Quo sermone ei, qui ad Ciceronem litteras dederunt, usi sint [microform] / von Emil Opitz

발행: 1879년

분량: 28페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

quo nominamus cum infinitivo adiungitn locutioni in suspicionem venire in p. Dolabellae 9. 9, 1: dii nullo tempore in susIncionem tibi debui venire partium causa potius quam tua tibi suadere et in p. Lentuli 12. 15 5 Nonnullis etiam ipsi magistratus veniebant in suspicionem detinuisse nos et demorati esse, dum autem, quod in p. Caesaris ad Att. 9 13. Qest cum in spem venero de compositione aliquid me conficere, cum eo, quod apud eundem

scriptorem . civ. I, 2 exstat Caesar in eam spem venerat, se sine pugna et Sine Volnere Suorum rem conficere posse, sere conSentit si illud excipias hoc loco secundum regulam grammaticorum

posse infinitivo additum esse. Adde, quod in p. lanci 10 15 2 est fidem mihi dudit se persecuturum cuius loquendi generis simillimum est, quod ad Att. in p. Balbi et Oppii exstat: t tibi sidem faciemus nos ea suadere, quae . um vero in p. Pompeii ad Att. 8,

12, CD mandata dare eodem Diodo usurpatum est atque verbum mandandi mandata dedi providendum esse. Supra antem iam ommemoravi etiam in dubium vocare ace. c. in

adiunetum habere in p. Asinii Pollionis 10, 31, 5 Illud me Cordubae pro concione dixisse

nemo voeabit in dubium cuius alterum exemplum in exici frustra quaesivimus. Restat ut commemorem a praeceptis grammaticorum abhorrere, quod in p. Vatinii , 9, 2 est Dicitur mihi tum servus anagnostes fugitivus cum Vardaeis esse. Priusquam de infinitivo disserere desinam locum, quo infinitivus reponendus esse videtur, commemorare libet. Atque Lepidi 10, 34 4 verba in cod. Med. corrupta haec sunt: Abs te mi Cicero, magno opere peto, si meam vitam studium diligentissime superioribus temporibus in re publica administranda, quae Lepido digna sunt perspecta habes, ut paria aut eo ampliora reliquo tempore exspectes. Qui has epistolas ediderunt cum diligentissime in diligentiam mutando locum correxerint tamen ne ita quidem eum satis emendarunt, quoniam verba quae Lepido digna sunt , ut rellius dicit pendent, quapropter alterus ea auctore leyni uncis inclusit. Ego conicio Lepidum sic scripsisse si meam vitam studium, diligentiam et egisse me quae Lepido digna sint, perspecta habes Sic enim verba quae ep. digna sint habent, quo

reserantur.

Restat, ut paucos locos addam, quibus gerundium et supinum paullo inusitatius usurpatum reperiatur. Atque dure enuntiatum esse arbitror, nod in p. L. Cassii 12, 12, 4 est de cuius via intate assidue audiendo mirifice te diligit carumqne habet. Supinum autem ita positum est, ut obiectum adimetum habeat, quod raro fieri constat, in Caelii , 14 4 et quam primum haecinum veni. Contra non a communi loquendi consuetudine discessit Asinius ollio 10 32, 2 cum aliquem sessum deducere dixit. Aggredienti mihi explicare de altera huius dissertationis parte, qua v0ges et locutiones aliavi et significatione atque a ceteris eiusdem aetatis scriptoribus usurpatae continentur ea ratio ineunda mihi esse videtur, ut singillatim eos qui has epistolas scripserunt, examinem, Siquidem

multa, quae in eorum sermone a ceteris disserunt ex unius cuiusque indole iudicanda sunt. Τηntummodo ea vocabula, quae aut primum in his epistolis aut apud neminem alium inveniuntur, in uno conspectu posita praemittere libet.

1 Substantiva in io terminata: 8, 11 4 Caelius explosio απ. λεχ.), 10, 7, 1 Plancus exhortatio, quo s0lus Quinetilianus usus esse videtur, 16, 27, 1 Q. Cicero)verberatio Ulpian Dig. 47 10 5 gra). 2 Substantiva in or 8, 1, 4 Caelius susurrator

quod uno loco Vulgatae exstat 10 12, 3 Asinius Pollio circulator, quod alia quidem vi praeditum a Celso et Seneca usurpatur ad Att. 8 2 Balbus relator Berichtersiniter im Senat eandem vim in Inscriptione quadam habet, apud Sidonium autem aliosque latius patet ierichtersiniter. Diminutiva haec inveniuntur 4 5, 4 Sulpicius animula, quo quamvis etiam Cicero ad Att. 9. 7, 1 utatur, tamen alia vi praeditum est, 11, 13, 2 D. Brutus copiolae α. .),8 I, 1 caelius otiolum α. i.), 12, 15, 2 Lentulus navigiolum Auct. b. mo. 61 2). Allectiva 8, 1, 4 Caelius sub rostra nus a. .), 8 6 4 Caelius alimentariussinio primum invenitur), ibid. viarius a. a. lex viaria. 10, 33 4 Asinius ollio Hirtinus Hirtianus. Ad verbia Caelius serventer, serventissime iam Dr. ferventius Augustinus

usus est .

22쪽

Verba: Caelius contristare postea a Vergilio et Seneca usurpatum, , 4, 2 Caelius scatur ire apud Senecam et Columellam item exstat), 15 19 1 e Cassius regerere prinuim hoc loco reperiri videtur, e posterioribus solus oratius eadem vi praeditum usurpat convicia regerere), 10, 15, 4 Plancus praecognoscere praecognito nostro adventu vox rara M. Suetonium, Bosithium, in Vulgata 1. eis. 1, 20 exstat 16 27, 2 Q. Cicero dissuaviari uetr. λεχ.). Ex hoc indice praeter ceteros Caelium linguam latinam novis verbis ditassenpparet. Jam vero ad singulos scriptores transeamus. Atque agmen eorum ducit Servius Sulpicius

Rufus, in qu Cicero Brutus, gob0, 156 cum multa alia tum hae laudat: Adiunxit iuris

prudentiae et dialecticae etiam litterarum scientiam et loquendi elegantiam, quae ex scriptis et , tuorum similia nulla sunt, facillime perspici potest Quod a docto et intellegenti eius rei existimatore Cicerone vere iudicatum esse, inprimis ex duarum epistolarum priore, qua Ciceronem de morte filiae consolatur cognoscimus. Quo magis miror eum a communi illius aetatis consuetudine discessisse ita scribendo Ut cum aliquo adolescente primario coniuncta aetatem gereret Lexicographi docent verbum gerendi interdum cum verbo agendi commutari. Namque pro Ciceroniano gerere personam alicuius Seneca agere pers. , pro eo, quod ap. Caelium H, et 17 nobilem ag et mirificum civem ag. exstat cla Tacit exulem agere Plin. Paneg. 44 principem gerere dixit atque Valerius ax in eadem sententia utrumque verbum nullo signi-licationis discrimine usurpavit 7 7 Multo Q. Metellus praetorem urbanum severiorem egit, quam Orestes gesserat. am tamen, de qua agitur, locutionem aetatem gerere , si positas, ut Valerium Flaccum excipi8, nemo in usum suum convertit usque ad Suetonium, qui Vesp. 24 dixit annum gerens aetati sexagesimum ac n0num et Domit 1 primae adolescentiae tempus gessisse sertur. Praeter hanc dictionem et ea, quae supra attuli minoris existimare, circumcirca alia nihil est, quod ab illius aetatis usu disserat, nisi quis verbum simplex minus usitatum apisci laudem pro composito D usurpatum huc pertinere putat. Duae epistolae etellorum , 1 et 3 breviores sunt, quam ut de sermone eorum existimari p08Sit. Auctor ep. 9 et 10 eiusdem libri Vatinius est, quem antiquitate delectatum esse non solum ex eis, qua Supra congessimus, verborum formis velut dicier, mihi mi, meme), sed etiam ex eis vocibus paullo magis priscis cognoscimus, quibus in his epistolis usus est. Namque ex vetustioribus Scriptoribus, velut lauto, mutuatus esse videtur praemandare stetabrieflictversolgen), et extricare, et quod 10, 2 exstat, disperdidit. Contra in Lucoeli, rerum scriptoris, sermone ep. 5, 14 nihil est, quod cum aequalium loquendi usu discrepet. Idem mihi iudicandum esse videtur de epistola Caecinas 6, 7 eius, qui propter libellum in Caesaris iniuriam c0nscriptum in exilium eiectus est De persuasus est et verbo recipiendi' D.

In perbrevi Bithynici epistola 6, 16 locutio est repetere initia amicitiae ex parentibus nostris, quae proxime accedit ad similitudinem eius, quod Cicero ipse pr. Caec gra dixit Et si forte videbor altius initium rei demonstrandae petisse. In Curii epistola 7, 29 quae inveniuntur, coemptionalis et fidelia iam apud Plautum

exstant. raeterien commemor nos ex hac epistola sola proverbium duo parietes s una fidelia

dealbare cognitum habere. Venio ad septemdecim epist0las Caelii sive Coelii, quae libro octavo continentur. Quarum

cum tam magnus numerus sit, ut inde de Caelii sermone optime existimari possit, operae pretium

sisse videtur indicare, quid et antiqui et reosntiores scriptores de eo iudicarint. Atque cicero in Bruto 273: Nec ver M. Caelium, inquit, praetereundum arbitror, quaecunque eius in exitu Vel

fortuna vel mens fuit qui quamdiu auctoritati meae paruit talis tribunus plebis fuit, ut nemo contra civium perditorum popularem turbulentamque dementiam a genatu et a bonorum causa steterit constantius quam eius actionem multum tamen et splendida et grandis et eadem inprimis faceta et perurbana commendabat oratio. - io, cum summa voluntate bonorum aedilis curulis factus esset, nescio quo modo discessu meo discessit a sese ceciditque, posteaquam eos imitari coepit, quos ipse perverterat. Quibuscum conferenda

23쪽

sunt, quae Quinctilianus pluribus locis 1, 6, 29 4, 2, 123 6, 3, 41 8 6, 3 et Auct. Disi de Orator. 21 de eo iudicaverunt. E recentioribus praeter eris . et Teusse Ellendi. Hist. eloquentiae Rom.) Suringar M. Caelii Rufi et . Nili Cio epistolae mutuae Lugd. Bat. 1845) et B. Nahe de Brie, gu. io und Caelius Flecheisens Jahrb. 89, pag. 60-68 et De M. Caelii

Ru epist Symb. phil. Bonn 1867, p. 373-384 accurate de eo disputaverunt. Omnes in eo consentiunt Caelium hominem depravatorum illum quidem morum, sed summi ingenii fuisse. Et

vero perfacetum atque peringeniosum eum fuisse non solum voces, quas ura attulimus, ab eo primum inventae, sed etiam plurima translate dicta demonstrant quae ex omnibus epistolis

collecta primum proferre libet. Atque exstat Septimam legionem vapulasse l. e. detrimentum accepisse; nobilem agere et 8 17, 1 mirificum civem agis apud Terent et Ciceronem histrio lenonem servum agere dicitur); Nam in disputando coniecit illam vocem Cn. ompeius et 8 11 3 in unam rem omnis contentio coniecta est Cicero ipse conicere maledicta, crimen in aliquem dixit) 8, 5, 2 tralaticius 8, 5, 3 introire de rebus usurpatum si eadem actio de provinciis introibit), similiter 8, 10 2 a te litterae non venerunt 8 6, 2 abicere postulationem Cic. abis timorem, vitam, Livius abi legem dixit) 8 6, 3 Curioni nostro tribunatus conglaciat Cic. de Nat deor 21, 10 26 hoc verbo proprie utitur in ep. II, 13, 3 qua Cicero ad Caelii p. 8 6 respondit, similiter verbum congelandi translatum

est congelasse nostrum amicum laetabor otio. Quibus verbis praecedunt Erat in eadem epistola veternus civitatis); ibid. is ego cum tabemariis et aquariis pugnarem veternus civitatem occupasset. 0dem pertinent, quae sequuntur: si arthi vos nil calfaciunt nos hic igore frigescimus et Quod tibi supra scripsi Curionem valde frigere, iam calet: nam ferventissime concerpitur verbum concerpendi ipsum, ut simplex carpere, translate dictum hoc uno loco invenitur). 8, 8, 1 C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas vel a lauto mutuatus esse vel

sermone familiari petisse videtur. 8 8 2 quo vento proicitur Appius minor ib. D Servilius saucius ilio tradetur. 8 9. 1 civem bonum ludit 8, 10 2 velificari alicui imgWirhen ib. excitare sermones Cicero ipse exo fletum risum, plausum dixit); ib. efficax ad hominem translatum, ut apud Horat. pod. 3, 17. 8, 11, 1 in difficilem nodum incidere, 'gra intercessionem evocare Cicero ipse hoc verbum translate usurpavit, cum dixit misericordiam evocare' ib. Soena rei totius haec. 8, 13 1 cetera aetate iam sunt decussa. 8, 14, 2 invidiosa coniunctio, ad bellum se erupit ap. Caes. b. c. 2, 14, 1 OSte Se erupere, p. Vergil. Georg. 4, 368 se erumpit Enipeus ib. ostenta facere est Georges s. v. ostentum)ib. Persuasum est ei censuram lomentum aut nitrum esse, ib. discordias, quas ferrum et vis iudicabit. 8, 17 1 cuius amicitia me paullatim in hanc perditam causam imposuit Petron. periculo imp. ib. nec videmini intellegere, qua nos pateamus et qua simus imbecilli. Accedit 8, 5, 3 Sane tamquam in quodam in gili iam omnia adhaeserunt, quod simile ne ineptum esse putes, ac reputes Caelium, cum ea scriberet, aedilitatem gessisse. - Αge vero ea, quae praeter translate dicta plus minusve ab aequalium scriptorum usu discrepant, consideremus. Atque in primae epistolae go Caelius data opera pro usitato dedita pera dixit.

quod Plin. p. 7. 12 extr imitatus est. p. 3 1 delectem otiolum meum breviter dixit pro me delectem in o m. p. 4 2 ut se fert ipse primus Caelius dixisse videtur, quem post Vergil. Livius alii secuti sunt praetoriis dixit omisso voc comitiis. p. 8 Icalumniam ferre Georges s. v. calumni vertit far inen Schilianeur istari Werden apud Caelium solum reperitur. Contra quod ibidem exstat tibi pro beneficio dederit , Ciceronianum esse de . I, 15 demonstrat. Quod gra est alumniam iurare Georges Sulpicio non Caelio attribuit. 9 confidentiam confid vox a Plauto frequentata est afferre solus Caelius dixit. p. 9, 1 risum facere invenitur, cum Cicero risum movere dixerit oc successio machlalgeim Amt etiam in p. Bruti invenitur. p. 10, 3 inde, post primum , in enumeratione usurpatum est. ap. 11, 2 his gratiae sunt agendae, quod tantum ,voluntatem ostenderunt apud

inunc librum ut inspicerem mihi non obtigiti 'inano lacutions O ins s. v. nodus Ciceroni attribuit. Idsm vales in b, b, 2 a. v. morogatiVa lo 4, 2 s. V. caro a Bruto prosectum dicit, quod Planci est, D. 8 8, 3. In quibus etsi natum est, amo lacere non P sum, quin magnis laudibus illum lorici auctorem efferam, quod diligintissimo etiam in has opistolas inquisivorit.

24쪽

solam Caelium exstat. Idem valet, locutionem beneficia sor, ere, quae ep. 12, 1 exstat contra quae praecedit beneficia alicui debere Ciceroniana est). Quid quod indem' sibi imperare, ut dixit pro eo, quo eteri utuntur, a Se impetrare ut. Jam vero singulariter dictum est D simiae illius voltum subire Contra quod exstat ut ulla lege mihi ponerent accusatorem ad similitudinem accedit eorum quibus idem et Caesar utuntur: ponere iudicem. Pon custodem. In epistola quinta decima aliquot minus usitatae voce et locutiones inveniuntur:

1 mala orbiculata Varr.) discupio Plaut. Catuli.), Venere prognatus Ennius, lant. Caesia) se Domitii male dant similiter Terentius turpiter se dare dixit . gmen claudit, quod

ib. exstat quam multa. Alii scriptores vel sane addere solent, ut Sulpie ad te. 4 5, 1 sane quam pro eo ac debui et Cicero ipse de Leg. 2. 10 sane quam brevi vel valde, ut D. Brutus ad Cic. 11, 13, 3 nam suo valde quam paucos habet. Libri decimi priore parte continentur undecim epistolae L. Munatii iunci. Quem hominommobilem nec sibi constantem fuisse cum res ab eo gestae tum ea indicant quae etc. p. 10 3. 3, ad eum scribit Scis profecto, nihil enim te fugere potuit - fuisse quoddam tempus ovi homines existimarent te nimis servire temporibus. Idem tamen in eadem p. summam eius eloquentiae praedicat atque p. 16 scribit: sub eas statim recitatae sunt tuae litterae non sine magnis quidem clamoribus cum rebus enim ipsis essent et studiis beneficiisque in rempublicam gratissimae, tum erant gravissimis verbis ac sententiis . Sermonem eius emendatum illum quidem neque inelegantem, sed interdum parum simplicem esse hi ex omnibus epistolis collecti loci demonstrent 10 4, 2 persuade tibi te unum esse, in quo ego colendo patriam mihi constituerim sanctitatem 10 7, 2 cum alii occupare possessionem laudis viderentur 10 8 1 non enim praeteritam culpam videri volo redemisse similiter Seneca vitia virtutibus redimere dixit) 2 professionem bonae voluntatis similiter Velleius et Gellius locuti sunt) ib. cum in eum casum fortuna me demisisset. b. impedimenta opponere ut ad effectum horum consiliorum pervenirem similiter Livius postquam ad essectum operis ventum est ), ib. praematu a denuntiatio ni civis imparati ex quo intellegi potest curam reipubi summae defendendae iampridem apud nos excubare si ad societatem integerrimorum et maximorum periculorum accedam; 10 9, 1 in dies vero meritorum meorum fieri accessiones Auct. b. Afric magnas accessiones fecisse in operibus hostium expugnandis), D. 10 18, 3 magnam etiam orditi homines accessionem sibi fecissent. 10. 11 1 immortales ago tibi gratias. 2 animadverti ullum alium receptum Antonium habere nisi in has partes similiter Livius receptum habere ad poenitendum dixit), do quidem ego operam, ut etiam Lepidum ad huius rei societatem incitem 10. 15, 2 in cursu bonorum consiliorum Lepidum adiuvandum putavi; 10, 21. 6 res publica in possessione victoriae deletis celeratis permanebit similiter Seneca non solum in possessione esse . sed etiam D. 3, 7, 2 se in possessione posuerunt dixit). Pauca his adicienda sunt quae quamvis pure dicta sint tamen apud nullum aequalium scriptorum inveniuntur 10 4, 1 praeteriti temporis excusationem affero quod te profectum audieram. 10, 8 5 C. Furnio, plura etiam verbo quam scriptura

mandata dedimus. 6 periculum morari similiter Caesar impetum m dixit) 10, 15, 1 reco ciliata voluntate nostra similiter Cicero amicitiam r. gratiam r.), 2 fidem mihi dedit Cic. fecit :10 17 3 libenterque ei sum testimonio alii testimonium dare pro aliquo dixerunt) 10 21 5 omnia integra servem et 10 24, 2 nos adhuc hic omnia integra sustinuimus Similia apud Livium exstant)ς 10 23 manus sibi afferre mortem sibi consciscere Cicero ipse alteri mortem afferre dixit).

ceteris lanci epistolis vicesimam quartam seiungendam censeo quippe qua neque alis emendate neque eleganter c0nscripta sit lultaque eontineat, quae argenteae aetati propria esse dixerim. Atque de singulari usu praepositionis in cum gratias agere coniunctae et de expertum habeo supra commemoravi. Deinde novissime in enumeratione pro denique usurpatum vix ante Senecam inveniatur. Adde, quod i , aversissimus quod menberg. eius loco Xooniectura posuit, adversissimus mihi quidem non probatur cum dativo coniunctum primum

25쪽

apud Horatium Sem. 2, 3 107 aversus mercaturis reperiri videtur Verbum autem exigendi ea quidem significatione, qua D praeditum est De has risus ut exigeret cum eo rami ina dari , ap. Vergil. m. 4 475 et 476 me legere memini Ergo ubi concepit furios evieta dolore decrevitque mori, tempus secum ipsa modumque Et M a quo tu emonem poSteriorum scriptorium,

ut Senecae Ep. 27 et Plinii Ep. 6 12 9. 26 dummodo destines diem, quo et de his oram

exigere possimus traductum esse videtur. Denique quod est omnes grata amicitias atque etiam pias propinquitates et ipsum illam aetatem redolere arbitror, siquidem Cicero eiusque aequales magnam amicitiam, summam necessitudinem dicere consuerant scir. aegelab SuL 70, 2 oel lin. ad Liv. 21, 43). Accedit quod non solum infinitivo praesentis cum verbo profitendi coniuncto sed etiam mira repetitione verborum in tua observantia indulgenti assiduitate ogo et sententia obseure enuntiata quantam avidata hominum non in causa

talis victoriae scio iure offendimur. De Asinii Pollionis epistolis X, 31, 32, 33 Fr. Rendlius Hist. Ioq. Rom. p. 140 postquam

commemoravit eos, qui aequissime de Pollione iudicassent, antiquorum et obsoletorum amorem ei obieeisse, qui paullo concitatius, siccam et duram eius orationem vocame, Sic pergit: Tranen

iure diei sidet istam obsoletiorum aptationem in tribus epistolis, quas ad Ciceronem dedit non reperiri sunt enim impliciter et emendate scriptae Prisca verba tantummodo tria reperiuntur 32, 1 bene seculiatus Plaut.), 33. 1 postmodo Ennii fragm. et Terent , postmodum 33, 2 palpari, ad quae accedit 32 1 locutio se ducere aufugere quod et ipsum ollio a lauto mutuatus esse videtur apud quem haec exstant Amphitr. 4, 8 Ad regem recta me

ducam, Bacch. 4, 2, 11 ducere se ab aedibus, Aul. 4, 8 8 se deorsum de arbore ducere. Restat. ut commemorem singulariter eum dixisse 1 2 quia utrobique magnos inimio os habebam. Libro undecimo epistolae Maro et Decimi Brutorum continentur. Quamquam a proposita ratione diversa esse videntur, tamen ea proserantur, quae de illius indole Henditus p. 137 disputat: Sed inprimis gravis est, cum orationes perierint ad indolem eloquentiae Bruti inteli gendam epistola, quae inter Ciceronianis ad Fam legitur libri X tertia. a Cassii simul qui Oollega Bruti erat, nomine scripta est, sed manifesto hum manum prae se fert at non ad consulem reipublicae emiciosissimum a praetoribus viris amplissimis et gravissima quidem iniuria laesis scriptam dicas, sed a philosopho sapimtiae fastigium in omnis contumeliae tolerantia quaerente adeo lenis est, ne mollem et malorum publicorum aequissimo animo paMntem dicam. In verborum usu nihil est, quod a communi loquendi consuetudine abhorreat. am quod ibi arma minari bellum suscitare invenitur, non ita multum differt a Ciceronianis dictionibus crucem minari bellum concitare. De Deo. Bruti vita et moribus D ea, quae Teusse Hist. it. Rom. 209, 5 exposuit Epistolarum derem non idem sermo et sinu est, siquidem aliae, ut 4, 20 23. 26 pure et

emendate, albae neglegentin conscriptae Sunt. In ep. 9 praeter ea, quae supra commemor vimus, a communi usu differt collocatio verborum Ρossione Asinio , qua de re D. eisse

bo ad Liv. I, 56, 1 1, 22 1 et 4, 17, 2 21 6 8 et 21 11 1 2 32 8 4 I4 6, In ep. 10. D molesta est ellipsis: Sed neque Caesari imperari potest ne Caesar exercitui

suo c. imperare potest vacuita 8, qua vox a ceteri de loco gurpatur ad remst

publicam consulibu orbatam translata est. Magis etiam a reeepto usu differt subsistere sumptui, qua vi id verbum in Digestis demum et a Claudiano praeditum invenitur. Ι ep. 11 dura est structura verborum: Et biduo ab Allobrogibus et totius Galliae legatos exspecto laep. 13 haec a communi usu paullo diversa esse videntur copiolae inopia pessime coeptae confectae ordinatim in ordinibus servatis sopp08. passim), detrimentum reipublicae injungere, simulatione reipublicae. Verum haec omnia ab indole linguae latinae non abhorreant, cum Cicero ipse simulations Faustuli, angebsic ais in F dixerit. lnus autem mihi probatur 4 meumque iter eo contuli, praesertim cum paullo ante dixerit: in postem diem iter suum contulit. Vitiata lectione orta sunt quae si 2 exstant: Biduo me Antonius antecessit itinera multo maiora fugiens quam ego sequens ubi propter fugiens' faciens excidisse videtur). Restat. ut commemorem D. Brutum p. 20, 2 verbo pertimefaciendi quod in Dagm. acuvii apud Non. 7, 2 exstat usum esse te pertimefacto et p. 23, 2 locutionem frenum mordere ad hominem serocem et iussa detrectantem transtulisse.

26쪽

C. Matii, de quo TeuM 205 5 accurate exposuit, epistola 11, 27 pure atque eleganter conscripta est. Solus tamen paullo audaciore metaphora aetatem praecipitatam dixit. Quod dixit Neque enim Caesarem in dissensione civili sum secutus, etsi ei cum aequalibus commune egi, tamen duos a Forcellin. omissos locos addere libet Caes. b. c. 1, 7 in civili

dissensione et Cael. p. 8, 14, 3 in dissensione domestica. De Oloecismo non vereor, ne valitura sit', supra mentio facta est.

Libro duodecimo continentur duae epistolae C. Cassii, una L. Cassii duae Lentuli, una Trebonii. Atque in epistolis C. Cassii, qui idem 15 19 conscripsit nihil est quod ab aequalium sermone discrepet. Contra in epistola tertia decima, quam raus et egenber non aio sed Lucio Cassio attribuunt, comtiluria id genus inveniuntur. Eis quae supra commemoravi digne ac tibi vacat addo non minimum, quam λιτοχητα Nepotem frequenta8Se conStat ib. proxime hos eari quamquam Cic. ipse dixit de T 3 7 proxime autem et secundum deos) quattuor millium equitatum quattuor millia equitum. Lentuli sermonem ab relli vituperatum esse supra indicavimus. Mihi quidem multa,

quae non satis recte dicta sunt, culpa librariorum orta esse videntur. Quorum nonnulla a Weseu-

bergio emendata sunt, D. 12. 15 et g . Loeum desperatum g 4 advig. Advers. crit. ΙΙ,234 sanare studuit haec in c. gerentes in gerunt, nostra ex parte in nos accipere portu mutando. - uuae in p. 14 inveniuntur locuti0nes reliquias colligere et rei consequi ut reliquias mei laboris colligerem priusquam reliquias meae diligentiae consequar orcellini et Georges omissae sunt. Solus Lentulus negotia efficere pro usitato negotia facessere dixisse videtur quem locum Georges praetermisit). De rebonio cis ea quae eusse 209, 9 disputavit. Eius epistola non ineleganter conscripta in usu verborum eo differt quod solus dixi noti putare me hoc auribus tuis dare ap. Caes. b. c. 2, 27 auribus servire exstat), quod 2 pleno gradu a re militari ad studia litterarum transduxit, I prisco verbo concinnandi usus est, denique pusillum laxa menti dixit, quod Seneca rhetor in usum uum convertit. Libro quinto decimo praeter C. Cassii litteras, quarum supra mentionem fecimus, perbrevis epistola M. Catonis continetur. In cuius principio singulariter dictum est ut tuam virtutem, innocentium, diligentiam pari industria administrari gaudeam, quod Orellius interpretatur a te adhiberi collocari. Deinde gratulari Mundum vetustiores ScriptoreS. ut Ennium, Terentium idem est atque gratias agere'. Quod autem ibidem supplicationem triumphi praerogativam dixit a Cicerone ipso illud verbum translate usurpatum est. In epistola Ciceronis filii 16, 21 praeter ea quae supra commemoravimUS multa Sunt, quae ab aequalium Sermone discrepent. Nam primum, quamvis apud Ciceronem ipsum de in 1 18 intercapedo molestiae reperiatur, tamen nemo intercapedinem alicuius rei facere dixit. Jam ver buccinator existimationis solus is, qui has litteras exaravit, translate usurpavit. Deinde vocabulum convictionis etsi apud Ciceronem ipsum ad Quint. r. 1 1, 4, g 12 exstat, tamen alia significatione praeditum est, vox autem convictoris apud oratium demum et argenteae aetatis scriptores invenitur. Denique suspicionem importare pro usitatis cutionibus susp. movere Cici) inferre Caesar positum est. Ρostremo quod in p. Quinti Ciceronis 16, 26 lagenas exsiccare exstat, etiam apud Horatium et Senecam invenitur. De eis litteris, quae volumine epistolarum ad Atticum datarum continentur, breviori mihi esse licet, siquidem paucae interque eas n0nnullae admodum breves sunt. Atque in Caesaris et

Ρompei epistolis ad Att. et , 12, A, B nihil prorsus est, quod a sermone Ciceronis disserat, quod idem de Antonii, alii et Trebatu Balbi epistolis videtur statuendum

esse. Nam quod , 16, A. 1 Balbus suscipe curam et cogitationem dixit, cum ceterorum sermone consentit, siquidem in C. Cassii p. 12, 12, 1 exstat gravem curam suscepisse, in p. Caesaris ad Att. de his rebus rogo vos, ut cogitationem suscipiatis, in ciceronis ipsius ep. ad Att. 14, 20 4 quaeris, ut suscipiam cogitationem, quidnam istis agendum putem.

Quod SuIira omisi, h. l. omnaemor in ΘΙ, ΙMntuli ad Senatim data quattuor plenas sormas orboriun inveniri.

SEARCH

MENU NAVIGATION