장음표시 사용
11쪽
Gruppius die romische legi I, p. 181):
Doctonis licter erest die Armur milariges Leben;
Binde rus Albius Tibullus. Deutsch in de Vereweis de Urschrist. Stutinari 186M:
Mita soli kargem Bestia mitalos dureia Lelen eleum. Dissenius sic interpretatur: Cum alios paupertas ad militiam trahα, ut diuitias agi parent,
me mea non cupida pauperta et paruo contenta mediocritas ad odium potius securum tra eat. Similiter
Frid. Haasius ind. leci. Vniuers. ratisiau. a. 1855 ed. p. 14). Perperam, ni salior, omnes. An inertia nihil differt a tranquillitate et otio laertia semper aliquid reprehensionis habet, ut ei obiciatur, qui alicui negoti exsequendo impar esse uidetur uniatag); se insta u. 58 semis inersque ocre 7 iners aetas. Itaque iners uita hoc loco eius est, qui quod militiam detrectat et diuitias bello congestas despicit, nullum inter ciues obtinet numerum ei thaten undisuhm-loges Leben). Conjunctivus autem strataean non optantis, sed concedentis est, totusque locus ita explanari debet: Patiar me propter militiae detrectationem et paupertatem meam sine rerum gestarum laude, sine honore et dignitate uitam degere, dummodo cet. Degere, inquam,
uitam. Etenim ita inerti, qui ablatiuu quem uocant uiae est, non uitae inerti traducere scribendum mihi persuaserunt Luc. illlerus praelat edit. R. p. VIII, D. p. XV et Frid. Ηaasius l. l. p. 13). Post vers. 6 Frid. Ηaasius, acerrimi ingenii uir, cuius uestigia hic premenda cuicumque genuinam carmini elegantiam restituere cordi est, l. l. p. 10 sqq. uersus 25-34 inseruit. Ac primum quidem totam eius ordinationem distichorum et dispositionem ante
Diuitias alius uiuo sibi congerat auro Et teneat culti iugera multa soli, Quem labor assiduus uicino terreat hoste, Martia cui somnos classie pulsa fugent: b Me mea paupertas uita traducat inerti, Dum meus assiduo luceat igne focus. 25 Iam modo, iam possum contentus uiuere paruo Nec semper longae deditus esse uiae, Sed Canis aestiuos ortus uitare sub umbra 1 Arboris ad riuos praetereunti aquae. Nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentes 30 Aut stimulo tardos increpuisse boues; Non agnamve sinu pigeat latumve capellae Deserta oblita matre referre domum.1, At uos exiguo pecori furesque lupique 34 Parcite de magno est praeda petenda grege. 7 Ipse seram teneras maturo tempore uites Rusticus et facili grandia poma manu:Nec spes destituat, sed frugum Semper aceruos 10 20 Praebeat et pleno pinguia muSta lacu. 11 Nam ueneror, seu stipes habet desertus in agris 12 Seu uetus in triuio florea serta lapis.
12쪽
Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona Spicea, quae templi pendeat ante fores. 25 Pomosisque ruber custos ponatur in hortis, Terreat ut saeua sale Priapus aues, Et quodcumque mihi pomum nouus educat anus, Libatum agricolam ponitur ante deum. Vos quoque, felicis quondam, nunc pauperis agri
30 Custodes, fertis munera uestra, Lares Tunc uitula innumeros lustrabat caesa iuuencos: Nunc agna exigui est hostia parua soli. Agna cadet uobis, quam circum rustica pubes Clamet hi messes et bona uina date. 35 mi ego pastoremque meum lustrare quotannis Et placidam soleo spargere Iacte alem. Adsitis, diui, nec uos e paupere menSaDona nec e puris spernite fictilibus. Duobus igitur loci mutatum uersuum ordinem videmus, primum, ut a minore ordia
Ferri enim non posse dicit Haasius, quum ceteris deis agrestibus enumeratis poeta addat, quae cuique munera offerat, uni Priapo nullum munus promitti aeque ut hoc Deo, inquit,
ferridus non rat deus tine munem appellatu3 ita alio loco non feremus munus in deo commemoratum.
Etenim quemn tandem deum igniscari dicemus u. 4, cui poma promittuntur Appetatur deus agricola. Negiι uero dubitandum est quin certus aliquis deus intelligeridus sit, id quod satis apparet eae ipso sacri- scio quo is ab aliis discrimitur. Qtιod ut possit feri, simul ne Priapus munere auo fraudetur vers. 3. Id sinit ponendi post . 7. 8. Ita enim si, ut agricola deus inlius alius sit nisi qui modo nominatus est.
Priapu8, cui poma uulgo asserri solita notissimum est. Haec Haasius. Contra quem prodiit Otto
Ribbeckius et hunc sere in modum disputauit ind. schol in ead Κiliensi aest ann. 1867
habend.). Duobus his distictis coniunctis I p. 8. 3. Id praeter molestam et inutilem eiusdem uerbi ponere repetitionem magis etiam sibi displicere dixit nodoriDn ponatur et ponitur disserentiam. Ponendo Priapi signo promtu poma debuisse, ne potui e quidem deferri. Deinde agricolae dei appellatio quum rediret 5, 27, consentaneum liud videri esse, eundem troque loco a poeta det molitelligi. Aipti illic Tibullum loqui de dulci imo cum Delia consortio, tum pergere:
Ilia deo sciet agricolae pro uitibu uuam Pro sectete pica8, pro rege ferre u em. Ita regat eti=ictos, ilii sint omnia curae:
At iuvet in tota me nihil esse domo. An putare quemquam, quae coniugis loco haberetur Tibuli amicam soli ni munera oblaturam fuisse mentulato deo, quem uisere non olerent nisi furtim impudicissimae quaeque ueliae anuδque alacra 'Denigue omnis agricolam detιm proprie appellandum non fuisse hortorum potissimum cu8todem, a quo colendi agros pa res alienae rasent. Nam quod apud Ovidium Trin. Io, 26 legeretur Et te ruricola, Lampsace, tuta deo, addito patriae nomine ab omni errore cautum esse Honoris autem Priapo ad impe randum eius praesidium satis fuisse statuam Uam in hortis erigendam, cui coronaδ, uuaS, poma non
defutura fuisse facile contem elur' De Ribbeckii quidem sententia hactenus. Qua non labefactari
13쪽
solum, sed peruerti etiam Haasi coniecturam nemo infitias ibit. Unum restat, de quo dubitemus, quis sit deus ille agricola Siluanus, inquit Ribb. Nam antiquissimum hunc ac popularem
amorum pecorisque deum a Latino agricola nullo neglegi fas erat. At neglecti sunt Faunus et Liber pater, qui de antiquitate populique gratia cum Silvano certantes non uereor neuieti recedant. Nullus e diis agrestibus Romanis eum obtinebat principatum, ut et debuerit appellari a poeta aliquot eorum inuocante et lotuerit satis designari solo agricolae dei nomine. Hoc pro certo tenebo, donec refuter exemplo. Nec est, cur certum hoc loco deum quaeramus. Immo deorum agri culturae praesidum totum genus generali nomine et hic et 5, 27 comprehenditur, ut iam Vulpius, Heynius, Nunderlichius senserunt, atque ipscmaasius fieri posse hoe nomine conce88it collatis etiam, ubi dei uel caelites agricolae commemorantur, locis:
Tib. V 1, 36 Ouid. et VIII, 276 de nuce , quibus ipse addo propter eandem singularis
numeri usum uid Met VIII, 786 montani numinis unam compes . Nam quod unum ObStat, quominus in hae Simplicissima rati0ne acquiescamus, pomi libamentum potissimum electum esse, id obstaculum L. litterus quamuis inuitus mammuasium secutus est nobis remouit leuissima et felicissima mutatione 3ro ingulari et non omnibus deis necomodato sacrificio substituens, qu0d omnia Sacrificia ruStica complectitur, donum. Hoc recepto quam egregie omnia inter se cohaereant et procedant, Si placet, nunc uideamus. Sperat poeta largas meSSes 9 10 nee spes destituat ); posita est lie eius in religione et pia deorum reuerentia; quam pietatem irimum generatim quasi testatur duobus distichis, quorum altero uenerari se deos profitetur, quamuis rudi simulacr0, quamuis profano loco repraeSentato. 11. 12 Nam ueneror, seu ), altero acrificare iis Suo cuique emi ore suo dono solere se confimiat 13. 4. Et quodeumque mihi ). Tum ad Singul08 Se conuertit nominatimque numeratis sollemnia munera pollicetur Flava Ceres, tibi sit -). Dixi de unamaasi traiectione, cur salsa esse mihi uideretur suoque loco relinquendos dueerem uersus 13 14 nunc quid de altera iudicem aperiam. Ac sagacissime quidem tuerissime illud inuenit uir aceminus nec quae uersum 6 uulgo subsequerentur cum superioribus
sententiis ullo modo concinere, et OS u. 34 interposita esse nonnulla, luibus res non separandas inelitissime egregarentur contra reducta ab hoc loco aliqua parte arminis in
illum et illi expleri hiantem et disturbatam coniungi hic orationem. Verun enimuero quasiniedie ei accidisse uidetur, ut diagnos recte facta in ipsa seetione scalpello aberraret. Etenim quum exsecueritis. 25-34 eosque inseruerit inter et , ut minime dubito, quin uerum sententiarunt ordinem p0Si uersum restituerit, ita uereor ne satis bene non sintc0mpositi inter se nec . 34 et i, nec . 24 et 35. Quae . 19-24 legimus:
Vos quoque felicis quondam, nunc pauperis agri Custodes, fertis muri ra ueStra, Lares. Tunc uitula innumeros lustrabat caesa iuuerico3: Nunc agna erigia ε hostia parua Oli. Agna cadet uobis quam circum ruStica pubes Clamet et messes et bona uina date '
haec ad Ambarualia reserenda esse inter uiros docto conuenit, confimarique solet res collato
libr. II. primae eleg initio, nXime . 15 emitte, fulgente ut eat sacer agnu ad aras et v. 17
a prurit, purgamus agros Atque iue uerum hoc est, id quod ego puto, siue falsum, illud quidem est uerissimum, quos statim sequi iussit Haasius uersus 3b, 36
Hic ego pastoremque meum lutirare quotannis
Et placidam soleo spargere lacte Palem,
14쪽
hio adverbium explicans per sim eodem Ambarualiorum sacro eo non posse reserri ad Ambarualia Aut enim nihil constat aut haec ad Parilia pertinere certissimum est. An ignoramus Palem, pastorum custodem, placidam deam, non cruentis dapibus, Sed quotannis ante d. XI Kal.
Maias lacte tepido placatam, simulque et greges et pastore igni lustratos esse 2 Ch. ib. II, 5, 87 sqq. Ouid Fast. IV. 723 sqq. Prelleri Myth. Rom. p. 366 sqq. Ergo hae disticha 19-24. 35-36 omnibus machinis potius dissecanda quam conflanda. Ecce autem alia contra Haasium dubitatio. Versibus 29 32
Nee tamen interdum pudeat tenuisse bidentes Aut stimulo tardos increpui e boues, Non agnamve in pigeat fetumve capellae Dese tum oblita matre referre domum
id haud dubie agit poeta, ut quamuis ti cupidum tamen rustica pera non repudiaturum se esse declaret. Et primum hoc illustrat agri culturae exemplo 29. 30), deinde ad rem pecuariam uenit 31. 32): quid tum exspectamus Imaginem an ex hortorum cultu petitam. Et profecto ea praebetur Haasi transpositione, tamen interiecta alia re:
At vos riguo pecori, fure Me wique, Parciter de magno praeda pete=rda rege. Ipse eram teneras matur tempore uires Rusticus et facili grandia poma manus.
Quid furum illa et luporum deprecatio, quamui apte c0nueniat Sulieriori sententiae, si progressi sumus ad Ipse seram num quid aliud quam inopportuna parenthesis, molesta digressio, quam nisi mente praetermittimus, non habemus, quo insequentem Sententiam recte annectamus Eice distichon omnia hic praeclare inter se excipient. Repone pristino loco ante v. b) nimirum nescies, quo hic adverbium uersus 35 init. reseras. Sed una littera mutata liquebit seribe hoe pro in tum omnia expedita Laribus pr0misit poeta agnam Ambarvalibus mactandam, ut messem et vindemiam Secundarent; tum ad alem se e0nuertit, sed pecorum paucitate modo commemorata cora erducitur, ut uariata festiue oratione non dicat: hTibi quoque, Pales, munera seram ergo tutare greges meos, Sed inuerso ordino: absit damnum a pecore meo, praeSertim exiguo; quod fore pero, nam hoc pecus liastoremque meum lustrare quotannis sole Parilibu cet. Qua cum Sententiarum consecutione uide quam mirifice congruant, quae de eadem Pale lupos averruncante dicit II, 5, 8 sq.:
At madidus Baccho sua festa Parilia pastor Concinet a stabulis tune procul este lupi.
His expositis priusquam, quod reliquum est, totum locum de nostra sententia in ordinem redactum describamus, ud leuiusculam rem nondum diiudicatam reuocare liceat. Vers. 25 ueter Ordin. corrupto haud dubie initio in libris traditus est, iam modo non possum plerisque, excerptis Frising. iam modo iam possim exhibentibus. Nec mirum in tanta consuSione uersuum. Varia coniectata sunt, quae enumerare non attinet praeter recentissimam L. Militer coniecturam . tam nihi iam possim. Quae quanquam Optimae habenda est notae propter mutationis simplicitatem non minus quam sententiae conuenientiam, tamen nescio an ueri sit similius scriptum fuisse a Tibullo dummodo iam possim. Recordare quaeso ea, quae de inerti ui a u. b supra disputauimus cognosces aptisSima ratione inter se cohaerere haec me paupertas
traducat dum luceat foc dummodi iam possim contentus uiuere paruo Praeterea IpSum hoc
15쪽
genus ἐπαναλrφεως dum, dummodo in delectatione fuisse videtur Tibullo, dam saepe eo lusus est Sed satis superque de una re, quamuis multiplici uideamus, quid effectum sit.
Diuitias alius uiuo sibi congerat auro Et teneat culti iugera multa soli,
Quem labor assiduus uicino terreat hoste, Martia cui somnos classica pulsa fugent: Me mea paupertas uita traducat inerti, Dum meus assidui, luceat igne focus,
2, Dummodo iam possim contentus uiuere paruo Nec Semper longae deditus esse uiae, Sed Canis aestiuos ortus uitare sub umbra Arboris ad riuos praetereuntis aquae. 10 Nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentes Aut stimulo tardos increpuisse boues Non agnamve in pigeat latumve capellae 32 Desertum oblita matre referre domum 7 pse seram teneras maturo tempore uites 15 Rusticus et facili grandia poma manu.
Nec spes destituat, sed frugum emper aceru08Ρraebeat et pleno pinguia musta lacu.
Nam ueneror, seu stipes habet desertus in agriis, Seu uetus in triuio florea serta lapis. 20 Et quodcumque mihi donum nouus educat annus, Libatum agricolam ponitur ante deum.
Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona Spicea, quae templi pendeat ante fores;
Pomosisque ruber custos ponatur in hortis, 25 Terreat ut saeua salce riapus aues. Vos quoque, felici quondam, nunc pauperis agri
Custodes, fertis munera ueStra Lares. Tunc uitula innumeros lustrabat caesa iuuencos, Nunc agna exigui est hostia parii soli. 30 Agna cadet uobis, quam circum rustica pubes Clamet i messes et bona uina date.
At uos exiguo pecori laresque lupique 27 areite de magno praeda etenda grege. 28 Hoc ego pastoremque meum lustrare quotannis 35 Et placidam soleo spargere lacte Palem. Adsitis, diui nec u08 de paupere menSaDona nec e puris pernite fictilibus.
16쪽
49 me mia contingat sit diues iure furorem Qui maris et tristes ferre mira pluuias.
Qui in hoc loco offenderunt et rure pro iure uel ferre uel inire Scribendum coniecerunt uel ita interpungendum me mihi eontingat. Sit diues iure, nominatos uide apud L. illi. p. XVI ii haec sere reputasse uidentur. Aut iure diues est ut sit diues miSSO iure recte dicatur. In ipso enim coniunctivo, qui concedendi uim habet, id inest, ut ius diuitiarum concedatur. Potentiali autem, quem uocant, Sensu quominus coniunctivum intellegamus δικαίως αν di πλουσι ος), quum aliis rebus tum ipso, quo positus est, primo loco prohibemur. uno Scrupulum eximi posse opinor comparato simili. alterius elegiae loco, . 7:
Qtasquis amore tenetur, eat tutusque acerque
Qualibet insidias non timuisse decet. Utrobique enim duae sententiae in unum coaluerunt, quarum altera alterius causam continet. Qualibet eat; nam tutus e sacer est cum audacia quadam in breuius contraxit poeta,
ut legimus de gehe, o es hin bellebi, at gesichen und gestit). Item hoc loco sit diues: nam iure est commutatum in sit diues iure. 0 multum disseri Properi. IV, 7, 36 ed. Adli.)nunc sis iure superba licet. 55 Ne retinent uictum formosae uincla minae, Et sedeo duras ianitor ante Ores.
Quod uulgo legitur laetum, o neru0Sa cumulatio, ut quibusdam uidetur, sed languida iteratio est et Tibullo indigna Italorum autem correctio uictum , quam optimo iure recepit Luc. lili. eo insuper commendatur, quod horum uersuum sententia egregie opponitur duobus superioribus:
Te, Messa , decet terra bellare marigite, Ut domus hostiles praeserat Guuias.
Hoc igitur uult poeta: Te, Messalla, decet bellando uincere hostes, me uictum teneri a puella . Et eodem modo contraria comparare ita pergit: Tu exomas uestibulum tuum)spoliis captis ego in uestibulo puellae iaceo ut seruus eatenatus. Quod genus ἀντιθε σε 0ς, quam nos vocamus, quantum quunt milibu elegiarum scriptoribus Romanis tum Tibullo placuerit, nemini docto n0 est notum
57 Non ego laudari curo, mea Delia: aecum Dummodo sim, quarao segnis ineraque Ocer. Annotauit Luc. illi. praes. p. XXX): bis, non saepius, grauius inteipunctum ma pedem quintum e.rametri, L I, 7 et 4, 3 Quae tua formosos cepit ollertia certe Non tibi barba nitet, non tibi culta commi.
Hae re perducatur sorsitan luispiam, ut liriore loco colon rectius poni cenSeat ante uocativum non ego laudari euro mea Delia, tecum. Ego uero non puto. Nam ut mittam pedestri Sermonis usum remouendae ab ineunte oratione compellationis, a quo S di8cedere haud dubie licebat poetae, ceri et illud ieeum maiore ui pronuntiatur, si antea incisa St
17쪽
oratio, et luod prius dictum Si non ego laudari et re si adiuncto uocativo ipsi Deliae statim applicatur, quo consilio dictum it melius perspicimus. Neque uero imiequam refert, rarissimam esse apud Tibullum hanc hexametri caesuram qua re, quominus Ost Oeatiuum interpungeremus, tum demum prohiberemur, si unicum hoe esset eius caesurrae exemplum.
61. Flebis et arsuro positum me, Delia lecto Tristibus et lacrimis oscula miris dabis.
Dissenius explicat sebis es me, ut ego te marimo amore amplector Dres selius l. l. p. 16): a flebis me posituu et os la dabis. Scilicet neutri et particula tanti esse uidebatur, ut pro eo, luem obtinet, loco respiceretur. Quam iniuriam ne imiteris, sic expone: Etiam arsuro lecto positum me flebis h. e. etiam tum, quum in lecto funebri positus ero. Dices: quid qui nondum de fletibus amicae locutus est, quo iure etiam post mortem amicam se defleturam
esse dicit Hoc, opinor, iure optauit u bi . Gi ), ut morienti sibi adesset Delia; itaque non tam suam in amore constantiam promisit, ut Dissenio uidetur, quam illius fidelitatem expetiuit). um quasi gradu longius progreditur. Optat, ut etiam moriuo, id quod raro illud
genus muliereularum in quaestum amantium fecisse putandae sunt, eundem ibi praestet animum fidum. Hoc autem licentia satis leui ita uerbis expressit, ut pro ipsa fide fidei et pietatis in funere sollemnia signa substitueret, fletus et lacrimas. Vt paucis comprehendam: hNon solum morienti mihi, inquit, amoris documentum te spero esse daturam assidentem, sed etiam mortuo lacrimantem .
71 am subrepet iners telas. nec amare decebit, Dicere nee ano blanditias apsti.
Capiti dativus an eapite ablativus praeserendus sit ambigitur. Nam quod tertium prο- positum est, ut apiti liro antiquiore ablativi forina haberetur, id nescio an liceat explodere, quando piidem non est poetae malitia bilingui in errorem perducere lectores. Quod secisset, si ii eo dativus bene conueniebat sententiae, eo obsoleta earundem litterarum forma ablativi contra moren suum usus esset. Per librorum imidem manu iaptorum dictoritat in optio nobis data, nec metricis Tibulli rationibus alterumutrum deknditur quum penta- metrum trisyllabo uocabulo in breuem uocalem Xeunte claudere quan i mn saepius quam Semel, tamen semel idque eoden uocabulo capite ausus sit II, 1 8 plana coronaito stare boues
capite. Age ergo alia praesidia circumspiciamus. Sine ut 6 exquisitior est dativus et quo sciolus aliquis facile ad 0mmutandum potuerit allici, quanquam iustae ostensionis nihil habet
et per se. Ut ait Di88enius, recte dicitur cano capiti blanditias diem e mc, ut Properi. IV., Io o diri rei canae totiens osenla ferre comae. 'amen, inquit idem, ni ne de se os illi Tibullus et logui debes, puellae uero senectiιtem futuram potius indirecte mynifieare satis habet. Hoc unde Tibullianae ille subtilitatis nimium studiosus inuestigator collegerit, equidem non uideo. Immo uero de Se simulque de amie Tibullus loquitur iam inde a uersu 9 inle ea iunganiat amore Nobis intellege subrepet, nos decebit, inter nos blanditias dicere. Tum demum v. 73. 74 paulatimur in ad se solum. - At rustici est et inurbani hominis puellae suturam canitiem in mentem uocare. At vereor, ne nostrae magis aetatis belli homines ita sentiant. Certe Tibullum a tali simillicitate non abhorruisse apparet e I, 6 86- , Delia, amoris e re luit cana rimu uterque coma.
18쪽
qui blanditur senili ipse corpore ille enim non modo intempestivae Salacitatis, sed etiam mendacii crimen in se admittit. Quae quum ita sint, dativum capiti recipiendum censeo. In eandem fere sententiam disputaui Drenklia linius progr. paedag0gii Pulbusini a. 1862 d. p. 2), quem frustra impugnasse mihi uidetur Grafius progr. gymn. Memeliani a. 1865 ed. p. 6).75 Hie ego dux milesque bonus: ιos tigna tubaeque Ite procul, cupidis adnera ferte uiris,
Animadueri artificiosam loci structuram. Cuius rei cupidos uiro citaret, id proximis uerbis declarandum erat poetae, ut Ι 8, 5 ipse dedi cupidus fallere posse deus 9 58 et pateat cupidis se per aperta domus ad quod genus cupiditatis spectetur e totius loci natura acile elucet. Sed παρα προσδοκιαν, ut aiunt Graeci, eum ironia quadam rimum imbiera commemorat, ut quae neutiquam cupientes tamen certo reportent bellicosi illi homines. Tum demum addit ferie etiam, equidem non inuideo, id, quod re uera cupitis, diuitiarum fructum.
Usque ad uersum nonum quo loco poeta uersari se fingat, extra omnem positum est dubitationem. Domum enim suam, quum ante amicae fore obseratas et custoditas aliquantum temtioris exspectasset, dum intromitteretur, desperata illius noctis Venere discessit, ut tentaret cura depellere trino cist 5, 37). Inter pocula autem durae illius ianuae recordatus erumpente ira quasi praeSentem eam XSeeratur: Ianua di ollis dominae, te tim beret imber,
Te Iouis imperio fulmina mis1 a petant.
Tum eadem apostrophe ita tergit:
Ianua, iam pateas uni mihi, uieta querelis, Neu furtim uerso cardine aperta OyieS.
Mutato igitur repente assectu a detestatione animum conuertit ad precationem. Quidni, ut uehementer c0mmoti animi amator At locum simul mirifice mutauit. Nam has preces fundere non potest nisi stans ante ipsam ianuam, ut manifesto apparet ex oeula iam in hane sine dubio sententiam addita .uam inde ab hoc temporis puncto nunc tandem patrace Ergone rediit ad ianuam Deliae ex potatione domestica Minime uero Eam loci mutationem ne uerbo quidem indicatam sanae mentis li0etae nemo liotest imputare. An carmen totum est παρακ υσίθυρον, ut larim quoque octo uersus sub diuo cantati sint Ne hoc quidem concesserim, quanquam Dissenius amplexus est. Nam licet iuuenes ante amicarum domo et benepoti saepius grassati sint est Oiud. m. Ι, 6, 9 Prop. I, 16, b et exclusi interdum pernoctauerint cist Aristolati Eccl. 903 Prop. I, 16, 23 6), illud nescio an nemini l ersuadeatur, potantem ibi quemquam uersatum esse et acriora tiocula a ministro polioscisSe I adde merum), ut repulSae dolorem consopiret, l)raesertim in furtivo nuptae amore omni opera celando 10 neu metim uera cardine aperta is es, 1 tu quoque te timide otiatoris. Delia, fallo. Qu0ὶ autem
19쪽
apud Plautum Curcul. Ι 84 Phaedromo cum uino ad puellae aedes eo eonsilio aggredienti,
ut ianitricem anum multibibam, corrumpat, alinurus Semla dicit: ego nobis ferri censia cuinum , ex hoc ioco uernili occasione data laeto Dissenius nullo iure c0nclusit suisse morem quendam bibendi ante fores meretricum. Fac tamen finxisse hoc poetam num potuit postulare, ne dormiens in platea excitaretur su. ) num potuit eius loci miseraeque suae ad ostium condi-ei0nis ita obliuisci, ut ne exeunte quidem carmine παρακλαυσιθυρ P ad id ipsit rem reuocaret, ut in eadem querela reuocata est ab Horatio carm. III, 1i et ab Ouidio m. I, 2Valeat et haec interpretatio, quam qui tueantur, aut nequime Oetam aut noluisse concedant id uitare uitium, luod turpissimum est omnibus, qui Scribunt, ut pugnantia secum frontibus aduerem vomyouum. Mihi quidem uulnus hoc loco latere uidetur non omentis, sed ferro cuinndum. Perpendeamus quae modo Xposita Sunt addamu8, quod uicta querellis ut pateat,ianua oratur, tametsi nihil querelarum antea auditum est, Sed mera maledicta addamus porro, quod ποθετικυῆς, ut aiunt grammatici, de illis maledictis, quae modo iactauit, poeta loquitur: Et mala siqua tibi diri dementia nostra, ignoscas 11), quasi uero Surdastram aut tam infirmae memoriae Speret 8Se ianuam, ut iam non teneat, quanta maledicta re et ueritate sibi sint ingesta. is rebus comprehensis, quamuis speciosum in modum imprecationem deprecatiosequatur, tamen sacere non poSSumus, quin lallacem hanc speciem habeamus, dirimamus hos locos, duos minimum uersus inter . Me 9 casu infelici excidisse censeamus, quibus poeta hoc sere professus erat frustratum et repulSum illa nocte tamen e non OSSe deterreri, quominus rediret denuo aditum tentaturus. Quae quum diXiSSet, ita, credo, perreXerni ianua, tum quum rediero pateas uni mihi uicta querelis Perdito autem disticho iam pro tum Scriptum est, ut aliquem in modum uersus Metra conglutinarentur. Ac perire quomodo potuerit distichon, si quidem talia quaerere operae pretium habetur, ita in promptu est conicere Ter compellata erat ianua, ter ianuae n0men positum hexametri initio. Quo saetum est, ut aberrantibus oeulis a prima compellatione ianuae ad tertiam transilire librarius. Quoniam igitur nostram de toto loco sententiam exposuimus, cui in reliquo carmine nihil est, quod non respondeat, nam cetera omnia bene conueniunt in eum, qui domi suae sedens et parum processisse amatorium impetum conqueritur et repetendi impetus consilium capit, nunc paucis abSoluamus quaestionem de interpretando imperio Iouis u. 8 a uiris
doctis institutam. Id non pro iussu Iouis dictum esse contendit Dis senius; nam ipsum sulmina mittere debere deum, nec de mandato cogitari posse aliis deis dando potius intellegenda de coelo, de aethere missa fulmina. Nihil tamen setius imperio Iouis recte explicaueris imperante Ioue, modo imperium intellegas non alii deo, sed ipsis fulminibus datum, quae quasi uiui sint Iouis ministri, ab eo non torqueantur et coniciantur, sed ianuam petere iubeantur.
Noli igitur conuertere nec hau Juppiter Gebo geschleuderi, nec hau Iuppiter Reie ge-8ehleuderi, sed dureli Juppiter Geb0 enisandi . aec ratio quum ad poetarum dicendi genustum ad ipsa uerba magis accommodata esse mihi uidetur.
13. Te meminisse decet, quae plurimae uoce peregi Supplice, quum poεti florea serta darem. Dis genius Notus est usus, inquit, ubi coniunctiuus de repetita actione usurpα ι' quemam modum Graece operimus. Huno tιndrelictius hic adhibet, darem pro quoties darem emplicans sequente
Baehio, e non assentior. Non temere adhibenda haec ratio si ac suauior et aptior nunc unius certi
temporis factique recordatio. Addidit plura, quibus sententiam suam confirmaret, sed nequiquam in ea re desudauit. Neque enim repetitae rei sis of als nec certi unius lacti sedas in Malals significatio hoc loco subest, sed primariae acti0ni plurima peregi secundaria actio eiusdem
20쪽
ὶ temporis adicitur per innuis duram, ut interpretandum sit: indem ich Zugleich, ahren ichffugietch Krange pendete . Quod saepiusne fecerit an semel, ipsis uerbi non declarat poeta. Quanquam nec licuisse per Deliae coniugem talem adulterii stentationem repeti et, si licuisset, adulterum uix praetermissurum suisse probabile est, quin muneris identidem oblati meritum ianuae iactaret similiter ac Properi fecit I, 16, 3 ante tuos quotien uerti me perfida post ,
debitaque occultis uota trili maniti/3.17 Ilia fauet se quis iuuenis noua limina tentat, Seu reserat a dente puella Dred.
Seu qui iuuenis ScripSit Luc. litterus, lege cuphoniae, quam uix unquam laesisset Tibullus. Vide tamen I, 3, 4 abstineas auidas 4 26 adyirmes crines 2 at ri tardueris errabis; 5 71 quidam iam nunc: 6, 3 3 tun procul absitis quisquis coia 9, 3 illa nulla queat melius ΙΙ,3, 15 ipse deus solitus 33 at tu quisquis is es 53 illa gerat uestes tenues 4, 22 ne iaceam clausam: u mille alias herbas Vide praeterea emper quaest Tibullian Monaster. d. 18 3 p. 17.25. En ego qumn tenebris tota lagor an riui urbe
Reeepit hunc texametrum L. Mulierus pro pentametro lacunae Si uni posuit Sed
non numerato disticho vigesimi quinti uniero proximuni uersum nec sinit occurat, Signauit. Hoc quo consilio fecerit, non alis perspicio. tenim aut solitarius ille hexameter, si non numerabatur, Simul pro subditivo notandus ut numerandus erat et ipse et pentametri locus
uacuus, si ibullianus ille habebatur. Atqui non modo ipse per se nihil habet cur tollatur,
sed etiam ea sententia, cuius initiunt praebet, hoc loco necessaria est, quod nec sinit occurrat nullo Diodo potest coniungi uni uersu Superiori nec docet hoc miles, ut Regelius progr. Iun. reg. 08tamiens. n. 1839 d. p. 4.), Dis Senius, alii demonstrauerimi. Quam ob causam queni uer8una Muli uigeSimunt quintum nunierauit, ego numerabo uigesimum Septimum.
35. Parrit luminibus seu uir et femina fatobuia celari uult sua furta I enus.
Qua ab his uersibus usque ad ii 43 nee tamen ut crede praecepit et tonuit poeta, non ad praetereuntes in uia, Sed ad eos referenda sunt, qui easden aedes incolunt ac Delia, ad seruit iuni maxime. Seu εmina inquit, sat obuia. Non potuit metuere, ne nocturno tempore femina uagaretur in publico. Nomen quaerere uetat obuios ut laeem sibi admouere. Hoc unice tantulorum erat, si quis eorum forte in donio oecurrerat. Denique, Si qui a8peXerit, ut Deliae coniugi occulat, hortatur, aut si ab eo inquisituni sit, iureiurando interposito rem neget. iis inquirendi coniugi illi non erat nisi in familiam suam, nec detegendae fraudis officio quisquani obligatus erat praeter homines domesticos. Habemus igitur, ut iam totius loci elegantissiniam compositionen considerentus, duo genera difficultatum et periculoruni de- Scripta, quae Si quis amore teneatur, fauente Venere facile lierierat. Primum enina su 25-32)quae in uia perpetienda sunt, sicariorum insidiae, latronum incursus, iniquae tenipestate Pommemorantur deinde transitus aratur . 33. 34 ad alterum genus malorunt:
Non labor hic laedi reseret modo Delia postes Et oeet ad digiti me tacituma Ontιm.