocab laps hundus, cujus Boebm mentionem lacit, jure in recent editionibus in laxabunt mutatum MLh Gulosus, superciliosus. Soccatus, indepravatus, super adornatu S
12쪽
his verbis Seneca solus usus esse videtur). enuntiativus, tardiloquus Mimphaec duo adjectiva apud Senecam solum exstare videntur , infrunitus m insipiali in Vectit ius, pertu florius, segrex, stomachicus Corporalis et tuo μιμporalis, rationabilis, irrationalis, inconcussus, indubitatus, instessicax, inemendabilis, inevitabilis, inseparabilis. Quantum Seneca ejusmodi adjectivis delectatus sit, documeuto sunt non solum multa alia e prioribus deprompta, velut insecabilis, intractabilis, inexsuperabilis, illaesus, ininansuetus, sed etiam ea, quae apud eum solum exstare videntur in agitabilis, indes tigabili et indefatigatus, in vulnerabilis, inhonorificus, in opertus.
Denique e verbis, quae Bodlimius primum a Seneca usurpata censet, haec sola proserenda erant cernulare Vol cernuare, hospitari, ne potari apud Pliniuio majorem, qui etiam Verbo hospitandi et converberandi utitur, subst nepotatus - lux exstat), con Verberare, corrotundar B, effocare, effrigare, obirasci, obrigescere, obsigillare, replumbare, collatrare, revilescere, Sub influere Ficheri etiansius tu ejus locum subterfluere s substituerunt). Quibus quaedam addenda erant, veluti apologare, imaginari, emendicare mmendicando impetrare, abnoctare sori pernoctare, convivere OBViVari.
Ben I, 12, 2. p. 104), o callatus quo Seneca Solus videtur usus esse . q.
Boelimius postquam dixit his vocabulis, si pauca excipiantur, ut conlabrare, esto care, effricare, tantum abesse ut debeamu offendi, ut lingua latina copia aptisai-m0rum verborum locupletata sit, in Senecae dicendi genere nihil nisi colorem Ciceronianum desiderari jusque libros ad imitandum proponendos esse arbitratur. Quam rem longe aliter se habere intellexisset, si et indicem eorum vocabulorum, quae Senecae aetate alia atque antea vi praedita sunt, confieere et in eam diser ausiam inquirere animum induxisset, quae in syntaxi inter priores scriptores et Sen amintercedit. Et quoniam mihi pr0positum est insta ostendere, quid Seneca e priorum
ratione verborum conjungendorum mutaverit, hoc loco satis habeo paucas voces et
locutiones afferre, quibus is, qui priorum et maxime Ciceronis libris legendis tritas aures habet, n0n potest non offendi. Rusmodi mihi haec videntur emo: panis siccus, seu italicum pane ego et nostrum roesten. ite Bro respondet, benefioir0 haud dubio prima sortis Εp. 36, ), egregium h0 quoque, sed secundae sortis iugenium Ep. 52, 3), non usque eo in possessionem generis humasi Vitia venerunt Dial. I, 3, 12), in possessione est D. II bib), in hujus gaudii p08sessione esse te V0l0 Κp. 23 4 est. p. 50, 7), Rin de in possessione in -
13쪽
auerunt D. III, 7, 2), in possessione beata vitae positum Ep. 32, 3); quaer--, quid nos in postes sione felicitatis aeternae constit uat D. ΙΙ, , M sati- tum eorpus Voluptaria peregrinatione recreare Dial. XI, 6, 43 matres filios
in exercitu habent D. VI, 24, 2); amoena positio, anmumige asta. D. XII, 6 M; hae ipsa insula saepe jam cultores mutavit D. XII, 7, ); id extra humanam tentiam jacet D. XII, 8, 4); inveniat introitum dolor D. XI, 18, I); illa finitio oontradictiones inveniet de Clem. II, 3, 2); ei, qui rogem habet Ren. III, 18, 33; et ob hoc aliquid mihi extra pro illis debes Benes VI, 15, 3); putes me sibi
scripturum, quam humano utabiscum hiems egerit Ep. 23, 13 desiderat enim explanationem iIla vox Κp. 23, θ; non ubique se mors tam prope o8tendit se. 49, 11 ; triginta dies Socrates in exspectatioi, mortis exegit Kp. 70, 9); in scholam eo
Ep. 76, 1 saepius pauper et fidelius ridet Ep. 80, 6); cum saepe apud se non si ut ebrii Ep. 83, 26); cum esurieute panem num dividat i. 95 51); haec non arei in ille, qui grammatici oculis armen istud legit M. 108, 28). ae locutiones
Bonne ejusmodi lint, ut primo aspectu numerandae videantur in iis, quae in latine aeribondi exercitationibus discipulorum nostrorum vituperentur, quod germanicum potius quam Iatinum sermonem redoleant Quaerenti autem mihi, unde mira illa inanilis udo exorta sit, dubitari posse videtur, an a latine doctis tales locutiones in nostrum sern stem inductae sint. Venam ut ut haec res se habet, neminem esse puto, quin Vel e eis, quae protulimus, cognoseat sermonem Senecae multum a prioribus differre.
Quod clarius perspiciet, qui reputaverit sermonem Senecae ex illius aetatis e suetudine scholasticis declamationibus exercitati non esse aequabilem et temperatum, qualis philosophum decet, sed luminum et colorum varietate distinetum. Quod taliquot exemplis probem, primum nonnullas ex antithesibus proserre libet, quibus libri Senecae referti sunt quibusque aliqua ex parte effectum esse videtur, ut nouraro voeabula a propria vi deflecterentur. Diat. ΙΙ, 2, 2 Neque enim Cato post libertatem vixit ne libertas post Catonem Dial. III, 17, 1 habent, non habentur. D. VII, 14, 1 ceterum non ipsi voluptatem, sed ipsos voluptas habet; ib. 2 aptaoque cepere voluptates). D. II, 22, 5 Divitia meae sunt, tu divitiarum es VII, 26, 1 divitiae enim apud sapientem virum in servitute sunt, apud stultum in imperio. D. VIII, 1, 2 petita relinquimus, relicta repetimus. D. XII, 10, 3 nec piget a Parthis, a quibus nondum poenas repetiimus aves petere de Clem. I, 12, 4 Contrarii in eontraria agitur nam cum invisus sit, quia timetur, timeri vult, quia invisus
es Ben. IV, 24, 2 ille ingratus est, quamvis non op0rteat, quia expedit hic gratus est, eamvis non Spediat, quia oportet. i. VI, 11, 3 Parum est illi velle, nisi
14쪽
In osuit parum est profuisse, nisi voluit. N. Q. IV. raeso utrum satius esset me perire pro fide an fidem pro me. p. 12 10 Sed in necessitate vivere necessitas nulla est. p. 53 8 dignus illa es, illa digna te est. p. 69 6 interest nihil illa mors ad nos veniat an ad illam nos. Ε 81 2s et onm singulorum error publicum secerit, singulorum errorem facit publicus. p. 86, 3 ut aut libertas Scipioni aut Scipio libertati saceret injuriam. p. 87, 2 culcita in terra jacet, ego in ulcita. Ep. 90, 35 cujus hoc pretium est, non posse pretio capi Cis. p. 88, 44 3, 10.
94, 7 98 9. 104, 13 et 26. I 17 21 et 33.
Jam Vero anaphora, quae dicitur, Seneca eum alibi tum maxime in eis partibus librorum suorum usus est, in quibus ab ea, de qua agitur, re digreditur communem locum tractaturus, id quod in praelationibus et epilogis Naturalium quaestionum tam constanter fit, imaasin Senecam dicat videri posse ipsos libros praelationum et epilogorum causa scripsisse. D. . . lib. III, rae 10-16, ubi quid est
praecipuum in rebus humanis septies per annphoram repetitur. Diat. III, 2, 2. IV, 31, 5. p. 94, 3 et 5 et 3. p. 95 5. p. 7, 11. p. 123, 2. Praeter ceteros autem locos cumulatis hujus gnrae exemplis insignis est epilogus libri septimi de Benesse. c. 27-32). Anaphora et epiphora conjunctae sunt p. 92, 22. Personificatio legis exstat Dial. ΙΙΙ, 6 6 Quid tibi lex videtur irasci iis, quos
non mit, quos non vidit, quos non futuros sperat illius itaque sumendus est animus, quae non irascitur, sed constituit Paulo ante Seneca dixit: procedam
Figurae, cui nomen arro κοινου est, complura exempla inveniuntur, velut de
Ben I, 15, 1 quo plura beneficia majoraque suerint, plus afferent laudis, ubi exsequo' eo Supplendum est, quod poetae praeivernnt, ut Ovidius et VIII, 34 Plusque cupit, quo plura suam demittit in alvum est. 838 et 839). Ben. II, 27 3
et majorn cupimus, quo majora venerunt. Homoeoteleuti unum exemplum invenire me memini Dial. III, 11, 8 Illa certissima est virtus, quae se diu multumque circumspexit et rexit et ex lento ac destinato provexit. Praeter hanc declamandi cupiditatem, nisi fallor, etiam poetarum imitatione factum est, ut Senecae latinitas multum a prioribus prosae orationis scriptoribus differret. Diligentissime autem eum poetas legisse vel inde cognoscere licet, quod
plurimos locos e ibullo, Horatio et praecipue ex Ovidio et Vergilio depromptos libris suis inseruit quodque ipse p. 8, b diei Vergilium cotidie excuti. Quaerentibus nobis, quid Seneca ex poetarum germone in sum suum converterit, occurrunt non solum multa, quae in construendis verbis poetas imitatus novavit, sed etiam
15쪽
multae voces et locutiones ex illis petitae, veluti frangatur licet coelum s. u.vΙ, 32, 3,
quod cum scriberet, ejus animo obversatum esse videtur Horatianum illud, quod exstat Carm. III, 3 7 si fractus illabatur orbis, superbas potentiorum lares, improbo lumini. Quid quo more poetarum saepenumero verba audacius transtulit, ut ipse fatetur N. Q. VI, 18,7 Non tempero mihi, qui utar interdum temerarie verbis et proprietatis modum excedam non sunt ad popinam dentibus, ore et ventre contenti oculis quoque gulosi sunt. Et vero referti sunt libri Senecae talibus metaphoris, quarum nonnullas afferre libet. Diat. 1, 4, 1 at alamitates terroresque mortalium sub jugum mittere
proprium magni viri est D. III, 11, 5 habuit in consilio ortunam publicam D. X, 10, 2 in quod fortuna jus perdidit; Ben. IV, 5, 3 ut omnis rerum naturae pars tributum aliquod nobis conferret; N. Q. V, 16, 4 Sed et eurus jam civitate donatus est scis. p. 120 M; p. 13, 1 postquam cum illa fortuna manum conseruisti;
Ep. 18, 12 incipe cum paupertate habere commercium; p. 19, 1 incipiamus vasa in senectute colligere; p. 23 4 voluptates tenere sub freno; p.ra5, 6 cum tempestas piscatoribus dedit serias; p. 87 23 nam sacrilegia minuta puniuntur, magna in triumphi seruntur p. 90, 8 avaritiae signum dare. Agmen laudant duo loci Ep. 12, 4 deditos vino potio extrema delectat, illa, quae mergit, quae ebrietati
summam manum imponit, et p. 101, 8 qui cotidie vitae suae summam manum imposuit, ubi propria vis locutionis summam manum imponere prorsus oblitterata esti Verum de his rebus fusius agendi fortasse alia ccasio mihi dabitur. Nunc ad id, quod mihi propositum esse supra dixi, exsequendum me accincturus sum. Sed priusquam de discrimine, quod in verborum conjungendorum ratione inter Senecam et priores scriptores intercedit, explicem, etiam nonnulla ad tymologiam pertinentia praemittere libet. Ac primum substantivum cervix, quo Cicero ubique pluraliter
usus egi, Seneca poetarum auctoritate nixus plerumque ingulariter usurpavit.
Deinde comparativus superlativi proximus proximior p. 108, 1 exstat, quem locum Forcellin praetermisit Gosfra Gramm ling. latin pag. 133 etiam segeti locum, ubi illa larma invenitur, afferq. Quid quod Senecae cum quibusdam vetustioribus scriptoribus nullae pro nulli, alio pro alii commune est Dial. X l, 3. Ben. Iv, 32, 3)γΡostremo dignae mihi videntur, quae commemorentur formae transiet pro transibit, iniet, exiet, de quibus Haasius in Praes alterius tomi p. I si disputat Sed quod Fichertus semel ponere ausus est transiet lib. ΙΙΙ, . 10 4 miro ibi codicum mss. consensu firmatum, id ego adeo non aspernatus sum, ut ejus generis formas etiam aliis locis recte mihi restituisse videar; nam et de Ben. II, 1, 2 habentini et libri optimi, inter quos est Marianus, et in p. 17, 7 exiet est in cod.
16쪽
phiris. pi, qui es in illa pari longe optimus et in quisqne aliis; raus coni exemplis in Lud c. 3, 1 exiet edidi, quo nihil videtur probabilius reperiri posse
pro corrupta Voce esset et de Ben. I, 2, 3 credo me rectiu bis rediet scripturum fuisso pro eo quod nune posui redit et in Dial. Ι 8, 2 exiet seripinis malim quam vel exit vel erit. De his Ormis cis quae Osfra Gramin. lat. p. 202 disputat, ni commemorat Laelimann ad ueret. ΙΙΙ, 1042 amrmaro ibuli es 4 27 in omnibus libris transiet inveniri, orat. c. 4 4, 6 autem editores dubitare,
utrum exiet an evenit seribendum sit. Jam vero ad syntaxi transeunti mihi primum memorabile esse videtur, ubi Seneca saepenumero legem illam non servat, qua praeeipitur, ni genu praedicati eum subjecti genere congruat, etiam cum illud pronomen demonstrativum sit. Namque pro eo, quod exspectes haec est sapientia' Seneca dicit hoc est sapientia Ep. 117, 25, cis Ep. 93, 11 hoc est ita quorundam longa. Cfi'. Nipp. ad Tae. Ann. Ι,49.)Εtiam in casuum usu Senecam multum a prioribus prosae orationis scriptoribus discrepare eique multa cum poetis et aequali bd prosae orationis scriptoribus communia esse, e eis, quae jam expositum 8um, cognoseem lieet. o primum e ne titu in cum aliquot adjectivis et participiis conjunxit, quae pro adjectivis relativis, quae dimitur, haberi possunt. In eo numero reserenda sunt haec in continens Dial. Is 14, 1 cupiditatum incontinens N. Q. III, M. Nihil est tam violentum, tam incontinuus ni . metuens Dial V, 4l, infamiae metuens. Unci in chiSi h. v. propterea quod
etiam a Cicerone cum gen conjunctum St.)insatiabilis Dial. XII, 8 6 cujus spectaculi insatiabiles sunt soculi mei),
etiam apud Justin. et Valer M. c. gen conjunctum invenitur).
inexplebilis Dial. ΙΙ, 15, 1. Ubi coll0quia, quorum inexplebilis eram, jam
capax Εp. 124, 8 boni capax, Livius et post eum multi et ipsi c. gen junxerunt). efficax Dial. VI, 8, 1 et sicacissimum mitigandae ferooiae, sic sola Sesima locutus esse Videtur, qui tamen esiam Sitato more eum ad conjunxit eu II, 7, 3).sera Dial. XII, 9, 1 terra, arborum ferax, Ovid. A. 2, 16, 7 terra ferax Cereris). tenax en IV, 11, 1 sui non avare tenacem. p. 92, 3 constantia bene andicati tenax p. 120, boni exempli tena 'em. oertus p. 45, 9 certus judicii, Vergilius primus . . cum en junxisse videtur, post Senecam aettus A. 2, 3). '
iueertus p. 23, 2 incertu sui, similiter ae A. ,ras.
17쪽
ἀubiaia Ben. VI, 28, postus a praesivit abit . . . IV proo- ω δη-m viae, similiis Verg. O. 3, 28M. im in unis Dial. VII, 26, 1 Horram immunis, Livius amori vit .
in anas p. 22, 17 manes omnium bonorem, Ovid. H. 3, 60, nimius in V, 6, nimius animi, addendus hi Mens eis, quis Foeri: ex Sali., Liv., Mit affert). Vacuus Dial. X, 4, 3 vacuam dignitatis, similiter erent. Sallust. Horati locuti sunt). manifestus . . IV, 2, inino jam manis latus novarum virium Nilus alto ac prosundo alveo sertur, cum en etiam laut. Sallust. Ovid. Tacit. h. V. eo junxerunt.)timidus Dial V, 24 4 timidum offensarum Dial VH 20, 6 Noctum animalia abduntur in aliquas rimas timida lucis, p. 22, 14 timidum mortis, eodem modo Horat. h. Voc. . . 28 nsurpavit, ap. Ciceronem timidus ad mortem exstat.)totus en IV, 4, 2 Quomodo gratus esse quisquam adversus beneficia potest, qui omnem vitam suam transilit praesentium totus a suturorum VII, 26, 4 Alius libidine insanit, alius abdomini servit, alius lucri totus est. Utroque loco per gene tivum idem significatur, quod Horatiano illo loco nescio quid meditans nugarum totus in illis per in illis et tilia idem est atqne conpatus. Alia ratio est tertii loci Ep. 120 11 in intellecta est illa beata vita secundo defluens cursu, arbitrii sui tota, ubi arbitrii sui non a tota pendet. um praeter Senecam quisquam alius
totus c. gen junxerit, nescio.)Jam vero numeremus ea adjectiva, quae quamvis non relativa sint, tamen
genetivum sibi additum habent. Sunt sere haec anx ins p. 98 6 anxiu futuri, similiter vid. Plin. maj., acitus locuti sunt); maturus Dies X, 17, Qvit in
Poenos nondum tantae maturus rei Scipio, scis. Verg. A. 5 73 aevi maturus Acestes); rectus Dial. VII, 6, 2 Beatus ergo est judicii rectus, solus Seneca sic locutus esse videtur); securus N. Q. VI, 1, 2 motus), qui Campaniam numquam Securam hujus mali magna strage vastavit: p. 115, 18 dum sit magnus et opinionum securus animus), similiter vid. Quint. Tacit locuti sunt); sollicitus Dial. VI, 19 6 non sollicitus futuri pendet, alterum locum quo sollicitus c. gen conjunctum est, afferre non possum. Cicero sollicitus de aliqua re, Quint in aliquam rem dixit) Agmen claudat adjectivum adtentus, quod et ipsum cum genetivo constructum est de Clem. ΙΙ, b, 3 sed nulla secta amantior hominum et communis boni adtentior.
18쪽
Graecorum more dativus passivis sic adjungitur, ut ablativum cum praepositione hae
conjunctum exspectes. Ac participiis persecti additur his sere locis Dial. VI, 4, 2 desset gentibus funere VI, 14, 2. VII, 20, 2. N. Q. VI, 8, 2. p. 8 8 94, 28. Audacius poetarum more usurpatus est dativus, qui dicitur, graecus his locis Dial. ΙΙ, 15 5 Domus haec sapientis, nullis adservatur ianitoribus, p. 45, 12 53, 4. 76, 15 et quam multis salutetur, p. 90, 25 Immo non aliis excogitata ista sunt,
quam quibus hodieque curantur. Item cum poetarum potius quam prosae orationis scriptorum sermone congruit, quod
Seneca his, quae allaturus sum, verbis dativum adjunxit adquiescere p. 24, 1 existimas me suasurum, ut meliora tibi ipse proponas et adquiescas spei blandae, Ciceronem si imitari volnisset, ei dicendum erat in spe blanda. Eodem modo praeter Senecam Auctor . Africi, Curi. Sueton verbum adquiescendi usurparunt). laborare Dial. VII, 1, 2 conteretur vita inter errores brevis, etiamsi dies noctesque bonae menti laboremus, cis VII, 9, 2 p. 114 9 Ubi luxuriam late elicitas fudit supellectili laboratur i. e. cura ac labor impenditur. Num praeter Senecam alius sic locutus sit, dubito. Apud Ciceronem laborare de , in , pro aliqua re exstat, apud Senecam etiam laborare in aliquam rem Dial V, 41, 2 nil in famam laboremus D. IX, 12, 6, p. 65, 6 si laboravit in nomen, p. 90, 16 in delicias laboratur; laborare c. abl. Diat. VII, 33, 5); occupatus alicui rei Dial. X, 7, 1 nulli
enim turpius occupati sunt nisi nulli pro nominativo pluralis numeri habere vis. Quamvis ab hoc loco alienum sit, tamen perae pretium videtur esse Varias Onstructiones hujus verbi in uno quasi quodam conspectu collocare. Ac cum praep. id conjunxit p. 88, 21 artes), quae manu constant et ad instruendam vitam ccupatae Anni cum circa p. 89, 10 quia, circa aliam materiam occupata sit, se
Ep. 33, 1, 75 5 95, 8 en VII, 28, 2 cum ita ea p. 15, 3 homines inter oleum et vinum occupati cum a Dial. VII, 11, 1 atqui ab hac voluptate Occupatus.
dominari . . III, 28 7 terrenis dominantur, pro quo in terrena X8pectes. N. . IV, 2, 3 gentibus sparsus se inter gentes p. aliena re p. 82, 15 illa quoque res morti nos alienat, Seneca etiam alienus c. dat junxit, Velut . . IV. Prae 1 scio quam sis ambitioni alienus Verbum alienandi Cic. cum praepositionesea , Livius et Velirius cum dativo ipsi quoque junxerunt) defluere Dial. IX, 1, 15 cui bonae menti ne paulatim defluam, vereor educere Dies VII, 2, 3 ut me multitudini educerem abducere p. 88, 34 corpori abductus. Jam vero Seneca videtur Horatii exemplum secutus esse, cum scribere Dial. II, 13, 3 scit statum ejus non magis habere quicquam invidendum. Quid quod orcellini Senecam eo
19쪽
audaciae progressum esse existimat, ut etiam homines permitti diceret aliquid 1adere Sed id quamvis in tabula, quam Fore affert et apud posteriores scriptores, ut Augustinum, inveniatur, tamen a Seneca alienum esse mihi quidem persuasum est. Nimirum duobus illis Senecae locis, quos Orceli assert, en IV, 12, 2 et Dial. III, 7, 4 facile ita sententia suppleri potest, ut ei intellegas, modo distinctionis signum, quod Forcell. post animus , posuit, deleatur. De Ben. IV, 12, 2 Sic latronibus circumventum defendo, ut tuto transire permittatur. Diat. VI, 7, 4 ita animus si in iram, amorem aliosque se projecit adsectus, non permittitur reprimere inpetum). Cist. Allig. ad Curi. p. 793. Postremo commemorare libet, etiam verba haerere, jungere, inesse, incumbere a Seneca cum dativo jungi solere. Accusativus a Seneca saepius quam a scriptoribus aureae aetatis eum Verbis intransitivis conjungitur. Ac primum accusativi Objecti interni, qui dicitur, haec exempla exstant Dies VII, 4, 3 noxiosam servitutem serviturus, p. 16, 9 iam eunti, D. III, 20, 2 altum quiddam et sublime spirare se credunt, D. V 3, 6 ira dirum quiddam atque horridum stridens, D. V 4, 2 dirum quiddam exsibilantia labris .
Jam Vero plurima Verba, quibus asseetus animi significatur, a Seneca secundum cousuetudinem poetarum cum accusativo conjunguntur. Nam praeter ea, quae a Cicerone ejusque aequalibus sic usurpantur, velut formidare Ep. 50,9), gemere
Dial. IX, 7, ), horrere Dial. XII, 3, 1. p. 48,7 75, 17. 2, 1 b. 95,7R, lugere D. VI, 26, 3), queri D. ΙΙ, 10, 1 haec sere inveniuntur contremiscere p. 65eontremiscamus injuriam, Horatium imitatus esse videtur Seneca, praeterra etiam JuStinus c. cc junxit), expavescere Dial. I, 4, 6. p. 94, 7 107, 4, Horatio, ut videtur, auctore praeter Senec. linius M. Quint. Sueton aec cum h. V. junXerunt, fastidire en VII, 26 5, etiam Livius et Horatius et post eos multi sich. v. usurparunt), flere Dial. VI, 25, 3. X, 17, 1 Ab hoc adsectu reges suam flevere potentiam, gravari Dial. IV, 8, 2. De Clem. Ι, 13, 1 at illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatore sui, praeter Sen. orat et Sueton sic locuti sunt). Postremo dignum mihi videtur esse, quod commemoretur, Senecam gaudendus Dial. II, 19, 2 finxisse, quo nec ante nec post eum quisquam usus
Agmen cogant alia verba, quae Seneca inprimis poetarum auctoritate nixus eum aco. unxit. Sunt fere haec navigare N. Q. IV, 2, 22 Navigavi Atlanticum mare, tuon ignoro similiter Vergilium atque etiam Ciceronem locutum esse ,
habitare Ep. 70. 11 domum habitaturus, apud Ciceronem ejusque aequales
20쪽
Hiqi a re in k- aiahim Ovid. Misa -- .hab. liquorutomun ' dicitur, panditr x Bian. II, 3, 3 animo, quo etiam remo et Militii sinibus inlaresum penetrauitur, similiter Vergili n-tore Sueton et aestus. h. usurparunt, cum priores penetrare in locum ' dixerint), vadaro p. 22, FRcile est autem, mi Lucili, occupatione evadere, praeeuntibus Vergilio et inidio
etiam alii argent ae scriptores, ut Tacitus, hoc Verbum . nec junxellunt), eae e
de re Dies VI, 16, 2 pulvinum escendentibus praeter Senecam vi Mil. o. accoconiunxerunt), praevadere DiaLX, 17, 6 Quintius dictaturam proporat praevadere: ab aratro revocabitur. Verbum praevadendi, quod in Iericia a Foreial et Gesnero editis propterea desideratur, quod in suis Senecae exemplaribus pro eo evadere vel pervadere invenerunt, optimorum codicum auctoritate nixi Ficheri et Masius in
Ordinem verborum receperunt. Seneca ad analogiam Verborum Praecurrendi, messuendi, praelabendi, praevehendi etiam Verbum praevadendi c. nec junxisse putandus esti Verba canendi et loquendi secundum poetasAugu8teae aetati cum Recus. conjunxit p. 79, 15 cum amicitiam suam et Metrodori grata commemoratione cecinisset, De Clem. Ι 1, 6 nemo jam divum Augustum nec iberii Caesaris prima tempora loquitur, praedicat, se Beli. VII, 26, 4. Quid contumaciam in perversa nitentium, quid levitatem semper aliquo transsilientium loquar, commemorem Diversa sunt ea, quae apud Ciceronem inveniuntur classes loqui , Catilinam L , propterea quod loqui in his locutionibus nostrae dictioni im Munde 'thren respondet, propius abest Horatianum illud C. IV, 15 Phoebus volentem
proelia me loqui. Restant duo verba, quae Seneca ipsa quoque eum eo. --junxit, verba debellandi et fulminandi. Ac debellare, quod imprimis Livio impersonaliter usurpatur, Vergilius primus cum accus conjunxisse Videtur, quem nonnulli argenteae aetatis scriptore secuti sunt. A Seneca duobus locis sic usurpatur Ben. III, 32, 5 post debellata civilia arma et p. 45, tela, quibus genus humanum debellatur. Fulminandi verbum Seneca cum M. junxit Dial V, 6, inseriora fulminantur i. e. fulmine percutiuntur, similiter Petron. et Plin. M. et posteriores, ut Claudian. Augustin. Lactant locuti sunt). Restat, ut eos locos asseramus, quibus ablativus a Seneca aliter atque ab aureae aetatis scriptoribus usurpatus es Ac . . IV, 2, 13 more poetarum Heracleotimostio Nili pro in . . N. dixit exemplum aliud e libris Senecae proserre non
possum tam vero verbum invidendi secundum morem aequalium cum dat personae
et cum ablativo rei construxit Dia VH, 23, 3 quare illis bono loco invideat, D. VH 24 5. m. Q. Iviro m. 7. Lis II, 40, 11, ubi codd. inter Dudem , laudes',